26.02.2025
Sen jest gwarantem dobrego samopoczucia – wspiera odpoczynek mózgu, regenerację fizyczną całego organizmu, wpływa na konsolidację pamięci oraz wydzielanie wielu hormonów, w tym hormonu wzrostu i regulującej poziom cukru we krwi insuliny. Zbyt krótki sen lub jego niska jakość mogą powodować problemy zdrowotne, np. zaburzać równowagę emocjonalną i funkcjonowanie układu odpornościowego.
Bezsenność to stan, który obejmuje trudności z zasypianiem lub utrzymaniem snu czy przedwczesne budzenie się, pomimo istnienia sprzyjających, odpowiednich do snu warunków. Wśród przyczyn bezsenności wymienia się najczęściej problemy psychiczne, niehigieniczny styl życia oraz problemy zdrowotne.
Chroniczna bezsenność znacząco wpływa na codzienne funkcjonowanie, wymaga niezwłocznej konsultacji lekarskiej. Specjalista może pomóc zidentyfikować przyczyny problemów ze snem i zaproponować odpowiednie leczenie czy terapię.
Problemy ze snem mogą być związane ze stresem, wiekiem, przebodźcowaniem, chorobami czy przyjmowanymi w związku z nimi lekami, ale również mogą być wynikiem zmian hormonalnych (np. u ciężarnych) lub zaburzonej rutyny snu.
Objawy bezsenności mogą różnić się w zależności od indywidualnych przyczyn problemów ze snem. Do charakterystycznych symptomów zalicza się między innymi: trudności z zasypianiem i utrzymaniem snu, zmęczenie oraz pogorszenie nastroju i funkcji poznawczych. Osoby cierpiące na bezsenność mogą doświadczać trudności z rozpoczęciem snu pomimo uczucia zmęczenia, często budzą się w nocy i mają trudności z ponownym zaśnięciem. Bezsenność może powodować wcześniejsze niż zamierzone budzenie się rano, często z uczuciem niewyspania bądź powodować uczucie niewyspania pomimo odpowiedniej ilości snu. Problemy ze snem mogą prowadzić do pogorszenia funkcji poznawczych (koncentracja, zapamiętywanie), spadku nastroju, uczucia zmęczenia i przygnębienia oraz wpływać negatywnie na umiejętność radzenia sobie ze stresem.
W leczeniu bezsenności zadbać należy przede wszystkim o rutynę i higienę snu, systematyczną aktywność fizyczną i komfortowe środowisko odpoczynku. Jeśli zmiana nawyków nie przyniesie poprawy, można sięgnąć po łagodne zioła na bezsenność bądź skorzystać z zaleconej przez lekarza farmakoterapii.
Domowe sposoby na sen to przede wszystkim higiena snu, medytacja i głębokie oddychanie oraz stosowanie dostępnych bez recepty ziołowych środków ułatwiających zasypianie. Zioła mogą być stosowane jako naturalne ułatwienie zasypiania u osób doświadczających łagodnych przypadków bezsenności. Melisa, lawenda, chmiel, waleriana czy kozieradka to zioła o właściwościach uspokajających, relaksujących, a przez to ułatwiających zasypianie i wspierających jakość snu. Również stosowane zwykle na problemy trawienne mięta pieprzowa i rumianek mogą pomóc w rozluźnieniu się i zrelaksowaniu przed snem.
Jeśli pomimo prób samodzielnego radzenia sobie z bezsennością problem utrzymuje się lub się pogarsza, należy skonsultować się z lekarzem, który pomoże zidentyfikować ewentualne przyczyny problemów ze snem i wdroży skuteczniejszy plan leczenia.
Farmakologiczne leczenie bezsenności jest stosowane w przypadkach, gdy inne metody nie przynoszą oczekiwanych rezultatów, a bezsenność wpływa znacząco na codzienne funkcjonowanie. Przed zastosowaniem leków na sen bez recepty zaleca się konsultację z lekarzem w celu oceny korzyści i ryzyka oraz ustalenia odpowiednich dawek leków.
Dostępne bez recepty leki na bezsenność, po które najczęściej sięgają pacjenci to melatonina i doksylamina. Melatonina to hormon wydzielany przez szyszynkę (gruczoł umiejscowiony w mózgu), który odgrywa kluczową rolę w regulacji cyklu snu i czuwania. Jest wydzielana w odpowiedzi na zmniejszenie poziomu światła, co pomaga organizmowi dostosować się do naturalnych rytmów dnia i nocy. Stosowanie leków i suplementów z melatoniną może być skuteczne w przypadku bezsenności związanej z zaburzeniami rytmu okołodobowego, takimi jak jet lag czy zmiana strefy czasowej. Jeśli jednak bezsenność wynika z innych przyczyn, takich jak stres, depresja, czy inne schorzenia, melatonina może nie być jedynym skutecznym rozwiązaniem.
