Nieprawidłowo wykonany manicure hybrydowy, uraz oraz niektóre choroby mogą osłabiać płytkę paznokci powodując onycholizę. Wzmacniające odżywki do paznokci znajdziesz w internetowej Aptece Centralnej.

24.10.2024

Onycholiza – choroba paznokci. Jakie są jej przyczyny i jak wygląda leczenie onycholizy paznokcia?

Zmiana koloru paznokcia i widoczna przestrzeń między płytką a łożyskiem to pierwsze objawy onycholizy. Choć kojarzona głównie jako efekt nieprawidłowo wykonanego manicure hybrydowego, stanowi problem dermatologiczny dotyczący zarówno kobiet jak i mężczyzn, którego przyczyną są najczęściej urazy mechaniczne, reakcje alergiczne, a także choroby ogólnoustrojowe, takie jak łuszczyca czy infekcje grzybicze. Znajomość mechanizmów powstawania onycholizy oraz dostępnych metod leczenia mogą pomóc w przywróceniu paznokciom zdrowia i estetycznego wyglądu. 

Onycholiza co to? Objawy onycholizy

Onycholiza to stan, w którym paznokieć oddziela się od łożyska paznokcia, co prowadzi do powstawania wolnej przestrzeni pod płytką. Najczęściej występuje na paznokciach u rąk, ale może również dotyczyć paznokci u stóp.

Objawy onycholizy:

  • oddzielanie się paznokcia: paznokieć zaczyna odchodzić od łożyska, co można zauważyć jako białą lub żółtą przestrzeń pod płytką;
  • zmiana koloru: paznokieć może zmienić kolor na biały, żółty lub brązowy w miejscach oddzielenia;
  • zgrubienie paznokcia: w miarę trwania problemu płytka może stawać się grubsza;
  • kruchość paznokcia: oddzielony paznokieć jest bardziej podatny na uszkodzenia mechaniczne, co może prowadzić do jego łamania;
  • ból lub dyskomfort: w niektórych przypadkach onycholiza może powodować ból, zwłaszcza jeśli doszło do infekcji.

Onycholiza paznokcia przyczyny

Przyczyny onycholizy mogą się różnić w zależności od jej lokalizacji.

Onycholiza paznokci u rąk

Wśród przyczyn onycholizy paznokci u rąk najczęściej wymienia się reakcje alergiczne, urazy, zakażenia oraz schorzenia dermatologiczne.

  • Onycholiza po hybrydzie to częsty przypadek onycholizy paznokci u rąk, który może być wynikiem alergii na lakier bądź uszkodzenia mechanicznego podczas zdejmowania hybrydy.
  • Reakcje alergiczne na produkty kosmetyczne takie jak lakiery i zmywacze do paznokci oraz stosowane detergenty mogą stanowić przyczynę oddzielania się płytki od łożyska.
  • Urazy mechaniczne spowodowane uderzeniem, nieprawidłowym przycinaniem czy piłowaniem paznokci to najczęstszy powód onycholizy paznokci u rąk.
  • Zakażenia takie jak infekcje bakteryjne lub grzybicze mogą prowadzić do oddzielania się paznokcia. Grzyby, takie jak dermatofity, mogą infekować paznokcie, prowadząc do zmiany koloru i struktury.
  • Choroby skóry, np. łuszczyca lub egzema mogą wpływać na zdrowie paznokci, prowadząc do ich oddzielania się płytki od łożyska.

Onycholiza paznokci u nóg

Onycholiza dotykająca paznokcie stóp wynika zazwyczaj z noszenia nieodpowiedniego obuwia, niewłaściwej higieny, chorób dermatologicznych, a nawet z problemów z krążeniem.

  • Ucisk i urazy w wyniku noszenia ciasnych butów mogą powodować oddzielanie się paznokci u nóg od łożyska. 
  • Nadmierne pocenie się stóp oraz niewłaściwa higiena mogą sprzyjać rozwojowi infekcji grzybiczych, które prowadzą do onycholizy.
  • Problemy z krążeniem, często związane z cukrzycą lub chorobami naczyń krwionośnych, mogą prowadzić do słabego odżywienia paznokci, osłabiając ich ogólną kondycję.

Leczenie onycholizy

Leczenie onycholizy skupia się na usunięciu przyczyny, ochronie paznokci oraz wspieraniu ich regeneracji. Ustalenie i usuniecie przyczyny onycholizy pomoże zapobiec dalszym problemom i umożliwi regenerację płytki. Jeśli przyczyny są niejasne lub stan paznokci się pogarsza, warto skonsultować się z dermatologiem, kosmetologiem lub podologiem.

