Jak sobie radzić z bezsennością? Leki znajdziesz w internetowej Aptece Centralnej.

26.02.2025

Jak sobie radzić z problemami ze snem? Przyczyny, zapobieganie i leczenie bezsenności.

Sen jest gwarantem dobrego samopoczucia – wspiera odpoczynek mózgu,  regenerację fizyczną całego organizmu, wpływa na konsolidację pamięci oraz wydzielanie wielu hormonów, w tym hormonu wzrostu i regulującej poziom cukru we krwi insuliny. Zbyt krótki sen lub jego niska jakość mogą powodować problemy zdrowotne, np. zaburzać równowagę emocjonalną i funkcjonowanie układu odpornościowego.

Co to jest bezsenność? Czy znamy jej przyczyny?

Bezsenność to stan, który obejmuje trudności z zasypianiem lub utrzymaniem snu czy przedwczesne budzenie się, pomimo istnienia sprzyjających, odpowiednich do snu warunków. Wśród przyczyn bezsenności wymienia się najczęściej problemy psychiczne, niehigieniczny styl życia oraz problemy zdrowotne.

  • Silny stres, niepokój, depresja.
  • Niezbilansowana dieta.
  • Nadużywanie kofeiny, alkoholu, palenie papierosów.
  • Brak aktywności fizycznej.
  • Nieregularne godziny snu np. z powodu pracy zmianowej, braku stałej rutyny snu czy długich drzemek w ciągu dnia.
  • Choroby przewlekłe, ból fizyczny, problemy hormonalne czy inne dolegliwości zdrowotne.

Chroniczna bezsenność znacząco wpływa na codzienne funkcjonowanie, wymaga niezwłocznej konsultacji lekarskiej. Specjalista może pomóc zidentyfikować przyczyny problemów ze snem i zaproponować odpowiednie leczenie czy terapię.

Dlaczego nie mogę spać?

Problemy ze snem mogą być związane ze stresem, wiekiem, przebodźcowaniem, chorobami czy przyjmowanymi w związku z nimi lekami, ale również mogą być wynikiem zmian hormonalnych (np. u ciężarnych) lub zaburzonej rutyny snu.

  • Bezsenność w ciąży może być wynikiem zmian hormonalnych, nudności i dyskomfortu fizycznego wynikającego z powiększającego się rozmiaru brzucha. Problemy z zaśnięciem mogą powodować również niepokój i stres związane z nadchodzącym macierzyństwem oraz wzmożona potrzeba oddawania moczu, która może przeszkadzać w utrzymaniu ciągłego snu.
  • Bezsenność u dzieci może być wyzwaniem zarówno dla samych maluchów, jak i dla ich rodziców. Przyczyna bezsenności u dzieci to często wynik kombinacji różnych czynników, takich jak: brak regularnej rutyny snu, zmiany życiowe (np. rozpoczęcie nauki w przedszkolu lub szkole, zmiana szkoły, narodziny rodzeństwa), skoki rozwojowe i związany z nimi lęk separacyjny, a także nadmiar bodźców i koszmary senne. Przyczyną problemu ze snem u dzieci może być także choroba i inne dolegliwości zdrowotne, dlatego pogorszenie jakości snu u malucha powinna zostać zawsze niezwłocznie skonsultowana z pediatrą. 
  • Choć bezsenność nie jest naturalną częścią procesu starzenia się, bywa częstym problemem wśród seniorów.  Wraz z wiekiem może dochodzić do zmian w strukturze snu, takich jak skrócenie fazy głębokiego snu i zwiększenie fazy snu lekkiego. Choroby związane z wiekiem, takie jak bezsenność pierwotna, bezdech senny czy zespół niespokojnych nóg, również mogą wpływać negatywnie na sen. Zasypianie i utrzymanie dobrej jakości snu utrudniać mogą również choroby przewlekłe, ból fizyczny, problemy z układem oddechowym czy choroby neurologiczne. Bezsenność  u seniorów może być także efektem ubocznym stosowanych leków, braku aktywności fizycznej oraz stresu i niepokoju związanego z finansami, zdrowiem czy rodziną.
  • Bezsenność a tarczyca — problemy z tarczycą, zarówno nadczynność (hipertyreoza) jak i niedoczynność (hipotyreoza), mogą wpływać na cykl snu, skracając fazę głębokiego snu i pogarszając ogólną jakość snu. Osoby z nadczynnością tarczycy mogą doświadczać nadmiernej pobudliwości, nerwowości i trudności z uspokojeniem się, co może prowadzić do problemów ze zasypianiem. Wysoki poziom hormonów tarczycy może prowadzić do przyspieszenia rytmu serca, co również może utrudniać zasypianie. Chorzy na niedoczynność tarczycy mogą odczuwać zmęczenie i osłabienie, jednak paradoksalnie, mogą również doświadczać bezsenności. Niedoczynność tarczycy może także wpływać na nastrój, w tym na uczucie przygnębienia i depresji, co również może mieć negatywny wpływ na sen. Diagnostyka i leczenie zaburzeń tarczycy obejmują zazwyczaj badania krwi w celu oceny poziomu hormonów tarczycy (TSH, FT4, FT3). W przypadku potwierdzenia zaburzeń lekarz może zalecić leczenie farmakologiczne lub inne formy terapii.
  • Bezsenność — przyczyny neurologiczne — ponieważ mózg i układ nerwowy odgrywają kluczową rolę w regulacji snu, bezsenność może być związana z różnymi przyczynami neurologicznymi, takimi jak: zespół niespokojnych nóg (RLS — Restless Legs Syndrome), choroba Parkinsona, epilepsja, neuropatie, choroby neurodegeneracyjne, takie jak choroba Alzheimera czy inne formy otępienia.

