24.10.2024
Onycholiza – choroba paznokci. Jakie są jej przyczyny i jak wygląda leczenie onycholizy paznokcia?
Zmiana koloru paznokcia i widoczna przestrzeń między płytką a łożyskiem to pierwsze objawy onycholizy. Choć kojarzona głównie jako efekt nieprawidłowo wykonanego manicure hybrydowego, stanowi problem dermatologiczny dotyczący zarówno kobiet jak i mężczyzn, którego przyczyną są najczęściej urazy mechaniczne, reakcje alergiczne, a także choroby ogólnoustrojowe, takie jak łuszczyca czy infekcje grzybicze. Znajomość mechanizmów powstawania onycholizy oraz dostępnych metod leczenia mogą pomóc w przywróceniu paznokciom zdrowia i estetycznego wyglądu.
Onycholiza co to? Objawy onycholizy
Onycholiza to stan, w którym paznokieć oddziela się od łożyska paznokcia, co prowadzi do powstawania wolnej przestrzeni pod płytką. Najczęściej występuje na paznokciach u rąk, ale może również dotyczyć paznokci u stóp.
Objawy onycholizy:
- oddzielanie się paznokcia: paznokieć zaczyna odchodzić od łożyska, co można zauważyć jako białą lub żółtą przestrzeń pod płytką;
- zmiana koloru: paznokieć może zmienić kolor na biały, żółty lub brązowy w miejscach oddzielenia;
- zgrubienie paznokcia: w miarę trwania problemu płytka może stawać się grubsza;
- kruchość paznokcia: oddzielony paznokieć jest bardziej podatny na uszkodzenia mechaniczne, co może prowadzić do jego łamania;
- ból lub dyskomfort: w niektórych przypadkach onycholiza może powodować ból, zwłaszcza jeśli doszło do infekcji.
Onycholiza paznokcia przyczyny
Przyczyny onycholizy mogą się różnić w zależności od jej lokalizacji.
Onycholiza paznokci u rąk
Wśród przyczyn onycholizy paznokci u rąk najczęściej wymienia się reakcje alergiczne, urazy, zakażenia oraz schorzenia dermatologiczne.
- Onycholiza po hybrydzie to częsty przypadek onycholizy paznokci u rąk, który może być wynikiem alergii na lakier bądź uszkodzenia mechanicznego podczas zdejmowania hybrydy.
- Reakcje alergiczne na produkty kosmetyczne takie jak lakiery i zmywacze do paznokci oraz stosowane detergenty mogą stanowić przyczynę oddzielania się płytki od łożyska.
- Urazy mechaniczne spowodowane uderzeniem, nieprawidłowym przycinaniem czy piłowaniem paznokci to najczęstszy powód onycholizy paznokci u rąk.
- Zakażenia takie jak infekcje bakteryjne lub grzybicze mogą prowadzić do oddzielania się paznokcia. Grzyby, takie jak dermatofity, mogą infekować paznokcie, prowadząc do zmiany koloru i struktury.
- Choroby skóry, np. łuszczyca lub egzema mogą wpływać na zdrowie paznokci, prowadząc do ich oddzielania się płytki od łożyska.
Onycholiza paznokci u nóg
Onycholiza dotykająca paznokcie stóp wynika zazwyczaj z noszenia nieodpowiedniego obuwia, niewłaściwej higieny, chorób dermatologicznych, a nawet z problemów z krążeniem.
- Ucisk i urazy w wyniku noszenia ciasnych butów mogą powodować oddzielanie się paznokci u nóg od łożyska.
- Nadmierne pocenie się stóp oraz niewłaściwa higiena mogą sprzyjać rozwojowi infekcji grzybiczych, które prowadzą do onycholizy.
- Problemy z krążeniem, często związane z cukrzycą lub chorobami naczyń krwionośnych, mogą prowadzić do słabego odżywienia paznokci, osłabiając ich ogólną kondycję.
Leczenie onycholizy
Leczenie onycholizy skupia się na usunięciu przyczyny, ochronie paznokci oraz wspieraniu ich regeneracji. Ustalenie i usuniecie przyczyny onycholizy pomoże zapobiec dalszym problemom i umożliwi regenerację płytki. Jeśli przyczyny są niejasne lub stan paznokci się pogarsza, warto skonsultować się z dermatologiem, kosmetologiem lub podologiem.
Leki na onycholizę
Nie istnieje uniwersalny lek na onycholizę, a leczenie farmakologiczne musi być dostosowane do konkretnej przyczyny problemu. Ważne jest konsekwentne stosowanie się do zaleceń lekarza i dbanie o odpowiednią pielęgnację i ochronę paznokci.