Doksylamina z kolei to lek przeciwhistaminowy, który jest często stosowany w leczeniu bezsenności. Działa poprzez blokowanie receptora histaminowego H1 w mózgu, co prowadzi do działania uspokajającego i ułatwiającego zasypianie. Podobnie jak w przypadku melatoniny, leczenie bezsenności doksylaminą powinno być prowadzone pod nadzorem lekarza, aby dostosować dawkowanie do indywidualnych potrzeb i uniknąć ewentualnych skutków ubocznych.
PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Egzotyczne wakacje oraz towarzysząca im zmiana standardów sanitarnych i diety dla wielu turystów kończy się niespodziewanym problemem zdrowotnym, znanym powszechnie jako "zemsta faraona". Biegunka podróżnych, bo o niej mowa, to częsta dolegliwość, która potrafi skutecznie zepsuć nawet najbardziej wyczekiwany wypoczynek. Skąd się bierze? Jakie są jej objawy i – co najważniejsze – jak szybko wrócić do formy? To pytania, na które warto znać odpowiedź, planując zagraniczną podróż. Zemsta faraona co to? Zemsta faraona to potoczne określenie biegunki podróżnych – ostrej dolegliwości żołądkowo-jelitowej, która najczęściej dotyka osoby podróżujące do krajów o cieplejszym klimacie, zwłaszcza w Afryce Północnej, Azji czy Ameryce Południowej. Jej nazwa pochodzi od legendarnej „klątwy”, która miała spotykać obcokrajowców odwiedzających Egipt. W rzeczywistości to nic innego jak reakcja organizmu na kontakt z miejscową florą bakteryjną, do której nasz układ pokarmowy nie jest przyzwyczajony. Klątwa faraona może pojawić się już w pierwszych dniach pobytu i objawia się biegunką, nudnościami, bólami brzucha oraz ogólnym osłabieniem. Choć zazwyczaj mija samoistnie po kilku dniach, nie warto jej bagatelizować – odpowiednie nawodnienie i szybka reakcja mogą znacznie złagodzić jej przebieg. Czy zemsta faraona jest zaraźliwa? Biegunka podróżnych najczęściej wywoływana jest przez bakterie (takie jak Escherichia coli), wirusy lub – rzadziej – pasożyty, które przenoszą się drogą pokarmową. Zakażenie może nastąpić nie tylko poprzez spożycie skażonej wody czy jedzenia, ale również przez kontakt z osobą chorą – na przykład poprzez wspólne korzystanie z toalety, ręczników czy niedokładnie umyte ręce. Z tego względu bardzo ważne jest zachowanie podstawowych zasad higieny – częste mycie rąk, unikanie dzielenia się posiłkami oraz stosowanie żeli antybakteryjnych. W przypadku wystąpienia objawów warto również zadbać o to, by nie narażać innych osób na kontakt z patogenami. Wspierając leczenie odpowiednimi preparatami można nie tylko szybciej wrócić do zdrowia, ale też zmniejszyć ryzyko rozprzestrzeniania się choroby. Ile trwa zemsta faraona? Zemsta faraona zazwyczaj ma charakter krótkotrwały i mija samoistnie w ciągu 3 do 5 dni. Czas trwania dolegliwości zależy jednak od przyczyny zakażenia, ogólnego stanu zdrowia osoby chorej oraz szybkości podjętego leczenia. U osób z dobrą odpornością objawy mogą ustąpić szybciej – zwłaszcza przy odpowiednim nawodnieniu, zastosowaniu elektrolitów, probiotyków oraz leków przeciwbiegunkowych dostępnych bez recepty. W przypadku braku poprawy po kilku dniach, nasilających się objawów (takich jak wysoka gorączka, obecność krwi w stolcu czy silne odwodnienie), konieczna jest konsultacja lekarska – może to wskazywać na poważniejsze zakażenie wymagające antybiotykoterapii.
