28.02.2025
Dlaczego bolą zęby? Niestety ta uciążliwa dolegliwość często jest wynikiem niewłaściwej higieny jamy ustnej. Ponadto może być spowodowana urazem czy nadwrażliwością na niektóre pokarmy. Po jakie tabletki warto sięgnąć w oczekiwaniu na specjalistę i jak złagodzić ból domowymi sposobami oraz dostępnymi bez recepty preparatami?
Ból zęba może mieć różne przyczyny — od próchnicy, przez infekcję, uszkodzenie zęba, nadwrażliwość, zapalenie dziąseł, po nadmierne napięcie mięśni żuchwy.
Objawy bólu zęba mogą się różnić w zależności od przyczyny i stopnia zaawansowania problemu, mogą mieć też różny charakter – od stałego, przez pulsujący, tępy ból, po ostry, trudny do złagodzenia. Bólem może być objęty konkretny ząb lub obszar w jamie ustnej. W przypadku zęba znajdującego się w okolicy żuchwy ból może promieniować, atakując szczękę, zatoki przynosowe czy ucho. Może mu towarzyszyć również obrzęk i zaczerwienienie dziąseł będące wynikiem wyrzynania się zębów bądź infekcji jego korzenia. Niewątpliwie powodem bólu zębów bywa nienależyta higiena jamy ustnej; w efekcie złego czyszczenia następuje nagromadzenie się płytki bakteryjnej i rozwój próchnicy, zęby mogą zmienić kolor (biały lub żółty nalot), może też pojawić się nieprzyjemny zapach z ust. Stały, nieleczony ból zębów może prowadzić do problemów ze snem, co z kolei może wpływać na pogorszenie ogólnego nastroju i wywoływać drażliwość.
Jest wiele sposobów, aby uśmierzyć ból. Poza tabletkami przeciwbólowymi ból zęba złagodzić mogą miejscowo znieczulające i przeciwbólowe leki w postaci sprayu oraz płynów do płukania jamy ustnej. Jednak gdy spowodowany jest on próchnicą czy stanem zapalnym, żaden z preparatów dostępnych w aptece nie zastąpi wizyty u dentysty.
Ból zębów wywołuje dyskomfort, zaburza koncentrację i wpływa negatywnie na funkcjonowanie i ogólną jakość życia. Pierwsza pomoc, niezależnie od przyczyny, polega na łagodzeniu dolegliwości przy użyciu ogólnodostępnych leków przeciwbólowych, takich jak paracetamol czy ibuprofen. Jeśli ból nie ustępuje, można sięgnąć po silniejsze środki, takie jak dostępne bez recepty leki z grupy NLPZ np. naproksen, deksketoprofen, ketoprofen. Preparaty te, podobnie jak należący do niesteroidowych leków przeciwzapalnych ibuprom pomogą złagodzić ból oraz przyspieszą leczenie stanu zapalnego. Należy jednak pamiętać, że leki na ból zęba mogą jedynie złagodzić objawy, nie mogą być stosowane dłużej niż kilka dni i nie rozwiązują przyczyny bólu zęba. Wizyta u dentysty jest konieczna, aby zidentyfikować przyczynę problemu i podjąć odpowiednie leczenie. Jeśli ból jest intensywny, utrzymuje się pomimo sięgania po coraz silniejsze środki, nie należy zwlekać z wizytą u specjalisty
Spray na ból zęba to produkt przeciwbólowy do stosowania miejscowego w celu złagodzenia objawów. Najczęściej zawiera benzokainę czy lidokainę, które stosowane na błony śluzowe w jamie ustnej znieczulają obszar wokół bolesnego zęba. Spray na ból zęba często zawiera także substancje przeciwbólowe, takie jak kwas acetylosalicylowy lub ibuprofen oraz działającą antybakteryjnie chlorheksydynę. Ta ostatnia substancja chroni przed postaniem stanów zapalnych. Na rynku farmaceutycznym dostępne są także spraye zawierające składniki chłodzące (np. mentol), które delikatnie znieczulają i łagodzą ból zęba.
Dostępne na rynku płyny do łagodzenia bólu zęba zawierają zazwyczaj kompozycję składników znieczulających, antybakteryjnych i ściągających.
Domowe sposoby, choć nie zastąpią profesjonalnej opieki stomatologicznej, mogą czasowo złagodzić ból zębów.