Onychliza leczenie domowe
Leczenie onycholizy w domu koncentruje się na złagodzeniu objawów, zapobieganiu dalszym uszkodzeniom oraz wspomaganiu regeneracji paznokci.
- Higiena - regularne mycie i dokładne osuszanie rąk i stóp pomaga zapobiec rozwojowi infekcji grzybiczych, które sprzyjają oddzielaniu się płytki.
- Ochrona paznokci – rękawice ochronne stosowane podczas sprzątania lub innych prac domowych pomogą uniknąć kontaktu z detergentami i chemikaliami.
- Wygodne buty – noszenie obuwia, które nie uciska palców, pomoże uniknąć urazów mechanicznych paznokci u stóp.
- Ostrożne przycinanie paznokci — regularne skracanie paznokci zapobiegnie dalszemu oddzielaniu się płytki paznokciowej od łożyska. Należy unikać przycinania zbyt blisko skóry, aby nie uszkodzić paznokcia.
- Stosowanie olejków - olejek z drzewa herbacianego ma właściwości przeciwgrzybicze i przeciwbakteryjne, można nakładać go na paznokieć, aby zapobiec infekcjom; olejek witaminowy natomiast, może wspomóc regenerację i wzmocnić paznokcie.
- Unikanie lakierów i zmywaczy – produkty do stylizacji paznokci oraz zmywacze do paznokci mogą wysuszać i osłabiać płytkę. Unikanie ich podczas terapii onycholizy przyspieszy efekty leczenia.
- Zrównoważona dieta – stosowanie diety bogatej w witaminy i minerały (biotyna, cynk i żelazo) oraz białko, może wspomóc zdrowie paznokci.
- Onycholiza a ocet - ocet, zwłaszcza ocet jabłkowy, jest popularnym domowym środkiem stosowanym w leczeniu różnych dolegliwości paznokci, w tym onycholizy. Dzięki właściwościom przeciwbakteryjnym i przeciwgrzybiczym może pomóc w zwalczaniu infekcji, które często towarzyszą onycholizie.
Inne choroby paznokci
Paznokcie mogą być dotknięte różnymi schorzeniami, które wpływają na ich wygląd, strukturę i zdrowie. Do najczęściej występujących chorób paznokci poza onycholizą należą: grzybica paznokci, łuszczyca, bielactwo, koilonychia, zanokcica oraz wrastanie i łamliwość paznokci.
- Grzybica paznokci (onychomikoza) to infekcja grzybicza, która powoduje zgrubienie, przebarwienie (żółte, brązowe, białe) i kruchość paznokci. Grzybica najczęściej dotyka paznokci u stóp, głównie ze względu na ciemne i wilgotne środowisko.
- Pojawiające się głównie na skórze zmiany łuszczycowe mogą dotknąć również paznokci — zarówno rąk jak i stóp. Objawy obejmują wgłębienia (dołki), zgrubienia, zmiany koloru, a także oddzielanie się paznokcia od łożyska.
- Bielactwo paznokci (leukonychia) charakteryzuje się obecnością białych plamek lub całkowitym zbieleniem płytki paznokcia. Może być spowodowane urazami, niedoborami mineralnymi lub chorobami ogólnoustrojowymi.
- Koilonychia powoduje, że paznokcie przybierają kształt łyżeczki, co może być spowodowane niedoborem żelaza, chorobami wątroby, tarczycy lub genetyką.
- Zanokcica (paronychia) to infekcja skóry wokół paznokcia, która może być spowodowana przez bakterie lub grzyby. Objawia się zaczerwienieniem, obrzękiem i bólem w okolicy paznokcia.
- Wrastające paznokcie to stan, w którym krawędź paznokcia wrasta w skórę, powodując ból, zaczerwienienie i stan zapalny. Najczęściej dotyczy dużych palców u stóp i może być wynikiem nieodpowiedniego przycinania paznokci lub noszenia ciasnych butów.
- O łamliwości paznokci mówimy kiedy płytka stają się kruche i rozdwaja się. Przyczyną mogą być niedobory witamin i minerałów, częste kontakty z wodą i chemikaliami, a także zaburzenia hormonalne.
Każdą niepokojącą zmianę na paznokciach warto skonsultować z dermatologiem, aby celnie zidentyfikować przyczynę i podjąć odpowiednie leczenie. Paznokcie często odzwierciedlają stan ogólnego zdrowia, zatem zmiany w ich obrębie nie tylko zaburzają atrakcyjny wygląd dłoni czy stóp, ale także mogą wskazywać na inne problemy zdrowotne.
PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Choroba wieńcowa – przyczyny, objawy i sposoby leczenia choroby niedokrwiennej serca
Choroba wieńcowa, nazywana także chorobą niedokrwienną serca, to schorzenie układu krążenia, które może prowadzić między innymi do zawału serca. Powstaje na skutek zwężenia lub zablokowania tętnic wieńcowych, co ogranicza dopływ tlenu do mięśnia sercowego. Jakie są główne przyczyny choroby wieńcowej? Jakie objawy daje niedokrwienie serca? Znajomość odpowiedzi na te pytania pozwoli właściwie zadbać o profilaktykę schorzenia, a świadomość sposobów leczenia pomoże w wyborze najlepszej metody terapii. Choroba wieńcowa – co to? Choroba niedokrwienna serca to choroba układu krążenia spowodowane zwężeniem lub zablokowaniem tętnic wieńcowych, które dostarczają tlen i składniki odżywcze do mięśnia sercowego. Główną przyczyną tego procesu jest miażdżyca, czyli odkładanie się blaszek miażdżycowych na ścianach naczyń krwionośnych. Ograniczony przepływ krwi do serca może prowadzić do bólu w klatce piersiowej (dławicy piersiowej), duszności, a w skrajnych przypadkach – do zawału serca. Choroba rozwija się stopniowo i często przez długi czas nie daje wyraźnych objawów, dlatego tak ważna jest profilaktyka oraz regularne badania kontrolne. ChNS – przyczyny Choroba niedokrwienna serca (ChNS) najczęściej rozwija się na skutek miażdżycy, czyli procesu odkładania się blaszek miażdżycowych w tętnicach wieńcowych. Tworzące się złogi tłuszczowe, cholesterol oraz inne substancje stopniowo zwężają światło naczyń krwionośnych, ograniczając przepływ krwi do serca. Do głównych czynników ryzyka należą niezdrowa dieta bogata w tłuszcze nasycone i cukry, brak aktywności fizycznej, palenie papierosów, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca oraz przewlekły stres. Nie bez znaczenia są także predyspozycje genetyczne – jeśli w rodzinie występowały choroby serca, rośnie ryzyko ChNS. Wczesne rozpoznanie czynników ryzyka oraz zmiana stylu życia oraz rzucenie palenia mogą skutecznie opóźnić rozwój choroby i zmniejszyć ryzyko powikłań.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Kac – objawy, sposoby zapobiegania i metody leczenia złego samopoczucia po spożyciu alkoholu
Ciężka głowa, suchość w ustach, mdłości i problemy z koncentracją to typowe objawy kaca. Jego główną przyczyną jest metabolizm alkoholu w organizmie - etanol, czyli alkohol etylowy zawarty w napojach wyskokowych, jest traktowany przez organizm jak toksyna, wątroba przekształca go w aldehyd octowy, substancję jeszcze bardziej toksyczną niż sam alkohol. Znajomość skutecznych sposobów zapobiegania kacowi oraz sprawdzonych sposobów na syndrom dnia poprzedniego pomoże szybciej wrócić do formy niezależnie od tego, czy dopiero planujemy zakrapianą alkoholem imprezę, czy szukamy ulgi po hucznej zabawie. Co to jest kac? - przyczyny Kac to stan złego samopoczucia, który pojawia się kilka godzin po spożyciu alkoholu, najczęściej następnego dnia rano. Po wypiciu napojów zawierających etanol wątroba przekształca go w aldehyd octowy – toksyczny związek chemiczny, który odpowiada za wiele nieprzyjemnych objawów kaca, takich jak bóle głowy, nudności czy ogólne osłabienie organizmu. Kolejnym czynnikiem jest działanie odwadniające alkoholu – alkohol zwiększa produkcję moczu, co prowadzi do utraty wody i elektrolitów, powodując uczucie suchości w ustach i zaburzenia równowagi elektrolitowej. Nie bez znaczenia jest także wpływ alkoholu na układ nerwowy i jakość snu – mimo że po jego spożyciu łatwiej jest zasnąć, to jednak sen staje się płytszy i przerywany, przez co organizm nie ma szans na pełną regenerację.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Opryszczka. Przyczyny zimna na ustach i leczenie opryszczki wargowej