Leki na onycholizę

Nie istnieje uniwersalny lek na onycholizę, a leczenie farmakologiczne musi być dostosowane do konkretnej przyczyny problemu. Ważne jest konsekwentne stosowanie się do zaleceń lekarza i dbanie o odpowiednią pielęgnację i ochronę paznokci.

Onychliza leczenie domowe

Leczenie onycholizy w domu koncentruje się na złagodzeniu objawów, zapobieganiu dalszym uszkodzeniom oraz wspomaganiu regeneracji paznokci. 

  • Higiena - regularne mycie i dokładne osuszanie rąk i stóp pomaga zapobiec rozwojowi infekcji grzybiczych, które sprzyjają oddzielaniu się płytki.
  • Ochrona paznokci – rękawice ochronne stosowane podczas sprzątania lub innych prac domowych pomogą uniknąć kontaktu z detergentami i chemikaliami.
  • Wygodne buty – noszenie obuwia, które nie uciska palców, pomoże uniknąć urazów mechanicznych paznokci u stóp.
  • Ostrożne przycinanie paznokci — regularne skracanie paznokci zapobiegnie dalszemu oddzielaniu się płytki paznokciowej od łożyska. Należy unikać przycinania zbyt blisko skóry, aby nie uszkodzić paznokcia.
  • Stosowanie olejków - olejek z drzewa herbacianego ma właściwości przeciwgrzybicze i przeciwbakteryjne, można nakładać go na paznokieć, aby zapobiec infekcjom; olejek witaminowy natomiast, może wspomóc regenerację i wzmocnić paznokcie.
  • Unikanie lakierów i zmywaczy – produkty do stylizacji paznokci oraz zmywacze do paznokci mogą wysuszać i osłabiać płytkę. Unikanie ich podczas terapii onycholizy przyspieszy efekty leczenia.
  • Zrównoważona dieta – stosowanie diety bogatej w witaminy i minerały (biotyna, cynk i żelazo) oraz białko, może wspomóc zdrowie paznokci.
  • Onycholiza a ocet - ocet, zwłaszcza ocet jabłkowy, jest popularnym domowym środkiem stosowanym w leczeniu różnych dolegliwości paznokci, w tym onycholizy. Dzięki właściwościom przeciwbakteryjnym i przeciwgrzybiczym może pomóc w zwalczaniu infekcji, które często towarzyszą onycholizie.

Inne choroby paznokci 

Paznokcie mogą być dotknięte różnymi schorzeniami, które wpływają na ich wygląd, strukturę i zdrowie. Do najczęściej występujących chorób paznokci poza onycholizą należą: grzybica paznokci, łuszczyca, bielactwo, koilonychia, zanokcica oraz wrastanie i łamliwość paznokci.

  • Grzybica paznokci (onychomikoza) to infekcja grzybicza, która powoduje zgrubienie, przebarwienie (żółte, brązowe, białe) i kruchość paznokci. Grzybica najczęściej dotyka paznokci u stóp, głównie ze względu na ciemne i wilgotne środowisko.
  • Pojawiające się głównie na skórze zmiany łuszczycowe mogą dotknąć również paznokci — zarówno rąk jak i stóp. Objawy obejmują wgłębienia (dołki), zgrubienia, zmiany koloru, a także oddzielanie się paznokcia od łożyska.
  • Bielactwo paznokci (leukonychia) charakteryzuje się obecnością białych plamek lub całkowitym zbieleniem płytki paznokcia. Może być spowodowane urazami, niedoborami mineralnymi lub chorobami ogólnoustrojowymi.
  • Koilonychia powoduje, że paznokcie przybierają kształt łyżeczki, co może być spowodowane niedoborem żelaza, chorobami wątroby, tarczycy lub genetyką.
  • Zanokcica (paronychia) to infekcja skóry wokół paznokcia, która może być spowodowana przez bakterie lub grzyby. Objawia się zaczerwienieniem, obrzękiem i bólem w okolicy paznokcia.
  • Wrastające paznokcie to stan, w którym krawędź paznokcia wrasta w skórę, powodując ból, zaczerwienienie i stan zapalny. Najczęściej dotyczy dużych palców u stóp i może być wynikiem nieodpowiedniego przycinania paznokci lub noszenia ciasnych butów.
  • O łamliwości paznokci mówimy kiedy płytka stają się kruche i rozdwaja się. Przyczyną mogą być niedobory witamin i minerałów, częste kontakty z wodą i chemikaliami, a także zaburzenia hormonalne.

