Jakich preparatów unikać latem? Leki, zioła i kosmetyki światłouczulające
Latem chętnie spacerujemy, opalamy się, wypoczywamy na świeżym powietrzu. Korzystając z uroków słońca, jednocześnie stosujemy różne preparaty – zarówno lecznicze, jak i pielęgnacyjne, nie zdając sobie sprawy, że niektóre leki, zioła, a nawet kosmetyki w kontakcie z promieniowaniem UV mogą powodować reakcje fotouczulające. Reakcja fototoksyczna może prowadzić do przebarwień, podrażnień, a nawet poważnych zmian skórnych, dlatego wiedzieć, czego unikać latem, aby cieszyć się słońcem bez ryzyka dla zdrowia i urody. Reakcja fototoksyczna Reakcja fototoksyczna to najczęstszy rodzaj nadwrażliwości na światło, który może wystąpić po zastosowaniu niektórych leków, ziół czy kosmetyków zawierających substancje światłouczulające. Do reakcji fototoksycznej dochodzi, gdy dana substancja w organizmie wchodzi w reakcję z promieniowaniem UV, powodując uszkodzenie komórek skóry. Objawy przypominają silne oparzenie słoneczne – pojawia się zaczerwienienie, obrzęk, pieczenie, a czasem także pęcherze. Warto pamiętać, że nawet jednorazowa ekspozycja na słońce po zażyciu fototoksycznego preparatu może zakończyć się nieprzyjemnymi konsekwencjami skórnymi. Dlatego latem szczególnie ważne jest, aby dokładnie czytać ulotki i zachować ostrożność przy stosowaniu produktów o działaniu światłouczulającym.
czytaj
Helicobacter pylori objawy, przyczyny i sposoby leczenia zakażenia
Zakażenie bakterią helicobacter pylori to jedna z najczęstszych przyczyn dolegliwości żołądkowo-jelitowych. Choć często przebiega bezobjawowo, w wielu przypadkach prowadzi do poważniejszych problemów zdrowotnych – wrzodów żołądka, zapalenia błony śluzowej, a nawet zwiększonego ryzyka raka żołądka. Znajomość objawów i metod diagnozowania zakażenia helicobacter pylori pozwoli w porę podjąć skuteczne leczenie. Objawy helicobacter Zakażenie helicobacter pylori, szczególnie na wczesnym etapie, może przebiegać bezobjawowo. U wielu osób bakteria ta może bytować w żołądku przez lata, nie dając żadnych dolegliwości, jednak gdy dojdzie do uszkodzenia błony śluzowej, pojawiają się objawy, które mogą znacząco obniżać komfort życia. Do najczęstszych objawów zakażenia Helicobacter pylori należą: przewlekłe bóle lub pieczenie w nadbrzuszu, zwłaszcza na czczo lub po posiłku, uczucie pełności, wzdęcia, częste odbijanie, nudności, a czasem wymioty, brak apetytu, utrata masy ciała, zgaga i cofanie treści żołądkowej, nieprzyjemny zapach z ust. W bardziej zaawansowanych przypadkach, takich jak choroba wrzodowa, mogą wystąpić również krwawienia z przewodu pokarmowego (widoczne np. w stolcu lub wymiotach). Jeśli objawy utrzymują się przez dłuższy czas, należy skonsultować się z lekarzem i podjąć diagnostykę w kierunku H. pylori. Wczesne wykrycie zakażenia pozwala uniknąć powikłań i rozpocząć skuteczne leczenie.
czytaj
Ostroga piętowa przyczyny, objawy i leczenie
Ostry, przeszywający ból w okolicy pięty, nasilający się zwłaszcza rano lub po dłuższym odpoczynku, może być objawem ostrogi piętowej. Choć nazwa sugeruje wyraźną zmianę kostną, ostroga piętowa to przede wszystkim wynik przewlekłego stanu zapalnego w obrębie rozcięgna podeszwowego. Problem ten dotyka zarówno osoby aktywne fizycznie, jak i prowadzące siedzący tryb życia, a jego przyczyny są często związane z przeciążeniem, niewłaściwym obuwiem lub wadami postawy. Co to jest ostroga piętowa? Ostroga piętowa to potoczna nazwa narośli kostnej, która tworzy się na dolnej lub tylnej powierzchni kości piętowej. Powstaje na skutek długotrwałego przeciążenia i mikrourazów w miejscu przyczepu rozcięgna podeszwowego lub ścięgna Achillesa. Choć sama narośl może być widoczna na zdjęciu rentgenowskim, to ból, który jej towarzyszy, wynika głównie z przewlekłego stanu zapalnego tkanek miękkich otaczających piętę. Ostroga piętowa często rozwija się stopniowo i może przez długi czas nie dawać wyraźnych objawów, aż do momentu, gdy staje się źródłem silnego, kłującego bólu utrudniającego chodzenie.
czytaj
Skaza białkowa – co to takiego, jakie daje objawy i jak ją skutecznie leczyć?
Skaza białkowa to potoczny termin określający alergię na białka mleka krowiego występującą u niemowląt i małych dzieci. Objawia się zazwyczaj suchymi i szorstkimi plamami na skórze, głównie na twarzy, a także dolegliwościami ze strony układu pokarmowego. Wczesne rozpoznanie symptomów oraz odpowiednie leczenie i dieta eliminacyjna mogą przywrócić dziecku zdrowie i komfort. Alergia na białka mleka krowiego – przyczyny skazy białkowej Główną przyczyną skazy białkowej jest niedojrzały jeszcze układ odpornościowy dziecka, który błędnie rozpoznaje niektóre białka zawarte w mleku – takie jak kazeina czy beta-laktoglobulina – jako zagrożenie. W efekcie organizm uruchamia reakcję obronną, prowadzącą do wystąpienia objawów alergicznych. Do rozwoju skazy białkowej może przyczynić się również dziedziczność – jeśli jedno lub oboje rodzice mają alergie, ryzyko pojawienia się nietolerancji białka mleka u dziecka znacznie wzrasta.
czytaj
Udar słoneczny - objawy, postępowanie i zapobieganie
Lato sprzyja spędzaniu czasu na świeżym powietrzu, jednak intensywne promieniowanie słoneczne może być niebezpieczne dla zdrowia. Udar słoneczny to poważna reakcja organizmu na przegrzanie, która może prowadzić do groźnych powikłań, zwłaszcza u dzieci, seniorów i osób cierpiących na choroby przewlekłe. Objawia się m.in. wysoką gorączką, nudnościami, zawrotami głowy i zaburzeniami świadomości. Szybkie rozpoznanie objawów, odpowiednie postępowanie oraz stosowanie prostych zasad profilaktyki pozwolą uniknąć przegrzania organizmu i cieszyć się słońcem w pełni bezpiecznie.
