Świąd, upławy i dyskomfort podczas oddawania moczu to najczęstsze objawy infekcji pochwy. Produkty do higieny intymnej dla kobiet znajdziesz w internetowej Aptece Centralnej.

27.03.2025

Infekcje pochwy – rodzaje, diagnostyka i leczenie

Infekcje intymne dotykają kobiet w różnym wieku. Mogą być spowodowane przez różne czynniki, w tym przez drożdżaki, bakterie, wirusy oraz inne mikroorganizmy. Każdy rodzaj infekcji charakteryzuje się unikalnymi objawami i wymaga specyficznego podejścia terapeutycznego. Znajomość przyczyn infekcji pochwy może uchronić przed ich nawrotami, a umiejętność szybkiego rozpoznawania objawów pozwoli niezwłocznie wdrożyć odpowiednie postępowanie i skuteczne leczenie.

Rodzaje i objawy kobiecych infekcji intymnych

Infekcje intymne u kobiet mogą być spowodowane różnymi czynnikami, w tym drożdżakami, bakteriami lub wirusami. 

Grzybica pochwy

Grzybica pochwy, znana również jako kandydoza lub drożdżyca pochwy, jest bardzo częstym schorzeniem spowodowanym nadmiernym wzrostem grzybów z rodzaju Candida, najczęściej Candida albicans. Objawy grzybicy pochwy obejmują białe, gęste, serowate upławy, świąd i pieczenie w okolicy pochwy, łechtaczki oraz warg sromowych, a także zaczerwienienie i bolesny obrzęk wokół narządów płciowych.

Bakteryjne zapalenie pochwy – waginoza bakteryjna

Bakteryjne zapalenie pochwy to stan zapalny spowodowany zaburzeniem naturalnej równowagi bakteryjnej w pochwie. W przypadku waginozy bakteryjnej dochodzi do wzrostu liczby szkodliwych bakterii względem korzystnych bakterii głównie Lactobacillus, co prowadzi do infekcji.  Objawy bakteryjnego zapalenia pochwy mogą obejmować obfite, rzadkie upławy o szarej, białawej lub zielonkawej barwie, często o charakterystycznym rybim zapachu, świąd i pieczenie, szczególnie także podczas oddawania moczu, a także zaczerwienienie i obrzęk okolic narządów płciowych.

Wirusowe infekcje pochwy

Wirusowe infekcje pochwy to rodzaj infekcji przenoszonych drogą płciową, do których należą między innymi opryszczka genitalna (herpes genitalis) i wirus brodawczaka ludzkiego (HPV).

  • Objawami opryszczki genitalnej są najczęściej pęcherzyki i owrzodzenia w okolicy genitaliów, ból, świąd, pieczenie lub mrowienie w obszarze zainfekowanym. Mogą wystąpić także objawy ogólne, takie jak gorączka, bóle mięśniowe i zmęczenie.
  • Wirus brodawczaka ludzkiego (HPV) natomiast objawia się występowaniem małych, miękkich grudek lub narośli w okolicy genitaliów lub odbytu, czasami mogą pojawić się krwawienia podczas stosunku płciowego. 

Wirusowe infekcje pochwy mogą prowadzić do poważnych komplikacji, dlatego ważne jest stosowanie odpowiednich metod zapobiegania, takich jak unikanie przypadkowych kontaktów seksualnych, korzystanie z prezerwatyw podczas stosunku płciowego i regularne badania kontrolne.

Infekcja pochwy — sposoby diagnozowania 

Diagnoza infekcji pochwy oparta jest przede wszystkim na badaniu fizykalnym i testach laboratoryjnych zleconych na podstawie informacji zebranych podczas wywiadu medycznego, który może dostarczyć istotnych informacji dotyczących zdrowia i historii seksualnej pacjentki. 

