Zdrowy styl życia ↓

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Odpowiednio dobrany prezent może być nie tylko miłym gestem, ale także wartościowym wsparciem zdrowia i dobrego samopoczucia. Szukając podarunku dla panów, warto postawić na upominki praktyczne, dopasowane do stylu życia oraz realnych potrzeb. Suplementy diety dla mężczyzn, kosmetyki pielęgnacyjne oraz nowoczesne urządzenia i akcesoria poprawią formę, wygląd i jakość codziennego funkcjonowania.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Węgiel aktywny to substancja, która dzięki porowatej strukturze potrafi wiązać różnego rodzaju substancje, co sprawia, że znajduje zastosowanie zarówno w farmakologii, jak i kosmetologii. Węgiel coraz częściej pojawia się w formułach przeznaczonych do detoksykacji organizmu, a jego właściwości adsorpcyjne są wykorzystywane w preparatach kosmetycznych redukujących nadmiar sebum i zanieczyszczeń, a nawet w wybielających pastach do zębów. Co to jest węgiel aktywny? Węgiel aktywny to oczyszczona, specjalnie przetworzona forma węgla o bardzo dużej powierzchni czynnej i silnie porowatej strukturze. Powstaje najczęściej z surowców organicznych, takich jak drewno, torf czy łupiny kokosowe, które poddaje się procesowi karbonizacji, a następnie aktywacji (chemicznej lub termicznej). W wyniku tych procesów materiał uzyskuje zdolność adsorpcji, czyli wiązania na swojej powierzchni różnych związków chemicznych. Ta właściwość sprawia, że węgiel aktywny jest wykorzystywany zarówno w preparatach farmaceutycznych, jak i w kosmetykach, a także w filtracji wody i powietrza. W formie farmaceutycznej występuje zwykle jako proszek lub tabletki, natomiast w kosmetologii dodawany jest m.in. do masek, past do zębów i mydeł o działaniu oczyszczającym. Węgiel aktywny a aktywowany Określenia węgiel aktywny i węgiel aktywowany dotyczą w praktyce tego samego surowca. Różnica wynika jedynie z nazewnictwa – obie nazwy odnoszą się do węgla poddanego procesowi aktywacji, który nadaje mu porowatą strukturę i zdolność adsorbowania różnych substancji. W literaturze naukowej częściej pojawia się określenie węgiel aktywowany, podkreślające sam proces technologiczny. W komunikacji produktowej i potocznej dominuje natomiast termin węgiel aktywny. Obydwa warianty są poprawne i stosowane zamiennie.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Odmrożenia to jedna z zimowych dolegliwości, która może pojawić się nie tylko podczas górskich wypraw, ale także w codziennych sytuacjach – na spacerze, podczas drogi do pracy czy w czasie zimowych aktywności na świeżym powietrzu. Choć często kojarzą się z chwilowym dyskomfortem, nieleczone mogą prowadzić do poważniejszych uszkodzeń skóry i tkanek. Szybkie rozpoznanie pierwszych objawów pozwoli ograniczyć ryzyko powikłań.  Odmrożenie skóry – co to? Odmrożenie skóry to uszkodzenie tkanek spowodowane działaniem niskiej temperatury, często połączone z wpływem wiatru i wilgoci. Dochodzi wtedy do zwężenia naczyń krwionośnych, ograniczenia przepływu krwi i wychłodzenia komórek, co prowadzi do ich stopniowego uszkodzenia. Najczęściej odmrożenia dotyczą palców rąk i stóp, nosa, uszu oraz policzków – czyli miejsc najbardziej narażonych na kontakt z zimnem. Zmiany mogą mieć różne nasilenie: od lekkiego zaczerwienienia i drętwienia po tworzenie pęcherzy, a nawet martwicę tkanek.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

1 grudnia obchodzony jest Światowy Dzień AIDS. To doskonała okazja, by zwrócić uwagę na wirusa HIV i jego konsekwencje. Mimo postępów medycyny, świadomość społeczna oraz znajomość przyczyn i wczesnych objawów choroby pozostaje niewielka, a przecież wczesne wykrycie zakażenia i szybki dostęp do leczenia stanowią podstawę do zmniejszenia zagrożeń związanych z AIDS. AIDS co to? AIDS (ang. Acquired Immunodeficiency Syndrome, czyli Zespół Nabytego Niedoboru Odporności) to choroba spowodowana zakażeniem wirusem HIV. Wirus atakuje komórki układu odpornościowego, osłabiając jego zdolność do zwalczania infekcji i chorób. AIDS a HIV AIDS jest stanem końcowym zakażenia HIV – rozwija się, gdy układ odpornościowy zostaje poważnie osłabiony. Wirus HIV (Human Immunodeficiency Virus) to patogen odpowiedzialny za zakażenie organizmu. Sam wirus nie jest chorobą – powoduje stopniowe osłabienie układu odpornościowego. AIDS (Acquired Immunodeficiency Syndrome) to zespół objawów, który rozwija się w wyniku długotrwałego zakażenia HIV. Oznacza to zaawansowane uszkodzenie odporności, prowadzące do pojawienia się ciężkich infekcji i nowotworów.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Haluksy to deformacja stopy, która potrafi nie tylko zmienić jej wygląd, ale przede wszystkim znacząco utrudnić codzienne funkcjonowanie. Ból, obrzęk i dyskomfort przy chodzeniu to tylko część dolegliwości, z którymi zmagają się osoby cierpiące na paluch koślawy. Wbrew pozorom problem nie dotyczy wyłącznie miłośniczek wysokich obcasów — jego podłoże bywa złożone i obejmuje zarówno nieodpowiednio dobrane obuwie, jak i czynniki genetyczne. Świadomość najczęstszych przyczyn oraz znajomość charakterystycznych objawów, oraz możliwości leczenia może poprawić komfort i sprawność stóp, a nawet zapobiec haluksom.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Przetaczanie krwi to jeden z najważniejszych zabiegów ratujących życie. Krew jest niezastąpiona — nie da się jej wyprodukować ani zastąpić syntetycznym odpowiednikiem, dlatego tak ogromne znaczenie ma każdy oddany mililitr. W dniach 22–26 listopada obchodzimy Dni Honorowego Krwiodawstwa Polskiego Czerwonego Krzyża, czyli wyjątkowy czas poświęcony wszystkim osobom, które bezinteresownie dzielą się tym najcenniejszym lekarstwem. To doskonała okazja, by przypomnieć, jak ogromne znaczenie ma krwiodawstwo oraz wyjaśnić jak wygląda proces oddawania krwi krok po kroku. 

