Kosmetyki i pielęgnacja ↓

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

W świątecznym obdarowywaniu nie liczy się wielkość i wartość materialna prezentu, ale jego znaczenie, jakość i troska, którą ze sobą niesie. W aptece internetowej znaleźć można wiele pomysłów na praktyczne upominki, które sprawdzą się zarówno jako drobny prezent „od serca”, jak i podarunek „na ostatnią chwilę”. 

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Odpowiednio dobrany prezent może być nie tylko miłym gestem, ale także wartościowym wsparciem zdrowia i dobrego samopoczucia. Szukając podarunku dla panów, warto postawić na upominki praktyczne, dopasowane do stylu życia oraz realnych potrzeb. Suplementy diety dla mężczyzn, kosmetyki pielęgnacyjne oraz nowoczesne urządzenia i akcesoria poprawią formę, wygląd i jakość codziennego funkcjonowania.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Wybór idealnego prezentu świątecznego dla pań bywa trudnym wyzwaniem — zwłaszcza gdy chcemy, aby był on nie tylko piękny, ale także praktyczny i dopasowany do potrzeb obdarowanej kobiety. W aptece internetowej znaleźć można wiele inspirujących propozycji, które łączą w sobie troskę o zdrowie, urodę i dobre samopoczucie. 

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Dziadkowie, którzy na co dzień obdarzają nas życzliwością i bezgraniczną miłością zasługują na specjalny świąteczny podarunek, który nie tylko wywoła uśmiech, ale przede wszystkim realnie wesprze ich zdrowie i dobre samopoczucie. Wcielając się w rolę Świętego Mikołaja, warto przygotować dla seniorów praktyczne, bezpieczne i dopasowane do potrzeb osób starszych upominki, np. w postaci preparatów wspierających odporność i wspomagających pracę serca toników, poprawiających komfort codziennego życia akcesoriów czy ułatwiających zachowanie zdrowego wyglądu kosmetyków do skóry dojrzałej.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Węgiel aktywny to substancja, która dzięki porowatej strukturze potrafi wiązać różnego rodzaju substancje, co sprawia, że znajduje zastosowanie zarówno w farmakologii, jak i kosmetologii. Węgiel coraz częściej pojawia się w formułach przeznaczonych do detoksykacji organizmu, a jego właściwości adsorpcyjne są wykorzystywane w preparatach kosmetycznych redukujących nadmiar sebum i zanieczyszczeń, a nawet w wybielających pastach do zębów. Co to jest węgiel aktywny? Węgiel aktywny to oczyszczona, specjalnie przetworzona forma węgla o bardzo dużej powierzchni czynnej i silnie porowatej strukturze. Powstaje najczęściej z surowców organicznych, takich jak drewno, torf czy łupiny kokosowe, które poddaje się procesowi karbonizacji, a następnie aktywacji (chemicznej lub termicznej). W wyniku tych procesów materiał uzyskuje zdolność adsorpcji, czyli wiązania na swojej powierzchni różnych związków chemicznych. Ta właściwość sprawia, że węgiel aktywny jest wykorzystywany zarówno w preparatach farmaceutycznych, jak i w kosmetykach, a także w filtracji wody i powietrza. W formie farmaceutycznej występuje zwykle jako proszek lub tabletki, natomiast w kosmetologii dodawany jest m.in. do masek, past do zębów i mydeł o działaniu oczyszczającym. Węgiel aktywny a aktywowany Określenia węgiel aktywny i węgiel aktywowany dotyczą w praktyce tego samego surowca. Różnica wynika jedynie z nazewnictwa – obie nazwy odnoszą się do węgla poddanego procesowi aktywacji, który nadaje mu porowatą strukturę i zdolność adsorbowania różnych substancji. W literaturze naukowej częściej pojawia się określenie węgiel aktywowany, podkreślające sam proces technologiczny. W komunikacji produktowej i potocznej dominuje natomiast termin węgiel aktywny. Obydwa warianty są poprawne i stosowane zamiennie.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Suchość, łuszczenie i uporczywy świąd skóry głowy lub twarzy mogą być czymś więcej niż tylko chwilową reakcją na kosmetyk. Często są to objawy łojotokowego zapalenia skóry (ŁZS) – przewlekłej, nawracającej choroby dermatologicznej, która potrafi znacząco obniżyć komfort życia. Choć mechanizmy jej powstawania nie są w pełni znane, istotną rolę odgrywają czynniki genetyczne, hormonalne oraz stres. Łojotokowe zapalenie skóry wymaga odpowiedniej pielęgnacji i leczenia, ponieważ nieleczone może prowadzić do nasilenia objawów i podrażnień. Zrozumienie przyczyn choroby oraz właściwy dobór preparatów dermatologicznych pomogą skutecznie łagodzić zmiany skórne i wspierać proces regeneracji naskórka. ŁZS co to? Łojotokowe zapalenie skóry (ŁZS) to przewlekła choroba zapalna, która obejmuje przede wszystkim obszary bogate w gruczoły łojowe, takie jak skóra głowy, twarz (szczególnie okolice nosa, brwi i czoła), uszy czy klatka piersiowa. Choroba charakteryzuje się nadmiernym wydzielaniem łoju, łuszczeniem się naskórka oraz stanem zapalnym skóry, który może powodować zaczerwienienie, świąd i uczucie pieczenia. ŁZS nie jest chorobą zakaźną, ale ma tendencję do nawrotów, zwłaszcza w okresach obniżonej odporności, wzmożonego stresu lub zmian hormonalnych. Choroba ta dotyczy zarówno dzieci, u których może występować już w niemowlęctwie w postaci tzw. ciemieniuchy, jak i osób dorosłych, u których często ma charakter przewlekły i nawrotowy.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Małymi krokami zbliżają się święta Bożego Narodzenia, a wraz z nimi coroczny dylemat wyboru prezentu dla taty. To odpowiedni moment, by przyjrzeć się jego codziennym potrzebom i zastanowić, czego najbardziej mu brakuje. Zamiast kolejnego zbędnego drobiazgu, warto postawić na upominek, który łączą w sobie praktyczność i troskę o zdrowie. W aptece internetowej można znaleźć wiele propozycji, które pomogą zadbać o kondycję, odporność i dobre samopoczucie taty – od suplementów diety i kosmetyków pielęgnacyjnych po produkty wspierające relaks i regenerację. 