  • Podczas badania fizykalnego lekarz dokonuje oceny wyglądu narządów płciowych, obecności wydzieliny, zaczerwienienia, obrzęku czy bólu. Pozwala to na wstępną ocenę stanu zdrowia pacjentki.
  • Badanie mikroskopowe pobranej z pochwy próbki pozwala stwierdzić obecność i określić rodzaj mikroorganizmów, takich jak drożdżaki, bakterie czy komórki wirusowe.
  • Testy laboratoryjne pozwolą na identyfikację konkretnych patogenów, jak również ich ilości.
  • W przypadku podejrzenia powikłań będących następstwem infekcji intymnych mogą zostać wykonane badania obrazowe, takie jak ultrasonografia, aby ocenić stan narządów płciowych.

Po przeprowadzeniu badań lekarz może zalecić dobrane do konkretnego przypadku leczenie, które będzie skuteczne w zwalczaniu zdiagnozowanej infekcji pochwy. 

Leczenie infekcji kobiecych

Leczenie infekcji kobiecych zależy od ich rodzaju oraz przyczyny. Efekt leczenia poza odpowiednio dobranymi lekami zależy także od skrupulatnego stosowania się do zaleceń lekarza i wszelkich instrukcji dotyczących przyjmowania leków oraz zachowań higienicznych. Ponadto, w przypadku infekcji przenoszonych drogą płciową, ważne jest poinformowanie partnera seksualnego oraz poddanie się odpowiednim badaniom i testom w celu wykluczenia dalszego zakażenia. 

Leki na infekcje intymne

  • Leczenie grzybicy pochwy (kandydoza) obejmuje przede wszystkim miejscowe stosowanie kremów, maści lub czopków dopochwowych zawierających leki przeciwgrzybicze, takie jak klotrimazol, mikonazol czy terbinafina. W niektórych przypadkach, gdy infekcja jest ciężka lub nawracająca, może być konieczne stosowanie leków przeciwgrzybiczych w postaci tabletek doustnych, takich jak flukonazol czy itrakonazol.
  • Bakteryjne zapalenie pochwy (waginoza bakteryjna) leczone jest antybiotykami. Najczęściej stosowanymi lekami są metronidazol lub klindamycyna w postaci tabletek doustnych, kremów lub żeli dopochwowych. Czasami stosuje się również probiotyki ginekologiczne, które pomagają przywrócić naturalną florę bakteryjną pochwy.
  • W leczeniu infekcji wirusowych, takich jak opryszczka genitalna czy HPV stosuje się leki przeciwwirusowe, takie jak acyklowir, famcyklowir czy walacyklowir, aby zmniejszyć nasilenie objawów i przyspieszyć gojenie.

Domowe sposoby na infekcje intymne

Infekcje intymne wymagają zazwyczaj odpowiedniego leczenia farmakologicznego, jednak istnieją również pewne domowe sposoby, które mogą pomóc w łagodzeniu objawów i wspomagać proces leczenia. 

  • Higiena intymna - regularne mycie okolic intymnych tylko wodą lub łagodnym mydłem, nieperfumowane produkty do higieny intymnej oraz noszenie bawełnianej bielizny mogą pomóc w utrzymaniu odpowiedniej higieny i zapobieganiu infekcjom.
  • Zimne okłady - stosowanie zimnych kompresów może pomóc w łagodzeniu obrzęku i dyskomfortu związanego z niektórymi infekcjami intymnymi, zwłaszcza w przypadku stanów zapalnych.
  • Ziołowe nasiadówki – nasiadówki z rumianku, szałwii czy kory dębu mogą być pomocne w łagodzeniu objawów infekcji intymnych, łagodząc stany zapalne i podrażnienia oraz działając ściągająco i przeciwbakteryjnie.
  • Olejek z drzewa herbacianego – stosowanie roztworu olejku z drzewa herbacianego może wykazywać działanie przeciwdrobnoustrojowe i przeciwzapalne, a przy tym łagodzące objawy infekcji intymnych. 
  • Dieta – sposób odżywiania może odgrywać pewną rolę w zapobieganiu infekcjom intymnym. Cukier może sprzyjać wzrostowi drożdżycy, która jest jedną z częstych przyczyn infekcji grzybiczych, dlatego warto ograniczyć spożycie cukru i produktów wysoko przetworzonych. Produkty bogate w probiotyki, takie jak jogurt naturalny, kefir, kwaszonki, mogą pomóc w utrzymaniu zdrowej mikroflory bakteryjnej w organizmie, a zdrowa flora bakteryjna może przeciwdziałać infekcjom intymnym. Dietę warto wzbogacić także o zdrowe kwasy tłuszczowe (obecne np. w oleju lnianym, rybach oraz orzechach), które mogą wspierać układ odpornościowy i pomóc w łagodzeniu stanów zapalnych.