Objawy bezsenności

Objawy bezsenności mogą różnić się w zależności od indywidualnych przyczyn problemów ze snem. Do charakterystycznych symptomów zalicza się między innymi: trudności z zasypianiem i utrzymaniem snu, zmęczenie oraz pogorszenie nastroju i funkcji poznawczych. Osoby cierpiące na bezsenność mogą doświadczać trudności z rozpoczęciem snu pomimo uczucia zmęczenia, często budzą się w nocy i mają trudności z ponownym zaśnięciem. Bezsenność może powodować wcześniejsze niż zamierzone budzenie się rano, często z uczuciem niewyspania bądź powodować uczucie niewyspania pomimo odpowiedniej ilości snu. Problemy ze snem mogą prowadzić do pogorszenia funkcji poznawczych (koncentracja, zapamiętywanie), spadku nastroju, uczucia zmęczenia i przygnębienia oraz wpływać negatywnie na umiejętność radzenia sobie ze stresem.

Leczenie bezsenności, domowe sposoby czy tabletki na sen?

W leczeniu bezsenności zadbać należy przede wszystkim o rutynę i higienę snu, systematyczną aktywność fizyczną i komfortowe środowisko odpoczynku. Jeśli zmiana nawyków nie przyniesie poprawy, można sięgnąć po łagodne zioła na bezsenność bądź skorzystać z zaleconej przez lekarza farmakoterapii.

Domowe sposoby na bezsenność

Domowe sposoby na sen to przede wszystkim higiena snu, medytacja i głębokie oddychanie oraz stosowanie dostępnych bez recepty ziołowych środków ułatwiających zasypianie. Zioła mogą być stosowane jako naturalne ułatwienie zasypiania u osób doświadczających łagodnych przypadków bezsenności. Melisa, lawenda, chmiel, waleriana czy kozieradka to zioła o właściwościach uspokajających, relaksujących, a przez to ułatwiających zasypianie i wspierających jakość snu. Również stosowane zwykle na problemy trawienne mięta pieprzowa i rumianek mogą pomóc w rozluźnieniu się i zrelaksowaniu przed snem.

Jeśli pomimo prób samodzielnego radzenia sobie z bezsennością problem utrzymuje się lub się pogarsza, należy skonsultować się z lekarzem, który pomoże zidentyfikować ewentualne przyczyny problemów ze snem i wdroży skuteczniejszy plan leczenia.