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Co kupić mamie na święta? Choć to dopiero początek listopada, to idealny moment, by pomyśleć o wyjątkowym prezencie dla jednej z najważniejszych osób w naszym życiu. Dzięki wcześniejszym przygotowaniom unikniemy pośpiechu i wybierzemy niebanalny upominek, który połączy elegancję z użytecznością, a przy tym podkreśli troskę o jej zdrowie, urodę i dobre samopoczucie. W ofercie apteki internetowej znaleźć można wiele ułatwiających wybór propozycji – od luksusowych kosmetyków pielęgnacyjnych, przez zestawy witamin, po ułatwiające samokontrolę zdrowia urządzenia do użytku domowego. 

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Lipodemia to przewlekłe zaburzenie dotyczące nieprawidłowego rozmieszczenia tkanki tłuszczowej, które występuje niemal wyłącznie u kobiet. Choroba ta charakteryzuje się symetrycznym powiększeniem kończyn – najczęściej dolnych, często połączonym z uczuciem bólu, napięcia oraz zwiększoną skłonnością do powstawania siniaków. Mimo że lipodemia bywa mylona z otyłością lub obrzękiem limfatycznym, jej podłoże i mechanizmy rozwoju są odmienne. Wczesne rozpoznanie pozwoli w porę podjąć skuteczne leczenie, by przywrócić skórze zdrowy wygląd i zapobiec powikłaniom.  Lipodemia co to? Lipodemia, określana również jako obrzęk tłuszczowy, to przewlekłe, postępujące zaburzenie, które polega na symetrycznym rozroście komórek tłuszczowych (adipocytów) w określonych partiach ciała – najczęściej w obrębie bioder, ud, łydek oraz ramion – przy jednoczesnym braku zmian w obrębie stóp i dłoni. Charakterystyczną cechą lipodemii jest brak reakcji na tradycyjne metody redukcji masy ciała, takie jak dieta czy aktywność fizyczna. Lipodemia nie wynika z nadmiernego spożycia kalorii, lecz z zaburzeń mikrokrążenia i gospodarki hormonalnej, które wpływają na funkcjonowanie tkanki tłuszczowej. Istotną rolę w jej rozwoju odgrywać mogą czynniki genetyczne oraz zmiany hormonalne, zwłaszcza te związane z okresem dojrzewania, ciążą lub menopauzą. W początkowych etapach choroba może być bagatelizowana lub mylona z otyłością czy obrzękiem limfatycznym. Z czasem jednak pojawia się ból, nadwrażliwość na dotyk, uczucie ciężkości kończyn oraz skłonność do powstawania siniaków.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Intensywne promieniowanie UV, słona morska woda, chlor z basenów oraz wysoka temperatura często pozostawiają na skórze i włosach ślady w postaci przesuszenia, podrażnień czy utraty blasku. Powakacyjna pielęgnacja przy użyciu odpowiednich, dostosowanych do indywidualnych potrzeb kosmetyków przywróci zdrowy wygląd i pozwoli cieszyć się nawilżeniem i elastycznością aż do kolejnego lata. Wpływ promieniowania UV, słonej wody i chloru na urodę Promienie słoneczne oraz kąpiele w morzu czy basenie to nieodłączne elementy wakacyjnego wypoczynku, które niestety pozostawiają swój ślad na urodzie.  Promieniowanie UV przyspiesza procesy starzenia skóry – osłabia włókna kolagenowe, powoduje utratę jędrności, przesuszenie oraz pojawianie się przebarwień. Słona woda intensywnie odwadnia zarówno skórę, jak i włosy, odbierając im elastyczność i zdrowy wygląd. Obecny w basenach chlor narusza naturalną barierę hydrolipidową skóry, prowadząc do podrażnień. Chlor osadza się także na włosach, sprawiając, że stają się szorstkie i pozbawione matowe.  Połączenie tych czynników sprawia, że po lecie nasza cera i włosy wymagają szczególnej troski oraz skutecznej regeneracji. Jak rozpoznać przesuszenie i uszkodzenia posłoneczne? Skóra po wakacjach może stać się matowa, szorstka w dotyku, a także nadmiernie napięta i nieprzyjemnie ściągnięta. Często towarzyszy temu pieczenie, swędzenie lub zaczerwienienie, świadczące o podrażnieniu i osłabionej barierze ochronnej. Objawem fotouszkodzeń są również nierównomierna pigmentacja, przebarwienia czy drobne zmarszczki, które stają się bardziej widoczne po intensywnej ekspozycji na słońce. W przypadku włosów typowe symptomy to utrata blasku, łamliwość, rozdwojone końcówki i trudności w rozczesywaniu. 

