Świąd, zaczerwienienie i obrzęk to najczęstsze objawy ukąszenia przez owady. Dostępne bez recepty środki łagodzące objawy ukąszenia znajdziesz w internetowej Aptece Centralnej.

04.04.2025

Ukąszenia owadów – rodzaje, zapobieganie i pierwsza pomoc

Ukąszenia owadów to powszechne zdarzenie, które może przydarzyć się każdemu, szczególnie w okresie wiosenno — letnim, kiedy owady są najbardziej aktywne. Ugryzienie komarów, kleszczy czy użądlenie przez pszczołę może przynieść różnorodne reakcje, od niewielkich podrażnień po poważne reakcje alergiczne wymagające natychmiastowej interwencji medycznej. Znajomość rodzajów ukąszeń, środków ochrony oraz sposobów łagodzenia objawów ugryzienia  może być kluczowa dla zachowania spokoju i bezpieczeństwa w tego typu incydentach. 

Jak rozróżnić ślad po ukąszeniu?

Rozpoznanie ukąszenia może być trudne, ponieważ różne gatunki owadów mogą pozostawić różne rodzaje śladów. 

  • Ugryzienie kleszcza może być trudne do rozpoznania, ponieważ kleszcze są małe i mogą pozostawić łatwe do przeoczenia ślady. W identyfikacji ugryzienia kleszcza pomóc może lokalizacja i towarzyszące ugryzieniu objawy. Kleszcze często gryzą w obszarach ciała, które są trudniej dostępne lub pokryte włosami, takie jak kark, pachwiny, linia włosów, za uszami lub w okolicy pach i pod kolanami. Ugryzieniu przez kleszcza towarzyszyć może zaczerwienienie i obrzęk, a także lekki ból, swędzenie, zaczerwienienie i uczucie pieczenia wokół miejsca ugryzienia.
  • Ugryzienia komarów są dość powszechne i mogą być łatwe do rozpoznania dzięki kilku charakterystycznym cechom, takim jak wygląd śladu po ugryzieniu, swędzenie czy czas trwania objawów. Ugryzienia komarów zazwyczaj pozostawiają małe, czerwone krostki na skórze. Często towarzyszy im uczucie swędzenia. W przeciwieństwie do niektórych innych ukąszeń owadów, ugryzienia komarów zazwyczaj nie powodują dużego obrzęku ani bólu. Objawy ugryzienia komara, takie jak swędzenie i zaczerwienienie, zazwyczaj ustępują w ciągu kilku dni.
  • Użądlenie pszczoły zazwyczaj wywołuje ostre, nagłe uczucie bólu w miejscu użądlenia. Po użądleniu na skórze pozostaje mały, zaczerwieniony guzek lub obrzęk, często z widocznym miejscem, gdzie pszczoła wbiła swój żądło. Guzek ten może być bolesny i gorący w dotyku. Użądlenie pszczoły często wywołuje swędzenie i pieczenie, a u osób uczulonych na jad pszczeli może wywołać reakcje alergiczne, które mogą obejmować obrzęk wokół oczu, twarzy lub innych części ciała, trudności w oddychaniu, nudności, wymioty, zawroty głowy, gorączkę i szybkie tętno. W przypadku wystąpienia takich objawów należy niezwłocznie zasięgnąć pomocy medycznej.

Preparaty na komary i kleszcze

W ochronie przed ukąszeniami komarów i kleszczy pomóc może przede wszystkim ograniczenie ekspozycji, jak również specjalne środki odstraszające owady. Ograniczenie ekspozycji może obejmować noszenie długich ubrań, unikanie obszarów z wysoką wilgotnością i gęstym roślinnym pokryciem oraz korzystanie z moskitier w oknach i drzwiach. Wśród środków odstraszających owady wymienia się natomiast przede wszystkim repelenty, które zawierają substancje chemiczne, takie jak DEET, ikardynę, IR3535 lub naturalne olejki eteryczne – np.  olejek z eukaliptusa cytrynowego.