czytaj
Co oznacza białko w moczu? Objawy i przyczyny białkomoczu
Obecność białka w moczu, zwana białkomoczem, to sygnał, którego nie należy ignorować. Choć niewielkie ilości mogą pojawiać się przejściowo – np. po wysiłku fizycznym czy w czasie infekcji – utrzymujące się podwyższone stężenie białka może świadczyć o problemach z nerkami lub innymi schorzeniami ogólnoustrojowymi. Norma białka w moczu U zdrowej osoby mocz zawiera jedynie śladowe ilości białka – zazwyczaj nieprzekraczające 150 mg na dobę. W badaniu ogólnym moczu prawidłowy wynik to „brak” lub „śladowe ilości” białka. Wynik powyżej normy może wskazywać na przejściowe zaburzenia (np. wysiłek fizyczny, stres, gorączkę) lub być objawem chorób nerek i układu moczowego. W przypadku podwyższonego stężenia białka konieczna może być dalsza diagnostyka, w tym badanie dobowej zbiórki moczu lub testy laboratoryjne wykrywające białkomocz selektywny i nieselektywny. Rodzaje białkomoczu Białkomocz, czyli obecność białka w moczu, może mieć różne mechanizmy powstawania i przybierać różne postaci. Rozróżnienie rodzaju białkomoczu ma istotne znaczenie diagnostyczne, ponieważ pomaga określić przyczynę problemu i dobrać odpowiednie leczenie. Białkomocz czynnościowy (przemijający) – pojawia się przejściowo, np. po wysiłku fizycznym, w czasie gorączki, stresu czy odwodnienia. Nie świadczy o uszkodzeniu nerek i zwykle ustępuje samoistnie. Białkomocz ortostatyczny (posturalny) – występuje głównie u dzieci i młodzieży. Białko pojawia się w moczu w ciągu dnia, a znika po nocy spędzonej w pozycji leżącej. Ma łagodny przebieg i nie wymaga leczenia. Białkomocz kłębuszkowy – wynika z uszkodzenia kłębuszków nerkowych, które odpowiadają za filtrację krwi. W tej grupie wyróżniamy: białkomocz selektywny (utrata głównie małych białek (np. albumin) - zwykle w mniej zaawansowanych chorobach) i nieseektywny (utrata różnych typów białek, także większych cząsteczek - świadczy o poważniejszym uszkodzeniu nerek). Białkomocz cewkowy – spowodowany uszkodzeniem cewek nerkowych, które nie są w stanie prawidłowo wchłaniać przefiltrowanych białek. Występuje m.in. w toksycznych uszkodzeniach nerek czy chorobach metabolicznych. Białkomocz z przeładowania (nadmiarowy) – pojawia się, gdy we krwi występuje nadmiar pewnych białek (np. w szpiczaku mnogim – białko Bence’a-Jonesa), które przenikają do moczu mimo prawidłowej pracy nerek. Białkomocz mieszany – zawiera cechy kilku typów jednocześnie i wskazuje na złożony mechanizm powstawania, często przy ciężkich i przewlekłych chorobach nerek. Rozpoznanie rodzaju białkomoczu wymaga dokładnych badań – m.in. analizy ogólnej moczu, pomiaru dobowej utraty białka oraz badań laboratoryjnych krwi. Białko w moczu objawy Obecność białka w moczu, zwłaszcza we wczesnym stadium, często przebiega bezobjawowo i jest wykrywana jedynie podczas badania ogólnego moczu. W miarę postępu choroby, gdy białkomocz osiąga wyższe wartości, mogą pojawić się niespecyficzne objawy wynikające z utraty białek osoczowych i pogarszającej się funkcji nerek. Dochodzi wtedy m.in. do zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej, spadku ciśnienia onkotycznego krwi i zatrzymywania płynów w organizmie. U pacjentów mogą występować również objawy ogólne związane z toczącym się stanem zapalnym lub współistniejącą chorobą nerek. Obrzęki Pieniący się mocz Zmniejszona ilość moczu Uczucie zmęczenia Nadciśnienie tętnicze
czytaj
Ból stawów – przyczyny, sposoby leczenia i profilaktyka
Ból stawów to problem zdrowotny, który może znacząco obniżyć jakość życia i ograniczać codzienną aktywność. Objawia się dyskomfortem, sztywnością, obrzękiem, a niekiedy także zaczerwienieniem w obrębie stawów. Może mieć charakter ostry lub przewlekły, a jego przyczyny upatruje się w przeciążeniach mechanicznych, chorobach zapalnych oraz zmianach zwyrodnieniowych. Podstawowe znaczenie w redukcji bólu ma trafna diagnoza oraz odpowiednio dobrane leczenie, które może obejmować zarówno farmakoterapię, jak i domowe sposoby. Nie bez znaczenia jest również profilaktyka, która pozwala ograniczyć ryzyko nawrotów oraz spowolnić postęp dolegliwości. Jak bolą stawy? Ból stawów może przyjmować różne formy, w zależności od jego przyczyny i lokalizacji. Najczęściej opisywany jest jako uczucie sztywności, kłucia, pieczenia lub tępego, rozlanego bólu, który nasila się podczas ruchu lub obciążenia stawu. W niektórych przypadkach może występować również ból spoczynkowy, szczególnie w nocy lub nad ranem, co jest charakterystyczne dla chorób zapalnych, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów. Dolegliwości mogą obejmować jeden lub kilka stawów, a ich nasilenie bywa zmienne – od łagodnego dyskomfortu po silny, unieruchamiający ból. Często towarzyszą im objawy dodatkowe, takie jak obrzęk, zaczerwienienie, ograniczenie zakresu ruchu czy uczucie przeskakiwania w stawie. Charakter bólu może stanowić istotną wskazówkę diagnostyczną i pomóc w ustaleniu jego źródła. Ból stawów przyczyny Ból stawów może wynikać z czynników mechanicznych, zapalnych lub zwyrodnieniowych. Jedną z najczęstszych przyczyn są choroby zwyrodnieniowe stawów, które pojawiają się wraz z wiekiem, na skutek zużycia chrząstki stawowej. Równie często ból stawów towarzyszy stanom zapalnym, takim jak reumatoidalne zapalenie stawów, dna moczanowa czy toczeń rumieniowaty układowy. Dolegliwości mogą być również efektem urazów – skręceń, zwichnięć czy przeciążeń związanych z intensywną aktywnością fizyczną. Czasami ból stawów ma charakter wtórny i towarzyszy innym schorzeniom ogólnoustrojowym. Najczęstsze przyczyny bólu stawów: choroba zwyrodnieniowa stawów, reumatoidalne zapalenie stawów i inne choroby autoimmunologiczne, dna moczanowa (podagra), urazy mechaniczne: skręcenia, zwichnięcia, przeciążenia, infekcje wirusowe lub bakteryjne, zaburzenia metaboliczne i hormonalne.
czytaj
Hemoroidy - przyczyny żylaków odbytu i leczenie hemoroidów
Hemoroidy to wstydliwe schorzenie związane z poszerzeniem naczyń żylnych w okolicach odbytu. Jeśli nie zostanie odpowiednio wcześnie rozpoznane i leczone, mogą powodować dyskomfort, ból, a nawet poważne komplikacje. Znajomość czynników sprzyjających ich powstawaniu pomoże w profilaktyce, a świadomość dostępnych metod leczenia – zarówno domowych, jak i farmakologicznych – może przynieść szybką ulgę i poprawić komfort życia. Co to są hemoroidy? Hemoroidy to naturalnie występujące struktury naczyniowe zlokalizowane w kanale odbytu Wyróżniamy hemoroidy zewnętrzne i hemoroidy wewnętrzne. Ich zadaniem jest wspomaganie kontroli wypróżniania. Gdy hemoroidy ulegają powiększeniu lub stanom zapalnym mamy do czynienia z rozwojem choroby hemoroidalnej, potocznie nazywanej żylakami odbytu. Objawy takie jak swędzenie, pieczenie, krwawienie czy ból podczas wypróżniania są sygnałem, że hemoroidy wymagają specjalistycznej diagnostyki i właściwego leczenia.
czytaj
Zakrzepica kończyn dolnych – objawy, przyczyny i sposoby leczenia
Zakrzepica kończyn dolnych to poważne schorzenie, które polega na tworzeniu się skrzeplin (zakrzepów) w żyłach nóg, najczęściej w żyłach głębokich. Jest to stan, który może prowadzić do zatorowości płucnej, dlatego ważne jest szybkie rozpoznanie i odpowiednie leczenie. Zakrzepica nóg może dotyczyć osób w każdym wieku, jednak najczęściej występuje u osób starszych, osób z chorobami przewlekłymi, palaczy, a także u tych, którzy prowadzą siedzący tryb życia. Objawy zakrzepicy Zakrzepica żylna może przebiegać z różnymi objawami, które zależą od nasilenia schorzenia oraz lokalizacji zakrzepu. Najczęściej występujące symptomy to: ból, obrzęk, tkliwość i wzrost temperatury ciała. Ból i uczucie ciężkości w nodze – ból często nasila się przy chodzeniu lub staniu, a noga może wydawać się ciężka i obolała. Obrzęk – dotyczy głównie dolnej części nogi, wokół kostki lub w obrębie całej kończyny. Może występować w wyniku zastoju krwi. Zaczerwienienie skóry – skóra nad miejscem, gdzie znajduje się zakrzep, może stać się ciepła i zaczerwieniona. Zwiększona wrażliwość na dotyk – obszar objęty zakrzepicą może być bolesny w dotyku. Wzrost temperatury ciała – u niektórych osób zatorowi może towarzyszyć stan podgorączkowy. Warto zaznaczyć, że nie zawsze występują wszystkie z tych objawów, a niektóre przypadki zakrzepicy mogą przebiegać bez widocznych objawów. Zakrzepica żylna – przyczyny Zakrzepica może być wynikiem wielu czynników, które wpływają na przepływ krwi w żyłach i skłonność do tworzenia się skrzeplin. Do najczęstszych przyczyn zakrzepicy należą: unieruchomienie, choroby serca, uszkodzenia naczyń krwionośnych, zaburzenia krzepliwości, ciąża i połóg, otyłość i nikotynizm. Unieruchomienie i długotrwałe siedzenie lub leżenie, np. w wyniku długich podróży, hospitalizacji czy po operacjach, które ograniczają ruchliwość, sprzyja zastojowi krwi. Choroby serca takie jak niewydolność serca czy arytmie mogą zaburzać krążenie i zwiększać ryzyko zakrzepów. Uszkodzenie ściany naczynia, np. w wyniku urazów, operacji lub przewlekłych stanów zapalnych, sprzyja tworzeniu się skrzeplin. Zaburzenia krzepliwości zwiększają ryzyko zakrzepicy. W czasie ciąży i po porodzie organizm kobiety przechodzi zmiany hormonalne, które mogą wpływać na większą skłonność do tworzenia zakrzepów. Nadmierna masa ciała zwiększa ciśnienie w żyłach nóg, co sprzyja powstawaniu zakrzepów. Palenie papierosów – nikotyna wpływa na zjawisko zwężenia naczyń krwionośnych oraz zaburza prawidłową krzepliwość krwi. Osoby znajdujące się w grupach ryzyka powinny szczególnie dbać o odpowiednią aktywność fizyczną, zdrową dietę i, w miarę możliwości, unikać czynników sprzyjających rozwojowi tej choroby. Regularne badania i konsultacje specjalistyczne pozwolą na szybsze wykrycie problemu i podjęcie właściwego leczenia.
