Cukier w diecie dziecka. Ograniczać czy szukać zamienników? Zdrowe słodycze z ksylitolem i stewią, dlaczego warto włączyć je do diety?

18.11.2024

Cukier w diecie dziecka. Ograniczać czy szukać zamienników? Zdrowe słodycze z ksylitolem i stewią, dlaczego warto włączyć je do diety?

 

Słodki smak towarzyszy nam od pierwszych dni. Pokarm matki jest słodki dzięki obecności laktozy, czyli cukru mlecznego. Co więcej, dzieci naturalnie wykazują upodobanie do słodkiego smaku, co w rezultacie sprzyja akceptacji pokarmu matki. Niewątpliwie kiedyś cukier był niezbędny dla przetrwania, ale w obecnych warunkach, gdzie mamy łatwy dostęp do wielu słodyczy, może mieć negatywne skutki dla zdrowia. Biorąc pod uwagę zasady piramidy zdrowia opracowanej przez Światową Organizację Zdrowia (WHO), możemy uznać słodycze za niezdrowe dla dzieci. Czy warto szukać zdrowych zamienników, czy całkowicie wykluczyć cukier z diety dziecka? Jeżeli szukasz odpowiedzi na to pytanie, zajrzyj do naszego poradnika. Dowiedz się, dlaczego warto włączyć do diety dziecka słodycze ze stewią i ksylitolem.

Cukier w diecie dziecka, ograniczać czy szukać zamienników? 

Cukier, zwany także sacharozą, otrzymywany jest z roślin takich jak burak lub trzcina cukrowa. Co więcej, jest bardzo słodki i powszechnie stosowany. Bez wątpienia, znajdziemy go również w wielu produktach, które uważamy za zdrowe jak jogurty czy płatki śniadaniowe. Z jednej strony to źródło energii, jednak jego nadmiar jest niestety niezbyt korzystny dla organizmu.

 

Cukier w diecie dziecka. zdrowe produkty bez cukru znajdziesz w internetowej Aptece Centralnej

 

Negatywny wpływ cukru na organizm dziecka.

Otyłość. Należy zrozumieć, że cukier występuje nie tylko w słodyczach i napojach gazowanych, lecz także w wielu innych artykułach spożywczych. Stanowi on łatwo dostępne źródło dodatkowych kalorii, a jego nadmiar w codziennej diecie może w rezultacie prowadzić do otyłości. Bez wątpienia otyłość jest jednym z najczęstszych problemów zdrowotnych w dzisiejszym społeczeństwie. Poza poważnymi konsekwencjami, takimi jak choroby serca, nadciśnienie i cukrzyca typu 2, może również wpływać na samopoczucie i samoocenę. Dzieci z nadwagą często doświadczają gorszego traktowania ze strony swoich rówieśników.

Próchnica zębów to wynik procesu zmiękczania szkliwa. Co gorsza, ryzyko rozwoju próchnicy zębów wzrasta w przypadku spożywania cukru, zwłaszcza przy niewystarczającej higienie jamy ustnej. Bez wątpienia każdy rodzic wie, że mycie zębów u dziecka to czasem wyzwanie. Ponadto, choć bardzo się staramy nie zawsze i w każdej sytuacji w ciągu dnia jesteśmy w stanie je wymyć. W rezultacie może to prowadzić do rozwoju próchnicy i konieczności nieprzyjemnej wizyty u dentysty.

Zdrowa alternatywa, zamienniki cukru.

Cukier brązowy i syrop z agawy, choć często reklamowane jako zdrowsze alternatywy, w rzeczywistości nie różnią się od białego cukru. Cukier brązowy to zwykle cukier pochodzenia buraczanego, który został podbarwiony karmelem. Syrop z agawy natomiast, chociaż zdobywa wielu zwolenników, niestety nie jest mniej kaloryczny. Z pewnością, jeśli szukasz zdrowszej i mniej kalorycznej alternatywy, warto sięgnąć po ksylitol i stewie.

Ksylitol, choć posiada słodki smak w przeciwieństwie do cukru, nie stanowi źródła pożywienia dla bakterii wywołujących próchnicę. Dodatkowo wykazuje właściwości bakteriobójcze. Ponadto stosowany zamiast cukru pomaga w zachowaniu mineralizacji zębów. W odróżnieniu od cukru ma niski indeks glikemiczny, dzięki temu jest też mniej kaloryczny. Niewątpliwie to jego ogromne zalety.