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Wątroba to jeden z najważniejszych narządów ludzkiego organizmu – odpowiada za detoksykację, metabolizm tłuszczów i magazynowanie energii. Niestety, codzienny stres, niezdrowa dieta czy nadmierne spożycie alkoholu mogą obciążać jej pracę, prowadząc do różnego rodzaju dolegliwości. Wsparcie wątroby za pomocą fosfolipidów może pomóc odbudować komórki wątrobowe i przywrócić prawidłowe funkcjonowanie tego narządu.  Fosfolipidy co to? Budowa fosfolipidów Fosfolipidy to grupa organicznych związków chemicznych zaliczanych do lipidów. W ich budowie, oprócz glicerolu i długołańcuchowych kwasów tłuszczowych, znajduje się także reszta kwasu fosforowego oraz cholina. Fosfolipidy mają dwie wyraźnie różne części: hydrofilową głowę i  hydrofobowe ogonki. Głowa hydrofilowa (polarna) to ta część fosfolipidu, która dobrze współpracuje z wodnym środowiskiem komórki. Zawiera resztę kwasu fosforowego połączoną z grupą azotową, np. choliną, seryną lub etanoloaminą. Dzięki polarności ta część cząsteczki przyciąga wodę i w naturalny sposób ustawia się w stronę otoczenia wodnego w błonach komórkowych. Ogonki hydrofobowe to długie łańcuchy kwasów tłuszczowych, które „nie lubią” wody. Ustawiają się w kierunku wnętrza błony, z dala od środowiska wodnego, tworząc razem z innymi fosfolipidami stabilną strukturę. Dzięki takiej budowie fosfolipidy same układają się w dwuwarstwę lipidową, która jest fundamentem błon komórkowych. Polarność głowy i hydrofobowość ogonków sprawiają, że błona jest jednocześnie elastyczna i selektywnie przepuszczalna.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Mimo rosnącej świadomości zdrowotnej nikotynizm pozostaje jednym z najpowszechniejszych nałogów na świecie. Uzależnienie od nikotyny rozwija się szybko, a jego konsekwencje mogą wpływać zarówno na codzienne funkcjonowanie, jak i długoterminowe zdrowie. Rzucenie palenia to jedno z najtrudniejszych do zrealizowania postanowień zdrowotnych. Odstawienie papierosów często wiąże się z rozdrażnieniem, spadkiem koncentracji czy silnym głodem nikotynowym, jednak coraz więcej osób decyduje się na ten krok, kierując się troską o zdrowie, lepsze samopoczucie i chęcią odzyskania kontroli nad codziennymi nawykami. Wśród dostępnych metod wspierających proces wychodzenia z nałogu dużą popularność zdobywa cytyzyna, naturalna substancja, która pomaga złagodzić trudne początki walki z uzależnieniem. Cytyzyna co to? Cytyzyna to naturalny alkaloid roślinny pozyskiwany głównie z nasion i liści złotokapu zwyczajnego. Z chemicznego punktu widzenia wykazuje podobieństwo do nikotyny, dzięki czemu wiąże się z tymi samymi receptorami w układzie nerwowym. Jej działanie polega na stopniowym zmniejszaniu potrzeby sięgnięcia po papierosa oraz łagodzeniu nieprzyjemnych symptomów pojawiających się po odstawieniu nikotyny. Rosnące zainteresowanie cytyzyną wynika z jej dobrze udokumentowanej skuteczności oraz bezpieczeństwa, dzięki czemu stanowi ważny element terapii antynikotynowej. 