czytaj
Migrena – objawy, przyczyny i rodzaje migrenowego bólu głowy
Migrena to jedno z najczęstszych, a zarazem najbardziej dokuczliwych zaburzeń neurologicznych. Charakteryzuje się nawracającymi, intensywnymi i utrudniającymi normalne funkcjonowanie bólami głowy. Istnieją różne postaci migreny różniące się objawami i przyczynami tej dolegliwości. Umiejętność rozpoznania rodzaju migrenowego bólu głowy, zdiagnozowania jego przyczyny oraz znajomość skutecznych metod leczenia mogą pomóc złagodzić uciążliwe dolegliwości oraz zapobiec nawrotom migreny. Co to jest migrena? Migrena to przewlekła choroba neurologiczna, która charakteryzuje się nawracającymi atakami silnego bólu głowy, najczęściej jednostronnego, o pulsującym charakterze. Ból ten może trwać od kilku godzin do nawet kilku dni, a jego intensywność bywa tak silna, że utrudnia codzienne funkcjonowanie. Migrenie często towarzyszą nudności, wymioty, nadwrażliwość na światło, dźwięki czy zapachy. Choć migrena jest częstym schorzeniem, to jej przyczyny nie zostały jeszcze do końca poznane. Uważa się, że jest to wynik złożonej interakcji czynników genetycznych, środowiskowych oraz zmian w aktywności mózgu. Ataki migreny mogą być wywoływane przez różne czynniki, takie jak stres, zmiany hormonalne, niewłaściwa dieta, zmiana pogody czy brak snu. Istnieje kilka rodzajów migreny, które mogą różnić się objawami, częstotliwością ataków oraz czynnikami wywołującymi ból. Objawy migreny Migrena to więcej niż tylko ból głowy – to złożony stan, który wiąże się z różnorodnymi objawami. Najbardziej charakterystycznym symptomem jest silny, pulsujący ból głowy, który zazwyczaj koncentruje się po jednej stronie czaszki. Ból ten może być tak intensywny, że uniemożliwia normalne funkcjonowanie i wymaga odpoczynku w ciemnym, cichym pomieszczeniu. Migrena często wiąże się z innymi objawami, takimi jak: nudności i wymioty; nadwrażliwość na światło (fotofobia); nadwrażliwość na dźwięki (fonofobia); aura migrenowa czyli objawy neurologiczne takie jak migoczące światła, mroczki w polu widzenia, drętwienie lub mrowienie w rękach czy twarzy. Aura zazwyczaj występuje na 20–30 minut przed bólem głowy, ale nie zawsze występuje u każdej osoby z migreną. Objawy migreny mogą różnić się w zależności od osoby, a także nasilenia ataku. Czasami migrena trwa tylko kilka godzin, ale u niektórych osób może utrzymywać się nawet przez kilka dni. Regularne występowanie migreny może znacząco wpłynąć na jakość życia, dlatego warto skonsultować się z lekarzem, aby dobrać odpowiednie metody leczenia i łagodzenia objawów.
czytaj
Jak stosować kwas salicylowy i niacynamid razem?
W pielęgnacji skóry codziennie pojawiają się nowe kosmetyczne trendy. Na szczególną uwagę zasługują niektóre połączenia składników aktywnych. Jednym z takich duetów jest kwas salicylowy i niacynamid. Oba składniki mają udowodnione działanie na cerę problematyczną, tłustą czy skłonną do przebarwień, ale czy można stosować je razem? Znajomość zasad stosowania kwasu salicylowego i niacynamidu pozwoli bezpiecznie i skutecznie wprowadzić te składniki do codziennej rutyny pielęgnacyjnej.
czytaj
Czerniak skóry – przyczyny raka skóry, objawy, leczenie
Czerniak skóry to jeden z najgroźniejszych nowotworów złośliwych, wywodzący się z komórek barwnikowych – melanocytów. Choć rozwija się najczęściej na skórze, może występować także w innych częściach ciała, takich jak błony śluzowe czy gałka oczna. Główną przyczyną jego powstawania jest nadmierna ekspozycja na promieniowanie UV, zarówno naturalne, jak i sztuczne, np. w solariach. Wczesne rozpoznanie czerniaka znacząco zwiększa szanse na wyleczenie, dlatego tak ważna jest regularna kontrola wszelkich zmian skórnych. Co to jest czerniak? Czerniak to nowotwór skóry o złośliwym charakterze. Wywodzi się z melanocytów – komórek odpowiedzialnych za produkcję melaniny, czyli barwnika nadającego skórze kolor. Choć stanowi tylko niewielki procent wszystkich nowotworów skóry, to charakteryzuje się największą agresywnością i wysokim ryzykiem przerzutów do innych narządów. Czerniak może rozwijać się zarówno w obrębie już istniejących znamion barwnikowych, jak i na zdrowej skórze. Może występować u osób w różnym wieku, choć najczęściej diagnozowany jest u dorosłych między 30. a 60. rokiem życia. Objawy czerniaka Czerniak na skórze objawia się najczęściej zmianami, które mogą przypominać zwykłe znamiona barwnikowe. Charakterystyczne symptomy wskazujące na czerniaka to asymetria zmiany, nierówne lub postrzępione brzegi, niejednolita barwa, średnica powyżej 6 mm oraz postępujące zmiany w wyglądzie znamienia – jego szybki wzrost, swędzenie, krwawienie lub tworzenie się owrzodzenia. Czerniak może pojawić się na skórze w dowolnym miejscu, także w miejscach rzadko wystawianych na słońce, takich jak okolice paznokci, podeszwy stóp czy skóra owłosiona głowy. Asymetryczny kształt zmiany skórnej. Nierówne, postrzępione brzegi. Niejednolity kolor. Średnica powyżej 6 mm, Szybki wzrost, zmiana kształtu lub koloru znamienia. Swędzenie, pieczenie, krwawienie lub owrzodzenie zmiany. Pojawienie się nowej zmiany na skórze, szczególnie zmiany różniącej się wyglądem od innych znamion.
czytaj
Rogowacenie okołomieszkowe – przyczyny, leczenie i zapobieganie
Rogowacenie okołomieszkowe to dolegliwość skórna objawiająca się drobnymi, szorstkimi grudkami najczęściej na ramionach, udach, a czasem także na twarzy. Choć nie jest to groźne schorzenie, może powodować dyskomfort i uczucie suchości skóry oraz wpływać negatywnie na wygląd. Przyczyną zmian jest nadmierne rogowacenie naskórka, co prowadzi do zatykania mieszków włosowych. Rogowacenie przymieszkowe – przyczyny Rogowacenie okołomieszkowe jest wynikiem nadmiernego rogowacenia naskórka, które prowadzi do zatkania ujść mieszków włosowych martwymi komórkami skóry i sebum. Przyczyną tego procesu są najczęściej predyspozycje genetyczne, ale do jego rozwoju mogą przyczyniać się również: suche powietrze, niedobór witamin (zwłaszcza witaminy A i E), a także zaburzenia hormonalne. Predyspozycje genetyczne Nadmierne rogowacenie naskórka Suchość skóry Niedobory witamin – zwłaszcza witaminy A i E Zaburzenia hormonalne Atopowe Zapalenie Skóry (AZS)
czytaj
Choroba wieńcowa – przyczyny, objawy i sposoby leczenia choroby niedokrwiennej serca
Choroba wieńcowa, nazywana także chorobą niedokrwienną serca, to schorzenie układu krążenia, które może prowadzić między innymi do zawału serca. Powstaje na skutek zwężenia lub zablokowania tętnic wieńcowych, co ogranicza dopływ tlenu do mięśnia sercowego. Jakie są główne przyczyny choroby wieńcowej? Jakie objawy daje niedokrwienie serca? Znajomość odpowiedzi na te pytania pozwoli właściwie zadbać o profilaktykę schorzenia, a świadomość sposobów leczenia pomoże w wyborze najlepszej metody terapii. Choroba wieńcowa – co to? Choroba niedokrwienna serca to choroba układu krążenia spowodowane zwężeniem lub zablokowaniem tętnic wieńcowych, które dostarczają tlen i składniki odżywcze do mięśnia sercowego. Główną przyczyną tego procesu jest miażdżyca, czyli odkładanie się blaszek miażdżycowych na ścianach naczyń krwionośnych. Ograniczony przepływ krwi do serca może prowadzić do bólu w klatce piersiowej (dławicy piersiowej), duszności, a w skrajnych przypadkach – do zawału serca. Choroba rozwija się stopniowo i często przez długi czas nie daje wyraźnych objawów, dlatego tak ważna jest profilaktyka oraz regularne badania kontrolne. ChNS – przyczyny Choroba niedokrwienna serca (ChNS) najczęściej rozwija się na skutek miażdżycy, czyli procesu odkładania się blaszek miażdżycowych w tętnicach wieńcowych. Tworzące się złogi tłuszczowe, cholesterol oraz inne substancje stopniowo zwężają światło naczyń krwionośnych, ograniczając przepływ krwi do serca. Do głównych czynników ryzyka należą niezdrowa dieta bogata w tłuszcze nasycone i cukry, brak aktywności fizycznej, palenie papierosów, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca oraz przewlekły stres. Nie bez znaczenia są także predyspozycje genetyczne – jeśli w rodzinie występowały choroby serca, rośnie ryzyko ChNS. Wczesne rozpoznanie czynników ryzyka oraz zmiana stylu życia oraz rzucenie palenia mogą skutecznie opóźnić rozwój choroby i zmniejszyć ryzyko powikłań.
