28.03.2025
Choć wypadanie włosów i łysienie może być postrzegane jako naturalna konsekwencja starzenia się, dla wielu mężczyzn stanowi to istotny problem emocjonalny, prowadzący do utraty pewności siebie i zakłócenia postrzegania własnej atrakcyjności. Znajomość przyczyn problemu oraz umiejętność rozpoznania rodzaju łysienia może pomóc w doborze odpowiedniej kuracji, która zahamuje proces utraty włosów, wzmocni cebulki i będzie stymulować porost nowych kosmyków.
Do najczęściej wymienianych powodów utraty włosów u mężczyzn wymienia się geny, hormony, starzenie, stres, a także choroby dermatologiczne, nieprawidłowe nawyki pielęgnacyjne i niehigieniczny tryb życia.
Rodzaj męskiego łysienia zależy w głównej mierze od przyczyny nadmiernego wypadania włosów.
Łysienie androgenowe to najczęstszy rodzaj łysienia u mężczyzn. Jest ono spowodowane działaniem hormonów płciowych (androgenów), głównie dihydrotestosteronu (DHT), który powoduje kurczenie się mieszków włosowych. Ten rodzaj łysienia zazwyczaj zaczyna się od cofania linii włosów na skroniach i na czole,
Łysienie plackowate występuje, gdy układ odpornościowy atakuje własne mieszki włosowe, powodując ich zapalenie, a w rezultacie utratę włosów. Objawia się pojawiającymi się nagle okrągłymi lub owalnymi obszarami łysienia na skórze głowy.
Telogenowe łysienie — mówimy o nim gdy większa ilość włosów niż zwykle przechodzi w fazę spoczynku (telogen), a następnie wypada. Może to być spowodowane stresem, chorobami, nieodpowiednią dietą, lekami, zmianami hormonalnymi, urazami czy operacjami. Telogenowe łysienie zazwyczaj jest odwracalne, jeśli usuniemy przyczynę lub leczymy stan zdrowotny, który go wywołał. W większości przypadków włosy zaczynają ponownie rosnąć po ustaniu działania czynnika wywołującego. Jeśli jednak łysienie jest spowodowane ciężkim stresem lub chorobą, może to wymagać profesjonalnej pomocy lekarskiej.
Leczenie i zapobieganie wypadaniu włosów może być realizowane za pomocą różnych metod, w tym suplementów diety, wcierek i kosmetyków. W cięższych przypadkach stosowane są leki na receptę, a w przypadku braku odpowiedzi organizmu na leczenie można rozważyć przeszczep włosów.
Tabletki na wypadanie włosów dostępne bez recepty to zazwyczaj suplementy diety uzupełniające niedobory ważnych dla zachowania zdrowego wyglądu składników, takich jak witaminy, minerały czy ekstrakty roślinne.
Należy jednak pamiętać, że suplementy diety w tym witaminy i minerały powinny być stosowane po uprzedniej konsultacji z lekarzem lub farmaceutą i zawsze zgodnie z zaleceniami dawkowania.
Ampułki i wcierki do włosów oraz specjalistyczne szampony są popularnym sposobem miejscowego leczenia łysienia. Dzięki działaniu składników aktywnych preparaty te mogą pomóc w poprawie kondycji zarówno włosów, jak i skóry głowy.
Przed użyciem jakiegokolwiek dostępnego bez recepty preparatu na łysienie zaleca się przeczytanie instrukcji producenta oraz przeprowadzenie testu alergicznego.
Jeśli pomimo regularnego stosowania ogólnodostępnych środków problem z wypadaniem włosów będzie się utrzymywał lub nasilał, warto skonsultować się z lekarzem, który zaproponuje dobraną do indywidualnych potrzeb farmakoterapię.
W przypadkach, gdy wypadanie włosów jest spowodowane chorobami skóry głowy, infekcjami czy stanami zdrowotnymi, lekarz może zalecić leki na receptę, takie jak kortykosteroidy, hormony, antybiotyki lub leki przeciwgrzybicze.