 

Stewia to roślina, która jest znana głównie ze swoich liści, które zawierają naturalne substancje słodzące. Dzięki temu może być stosowana jako naturalny słodzik, który jest znacznie słodszy od cukru. Ponieważ jest niskokaloryczna, chętnie sięgają po nią osoby, które chcą ograniczyć ilość kalorii w diecie. Ponadto nie wpływa znacząco na wzrost poziomu glukozy we krwi, co oznacza, że może być stosowana przez osoby z cukrzycą. Ponieważ nie zawiera fermentowalnych cukrów, które są pożywką dla bakterii w jamie ustnej, w efekcie nie powoduje próchnicy zębów.

 

 Zdrowe słodycze z ksylitolem i stewią, dlaczego warto włączyć je do diety? znadziesz w Aptece Centralnej

Zalety słodyczy słodzonych ksylitolem i stewią. Dlaczego warto włączyć je do diety? 

Choć bardzo się staramy, ograniczenie słodyczy jest jednak trudne. Przecież sami w chwilach słabości chandry czy złej pogody za oknem sięgamy po coś słodkiego. Często, czekoladka, słodki cukierek nawet dla osoby dorosłej jest nagrodą po ciężkim dniu w pracy. Wyobrażasz sobie filiżankę kawy bez odrobiny słodyczy? Jak wiec możemy konsekwentnie unikać ich w diecie naszych dzieci?

Tu przychodzą nam z pomocą zdrowe słodycze z ksylitolem i stewią. Bez wątpienia Zdrowy Lizak Mniam- Mniam o smaku truskawkowym, cytrynowym, malinowym, czy mango to wyjątkowy produkt dostępny na polskim rynku. Oprócz witamin C i D, które korzystnie wpływają na odporność i wzmocnienie kości oraz zębów. Przede wszystkim zawierają ksylitol, który wspomaga zwiększenie przepływu śliny, a w rezultacie naturalnie pomaga w oczyszczaniu powierzchni zębów. Bez wątpienia to nie tylko smaczna przekąska, ale także doskonała inwestycja w zdrowie jamy ustnej. Dzięki jego wyjątkowym właściwościom, lizaki te stanowią doskonałą alternatywę dla tradycyjnych słodyczy, dbając jednocześnie o długotrwałe zdrowie zębów.

Natomiast Zdrowy Lizak Mniam- Mniam o smaku musującej wiśni, ananasa i pomarańczy z ksylitolem i stewią stanowi pyszną przekąskę między posiłkami, która wzmacnia zęby i chroni je przed próchnicą. Co więcej, lizaki zawierają witaminy, które wspierają koncentrację i odporność. Dlatego, z uwagi na ich korzystne właściwości, warto rozważyć dodanie ich do menu dzieci. Poza tym nie tylko zaspokajają apetyt na coś słodkiego, ale również przyczyniają się do zachowania zdrowia. W przeciwieństwie do słodyczy słodzonych cukrem, mają niższą kaloryczność, co pozwala cieszyć się słodkim smakiem bez obawy o nadmiar kilogramów. Nade wszystko polecane są dzieciom z nadwagą.

Mamy nadzieję, że przekonaliśmy Cię, że jednak warto ograniczać cukier i zastąpić go zdrowszą alternatywą. Jeśli jesteś zainteresowany produktami tego rodzaju, zapraszamy do odwiedzenia naszej strony internetowej Apteki Centralnej i przejrzenia kategorii Słodycze i przekąski”, gdzie znajdziesz ich większy wybór.

 

Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ewa Rutkowska-Król – redaktor naczelna z ponad 10-letnim doświadczeniem, specjalizująca się w tworzeniu treści produktowych oraz artykułów o tematyce medycznej. Przez lata miała okazję współpracować z różnymi firmami z branży zdrowia i farmacji, dostarczając merytoryczne i angażujące teksty. Jej pasją jest przekształcanie skomplikowanych zagadnień medycznych w przystępne treści, które pomagają czytelnikom lepiej zrozumieć świat zdrowia i dbania o siebie.


PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ

Biegunka – przyczyny rozwolnienia, objawy i leczenie
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Biegunka – przyczyny rozwolnienia, objawy i leczenie

Biegunka to stan charakteryzujący się częstymi i luźnymi wypróżnieniami. Jest to objaw różnych problemów zdrowotnych, takich jak infekcje bakteryjne, wirusowe lub pasożytnicze, reakcje alergiczne, stres, niestrawność pokarmowa lub zatrucie, czy też choroby przewlekłe, takie jak choroba trzewna czy zespół jelita drażliwego.  Biegunka objawy Objawy biegunki mogą różnić się w zależności od przyczyny i stopnia nasilenia. Typowe symptomy obejmują:  luźne stolce o płynnej konsystencji, częste wypróżnianie, dyskomfort, skurcze lub ból w okolicach brzucha, wzdęcia związane z nadmierną produkcją gazów w jelitach, nudności, nudności i wymioty - w przypadku poważniejszych zakażeń lub toksycznej biegunki, gorączkę (np. w przebiegu biegunki infekcyjnej), ogólne osłabienie i odwodnienie, brak apetytu. Rodzaje i przyczyny biegunki Typy biegunek zależą w głównej mierze od czynników wywołujących rozwolnienie. Wyróżnia się: biegunkę infekcyjną, biegunkę podróżnych, biegunkę pokarmową, reakcyjną stresową i przewlekłą. Biegunka infekcyjna spowodowana jest kontaktem z patogenami (bakteriami, wirusami lub pasożytami). Biegunkę infekcyjną wywołać mogą zakażenia rotawirusowe, salmonelloza, czy np.  infekcje E. Coli. Biegunka podróżnych występuje u osób podróżujących do regionów o innym klimacie lub nietypowych warunkach higienicznych. Biegunka pokarmowa wywołana jest spożyciem pokarmów lub wody zanieczyszczonych bakteriami, wirusami lub toksynami. Biegunka jako objaw alergii na określone pokarmy lub składniki pokarmowe.  Biegunka stresowa wynika z intensywnego stresu lub długotrwałego emocjonalnego napięcia. Biegunka przewlekła natomiast to trwające dłużej niż kilka tygodni rozwolnienie, które może być objawem chorób przewlekłych, takich jak choroba trzewna czy nadwrażliwe jelita.

czytaj
Cera naczynkowa - jak wygląda i jak ją właściwie pielęgnować?
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Cera naczynkowa - jak wygląda i jak ją właściwie pielęgnować?

Skóra naczynkowa charakteryzuje się delikatnymi, cienkimi naczynkami krwionośnymi tuż pod powierzchnią skóry, które mogą łatwo pękać, tworząc zaczerwienienia i widoczne szczególnie na policzkach, nosie lub w okolicach dekoltu teleangiektazje - tzw. „pajączki”. Cera naczynkowa jest wrażliwa, skłonna do podrażnień i łatwo reaguje na zmiany temperatury, silne kosmetyki, stres czy nieodpowiednią pielęgnację. Pielęgnacja tego typu cery powinna zatem nie tylko redukować widoczne zmiany, ale także wzmacniać jej barierę ochronną, by zapobiec powstawaniu kolejnych „pajączków”. Popękane naczynka na twarzy – przyczyny Pękające naczynka to najczęściej wynik osłabienia naturalnej odporności skóry oraz ścianek naczyń krwionośnych. Do powstawania pajączków przyczyniać się mogą także nieodpowiednia pielęgnacja z zastosowaniem niewłaściwych kosmetyków, nadmierna ekspozycja na słońce czy gwałtowne zmiany temperatury, np. przejście z zimna do ciepłego pomieszczenia. Na pogorszenia kondycji cery naczynkowej wpływać może również styl życia – przewlekły stres, palenie papierosów czy spożywanie alkoholu.  

czytaj
Zapalenie pęcherza – objawy, przyczyny, leczenie i sposoby zapobiegania infekcji
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Zapalenie pęcherza – objawy, przyczyny, leczenie i sposoby zapobiegania infekcji

