Jak sobie radzić z bezsennością? Leki znajdziesz w internetowej Aptece Centralnej.

26.02.2025

Jak sobie radzić z problemami ze snem? Przyczyny, zapobieganie i leczenie bezsenności.

Sen jest gwarantem dobrego samopoczucia – wspiera odpoczynek mózgu,  regenerację fizyczną całego organizmu, wpływa na konsolidację pamięci oraz wydzielanie wielu hormonów, w tym hormonu wzrostu i regulującej poziom cukru we krwi insuliny. Zbyt krótki sen lub jego niska jakość mogą powodować problemy zdrowotne, np. zaburzać równowagę emocjonalną i funkcjonowanie układu odpornościowego.

Co to jest bezsenność? Czy znamy jej przyczyny?

Bezsenność to stan, który obejmuje trudności z zasypianiem lub utrzymaniem snu czy przedwczesne budzenie się, pomimo istnienia sprzyjających, odpowiednich do snu warunków. Wśród przyczyn bezsenności wymienia się najczęściej problemy psychiczne, niehigieniczny styl życia oraz problemy zdrowotne.

  • Silny stres, niepokój, depresja.
  • Niezbilansowana dieta.
  • Nadużywanie kofeiny, alkoholu, palenie papierosów.
  • Brak aktywności fizycznej.
  • Nieregularne godziny snu np. z powodu pracy zmianowej, braku stałej rutyny snu czy długich drzemek w ciągu dnia.
  • Choroby przewlekłe, ból fizyczny, problemy hormonalne czy inne dolegliwości zdrowotne.

Chroniczna bezsenność znacząco wpływa na codzienne funkcjonowanie, wymaga niezwłocznej konsultacji lekarskiej. Specjalista może pomóc zidentyfikować przyczyny problemów ze snem i zaproponować odpowiednie leczenie czy terapię.

Dlaczego nie mogę spać?

Problemy ze snem mogą być związane ze stresem, wiekiem, przebodźcowaniem, chorobami czy przyjmowanymi w związku z nimi lekami, ale również mogą być wynikiem zmian hormonalnych (np. u ciężarnych) lub zaburzonej rutyny snu.

  • Bezsenność w ciąży może być wynikiem zmian hormonalnych, nudności i dyskomfortu fizycznego wynikającego z powiększającego się rozmiaru brzucha. Problemy z zaśnięciem mogą powodować również niepokój i stres związane z nadchodzącym macierzyństwem oraz wzmożona potrzeba oddawania moczu, która może przeszkadzać w utrzymaniu ciągłego snu.
  • Bezsenność u dzieci może być wyzwaniem zarówno dla samych maluchów, jak i dla ich rodziców. Przyczyna bezsenności u dzieci to często wynik kombinacji różnych czynników, takich jak: brak regularnej rutyny snu, zmiany życiowe (np. rozpoczęcie nauki w przedszkolu lub szkole, zmiana szkoły, narodziny rodzeństwa), skoki rozwojowe i związany z nimi lęk separacyjny, a także nadmiar bodźców i koszmary senne. Przyczyną problemu ze snem u dzieci może być także choroba i inne dolegliwości zdrowotne, dlatego pogorszenie jakości snu u malucha powinna zostać zawsze niezwłocznie skonsultowana z pediatrą. 
  • Choć bezsenność nie jest naturalną częścią procesu starzenia się, bywa częstym problemem wśród seniorów.  Wraz z wiekiem może dochodzić do zmian w strukturze snu, takich jak skrócenie fazy głębokiego snu i zwiększenie fazy snu lekkiego. Choroby związane z wiekiem, takie jak bezsenność pierwotna, bezdech senny czy zespół niespokojnych nóg, również mogą wpływać negatywnie na sen. Zasypianie i utrzymanie dobrej jakości snu utrudniać mogą również choroby przewlekłe, ból fizyczny, problemy z układem oddechowym czy choroby neurologiczne. Bezsenność  u seniorów może być także efektem ubocznym stosowanych leków, braku aktywności fizycznej oraz stresu i niepokoju związanego z finansami, zdrowiem czy rodziną.
  • Bezsenność a tarczyca — problemy z tarczycą, zarówno nadczynność (hipertyreoza) jak i niedoczynność (hipotyreoza), mogą wpływać na cykl snu, skracając fazę głębokiego snu i pogarszając ogólną jakość snu. Osoby z nadczynnością tarczycy mogą doświadczać nadmiernej pobudliwości, nerwowości i trudności z uspokojeniem się, co może prowadzić do problemów ze zasypianiem. Wysoki poziom hormonów tarczycy może prowadzić do przyspieszenia rytmu serca, co również może utrudniać zasypianie. Chorzy na niedoczynność tarczycy mogą odczuwać zmęczenie i osłabienie, jednak paradoksalnie, mogą również doświadczać bezsenności. Niedoczynność tarczycy może także wpływać na nastrój, w tym na uczucie przygnębienia i depresji, co również może mieć negatywny wpływ na sen. Diagnostyka i leczenie zaburzeń tarczycy obejmują zazwyczaj badania krwi w celu oceny poziomu hormonów tarczycy (TSH, FT4, FT3). W przypadku potwierdzenia zaburzeń lekarz może zalecić leczenie farmakologiczne lub inne formy terapii.
  • Bezsenność — przyczyny neurologiczne — ponieważ mózg i układ nerwowy odgrywają kluczową rolę w regulacji snu, bezsenność może być związana z różnymi przyczynami neurologicznymi, takimi jak: zespół niespokojnych nóg (RLS — Restless Legs Syndrome), choroba Parkinsona, epilepsja, neuropatie, choroby neurodegeneracyjne, takie jak choroba Alzheimera czy inne formy otępienia.

