06.05.2025
Odparzenia u dorosłych – przyczyny, sposoby leczenia i domowe metody łagodzenia objawów
Odparzenia to powszechny problem skórny, który, choć kojarzony jest głównie z okolicami pieluszkowymi u niemowląt, może dotyczyć osób w różnym wieku, w tym osób dorosłych. Odparzenia u dorosłych występują szczególnie w wilgotnych obszarach ciała z tendencją do tarcia, takich jak pachy, pachwiny czy fałdy skórne. Znajomość czynników prowadzących do bolesnych zmian skórnych, zasad profilaktyki odparzeń oraz sposobów ich leczenia pomoże złagodzić dyskomfort związany z odparzeniami i zapobiec nawrotom tego schorzenia.
Odparzenia jak wyglądają i gdzie występują?
Odparzenia są stanem zapalnym skóry, który występuje w wyniku tarcia, wilgoci i ocierania. Objawiają się zazwyczaj zaczerwienieniem, obrzękiem, krostkami czy pęcherzami. Zmianom skórnym towarzyszyć może ból, a w przypadku poważnych zmian nawet gorączka. Odparzenia mogą występować w różnych miejscach ciała, takich jak pachy, pachwiny, pośladki, krocze czy obszar pod biustem. U osób otyłych mogą powstawać w różnych miejscach ciała, w których występuje długotrwałe przyleganie fałd skórnych.
- Odparzenia pod pachami występują głównie w wyniku tarcia i wilgoci, szczególnie jeśli nosi się ubrania, które przylegają do skóry.
- Oparzenia w pachwinach pojawiają się szczególnie u osób otyłych lub aktywnych fizycznie, które doświadczają tarcia w obszarze pachwin.
- Odparzenia krocza — tarcie i wilgoć mogą spowodować odparzenia w okolicach krocza, szczególnie u mężczyzn.
- Odparzenia pod piersiami — duży rozmiar piersi, noszenie obcisłych, wykonanych ze sztucznych materiałów biustonoszy, tarcie i wilgoć mogą powodować u kobiet odparzenia pod biustem.
- Odparzenia między pośladkami — długotrwałe siedzenie, nadmierna potliwość, otyłość oraz noszenie niedopasowanej, wykonanej z nieoddychających materiałów bielizny to czynniki, które mogą wywołać odparzenie odbytu i obszaru między pośladkami.
Co na odparzenia?
Co stosować na odparzenia u dorosłych? Tego typu zmiany skórne wymagają przede wszystkim odpowiedniej higieny, ochrony oraz łagodnej pielęgnacji. Na odparzenia stosuje się zazwyczaj dostępne bez recepty środki lecznicze, łagodzące bolesne podrażnienia zasypki i kremy, a także produkty naturalne, takie jak skrobia ziemniaczana czy siemię lniane. W przypadku dużych, bolesnych i trudnych w gojeniu ran konieczne może okazać się sięgnięcie po zalecone przez lekarza maści sterydowe, antybiotyki czy leki przeciwgrzybicze do stosowania miejscowego.
Puder na odparzenia
Zasypka na odparzenia dla dorosłych zawiera składniki, które mogą pomóc w absorpcji wilgoci i zmniejszeniu tarcia między skórą (talk, skrobia kukurydziana lub tlenek cynku). Stosowanie takiego pudru może zapobiegać dalszemu podrażnieniu i przyspieszyć gojenie się skóry.
Maść na odparzenia
Maści lub kremy na odparzenia zawierają zazwyczaj substancje łagodzące, nawilżające i ochronne, a także przeciwzapalne kortykosteroidy, które mogą pomóc w redukcji zaczerwienienia, obrzęku i bólu związanego z odparzeniami.
- Krem z cynkiem – zawarty w preparatach na odparzenia tlenek cynku wykazuje właściwości łagodzące i ochronne dla skóry. Kremy z tlenkiem cynku mogą pomóc w redukcji zaczerwienienia i zapobieganiu ponownym podrażnieniom.
- Kremy aloesowy — aloes znany jest ze swoich właściwości łagodzących i nawilżających skórę. Kremy z aloesem mogą pomóc w łagodzeniu bólu i zapalenia związanego z odparzeniami, jednocześnie nawilżając skórę.