czytajEwa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Latem chętnie spacerujemy, opalamy się, wypoczywamy na świeżym powietrzu. Korzystając z uroków słońca, jednocześnie stosujemy różne preparaty – zarówno lecznicze, jak i pielęgnacyjne, nie zdając sobie sprawy, że niektóre leki, zioła, a nawet kosmetyki w kontakcie z promieniowaniem UV mogą powodować reakcje fotouczulające. Reakcja fototoksyczna może prowadzić do przebarwień, podrażnień, a nawet poważnych zmian skórnych, dlatego wiedzieć, czego unikać latem, aby cieszyć się słońcem bez ryzyka dla zdrowia i urody. Reakcja fototoksyczna Reakcja fototoksyczna to najczęstszy rodzaj nadwrażliwości na światło, który może wystąpić po zastosowaniu niektórych leków, ziół czy kosmetyków zawierających substancje światłouczulające. Do reakcji fototoksycznej dochodzi, gdy dana substancja w organizmie wchodzi w reakcję z promieniowaniem UV, powodując uszkodzenie komórek skóry. Objawy przypominają silne oparzenie słoneczne – pojawia się zaczerwienienie, obrzęk, pieczenie, a czasem także pęcherze. Warto pamiętać, że nawet jednorazowa ekspozycja na słońce po zażyciu fototoksycznego preparatu może zakończyć się nieprzyjemnymi konsekwencjami skórnymi. Dlatego latem szczególnie ważne jest, aby dokładnie czytać ulotki i zachować ostrożność przy stosowaniu produktów o działaniu światłouczulającym.
czytajEwa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Zakażenie bakterią helicobacter pylori to jedna z najczęstszych przyczyn dolegliwości żołądkowo-jelitowych. Choć często przebiega bezobjawowo, w wielu przypadkach prowadzi do poważniejszych problemów zdrowotnych – wrzodów żołądka, zapalenia błony śluzowej, a nawet zwiększonego ryzyka raka żołądka. Znajomość objawów i metod diagnozowania zakażenia helicobacter pylori pozwoli w porę podjąć skuteczne leczenie. Objawy helicobacter Zakażenie helicobacter pylori, szczególnie na wczesnym etapie, może przebiegać bezobjawowo. U wielu osób bakteria ta może bytować w żołądku przez lata, nie dając żadnych dolegliwości, jednak gdy dojdzie do uszkodzenia błony śluzowej, pojawiają się objawy, które mogą znacząco obniżać komfort życia. Do najczęstszych objawów zakażenia Helicobacter pylori należą: przewlekłe bóle lub pieczenie w nadbrzuszu, zwłaszcza na czczo lub po posiłku, uczucie pełności, wzdęcia, częste odbijanie, nudności, a czasem wymioty, brak apetytu, utrata masy ciała, zgaga i cofanie treści żołądkowej, nieprzyjemny zapach z ust. W bardziej zaawansowanych przypadkach, takich jak choroba wrzodowa, mogą wystąpić również krwawienia z przewodu pokarmowego (widoczne np. w stolcu lub wymiotach). Jeśli objawy utrzymują się przez dłuższy czas, należy skonsultować się z lekarzem i podjąć diagnostykę w kierunku H. pylori. Wczesne wykrycie zakażenia pozwala uniknąć powikłań i rozpocząć skuteczne leczenie.
czytajEwa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Ostry, przeszywający ból w okolicy pięty, nasilający się zwłaszcza rano lub po dłuższym odpoczynku, może być objawem ostrogi piętowej. Choć nazwa sugeruje wyraźną zmianę kostną, ostroga piętowa to przede wszystkim wynik przewlekłego stanu zapalnego w obrębie rozcięgna podeszwowego. Problem ten dotyka zarówno osoby aktywne fizycznie, jak i prowadzące siedzący tryb życia, a jego przyczyny są często związane z przeciążeniem, niewłaściwym obuwiem lub wadami postawy. Co to jest ostroga piętowa? Ostroga piętowa to potoczna nazwa narośli kostnej, która tworzy się na dolnej lub tylnej powierzchni kości piętowej. Powstaje na skutek długotrwałego przeciążenia i mikrourazów w miejscu przyczepu rozcięgna podeszwowego lub ścięgna Achillesa. Choć sama narośl może być widoczna na zdjęciu rentgenowskim, to ból, który jej towarzyszy, wynika głównie z przewlekłego stanu zapalnego tkanek miękkich otaczających piętę. Ostroga piętowa często rozwija się stopniowo i może przez długi czas nie dawać wyraźnych objawów, aż do momentu, gdy staje się źródłem silnego, kłującego bólu utrudniającego chodzenie.
czytaj