czytaj
Kac – objawy, sposoby zapobiegania i metody leczenia złego samopoczucia po spożyciu alkoholu
Ciężka głowa, suchość w ustach, mdłości i problemy z koncentracją to typowe objawy kaca. Jego główną przyczyną jest metabolizm alkoholu w organizmie - etanol, czyli alkohol etylowy zawarty w napojach wyskokowych, jest traktowany przez organizm jak toksyna, wątroba przekształca go w aldehyd octowy, substancję jeszcze bardziej toksyczną niż sam alkohol. Znajomość skutecznych sposobów zapobiegania kacowi oraz sprawdzonych sposobów na syndrom dnia poprzedniego pomoże szybciej wrócić do formy niezależnie od tego, czy dopiero planujemy zakrapianą alkoholem imprezę, czy szukamy ulgi po hucznej zabawie. Co to jest kac? - przyczyny Kac to stan złego samopoczucia, który pojawia się kilka godzin po spożyciu alkoholu, najczęściej następnego dnia rano. Po wypiciu napojów zawierających etanol wątroba przekształca go w aldehyd octowy – toksyczny związek chemiczny, który odpowiada za wiele nieprzyjemnych objawów kaca, takich jak bóle głowy, nudności czy ogólne osłabienie organizmu. Kolejnym czynnikiem jest działanie odwadniające alkoholu – alkohol zwiększa produkcję moczu, co prowadzi do utraty wody i elektrolitów, powodując uczucie suchości w ustach i zaburzenia równowagi elektrolitowej. Nie bez znaczenia jest także wpływ alkoholu na układ nerwowy i jakość snu – mimo że po jego spożyciu łatwiej jest zasnąć, to jednak sen staje się płytszy i przerywany, przez co organizm nie ma szans na pełną regenerację.
czytaj
Opryszczka. Przyczyny zimna na ustach i leczenie opryszczki wargowej
Opryszczka wargowa to dolegliwość objawiająca się bolesnymi pęcherzykami. Występuje najczęściej w okresie osłabienia organizmu, długotrwałego stresu oraz zmiennej pogody. Poza nieprzyjemnym swędzeniem, mrowieniem czy pieczeniem opryszczka wpływa negatywnie również na ogólne samopoczucie i wygląd, dlatego warto wiedzieć, jak skutecznie sobie z nią radzić oraz jak zapobiegać jej nawrotom. Jak wygląda zimno na ustach? Charakterystyczne, wypełnione płynem pęcherzyki na wargach, wokół ust lub w okolicy nosa to typowe objawy opryszczki wargowej. Początkowo skóra w tych miejscach może zacząć swędzieć, piec lub sprawiać wrażenie ściągniętej. Wkrótce na tym obszarze pojawiają się małe, bolesne bąbelki, które po kilku dniach pękają, tworząc owrzodzenia. Opryszczka na ustach przyczyny. Czy opryszczka jest zaraźliwa? Febra na ustach jest wywoływana przez wirus opryszczki wargowej herpes simplex (HSV-1), który wnika do organizmu i pozostaje w nim przez całe życie. W wyniku osłabienia układu odpornościowego, stresu, przeziębienia czy zmian temperatury otoczenia może dojść do jej aktywacji i pojawienia się pęcherzyków. Wirus jest bardzo zaraźliwy i łatwo przenosi się przez bezpośredni kontakt z zakażoną skórą, śliną, a także poprzez korzystanie z tych samych przedmiotów (np. ręczników czy szminki). Z tego powodu ważne jest, aby unikać bliskich kontaktów z osobami mającymi opryszczkę, szczególnie w aktywnej fazie, pamiętając jednak, że wirus może być przenoszony nawet wtedy, gdy objawy nie są jeszcze widoczne.
czytaj
Bezpieczne opalanie - ochrona przeciwsłoneczna skóry
Opalanie to nieodłączny element letniego relaksu na świeżym powietrzu, jednak promienie słoneczne, choć niezbędne do produkcji witaminy D i korzystnie wpływające na nasz nastrój i wygląd mogą stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia skóry. Zbyt długa i nieodpowiedzialna ekspozycja na słońce może prowadzić do oparzeń słonecznych, przyspiesza starzenia się skóry oraz zwiększa ryzyko raka skóry. Jak zatem opalać się bezpiecznie? Poza unikaniem zbyt długiego wylegiwania się na słońcu oraz korzystania z promieni słonecznych poza godzinami największego promieniowania (10-16) pamiętać należy o niezbędnej ochronie w postaci filtrów przeciwsłonecznych. Wybór odpowiedniego filtra i umiejętne stosowanie kosmetyków przeciwsłonecznych zapewni właściwą ochronę oraz pozwoli cieszyć się piękną, a przede wszystkim zdrową opalenizną. Filtry przeciwsłoneczne – rodzaje filtrów SPF Filtry przeciwsłoneczne są kluczowym elementem ochrony skóry przed szkodliwym działaniem promieniowania ultrafioletowego (UV). Różnią się one między sobą mechanizmem działania, składem oraz poziomem ochrony, który określany jest współczynnikiem ochrony przeciwsłonecznej (SPF). Wśród dostępnych na rynku filtrów SPF znajdziemy filtry fizyczne, chemiczne, hybrydowe oraz filtry naturalne. Filtry mineralne (fizyczne) Filtry mineralne, znane również jako fizyczne, działają na zasadzie odbijania i rozpraszania promieniowania UV. Są to najczęściej tlenek cynku (ZnO) i dwutlenek tytanu (TiO2). Tlenek cynku (ZnO): zapewnia ochronę przed promieniowaniem UVA i UVB. Jest szczególnie polecany dla osób o wrażliwej skórze. Dwutlenek tytanu (TiO2): chroni głównie przed promieniowaniem UVB i częściowo przed UVA. Jest powszechnie stosowany w kosmetykach przeciwsłonecznych. Filtry chemiczne (organiczne) Filtry chemiczne, zwane również organicznymi, działają poprzez absorpcję promieniowania UV i przekształcanie go w ciepło, które jest następnie uwalniane z powierzchni skóry. Do filtrów chemicznych zawartych w dostępnych na rynku kosmetyczkach przeciwsłonecznych należą między innymi: oktokrylen, oksybenzon czy octinoxate. Filtry hybrydowe Filtry hybrydowe łączą w sobie właściwości filtrów mineralnych i chemicznych, oferując wszechstronną ochronę przed promieniowaniem UV. Dzięki tej kombinacji mogą oferować zalety obu typów filtrów zapewniając szersze spektrum ochrony i lepszą stabilność. Filtry naturalne Niektóre kosmetyki przeciwsłoneczne zawierają składniki pochodzenia naturalnego, takie jak np. olej z nasion malin, marchwi, masło shea lub inne substancje naturalne, które mają właściwości chroniące przed UV. Choć ich skuteczność może być niższa w porównaniu do filtrów chemicznych lub mineralnych, są one często wybierane przez osoby preferujące naturalne kosmetyki.
czytaj
Lewatywa – co to jest, jak działa i jak ją prawidłowo wykonywać?
Lewatywa to znany od wieków zabieg stosowany zarówno w celach leczniczych, jak i profilaktycznych. Polega na wprowadzeniu płynów do jelita grubego przez odbyt, co wspomaga usuwanie zalegających resztek pokarmowych i toksyn, poprawia perystaltykę jelit i może pomóc w walce z zaparciami. Jak działa lewatywa? Kiedy po nią sięgnąć? Jak zrobić lewatywę w domu? Znajomość odpowiedzi na te pytania pozwoli skutecznie, a przy tym bezpiecznie korzystać z tej metody oczyszczania organizmu. Lewatywa - co to? Lewatywa to zabieg, który polega na wprowadzeniu płynu (najczęściej wody, soli fizjologicznej lub specjalnych roztworów) do jelita grubego przez odbyt, co rozciąga ściany jelita, pobudzając perystaltykę. Jej celem jest oczyszczenie jelit z zalegających resztek pokarmowych, toksyn i gazów, co może przynieść ulgę przy zaparciach lub przygotować organizm do badań diagnostycznych, takich jak np. kolonoskopia. Zabieg wspomaga również detoksykację organizmu, poprawiając ogólne samopoczucie i funkcjonowanie układu trawiennego. Wskazania do lewatywy Wśród wskazań do wykonania lewatywy wymienia się najczęściej: zaparcia, przygotowanie do badań diagnostycznych lub porodu, oczyszczenie organizmu, a także leczenie niektórych schorzeń i postępowanie po zabiegach operacyjnych. Lewatywa pomaga w usuwaniu zalegających resztek pokarmowych i gazów, co przynosi ulgę przy przewlekłych zaparciach. Oczyszcza jelita, zapewniając lepszą widoczność i dokładność wyników kolonoskopii. Stosowana przed porodem może pomóc w zmniejszeniu ryzyka zakażeń i poprawie komfortu w trakcie porodu. Jako element detoksykacji może wspomóc usuwanie toksyn i poprawić funkcjonowanie układu trawiennego. Lewatywa może być zalecana w okresie pooperacyjnym w celu oczyszczenia jelit i wspomagania powrotu do zdrowia.
czytaj
Choroby odkleszczowe – jak je rozpoznać i skutecznie leczyć?
Ukąszenie kleszcza może prowadzić do poważnych chorób, takich jak borelioza czy kleszczowe zapalenie mózgu. Wczesne rozpoznanie objawów i szybkie rozpoczęcie leczenia pomogą uniknąć groźnych powikłań i przyspieszy powrót do zdrowia, a właściwa ochrona zapobiegnie ponownym ugryzieniom.
czytaj
Jak skutecznie zadbać o piękno cery?