Objawy bezsenności

Objawy bezsenności mogą różnić się w zależności od indywidualnych przyczyn problemów ze snem. Do charakterystycznych symptomów zalicza się między innymi: trudności z zasypianiem i utrzymaniem snu, zmęczenie oraz pogorszenie nastroju i funkcji poznawczych. Osoby cierpiące na bezsenność mogą doświadczać trudności z rozpoczęciem snu pomimo uczucia zmęczenia, często budzą się w nocy i mają trudności z ponownym zaśnięciem. Bezsenność może powodować wcześniejsze niż zamierzone budzenie się rano, często z uczuciem niewyspania bądź powodować uczucie niewyspania pomimo odpowiedniej ilości snu. Problemy ze snem mogą prowadzić do pogorszenia funkcji poznawczych (koncentracja, zapamiętywanie), spadku nastroju, uczucia zmęczenia i przygnębienia oraz wpływać negatywnie na umiejętność radzenia sobie ze stresem.

Leczenie bezsenności, domowe sposoby czy tabletki na sen?

W leczeniu bezsenności zadbać należy przede wszystkim o rutynę i higienę snu, systematyczną aktywność fizyczną i komfortowe środowisko odpoczynku. Jeśli zmiana nawyków nie przyniesie poprawy, można sięgnąć po łagodne zioła na bezsenność bądź skorzystać z zaleconej przez lekarza farmakoterapii.

Domowe sposoby na bezsenność

Domowe sposoby na sen to przede wszystkim higiena snu, medytacja i głębokie oddychanie oraz stosowanie dostępnych bez recepty ziołowych środków ułatwiających zasypianie. Zioła mogą być stosowane jako naturalne ułatwienie zasypiania u osób doświadczających łagodnych przypadków bezsenności. Melisa, lawenda, chmiel, waleriana czy kozieradka to zioła o właściwościach uspokajających, relaksujących, a przez to ułatwiających zasypianie i wspierających jakość snu. Również stosowane zwykle na problemy trawienne mięta pieprzowa i rumianek mogą pomóc w rozluźnieniu się i zrelaksowaniu przed snem.

Jeśli pomimo prób samodzielnego radzenia sobie z bezsennością problem utrzymuje się lub się pogarsza, należy skonsultować się z lekarzem, który pomoże zidentyfikować ewentualne przyczyny problemów ze snem i wdroży skuteczniejszy plan leczenia.

Leki na sen – farmakologiczne leczenie bezsenności

Farmakologiczne leczenie bezsenności jest stosowane w przypadkach, gdy inne metody nie przynoszą oczekiwanych rezultatów, a bezsenność wpływa znacząco na codzienne funkcjonowanie. Przed zastosowaniem leków na sen bez recepty zaleca się konsultację z lekarzem w celu oceny korzyści i ryzyka oraz ustalenia odpowiednich dawek leków.