- Maść sterydowa na skórę — w przypadku odparzeń o większym nasileniu lekarz może zalecić maści zawierające kortykosteroidy, które pomagają w redukcji stanu zapalnego i łagodzeniu objawów.
- Maści przeciwgrzybicze — jeśli odparzenia są spowodowane infekcją grzybiczą, konieczne będzie zastosowanie odpowiedniej terapii. Leki na grzybicę do stosowania miejscowego pomogą w zwalczaniu infekcji i łagodzeniu objawów.
- Witamina E na skórę - witamina E ma właściwości nawilżające i przeciwzapalne, dlatego kremy zawierające ten składnik mogą pomóc w regeneracji skóry i łagodzeniu podrażnień.
- D-pantenol (prowitamina B5) to substancja znana z właściwości łagodzących i nawilżających skórę. Maść lub krem z pantenolem zastosowane na odparzenia mogą przyspieszyć proces gojenia się skóry i łagodzić podrażnienia.
Przed użyciem jakiegokolwiek kremu lub maści na odparzenia warto skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą, zwłaszcza jeśli objawy są nasilone lub nie ustępują po zastosowaniu domowych środków łagodzących.
Domowe sposoby na odparzenia u dorosłych
Odparzenia bywają bolesne i uciążliwe, ale istnieją domowe sposoby, które mogą pomóc złagodzić ich objawy. Siemię lniane i skrobia ziemniaczana to dwie popularne metody, które mogą przynieść szybką ulgę, przyspieszyć regenerację i zapobiec kolejnym zmianom.
Przemywanie skóry kisielem z siemienia lnianego redukuje zaczerwienia, działa przeciwświądowo koi i nawilża. Skrobia ziemniaczana natomiast bywa stosowana jako naturalna zasypka o działaniu absorbującym wilgoć. Stosownie skrobi może pomóc w utrzymaniu suchej i czystej skóry oraz wspierać gojenie się podrażnień.
Odparzenie skóry – zapobieganie
Zapobieganie odparzeniom jest kluczowe dla utrzymania zdrowej skóry i uniknięcia bolesnego dyskomfortu. Właściwa higiena, systematyczna pielęgnacja ciała, ochrona i higiena intymna to podstawowe kroki w profilaktyce odparzeń skóry u osób dorosłych.
- Wilgotna skóra jest bardziej podatna na podrażnienia i odparzenia, dlatego ważne jest, aby zachować suchość skóry, szczególnie w obszarach podatnych na pocenie się, takich jak pachy, pachwiny, fałdy skórne czy okolice między pośladkami.
- Regularne mycie skóry, szczególnie w obszarach podrażnionych, może pomóc w zapobieganiu odparzeniom. Należy przy tym unikać środków myjących zawierających składniki drażniące.
- Stosowanie balsamów i kremów ochronnych na obszary podrażnione lub narażone na podrażnienia, może pomóc w utrzymaniu skóry w dobrej kondycji.
- Luźne, wykonane z naturalnych, przewiewnych materiałów ubrania, pozwolą skórze oddychać, zmniejszą ryzyko pocenia się, a co za tym idzie – ryzyko powstawania odparzeń.
Regularna higiena, unikanie czynników powodujących podrażnienia oraz stosowanie odpowiednich środków pielęgnacyjnych mogą pomóc w łagodzeniu objawów i zapobieganiu nawrotom odparzeń. Jednak w przypadku, gdy odparzenia stają się przewlekłe, silnie bolesne lub nie reagują na dostępne metody, zaleca się konsultację z lekarzem dermatologiem. Profesjonalna ocena stanu zdrowia skóry może pomóc w doborze skutecznego leczenia dopasowanego do indywidualnych potrzeb i pacjenta. Odparzenia, choć uciążliwe, są problemem skórnym, który można kontrolować i łagodzić. Właściwa wiedza i odpowiednie postępowanie może przywrócić komfort i zdrowie skórze i uchronić ją przed ponownymi uszkodzeniami.
