Osteoporoza to często wynik niedoboru wapnia i witaminy D. Suplementy ze składnikami wspierającymi zdrowie tkanki kostnej znajdziesz w internetowej Aptece Centralnej.

10.04.2025

Osteoporoza – co to, jakie są przyczyny, objawy i sposoby leczenia osteoporozy?

Osteoporoza to schorzenie, które stopniowo osłabia kości. Wśród czynników, które mogą przyczynić się do jej rozwoju, wymienia się przede wszystkim niedobór wapnia i witaminy D, a także wiek, płeć, geny czy styl życia. W początkowych stadiach choroba może przebiegać bezobjawowo, dopiero gdy kości stają się bardziej kruche, mogą pojawić się symptomy, takie jak ból pleców, zmiana postawy ciała oraz częste złamania. 

Osteoporoza przyczyny

Osteoporoza to schorzenie, którego rozwój zależy od wielu czynników. Niedobór składników odżywczych, starzenie się, genetyka, styl życia oraz choroby i stosowane leki mogą przyczyniać się do osłabienia kości i zwiększonego ryzyka złamań.

  • Niedobór wapnia i witaminy D — wapń i witamina D to składniki, które odgrywają kluczową rolę w zdrowiu kości. Ich niedobór może prowadzić do osłabienia tkanki kostnej i zwiększonego ryzyka osteoporozy. Wapń jest niezbędny do prawidłowej mineralizacji kości, podczas gdy witamina D pomaga organizmowi wchłaniać wapń z przewodu pokarmowego.
  • Starzenie się jest jednym z głównych czynników ryzyka osteoporozy. Wraz z wiekiem organizm staje się mniej efektywny w procesie odbudowy kości, co prowadzi do stopniowego osłabienia tkanki kostnej.
  • Płeć — kobiety mają większą skłonność do rozwoju osteoporozy niż mężczyźni, zwłaszcza po menopauzie, podczas której maleje produkcja estrogenów.
  • Genetyka — genetyczne predyspozycje do zmniejszonej gęstości kości mogą sprzyjać rozwojowi osteoporozy.
  • Styl życia — uboga w składniki odżywcze dieta, picie alkoholu i palenie papierosów mogą negatywnie wpływać na zdrowie kości. Brak aktywności fizycznej natomiast prowadzi do utraty masy kostnej i osłabienia mięśni, co zwiększa ryzyko osteoporozy.
  • Choroby i leki — niektóre schorzenia, np. choroba trzustki czy nerek, mogą wpływać na zdrowie kości. Ponadto stosowanie niektórych leków, takich jak kortykosteroidy, może zwiększać ryzyko osteoporozy poprzez hamowanie procesów tworzenia tkanki kostnej.

Zrozumienie przyczyn osteoporozy jest kluczowe dla skutecznej profilaktyki, diagnostyki i leczenia choroby.

Objawy osteoporozy

Choć we wczesnych stadiach osteoporoza może przebiegać bezobjawowo, niediagnozowana i nieleczona może prowadzić do poważnych konsekwencji. Znajomość symptomów tego schorzenia może pomóc we wczesnym wykryciu i podjęciu odpowiedniego leczenia, zmniejszając ryzyko złamań oraz poprawiając jakość życia.
Do najczęściej występujących objawów osteoporozy należy ból, skłonność do złamań oraz będąca wynikiem złamań i utraty masy kostnej zmiana postawy.

  • Ból pleców — osteoporoza może prowadzić do utraty masy kostnej w kręgosłupie, co z kolei może powodować ból pleców. Towarzyszący osteoporozie ból może być przewlekły i nasilać się przy wykonywaniu codziennych czynności, takich jak podnoszenie ciężarów czy długotrwałe siedzenie.
  • Złamania kości — osteoporoza znacząco zwiększa ryzyko złamań, zwłaszcza w obrębie kręgosłupa, bioder i nadgarstków. Nawet stosunkowo niewielkie urazy lub upadki mogą prowadzić do złamań u osób z osteoporozą.
  • Zmiana postawy — stopniowa utrata masy kostnej oraz częste złamania kości mogą prowadzić do zmniejszenia wysokości ciała i powodować zmiany w postawie ciała, takie jak skrzywienie kręgosłupa (skolioza) lub garbienie się (kifoza).