Należy jednak pamiętać, że przed zastosowaniem jakichkolwiek domowych metod warto skonsultować się z lekarzem, zwłaszcza jeśli objawy infekcji są nasilone lub nie ustępują po kilku dniach. Niektóre infekcje mogą wymagać leczenia farmakologicznego, a stosowanie domowych sposobów może opóźnić uzyskanie właściwej opieki medycznej.

Bibliografia:

  1. Dulska A., Drosdzol-Cop A., Fuchs A., Kałuska A., Bodziony J., Kubiak B., Metody leczenia zakażeń okolic intymnych o etiologii bakteryjnej i grzybiczej, „Forum Położnictwa i Ginekologii”, nr 47 (sierpień 2019). Online: https://www.forumginekologii.pl/artykul/metody-leczenia-zakazen-okolic-intymnych-o-etiologii-bakteryjnej-i-grzybiczej. [24.03.2025].
  2. Gałęcka M., Szachta P., Nawrotowe grzybice i bakteryjne zapalenia pochwy – charakterystyka przyczyn oraz możliwości terapeutycznych i profilaktycznych, Praca poglądowa, Forum Zakażeń 2013.
  3. Jabłońska S., Majewski S., Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005.
  4. Niemiec T., Kajdy A., Zastosowanie flukonazolu w leczeniu nawracających zapaleń drożdżakowych pochwy i sromu – przegląd piśmiennictwa. Przegląd Menopauzalny 2009; 1
  5. Peterek J., Ekosystem pochwy, Med Wieku Rozwojowego. 2002, VI, 3 Supp.1.
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ewa Rutkowska-Król – redaktor naczelna z ponad 10-letnim doświadczeniem, specjalizująca się w tworzeniu treści produktowych oraz artykułów o tematyce medycznej. Przez lata miała okazję współpracować z różnymi firmami z branży zdrowia i farmacji, dostarczając merytoryczne i angażujące teksty. Jej pasją jest przekształcanie skomplikowanych zagadnień medycznych w przystępne treści, które pomagają czytelnikom lepiej zrozumieć świat zdrowia i dbania o siebie.


PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ

Biegunka – przyczyny rozwolnienia, objawy i leczenie
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Biegunka – przyczyny rozwolnienia, objawy i leczenie