Zarówno leki przeciwbólowe, znieczulające preparaty do stosowania miejscowego czy domowe sposoby to jedynie tymczasowe rozwiązanie i nie zastępują wizyty u dentysty. Jeśli ból zęba utrzymuje się dłuższy czas lub jest intensywny i uciążliwy, konieczna jest konsultacja stomatologiczna, podczas której dentysta zidentyfikuje przyczynę problemu i podejmie odpowiednie leczenie.
PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Egzotyczne wakacje oraz towarzysząca im zmiana standardów sanitarnych i diety dla wielu turystów kończy się niespodziewanym problemem zdrowotnym, znanym powszechnie jako "zemsta faraona". Biegunka podróżnych, bo o niej mowa, to częsta dolegliwość, która potrafi skutecznie zepsuć nawet najbardziej wyczekiwany wypoczynek. Skąd się bierze? Jakie są jej objawy i – co najważniejsze – jak szybko wrócić do formy? To pytania, na które warto znać odpowiedź, planując zagraniczną podróż. Zemsta faraona co to? Zemsta faraona to potoczne określenie biegunki podróżnych – ostrej dolegliwości żołądkowo-jelitowej, która najczęściej dotyka osoby podróżujące do krajów o cieplejszym klimacie, zwłaszcza w Afryce Północnej, Azji czy Ameryce Południowej. Jej nazwa pochodzi od legendarnej „klątwy”, która miała spotykać obcokrajowców odwiedzających Egipt. W rzeczywistości to nic innego jak reakcja organizmu na kontakt z miejscową florą bakteryjną, do której nasz układ pokarmowy nie jest przyzwyczajony. Klątwa faraona może pojawić się już w pierwszych dniach pobytu i objawia się biegunką, nudnościami, bólami brzucha oraz ogólnym osłabieniem. Choć zazwyczaj mija samoistnie po kilku dniach, nie warto jej bagatelizować – odpowiednie nawodnienie i szybka reakcja mogą znacznie złagodzić jej przebieg. Czy zemsta faraona jest zaraźliwa? Biegunka podróżnych najczęściej wywoływana jest przez bakterie (takie jak Escherichia coli), wirusy lub – rzadziej – pasożyty, które przenoszą się drogą pokarmową. Zakażenie może nastąpić nie tylko poprzez spożycie skażonej wody czy jedzenia, ale również przez kontakt z osobą chorą – na przykład poprzez wspólne korzystanie z toalety, ręczników czy niedokładnie umyte ręce. Z tego względu bardzo ważne jest zachowanie podstawowych zasad higieny – częste mycie rąk, unikanie dzielenia się posiłkami oraz stosowanie żeli antybakteryjnych. W przypadku wystąpienia objawów warto również zadbać o to, by nie narażać innych osób na kontakt z patogenami. Wspierając leczenie odpowiednimi preparatami można nie tylko szybciej wrócić do zdrowia, ale też zmniejszyć ryzyko rozprzestrzeniania się choroby. Ile trwa zemsta faraona? Zemsta faraona zazwyczaj ma charakter krótkotrwały i mija samoistnie w ciągu 3 do 5 dni. Czas trwania dolegliwości zależy jednak od przyczyny zakażenia, ogólnego stanu zdrowia osoby chorej oraz szybkości podjętego leczenia. U osób z dobrą odpornością objawy mogą ustąpić szybciej – zwłaszcza przy odpowiednim nawodnieniu, zastosowaniu elektrolitów, probiotyków oraz leków przeciwbiegunkowych dostępnych bez recepty. W przypadku braku poprawy po kilku dniach, nasilających się objawów (takich jak wysoka gorączka, obecność krwi w stolcu czy silne odwodnienie), konieczna jest konsultacja lekarska – może to wskazywać na poważniejsze zakażenie wymagające antybiotykoterapii.