Bibliografia:
- Biercewicz M., Podstawowe aspekty pielęgnacji i komunikacji z osobami starszymi. W: Pielęgnowanie pacjentów w starszym wieku, (red.) Muszalik M., Kędziora-Kornatowska K. PZWL, Warszawa 2018.
- Czarnobilska E., Czarnobilski K., Obtułowicz A., Obtułowicz K., Choroby alergiczne wieku podeszłego. Część II. Alergiczne choroby skóry, alergia na leki. Gerontologia Polska 2010;
- Szewczyk M.T., Cwajda-Białasik J., Mościcka P. i in., Leczenie odleżyn – zalecenia Polskiego Towarzystwa Leczenia Ran. Część II. Leczenie Ran. 2020.
- Szota M., Leczenie odparzeń u dzieci i dorosłych, Lek w Polsce, VOL 24 NR 03’14, 2014.
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Ewa Rutkowska-Król – redaktor naczelna z ponad 10-letnim doświadczeniem, specjalizująca się w tworzeniu treści produktowych oraz artykułów o tematyce medycznej. Przez lata miała okazję współpracować z różnymi firmami z branży zdrowia i farmacji, dostarczając merytoryczne i angażujące teksty. Jej pasją jest przekształcanie skomplikowanych zagadnień medycznych w przystępne treści, które pomagają czytelnikom lepiej zrozumieć świat zdrowia i dbania o siebie.
PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Odparzenia u dorosłych – przyczyny, sposoby leczenia i domowe metody łagodzenia objawów
Odparzenia to powszechny problem skórny, który, choć kojarzony jest głównie z okolicami pieluszkowymi u niemowląt, może dotyczyć osób w różnym wieku, w tym osób dorosłych. Odparzenia u dorosłych występują szczególnie w wilgotnych obszarach ciała z tendencją do tarcia, takich jak pachy, pachwiny czy fałdy skórne. Znajomość czynników prowadzących do bolesnych zmian skórnych, zasad profilaktyki odparzeń oraz sposobów ich leczenia pomoże złagodzić dyskomfort związany z odparzeniami i zapobiec nawrotom tego schorzenia. Odparzenia jak wyglądają i gdzie występują? Odparzenia są stanem zapalnym skóry, który występuje w wyniku tarcia, wilgoci i ocierania. Objawiają się zazwyczaj zaczerwienieniem, obrzękiem, krostkami czy pęcherzami. Zmianom skórnym towarzyszyć może ból, a w przypadku poważnych zmian nawet gorączka. Odparzenia mogą występować w różnych miejscach ciała, takich jak pachy, pachwiny, pośladki, krocze czy obszar pod biustem. U osób otyłych mogą powstawać w różnych miejscach ciała, w których występuje długotrwałe przyleganie fałd skórnych. Odparzenia pod pachami występują głównie w wyniku tarcia i wilgoci, szczególnie jeśli nosi się ubrania, które przylegają do skóry. Oparzenia w pachwinach pojawiają się szczególnie u osób otyłych lub aktywnych fizycznie, które doświadczają tarcia w obszarze pachwin. Odparzenia krocza — tarcie i wilgoć mogą spowodować odparzenia w okolicach krocza, szczególnie u mężczyzn. Odparzenia pod piersiami — duży rozmiar piersi, noszenie obcisłych, wykonanych ze sztucznych materiałów biustonoszy, tarcie i wilgoć mogą powodować u kobiet odparzenia pod biustem. Odparzenia między pośladkami — długotrwałe siedzenie, nadmierna potliwość, otyłość oraz noszenie niedopasowanej, wykonanej z nieoddychających materiałów bielizny to czynniki, które mogą wywołać odparzenie odbytu i obszaru między pośladkami.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Problemy z wypróżnianiem – przyczyny, objawy i sposoby na zaparcia