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Złocista opalenizna to symbol wakacyjnego wypoczynku. Niestety, efekt skóry muśniętej słońcem nie jest trwały – naskórek naturalnie się złuszcza, a brązowa tonacja stopniowo blednie, jednak właściwa pielęgnacja, nawilżenie i kilka prostych trików pomoże zachować letni blask na dłużej. Jak powstaje opalenizna? Opalenizna to naturalna reakcja obronna skóry na promieniowanie słoneczne. Pod wpływem promieniowania UV melanocyty – komórki barwnikowe znajdujące się w naskórku – zaczynają produkować większe ilości melaniny, czyli barwnika odpowiedzialnego za ciemniejszy odcień skóry. Melanina działa jak swoista tarcza ochronna, pochłaniając część szkodliwego promieniowania i ograniczając ryzyko uszkodzeń DNA komórek. Dzięki temu skóra nabiera charakterystycznej, brązowej tonacji, która jest dla wielu osób symbolem zdrowia i atrakcyjnego wyglądu. Warto jednak pamiętać, że opalenizna jest sygnałem, że organizm broni się przed szkodliwym działaniem słońca, dlatego tak istotne jest korzystanie z odpowiednich filtrów UV i pielęgnacja, która pozwoli cieszyć się pięknym kolorytem, jednocześnie dbając o bezpieczeństwo skóry. Po jakim czasie schodzi opalenizna? Ponieważ skóra nieustannie się odnawia, opalenizna z czasem zanika. Cykl odnowy naskórka trwa przeciętnie od 28 do 40 dni, w zależności od wieku, kondycji skóry oraz sposobu pielęgnacji. To właśnie w tym czasie dochodzi do stopniowego złuszczania się komórek barwnikowych zawierających melaninę, a brązowy odcień skóry staje się coraz jaśniejszy. U niektórych osób opalenizna może utrzymywać się krócej, np. około 2–3 tygodniach, zwłaszcza gdy skóra jest sucha lub narażona na częste kąpiele, korzystanie z basenu czy peelingi. Odpowiednia pielęgnacja – nawilżanie, unikanie przesuszenia i stosowanie delikatnych kosmetyków – pozwoli cieszyć się efektem skóry muśniętej słońcem zdecydowanie dłużej.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Przebarwienia skóry to problem, który dotyka wielu osób – niezależnie od wieku czy typu cery. Mogą mieć różne przyczyny - od nadmiernej ekspozycji na słońce, przez zmiany hormonalne, aż po pozostałości po trądziku. Choć często są jedynie defektem estetycznym, potrafią wpływać na nasze samopoczucie i pewność siebie. Istnieje jednak wiele skutecznych metod, które pomagają rozjaśnić istniejące przebarwienia oraz zapobiegać powstawaniu nowych zmian. 

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Oparzenia słoneczne to powszechna, ale często bagatelizowana reakcja skóry na nadmierną ekspozycję na promieniowanie UV. Choć zazwyczaj kojarzą się z krótkotrwałym zaczerwienieniem i pieczeniem skóry, mogą prowadzić do poważniejszych konsekwencji zdrowotnych – od odwodnienia, przez uszkodzenia naskórka, aż po zwiększone ryzyko nowotworów skóry, w tym czerniaka. Na oparzenia słoneczne szczególnie narażone są osoby o jasnej karnacji, dzieci oraz osoby długotrwale przebywające na słońcu w godzinach największego nasłonecznienia. Odpowiednie postępowanie po wystąpieniu oparzenia oraz skuteczna profilaktyka mogą zapobiec nieprzyjemnym następstwom opalania.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Latem chętnie spacerujemy, opalamy się, wypoczywamy na świeżym powietrzu. Korzystając z uroków słońca, jednocześnie stosujemy różne preparaty – zarówno lecznicze, jak i pielęgnacyjne, nie zdając sobie sprawy, że niektóre leki, zioła, a nawet kosmetyki w kontakcie z promieniowaniem UV mogą powodować reakcje fotouczulające. Reakcja fototoksyczna może prowadzić do przebarwień, podrażnień, a nawet poważnych zmian skórnych, dlatego wiedzieć, czego unikać latem, aby cieszyć się słońcem bez ryzyka dla zdrowia i urody.  Reakcja fototoksyczna Reakcja fototoksyczna to najczęstszy rodzaj nadwrażliwości na światło, który może wystąpić po zastosowaniu niektórych leków, ziół czy kosmetyków zawierających substancje światłouczulające. Do reakcji fototoksycznej dochodzi, gdy dana substancja w organizmie wchodzi w reakcję z promieniowaniem UV, powodując uszkodzenie komórek skóry. Objawy przypominają silne oparzenie słoneczne – pojawia się zaczerwienienie, obrzęk, pieczenie, a czasem także pęcherze. Warto pamiętać, że nawet jednorazowa ekspozycja na słońce po zażyciu fototoksycznego preparatu może zakończyć się nieprzyjemnymi konsekwencjami skórnymi. Dlatego latem szczególnie ważne jest, aby dokładnie czytać ulotki i zachować ostrożność przy stosowaniu produktów o działaniu światłouczulającym.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

