20.11.2024
Właściwa higiena jamy ustnej nie tylko zapobiega powstawaniu próchnicy i chroni przed chorobami dziąseł, ale także wpływa na ogólną kondycję organizmu. Jak skutecznie dbać o higienę jamy ustnej? Za jakie nawyki zęby odwdzięczą się olśniewającym uśmiechem? Dobór odpowiedniej szczoteczki i dostosowanej do indywidualnych potrzeb pasty do zębów to absolutne podstawy. Dołączając do tego systematyczne nitkowanie, stosowanie płynu do płukania jamy ustnej oraz regularne kontrole stomatologiczne zwiększamy maksymalnie szanse na zachowanie zdrowych i mocnych zębów.
Mycie zębów to podstawowy element codziennej higieny jamy ustnej. Dobór odpowiedniej szczoteczki i pasty oraz przestrzeganie kilku podstawowych zasad dotyczących szczotkowania, zapewni skuteczną ochronę przed próchnicą i chorobami przyzębia, przywróci zębom naturalną biel oraz zapewni świeży oddech.
Zęby powinny być myte przynajmniej dwa razy dziennie – rano i wieczorem. Poranne szczotkowanie usuwa nagromadzone w nocy bakterie, natomiast wieczorne mycie zębów jest kluczowe zarówno dla usuwania bakterii, jak i resztek jedzenia i nagromadzonych w ciągu dnia osadów. Dla osób noszących aparaty ortodontyczne lub mających skłonności do chorób przyzębia może być wskazane dodatkowe szczotkowanie po posiłkach.
Mycie zębów powinno trwać co najmniej 2 minuty — taki czas zapewnia dokładne oczyszczenie powierzchni zębów oraz przestrzeni międzyzębowych. Dwuminutowe szczotkowanie pomaga skutecznie usunąć też płytkę nazębną, usuwa resztki jedzenia i bakterie odpowiedzialne za produkcję kwasów uszkadzających szkliwo oraz masuje i oczyszcza dziąsła. Utrzymanie rutyny, w której poświęcamy odpowiedni czas na szczotkowanie, kształtuje zdrowe nawyki higieniczne, które przynoszą długoterminowe korzyści.
Proces mycia zębów należy rozpocząć od nałożenia na szczoteczkę odpowiedniej ilości pasty do zębów. Rekomenduje się, by ilość pasty odpowiadała wielkości ziarnka grochu. Podczas szczotkowania należy trzymać szczoteczkę pod kątem 45 stopni w stosunku do linii dziąseł, taka pozycja pozwala na skuteczne usuwanie płytki nazębnej.
Wybierając szczoteczkę do zębów, warto wziąć pod uwagę przede wszystkim rodzaj włosia, wielkość główki oraz kształt rączki.
Wybór między szczoteczką manualną, elektryczną i soniczną zależy od indywidualnych potrzeb, preferencji i możliwości. Szczoteczka manualna to tradycyjne narzędzie, które wymaga użycia siły i precyzyjnych ruchów ręką. Są to łatwe w użyciu i niedrogie szczoteczki, których skuteczność zależy przede wszystkim od techniki szczotkowania. Szczoteczki elektryczne działają na zasadzie oscylacyjno-rotacyjnych ruchów główki, co ułatwia dokładniejsze usunięcie płytki nazębnej. Są szczególnie polecane dla osób z ograniczoną sprawnością manualną lub dla dzieci, które mogą mieć trudności z prawidłową techniką. Szczoteczki soniczne natomiast wykorzystują szybkie drgania, które wytwarzają fale dźwiękowe, pomagając w usuwaniu osadów nawet z trudno dostępnych miejsc. Ich intensywne wibracje są skuteczne w usuwaniu bakterii i mogą poprawiać zdrowie dziąseł. Wybierając szczoteczkę, warto rozważyć indywidualne potrzeby — dla osób o zdrowych zębach i dziąsłach, preferujących prostotę i niedrogie rozwiązania, szczoteczka manualna może być wystarczająca, dla tych, którzy potrzebują dodatkowego wsparcia w dokładnym czyszczeniu, lepszym wyborem będzie szczoteczka elektryczna lub soniczna.