Skuteczna pielęgnacja skóry to inwestycja w jej kondycję i piękny wygląd. Innowacyjne receptury z kwasem hialuronowym i witaminą C oferują naturalne rozwiązania, które poprawiają nawilżenie, regenerację oraz ochronę skóry. Dzięki tym składnikom cera odzyskuje zdrowy i promienny wygląd. Nowoczesna pielęgnacja dopasowana do potrzeb Twojej skóry Każda skóra ma swoje potrzeby. Odpowiednia pielęgnacja jest kluczem do zachowania jej zdrowia i pięknego wyglądu. Współczesne preparaty pielęgnacyjne, bogate w kwas hialuronowy, witaminę C oraz inne substancje aktywne, dostosowują się do indywidualnych problemów skórnych, takich jak odwodnienie, rumień, przebarwienia, utrata jędrności czy skłonność do podrażnień. Innowacyjne formuły gwarantują skuteczną pielęgnację, dbając o potrzeby nawet najbardziej wymagającej skóry.
czytajPoradnik od Apteki Centralnej
Zdrowie, leki i suplementy – rzetelna wiedza od Apteki Centralnej
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Alergiczne zapalenie spojówek – objawy i leczenie alergii oczu
Zapalenie spojówek to schorzenie oczu będące jednym z najczęstszych objawów alergii. Alergiczne zapalenie spojówek wywołują zazwyczaj alergeny unoszące się w powietrzu, takie jak pyłki roślin, roztocza kurzu domowego, pleśnie czy sierść zwierząt. W kontakcie z nimi układ odpornościowy reaguje nadmiernie, prowadząc do stanu zapalnego i powodując swędzenie, zaczerwienienie i łzawienie oczu. Alergia oczu objawy Alergiczne zapalenie spojówek objawia się szeregiem dokuczliwych dolegliwości, które mogą utrudniać codzienne funkcjonowanie. Najczęściej wymienia się intensywne swędzenie oczu, uczucie pieczenia oraz zaczerwienienie spojówek, towarzyszyć temu może nadmierne łzawienie i obrzęk powiek oraz nadwrażliwość na światło. Symptomy zazwyczaj pojawiają się nagle, zwłaszcza po kontakcie z alergenem, i mogą utrzymywać się przez dłuższy czas, jeśli nie ograniczymy ekspozycji na czynnik uczulający. Swędzenie i pieczenie oczu. Zaczerwienienie spojówek. Nadmierne łzawienie. Obrzęk powiek. Nadwrażliwość na światło. Wodnista, przezroczysta wydzielina. Pogorszenie objawów po kontakcie z alergenem.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Woda morska – bezpieczny sposób na katar alergiczny
Katar alergiczny potrafi skutecznie uprzykrzyć funkcjonowanie – kichanie, swędzenie w nosie, uczucie zatkania i wodnista wydzielina to tylko niektóre z jego uciążliwych objawów. Choć wiele osób sięga po leki przeciwhistaminowe, coraz większą popularnością cieszy się naturalna i łagodna alternatywa – woda morska. To prosty, a zarazem skuteczny sposób na nawilżenie i oczyszczenie nosa z alergenów bez ryzyka działań niepożądanych. Woda morska hipertoniczna czy izotoniczna? Rodzaje wody morskiej W aptekach dostępne są dwa podstawowe rodzaje wody morskiej: izotoniczna i hipertoniczna. Różnią się one stężeniem soli morskiej, a co za tym idzie – również działaniem i zastosowaniem. Często wzbogacone są o składniki dodatkowe, takie jak wyciągi roślinne czy olejki eteryczne, które zwiększają działanie terapeutyczne produktu. Woda morska izotoniczna Izotoniczny roztwór wody morskiej to łagodny preparat o stężeniu soli zbliżonym do płynów ustrojowych organizmu (ok. 0,9% NaCl), dzięki czemu doskonale sprawdza się w codziennej higienie nosa – zarówno u dorosłych, jak i u dzieci, w tym także noworodków. Jej działanie polega głównie na nawilżeniu i oczyszczeniu błony śluzowej nosa z alergenów, kurzu i innych zanieczyszczeń, co przynosi ulgę przy katarze alergicznym oraz zmniejsza podrażnienia. Woda morska izotoniczna nie wysusza śluzówki, dlatego może być stosowana nawet kilka razy dziennie – profilaktycznie lub wspomagająco w leczeniu objawów alergii. To bezpieczny i naturalny sposób na szybką ulgę bez efektu uzależnienia, charakterystycznego dla niektórych kropli do nosa. Woda morska hipertoniczna Hipertoniczny roztwór wody morskiej zawiera wyższe stężenie soli niż płyny ustrojowe organizmu – zazwyczaj powyżej 2%. Dzięki temu wykazuje silniejsze działanie osmotyczne: zmniejsza obrzęk śluzówki nosa, udrażnia drogi oddechowe i ułatwia oddychanie. To sprawia, że jest szczególnie polecana w przypadku nasilonego kataru alergicznego, zatkanego nosa, a także przy infekcjach zatok. Choć woda morska hipertoniczna działa intensywniej niż roztwór izotoniczny, jej stosowanie jest równie bezpieczne, warto jednak pamiętać, że może powodować lekkie uczucie pieczenia lub szczypania, szczególnie u osób z bardzo podrażnioną śluzówką. Woda hipertoniczna to naturalna alternatywa dla leków obkurczających naczynia krwionośne – bez ryzyka uzależnienia i skutków ubocznych. Spray do nosa z dodatkami Woda morska w sprayu może być wzbogacona o dodatkowe składniki, które zwiększają jej skuteczność i przynoszą jeszcze szybszą ulgę w katarze. Wśród najczęściej dodawanych substancji znajdują się ekstrakty roślinne, np. z aloesu, rumianku czy olejki eteryczne (np. olejek eukaliptusowy), które działają łagodząco, przeciwzapalnie i wspomagają regenerację błony śluzowej nosa. Niektóre preparaty zawierają również dexpantenol (prowitaminę B5), znany ze swoich właściwości nawilżających i kojących – idealny przy podrażnionym, suchym nosie.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Ukąszenia owadów – rodzaje, zapobieganie i pierwsza pomoc
Ukąszenia owadów to powszechne zdarzenie, które może przydarzyć się każdemu, szczególnie w okresie wiosenno — letnim, kiedy owady są najbardziej aktywne. Ugryzienie komarów, kleszczy czy użądlenie przez pszczołę może przynieść różnorodne reakcje, od niewielkich podrażnień po poważne reakcje alergiczne wymagające natychmiastowej interwencji medycznej. Znajomość rodzajów ukąszeń, środków ochrony oraz sposobów łagodzenia objawów ugryzienia może być kluczowa dla zachowania spokoju i bezpieczeństwa w tego typu incydentach. Jak rozróżnić ślad po ukąszeniu? Rozpoznanie ukąszenia może być trudne, ponieważ różne gatunki owadów mogą pozostawić różne rodzaje śladów. Ugryzienie kleszcza może być trudne do rozpoznania, ponieważ kleszcze są małe i mogą pozostawić łatwe do przeoczenia ślady. W identyfikacji ugryzienia kleszcza pomóc może lokalizacja i towarzyszące ugryzieniu objawy. Kleszcze często gryzą w obszarach ciała, które są trudniej dostępne lub pokryte włosami, takie jak kark, pachwiny, linia włosów, za uszami lub w okolicy pach i pod kolanami. Ugryzieniu przez kleszcza towarzyszyć może zaczerwienienie i obrzęk, a także lekki ból, swędzenie, zaczerwienienie i uczucie pieczenia wokół miejsca ugryzienia. Ugryzienia komarów są dość powszechne i mogą być łatwe do rozpoznania dzięki kilku charakterystycznym cechom, takim jak wygląd śladu po ugryzieniu, swędzenie czy czas trwania objawów. Ugryzienia komarów zazwyczaj pozostawiają małe, czerwone krostki na skórze. Często towarzyszy im uczucie swędzenia. W przeciwieństwie do niektórych innych ukąszeń owadów, ugryzienia komarów zazwyczaj nie powodują dużego obrzęku ani bólu. Objawy ugryzienia komara, takie jak swędzenie i zaczerwienienie, zazwyczaj ustępują w ciągu kilku dni. Użądlenie pszczoły zazwyczaj wywołuje ostre, nagłe uczucie bólu w miejscu użądlenia. Po użądleniu na skórze pozostaje mały, zaczerwieniony guzek lub obrzęk, często z widocznym miejscem, gdzie pszczoła wbiła swój żądło. Guzek ten może być bolesny i gorący w dotyku. Użądlenie pszczoły często wywołuje swędzenie i pieczenie, a u osób uczulonych na jad pszczeli może wywołać reakcje alergiczne, które mogą obejmować obrzęk wokół oczu, twarzy lub innych części ciała, trudności w oddychaniu, nudności, wymioty, zawroty głowy, gorączkę i szybkie tętno. W przypadku wystąpienia takich objawów należy niezwłocznie zasięgnąć pomocy medycznej.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Szczepienia - dlaczego należy się szczepić?
Szczepienia to jeden z najważniejszych i najskuteczniejszych sposobów ochrony zdrowia. Dzięki nim udało się wyeliminować lub znacząco ograniczyć wiele groźnych chorób zakaźnych, które jeszcze kilkadziesiąt lat temu stanowiły realne zagrożenie życia. Mimo to wokół szczepień wciąż krąży wiele mitów i wątpliwości, które sprawiają, że są one częstym powodem dyskusji i zyskują liczne grono przeciwników. Dlaczego warto się szczepić? Jak działają szczepionki? Dlaczego odporność zbiorowa jest tak ważna dla zdrowia całego społeczeństwa? Wyjaśniamy, co warto wiedzieć, by świadomie dbać o zdrowie swoje i swoich bliskich. Co to jest szczepionka? Szczepionka to preparat medyczny, który ma za zadanie pobudzić układ odpornościowy do wytworzenia ochrony przed konkretną chorobą zakaźną. Jak działa szczepionka? Szczepionka zawiera osłabione lub inaktywowane drobnoustroje (np. wirusy, bakterie) albo ich fragmenty, które nie wywołują choroby, ale „uczą” organizm, jak skutecznie się przed nią bronić. Dzięki temu układ odpornościowy osoby zaszczepionej będzie potrafił szybko rozpoznać i zneutralizować dany patogen. Szczepionki są więc bezpiecznym i skutecznym sposobem na budowanie odporności – bez konieczności przechodzenia groźnej infekcji. To właśnie dzięki nim możliwe było opanowanie wielu chorób, takich jak odra, polio czy błonica.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Spalacze tłuszczu - jak przyspieszyć metabolizm?