W pielęgnacji skóry codziennie pojawiają się nowe kosmetyczne trendy. Na szczególną uwagę zasługują niektóre połączenia składników aktywnych. Jednym z takich duetów jest kwas salicylowy i niacynamid. Oba składniki mają udowodnione działanie na cerę problematyczną, tłustą czy skłonną do przebarwień, ale czy można stosować je razem? Znajomość zasad stosowania kwasu salicylowego i niacynamidu pozwoli bezpiecznie i skutecznie wprowadzić te składniki do codziennej rutyny pielęgnacyjnej.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Czerniak skóry to jeden z najgroźniejszych nowotworów złośliwych, wywodzący się z komórek barwnikowych – melanocytów. Choć rozwija się najczęściej na skórze, może występować także w innych częściach ciała, takich jak błony śluzowe czy gałka oczna. Główną przyczyną jego powstawania jest nadmierna ekspozycja na promieniowanie UV, zarówno naturalne, jak i sztuczne, np. w solariach. Wczesne rozpoznanie czerniaka znacząco zwiększa szanse na wyleczenie, dlatego tak ważna jest regularna kontrola wszelkich zmian skórnych. Co to jest czerniak? Czerniak to nowotwór skóry o złośliwym charakterze. Wywodzi się z melanocytów – komórek odpowiedzialnych za produkcję melaniny, czyli barwnika nadającego skórze kolor. Choć stanowi tylko niewielki procent wszystkich nowotworów skóry, to charakteryzuje się największą agresywnością i wysokim ryzykiem przerzutów do innych narządów. Czerniak może rozwijać się zarówno w obrębie już istniejących znamion barwnikowych, jak i na zdrowej skórze. Może występować u osób w różnym wieku, choć najczęściej diagnozowany jest u dorosłych między 30. a 60. rokiem życia.  Objawy czerniaka Czerniak na skórze objawia się najczęściej zmianami, które mogą przypominać zwykłe znamiona barwnikowe. Charakterystyczne symptomy wskazujące na czerniaka to asymetria zmiany, nierówne lub postrzępione brzegi, niejednolita barwa, średnica powyżej 6 mm oraz postępujące zmiany w wyglądzie znamienia – jego szybki wzrost, swędzenie, krwawienie lub tworzenie się owrzodzenia. Czerniak może pojawić się na skórze w dowolnym miejscu, także w miejscach rzadko wystawianych na słońce, takich jak okolice paznokci, podeszwy stóp czy skóra owłosiona głowy.  Asymetryczny kształt zmiany skórnej. Nierówne, postrzępione brzegi. Niejednolity kolor. Średnica powyżej 6 mm, Szybki wzrost, zmiana kształtu lub koloru znamienia. Swędzenie, pieczenie, krwawienie lub owrzodzenie zmiany. Pojawienie się nowej zmiany na skórze, szczególnie zmiany różniącej się wyglądem od innych znamion.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Rogowacenie okołomieszkowe to dolegliwość skórna objawiająca się drobnymi, szorstkimi grudkami najczęściej na ramionach, udach, a czasem także na twarzy. Choć nie jest to groźne schorzenie, może powodować dyskomfort i uczucie suchości skóry oraz wpływać negatywnie na wygląd. Przyczyną zmian jest nadmierne rogowacenie naskórka, co prowadzi do zatykania mieszków włosowych.  Rogowacenie przymieszkowe – przyczyny Rogowacenie okołomieszkowe jest wynikiem nadmiernego rogowacenia naskórka, które prowadzi do zatkania ujść mieszków włosowych martwymi komórkami skóry i sebum. Przyczyną tego procesu są najczęściej predyspozycje genetyczne, ale do jego rozwoju mogą przyczyniać się również: suche powietrze, niedobór witamin (zwłaszcza witaminy A i E), a także zaburzenia hormonalne. Predyspozycje genetyczne Nadmierne rogowacenie naskórka Suchość skóry Niedobory witamin – zwłaszcza witaminy A i E Zaburzenia hormonalne Atopowe Zapalenie Skóry (AZS)

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Opalanie to nieodłączny element letniego relaksu na świeżym powietrzu, jednak promienie słoneczne, choć niezbędne do produkcji witaminy D i korzystnie wpływające na nasz nastrój i wygląd mogą stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia skóry. Zbyt długa i nieodpowiedzialna ekspozycja na słońce może prowadzić do oparzeń słonecznych, przyspiesza starzenia się skóry oraz zwiększa ryzyko raka skóry. Jak zatem opalać się bezpiecznie? Poza unikaniem zbyt długiego wylegiwania się na słońcu oraz korzystania z promieni słonecznych poza godzinami największego promieniowania (10-16) pamiętać należy o niezbędnej ochronie w postaci filtrów przeciwsłonecznych. Wybór odpowiedniego filtra i umiejętne stosowanie kosmetyków przeciwsłonecznych zapewni właściwą ochronę oraz pozwoli cieszyć się piękną, a przede wszystkim zdrową opalenizną. Filtry przeciwsłoneczne – rodzaje filtrów SPF Filtry przeciwsłoneczne są kluczowym elementem ochrony skóry przed szkodliwym działaniem promieniowania ultrafioletowego (UV). Różnią się one między sobą mechanizmem działania, składem oraz poziomem ochrony, który określany jest współczynnikiem ochrony przeciwsłonecznej (SPF). Wśród dostępnych na rynku filtrów SPF znajdziemy filtry fizyczne, chemiczne, hybrydowe oraz filtry naturalne. Filtry mineralne (fizyczne) Filtry mineralne, znane również jako fizyczne, działają na zasadzie odbijania i rozpraszania promieniowania UV. Są to najczęściej tlenek cynku (ZnO) i dwutlenek tytanu (TiO2). Tlenek cynku (ZnO): zapewnia ochronę przed promieniowaniem UVA i UVB. Jest szczególnie polecany dla osób o wrażliwej skórze. Dwutlenek tytanu (TiO2): chroni głównie przed promieniowaniem UVB i częściowo przed UVA. Jest powszechnie stosowany w kosmetykach przeciwsłonecznych. Filtry chemiczne (organiczne) Filtry chemiczne, zwane również organicznymi, działają poprzez absorpcję promieniowania UV i przekształcanie go w ciepło, które jest następnie uwalniane z powierzchni skóry. Do filtrów chemicznych zawartych w dostępnych na rynku kosmetyczkach przeciwsłonecznych należą między innymi: oktokrylen, oksybenzon czy octinoxate. Filtry hybrydowe Filtry hybrydowe łączą w sobie właściwości filtrów mineralnych i chemicznych, oferując wszechstronną ochronę przed promieniowaniem UV. Dzięki tej kombinacji mogą oferować zalety obu typów filtrów zapewniając szersze spektrum ochrony i lepszą stabilność. Filtry naturalne Niektóre kosmetyki przeciwsłoneczne zawierają składniki pochodzenia naturalnego, takie jak np. olej z nasion malin, marchwi, masło shea lub inne substancje naturalne, które mają właściwości chroniące przed UV. Choć ich skuteczność może być niższa w porównaniu do filtrów chemicznych lub mineralnych, są one często wybierane przez osoby preferujące naturalne kosmetyki.