czytajEwa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Latem chętnie spacerujemy, opalamy się, wypoczywamy na świeżym powietrzu. Korzystając z uroków słońca, jednocześnie stosujemy różne preparaty – zarówno lecznicze, jak i pielęgnacyjne, nie zdając sobie sprawy, że niektóre leki, zioła, a nawet kosmetyki w kontakcie z promieniowaniem UV mogą powodować reakcje fotouczulające. Reakcja fototoksyczna może prowadzić do przebarwień, podrażnień, a nawet poważnych zmian skórnych, dlatego wiedzieć, czego unikać latem, aby cieszyć się słońcem bez ryzyka dla zdrowia i urody. Reakcja fototoksyczna Reakcja fototoksyczna to najczęstszy rodzaj nadwrażliwości na światło, który może wystąpić po zastosowaniu niektórych leków, ziół czy kosmetyków zawierających substancje światłouczulające. Do reakcji fototoksycznej dochodzi, gdy dana substancja w organizmie wchodzi w reakcję z promieniowaniem UV, powodując uszkodzenie komórek skóry. Objawy przypominają silne oparzenie słoneczne – pojawia się zaczerwienienie, obrzęk, pieczenie, a czasem także pęcherze. Warto pamiętać, że nawet jednorazowa ekspozycja na słońce po zażyciu fototoksycznego preparatu może zakończyć się nieprzyjemnymi konsekwencjami skórnymi. Dlatego latem szczególnie ważne jest, aby dokładnie czytać ulotki i zachować ostrożność przy stosowaniu produktów o działaniu światłouczulającym.
czytajEwa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Zakażenie bakterią helicobacter pylori to jedna z najczęstszych przyczyn dolegliwości żołądkowo-jelitowych. Choć często przebiega bezobjawowo, w wielu przypadkach prowadzi do poważniejszych problemów zdrowotnych – wrzodów żołądka, zapalenia błony śluzowej, a nawet zwiększonego ryzyka raka żołądka. Znajomość objawów i metod diagnozowania zakażenia helicobacter pylori pozwoli w porę podjąć skuteczne leczenie. Objawy helicobacter Zakażenie helicobacter pylori, szczególnie na wczesnym etapie, może przebiegać bezobjawowo. U wielu osób bakteria ta może bytować w żołądku przez lata, nie dając żadnych dolegliwości, jednak gdy dojdzie do uszkodzenia błony śluzowej, pojawiają się objawy, które mogą znacząco obniżać komfort życia. Do najczęstszych objawów zakażenia Helicobacter pylori należą: przewlekłe bóle lub pieczenie w nadbrzuszu, zwłaszcza na czczo lub po posiłku, uczucie pełności, wzdęcia, częste odbijanie, nudności, a czasem wymioty, brak apetytu, utrata masy ciała, zgaga i cofanie treści żołądkowej, nieprzyjemny zapach z ust. W bardziej zaawansowanych przypadkach, takich jak choroba wrzodowa, mogą wystąpić również krwawienia z przewodu pokarmowego (widoczne np. w stolcu lub wymiotach). Jeśli objawy utrzymują się przez dłuższy czas, należy skonsultować się z lekarzem i podjąć diagnostykę w kierunku H. pylori. Wczesne wykrycie zakażenia pozwala uniknąć powikłań i rozpocząć skuteczne leczenie.
czytajEwa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Ostry, przeszywający ból w okolicy pięty, nasilający się zwłaszcza rano lub po dłuższym odpoczynku, może być objawem ostrogi piętowej. Choć nazwa sugeruje wyraźną zmianę kostną, ostroga piętowa to przede wszystkim wynik przewlekłego stanu zapalnego w obrębie rozcięgna podeszwowego. Problem ten dotyka zarówno osoby aktywne fizycznie, jak i prowadzące siedzący tryb życia, a jego przyczyny są często związane z przeciążeniem, niewłaściwym obuwiem lub wadami postawy. Co to jest ostroga piętowa? Ostroga piętowa to potoczna nazwa narośli kostnej, która tworzy się na dolnej lub tylnej powierzchni kości piętowej. Powstaje na skutek długotrwałego przeciążenia i mikrourazów w miejscu przyczepu rozcięgna podeszwowego lub ścięgna Achillesa. Choć sama narośl może być widoczna na zdjęciu rentgenowskim, to ból, który jej towarzyszy, wynika głównie z przewlekłego stanu zapalnego tkanek miękkich otaczających piętę. Ostroga piętowa często rozwija się stopniowo i może przez długi czas nie dawać wyraźnych objawów, aż do momentu, gdy staje się źródłem silnego, kłującego bólu utrudniającego chodzenie.
czytaj