Dbanie o szczupłą sylwetkę stało się nieodłącznym elementem zdrowego stylu życia. Dążenie do osiągnięcia idealnej wagi i lepszej kondycji fizycznej skłania wiele osób do poszukiwań skutecznych sposobów wspomagających proces utraty tkanki tłuszczowej i zwiększania tempa przemiany materii. W związku z tym coraz większe zainteresowanie budzi temat spalaczy tłuszczu oraz naturalnych metod przyspieszania metabolizmu. Jakie są najpopularniejsze rodzaje spalaczy tłuszczu? Jak działają spalacze tłuszczu? Jak przyspieszyć metabolizm przez zmianę nawyków żywieniowych i aktywność fizyczną? Podpowiadamy poniżej. Metabolizm co to? Metabolizm to ogół procesów biochemicznych zachodzących w organizmie, które służą przetwarzaniu pokarmów i substancji odżywczych na energię potrzebną do życia oraz na materiał budulcowy dla wzrostu, naprawy tkanek i regulacji funkcji organizmu. Procesy metaboliczne obejmują zarówno katabolizm, czyli rozkład związków chemicznych w celu uwolnienia energii, jak i anabolizm, czyli synteza związków chemicznych w celu budowy substancji potrzebnych do wzrostu i naprawy. Zaburzenia metabolizmu mogą prowadzić do różnych chorób, takich jak cukrzyca, otyłość, czy choroby metaboliczne. Dlatego zachowanie prawidłowego metabolizmu jest istotne dla zdrowia, dobrego samopoczucia i szczupłej sylwetki.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Wzdęcia brzucha – objaw przejedzenia, nietolerancji pokarmowej, a może groźnego dla zdrowia schorzenia? Jakie są domowe sposoby i dostępne bez recepty leki na wzdęcia?
Wzdęcia brzucha to powszechny problem, który choć zazwyczaj nie stanowi poważnego zagrożenia dla zdrowia, może znacząco wpływać na komfort życia. Wzdęcia wynikają z nadmiaru gazów w jelitach, co najczęściej wiąże się z uczuciem rozdęcia, pełności i bólem brzucha. Aby móc skutecznie radzić sobie nadmiarem gazów warto poznać przyczyny, metody leczenia oraz domowe sposoby na wzdęcia. Wzdęty brzuch przyczyny Wzdęty brzuch to nieprzyjemny objaw będący wynikiem między innymi nadmiernej ilości gazów w jelitach, nietolerancji pokarmowych, problemów z trawieniem, zatrucia czy infekcji oraz zaparć. Wzdęcia mogą towarzyszyć także chorobom układu pokarmowego, a w przypadku kobiet – problemów ginekologicznych. Wzdęty brzuch po jedzeniu Nieprawidłowa, ciężkostrawna dieta bogata w gazotwórcze bądź tłuste produkty oraz spożywanie posiłków w pośpiechu to czynniki, które mogą prowadzić do wzdęć po jedzeniu Połykanie powietrza podczas jedzenia, picia, żucia gumy lub rozmawiania może prowadzić do wzdęć. Niektóre produkty spożywcze mogą powodować nadprodukcję gazów w przewodzie pokarmowym. Do produktów gazotwórczych należą między innymi fasola, kapusta, brukselka, cebula, brokuły, gazowane napoje i produkty mleczne. Wzdęcia po jedzeniu mogą wywoływać także nietolerancje pokarmowe — nietolerancja laktozy może powodować wzdęcia po spożyciu produktów mlecznych, a nietolerancję fruktozy może powodować trudności w trawieniu niektórych owoców, warzyw i słodzików. Spożywanie dużych ilości jedzenia podczas jednego posiłku może wpływać na czas trawienia i prowadzić do wzdęć. Nadmiar tłuszczów może opóźniać opróżnianie się żołądka, co może powodować wzdęcia. Brzuch jak balon — choroby "Brzuch jak balon" to określenie używane dla opisania wzdęcia lub dyskomfortu w okolicach brzucha. Uczucie to może być związane z różnymi schorzeniami, takimi jak IBS, choroba Leśniowskiego-Crohna, zaparcia, zapalenie jelita czy infekcje. Zespół jelita drażliwego (IBS) to schorzenie przewodu pokarmowego, które może powodować wzdęcia, ból brzucha, zmiany w rytmie wypróżnień i inne problemy trawienne. Choroba Leśniowskiego-Crohna to przewlekła choroba zapalna jelit, która może objawiać się między innymi wzdęciami, bólami brzucha i biegunką. Osoby cierpiące na celiakię mogą doświadczać wzdęć po spożyciu pokarmów zawierających gluten. Zaparcia i nagromadzenie kału w jelitach może prowadzić do uczucia wzdęcia. Zapalenie jelita grubego, zwłaszcza w postaci wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, może objawiać się bólami brzucha, wzdęciami i biegunką. Bakteryjne lub wirusowe infekcje jelitowe mogą powodować wzdęcia, biegunki i inne objawy ze strony układu pokarmowego. Wzdęty brzuch przyczyny ginekologiczne Spuchnięty brzuch u kobiet może mieć swoje źródło również w problemach ginekologicznych. Zespół policystycznych jajników (PCOS) to powodujące wzdęcia brzucha schorzenie charakteryzujące się obecnością torbieli na jajnikach. Endometrioza to choroba ginekologiczna, w której przebiegu komórki podobne do błony śluzowej macicy rosną poza nią. Może to powodować wzdęcia i ból brzucha oraz problemy z układem trawiennym. Torbiele jajnika - duże torbiele mogą powodować niewielkie powiększenie brzucha i uczucie wzdęcia. Mięśniaki macicy to rosnące w macicy guzy, które w zależności od ich rozmiaru i położenia, mogą powodować uczucie pełnego brzucha. Niedrożność jajowodów może prowadzić do wzdęć i wywoływać uczucia rozpierania. Ciąża pozamaciczna rozwijająca się najczęściej w jajowodzie, może powodować wzdęcie i ból brzucha. Zakrzepica w okolicach miednicy może wpływać na krążenie krwi i powodować wzdęcia i zaparcia. Niektóre kobiety mogą doświadczać wzdęć na skutek zmian hormonalnych związanych z cyklem menstruacyjnym. Kobieta doświadczająca wzdęć brzucha w połączeniu z innymi objawami, takimi jak ból, nieregularne krwawienia, trudności w oddawaniu moczu czy zmiany w cyklu menstruacyjnym, powinna niezwłocznie skonsultować się z lekarzem ginekologiem. Diagnostyka ginekologiczna, w tym badania obrazowe, badania krwi i inne, może być konieczna w celu zidentyfikowania przyczyny problemu i ustalenia odpowiedniego leczenia.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Adaptogeny - naturalne wsparcie w walce ze stresem
Życie w ciągłym stresie, nadmiar obowiązków i brak czasu na regenerację mogą odbić się negatywnie na zdrowiu i samopoczuciu. Poszukując naturalnych sposobów na wsparcie organizmu w walce z codziennymi wyzwaniami, warto sięgnąć po adaptogeny – rośliny i zioła, które zwiększają odporność na stres, poprawiają koncentrację i przywracają równowagę emocjonalną. Znajomość adaptogenów oraz sposobu ich działania pomoże świadomie wprowadzić je do diety oraz odkryć ich potencjał w naturalnym wspieraniu zdrowia. Adaptogeny co to? Adaptogeny to naturalne substancje pochodzenia roślinnego wykorzystywane od wieków w medycynie ajurwedyjskiej i chińskiej. Ich działanie polega na wzmacnianiu odporności na czynniki stresogenne, zarówno fizyczne, jak i psychiczne, ponadto pomagają zwiększyć energię, poprawić koncentrację oraz wspierać układ odpornościowy.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Wypadanie włosów u mężczyzn – przyczyny łysiny, rodzaje łysienia i sposoby leczenia
Choć wypadanie włosów i łysienie może być postrzegane jako naturalna konsekwencja starzenia się, dla wielu mężczyzn stanowi to istotny problem emocjonalny, prowadzący do utraty pewności siebie i zakłócenia postrzegania własnej atrakcyjności. Znajomość przyczyn problemu oraz umiejętność rozpoznania rodzaju łysienia może pomóc w doborze odpowiedniej kuracji, która zahamuje proces utraty włosów, wzmocni cebulki i będzie stymulować porost nowych kosmyków. Dlaczego wypadają włosy? Przyczyny łysienia u mężczyzn Do najczęściej wymienianych powodów utraty włosów u mężczyzn wymienia się geny, hormony, starzenie, stres, a także choroby dermatologiczne, nieprawidłowe nawyki pielęgnacyjne i niehigieniczny tryb życia. Najczęstszą przyczyną łysienia u mężczyzn jest dziedziczność. Hormony, zwłaszcza dihydrotestosteron (DHT), odgrywają istotną rolę w łysieniu u mężczyzn. DHT może powodować, że włosy stają się cieńsze i słabsze, a w rezultacie prowadzić do wypadania włosów. Wraz z wiekiem u wielu mężczyzn obserwuje się naturalne przerzedzenie włosów. Proces ten może być przyspieszony przez inne czynniki, takie jak genetyka czy zmiany hormonalne. Silny stres może wpływać na funkcjonowanie organizmu, w tym również na zdrowie włosów. Stres może prowadzić do nadmiernego wypadania włosów u mężczyzn. Dieta uboga między innymi w żelazo, cynk czy witaminy z grupy B, może prowadzić do osłabienia włosów. Niektóre choroby skóry głowy, takie jak łupież, łuszczyca czy zapalenie mieszków włosowych, mogą powodować wypadanie włosów u mężczyzn. Palenie papierosów może wpływać na krążenie krwi w skórze głowy i prowadzić do osłabienia włosów oraz ich wypadania. Częste stosowanie preparatów do stylizacji włosów, takich jak żele czy lakiery, może przyczynić się do uszkodzenia kosmyków.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Infekcje pochwy – rodzaje, diagnostyka i leczenie