Zuzanna Panuszewska

Mgr kosmetologii

Skuteczna pielęgnacja skóry to inwestycja w jej kondycję i piękny wygląd. Innowacyjne receptury z kwasem hialuronowym i witaminą C oferują naturalne rozwiązania, które poprawiają nawilżenie, regenerację oraz ochronę skóry. Dzięki tym składnikom cera odzyskuje zdrowy i promienny wygląd. Nowoczesna pielęgnacja dopasowana do potrzeb Twojej skóry Każda skóra ma swoje potrzeby. Odpowiednia pielęgnacja jest kluczem do zachowania jej zdrowia i pięknego wyglądu. Współczesne preparaty pielęgnacyjne, bogate w kwas hialuronowy, witaminę C oraz inne substancje aktywne, dostosowują się do indywidualnych problemów skórnych, takich jak odwodnienie, rumień, przebarwienia, utrata jędrności czy skłonność do podrażnień. Innowacyjne formuły gwarantują skuteczną pielęgnację, dbając o potrzeby nawet najbardziej wymagającej skóry.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Atopowe zapalenie skóry (AZS) to przewlekła choroba zapalna, która choć najczęściej pojawia się w dzieciństwie, może wystąpić również u osób dorosłych. Objawy AZS, takie jak suchość, swędzenie i zaczerwienienie skóry mogą znacząco wpłynąć zarówno na fizyczny, jak i emocjonalny komfort życia. Właściwe rozpoznanie oraz odpowiednie leczenie i pielęgnacja skóry atopowej pomogą złagodzić uciążliwe objawy i zapobiec nawrotom choroby. AZS objawy Atopowe zapalenie skóry objawia się zazwyczaj suchością, wysypką, zaczerwienieniem skóry oraz świądem i zwiększoną wrażliwością na czynniki zewnętrzne, a nasilenie tych dolegliwości może zmieniać się w zależności od wieku pacjenta i etapu choroby.  Suchość skóry – skóra staje się szorstka, przesuszona i skłonna do łuszczenia. Brak odpowiedniego nawilżenia może prowadzić do pęknięć naskórka i pogłębienia dolegliwości. Swędzenie – przewlekły świąd to jeden z głównych objawów AZS. Intensywne drapanie może prowadzić do pogorszenia stanu skóry, a także do powstawania ran i infekcji. Zaczerwienienie i stany zapalne – skóra w miejscach dotkniętych AZS staje się czerwona, podrażniona i może puchnąć. Zmiany te często występują na twarzy, łokciach, kolanach, a także na dłoniach i stopach. Wysypki i wypryski – zmiany skórne przybierają formę drobnych pęcherzyków, grudek, a czasem sączących się ranek, które mogą pojawić się w wyniku zaostrzenia choroby. Zwiększona wrażliwość na czynniki zewnętrzne – osoby z AZS często skarżą się na reakcje skórne na kosmetyki, detergenty, zmiany temperatury, stres czy alergeny.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Odparzenia to powszechny problem skórny, który, choć kojarzony jest głównie z okolicami pieluszkowymi u niemowląt, może dotyczyć osób w różnym wieku, w tym osób dorosłych. Odparzenia u dorosłych występują szczególnie w wilgotnych obszarach ciała z tendencją do tarcia, takich jak pachy, pachwiny czy fałdy skórne. Znajomość czynników prowadzących do bolesnych zmian skórnych, zasad profilaktyki odparzeń oraz sposobów ich leczenia pomoże złagodzić dyskomfort związany z odparzeniami i zapobiec nawrotom tego schorzenia. Odparzenia jak wyglądają i gdzie występują? Odparzenia są stanem zapalnym skóry, który występuje w wyniku tarcia, wilgoci i ocierania. Objawiają się zazwyczaj zaczerwienieniem, obrzękiem, krostkami czy pęcherzami. Zmianom skórnym towarzyszyć może ból, a w przypadku poważnych zmian nawet gorączka. Odparzenia mogą występować w różnych miejscach ciała, takich jak pachy, pachwiny, pośladki, krocze czy obszar pod biustem. U osób otyłych mogą powstawać w różnych miejscach ciała, w których występuje długotrwałe przyleganie fałd skórnych. Odparzenia pod pachami występują głównie w wyniku tarcia i wilgoci, szczególnie jeśli nosi się ubrania, które przylegają do skóry. Oparzenia w pachwinach pojawiają się szczególnie u osób otyłych lub aktywnych fizycznie, które doświadczają tarcia w obszarze pachwin. Odparzenia krocza — tarcie i wilgoć mogą spowodować odparzenia w okolicach krocza, szczególnie u mężczyzn. Odparzenia pod piersiami — duży rozmiar piersi, noszenie obcisłych, wykonanych ze sztucznych materiałów biustonoszy, tarcie i wilgoć mogą powodować u kobiet odparzenia pod biustem. Odparzenia między pośladkami — długotrwałe siedzenie, nadmierna potliwość, otyłość oraz noszenie niedopasowanej, wykonanej z nieoddychających materiałów bielizny to czynniki, które mogą wywołać odparzenie odbytu i obszaru między pośladkami.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Skóra naczynkowa charakteryzuje się delikatnymi, cienkimi naczynkami krwionośnymi tuż pod powierzchnią skóry, które mogą łatwo pękać, tworząc zaczerwienienia i widoczne szczególnie na policzkach, nosie lub w okolicach dekoltu teleangiektazje - tzw. „pajączki”. Cera naczynkowa jest wrażliwa, skłonna do podrażnień i łatwo reaguje na zmiany temperatury, silne kosmetyki, stres czy nieodpowiednią pielęgnację. Pielęgnacja tego typu cery powinna zatem nie tylko redukować widoczne zmiany, ale także wzmacniać jej barierę ochronną, by zapobiec powstawaniu kolejnych „pajączków”. Popękane naczynka na twarzy – przyczyny Pękające naczynka to najczęściej wynik osłabienia naturalnej odporności skóry oraz ścianek naczyń krwionośnych. Do powstawania pajączków przyczyniać się mogą także nieodpowiednia pielęgnacja z zastosowaniem niewłaściwych kosmetyków, nadmierna ekspozycja na słońce czy gwałtowne zmiany temperatury, np. przejście z zimna do ciepłego pomieszczenia. Na pogorszenia kondycji cery naczynkowej wpływać może również styl życia – przewlekły stres, palenie papierosów czy spożywanie alkoholu.  