Dostępne bez recepty leki na bezsenność, po które najczęściej sięgają pacjenci to melatonina i doksylamina. Melatonina to hormon wydzielany przez szyszynkę (gruczoł umiejscowiony w mózgu), który odgrywa kluczową rolę w regulacji cyklu snu i czuwania. Jest wydzielana w odpowiedzi na zmniejszenie poziomu światła, co pomaga organizmowi dostosować się do naturalnych rytmów dnia i nocy. Stosowanie leków i suplementów z melatoniną może być skuteczne w przypadku bezsenności związanej z zaburzeniami rytmu okołodobowego, takimi jak jet lag czy zmiana strefy czasowej. Jeśli jednak bezsenność wynika z innych przyczyn, takich jak stres, depresja, czy inne schorzenia, melatonina może nie być jedynym skutecznym rozwiązaniem.

Doksylamina z kolei to lek przeciwhistaminowy, który jest często stosowany w leczeniu bezsenności. Działa poprzez blokowanie receptora histaminowego H1 w mózgu, co prowadzi do działania uspokajającego i ułatwiającego zasypianie. Podobnie jak w przypadku melatoniny, leczenie bezsenności doksylaminą powinno być prowadzone pod nadzorem lekarza, aby dostosować dawkowanie do indywidualnych potrzeb i uniknąć ewentualnych skutków ubocznych.

Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ewa Rutkowska-Król – redaktor naczelna z ponad 10-letnim doświadczeniem, specjalizująca się w tworzeniu treści produktowych oraz artykułów o tematyce medycznej. Przez lata miała okazję współpracować z różnymi firmami z branży zdrowia i farmacji, dostarczając merytoryczne i angażujące teksty. Jej pasją jest przekształcanie skomplikowanych zagadnień medycznych w przystępne treści, które pomagają czytelnikom lepiej zrozumieć świat zdrowia i dbania o siebie.


PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ

Pigwa właściwości, wskazania, wartości odżywcze
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Pigwa właściwości, wskazania, wartości odżywcze

Pigwa to owoc, który od wieków cieszy się uznaniem w medycynie naturalnej. Choć nieco zapomniana, coraz częściej wraca do łask – zwłaszcza w sezonie jesienno-zimowym, gdy szukamy naturalnych sposobów na wzmocnienie odporności. Jej aromatyczne owoce nie tylko doskonale smakują, ale także kryją w sobie bogactwo witamin, minerałów i przeciwutleniaczy. Właściwości prozdrowotne pigwy sprawiają, że znajduje zastosowanie zarówno w profilaktyce, jak i wspomaganiu leczenia wielu dolegliwości zdrowotnych. Jak wygląda pigwa? Pigwa to dojrzewający jesienią owoc o wyjątkowo charakterystycznym wyglądzie – na pierwszy rzut oka przypomina nieco jabłko lub gruszkę, jednak wyróżnia się intensywnie żółtą, lekko połyskującą skórką. W zależności od odmiany może mieć kształt bardziej kulisty lub gruszkowaty. Jej powierzchnia często pokryta jest delikatnym, jasnym meszkiem, który zanika w miarę dojrzewania owocu. Wewnątrz znajduje się twardy, jasnożółty miąższ o kwaśnym, cierpkim smaku – właśnie dlatego pigwy rzadko spożywa się na surowo. Doskonale natomiast sprawdzają się po obróbce termicznej – w formie konfitur, syropów, soków czy nalewek, w których zachowują swoje cenne wartości odżywcze.

czytaj
Jak schudnąć do sylwestra?
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Jak schudnąć do sylwestra?

Oczekiwanie na bal sylwestrowy to czas, w którym wiele osób, szczególnie kobiet podejmuje decyzję o odchudzaniu. Celem jest najczęściej szybka redukcja masy ciała, która pozwoli zmieścić się w wymarzoną kreację. Niestety szybkie odchudzanie bywa zazwyczaj niezdrowe i krótkotrwałe. Odchudzanie oparte na zasadach zdrowego stylu życia, dostateczna ilość białka i błonnika oraz regularna aktywność fizyczna pozwolą osiągnąć określone cele bez ryzyka efektu jojo. Ile można schudnąć w miesiąc? Dlaczego warto zacząć odchudzanie już dziś? Tempo utraty masy ciała zależy między innymi od wyjściowej masy ciała, poziomu aktywności fizycznej, sposobu odżywiania, wieku oraz ogólnego stanu zdrowia. Za bezpieczne i zdrowe uznaje się tempo redukcji wynoszące od 0,5 do 1 kilograma tygodniowo, co w praktyce pozwala na utratę około 2–4 kilogramów w ciągu miesiąca. Szybsze tempo odchudzania zwykle wiąże się z ryzykiem utraty masy mięśniowej, niedoborów pokarmowych oraz spowolnienia metabolizmu. Wczesne rozpoczęcie procesu odchudzania pozwoli uniknąć presji czasu i da możliwość stopniowego wprowadzania zmian. 