Każdą niepokojącą zmianę na paznokciach warto skonsultować z dermatologiem, aby celnie zidentyfikować przyczynę i podjąć odpowiednie leczenie. Paznokcie często odzwierciedlają stan ogólnego zdrowia, zatem zmiany w ich obrębie nie tylko zaburzają atrakcyjny wygląd dłoni czy stóp, ale także mogą wskazywać na inne problemy zdrowotne.


PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ

Biegunka – przyczyny rozwolnienia, objawy i leczenie
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Biegunka – przyczyny rozwolnienia, objawy i leczenie

Biegunka to stan charakteryzujący się częstymi i luźnymi wypróżnieniami. Jest to objaw różnych problemów zdrowotnych, takich jak infekcje bakteryjne, wirusowe lub pasożytnicze, reakcje alergiczne, stres, niestrawność pokarmowa lub zatrucie, czy też choroby przewlekłe, takie jak choroba trzewna czy zespół jelita drażliwego.  Biegunka objawy Objawy biegunki mogą różnić się w zależności od przyczyny i stopnia nasilenia. Typowe symptomy obejmują:  luźne stolce o płynnej konsystencji, częste wypróżnianie, dyskomfort, skurcze lub ból w okolicach brzucha, wzdęcia związane z nadmierną produkcją gazów w jelitach, nudności, nudności i wymioty - w przypadku poważniejszych zakażeń lub toksycznej biegunki, gorączkę (np. w przebiegu biegunki infekcyjnej), ogólne osłabienie i odwodnienie, brak apetytu. Rodzaje i przyczyny biegunki Typy biegunek zależą w głównej mierze od czynników wywołujących rozwolnienie. Wyróżnia się: biegunkę infekcyjną, biegunkę podróżnych, biegunkę pokarmową, reakcyjną stresową i przewlekłą. Biegunka infekcyjna spowodowana jest kontaktem z patogenami (bakteriami, wirusami lub pasożytami). Biegunkę infekcyjną wywołać mogą zakażenia rotawirusowe, salmonelloza, czy np.  infekcje E. Coli. Biegunka podróżnych występuje u osób podróżujących do regionów o innym klimacie lub nietypowych warunkach higienicznych. Biegunka pokarmowa wywołana jest spożyciem pokarmów lub wody zanieczyszczonych bakteriami, wirusami lub toksynami. Biegunka jako objaw alergii na określone pokarmy lub składniki pokarmowe.  Biegunka stresowa wynika z intensywnego stresu lub długotrwałego emocjonalnego napięcia. Biegunka przewlekła natomiast to trwające dłużej niż kilka tygodni rozwolnienie, które może być objawem chorób przewlekłych, takich jak choroba trzewna czy nadwrażliwe jelita.

czytaj
Cera naczynkowa - jak wygląda i jak ją właściwie pielęgnować?
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Cera naczynkowa - jak wygląda i jak ją właściwie pielęgnować?

Skóra naczynkowa charakteryzuje się delikatnymi, cienkimi naczynkami krwionośnymi tuż pod powierzchnią skóry, które mogą łatwo pękać, tworząc zaczerwienienia i widoczne szczególnie na policzkach, nosie lub w okolicach dekoltu teleangiektazje - tzw. „pajączki”. Cera naczynkowa jest wrażliwa, skłonna do podrażnień i łatwo reaguje na zmiany temperatury, silne kosmetyki, stres czy nieodpowiednią pielęgnację. Pielęgnacja tego typu cery powinna zatem nie tylko redukować widoczne zmiany, ale także wzmacniać jej barierę ochronną, by zapobiec powstawaniu kolejnych „pajączków”. Popękane naczynka na twarzy – przyczyny Pękające naczynka to najczęściej wynik osłabienia naturalnej odporności skóry oraz ścianek naczyń krwionośnych. Do powstawania pajączków przyczyniać się mogą także nieodpowiednia pielęgnacja z zastosowaniem niewłaściwych kosmetyków, nadmierna ekspozycja na słońce czy gwałtowne zmiany temperatury, np. przejście z zimna do ciepłego pomieszczenia. Na pogorszenia kondycji cery naczynkowej wpływać może również styl życia – przewlekły stres, palenie papierosów czy spożywanie alkoholu.  

czytaj
Zapalenie pęcherza – objawy, przyczyny, leczenie i sposoby zapobiegania infekcji
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Zapalenie pęcherza – objawy, przyczyny, leczenie i sposoby zapobiegania infekcji