Na rynku dostępne są różne rodzaje past do zębów, które można dobierać w zależności od konkretnych wymagań zdrowotnych i estetycznych oraz preferencji smakowych.
W przypadku specyficznych problemów zdrowotnych zawsze warto skonsultować się z dentystą, który pomoże wybrać najbardziej odpowiedni produkt. Regularne stosowanie pasty dostosowanej do własnych potrzeb przyczyni się do lepszej ochrony jamy ustnej i ogólnego zdrowia zębów.
Staranne nitkowanie zębów pomaga w usuwaniu resztek jedzenia i płytki nazębnej z przestrzeni międzyzębowych. Aby nitkowanie było wykonane prawidłowo, warto zwrócić uwagę na kilka kluczowych praktyk, takich jak wybór odpowiedniej nici dentystycznej, wystarczająca długość, prawidłowe trzymanie oraz odpowiedni ruch. Istnieją różne rodzaje nici: woskowane, niewoskowane, z fluorem, a także specjalne nici dla osób z aparatami ortodontycznymi. Wybierając nici dentystyczne, należy sięgnąć po produkt dostosowany do indywidualnych potrzeb i preferencji. Do nitkowania potrzeba około 45-centymetrowego odcinka nici, którego końce owijamy wokół środkowych palców obu rąk, zostawiając około 3-5 cm nici pomiędzy palcami. Wsuwając ostrożnie napiętą nić między zęby, należy uformować ją w kształt litery "C" a następnie delikatnie przesuwać nić w górę i w dół po powierzchni zęba i wzdłuż linii dziąseł. Ruch ten należy powtórzyć przy każdym zębie, używając każdorazowo czystego kawałka nici.
Płyn do płukania jamy ustnej to końcowy element procesu mycia zębów i higieny jamy ustnej, wspomagający usuwanie bakterii i odświeżający oddech. Podobnie jak w przypadku wyboru pasty, należy sięgać po produkty dostosowane do indywidualnych potrzeb i preferencji, wybierając spośród płynów antybakteryjnych, z fluorem lub bez fluoru, bez alkoholu, do wrażliwych dziąseł oraz preparatów opartych na składnikach naturalnych i mieszankach ziołowych. Aby działanie płynu było efektywne, należy przede wszystkim stosować się do zaleceń producenta zamieszczonych na etykiecie, które określają odpowiednią ilość płynu i wymagany czas płukania jamy ustnej. Płucząc usta, należy starać się dotrzeć do wszystkich obszarów jamy ustnej, warto też powstrzymać się przez 20-30 minut od jedzenia i picia, co pozwoli składnikom aktywnym zadziałać bardziej efektywnie. Regularne stosowanie odpowiedniego płynu jest doskonałym uzupełnieniem codziennej higieny zębów oraz może przyczynić się do poprawy zdrowia jamy ustnej i zapewnić długotrwałą świeżość oddechu.
PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Choroba wieńcowa, nazywana także chorobą niedokrwienną serca, to schorzenie układu krążenia, które może prowadzić między innymi do zawału serca. Powstaje na skutek zwężenia lub zablokowania tętnic wieńcowych, co ogranicza dopływ tlenu do mięśnia sercowego. Jakie są główne przyczyny choroby wieńcowej? Jakie objawy daje niedokrwienie serca? Znajomość odpowiedzi na te pytania pozwoli właściwie zadbać o profilaktykę schorzenia, a świadomość sposobów leczenia pomoże w wyborze najlepszej metody terapii. Choroba wieńcowa – co to? Choroba niedokrwienna serca to choroba układu krążenia spowodowane zwężeniem lub zablokowaniem tętnic wieńcowych, które dostarczają tlen i składniki odżywcze do mięśnia sercowego. Główną przyczyną tego procesu jest miażdżyca, czyli odkładanie się blaszek miażdżycowych na ścianach naczyń krwionośnych. Ograniczony przepływ krwi do serca może prowadzić do bólu w klatce piersiowej (dławicy piersiowej), duszności, a w skrajnych przypadkach – do zawału serca. Choroba rozwija się stopniowo i często przez długi czas nie daje wyraźnych objawów, dlatego tak ważna jest profilaktyka oraz regularne badania kontrolne. ChNS – przyczyny Choroba niedokrwienna serca (ChNS) najczęściej rozwija się na skutek miażdżycy, czyli procesu odkładania się blaszek miażdżycowych w tętnicach wieńcowych. Tworzące się złogi tłuszczowe, cholesterol oraz inne substancje stopniowo zwężają światło naczyń krwionośnych, ograniczając przepływ krwi do serca. Do głównych czynników ryzyka należą niezdrowa dieta bogata w tłuszcze nasycone i cukry, brak aktywności fizycznej, palenie papierosów, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca oraz przewlekły stres. Nie bez znaczenia są także predyspozycje genetyczne – jeśli w rodzinie występowały choroby serca, rośnie ryzyko ChNS. Wczesne rozpoznanie czynników ryzyka oraz zmiana stylu życia oraz rzucenie palenia mogą skutecznie opóźnić rozwój choroby i zmniejszyć ryzyko powikłań.
czytajEwa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Ciężka głowa, suchość w ustach, mdłości i problemy z koncentracją to typowe objawy kaca. Jego główną przyczyną jest metabolizm alkoholu w organizmie - etanol, czyli alkohol etylowy zawarty w napojach wyskokowych, jest traktowany przez organizm jak toksyna, wątroba przekształca go w aldehyd octowy, substancję jeszcze bardziej toksyczną niż sam alkohol. Znajomość skutecznych sposobów zapobiegania kacowi oraz sprawdzonych sposobów na syndrom dnia poprzedniego pomoże szybciej wrócić do formy niezależnie od tego, czy dopiero planujemy zakrapianą alkoholem imprezę, czy szukamy ulgi po hucznej zabawie. Co to jest kac? - przyczyny Kac to stan złego samopoczucia, który pojawia się kilka godzin po spożyciu alkoholu, najczęściej następnego dnia rano. Po wypiciu napojów zawierających etanol wątroba przekształca go w aldehyd octowy – toksyczny związek chemiczny, który odpowiada za wiele nieprzyjemnych objawów kaca, takich jak bóle głowy, nudności czy ogólne osłabienie organizmu. Kolejnym czynnikiem jest działanie odwadniające alkoholu – alkohol zwiększa produkcję moczu, co prowadzi do utraty wody i elektrolitów, powodując uczucie suchości w ustach i zaburzenia równowagi elektrolitowej. Nie bez znaczenia jest także wpływ alkoholu na układ nerwowy i jakość snu – mimo że po jego spożyciu łatwiej jest zasnąć, to jednak sen staje się płytszy i przerywany, przez co organizm nie ma szans na pełną regenerację.
czytajEwa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Opryszczka wargowa to dolegliwość objawiająca się bolesnymi pęcherzykami. Występuje najczęściej w okresie osłabienia organizmu, długotrwałego stresu oraz zmiennej pogody. Poza nieprzyjemnym swędzeniem, mrowieniem czy pieczeniem opryszczka wpływa negatywnie również na ogólne samopoczucie i wygląd, dlatego warto wiedzieć, jak skutecznie sobie z nią radzić oraz jak zapobiegać jej nawrotom. Jak wygląda zimno na ustach? Charakterystyczne, wypełnione płynem pęcherzyki na wargach, wokół ust lub w okolicy nosa to typowe objawy opryszczki wargowej. Początkowo skóra w tych miejscach może zacząć swędzieć, piec lub sprawiać wrażenie ściągniętej. Wkrótce na tym obszarze pojawiają się małe, bolesne bąbelki, które po kilku dniach pękają, tworząc owrzodzenia. Opryszczka na ustach przyczyny. Czy opryszczka jest zaraźliwa? Febra na ustach jest wywoływana przez wirus opryszczki wargowej herpes simplex (HSV-1), który wnika do organizmu i pozostaje w nim przez całe życie. W wyniku osłabienia układu odpornościowego, stresu, przeziębienia czy zmian temperatury otoczenia może dojść do jej aktywacji i pojawienia się pęcherzyków. Wirus jest bardzo zaraźliwy i łatwo przenosi się przez bezpośredni kontakt z zakażoną skórą, śliną, a także poprzez korzystanie z tych samych przedmiotów (np. ręczników czy szminki). Z tego powodu ważne jest, aby unikać bliskich kontaktów z osobami mającymi opryszczkę, szczególnie w aktywnej fazie, pamiętając jednak, że wirus może być przenoszony nawet wtedy, gdy objawy nie są jeszcze widoczne.