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Rozstępy to zmiany skórne przypominające prążki, które pojawiają się na ciele w wyniku gwałtownego rozciągania skóry. Na początku mają zazwyczaj czerwony, różowy lub fioletowy kolor, co wskazuje na świeżo powstałe uszkodzenia. W miarę upływu czasu rozstępy blakną, przybierając biały lub perłowy odcień. Przyczyny powstawania rozstępów są związane głównie z nadmiernym rozciąganiem skóry, które przekracza jej możliwości regeneracyjne. Do ich powstania przyczyniają się przede wszystkim zmiany hormonalne, predyspozycje genetyczne oraz szybki przyrost masy ciała – w ciąży, podczas intensywnego wzrostu u nastolatków, przy nagłych zmianach wagi lub szybkim przyroście masy mięśniowej. Lokalizacja rozstępów obejmuje zazwyczaj brzuch, uda, biodra, pośladki, piersi oraz ramiona. Całkowite usunięcie rozstępów jest trudne, ale istnieją skuteczne metody, które mogą pomóc zredukować ich widoczność oraz zapobiegać kolejnym uszkodzeniom. Jak wyglądają świeże rozstępy? Świeże rozstępy zwykle wyglądają jak cienkie, czerwone lub purpurowe, często lekko wypukłe linie na skórze; mogą być także nieco swędzące lub podrażnione. Występują w różnych miejscach na ciele, najczęściej w okolicach brzucha, bioder, ud, piersi i ramion. Z czasem mogą blednąć i stawać się mniej widoczne, przechodząc w jaśniejsze odcienie, takie jak srebrny lub biały.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Wrastające włoski to powszechny problem natury estetycznej, pojawiający się szczególnie po depilacji czy goleniu. Osłabiony w wyniku depilacji lub niewłaściwie przycięty maszynką włos zamiast przebić się przez powierzchnię skóry rośnie pod skórą, która reaguje stanem zapalnym, prowadząc do nieestetycznych i niekomfortowych zmian, a  nawet do infekcji. Wśród przyczyn wrastających włosków poza niewłaściwą techniką golenia wymienia się także nieprawidłową pielęgnację skóry oraz predyspozycje genetyczne. Znajomość przyczyn i odpowiednie postępowanie przed i po depilacji mogą znacznie poprawić wygląd skóry oraz zmniejszyć ryzyko bolesnego wrastania włosków.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Nadpotliwość, znana również jako hiperhydroza, jest stanem charakteryzującym się nadmiernym wydzielaniem potu, w ilości, która wykracza poza to, co jest konieczne do utrzymania normalnej termoregulacji ciała. Nadmierne pocenie może występować lokalnie (np. na dłoniach, stopach, twarzy, pachach) lub może być uogólnione, obejmując większe obszary ciała. Nadpotliwość może mieć znaczący wpływ na życie codzienne, wywołując dyskomfort fizyczny, a także może wpływać na samopoczucie i pewność siebie. Rozpoznanie rodzaju nadpotliwości jest kluczowe dla opracowania skutecznej strategii leczenia lub zarządzania objawami.  Rodzaje nadpotliwości  Nadmierne pocenie się może być wynikiem nadpotliwości pierwotnej lub związanej z niektórymi stanami zdrowotnymi i stosowanymi lekami hiperhydrozy wtórnej.  Pierwotna nadpotliwość Nadpotliwość pierwotna zwykle rozpoczyna się w dzieciństwie lub w okresie dojrzewania i najczęściej dotyka określonych obszarów ciała. Jej przyczyna może mieć podłoże genetyczne, emocjonalne lub środowiskowe. Hiperhydroza objawiająca się nadpotliwością dłoni, nadmiernym poceniem pod pachami czy nadmierna potliwość całego ciała może poważnie utrudniać codzienne czynności oraz wpływać negatywnie na stan emocjonalny i kontakty społeczne. Spocone, mokre dłonie uniemożliwią często utrzymanie przedmiotów czy wykonywanie precyzyjnych zadań, a nawet wywołują opór przed zwykłym, grzecznościowym podaniem ręki na przywitanie, a mokre od potu ubrania i nieprzyjemny zapach związany z wilgocią i rozwojem bakterii mogą wywoływać dyskomfort psychiczny i utratę pewności siebie w sytuacjach międzyludzkich.  Wtórna nadpotliwość Nadpotliwość wtórna to stan, w którym nadmierne pocenie się jest skutkiem innego schorzenia lub czynnika zewnętrznego. W przeciwieństwie do pierwotnej nadpotliwości, która jest zwykle dziedziczna i koncentruje się na określonych obszarach ciała, nadpotliwość wtórna może dotyczyć większych obszarów ciała i rozwija się w odpowiedzi na różne przyczyny. Powodem wtórnej nadpotliwości jest często cukrzyca, otyłość, menopauza, nadczynność tarczycy, a także infekcje. Nadmierne pocenie wywołać mogą również niektóre leki, takie ja antydepresanty czy leki przeciwgorączkowe.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Trądzik różowaty to schorzenie dermatologiczne charakteryzujące się przewlekłym stanem zapalnym skóry twarzy, który może prowadzić do rumienia, widocznych naczynek krwionośnych oraz wykwitów. Choć bywa mylony z trądzikiem pospolitym, trądzik różowaty ma zupełnie inne przyczyny oraz podejścia do leczenia. Poniżej przyjrzymy się bliżej trądzikowi różowatemu, jego potencjalnym przyczynom, charakterystycznym objawom oraz metodom ich łagodzenia. Poznanie czynników, które mogą przyczyniać się do nasilenia trądziku różowatego, pomoże skutecznie zarządzać tym schorzeniem oraz zapobiegać nawrotom. Trądzik różowaty przyczyny Trądzik różowaty to przewlekła choroba skóry, która objawia się rumieniem, grudkami i krostkami, głównie na twarzy. Chociaż nie ma jednej jasnej przyczyny trądziku różowatego, istnieje wiele czynników, które mogą przyczyniać się do jego występowania.  