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Żurawina to niewielki owoc o intensywnym czerwonym kolorze, który od lat ceniony jest nie tylko za swój charakterystyczny, lekko kwaskowaty smak, ale przede wszystkim za niezwykłe właściwości prozdrowotne. Znana jest głównie jako dodatek do mięs czy serów, jednak kryje w sobie mnóstwo wspierających zdrowie składników odżywczych. Żurawina – wartości odżywcze Żurawina to niewielki owoc o dużym potencjale zdrowotnym, bogaty w witaminy, minerały i związki bioaktywne, które wspierają zdrowie organizmu. W 100 g świeżych owoców znajduje się około 46 kcal, 0,4 g białka, 0,1 g tłuszczu oraz 12,2 g węglowodanów, w tym 4 g cukrów i 3,6 g błonnika. Żurawina dostarcza także witaminy: C, E, witaminę K oraz niewielkie ilości witamin z grupy B, takich jak B1, B2, B3, B6 i kwas foliowy. Wśród minerałów warto wymienić mangan, miedź, żelazo, magnez i potas. Ponadto żurawina jest bogata w polifenole i proantocyjanidyny, które wykazują działanie przeciwutleniające i przeciwzapalne. Dzięki temu regularne spożywanie żurawiny wspiera odporność, pomaga w utrzymaniu zdrowia układu moczowego i krążenia oraz działa korzystnie na funkcje antyoksydacyjne organizmu.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Święta Bożego Narodzenia to czas spotkań przy suto zastawionym stole, pełnym aromatycznych potraw i słodkich wypieków, którym trudno się oprzeć. Nierozważne świąteczne ucztowanie może zakończyć się kilkoma dodatkowymi kilogramami. Aby uniknąć przybierania na wadze, nie trzeba rezygnować z tradycyjnych dań ani łamać atmosfery rodzinnych spotkań. Wystarczy odrobina świadomości, rozsądnych wyborów oraz wsparcie zdrowych nawyków – a w razie potrzeby także odpowiednio dobrane suplementy, by móc cieszyć się świątecznymi smakami, jednocześnie dbając o figurę i dobre samopoczucie.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Mimo że cukrzyca jest jedną z najczęściej diagnozowanych chorób przewlekłych, jej pierwsze symptomy często bywają niezauważone. Różne typy cukrzycy rozwijają się w odmienny sposób i wymagają innego postępowania. Świadomość zagrożeń, umiejętność rozpoznawania sygnałów ostrzegawczych i wiedza o tym, jak wspierać organizm w terapii, mogą realnie poprawić komfort życia diabetyka oraz zmniejszyć ryzyko powikłań. Co to jest cukrzyca? Cukrzyca to przewlekłe zaburzenie metaboliczne, w którym organizm nie jest w stanie prawidłowo wykorzystywać glukozy. Dochodzi do tego albo z powodu niedoboru insuliny, albo braku wrażliwości tkanek na jej działanie. W efekcie stężenie glukozy we krwi utrzymuje się na zbyt wysokim poziomie, co z czasem prowadzi do uszkodzenia naczyń krwionośnych, nerwów i narządów wewnętrznych. Typy cukrzycy Najczęściej diagnozowanym typem cukrzycy jest cukrzyca typu 2, związana z insulinoopornością i stopniowym osłabieniem wydzielania insuliny. Rozwija się powoli i przez długi czas może nie dawać wyraźnych objawów. Cukrzyca typu 1 ma charakter autoimmunologiczny – układ odpornościowy niszczy komórki trzustki produkujące insulinę. Wyróżnia się również cukrzycę ciążową, która pojawia się po raz pierwszy w trakcie ciąży i wymaga uważnej kontroli dla bezpieczeństwa mamy i dziecka. Rzadziej diagnozowane są cukrzyce monogenowe, a także zaburzenia gospodarki węglowodanowej rozwijające się w przebiegu innych chorób, zaburzeń hormonalnych lub jako skutek stosowanych leków.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Kolacja wigilijna to czas spotkań, bliskości i wyjątkowych smaków, na które czekamy przez cały rok. Świąteczny stół kusi aromatem barszczu, ryb i słodyczą kutii – potraw, które są nie tylko symbolem tradycji, ale też przykładem zbilansowanej, bogatej w składniki odżywcze diety opartej na naturze. 

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Małymi krokami zbliżają się święta Bożego Narodzenia, a wraz z nimi coroczny dylemat wyboru prezentu dla taty. To odpowiedni moment, by przyjrzeć się jego codziennym potrzebom i zastanowić, czego najbardziej mu brakuje. Zamiast kolejnego zbędnego drobiazgu, warto postawić na upominek, który łączą w sobie praktyczność i troskę o zdrowie. W aptece internetowej można znaleźć wiele propozycji, które pomogą zadbać o kondycję, odporność i dobre samopoczucie taty – od suplementów diety i kosmetyków pielęgnacyjnych po produkty wspierające relaks i regenerację. 