W przypadkach łysienia opornego na leczenie farmakologiczne, suplementację i dostępne bez recepty środki skuteczną metodą przywracania włosów może okazać się przeszczep. Przeszczep włosów, znany również jako transplantacja włosów, jest chirurgiczną procedurą polegającą na przeniesieniu włosów z obszarów, gdzie są one obfite (zazwyczaj z tyłu lub z boków głowy), do obszarów, gdzie występuje wypadanie włosów. Procedura ta może być skuteczną metodą przywracania naturalnego wyglądu i gęstości włosów, ale wymaga tona czasu i nakładu finansowego.
Bibliografia:
PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Choć cynk występuje w ludzkim organizmie w śladowych ilościach, odgrywa bardzo ważną rolę w utrzymaniu zdrowia i prawidłowego funkcjonowania wielu procesów życiowych. Cynk wspiera odporność, przyspiesza gojenie ran, wpływa na kondycję skóry, włosów i paznokci, a także uczestniczy w produkcji hormonów i syntezie białek. Znając produkty bogate w cynk oraz zasady rozważnej suplementacji łatwej zapobiec jego niedoborom i zadbać o kondycję całego organizmu. Właściwości cynku Cynk to pierwiastek, który pełni w organizmie człowieka niezwykle wiele funkcji, między innymi uczestniczy w wielu procesach enzymatycznych, wzmacnia naturalną barierę ochronną organizmu i pomaga zwalczać infekcje oraz odgrywa ważną rolę w gojeniu ran, regeneracji tkanek oraz utrzymaniu zdrowej skóry, włosów i paznokci. Cynk wpływa również na układ nerwowy i hormonalny - wspomaga prawidłowe działanie mózgu, procesy poznawcze oraz koncentrację, bierze udział w produkcji insuliny i hormonów płciowych, dlatego ma znaczenie dla płodności zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn. Ponadto cynk działa również jako silny przeciwutleniacz – neutralizuje wolne rodniki i opóźnia procesy starzenia komórek. Cynk na co pomaga? Wzmacnia odporność – pomaga organizmowi zwalczać infekcje i skraca czas trwania przeziębień. Przyspiesza gojenie ran – wspomaga regenerację tkanek i procesy naprawcze skóry. Poprawia kondycję skóry, włosów i paznokci – reguluje pracę gruczołów łojowych, zapobiega trądzikowi i łamliwości paznokci. Wspiera płodność i zdrowie hormonalne – uczestniczy w produkcji hormonów płciowych i wpływa na jakość nasienia. Dba o układ nerwowy i koncentrację – poprawia pamięć, zdolność uczenia się i ogólne funkcjonowanie mózgu. Reguluje poziom cukru we krwi – wspiera działanie insuliny i procesy metaboliczne. Chroni komórki przed stresem oksydacyjnym – działa jak antyoksydant, opóźniając procesy starzenia. Wspomaga wzrost i rozwój organizmu – jest niezbędny w okresie dzieciństwa, dojrzewania i regeneracji.
czytajEwa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Lipodemia to przewlekłe zaburzenie dotyczące nieprawidłowego rozmieszczenia tkanki tłuszczowej, które występuje niemal wyłącznie u kobiet. Choroba ta charakteryzuje się symetrycznym powiększeniem kończyn – najczęściej dolnych, często połączonym z uczuciem bólu, napięcia oraz zwiększoną skłonnością do powstawania siniaków. Mimo że lipodemia bywa mylona z otyłością lub obrzękiem limfatycznym, jej podłoże i mechanizmy rozwoju są odmienne. Wczesne rozpoznanie pozwoli w porę podjąć skuteczne leczenie, by przywrócić skórze zdrowy wygląd i zapobiec powikłaniom. Lipodemia co to? Lipodemia, określana również jako obrzęk tłuszczowy, to przewlekłe, postępujące zaburzenie, które polega na symetrycznym rozroście komórek tłuszczowych (adipocytów) w określonych partiach ciała – najczęściej w obrębie bioder, ud, łydek oraz ramion – przy jednoczesnym braku zmian w obrębie stóp i dłoni. Charakterystyczną cechą lipodemii jest brak reakcji na tradycyjne metody redukcji masy ciała, takie jak dieta czy aktywność fizyczna. Lipodemia nie wynika z nadmiernego spożycia kalorii, lecz z zaburzeń mikrokrążenia i gospodarki hormonalnej, które wpływają na funkcjonowanie tkanki tłuszczowej. Istotną rolę w jej rozwoju odgrywać mogą czynniki genetyczne oraz zmiany hormonalne, zwłaszcza te związane z okresem dojrzewania, ciążą lub menopauzą. W początkowych etapach choroba może być bagatelizowana lub mylona z otyłością czy obrzękiem limfatycznym. Z czasem jednak pojawia się ból, nadwrażliwość na dotyk, uczucie ciężkości kończyn oraz skłonność do powstawania siniaków.