Infekcje intymne dotykają kobiet w różnym wieku. Mogą być spowodowane przez różne czynniki, w tym przez drożdżaki, bakterie, wirusy oraz inne mikroorganizmy. Każdy rodzaj infekcji charakteryzuje się unikalnymi objawami i wymaga specyficznego podejścia terapeutycznego. Znajomość przyczyn infekcji pochwy może uchronić przed ich nawrotami, a umiejętność szybkiego rozpoznawania objawów pozwoli niezwłocznie wdrożyć odpowiednie postępowanie i skuteczne leczenie. Rodzaje i objawy kobiecych infekcji intymnych Infekcje intymne u kobiet mogą być spowodowane różnymi czynnikami, w tym drożdżakami, bakteriami lub wirusami. Grzybica pochwy Grzybica pochwy, znana również jako kandydoza lub drożdżyca pochwy, jest bardzo częstym schorzeniem spowodowanym nadmiernym wzrostem grzybów z rodzaju Candida, najczęściej Candida albicans. Objawy grzybicy pochwy obejmują białe, gęste, serowate upławy, świąd i pieczenie w okolicy pochwy, łechtaczki oraz warg sromowych, a także zaczerwienienie i bolesny obrzęk wokół narządów płciowych. Bakteryjne zapalenie pochwy – waginoza bakteryjna Bakteryjne zapalenie pochwy to stan zapalny spowodowany zaburzeniem naturalnej równowagi bakteryjnej w pochwie. W przypadku waginozy bakteryjnej dochodzi do wzrostu liczby szkodliwych bakterii względem korzystnych bakterii głównie Lactobacillus, co prowadzi do infekcji. Objawy bakteryjnego zapalenia pochwy mogą obejmować obfite, rzadkie upławy o szarej, białawej lub zielonkawej barwie, często o charakterystycznym rybim zapachu, świąd i pieczenie, szczególnie także podczas oddawania moczu, a także zaczerwienienie i obrzęk okolic narządów płciowych. Wirusowe infekcje pochwy Wirusowe infekcje pochwy to rodzaj infekcji przenoszonych drogą płciową, do których należą między innymi opryszczka genitalna (herpes genitalis) i wirus brodawczaka ludzkiego (HPV). Objawami opryszczki genitalnej są najczęściej pęcherzyki i owrzodzenia w okolicy genitaliów, ból, świąd, pieczenie lub mrowienie w obszarze zainfekowanym. Mogą wystąpić także objawy ogólne, takie jak gorączka, bóle mięśniowe i zmęczenie. Wirus brodawczaka ludzkiego (HPV) natomiast objawia się występowaniem małych, miękkich grudek lub narośli w okolicy genitaliów lub odbytu, czasami mogą pojawić się krwawienia podczas stosunku płciowego. Wirusowe infekcje pochwy mogą prowadzić do poważnych komplikacji, dlatego ważne jest stosowanie odpowiednich metod zapobiegania, takich jak unikanie przypadkowych kontaktów seksualnych, korzystanie z prezerwatyw podczas stosunku płciowego i regularne badania kontrolne.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Rzucanie palenia – dobry krok w stronę zdrowia
Rezygnacja z palenia papierosów to krok w stronę zdrowia, lepszego samopoczucia, poprawy kondycji fizycznej i relacji międzyludzkich. Choć trudności związane ze zrywaniem z nałogiem mogą pozornie przewyższać potencjalne korzyści, warto znaleźć w sobie siłę i determinację, a w chwilach zwątpienia sięgnąć po wsparcie sprawdzonych metod, takich jak np. plastry i gumy z nikotyną czy tabletki na rzucanie palenia. Nikotynizm – uzależnienie od nikotyny Nikotyna stymuluje wydzielanie dopaminy, co daje uczucie przyjemności. Pobudza przy tym receptory nikotynowe, które z czasem stają się nadreaktywne i wymagają kolejnych dawek substancji, prowadząc do uzależnienia. Nikotynizm jest jednym z najsilniejszych uzależnień chemicznych, co wynika z szybkiego działania nikotyny i jej wpływu na kluczowe mechanizmy neurochemiczne. Objawy uzależnienia od papierosów Uzależnienie od papierosów objawia się nie tylko chęcią sięgania po papierosa, ale także szeregiem fizycznych i psychicznych symptomów, które pojawiają się w miarę rozwoju nałogu. Do najczęstszych objawów należy silna potrzeba palenia, rozdrażnienie, lęk, a także trudności w koncentracji, zwłaszcza w chwilach stresu. W miarę jak nikotyna staje się coraz bardziej niezbędna, organizm zaczyna domagać się jej coraz częściej i w coraz większych ilościach, co prowadzi do pojawienia się głodu nikotynowego. Silna potrzeba palenia. Problemy z koncentracją. Lęk i napięcie nerwowe. Problemy z relaksacją. Wahania nastroju.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Trądzik młodzieńczy – przyczyny, sposoby leczenia i domowe metody łagodzenia objawów
Trądzik młodzieńczy to powszechny problem dermatologiczny, który dotyka szczególnie młodych ludzi w okresie dojrzewania. Choć często uważany jest za przejściową dolegliwość, może stanowić poważne wyzwanie zarówno dla zdrowia fizycznego, jak i emocjonalnego. Trądzik wpływa bowiem nie tylko na wygląd skóry, ale także może mieć znaczący wpływ na samoocenę i relacje społeczne osoby borykającej się z tym problemem. Zrozumienie przyczyn oraz poznanie różnorodnych metod leczenia i pielęgnacji skóry skłonnej do powstawania niedoskonałości zwiększy świadomość na temat trądziku, oraz pomoże zapobiec powstawaniu szpecących skórę wykwitów. Jak wygląda trądzik? Trądzik młodzieńczy występuje najczęściej na twarzy, plecach, klatce piersiowej i ramionach, ale może również dotyczyć innych obszarów ciała. Objawia się różnymi rodzajami wykwitów skórnych, takimi jak pryszcze, zaskórniki otwarte (czarne kropki), zaskórniki zamknięte (białe grudki), krostki, guzki i torbiele. Trądzikowi towarzyszyć może również tłusta, intensywnie błyszcząca skóra oraz blizny potrądzikowe, szczególnie jeśli wykwity były intensywnie zapalne, duże lub nieprawidłowo leczone.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Obfita miesiączka – przyczyny, objawy, zapobieganie
Obfita miesiączka jest zjawiskiem, które wpływa na zdrowie i komfort życia wielu kobiet. Choć menstruacja jest naturalnym procesem, obfitość krwawienia może wpływać negatywnie na codzienne funkcjonowanie. Zrozumienie przyczyn, objawów oraz metod zapobiegania krwotokom menstruacyjnym jest kluczowe dla utrzymania zdrowia i dobrej jakości życia. Obfite miesiączki przyczyny Obfite miesiączki, zwane też menorrhagia, mogą mieć różne przyczyny, wśród których wymienia się zaburzenia hormonalne, choroby układu rozrodczego, schorzenia układu krążenia lub zaburzenia tarczycy, a także zaburzenia krzepnięcia krwi, stany zapalne i stosowanie niektórych leków. Zaburzenia poziomu hormonów, takich jak estrogen i progesteron, mogą prowadzić do nieprawidłowych krwawień. Choroby układu rozrodczego, np. mięśniaki macicy, polipy macicy, endometrioza (stan, w którym tkanka podobna do błony śluzowej macicy rośnie poza nią) lub rak macicy mogą powodować obfity okres. Kobiety z zaburzeniami krzepnięcia krwi, takimi jak hemofilia lub niedobór czynników krzepnięcia, mogą doświadczać obfitych miesiączek. Stany zapalne narządów płciowych lub infekcje mogą powodować krwotok podczas okresu. Niektóre leki, takie jak leki przeciwkrzepliwe, mogą wpływać na krzepliwość krwi i prowadzić do obfitych krwawień menstruacyjnych. Choroby układu krążenia, np. nadciśnienie tętnicze, mogą również wpływać na obfitość miesiączek. Problemy z tarczycą mogą wpływać na cykl menstruacyjny i zwiększać obfitość krwawienia.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Witamina B12 – na co pomaga, gdzie występuje i jakie są objawy niedoboru kobalaminy?