Biegunka to stan charakteryzujący się częstymi i luźnymi wypróżnieniami. Jest to objaw różnych problemów zdrowotnych, takich jak infekcje bakteryjne, wirusowe lub pasożytnicze, reakcje alergiczne, stres, niestrawność pokarmowa lub zatrucie, czy też choroby przewlekłe, takie jak choroba trzewna czy zespół jelita drażliwego.  Biegunka objawy Objawy biegunki mogą różnić się w zależności od przyczyny i stopnia nasilenia. Typowe symptomy obejmują:  luźne stolce o płynnej konsystencji, częste wypróżnianie, dyskomfort, skurcze lub ból w okolicach brzucha, wzdęcia związane z nadmierną produkcją gazów w jelitach, nudności, nudności i wymioty - w przypadku poważniejszych zakażeń lub toksycznej biegunki, gorączkę (np. w przebiegu biegunki infekcyjnej), ogólne osłabienie i odwodnienie, brak apetytu. Rodzaje i przyczyny biegunki Typy biegunek zależą w głównej mierze od czynników wywołujących rozwolnienie. Wyróżnia się: biegunkę infekcyjną, biegunkę podróżnych, biegunkę pokarmową, reakcyjną stresową i przewlekłą. Biegunka infekcyjna spowodowana jest kontaktem z patogenami (bakteriami, wirusami lub pasożytami). Biegunkę infekcyjną wywołać mogą zakażenia rotawirusowe, salmonelloza, czy np.  infekcje E. Coli. Biegunka podróżnych występuje u osób podróżujących do regionów o innym klimacie lub nietypowych warunkach higienicznych. Biegunka pokarmowa wywołana jest spożyciem pokarmów lub wody zanieczyszczonych bakteriami, wirusami lub toksynami. Biegunka jako objaw alergii na określone pokarmy lub składniki pokarmowe.  Biegunka stresowa wynika z intensywnego stresu lub długotrwałego emocjonalnego napięcia. Biegunka przewlekła natomiast to trwające dłużej niż kilka tygodni rozwolnienie, które może być objawem chorób przewlekłych, takich jak choroba trzewna czy nadwrażliwe jelita.

czytaj
Cera naczynkowa - jak wygląda i jak ją właściwie pielęgnować?
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Cera naczynkowa - jak wygląda i jak ją właściwie pielęgnować?

Skóra naczynkowa charakteryzuje się delikatnymi, cienkimi naczynkami krwionośnymi tuż pod powierzchnią skóry, które mogą łatwo pękać, tworząc zaczerwienienia i widoczne szczególnie na policzkach, nosie lub w okolicach dekoltu teleangiektazje - tzw. „pajączki”. Cera naczynkowa jest wrażliwa, skłonna do podrażnień i łatwo reaguje na zmiany temperatury, silne kosmetyki, stres czy nieodpowiednią pielęgnację. Pielęgnacja tego typu cery powinna zatem nie tylko redukować widoczne zmiany, ale także wzmacniać jej barierę ochronną, by zapobiec powstawaniu kolejnych „pajączków”. Popękane naczynka na twarzy – przyczyny Pękające naczynka to najczęściej wynik osłabienia naturalnej odporności skóry oraz ścianek naczyń krwionośnych. Do powstawania pajączków przyczyniać się mogą także nieodpowiednia pielęgnacja z zastosowaniem niewłaściwych kosmetyków, nadmierna ekspozycja na słońce czy gwałtowne zmiany temperatury, np. przejście z zimna do ciepłego pomieszczenia. Na pogorszenia kondycji cery naczynkowej wpływać może również styl życia – przewlekły stres, palenie papierosów czy spożywanie alkoholu.  

czytaj
Zapalenie pęcherza – objawy, przyczyny, leczenie i sposoby zapobiegania infekcji
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Zapalenie pęcherza – objawy, przyczyny, leczenie i sposoby zapobiegania infekcji