czytajEwa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Ciemieniucha to dolegliwość skórna, która występuje u noworodków i niemowląt najczęściej w ciągu dwóch pierwszych miesięcy życia. Objawia się suchymi, żółtawymi łuskami na skórze głowy, zwłaszcza w okolicy ciemiączka. Ciemieniucha jest zazwyczaj łagodnym i łatwo leczonym schorzeniem, które, choć często ustępuje samoistnie, czasem może wymagać specjalistycznej pielęgnacji w postaci szamponów lub kremów. Ciemieniucha u niemowląt Ciemieniucha to powszechne schorzenie skóry, które dotyka zazwyczaj niemowląt pomiędzy 2. a 10. tygodniem życia. Objawia się suchymi, łuskowatymi plamami na skórze głowy dziecka. Plamy te mogą być żółtawe, brązowe lub białawe i często gromadzą się w okolicy ciemiączka, choć mogą również dotyczyć środkowej części twarzy, klatki piersiowej oraz krocza. Objawy ciemieniuchy mogą być nieestetyczne, ale zazwyczaj nie powodują dyskomfortu ani swędzenia u dziecka. Ciemieniucha jest wynikiem nadmiernego wydzielania sebum (naturalnego oleju skórnego) przez gruczoły łojowe skóry głowy dziecka, co może prowadzić do nadmiernego rozmnażania się drożdżaków Malassezia. Choć dokładna przyczyna ciemieniuchy nie jest w pełni zrozumiana, rolę w jej występowaniu mogą odgrywać czynniki genetyczne, hormonalne i środowiskowe. W większości przypadków ciemieniucha u niemowląt ma łagodny przebieg i ustępuje samoistnie w ciągu kilku miesięcy bez konieczności leczenia, jednak jeśli objawy są nasilone lub nie ustępują, można zastosować łagodne metody pielęgnacyjne, takie jak regularne mycie głowy łagodnym szamponem dla niemowląt, delikatne szczotkowanie włosów lub olejowanie skóry głowy przed kąpielą. W przypadkach bardziej uporczywych lub nasilonych objawów pediatra może zalecić stosowanie specjalnych szamponów lub kremów.
czytajEwa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Choć od pierwszych przypadków COVID-19 minęło już kilka lat, temat koronawirusa wciąż budzi wiele pytań – zwłaszcza w sezonie zwiększonej zachorowalności. Jakie są najczęstsze objawy koronawirusa? Co powoduje rozwój choroby? Jakie są metody leczenia i łagodzenia objawów? Zrozumienie mechanizmu zakażenia, rozpoznanie pierwszych symptomów oraz właściwe postępowanie pozwolą skutecznie ograniczyć ryzyko powikłań i szybciej wrócić do pełni sił. COVID-19 co to? COVID-19 to choroba zakaźna wywoływana przez wirusa SARS-CoV-2, należącego do rodziny koronawirusów. Po raz pierwszy została zidentyfikowana pod koniec 2019 roku w Chinach, a w krótkim czasie rozprzestrzeniła się na cały świat. Do zakażenia dochodzi głównie drogą kropelkową – podczas kaszlu, kichania czy rozmowy – a także poprzez kontakt z powierzchniami, na których osiadł wirus. Przebieg choroby może być bardzo różny – u jednych przypomina lekkie przeziębienie, u innych powoduje silne objawy i wymaga opieki medycznej.
czytaj