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Piperyna, czyli naturalna substancja pochodząca z ziaren czarnego pieprzu od wielu lat przyciąga uwagę osób zainteresowanych zdrowym stylem życia. Substancja ta może wspierać procesy trawienne, poprawiać wchłanianie witamin i minerałów, a także wspomagać utrzymanie prawidłowej masy ciała. Dzięki tym właściwościom znalazła szerokie zastosowanie w suplementach diety, które mają na celu wspieranie metabolizmu i ogólnej kondycji organizmu. Piperyna co to jest? Piperyna to organiczny związek chemiczny zaliczany do grupy alkaloidów, naturalnie występujący w owocach pieprzu czarnego (Piper nigrum). To właśnie ta substancja odpowiada za jego charakterystyczny, ostry smak oraz intensywny aromat. Piperyna została po raz pierwszy wyizolowana już na początku XIX wieku przez duńskiego chemika Hansa Christiana Orsted, i od tego czasu stała się przedmiotem licznych badań naukowych ze względu na swoje właściwości biologiczne.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Pigwa to owoc, który od wieków cieszy się uznaniem w medycynie naturalnej. Choć nieco zapomniana, coraz częściej wraca do łask – zwłaszcza w sezonie jesienno-zimowym, gdy szukamy naturalnych sposobów na wzmocnienie odporności. Jej aromatyczne owoce nie tylko doskonale smakują, ale także kryją w sobie bogactwo witamin, minerałów i przeciwutleniaczy. Właściwości prozdrowotne pigwy sprawiają, że znajduje zastosowanie zarówno w profilaktyce, jak i wspomaganiu leczenia wielu dolegliwości zdrowotnych. Jak wygląda pigwa? Pigwa to dojrzewający jesienią owoc o wyjątkowo charakterystycznym wyglądzie – na pierwszy rzut oka przypomina nieco jabłko lub gruszkę, jednak wyróżnia się intensywnie żółtą, lekko połyskującą skórką. W zależności od odmiany może mieć kształt bardziej kulisty lub gruszkowaty. Jej powierzchnia często pokryta jest delikatnym, jasnym meszkiem, który zanika w miarę dojrzewania owocu. Wewnątrz znajduje się twardy, jasnożółty miąższ o kwaśnym, cierpkim smaku – właśnie dlatego pigwy rzadko spożywa się na surowo. Doskonale natomiast sprawdzają się po obróbce termicznej – w formie konfitur, syropów, soków czy nalewek, w których zachowują swoje cenne wartości odżywcze.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Oczekiwanie na bal sylwestrowy to czas, w którym wiele osób, szczególnie kobiet podejmuje decyzję o odchudzaniu. Celem jest najczęściej szybka redukcja masy ciała, która pozwoli zmieścić się w wymarzoną kreację. Niestety szybkie odchudzanie bywa zazwyczaj niezdrowe i krótkotrwałe. Odchudzanie oparte na zasadach zdrowego stylu życia, dostateczna ilość białka i błonnika oraz regularna aktywność fizyczna pozwolą osiągnąć określone cele bez ryzyka efektu jojo. Ile można schudnąć w miesiąc? Dlaczego warto zacząć odchudzanie już dziś? Tempo utraty masy ciała zależy między innymi od wyjściowej masy ciała, poziomu aktywności fizycznej, sposobu odżywiania, wieku oraz ogólnego stanu zdrowia. Za bezpieczne i zdrowe uznaje się tempo redukcji wynoszące od 0,5 do 1 kilograma tygodniowo, co w praktyce pozwala na utratę około 2–4 kilogramów w ciągu miesiąca. Szybsze tempo odchudzania zwykle wiąże się z ryzykiem utraty masy mięśniowej, niedoborów pokarmowych oraz spowolnienia metabolizmu. Wczesne rozpoczęcie procesu odchudzania pozwoli uniknąć presji czasu i da możliwość stopniowego wprowadzania zmian. 

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Choć cynk występuje w ludzkim organizmie w śladowych ilościach, odgrywa bardzo ważną rolę w utrzymaniu zdrowia i prawidłowego funkcjonowania wielu procesów życiowych. Cynk wspiera odporność, przyspiesza gojenie ran, wpływa na kondycję skóry, włosów i paznokci, a także uczestniczy w produkcji hormonów i syntezie białek. Znając produkty bogate w cynk oraz zasady rozważnej suplementacji łatwej zapobiec jego niedoborom i zadbać o kondycję całego organizmu. Właściwości cynku Cynk to pierwiastek, który pełni w organizmie człowieka niezwykle wiele funkcji, między innymi  uczestniczy w wielu procesach enzymatycznych, wzmacnia naturalną barierę ochronną organizmu i pomaga zwalczać infekcje oraz odgrywa ważną rolę w gojeniu ran, regeneracji tkanek oraz utrzymaniu zdrowej skóry, włosów i paznokci. Cynk wpływa również na układ nerwowy i hormonalny - wspomaga prawidłowe działanie mózgu, procesy poznawcze oraz koncentrację, bierze udział w produkcji insuliny i hormonów płciowych, dlatego ma znaczenie dla płodności zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn. Ponadto cynk działa również jako silny przeciwutleniacz – neutralizuje wolne rodniki i opóźnia procesy starzenia komórek. Cynk na co pomaga? Wzmacnia odporność – pomaga organizmowi zwalczać infekcje i skraca czas trwania przeziębień. Przyspiesza gojenie ran – wspomaga regenerację tkanek i procesy naprawcze skóry. Poprawia kondycję skóry, włosów i paznokci – reguluje pracę gruczołów łojowych, zapobiega trądzikowi i łamliwości paznokci. Wspiera płodność i zdrowie hormonalne – uczestniczy w produkcji hormonów płciowych i wpływa na jakość nasienia. Dba o układ nerwowy i koncentrację – poprawia pamięć, zdolność uczenia się i ogólne funkcjonowanie mózgu. Reguluje poziom cukru we krwi – wspiera działanie insuliny i procesy metaboliczne. Chroni komórki przed stresem oksydacyjnym – działa jak antyoksydant, opóźniając procesy starzenia. Wspomaga wzrost i rozwój organizmu – jest niezbędny w okresie dzieciństwa, dojrzewania i regeneracji.