  • DEET, czyli N,N-dietylometa-toluamid, to chemiczny związek wykorzystywany głównie w środkach odstraszających owady. Jest skuteczny przeciwko komarom, kleszczom, pchłom, roztoczom i niektórym gatunkom much. DEET działa poprzez zakłócanie zdolności owadów do wykrywania ludzi jako źródła pożywienia, co skutkuje ich odstraszaniem. DEET uznawany jest za bezpieczny, o ile jest używany zgodnie z instrukcjami na etykiecie produktu, może jednak powodować podrażnienie skóry lub reakcje alergiczne u niektórych osób, zwłaszcza przy długotrwałym lub nadmiernym stosowaniu.
  • Ikardyna jest alternatywną substancją do DEET i jest skuteczna przeciwko komarom, kleszczom, muchom, pchłom i innym owadom. Podobnie jak DEET, ikardyna działa poprzez wpływ na zdolność owadów do wykrywania ludzi jako potencjalnego źródła pożywienia, co skutkuje ich odstraszaniem. Jest powszechnie uznawana za bezpieczną dla ludzi, nie powoduje częstych reakcji alergicznych ani podrażnień skóry. Ponadto, w przeciwieństwie do DEET, nie wykazuje silnego zapachu, co jest atutem dla osób wrażliwych na intensywne aromaty.
  • IR3535 to związek chemiczny stosowany jako składnik w środkach odstraszających owady. Jego nazwa chemiczna to ethyl N-acetyl-N-butyl-β-alaninate. Podobnie jak DEET i ikardyna, IR3535 działa poprzez odstraszanie owadów, zakłócając ich zdolność do wykrywania ludzi jako potencjalnego źródła pożywienia. IR3535 jest skuteczny w odstraszaniu komarów, kleszczy, much i innych szkodników. Jest często polecany jako alternatywa dla DEET, szczególnie dla osób poszukujących składników o łagodniejszym działaniu lub posiadających wrażliwą skórę.
  • Olejek z eukaliptusa cytrynowego jest naturalnym środkiem odstraszającym owady. Uzyskuje się go poprzez destylację liści drzewa eukaliptusowego o odmianie zwaną Eucalyptus citriodora. Olejek ten zawiera składniki, takie jak cytrynol i izomery p-menthan-3,8-diol (PMD), które mają właściwości odstraszające dla komarów, meszek, much i innych owadów. Eukaliptus cytrynowy jest stosunkowo łagodny dla skóry i może być alternatywą dla osób, które preferują naturalne środki odstraszające lub które mają wrażliwą skórę i chcą uniknąć chemicznych substancji, takich jak DEET czy ikardyna. Olejek z eukaliptusa cytrynowego można stosować na skórę, nakładając go na niezasłonięte części ciała, ale należy unikać kontaktu z oczami lub błonami śluzowymi. Może być także używany w formie sprayu (po rozcieńczeniu z wodą) do opryskiwania wnętrz pomieszczeń.

Co na ukąszenia? 

Ukąszenia owadów mogą wywoływać dyskomfort, dlatego ważne jest znalezienie skutecznych sposobów łagodzenia uciążliwych objawów.

Leki na ukąszenia 

  • Środki przeciwhistaminowe: stosowanie leków przeciwhistaminowych w postaci kremów, maści lub tabletek może pomóc w łagodzeniu swędzenia i obrzęku związanego z ukąszeniami owadów.
  • Maść lub krem z hydrokortyzonem: preparaty zawierające hydrokortyzon mogą być skuteczne w zmniejszaniu zaczerwienienia, swędzenia i obrzęku spowodowanych ukąszeniem owadów.
  • Leki przeciwbólowe: w przypadku powodujących znaczny ból ukąszeń można zastosować leki przeciwbólowe, takie jak paracetamol lub ibuprofen.

Domowe sposoby na ukąszenia owadów

Wśród skutecznych i często stosowanych domowych sposobów na objawy ukąszenia owadów wymienia się głównie zimne okłady, ocet jabłkowy, cebulę czy sodę oczyszczoną lub sok z cytryny. Do łagodzenia swędzenia, pieczenia lub bólu towarzyszącego ukąszeniu stosowane są także olejki eteryczne oraz aloes.