Zaparcia, czyli trudności z regularnym oddawaniem stolca to uciążliwa dolegliwość, która może wpływać negatywnie na ogólny stan zdrowia i samopoczucie. Zatwardzenie może wynikać między innymi z niewłaściwej diety, braku aktywności fizycznej, a także być następstwem bądź objawem schorzeń układu pokarmowego. Jak leczyć zaparcia? Jak poprawić perystaltykę jelit? Co na przeczyszczenie, kiedy zmiana nawyków żywieniowych i domowe sposoby na problemy z wypróżnieniem nie wystarczają? Znajomość odpowiedzi na te pytania może pomóc w utrzymaniu prawidłowej pracy jelit i poprawić komfort życia. Zaparcia przyczyny Zaparcia mogą być spowodowane między innymi przez nieprawidłowe nawyki żywieniowe, niedostateczną aktywność fizyczną, stres i zmiany w codziennej rutynie, a także przez zmiany hormonalne, niektóre choroby czy stosowane w związku z nimi leki. Niedobór błonnika w diecie — błonnik pokarmowy jest kluczowy dla prawidłowego funkcjonowania układu pokarmowego. Błonnik zwiększa objętość stolca i ułatwia jego przesuwanie przez jelita. Niedostateczna ilość płynów — niewystarczające nawodnienie organizmu może prowadzić do stwardnienia stolca i utrudniać jego przesuwanie przez jelita. Brak aktywności fizycznej — siedzący tryb życia może spowalniać ruchy jelit, co z kolei utrudnia regularne wypróżnienia. Zmiany w rutynie i nawykach żywieniowych — podróże, radykalne zmiany w diecie lub zmiana godzin posiłków mogą zaburzać regularność wypróżnień. Napięcie emocjonalne — stres i emocje mogą wpływać na funkcjonowanie układu pokarmowego, w tym na perystaltykę jelit. Choroby — schorzenia, takie jak np. cukrzyca, niedoczynność tarczycy czy nadwrażliwe jelita mogą prowadzić do zaparć. Leki — opioidy, leki przeciwdepresyjne, przeciwdrgawkowe, przeciwzapalne (NLPZ), a także niektóre suplementy diety, jak żelazo czy wapń, mogą powodować zaparcia jako efekt uboczny ich stosowania. Anatomiczne problemy z jelitami, takie jak zwężenia, guzy czy polipy, również mogą utrudniać wypróżnianie. Hormony — zmiany hormonalne (np. w czasie ciąży czy menopauzy) mogą wpływać na ruchy jelit, prowadząc do zaparć. Wiek — osoby starsze są bardziej podatne na zaparcia z powodu spowolnienia perystaltyki jelit, mniejszej aktywności fizycznej oraz stosowania większej ilości leków.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Kolka nerkowa – objawy, przyczyny i sposoby na kamicę nerkową
Kamica nerkowa (nefrolitaza) to schorzenie charakteryzujące się powstawaniem twardych złogów w nerkach lub układzie moczowym. Złogi, zwane kamieniami nerkowymi, mogą tworzyć się z różnych substancji chemicznych obecnych w moczu i mogą być źródłem znacznego dyskomfortu oraz poważnych powikłań zdrowotnych. Znajomość przyczyn i objawów kamicy nerkowej przyspieszy diagnozę, pozwoli dobrać odpowiednią metodę leczenia i wdrożyć sposoby zapobiegania powstawaniu kamieni nerkowych. Atak kolki nerkowej – przyczyny Atak kolki nerkowej jest nagłym i bardzo bolesnym objawem kamicy nerkowej. Przyczyny ataku mogą być złożone i zależą od rodzaju kamienia oraz indywidualnych czynników. Najczęstszą przyczyną ataku kolki nerkowej są kamienie nerkowe tworzone z różnych obecnych w moczu substancji, takich jak wapń, szczawiany, fosforany, kwas moczowy czy cystyna. Kiedy kamień zaczyna przemieszczać się w drogach moczowych, szczególnie gdy przechodzi z miedniczki nerkowej do moczowodu, może spowodować zablokowanie przepływu moczu oraz nagły i bardzo intensywny ból. Na ataki kolki nerkowej narażone mogą być bardziej osoby z niewydolnością nerek, u których mogą występować trudności w usuwaniu z organizmu nadmiaru substancji, które mogą prowadzić do tworzenia się złogów. Również niektóre zaburzenia hormonalne, takie jak nadczynność przytarczyc, mogą zwiększać ryzyko tworzenia się kamieni nerkowych, co z kolei zwiększa ryzyko