Dziedziczność — istnieje genetyczna skłonność do trądziku różowatego. Jeśli ktoś w rodzinie cierpiał na tę chorobę, istnieje większe ryzyko jej wystąpienia u innych członków rodziny. Rozszerzone naczynka krwionośne — w trądziku różowatym naczynia krwionośne w skórze twarzy mogą być bardziej skłonne do rozszerzania się i stają się bardziej widoczne, co prowadzi do rumienia i zaczerwienienia. Stany zapalne — zapalenie skóry może być jednym z głównych czynników prowadzących do trądziku różowatego. Skóra staje się podrażniona i wrażliwa, co może prowadzić do pojawienia się zaczerwienień i krostek. Czynniki środowiskowe — ekspozycja na działanie promieni słonecznych, zimno, wiatr, gorące napoje, pikantne potrawy i inne czynniki środowiskowe mogą nasilać objawy trądziku różowatego. Nadmierne spożycie alkoholu — picie alkoholu może rozszerzać naczynia krwionośne w skórze, co może prowadzić do zaostrzenia się objawów trądziku różowatego. Stres — stres może prowadzić do nasilenia stanów zapalnych w organizmie, co może mieć wpływ na pojawienie się objawów trądziku różowatego. Nieprawidłowa pielęgnacja skóry – nadmierne złuszczanie, stosowanie drażniących substancji chemicznych czy złe nawyki pielęgnacyjne mogą prowadzić do podrażnienia skóry i nasilenia objawów trądziku różowatego. Choroby współistniejące — u niektórych osób trądzik różowaty może być związany z innymi chorobami skórnymi, takimi jak łuszczyca, łojotokowe zapalenie skóry, czy atopowe zapalenie skóry.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Choć wypadanie włosów i łysienie może być postrzegane jako naturalna konsekwencja starzenia się, dla wielu mężczyzn stanowi to istotny problem emocjonalny, prowadzący do utraty pewności siebie i zakłócenia postrzegania własnej atrakcyjności. Znajomość przyczyn problemu oraz umiejętność rozpoznania rodzaju łysienia może pomóc w doborze odpowiedniej kuracji, która zahamuje proces utraty włosów, wzmocni cebulki i będzie stymulować porost nowych kosmyków. Dlaczego wypadają włosy? Przyczyny łysienia u mężczyzn Do najczęściej wymienianych powodów utraty włosów u mężczyzn wymienia się geny, hormony, starzenie, stres, a także choroby dermatologiczne, nieprawidłowe nawyki pielęgnacyjne i niehigieniczny tryb życia.  Najczęstszą przyczyną łysienia u mężczyzn jest dziedziczność. Hormony, zwłaszcza dihydrotestosteron (DHT), odgrywają istotną rolę w łysieniu u mężczyzn. DHT może powodować, że włosy stają się cieńsze i słabsze, a w rezultacie prowadzić do wypadania włosów. Wraz z wiekiem u wielu mężczyzn obserwuje się naturalne przerzedzenie włosów. Proces ten może być przyspieszony przez inne czynniki, takie jak genetyka czy zmiany hormonalne. Silny stres może wpływać na funkcjonowanie organizmu, w tym również na zdrowie włosów. Stres może prowadzić do nadmiernego wypadania włosów u mężczyzn. Dieta uboga między innymi w żelazo, cynk czy witaminy z grupy B, może prowadzić do osłabienia włosów. Niektóre choroby skóry głowy, takie jak łupież, łuszczyca czy zapalenie mieszków włosowych, mogą powodować wypadanie włosów u mężczyzn. Palenie papierosów może wpływać na krążenie krwi w skórze głowy i prowadzić do osłabienia włosów oraz ich wypadania. Częste stosowanie preparatów do stylizacji włosów, takich jak żele czy lakiery, może przyczynić się do uszkodzenia kosmyków.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Trądzik młodzieńczy to powszechny problem dermatologiczny, który dotyka szczególnie młodych ludzi w okresie dojrzewania. Choć często uważany jest za przejściową dolegliwość, może stanowić poważne wyzwanie zarówno dla zdrowia fizycznego, jak i emocjonalnego. Trądzik wpływa bowiem nie tylko na wygląd skóry, ale także może mieć znaczący wpływ na samoocenę i relacje społeczne osoby borykającej się z tym problemem. Zrozumienie przyczyn  oraz poznanie różnorodnych metod leczenia i pielęgnacji skóry skłonnej do powstawania niedoskonałości zwiększy świadomość na temat trądziku, oraz pomoże zapobiec powstawaniu szpecących skórę wykwitów. Jak wygląda trądzik? Trądzik młodzieńczy występuje najczęściej na twarzy, plecach, klatce piersiowej i ramionach, ale może również dotyczyć innych obszarów ciała. Objawia się różnymi rodzajami wykwitów skórnych, takimi jak pryszcze, zaskórniki otwarte (czarne kropki), zaskórniki zamknięte (białe grudki), krostki, guzki i torbiele. Trądzikowi towarzyszyć może również tłusta, intensywnie błyszcząca skóra oraz blizny potrądzikowe, szczególnie jeśli wykwity były intensywnie zapalne, duże lub nieprawidłowo leczone.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Cellulit to problem, z którym boryka się wiele kobiet niezależnie od wieku, budowy ciała czy wagi. To nie tylko kwestia estetyki, ale także źródło wielu frustracji i kompleksów. Często określany jako "skórka pomarańczowa" cellulit pojawia się na udach, pośladkach, brzuchu i innych obszarach ciała, a jego występowanie związane jest z różnorodnymi czynnikami, takimi jak genetyka, styl życia, dieta oraz zmiany hormonalne. Zrozumienie mechanizmów powstawania cellulitu, czynników powodujących nierówności skórne oraz znajomość zasad profilaktyki i metod walki z cellulitem pomoże przywrócić skórze gładkość i elastyczność. Rodzaje cellulitu. Cellulit wodny a tłuszczowy W zależności od przyczyn i charakterystyki zmian rozróżnia się dwa główne rodzaje cellulitu: wodny i tłuszczowy. Cellulit wodny, znany również jako cellulit obrzękowy, jest wynikiem problemów z retencją wody w organizmie oraz zaburzeniami krążenia. Występuje najczęściej u osób o szczupłej sylwetce, a jego główną przyczyną jest gromadzenie nadmiaru płynów w tkankach, co prowadzi do obrzęków i nierówności widocznych nawet bez naciskania skóry. Cellulit wodny pojawia się zazwyczaj na udach, pośladkach oraz kostkach, ale może dotyczyć także ramion. Cellulit tłuszczowy, inaczej nazywany lipidowym, związany jest głównie z nagromadzeniem tkanki tłuszczowej pod skórą. Występuje najczęściej u osób z nadwagą lub skłonnością do gromadzenia tkanki tłuszczowej. W przeciwieństwie do cellulitu wodnego zmiany te są związane z nieprawidłowym metabolizmem tłuszczów, co prowadzi do powstawania nierówności w strukturze tkanki podskórnej. Cellulit tłuszczowy objawia się miękkimi, grudkowatymi zmianami, widocznymi zazwyczaj po uciśnięciu skóry i występuje najczęściej na udach, pośladkach, biodrach oraz brzuchu.