  • Stosowanie lodu lub chłodnych okładów na miejsce ukąszenia może pomóc zmniejszyć obrzęk, zaczerwienienie i złagodzić ból oraz swędzenie.
  • Ocet jabłkowy ma właściwości łagodzące i przeciwbakteryjne. Niewielka ilość octu jabłkowego aplikowana w miejscu ukąszenia zredukuje uciążliwe objawy ukąszenia.
  • Kwas cytrynowy zawarty w soku z cytryny może pomóc w łagodzeniu swędzenia i zaczerwienienia. Wystarczy nasączyć wacik lub gazę w świeżo wyciśniętym soku z cytryny i przyłożyć w miejscu ukąszenia.
  • Żel z aloesu ma właściwości łagodzące i kojące, które mogą pomóc w złagodzeniu objawów ukąszenia owadów.
  • Pasta z sody oczyszczonej zmieszane z odrobiną wody może pomóc w złagodzeniu swędzenia i zaczerwienienia.
  • Niektóre olejki eteryczne, takie jak olejek z lawendy, olejek z drzewa herbacianego czy olejek z mięty pieprzowej, mogą mieć właściwości łagodzące i przeciwbakteryjne. Należy dodać kilka kropel olejku eterycznego do nośnika, takiego jak olej kokosowy, migdałowy czy oliwa z oliwek i delikatnie nałożyć na miejsce ukąszenia.
  • Miód ma właściwości przeciwzapalne i antybakteryjne, które mogą pomóc w łagodzeniu objawów ukąszenia owadów.
  • Cebula jest tradycyjnym środkiem stosowanym jako sposób łagodzenia objawów ukąszeń owadów. Choć nie ma naukowych dowodów potwierdzających jej skuteczność, niektórzy ludzie twierdzą, że cebula może pomóc złagodzić swędzenie i zaczerwienienie spowodowane ukąszeniem.

Jeśli objawy ukąszenia owada są silne lub nie ustępują, pomimo zastosowania domowych sposobów i dostępnych bez środków farmaceutycznych, należy skonsultować się z lekarzem.

Bibliografia:

  1. Botros M., Poradnik antykleszczowy, https://calandra.pl/, online: https://calandra.pl/attc/Poradnik%20antykleszczowy.pdf [02.04.2025].
  2. Cichocka-Jarosz E., Lange J., Lis G., Program opieki nad chorymi z nadwrażliwością na jady owadów błonkoskrzydłych – założenia, zasady realizacji, AAI 2008, 13: 1-9.
  3. Kmieciak W., Ciszewski M., Szewczyk E.M., Choroby odkleszczowe w Polsce – występowanie i trudności diagnostyczne, Medycyna Praktyczna, 2016; 67: 73–87.
  4. Kociołek-Balawejder E., Złocińska A., Środki odstraszające owady (insect repellents) w ochronie ludzi, Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu. Nauki Inżynierskie i Technologie 2009 | 1 | nr 57 | 230–251.
  5. Mikulak E., Gliniewicz A., Królasik A., Sawicka B., Rabczenko D., Ocena skuteczności wybranych preparatów dostępnych na polskim rynku służących do ochrony przed komarami, Przegląd Epidemiologiczny, 2012; 66: 479 – 485.
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ewa Rutkowska-Król – redaktor naczelna z ponad 10-letnim doświadczeniem, specjalizująca się w tworzeniu treści produktowych oraz artykułów o tematyce medycznej. Przez lata miała okazję współpracować z różnymi firmami z branży zdrowia i farmacji, dostarczając merytoryczne i angażujące teksty. Jej pasją jest przekształcanie skomplikowanych zagadnień medycznych w przystępne treści, które pomagają czytelnikom lepiej zrozumieć świat zdrowia i dbania o siebie.


PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ

Biegunka – przyczyny rozwolnienia, objawy i leczenie
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Biegunka – przyczyny rozwolnienia, objawy i leczenie

Biegunka to stan charakteryzujący się częstymi i luźnymi wypróżnieniami. Jest to objaw różnych problemów zdrowotnych, takich jak infekcje bakteryjne, wirusowe lub pasożytnicze, reakcje alergiczne, stres, niestrawność pokarmowa lub zatrucie, czy też choroby przewlekłe, takie jak choroba trzewna czy zespół jelita drażliwego.  Biegunka objawy Objawy biegunki mogą różnić się w zależności od przyczyny i stopnia nasilenia. Typowe symptomy obejmują:  luźne stolce o płynnej konsystencji, częste wypróżnianie, dyskomfort, skurcze lub ból w okolicach brzucha, wzdęcia związane z nadmierną produkcją gazów w jelitach, nudności, nudności i wymioty - w przypadku poważniejszych zakażeń lub toksycznej biegunki, gorączkę (np. w przebiegu biegunki infekcyjnej), ogólne osłabienie i odwodnienie, brak apetytu. Rodzaje i przyczyny biegunki Typy biegunek zależą w głównej mierze od czynników wywołujących rozwolnienie. Wyróżnia się: biegunkę infekcyjną, biegunkę podróżnych, biegunkę pokarmową, reakcyjną stresową i przewlekłą. Biegunka infekcyjna spowodowana jest kontaktem z patogenami (bakteriami, wirusami lub pasożytami). Biegunkę infekcyjną wywołać mogą zakażenia rotawirusowe, salmonelloza, czy np.  infekcje E. Coli. Biegunka podróżnych występuje u osób podróżujących do regionów o innym klimacie lub nietypowych warunkach higienicznych. Biegunka pokarmowa wywołana jest spożyciem pokarmów lub wody zanieczyszczonych bakteriami, wirusami lub toksynami. Biegunka jako objaw alergii na określone pokarmy lub składniki pokarmowe.  Biegunka stresowa wynika z intensywnego stresu lub długotrwałego emocjonalnego napięcia. Biegunka przewlekła natomiast to trwające dłużej niż kilka tygodni rozwolnienie, które może być objawem chorób przewlekłych, takich jak choroba trzewna czy nadwrażliwe jelita.

czytaj
Cera naczynkowa - jak wygląda i jak ją właściwie pielęgnować?
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Cera naczynkowa - jak wygląda i jak ją właściwie pielęgnować?

Skóra naczynkowa charakteryzuje się delikatnymi, cienkimi naczynkami krwionośnymi tuż pod powierzchnią skóry, które mogą łatwo pękać, tworząc zaczerwienienia i widoczne szczególnie na policzkach, nosie lub w okolicach dekoltu teleangiektazje - tzw. „pajączki”. Cera naczynkowa jest wrażliwa, skłonna do podrażnień i łatwo reaguje na zmiany temperatury, silne kosmetyki, stres czy nieodpowiednią pielęgnację. Pielęgnacja tego typu cery powinna zatem nie tylko redukować widoczne zmiany, ale także wzmacniać jej barierę ochronną, by zapobiec powstawaniu kolejnych „pajączków”. Popękane naczynka na twarzy – przyczyny Pękające naczynka to najczęściej wynik osłabienia naturalnej odporności skóry oraz ścianek naczyń krwionośnych. Do powstawania pajączków przyczyniać się mogą także nieodpowiednia pielęgnacja z zastosowaniem niewłaściwych kosmetyków, nadmierna ekspozycja na słońce czy gwałtowne zmiany temperatury, np. przejście z zimna do ciepłego pomieszczenia. Na pogorszenia kondycji cery naczynkowej wpływać może również styl życia – przewlekły stres, palenie papierosów czy spożywanie alkoholu.  

czytaj
Zapalenie pęcherza – objawy, przyczyny, leczenie i sposoby zapobiegania infekcji
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Zapalenie pęcherza – objawy, przyczyny, leczenie i sposoby zapobiegania infekcji