Zapalenie pęcherza to jedna z najczęściej występujących infekcji układu moczowego, która może dotknąć zarówno kobiet jak i mężczyzn niezależnie od wieku. Choroba ta jest najczęściej wynikiem zakażenia bakteryjnego i objawia się zazwyczaj częstym oddawaniem moczu z uczuciem niepełnego opróżnienia pęcherza oraz bólem i pieczeniem przy mikcji. Wczesne rozpoznanie i odpowiednie leczenie przyniosą szybką ulgę oraz zapobiegną rozprzestrzenianiu się infekcji i powikłaniom.  Objawy zapalenia pęcherza Najczęstsze symptomy zapalenia to parcie na pęcherz, nawet jeśli jest on tylko częściowo wypełniony, oraz ból lub pieczenie przy mikcji. Inne objawy to mętny, czasami nieprzyjemnie pachnący mocz, a także krwiomocz, który może pojawić się w bardziej zaawansowanych przypadkach infekcji. Dodatkowo osoba cierpiąca na zapalenie pęcherza może odczuwać ból w dolnej części brzucha lub w okolicach miednicy, będący wynikiem stanu zapalnego. W niektórych przypadkach mogą wystąpić także ogólne objawy infekcji, takie jak gorączka, osłabienie i nudności.  Częste parcie na mocz – uczucie potrzeby częstego oddawania moczu, nawet przy niewielkiej ilości. Uczucie niepełnego opróżnienia pęcherza – mimo oddania moczu nadal występuje potrzeba skorzystania z toalety. Ból i pieczenie przy oddawaniu moczu – uczucie dyskomfortu, pieczenia lub kłucia podczas mikcji.Ból w podbrzuszu – uczucie ucisku lub bólu w dolnej części brzucha. Zmiana koloru i zapachu moczu – może być mętny, ciemniejszy lub mieć nieprzyjemny zapach. Obecność krwi w moczu – rzadziej występujący objaw, ale możliwy przy bardziej zaawansowanym stanie zapalnym. Podwyższona temperatura ciała – w niektórych przypadkach może pojawić się stan podgorączkowy.

czytaj
Odchudzanie - jak schudnąć z brzucha?
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Odchudzanie - jak schudnąć z brzucha?

Otyłość brzuszna to złożony problem, który może być wynikiem interakcji wielu różnych czynników. Osoby z nadmierną ilością tkanki tłuszczowej w okolicy brzucha mogą być bardziej narażone na ryzyko wystąpienia poważnych schorzeń, takich jak choroby serca, udary mózgu, cukrzyca typu 2 i niektóre rodzaje nowotworów, dlatego tak ważne jest prowadzenie zdrowego stylu życia, który obejmuje zrównoważoną dietę, regularną aktywność fizyczną oraz unikanie czynników ryzyka, które mogą sprzyjać otyłości.  Otyłość brzuszna przyczyny Otyłość brzuszna, nazywana również otyłością centralną lub otyłością typu jabłko, to stan, w którym nadmiar tkanki tłuszczowej gromadzi się głównie w okolicy brzucha. Przyczyny tego rodzaju otyłości są zazwyczaj wieloczynnikowe i mogą obejmować nieprawidłową dietę i niewystarczającą aktywność fizyczną, genetykę, zaburzenia metaboliczne, a także wiek i niezdrowe nawyki. Spożywanie zbyt dużej ilości kalorii w stosunku do zapotrzebowania energetycznego organizmu, szczególnie w połączeniu z brakiem regularnej aktywności fizycznej, może prowadzić do gromadzenia się tkanki tłuszczowej w okolicach brzucha. Czynniki dziedziczne mogą predysponować do otyłości brzusznej. Istnieją geny, które mogą wpływać na sposób, w jaki organizm magazynuje tłuszcz, oraz na to, gdzie w organizmie tkanka tłuszczowa jest gromadzona. Długotrwały stres może prowadzić do wzrostu poziomu kortyzolu, hormonu stresu, który z kolei może zwiększać skłonność do odkładania się tłuszczu w okolicy brzucha. Spożywany w nadmiarze alkohol może przyczyniać się do odkładania się tłuszczu w okolicy brzucha, tworząc tzw. "oponkę". Zaburzenia takie jak insulinooporność, cukrzyca typu 2 i zespół metaboliczny mogą sprzyjać gromadzeniu się tłuszczu. Dieta bogata w cukry proste i przetworzone produkty spożywcze może przyczynić się do nadmiernego wzrostu masy ciała, w tym także otyłości brzusznej. Brak odpowiedniej ilości snu może zakłócać równowagę hormonalną organizmu, co może prowadzić do wzrostu apetytu i zwiększonego odkładania się tłuszczu. Z wiekiem zmienia się sposób, w jaki organizm magazynuje tłuszcz, co może prowadzić do otyłości brzusznej, zwłaszcza u osób starszych.

czytaj