czytaj
Włókniaki – przyczyny, rozpoznanie i usuwanie
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Włókniaki – przyczyny, rozpoznanie i usuwanie

Włókniaki to zmiany skórne, które, choć zazwyczaj są niegroźne, potrafią budzić niepokój i wątpliwości. Pojawiają się zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn, niezależnie od wieku, a ich obecność może być związana z predyspozycjami genetycznymi, zmianami hormonalnymi lub podrażnieniami mechanicznymi skóry. W większości przypadków mają charakter łagodny, jednak ze względu na ich wygląd i umiejscowienie wiele osób decyduje się na ich usunięcie. Jak wygląda włókniak? Włókniak to niewielka, miękka lub twarda grudka na skórze, o kolorze zbliżonym do naturalnego odcienia ciała lub nieco ciemniejszy – beżowy, brunatny bądź różowy. Zmiana może być pojedyncza lub występować w większej liczbie, zwłaszcza w miejscach narażonych na tarcie, takich jak szyja, pachy, pachwiny, powieki czy okolice pod biustem. Włókniaki rosną powoli i nie powodują bólu ani świądu, choć w wyniku podrażnienia mogą ulec zaczerwienieniu lub stanowić defekt estetyczny.

czytaj
Stopa cukrzycowa – przyczyny, objawy, leczenie
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Stopa cukrzycowa – przyczyny, objawy, leczenie

ZSC czyli Zespół Stopy Cukrzycowej to jedno z najpoważniejszych powikłań cukrzycy, które może prowadzić do trudno gojących się ran, infekcji, a nawet amputacji kończyny. Schorzenie to rozwija się powoli, często niezauważalnie, w wyniku zaburzeń krążenia i uszkodzenia nerwów obwodowych. Charakterystyczne objawy, takie jak drętwienie, mrowienie czy owrzodzenia na stopach, wymagają szybkiej diagnostyki i odpowiedniego leczenia. Wczesne rozpoznanie oraz właściwa pielęgnacja stóp mogą pomóc zapobiec powikłaniom i poprawić jakości życia osób z cukrzycą. Stopa cukrzycowa co to?  Stopa cukrzycowa nie jest pojedynczym schorzeniem, lecz poważnym powikłaniem cukrzycy, wymagającym kompleksowej opieki medycznej i właściwej profilaktyki. ZSC to zespół zmian chorobowych występujących w obrębie stóp u osób chorujących na cukrzycę. Jest wynikiem długotrwale utrzymującego się podwyższonego poziomu glukozy we krwi, który prowadzi do uszkodzenia naczyń krwionośnych i nerwów. W efekcie dochodzi do pogorszenia ukrwienia tkanek oraz zaburzeń czucia, co sprzyja powstawaniu ran, owrzodzeń i infekcji.  Jak wygląda stopa cukrzycowa? Objawy stopy cukrzycowej Objawy stopy cukrzycowej mogą przybierać różne formy, w zależności od stopnia zaawansowania choroby. Początkowo pojawia się uczucie drętwienia, mrowienia lub pieczenia stóp, wynikające z uszkodzenia nerwów obwodowych. Skóra może być sucha, cienka i podatna na pęknięcia, a drobne otarcia czy skaleczenia często goją się znacznie wolniej niż u osób zdrowych. W bardziej zaawansowanych stadiach pojawiają się trudno gojące się owrzodzenia, przebarwienia skóry, deformacje palców oraz nieprzyjemny zapach świadczący o infekcji. Charakterystycznym objawem jest także utrata czucia bólu, przez co pacjent może nie zauważyć powstających ran, co dodatkowo zwiększa ryzyko powikłań. Uczucie drętwienia, mrowienia lub pieczenia stóp. Sucha, cienka i podatna na pęknięcia skóra stóp. Wolne gojenie się ran, otarć i skaleczeń. Obecność owrzodzeń lub trudno gojące się rany. Przebarwienia skóry i zmiany w wyglądzie stóp. Deformacje palców (np. palce młotkowate). Nieprzyjemny zapach stóp świadczący o infekcji. Utrata czucia bólu. W zaawansowanych przypadkach – martwica tkanek.

czytaj