Zapalenie pęcherza to jedna z najczęściej występujących infekcji układu moczowego, która może dotknąć zarówno kobiet jak i mężczyzn niezależnie od wieku. Choroba ta jest najczęściej wynikiem zakażenia bakteryjnego i objawia się zazwyczaj częstym oddawaniem moczu z uczuciem niepełnego opróżnienia pęcherza oraz bólem i pieczeniem przy mikcji. Wczesne rozpoznanie i odpowiednie leczenie przyniosą szybką ulgę oraz zapobiegną rozprzestrzenianiu się infekcji i powikłaniom.  Objawy zapalenia pęcherza Najczęstsze symptomy zapalenia to parcie na pęcherz, nawet jeśli jest on tylko częściowo wypełniony, oraz ból lub pieczenie przy mikcji. Inne objawy to mętny, czasami nieprzyjemnie pachnący mocz, a także krwiomocz, który może pojawić się w bardziej zaawansowanych przypadkach infekcji. Dodatkowo osoba cierpiąca na zapalenie pęcherza może odczuwać ból w dolnej części brzucha lub w okolicach miednicy, będący wynikiem stanu zapalnego. W niektórych przypadkach mogą wystąpić także ogólne objawy infekcji, takie jak gorączka, osłabienie i nudności.  Częste parcie na mocz – uczucie potrzeby częstego oddawania moczu, nawet przy niewielkiej ilości. Uczucie niepełnego opróżnienia pęcherza – mimo oddania moczu nadal występuje potrzeba skorzystania z toalety. Ból i pieczenie przy oddawaniu moczu – uczucie dyskomfortu, pieczenia lub kłucia podczas mikcji.Ból w podbrzuszu – uczucie ucisku lub bólu w dolnej części brzucha. Zmiana koloru i zapachu moczu – może być mętny, ciemniejszy lub mieć nieprzyjemny zapach. Obecność krwi w moczu – rzadziej występujący objaw, ale możliwy przy bardziej zaawansowanym stanie zapalnym. Podwyższona temperatura ciała – w niektórych przypadkach może pojawić się stan podgorączkowy.

czytaj
Odchudzanie - jak schudnąć z brzucha?
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Odchudzanie - jak schudnąć z brzucha?

Otyłość brzuszna to złożony problem, który może być wynikiem interakcji wielu różnych czynników. Osoby z nadmierną ilością tkanki tłuszczowej w okolicy brzucha mogą być bardziej narażone na ryzyko wystąpienia poważnych schorzeń, takich jak choroby serca, udary mózgu, cukrzyca typu 2 i niektóre rodzaje nowotworów, dlatego tak ważne jest prowadzenie zdrowego stylu życia, który obejmuje zrównoważoną dietę, regularną aktywność fizyczną oraz unikanie czynników ryzyka, które mogą sprzyjać otyłości.  Otyłość brzuszna przyczyny Otyłość brzuszna, nazywana również otyłością centralną lub otyłością typu jabłko, to stan, w którym nadmiar tkanki tłuszczowej gromadzi się głównie w okolicy brzucha. Przyczyny tego rodzaju otyłości są zazwyczaj wieloczynnikowe i mogą obejmować nieprawidłową dietę i niewystarczającą aktywność fizyczną, genetykę, zaburzenia metaboliczne, a także wiek i niezdrowe nawyki. Spożywanie zbyt dużej ilości kalorii w stosunku do zapotrzebowania energetycznego organizmu, szczególnie w połączeniu z brakiem regularnej aktywności fizycznej, może prowadzić do gromadzenia się tkanki tłuszczowej w okolicach brzucha. Czynniki dziedziczne mogą predysponować do otyłości brzusznej. Istnieją geny, które mogą wpływać na sposób, w jaki organizm magazynuje tłuszcz, oraz na to, gdzie w organizmie tkanka tłuszczowa jest gromadzona. Długotrwały stres może prowadzić do wzrostu poziomu kortyzolu, hormonu stresu, który z kolei może zwiększać skłonność do odkładania się tłuszczu w okolicy brzucha. Spożywany w nadmiarze alkohol może przyczyniać się do odkładania się tłuszczu w okolicy brzucha, tworząc tzw. "oponkę". Zaburzenia takie jak insulinooporność, cukrzyca typu 2 i zespół metaboliczny mogą sprzyjać gromadzeniu się tłuszczu. Dieta bogata w cukry proste i przetworzone produkty spożywcze może przyczynić się do nadmiernego wzrostu masy ciała, w tym także otyłości brzusznej. Brak odpowiedniej ilości snu może zakłócać równowagę hormonalną organizmu, co może prowadzić do wzrostu apetytu i zwiększonego odkładania się tłuszczu. Z wiekiem zmienia się sposób, w jaki organizm magazynuje tłuszcz, co może prowadzić do otyłości brzusznej, zwłaszcza u osób starszych.

czytaj