Zapalenie pęcherza to jedna z najczęściej występujących infekcji układu moczowego, która może dotknąć zarówno kobiet jak i mężczyzn niezależnie od wieku. Choroba ta jest najczęściej wynikiem zakażenia bakteryjnego i objawia się zazwyczaj częstym oddawaniem moczu z uczuciem niepełnego opróżnienia pęcherza oraz bólem i pieczeniem przy mikcji. Wczesne rozpoznanie i odpowiednie leczenie przyniosą szybką ulgę oraz zapobiegną rozprzestrzenianiu się infekcji i powikłaniom.  Objawy zapalenia pęcherza Najczęstsze symptomy zapalenia to parcie na pęcherz, nawet jeśli jest on tylko częściowo wypełniony, oraz ból lub pieczenie przy mikcji. Inne objawy to mętny, czasami nieprzyjemnie pachnący mocz, a także krwiomocz, który może pojawić się w bardziej zaawansowanych przypadkach infekcji. Dodatkowo osoba cierpiąca na zapalenie pęcherza może odczuwać ból w dolnej części brzucha lub w okolicach miednicy, będący wynikiem stanu zapalnego. W niektórych przypadkach mogą wystąpić także ogólne objawy infekcji, takie jak gorączka, osłabienie i nudności.  Częste parcie na mocz – uczucie potrzeby częstego oddawania moczu, nawet przy niewielkiej ilości. Uczucie niepełnego opróżnienia pęcherza – mimo oddania moczu nadal występuje potrzeba skorzystania z toalety. Ból i pieczenie przy oddawaniu moczu – uczucie dyskomfortu, pieczenia lub kłucia podczas mikcji.Ból w podbrzuszu – uczucie ucisku lub bólu w dolnej części brzucha. Zmiana koloru i zapachu moczu – może być mętny, ciemniejszy lub mieć nieprzyjemny zapach. Obecność krwi w moczu – rzadziej występujący objaw, ale możliwy przy bardziej zaawansowanym stanie zapalnym. Podwyższona temperatura ciała – w niektórych przypadkach może pojawić się stan podgorączkowy.

czytaj
Odchudzanie - jak schudnąć z brzucha?
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Odchudzanie - jak schudnąć z brzucha?

Otyłość brzuszna to złożony problem, który może być wynikiem interakcji wielu różnych czynników. Osoby z nadmierną ilością tkanki tłuszczowej w okolicy brzucha mogą być bardziej narażone na ryzyko wystąpienia poważnych schorzeń, takich jak choroby serca, udary mózgu, cukrzyca typu 2 i niektóre rodzaje nowotworów, dlatego tak ważne jest prowadzenie zdrowego stylu życia, który obejmuje zrównoważoną dietę, regularną aktywność fizyczną oraz unikanie czynników ryzyka, które mogą sprzyjać otyłości.  Otyłość brzuszna przyczyny Otyłość brzuszna, nazywana również otyłością centralną lub otyłością typu jabłko, to stan, w którym nadmiar tkanki tłuszczowej gromadzi się głównie w okolicy brzucha. Przyczyny tego rodzaju otyłości są zazwyczaj wieloczynnikowe i mogą obejmować nieprawidłową dietę i niewystarczającą aktywność fizyczną, genetykę, zaburzenia metaboliczne, a także wiek i niezdrowe nawyki. Spożywanie zbyt dużej ilości kalorii w stosunku do zapotrzebowania energetycznego organizmu, szczególnie w połączeniu z brakiem regularnej aktywności fizycznej, może prowadzić do gromadzenia się tkanki tłuszczowej w okolicach brzucha. Czynniki dziedziczne mogą predysponować do otyłości brzusznej. Istnieją geny, które mogą wpływać na sposób, w jaki organizm magazynuje tłuszcz, oraz na to, gdzie w organizmie tkanka tłuszczowa jest gromadzona. Długotrwały stres może prowadzić do wzrostu poziomu kortyzolu, hormonu stresu, który z kolei może zwiększać skłonność do odkładania się tłuszczu w okolicy brzucha. Spożywany w nadmiarze alkohol może przyczyniać się do odkładania się tłuszczu w okolicy brzucha, tworząc tzw. "oponkę". Zaburzenia takie jak insulinooporność, cukrzyca typu 2 i zespół metaboliczny mogą sprzyjać gromadzeniu się tłuszczu. Dieta bogata w cukry proste i przetworzone produkty spożywcze może przyczynić się do nadmiernego wzrostu masy ciała, w tym także otyłości brzusznej. Brak odpowiedniej ilości snu może zakłócać równowagę hormonalną organizmu, co może prowadzić do wzrostu apetytu i zwiększonego odkładania się tłuszczu. Z wiekiem zmienia się sposób, w jaki organizm magazynuje tłuszcz, co może prowadzić do otyłości brzusznej, zwłaszcza u osób starszych.

czytaj