Leki na sen – farmakologiczne leczenie bezsenności

Farmakologiczne leczenie bezsenności jest stosowane w przypadkach, gdy inne metody nie przynoszą oczekiwanych rezultatów, a bezsenność wpływa znacząco na codzienne funkcjonowanie. Przed zastosowaniem leków na sen bez recepty zaleca się konsultację z lekarzem w celu oceny korzyści i ryzyka oraz ustalenia odpowiednich dawek leków.

Dostępne bez recepty leki na bezsenność, po które najczęściej sięgają pacjenci to melatonina i doksylamina. Melatonina to hormon wydzielany przez szyszynkę (gruczoł umiejscowiony w mózgu), który odgrywa kluczową rolę w regulacji cyklu snu i czuwania. Jest wydzielana w odpowiedzi na zmniejszenie poziomu światła, co pomaga organizmowi dostosować się do naturalnych rytmów dnia i nocy. Stosowanie leków i suplementów z melatoniną może być skuteczne w przypadku bezsenności związanej z zaburzeniami rytmu okołodobowego, takimi jak jet lag czy zmiana strefy czasowej. Jeśli jednak bezsenność wynika z innych przyczyn, takich jak stres, depresja, czy inne schorzenia, melatonina może nie być jedynym skutecznym rozwiązaniem.

Doksylamina z kolei to lek przeciwhistaminowy, który jest często stosowany w leczeniu bezsenności. Działa poprzez blokowanie receptora histaminowego H1 w mózgu, co prowadzi do działania uspokajającego i ułatwiającego zasypianie. Podobnie jak w przypadku melatoniny, leczenie bezsenności doksylaminą powinno być prowadzone pod nadzorem lekarza, aby dostosować dawkowanie do indywidualnych potrzeb i uniknąć ewentualnych skutków ubocznych.

Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ewa Rutkowska-Król – redaktor naczelna z ponad 10-letnim doświadczeniem, specjalizująca się w tworzeniu treści produktowych oraz artykułów o tematyce medycznej. Przez lata miała okazję współpracować z różnymi firmami z branży zdrowia i farmacji, dostarczając merytoryczne i angażujące teksty. Jej pasją jest przekształcanie skomplikowanych zagadnień medycznych w przystępne treści, które pomagają czytelnikom lepiej zrozumieć świat zdrowia i dbania o siebie.


PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ

Choroba wieńcowa – przyczyny, objawy i sposoby leczenia choroby niedokrwiennej serca
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Choroba wieńcowa – przyczyny, objawy i sposoby leczenia choroby niedokrwiennej serca

Choroba wieńcowa, nazywana także chorobą niedokrwienną serca, to schorzenie układu krążenia, które może prowadzić między innymi do zawału serca. Powstaje na skutek zwężenia lub zablokowania tętnic wieńcowych, co ogranicza dopływ tlenu do mięśnia sercowego. Jakie są główne przyczyny choroby wieńcowej? Jakie objawy daje niedokrwienie serca? Znajomość odpowiedzi na te pytania pozwoli właściwie zadbać o profilaktykę schorzenia, a świadomość sposobów leczenia pomoże w wyborze najlepszej metody terapii.  Choroba wieńcowa – co to? Choroba niedokrwienna serca to choroba układu krążenia spowodowane zwężeniem lub zablokowaniem tętnic wieńcowych, które dostarczają tlen i składniki odżywcze do mięśnia sercowego. Główną przyczyną tego procesu jest miażdżyca, czyli odkładanie się blaszek miażdżycowych na ścianach naczyń krwionośnych. Ograniczony przepływ krwi do serca może prowadzić do bólu w klatce piersiowej (dławicy piersiowej), duszności, a w skrajnych przypadkach – do zawału serca. Choroba rozwija się stopniowo i często przez długi czas nie daje wyraźnych objawów, dlatego tak ważna jest profilaktyka oraz regularne badania kontrolne. ChNS – przyczyny Choroba niedokrwienna serca (ChNS) najczęściej rozwija się na skutek miażdżycy, czyli procesu odkładania się blaszek miażdżycowych w tętnicach wieńcowych. Tworzące się złogi tłuszczowe, cholesterol oraz inne substancje stopniowo zwężają światło naczyń krwionośnych, ograniczając przepływ krwi do serca. Do głównych czynników ryzyka należą niezdrowa dieta bogata w tłuszcze nasycone i cukry, brak aktywności fizycznej, palenie papierosów, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca oraz przewlekły stres. Nie bez znaczenia są także predyspozycje genetyczne – jeśli w rodzinie występowały choroby serca, rośnie ryzyko ChNS. Wczesne rozpoznanie czynników ryzyka oraz zmiana stylu życia oraz rzucenie palenia mogą skutecznie opóźnić rozwój choroby i zmniejszyć ryzyko powikłań.