Badania na osteoporozę

Najczęstsze metody diagnozowania osteoporozy, poza wywiadem medycznym i standardowym badaniem fizykalnym obejmują badania laboratoryjne w celu sprawdzenia poziomu wapnia i witaminy D oraz pomiar gęstości kości (densytometria).
Densytometria kości to rodzaj badania obrazowego stosowanego do pomiaru gęstości mineralnej kości. Najczęściej używaną metodą densytometrii jest DXA (Dual-energy X-ray Absorptiometry), która jest uznawana za standard w diagnozowaniu osteoporozy. Podczas badania DXA niewielka ilość promieni rentgenowskich jest przepuszczana przez ciało w obszarach, które są szczególnie narażone na złamania związane z osteoporozą, takich jak kręgosłup, biodra i nadgarstki. Urządzenie mierzy ilość promieniowania, które przechodzi przez kości. Na podstawie tego pomiaru można obliczyć gęstość mineralną kości, co pomaga w ocenie ryzyka osteoporozy i złamań kości. Badanie densytometryczne jest szybkie, nieinwazyjne i bezbolesne, a przy tym wysoce precyzyjne.
Wyniki densytometrii są porównywane z normami dla płci i wieku pacjenta. Zalecane jest regularne przeprowadzanie densytometrii u osób w wieku powyżej 65 lat, a także u osób młodszych, które mają czynniki ryzyka osteoporozy. Lekarz może również zalecić powtarzanie badania w określonych odstępach czasu, aby monitorować zmiany w gęstości kości i skuteczność leczenia.

Jak leczyć osteoporozę?

Leczenie osteoporozy to proces kompleksowy, który może obejmować zarówno zmiany w stylu życia, jak i terapię farmakologiczną. 

  • Zmiany w diecie: dieta odgrywa kluczową rolę w zapobieganiu osteoporozie oraz wspieraniu zdrowia kości. Co jeść na osteoporozę, a czego nie jeść przy osteoporozie? Dieta bogata w składniki odżywcze, takie jak białko, wapń, witamina D, witamina K oraz magnez i potas może wspomagać zdrowie kości. Zaleca się spożywanie produktów mlecznych, ryb, warzyw liściastych, pełnoziarnistych produktów zbożowych i innych pokarmów bogatych w te składniki. Ponieważ nadmiar sodu w diecie oraz kofeina mogą zwiększać wydalanie wapnia z organizmu, należy unikać produktów spożywczych bogatych w sól, oraz ograniczyć spożycie kawy.
  • Suplementacja: wapń i witamina D są niezbędne dla zdrowia kości. U osób z niedoborami tych składników odżywczych zaleca się stosowanie suplementów diety z wapniem i witaminę D, aby zwiększyć gęstość mineralną kości i zmniejszyć ryzyko złamań.
  • Regularna aktywność fizyczna: ćwiczenia fizyczne pobudzają procesy tworzenia nowej tkanki kostnej. Regularne chodzenie, jogging czy podnoszenie ciężarów może pomóc w zapobieganiu osteoporozie.
  • Unikanie czynników ryzyka: palenie tytoniu oraz nadużywanie alkoholu może przyspieszyć utratę masy kostnej. Rzucenie palenia i rezygnacja z niezdrowych nawyków będzie kluczowe zarówno w profilaktyce jak i w procesie leczenia osteoporozy.
  • Farmakoterapia: w przypadkach zaawansowanej osteoporozy lub wysokiego ryzyka złamań lekarz może zalecić leki, które mają na celu zmniejszenie ryzyka złamań kości poprzez zwiększenie gęstości mineralnej kości oraz regulację procesów resorpcji i odbudowy kości, np. bisfosfoniany, teryparatyd czy denosumab. U kobiet w okresie menopauzy lekarz może zalecić terapię hormonalną – zwiększenie poziomu estrogenów może zwiększyć gęstość mineralną kości i tym samym zmniejszyć ryzyko rozwoju osteoporozy.
  • Regularne badania kontrolne: regularne badania kontrolne, w tym pomiary gęstości mineralnej kości (densytometria), są kluczowe dla monitorowania postępu choroby i skuteczności leczenia. Pozwalają one lekarzowi ocenić stan zdrowia kości oraz na bieżąco modyfikować terapię w razie potrzeby.