czytajEwa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Opalanie to nieodłączny element letniego relaksu na świeżym powietrzu, jednak promienie słoneczne, choć niezbędne do produkcji witaminy D i korzystnie wpływające na nasz nastrój i wygląd mogą stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia skóry. Zbyt długa i nieodpowiedzialna ekspozycja na słońce może prowadzić do oparzeń słonecznych, przyspiesza starzenia się skóry oraz zwiększa ryzyko raka skóry. Jak zatem opalać się bezpiecznie? Poza unikaniem zbyt długiego wylegiwania się na słońcu oraz korzystania z promieni słonecznych poza godzinami największego promieniowania (10-16) pamiętać należy o niezbędnej ochronie w postaci filtrów przeciwsłonecznych. Wybór odpowiedniego filtra i umiejętne stosowanie kosmetyków przeciwsłonecznych zapewni właściwą ochronę oraz pozwoli cieszyć się piękną, a przede wszystkim zdrową opalenizną. Filtry przeciwsłoneczne – rodzaje filtrów SPF Filtry przeciwsłoneczne są kluczowym elementem ochrony skóry przed szkodliwym działaniem promieniowania ultrafioletowego (UV). Różnią się one między sobą mechanizmem działania, składem oraz poziomem ochrony, który określany jest współczynnikiem ochrony przeciwsłonecznej (SPF). Wśród dostępnych na rynku filtrów SPF znajdziemy filtry fizyczne, chemiczne, hybrydowe oraz filtry naturalne. Filtry mineralne (fizyczne) Filtry mineralne, znane również jako fizyczne, działają na zasadzie odbijania i rozpraszania promieniowania UV. Są to najczęściej tlenek cynku (ZnO) i dwutlenek tytanu (TiO2). Tlenek cynku (ZnO): zapewnia ochronę przed promieniowaniem UVA i UVB. Jest szczególnie polecany dla osób o wrażliwej skórze. Dwutlenek tytanu (TiO2): chroni głównie przed promieniowaniem UVB i częściowo przed UVA. Jest powszechnie stosowany w kosmetykach przeciwsłonecznych. Filtry chemiczne (organiczne) Filtry chemiczne, zwane również organicznymi, działają poprzez absorpcję promieniowania UV i przekształcanie go w ciepło, które jest następnie uwalniane z powierzchni skóry. Do filtrów chemicznych zawartych w dostępnych na rynku kosmetyczkach przeciwsłonecznych należą między innymi: oktokrylen, oksybenzon czy octinoxate. Filtry hybrydowe Filtry hybrydowe łączą w sobie właściwości filtrów mineralnych i chemicznych, oferując wszechstronną ochronę przed promieniowaniem UV. Dzięki tej kombinacji mogą oferować zalety obu typów filtrów zapewniając szersze spektrum ochrony i lepszą stabilność. Filtry naturalne Niektóre kosmetyki przeciwsłoneczne zawierają składniki pochodzenia naturalnego, takie jak np. olej z nasion malin, marchwi, masło shea lub inne substancje naturalne, które mają właściwości chroniące przed UV. Choć ich skuteczność może być niższa w porównaniu do filtrów chemicznych lub mineralnych, są one często wybierane przez osoby preferujące naturalne kosmetyki.
czytaj