czytaj
Kac – objawy, sposoby zapobiegania i metody leczenia złego samopoczucia po spożyciu alkoholu
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Kac – objawy, sposoby zapobiegania i metody leczenia złego samopoczucia po spożyciu alkoholu

Ciężka głowa, suchość w ustach, mdłości i problemy z koncentracją to typowe objawy kaca. Jego główną przyczyną jest metabolizm alkoholu w organizmie - etanol, czyli alkohol etylowy zawarty w napojach wyskokowych, jest traktowany przez organizm jak toksyna, wątroba przekształca go w aldehyd octowy, substancję jeszcze bardziej toksyczną niż sam alkohol. Znajomość skutecznych sposobów zapobiegania kacowi oraz sprawdzonych sposobów na syndrom dnia poprzedniego pomoże szybciej wrócić do formy niezależnie od tego, czy dopiero planujemy zakrapianą alkoholem imprezę, czy szukamy ulgi po hucznej zabawie. Co to jest kac? - przyczyny Kac to stan złego samopoczucia, który pojawia się kilka godzin po spożyciu alkoholu, najczęściej następnego dnia rano. Po wypiciu napojów zawierających etanol wątroba przekształca go w aldehyd octowy – toksyczny związek chemiczny, który odpowiada za wiele nieprzyjemnych objawów kaca, takich jak bóle głowy, nudności czy ogólne osłabienie organizmu. Kolejnym czynnikiem jest działanie odwadniające alkoholu – alkohol zwiększa produkcję moczu, co prowadzi do utraty wody i elektrolitów, powodując uczucie suchości w ustach i zaburzenia równowagi elektrolitowej. Nie bez znaczenia jest także wpływ alkoholu na układ nerwowy i jakość snu – mimo że po jego spożyciu łatwiej jest zasnąć, to jednak sen staje się płytszy i przerywany, przez co organizm nie ma szans na pełną regenerację. 

czytaj
Opryszczka. Przyczyny zimna na ustach i leczenie opryszczki wargowej
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Opryszczka. Przyczyny zimna na ustach i leczenie opryszczki wargowej

Opryszczka wargowa to dolegliwość objawiająca się bolesnymi pęcherzykami. Występuje najczęściej w okresie osłabienia organizmu, długotrwałego stresu oraz zmiennej pogody. Poza nieprzyjemnym swędzeniem, mrowieniem czy pieczeniem opryszczka wpływa negatywnie również na ogólne samopoczucie i wygląd, dlatego warto wiedzieć, jak skutecznie sobie z nią radzić oraz jak zapobiegać jej nawrotom. Jak wygląda zimno na ustach? Charakterystyczne, wypełnione płynem pęcherzyki na wargach, wokół ust lub w okolicy nosa to typowe objawy opryszczki wargowej. Początkowo skóra w tych miejscach może zacząć swędzieć, piec lub sprawiać wrażenie ściągniętej. Wkrótce na tym obszarze pojawiają się małe, bolesne bąbelki, które po kilku dniach pękają, tworząc owrzodzenia.  Opryszczka na ustach przyczyny. Czy opryszczka jest zaraźliwa? Febra na ustach jest wywoływana przez wirus opryszczki wargowej herpes simplex (HSV-1), który wnika do organizmu i pozostaje w nim przez całe życie. W wyniku osłabienia układu odpornościowego, stresu, przeziębienia czy zmian temperatury otoczenia może dojść do jej aktywacji i pojawienia się pęcherzyków. Wirus jest bardzo zaraźliwy i łatwo przenosi się przez bezpośredni kontakt z zakażoną skórą, śliną, a także poprzez korzystanie z tych samych przedmiotów (np. ręczników czy szminki). Z tego powodu ważne jest, aby unikać bliskich kontaktów z osobami mającymi opryszczkę, szczególnie w aktywnej fazie, pamiętając jednak, że wirus może być przenoszony nawet wtedy, gdy objawy nie są jeszcze widoczne.