Bibliografia:

  1. Kwiatkowska I, Lubawy M, Formanowicz D. Postępowanie żywieniowe w prewencji osteoporozy u osób starszych, Geriatria, 2019; 13:177-183.
  2. Marcinowska-Suchowierska E., Czerwiński E., Badurski J. i wsp., Osteoporoza: diagnostyka i terapia u osób starszych. Postępy Nauk Medycznych. 2011; 24(5):410-23.
  3. Osteoporoza bez tajemnic. Ulotka informacyjna, online: https://www.przychodniajaktorow.pl/file/public/462de6b8-9a9c-11eb-82ed-525400d183e6/ppz-osteoporoza-bez-tajemnic.pdf [dostęp: 09.04.2025]
  4. Smektała A., Dobosz A., Osteoporoza – patofizjologia, objawy, profilaktyka i leczenie, Farmacja Polska, ISSN 0014-8261, e-ISSN 2544-8552, 2020, online: https://www.ptfarm.pl/wydawnictwa/czasopisma/farmacja-polska/103/-/28652 [dostęp: 09.04.2025]
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ewa Rutkowska-Król – redaktor naczelna z ponad 10-letnim doświadczeniem, specjalizująca się w tworzeniu treści produktowych oraz artykułów o tematyce medycznej. Przez lata miała okazję współpracować z różnymi firmami z branży zdrowia i farmacji, dostarczając merytoryczne i angażujące teksty. Jej pasją jest przekształcanie skomplikowanych zagadnień medycznych w przystępne treści, które pomagają czytelnikom lepiej zrozumieć świat zdrowia i dbania o siebie.


PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ

Jakich preparatów unikać latem? Leki, zioła i kosmetyki światłouczulające
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Jakich preparatów unikać latem? Leki, zioła i kosmetyki światłouczulające

Latem chętnie spacerujemy, opalamy się, wypoczywamy na świeżym powietrzu. Korzystając z uroków słońca, jednocześnie stosujemy różne preparaty – zarówno lecznicze, jak i pielęgnacyjne, nie zdając sobie sprawy, że niektóre leki, zioła, a nawet kosmetyki w kontakcie z promieniowaniem UV mogą powodować reakcje fotouczulające. Reakcja fototoksyczna może prowadzić do przebarwień, podrażnień, a nawet poważnych zmian skórnych, dlatego wiedzieć, czego unikać latem, aby cieszyć się słońcem bez ryzyka dla zdrowia i urody.  Reakcja fototoksyczna Reakcja fototoksyczna to najczęstszy rodzaj nadwrażliwości na światło, który może wystąpić po zastosowaniu niektórych leków, ziół czy kosmetyków zawierających substancje światłouczulające. Do reakcji fototoksycznej dochodzi, gdy dana substancja w organizmie wchodzi w reakcję z promieniowaniem UV, powodując uszkodzenie komórek skóry. Objawy przypominają silne oparzenie słoneczne – pojawia się zaczerwienienie, obrzęk, pieczenie, a czasem także pęcherze. Warto pamiętać, że nawet jednorazowa ekspozycja na słońce po zażyciu fototoksycznego preparatu może zakończyć się nieprzyjemnymi konsekwencjami skórnymi. Dlatego latem szczególnie ważne jest, aby dokładnie czytać ulotki i zachować ostrożność przy stosowaniu produktów o działaniu światłouczulającym.

czytaj
Helicobacter pylori objawy, przyczyny i sposoby leczenia zakażenia
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Helicobacter pylori objawy, przyczyny i sposoby leczenia zakażenia