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Lipodemia to przewlekłe zaburzenie dotyczące nieprawidłowego rozmieszczenia tkanki tłuszczowej, które występuje niemal wyłącznie u kobiet. Choroba ta charakteryzuje się symetrycznym powiększeniem kończyn – najczęściej dolnych, często połączonym z uczuciem bólu, napięcia oraz zwiększoną skłonnością do powstawania siniaków. Mimo że lipodemia bywa mylona z otyłością lub obrzękiem limfatycznym, jej podłoże i mechanizmy rozwoju są odmienne. Wczesne rozpoznanie pozwoli w porę podjąć skuteczne leczenie, by przywrócić skórze zdrowy wygląd i zapobiec powikłaniom.  Lipodemia co to? Lipodemia, określana również jako obrzęk tłuszczowy, to przewlekłe, postępujące zaburzenie, które polega na symetrycznym rozroście komórek tłuszczowych (adipocytów) w określonych partiach ciała – najczęściej w obrębie bioder, ud, łydek oraz ramion – przy jednoczesnym braku zmian w obrębie stóp i dłoni. Charakterystyczną cechą lipodemii jest brak reakcji na tradycyjne metody redukcji masy ciała, takie jak dieta czy aktywność fizyczna. Lipodemia nie wynika z nadmiernego spożycia kalorii, lecz z zaburzeń mikrokrążenia i gospodarki hormonalnej, które wpływają na funkcjonowanie tkanki tłuszczowej. Istotną rolę w jej rozwoju odgrywać mogą czynniki genetyczne oraz zmiany hormonalne, zwłaszcza te związane z okresem dojrzewania, ciążą lub menopauzą. W początkowych etapach choroba może być bagatelizowana lub mylona z otyłością czy obrzękiem limfatycznym. Z czasem jednak pojawia się ból, nadwrażliwość na dotyk, uczucie ciężkości kończyn oraz skłonność do powstawania siniaków.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Dynia to królowa październikowych stołów, symbol Halloween i składnik wielu rozgrzewających potraw. Dynia to również prawdziwa skarbnica witamin, minerałów i cennych składników odżywczych, które kryją się nie tylko w miąższu, ale także w smacznych pestkach.  Dynia to owoc czy warzywo? Choć w kuchni dynia traktowana jest najczęściej jak warzywo, z botanicznego punktu widzenia to owoc. Dokładniej mówiąc, dynia jest jagodą, która powstaje z zalążni kwiatu i kryje w sobie liczne nasiona. Delikatny, lekko słodkawy miąższ dyni wykorzystuje się głównie w potrawach wytrawnych – zupach, gulaszach czy sałatkach, ale sprawdza się także w deserach i ciastach.  Rodzaje dyni Dynia występuje w wielu odmianach, różniących się smakiem, kolorem, konsystencją miąższu i zastosowaniem. Do najpopularniejszych należą dynia zwyczajna, o intensywnie pomarańczowym miąższu, idealna do zup, puree i ciast, oraz dynia piżmowa, charakteryzująca się słodkawym, gęstym miąższem, doskonała do pieczenia i deserów. Warto także poznać dynię hokkaido – jej miąższ nie wymaga obierania, co znacznie ułatwia przygotowanie potraw, oraz dynię makaronową, której włóknisty miąższ po upieczeniu przypomina nitki makaronu i świetnie nadaje się do lekkich, warzywnych dań.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Jesień to czas, w którym organizm jest szczególnie narażony na infekcje. Przeziębienie czy osłabienie odporności potrafią skutecznie zepsuć codzienne plany, dlatego coraz chętniej sięgamy po naturalne sposoby wspierające zdrowie. Jednym z nich jest czarny bez – roślina znana i ceniona od pokoleń. Jego kwiaty i owoce kryją w sobie bogactwo witamin, antyoksydantów i składników, które mogą wspierać organizm w walce z pierwszymi objawami infekcji oraz wzmacniać naturalne siły obronne. Czarny bez właściwości Czarny bez to roślina, której prozdrowotne właściwości od wieków doceniane są w medycynie ludowej. Zarówno kwiaty, jak i owoce czarnego bzu obfitują w cenne związki bioaktywne – witaminy, minerały, antyoksydanty i naturalne substancje wspierające układ odpornościowy. Dzięki nim czarny bez pomaga łagodzić objawy przeziębienia, wspiera organizm w walce z infekcjami oraz sprzyja szybszej regeneracji. Regularne stosowanie preparatów na jego bazie może korzystnie wpływać na ogólną kondycję organizmu, wzmacniając naturalne mechanizmy obronne.  