Zapalenie pęcherza to jedna z najczęściej występujących infekcji układu moczowego, która może dotknąć zarówno kobiet jak i mężczyzn niezależnie od wieku. Choroba ta jest najczęściej wynikiem zakażenia bakteryjnego i objawia się zazwyczaj częstym oddawaniem moczu z uczuciem niepełnego opróżnienia pęcherza oraz bólem i pieczeniem przy mikcji. Wczesne rozpoznanie i odpowiednie leczenie przyniosą szybką ulgę oraz zapobiegną rozprzestrzenianiu się infekcji i powikłaniom.  Objawy zapalenia pęcherza Najczęstsze symptomy zapalenia to parcie na pęcherz, nawet jeśli jest on tylko częściowo wypełniony, oraz ból lub pieczenie przy mikcji. Inne objawy to mętny, czasami nieprzyjemnie pachnący mocz, a także krwiomocz, który może pojawić się w bardziej zaawansowanych przypadkach infekcji. Dodatkowo osoba cierpiąca na zapalenie pęcherza może odczuwać ból w dolnej części brzucha lub w okolicach miednicy, będący wynikiem stanu zapalnego. W niektórych przypadkach mogą wystąpić także ogólne objawy infekcji, takie jak gorączka, osłabienie i nudności.  Częste parcie na mocz – uczucie potrzeby częstego oddawania moczu, nawet przy niewielkiej ilości. Uczucie niepełnego opróżnienia pęcherza – mimo oddania moczu nadal występuje potrzeba skorzystania z toalety. Ból i pieczenie przy oddawaniu moczu – uczucie dyskomfortu, pieczenia lub kłucia podczas mikcji.Ból w podbrzuszu – uczucie ucisku lub bólu w dolnej części brzucha. Zmiana koloru i zapachu moczu – może być mętny, ciemniejszy lub mieć nieprzyjemny zapach. Obecność krwi w moczu – rzadziej występujący objaw, ale możliwy przy bardziej zaawansowanym stanie zapalnym. Podwyższona temperatura ciała – w niektórych przypadkach może pojawić się stan podgorączkowy.

czytaj
Odchudzanie - jak schudnąć z brzucha?
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Odchudzanie - jak schudnąć z brzucha?

Otyłość brzuszna to złożony problem, który może być wynikiem interakcji wielu różnych czynników. Osoby z nadmierną ilością tkanki tłuszczowej w okolicy brzucha mogą być bardziej narażone na ryzyko wystąpienia poważnych schorzeń, takich jak choroby serca, udary mózgu, cukrzyca typu 2 i niektóre rodzaje nowotworów, dlatego tak ważne jest prowadzenie zdrowego stylu życia, który obejmuje zrównoważoną dietę, regularną aktywność fizyczną oraz unikanie czynników ryzyka, które mogą sprzyjać otyłości.  Otyłość brzuszna przyczyny Otyłość brzuszna, nazywana również otyłością centralną lub otyłością typu jabłko, to stan, w którym nadmiar tkanki tłuszczowej gromadzi się głównie w okolicy brzucha. Przyczyny tego rodzaju otyłości są zazwyczaj wieloczynnikowe i mogą obejmować nieprawidłową dietę i niewystarczającą aktywność fizyczną, genetykę, zaburzenia metaboliczne, a także wiek i niezdrowe nawyki. Spożywanie zbyt dużej ilości kalorii w stosunku do zapotrzebowania energetycznego organizmu, szczególnie w połączeniu z brakiem regularnej aktywności fizycznej, może prowadzić do gromadzenia się tkanki tłuszczowej w okolicach brzucha. Czynniki dziedziczne mogą predysponować do otyłości brzusznej. Istnieją geny, które mogą wpływać na sposób, w jaki organizm magazynuje tłuszcz, oraz na to, gdzie w organizmie tkanka tłuszczowa jest gromadzona. Długotrwały stres może prowadzić do wzrostu poziomu kortyzolu, hormonu stresu, który z kolei może zwiększać skłonność do odkładania się tłuszczu w okolicy brzucha. Spożywany w nadmiarze alkohol może przyczyniać się do odkładania się tłuszczu w okolicy brzucha, tworząc tzw. "oponkę". Zaburzenia takie jak insulinooporność, cukrzyca typu 2 i zespół metaboliczny mogą sprzyjać gromadzeniu się tłuszczu. Dieta bogata w cukry proste i przetworzone produkty spożywcze może przyczynić się do nadmiernego wzrostu masy ciała, w tym także otyłości brzusznej. Brak odpowiedniej ilości snu może zakłócać równowagę hormonalną organizmu, co może prowadzić do wzrostu apetytu i zwiększonego odkładania się tłuszczu. Z wiekiem zmienia się sposób, w jaki organizm magazynuje tłuszcz, co może prowadzić do otyłości brzusznej, zwłaszcza u osób starszych.

czytaj