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Cera tłusta to jeden z najczęstszych problemów dermatologicznych, który, choć kojarzony jest głównie z okresem dojrzewania, dotyka ludzi w różnym wieku. Skóra łojotokowa charakteryzuje się nadmiernym wydzielaniem sebum przez gruczoły łojowe, co prowadzi do błyszczenia oraz powstawania zaskórników i wyprysków. Pomimo że jest to powszechny problem, wiele osób boryka się z trudnościami w odpowiedniej pielęgnacji. Bliższe przyjrzenie się specyfice cery tłustej, jej głównym cechom oraz dedykowanym jej potrzebom produktów kosmetycznych pomoże w utrzymaniu zdrowego i matowego wyglądu skóry, oraz minimalizowaniu ryzyka wystąpienia stanów zapalnych i zaskórników. Cera tłusta charakterystyka Tłusta cera to jeden z typów skóry charakteryzujący się nadmiernym wydzielaniem sebum przez gruczoły łojowe. Gruczoły łojowe produkują zbyt dużą ilość sebum, co powoduje, że skóra staje się przetłuszczona i błyszcząca (szczególnie w strefie T – czoło, broda, nos). Nadmiar sebum może również prowadzić do zatkania porów, a w efekcie do powstawania zaskórników i trądziku. Tłusta cera wymaga odpowiedniej pielęgnacji, która będzie równoważyć produkcję sebum i zapobiegać powstawaniu niedoskonałości. Regularne oczyszczanie, stosowanie odpowiednich kosmetyków i dbanie o dietę mogą pomóc w utrzymaniu zdrowej i matowej cery. Sebum co to? Sebum to naturalna wydzielina produkowana przez znajdujące się w skórze gruczoły łojowe. Jest to mieszanina substancji tłuszczowych, wosków, cholesterolu, komórek naskórka oraz innych substancji, która pełni kilka istotnych funkcji w pielęgnacji skóry. Sebum tworząc cienką warstwę ochronną na powierzchni skóry działa jako naturalna substancja nawilżająca, która zapobiega nadmiernemu odparowywaniu wody, co pomaga utrzymać elastyczność i miękkość skóry. Warstwa sebum działa również jako bariera ochronna, która chroni skórę przed szkodliwymi czynnikami zewnętrznymi, takimi jak bakterie, wirusy, zanieczyszczenia środowiskowe i promieniowanie UV. Produkcja sebum jest regulowana przez różne czynniki, takie jak hormony, dieta, genetyka i pielęgnacja skóry. Nadmierna produkcja sebum może prowadzić do problemów skórnych, takich jak tłusta cera, trądzik i zaskórniki, podczas gdy niedostateczna produkcja sebum może prowadzić do suchości skóry i podatności na podrażnienia. Dlatego utrzymanie równowagi produkcji sebum jest kluczowe dla zdrowia i kondycji skóry.