Kwiat czarnego bzu Kwiaty czarnego bzu od lat stosowane są jako naturalne wsparcie w walce z infekcjami dróg oddechowych. Zawierają liczne związki bioaktywne, które wspomagają organizm w łagodzeniu gorączki, kaszlu czy kataru. Napary i syropy przygotowane na bazie kwiatów czarnego bzu wykazują działanie napotne i przeciwzapalne, dzięki czemu mogą wspierać organizm w oczyszczaniu z toksyn i przyspieszać powrót do zdrowia. Kwiaty tej rośliny są cenione również za właściwości łagodzące podrażnienia gardła oraz korzystny wpływ na ogólne wzmocnienie odporności, co czyni je cennym sprzymierzeńcem w sezonie przeziębień. Wspiera organizm w walce z infekcjami dróg oddechowych. Działa napotnie i pomaga obniżać gorączkę. Łagodzi objawy przeziębienia, takie jak kaszel czy katar. Wspiera naturalny proces oczyszczania organizmu z toksyn. Wykazuje właściwości przeciwzapalne. Koi podrażnienia gardła. Wzmacnia naturalną odporność. Czarny bez owoce Owoce czarnego bzu to prawdziwa skarbnica składników odżywczych, które wspierają organizm w okresie zwiększonej podatności na infekcje. Zawierają duże ilości witaminy C, antocyjanów oraz flawonoidów – naturalnych antyoksydantów chroniących komórki przed działaniem wolnych rodników i wspierających odporność. Regularne spożywanie preparatów z owoców czarnego bzu może pomagać skracać czas trwania przeziębienia, łagodzić jego objawy i wspierać organizm w regeneracji. Ponadto owoce czarnego bzu mają właściwości przeciwzapalne i wspomagają prawidłową pracę układu krążenia. Dzięki bogatemu składowi są cenione nie tylko jako wsparcie w walce z infekcjami, ale także jako naturalny sposób na ogólne wzmocnienie organizmu. Stanowią bogate źródło witaminy C, antocyjanów i flawonoidów. Wspierają układ odpornościowy. Pomagają skrócić czas trwania przeziębienia. Łagodzą objawy infekcji i wspierają regenerację organizmu. Wykazują działanie przeciwzapalne. Wspomagają prawidłowe funkcjonowanie układu krążenia. Wzmacniają ogólną kondycję organizmu.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Jesień dla wielu osób to czas obniżonego nastroju, zmęczenia i spadku motywacji. Czy to tylko „jesienny smutek”, która minie wraz z pierwszymi promieniami wiosennego słońca, czy może objawy depresji sezonowej, wymagającej większej uwagi i wsparcia specjalisty?

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Natura od zawsze dostarcza skutecznych rozwiązań wspierających zdrowie. Wraz z rosnącym zainteresowaniem naturalnymi metodami dbania o organizm, na aptecznych półkach coraz częściej pojawiają się suplementy, których nazwy brzmią egzotycznie i intrygująco – np. berberys, shiitake czy nattokinaza z natto. Choć mogą wydawać się obce, kryją w sobie bogactwo naturalnych składników o wyjątkowym działaniu, które od setek lat stosowane są w tradycyjnej medycynie, a dziś coraz częściej doceniane są także przez osoby dbające o zdrowy styl życia.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Zdrowie jelit ma ogromny wpływ na cały organizm – od odporności, przez trawienie, aż po samopoczucie. W utrzymaniu zdrowia jelit podstawową rolę odgrywają probiotyki, czyli żywe kultury bakterii wspierające równowagę mikroflory. Można je znaleźć zarówno w naturalnych produktach spożywczych, jak i w formie łatwych do stosowania suplementów diety dostępnych w aptece. Regularne sięganie po probiotyki to prosty sposób na poprawę odporności, ochronę jelit podczas antybiotykoterapii oraz wsparcie układu pokarmowego na co dzień. Co to jest probiotyk? Probiotyk to żywy mikroorganizm, najczęściej bakteria kwasu mlekowego lub drożdże, który podany w odpowiedniej ilości wywiera korzystny wpływ na zdrowie człowieka. Jego głównym zadaniem jest wspieranie naturalnej mikroflory jelitowej, czyli „dobrych bakterii” obecnych w przewodzie pokarmowym. Dzięki temu probiotyki pomagają utrzymać równowagę w jelitach, co ma bezpośredni wpływ na odporność, prawidłowe trawienie oraz ogólne samopoczucie. Naturalne probiotyki Naturalne probiotyki to produkty spożywcze, które zawierają żywe kultury bakterii wspierające mikroflorę jelitową. Najczęściej kojarzą się z fermentowanym nabiałem, takim jak jogurty, kefiry czy maślanki, ale warto pamiętać, że bogatym źródłem dobroczynnych bakterii są także kiszonki – kapusta, ogórki, buraki czy kimchi.  Bakterie probiotyczne - rodzaje Suplementy probiotyczne dostępne w aptekach różnią się między sobą rodzajem, gatunkiem i szczepem bakterii, które zawierają. To właśnie szczep decyduje o właściwościach danego probiotyku i jego skuteczności w określonych dolegliwościach. Najczęściej stosowane są bakterie z gatunków Lactobacillus i Bifidobacterium, które wspierają równowagę mikroflory jelitowej, pomagają przy biegunkach, zaparciach oraz wzmacniają odporność. Popularne są również Saccharomyces boulardii, czyli drożdże probiotyczne, polecane szczególnie przy biegunkach związanych z antybiotykoterapią czy podróżami. Na rynku dostępne są zarówno probiotyki jednoszczepowe, jak i wieloszczepowe, które łączą kilka różnych mikroorganizmów, wspierając organizm w szerszym zakresie. Wybór odpowiedniego preparatu warto dostosować do indywidualnych potrzeb, wieku oraz aktualnego stanu zdrowia. Synbiotyk – probiotyk + prebiotyk Synbiotyk to nowoczesne połączenie probiotyku z prebiotykiem, czyli żywych kultur bakterii i substancji, które stanowią dla nich pożywkę. Dzięki temu dobre bakterie mają lepsze warunki do rozwoju i dłużej utrzymują się w jelitach, co przekłada się na skuteczniejsze działanie. Najczęściej stosowanymi prebiotykami są inulina, fruktooligosacharydy (FOS) czy błonnik rozpuszczalny, które wspierają namnażanie dobroczynnych mikroorganizmów.