czytaj
Bezpieczne opalanie - ochrona przeciwsłoneczna skóry
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Bezpieczne opalanie - ochrona przeciwsłoneczna skóry

Opalanie to nieodłączny element letniego relaksu na świeżym powietrzu, jednak promienie słoneczne, choć niezbędne do produkcji witaminy D i korzystnie wpływające na nasz nastrój i wygląd mogą stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia skóry. Zbyt długa i nieodpowiedzialna ekspozycja na słońce może prowadzić do oparzeń słonecznych, przyspiesza starzenia się skóry oraz zwiększa ryzyko raka skóry. Jak zatem opalać się bezpiecznie? Poza unikaniem zbyt długiego wylegiwania się na słońcu oraz korzystania z promieni słonecznych poza godzinami największego promieniowania (10-16) pamiętać należy o niezbędnej ochronie w postaci filtrów przeciwsłonecznych. Wybór odpowiedniego filtra i umiejętne stosowanie kosmetyków przeciwsłonecznych zapewni właściwą ochronę oraz pozwoli cieszyć się piękną, a przede wszystkim zdrową opalenizną. Filtry przeciwsłoneczne – rodzaje filtrów SPF Filtry przeciwsłoneczne są kluczowym elementem ochrony skóry przed szkodliwym działaniem promieniowania ultrafioletowego (UV). Różnią się one między sobą mechanizmem działania, składem oraz poziomem ochrony, który określany jest współczynnikiem ochrony przeciwsłonecznej (SPF). Wśród dostępnych na rynku filtrów SPF znajdziemy filtry fizyczne, chemiczne, hybrydowe oraz filtry naturalne. Filtry mineralne (fizyczne) Filtry mineralne, znane również jako fizyczne, działają na zasadzie odbijania i rozpraszania promieniowania UV. Są to najczęściej tlenek cynku (ZnO) i dwutlenek tytanu (TiO2). Tlenek cynku (ZnO): zapewnia ochronę przed promieniowaniem UVA i UVB. Jest szczególnie polecany dla osób o wrażliwej skórze. Dwutlenek tytanu (TiO2): chroni głównie przed promieniowaniem UVB i częściowo przed UVA. Jest powszechnie stosowany w kosmetykach przeciwsłonecznych. Filtry chemiczne (organiczne) Filtry chemiczne, zwane również organicznymi, działają poprzez absorpcję promieniowania UV i przekształcanie go w ciepło, które jest następnie uwalniane z powierzchni skóry. Do filtrów chemicznych zawartych w dostępnych na rynku kosmetyczkach przeciwsłonecznych należą między innymi: oktokrylen, oksybenzon czy octinoxate. Filtry hybrydowe Filtry hybrydowe łączą w sobie właściwości filtrów mineralnych i chemicznych, oferując wszechstronną ochronę przed promieniowaniem UV. Dzięki tej kombinacji mogą oferować zalety obu typów filtrów zapewniając szersze spektrum ochrony i lepszą stabilność. Filtry naturalne Niektóre kosmetyki przeciwsłoneczne zawierają składniki pochodzenia naturalnego, takie jak np. olej z nasion malin, marchwi, masło shea lub inne substancje naturalne, które mają właściwości chroniące przed UV. Choć ich skuteczność może być niższa w porównaniu do filtrów chemicznych lub mineralnych, są one często wybierane przez osoby preferujące naturalne kosmetyki.

czytaj