bolesnych ataków. Poza wymienionymi stanami chorobowymi tworzeniu się kamieni nerkowych sprzyjać może odwodnienie oraz nieprawidłowe nawyki żywieniowe, czyli dieta bogata w sól, oksalany (np. szpinak, rabarbar) lub produkty bogate w puryny (np. mięso czerwone, alkohol). Kamica nerkowa objawy Objawy towarzyszące kamicy nerkowej obejmują zazwyczaj: nagły intensywny ból podczas ataku kolki, ból i krwawienie podczas oddawania moczu oraz częstomocz, a także nudności, wymioty, zawroty głowy, a nawet utratę przytomności. Charakterystycznym objawem kamicy nerkowej jest nagły i bardzo intensywny ból, znany jako atak kolki nerkowej. Ból ten może być opisywany jako ostry, kłujący lub przeszywający, i często występuje w okolicy bocznej lub dolnej części pleców, ale może również promieniować do brzucha, pachwiny lub narządów płciowych. Atak bólu może trwać od kilku minut do kilku godzin. Podczas kamicy nerkowej ból może nasilić się podczas oddawania moczu. Może to być odczuwane jako pieczenie lub kłucie w cewce moczowej. Ponadto niektórzy pacjenci mogą doświadczać częstego parcia na mocz, nawet jeśli jego ilość jest niewielka. Jeśli kamień rani drogi moczowe, może dodatkowo wystąpić krwawienie, które jest widoczne gołym okiem jako różowe, czerwone lub brunatne zabarwienie moczu. Towarzyszący kamicy nerkowej ostry ból brzucha może powodować nudności i wymioty, zawroty głowy, a nawet utratę przytomności. W przypadku pojawienia się powyższych objawów, szczególnie silnego bólu pleców lub brzucha, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem, ponieważ kamica nerkowa może wymagać natychmiastowej interwencji medycznej.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Biegunka – przyczyny rozwolnienia, objawy i leczenie
Biegunka to stan charakteryzujący się częstymi i luźnymi wypróżnieniami. Jest to objaw różnych problemów zdrowotnych, takich jak infekcje bakteryjne, wirusowe lub pasożytnicze, reakcje alergiczne, stres, niestrawność pokarmowa lub zatrucie, czy też choroby przewlekłe, takie jak choroba trzewna czy zespół jelita drażliwego. Biegunka objawy Objawy biegunki mogą różnić się w zależności od przyczyny i stopnia nasilenia. Typowe symptomy obejmują: luźne stolce o płynnej konsystencji, częste wypróżnianie, dyskomfort, skurcze lub ból w okolicach brzucha, wzdęcia związane z nadmierną produkcją gazów w jelitach, nudności, nudności i wymioty - w przypadku poważniejszych zakażeń lub toksycznej biegunki, gorączkę (np. w przebiegu biegunki infekcyjnej), ogólne osłabienie i odwodnienie, brak apetytu. Rodzaje i przyczyny biegunki Typy biegunek zależą w głównej mierze od czynników wywołujących rozwolnienie. Wyróżnia się: biegunkę infekcyjną, biegunkę podróżnych, biegunkę pokarmową, reakcyjną stresową i przewlekłą. Biegunka infekcyjna spowodowana jest kontaktem z patogenami (bakteriami, wirusami lub pasożytami). Biegunkę infekcyjną wywołać mogą zakażenia rotawirusowe, salmonelloza, czy np. infekcje E. Coli. Biegunka podróżnych występuje u osób podróżujących do regionów o innym klimacie lub nietypowych warunkach higienicznych. Biegunka pokarmowa wywołana jest spożyciem pokarmów lub wody zanieczyszczonych bakteriami, wirusami lub toksynami. Biegunka jako objaw alergii na określone pokarmy lub składniki pokarmowe. Biegunka stresowa wynika z intensywnego stresu lub długotrwałego emocjonalnego napięcia. Biegunka przewlekła natomiast to trwające dłużej niż kilka tygodni rozwolnienie, które może być objawem chorób przewlekłych, takich jak choroba trzewna czy nadwrażliwe jelita.
czytaj