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Chłodniejsze dni, zmienna pogoda i mniejsza ilość słońca sprawiają, że jesienią łatwiej o spadek energii i gorsze samopoczucie.  Dobre nawyki oraz właściwie dobrane suplementy diety mogą wspierać odporność, oraz poprawiać kondycję psychiczną, aby cieszyć się zdrowiem i dobrym nastrojem niezależnie od pory roku.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Jod to pierwiastek, który pełni w ludzkim organizmie bardzo ważną rolę – wpływa na prawidłowe funkcjonowanie tarczycy, metabolizm, a nawet rozwój mózgu u dzieci. Choć potrzebujemy go w niewielkich ilościach, jego niedobór może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. W codziennej diecie łatwo go pominąć dlatego warto wiedzieć, jakie produkty są jego najlepszym źródłem i jak zadbać o odpowiednią suplementację.  Właściwości jodu Jod to pierwiastek o wyjątkowych właściwościach, które mają bezpośredni wpływ na zdrowie całego organizmu. Jego główną rolą jest wspieranie produkcji hormonów tarczycy – tyroksyny (T4) i trójjodotyroniny (T3) – które regulują metabolizm, temperaturę ciała oraz pracę serca i układu nerwowego. Jod wpływa także na prawidłowy rozwój mózgu i układu nerwowego u dzieci, dlatego jego obecność w diecie jest szczególnie istotna w okresie ciąży i wczesnego dzieciństwa. Choć potrzebny w niewielkich ilościach, jego znaczenie dla zdrowia jest ogromne – zarówno dla dorosłych, jak i dla najmłodszych członków rodziny. Wspiera produkcję hormonów tarczycy (T3 i T4). Reguluje metabolizm, temperaturę ciała i pracę serca. Wspomaga prawidłowy rozwój mózgu i układu nerwowego u dzieci. Wykazuje właściwości antybakteryjne. Wspiera zdrowie skóry i włosów. Wzmacnia odporność organizmu.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Elektrolity to niezwykle istotne składniki, bez których organizm ludzki nie może prawidłowo funkcjonować. Odpowiadają m.in. za nawodnienie komórek, przewodzenie impulsów nerwowych czy pracę mięśni – w tym serca. Ich niedobór może prowadzić do szeregu nieprzyjemnych objawów, od zmęczenia i skurczów mięśni, po poważniejsze zaburzenia rytmu serca. Zrozumienie przyczyn niedoboru elektrolitów oraz znajomość sposobów ich właściwego uzupełniania to pierwszy krok do skutecznej profilaktyki – szczególnie w okresach zwiększonego ryzyka, np. latem, podczas intensywnych treningów lub w trakcie choroby. Co to są elektrolity? Elektrolity to występujące w organizmie minerały, które po rozpuszczeniu w wodzie przyjmują formę jonów zdolnych do przewodzenia prądu elektrycznego. Należą do nich m.in. sód, potas, magnez, wapń, chlorki i fosforany. Elektrolity odgrywają podstawową rolę w wielu procesach życiowych – regulują gospodarkę wodno-elektrolitową, wspierają prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego i mięśniowego, a także pomagają utrzymać właściwe pH organizmu. 

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Lato sprzyja spędzaniu czasu na świeżym powietrzu, jednak intensywne promieniowanie słoneczne może być niebezpieczne dla zdrowia. Udar słoneczny to poważna reakcja organizmu na przegrzanie, która może prowadzić do groźnych powikłań, zwłaszcza u dzieci, seniorów i osób cierpiących na choroby przewlekłe. Objawia się m.in. wysoką gorączką, nudnościami, zawrotami głowy i zaburzeniami świadomości. Szybkie rozpoznanie objawów, odpowiednie postępowanie oraz stosowanie prostych zasad profilaktyki pozwolą uniknąć przegrzania organizmu i cieszyć się słońcem w pełni bezpiecznie.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ciężka głowa, suchość w ustach, mdłości i problemy z koncentracją to typowe objawy kaca. Jego główną przyczyną jest metabolizm alkoholu w organizmie - etanol, czyli alkohol etylowy zawarty w napojach wyskokowych, jest traktowany przez organizm jak toksyna, wątroba przekształca go w aldehyd octowy, substancję jeszcze bardziej toksyczną niż sam alkohol. Znajomość skutecznych sposobów zapobiegania kacowi oraz sprawdzonych sposobów na syndrom dnia poprzedniego pomoże szybciej wrócić do formy niezależnie od tego, czy dopiero planujemy zakrapianą alkoholem imprezę, czy szukamy ulgi po hucznej zabawie. Co to jest kac? - przyczyny Kac to stan złego samopoczucia, który pojawia się kilka godzin po spożyciu alkoholu, najczęściej następnego dnia rano. Po wypiciu napojów zawierających etanol wątroba przekształca go w aldehyd octowy – toksyczny związek chemiczny, który odpowiada za wiele nieprzyjemnych objawów kaca, takich jak bóle głowy, nudności czy ogólne osłabienie organizmu. Kolejnym czynnikiem jest działanie odwadniające alkoholu – alkohol zwiększa produkcję moczu, co prowadzi do utraty wody i elektrolitów, powodując uczucie suchości w ustach i zaburzenia równowagi elektrolitowej. Nie bez znaczenia jest także wpływ alkoholu na układ nerwowy i jakość snu – mimo że po jego spożyciu łatwiej jest zasnąć, to jednak sen staje się płytszy i przerywany, przez co organizm nie ma szans na pełną regenerację. 