Opryszczka wargowa to dolegliwość objawiająca się bolesnymi pęcherzykami. Występuje najczęściej w okresie osłabienia organizmu, długotrwałego stresu oraz zmiennej pogody. Poza nieprzyjemnym swędzeniem, mrowieniem czy pieczeniem opryszczka wpływa negatywnie również na ogólne samopoczucie i wygląd, dlatego warto wiedzieć, jak skutecznie sobie z nią radzić oraz jak zapobiegać jej nawrotom. Jak wygląda zimno na ustach? Charakterystyczne, wypełnione płynem pęcherzyki na wargach, wokół ust lub w okolicy nosa to typowe objawy opryszczki wargowej. Początkowo skóra w tych miejscach może zacząć swędzieć, piec lub sprawiać wrażenie ściągniętej. Wkrótce na tym obszarze pojawiają się małe, bolesne bąbelki, które po kilku dniach pękają, tworząc owrzodzenia. Opryszczka na ustach przyczyny. Czy opryszczka jest zaraźliwa? Febra na ustach jest wywoływana przez wirus opryszczki wargowej herpes simplex (HSV-1), który wnika do organizmu i pozostaje w nim przez całe życie. W wyniku osłabienia układu odpornościowego, stresu, przeziębienia czy zmian temperatury otoczenia może dojść do jej aktywacji i pojawienia się pęcherzyków. Wirus jest bardzo zaraźliwy i łatwo przenosi się przez bezpośredni kontakt z zakażoną skórą, śliną, a także poprzez korzystanie z tych samych przedmiotów (np. ręczników czy szminki). Z tego powodu ważne jest, aby unikać bliskich kontaktów z osobami mającymi opryszczkę, szczególnie w aktywnej fazie, pamiętając jednak, że wirus może być przenoszony nawet wtedy, gdy objawy nie są jeszcze widoczne.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Bezpieczne opalanie - ochrona przeciwsłoneczna skóry
Opalanie to nieodłączny element letniego relaksu na świeżym powietrzu, jednak promienie słoneczne, choć niezbędne do produkcji witaminy D i korzystnie wpływające na nasz nastrój i wygląd mogą stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia skóry. Zbyt długa i nieodpowiedzialna ekspozycja na słońce może prowadzić do oparzeń słonecznych, przyspiesza starzenia się skóry oraz zwiększa ryzyko raka skóry. Jak zatem opalać się bezpiecznie? Poza unikaniem zbyt długiego wylegiwania się na słońcu oraz korzystania z promieni słonecznych poza godzinami największego promieniowania (10-16) pamiętać należy o niezbędnej ochronie w postaci filtrów przeciwsłonecznych. Wybór odpowiedniego filtra i umiejętne stosowanie kosmetyków przeciwsłonecznych zapewni właściwą ochronę oraz pozwoli cieszyć się piękną, a przede wszystkim zdrową opalenizną. Filtry przeciwsłoneczne – rodzaje filtrów SPF Filtry przeciwsłoneczne są kluczowym elementem ochrony skóry przed szkodliwym działaniem promieniowania ultrafioletowego (UV). Różnią się one między sobą mechanizmem działania, składem oraz poziomem ochrony, który określany jest współczynnikiem ochrony przeciwsłonecznej (SPF). Wśród dostępnych na rynku filtrów SPF znajdziemy filtry fizyczne, chemiczne, hybrydowe oraz filtry naturalne. Filtry mineralne (fizyczne) Filtry mineralne, znane również jako fizyczne, działają na zasadzie odbijania i rozpraszania promieniowania UV. Są to najczęściej tlenek cynku (ZnO) i dwutlenek tytanu (TiO2). Tlenek cynku (ZnO): zapewnia ochronę przed promieniowaniem UVA i UVB. Jest szczególnie polecany dla osób o wrażliwej skórze. Dwutlenek tytanu (TiO2): chroni głównie przed promieniowaniem UVB i częściowo przed UVA. Jest powszechnie stosowany w kosmetykach przeciwsłonecznych. Filtry chemiczne (organiczne) Filtry chemiczne, zwane również organicznymi, działają poprzez absorpcję promieniowania UV i przekształcanie go w ciepło, które jest następnie uwalniane z powierzchni skóry. Do filtrów chemicznych zawartych w dostępnych na rynku kosmetyczkach przeciwsłonecznych należą między innymi: oktokrylen, oksybenzon czy octinoxate. Filtry hybrydowe Filtry hybrydowe łączą w sobie właściwości filtrów mineralnych i chemicznych, oferując wszechstronną ochronę przed promieniowaniem UV. Dzięki tej kombinacji mogą oferować zalety obu typów filtrów zapewniając szersze spektrum ochrony i lepszą stabilność. Filtry naturalne Niektóre kosmetyki przeciwsłoneczne zawierają składniki pochodzenia naturalnego, takie jak np. olej z nasion malin, marchwi, masło shea lub inne substancje naturalne, które mają właściwości chroniące przed UV. Choć ich skuteczność może być niższa w porównaniu do filtrów chemicznych lub mineralnych, są one często wybierane przez osoby preferujące naturalne kosmetyki.
czytaj