Zakażenie bakterią helicobacter pylori to jedna z najczęstszych przyczyn dolegliwości żołądkowo-jelitowych. Choć często przebiega bezobjawowo, w wielu przypadkach prowadzi do poważniejszych problemów zdrowotnych – wrzodów żołądka, zapalenia błony śluzowej, a nawet zwiększonego ryzyka raka żołądka. Znajomość objawów i metod diagnozowania zakażenia helicobacter pylori pozwoli w porę podjąć skuteczne leczenie. Objawy helicobacter Zakażenie helicobacter pylori, szczególnie na wczesnym etapie, może przebiegać bezobjawowo. U wielu osób bakteria ta może bytować w żołądku przez lata, nie dając żadnych dolegliwości, jednak gdy dojdzie do uszkodzenia błony śluzowej, pojawiają się objawy, które mogą znacząco obniżać komfort życia. Do najczęstszych objawów zakażenia Helicobacter pylori należą: przewlekłe bóle lub pieczenie w nadbrzuszu, zwłaszcza na czczo lub po posiłku, uczucie pełności, wzdęcia, częste odbijanie, nudności, a czasem wymioty, brak apetytu, utrata masy ciała, zgaga i cofanie treści żołądkowej, nieprzyjemny zapach z ust. W bardziej zaawansowanych przypadkach, takich jak choroba wrzodowa, mogą wystąpić również krwawienia z przewodu pokarmowego (widoczne np. w stolcu lub wymiotach). Jeśli objawy utrzymują się przez dłuższy czas, należy skonsultować się z lekarzem i podjąć diagnostykę w kierunku H. pylori. Wczesne wykrycie zakażenia pozwala uniknąć powikłań i rozpocząć skuteczne leczenie.

czytaj
Ostroga piętowa przyczyny, objawy i leczenie
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ostroga piętowa przyczyny, objawy i leczenie

Ostry, przeszywający ból w okolicy pięty, nasilający się zwłaszcza rano lub po dłuższym odpoczynku, może być objawem ostrogi piętowej. Choć nazwa sugeruje wyraźną zmianę kostną, ostroga piętowa to przede wszystkim wynik przewlekłego stanu zapalnego w obrębie rozcięgna podeszwowego. Problem ten dotyka zarówno osoby aktywne fizycznie, jak i prowadzące siedzący tryb życia, a jego przyczyny są często związane z przeciążeniem, niewłaściwym obuwiem lub wadami postawy.  Co to jest ostroga piętowa? Ostroga piętowa to potoczna nazwa narośli kostnej, która tworzy się na dolnej lub tylnej powierzchni kości piętowej. Powstaje na skutek długotrwałego przeciążenia i mikrourazów w miejscu przyczepu rozcięgna podeszwowego lub ścięgna Achillesa. Choć sama narośl może być widoczna na zdjęciu rentgenowskim, to ból, który jej towarzyszy, wynika głównie z przewlekłego stanu zapalnego tkanek miękkich otaczających piętę. Ostroga piętowa często rozwija się stopniowo i może przez długi czas nie dawać wyraźnych objawów, aż do momentu, gdy staje się źródłem silnego, kłującego bólu utrudniającego chodzenie. 

czytaj
Skaza białkowa – co to takiego, jakie daje objawy i jak ją skutecznie leczyć?
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Skaza białkowa – co to takiego, jakie daje objawy i jak ją skutecznie leczyć?

Skaza białkowa to potoczny termin określający alergię na białka mleka krowiego występującą u niemowląt i małych dzieci. Objawia się zazwyczaj suchymi i szorstkimi plamami na skórze, głównie na twarzy, a także dolegliwościami ze strony układu pokarmowego. Wczesne rozpoznanie symptomów oraz odpowiednie leczenie i dieta eliminacyjna mogą przywrócić dziecku zdrowie i komfort. Alergia na białka mleka krowiego – przyczyny skazy białkowej Główną przyczyną skazy białkowej jest niedojrzały jeszcze układ odpornościowy dziecka, który błędnie rozpoznaje niektóre białka zawarte w mleku – takie jak kazeina czy beta-laktoglobulina – jako zagrożenie. W efekcie organizm uruchamia reakcję obronną, prowadzącą do wystąpienia objawów alergicznych. Do rozwoju skazy białkowej może przyczynić się również dziedziczność – jeśli jedno lub oboje rodzice mają alergie, ryzyko pojawienia się nietolerancji białka mleka u dziecka znacznie wzrasta. 

czytaj