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Lewatywa to znany od wieków zabieg stosowany zarówno w celach leczniczych, jak i profilaktycznych. Polega na wprowadzeniu płynów do jelita grubego przez odbyt, co wspomaga usuwanie zalegających resztek pokarmowych i toksyn, poprawia perystaltykę jelit i może pomóc w walce z zaparciami. Jak działa lewatywa? Kiedy po nią sięgnąć? Jak zrobić lewatywę w domu? Znajomość odpowiedzi na te pytania pozwoli skutecznie, a przy tym bezpiecznie korzystać z tej metody oczyszczania organizmu. Lewatywa - co to? Lewatywa to zabieg, który polega na wprowadzeniu płynu (najczęściej wody, soli fizjologicznej lub specjalnych roztworów) do jelita grubego przez odbyt, co rozciąga ściany jelita, pobudzając perystaltykę. Jej celem jest oczyszczenie jelit z zalegających resztek pokarmowych, toksyn i gazów, co może przynieść ulgę przy zaparciach lub przygotować organizm do badań diagnostycznych, takich jak np. kolonoskopia. Zabieg wspomaga również detoksykację organizmu, poprawiając ogólne samopoczucie i funkcjonowanie układu trawiennego.  Wskazania do lewatywy Wśród wskazań do wykonania lewatywy wymienia się najczęściej: zaparcia, przygotowanie do badań diagnostycznych lub porodu, oczyszczenie organizmu, a także leczenie niektórych schorzeń i postępowanie po zabiegach operacyjnych. Lewatywa pomaga w usuwaniu zalegających resztek pokarmowych i gazów, co przynosi ulgę przy przewlekłych zaparciach. Oczyszcza jelita, zapewniając lepszą widoczność i dokładność wyników kolonoskopii. Stosowana przed porodem może pomóc w zmniejszeniu ryzyka zakażeń i poprawie komfortu w trakcie porodu. Jako element detoksykacji może wspomóc usuwanie toksyn i poprawić funkcjonowanie układu trawiennego. Lewatywa może być zalecana w okresie pooperacyjnym w celu oczyszczenia jelit i wspomagania powrotu do zdrowia.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Odwodnienie jest stanem, w którym ilość wody w organizmie jest niewystarczająca do jego prawidłowego funkcjonowania. Choć często bywa bagatelizowane, jest poważnym stanem, który może prowadzić do licznych komplikacji zdrowotnych. Utrata płynów, zarówno przez pocenie, oddychanie, jak i wydalanie, może zaburzać równowagę elektrolitową i funkcjonowanie najważniejszych organów. Odwodnienie może być wynikiem intensywnej aktywności fizycznej, chorób, wysokiej gorączki, czy niewystarczającego spożycia płynów, a jego objawy obejmują zazwyczaj pragnienie, suchość w ustach, osłabienie, bóle czy zawroty głowy.  Przyczyny odwodnienia Odwodnienie może być spowodowane różnymi czynnikami, które prowadzą do utraty płynów lub zwiększonego zapotrzebowania na wodę. Wśród głównych przyczyn odwodnienia organizmu wymienia się: niewystarczające spożycie płynów i złe nawyki żywieniowe, wzmożoną utratę płynów, zwiększone zapotrzebowanie na płyny, niektóre choroby i stany zdrowotne, a także czynniki środowiskowe czy wiek. Nieprawidłowe nawyki żywieniowe - niewystarczające spożycie wody i innych płynów w ciągu dnia, celowe unikanie picia, nadmierne spożycie alkoholu czy moczopędnej kofeiny może prowadzić do odwodnienia. Intensywna aktywność fizyczna, przebywanie w wysokich temperaturach lub wysoka wilgotność mogą prowadzić do nadmiernego pocenia się i utraty płynów. Wysoka gorączka zwiększająca potliwość może prowadzić do nadmiernej utraty płynów, podobnie jak wymioty czy biegunka spowodowane przez choroby układu pokarmowego (np. IBS, choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego) czy zatrucia pokarmowe. Niektóre leki, zwłaszcza diuretyki stosowane w leczeniu nadciśnienia lub chorób serca, mogą zwiększać wydalanie wody z organizmu. Niewydolność nerek i inne choroby nerek mogą wpływać na zdolność organizmu do zatrzymywania wody. Przebywanie w gorącym klimacie i niska wilgotność powietrza mogą przyspieszać utratę wody z organizmu przez skórę i drogi oddechowe zwiększając ryzyko odwodnienia. Niebezpieczeństwo odwodnienia zależy również od wieku i stanu organizmu, np. dzieci są bardziej podatne na odwodnienie ze względu na wyższe tempo przemiany materii i większą utratę płynów przez skórę, osoby starsze z powodu zmniejszonego odczuwania pragnienia, a kobiety w ciąży i karmiące piersią z racji zwiększonego zapotrzebowanie na płyny. Zrozumienie tych przyczyn może pomóc w zapobieganiu odwodnieniu poprzez zachowanie odpowiedniego bilansu płynów, szczególnie w sytuacjach zwiększonego ryzyka.