Witamina B12, znana również jako kobalamina, jest niezbędnym składnikiem odżywczym, który odgrywa kluczową rolę w wielu funkcjach organizmu — od produkcji czerwonych krwinek, poprzez utrzymanie zdrowego układu nerwowego, aż po wsparcie metabolizmu komórkowego. Jej niedobór może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak anemia, uszkodzenia nerwów, a także zaburzenia poznawcze i psychiczne. Świadomość zapotrzebowania organizmu na witaminę B12, znajomość naturalnych źródła występowania kobalaminy oraz umiejętność rozpoznawania sygnałów świadczących o jej niedoborze pomoże w zachowaniu zdrowia i utrzymaniu prawidłowego funkcjonowania organizmu. Właściwości witaminy B12 Witamina B12 charakteryzuje się unikalnymi właściwościami, które obejmują: wsparcie produkcji czerwonych krwinek, wspomaganie metabolizmu komórkowego oraz utrzymanie zdrowia układu nerwowego. Kobalamina uczestniczy również w syntezie DNA, co czyni ją niezbędną dla podziału komórek i regeneracji tkanek. Poznanie właściwości tej witaminy jest kluczowe dla zrozumienia jej roli w zachowaniu zdrowia i zapobieganiu wielu schorzeniom. Produkcja czerwonych krwinek: witamina B12 jest kluczowa dla produkcji zdrowych czerwonych krwinek, które transportują tlen po całym ciele. Metabolizm komórkowy: uczestniczy w metabolizmie każdej komórki ciała, zwłaszcza w syntezie DNA, metioniny oraz kwasów tłuszczowych i aminokwasów. Jest niezbędna do podziału komórek i ich prawidłowego funkcjonowania. Zdrowie neurologiczne: kobalamina jest niezbędna dla zdrowia układu nerwowego, pomaga w tworzeniu otoczki mielinowej, która chroni nerwy i umożliwia szybki przekaz impulsów nerwowych. Synteza DNA: jest niezbędna do prawidłowej syntezy DNA i RNA, co jest ważne dla podziału komórek i ich wzrostu. Produkcja energii: witamina B12 bierze udział w metabolizmie tłuszczów i węglowodanów, co przyczynia się do produkcji energii. Metabolizm homocysteiny: pomaga w metabolizmie homocysteiny, aminokwasu, który w dużych ilościach może być szkodliwy i prowadzić do chorób serca. Współpracuje z kwasem foliowym i witaminą B6 w przekształcaniu homocysteiny w metioninę. Wpływ na nastrój i funkcje poznawcze: witamina B12 może wpływać na nastrój i funkcje poznawcze zwiększając ryzyko depresji, problemów z pamięcią i demencji przy jej niedoborze.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Jak dbać o oczy? Witaminy na wzrok, higiena i gimnastyka oczu
Oczy każdego dnia narażone są na szereg wyzwań – niebieskie światło, suche powietrze, czy nieodpowiednia – uboga w ważne dla oczu składniki odżywcze dieta. Aby zachować zdrowy wzrok i komfort widzenia warto wzbogacić codzienne odżywianie w produkty bogate w witaminy A, C, E, luteinę i kwasy omega-3, stosować regularne przerwy od ekranów oraz pielęgnować przesuszone oczy za pomocą nawilżających kropli do oczu z kwasem hialuronowym. Wprowadzone w porę zdrowe nawyki będą najlepszą inwestycją w dobrą kondycję oczu.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Obrzęki nóg. Dlaczego puchną kostki?
Opuchnięte kostki czy łydki to nie tylko kwestia estetyki, ale również sygnał, że coś w organizmie może działać nieprawidłowo. Choć przyczyną obrzęków często jest długotrwałe stanie, siedzenie lub zmęczenie, mogą one także wskazywać na poważniejsze schorzenia, takie jak niewydolność żylna, zaburzenia pracy nerek czy układu limfatycznego. Znając najczęstsze powody puchnięcia nóg oraz skuteczne metody leczenia – zarówno farmakologiczne jak i domowe sposoby, łatwiej poradzić sobie z tym uciążliwym problemem.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Chrapanie – przyczyny i sposoby leczenia
Chrapanie to dźwięk powstający w wyniku wibracji tkanek gardła i podniebienia podczas snu. Występuje, gdy przepływ powietrza jest ograniczony lub na skutek osłabienia mięśni gardła. Chociaż chrapanie to powszechne zjawisko i samo w sobie nie stanowi poważnego problemu zdrowotnego, może jednak być objawem pewnych stanów zdrowotnych, takich jak otyłość, zespół bezdechu sennego, alergii czy infekcji dróg oddechowych. Jeśli chrapanie jest uciążliwe i przeszkadza w codziennym funkcjonowaniu, konieczne może być podjęcie działań leczniczych, takich jak zmiana stylu życia, stosowanie preparatów na chrapanie i urządzeń do leczenia bezdechu sennego, czy też interwencje chirurgiczne.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Jak się pozbyć cellulitu?
Cellulit to problem, z którym boryka się wiele kobiet niezależnie od wieku, budowy ciała czy wagi. To nie tylko kwestia estetyki, ale także źródło wielu frustracji i kompleksów. Często określany jako "skórka pomarańczowa" cellulit pojawia się na udach, pośladkach, brzuchu i innych obszarach ciała, a jego występowanie związane jest z różnorodnymi czynnikami, takimi jak genetyka, styl życia, dieta oraz zmiany hormonalne. Zrozumienie mechanizmów powstawania cellulitu, czynników powodujących nierówności skórne oraz znajomość zasad profilaktyki i metod walki z cellulitem pomoże przywrócić skórze gładkość i elastyczność. Rodzaje cellulitu. Cellulit wodny a tłuszczowy W zależności od przyczyn i charakterystyki zmian rozróżnia się dwa główne rodzaje cellulitu: wodny i tłuszczowy. Cellulit wodny, znany również jako cellulit obrzękowy, jest wynikiem problemów z retencją wody w organizmie oraz zaburzeniami krążenia. Występuje najczęściej u osób o szczupłej sylwetce, a jego główną przyczyną jest gromadzenie nadmiaru płynów w tkankach, co prowadzi do obrzęków i nierówności widocznych nawet bez naciskania skóry. Cellulit wodny pojawia się zazwyczaj na udach, pośladkach oraz kostkach, ale może dotyczyć także ramion. Cellulit tłuszczowy, inaczej nazywany lipidowym, związany jest głównie z nagromadzeniem tkanki tłuszczowej pod skórą. Występuje najczęściej u osób z nadwagą lub skłonnością do gromadzenia tkanki tłuszczowej. W przeciwieństwie do cellulitu wodnego zmiany te są związane z nieprawidłowym metabolizmem tłuszczów, co prowadzi do powstawania nierówności w strukturze tkanki podskórnej. Cellulit tłuszczowy objawia się miękkimi, grudkowatymi zmianami, widocznymi zazwyczaj po uciśnięciu skóry i występuje najczęściej na udach, pośladkach, biodrach oraz brzuchu.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Kolka niemowlęca – dlaczego występuje, od kiedy i jak łagodzić jej objawy?
Kolka niemowlęca to występująca u dzieci między 2. a 16. tygodniem życia dolegliwość objawiająca się nagłymi, pojawiającymi się zazwyczaj wieczorami epizodami płaczu i rozdrażnienia. Choć kolki nie stanowią zagrożenia dla zdrowia malucha, bywają trudne zarówno dla dziecka, jak i dla rodziców, dlatego warto szybko sięgnąć po dostępne na rynku rozwiązania, które pomogą szybko złagodzić uciążliwe dolegliwości. Kolki u niemowląt – przyczyny Bolesne, objawiające się intensywnym, niekontrolowanym płaczem dziecka kolki niemowlęce wynikają najczęściej z niedojrzałości układu pokarmowego, nadmiaru powietrza w jelitach, reakcji na pokarm, zaburzeń równowagi flory bakteryjnej i innych czynników zdrowotnych. Noworodki i młodsze niemowlęta mają niedojrzały układ pokarmowy, co może prowadzić do problemów z trawieniem. Nieskuteczne rozkładanie pokarmów może powodować bolesne wzdęcia i dyskomfort. Podczas karmienia, szczególnie gdy dziecko jest bardzo głodne, połyka powietrze, co może prowadzi do gromadzenia się w jelitach wywołujących ból i dyskomfort gazów. Niektóre niemowlęta mogą być wrażliwe na składniki pokarmowe, takie jak białka mleka krowiego lub gluten obecne w mieszankach. Zaburzenia w równowadze mikroflory jelitowej, zwłaszcza u niemowląt karmionych sztucznie, mogą prowadzić do problemów trawiennych i wzdęć, co może skutkować kolkami. W rzadkich przypadkach kolki mogą być spowodowane innymi schorzeniami, takimi jak refluks żołądkowo-przełykowy, nietolerancje pokarmowe lub infekcje.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Cera tłusta – charakterystyka, pielęgnacja i sprawdzone kosmetyki do skóry łojotokowej
Cera tłusta to jeden z najczęstszych problemów dermatologicznych, który, choć kojarzony jest głównie z okresem dojrzewania, dotyka ludzi w różnym wieku. Skóra łojotokowa charakteryzuje się nadmiernym wydzielaniem sebum przez gruczoły łojowe, co prowadzi do błyszczenia oraz powstawania zaskórników i wyprysków. Pomimo że jest to powszechny problem, wiele osób boryka się z trudnościami w odpowiedniej pielęgnacji. Bliższe przyjrzenie się specyfice cery tłustej, jej głównym cechom oraz dedykowanym jej potrzebom produktów kosmetycznych pomoże w utrzymaniu zdrowego i matowego wyglądu skóry, oraz minimalizowaniu ryzyka wystąpienia stanów zapalnych i zaskórników. Cera tłusta charakterystyka Tłusta cera to jeden z typów skóry charakteryzujący się nadmiernym wydzielaniem sebum przez gruczoły łojowe. Gruczoły łojowe produkują zbyt dużą ilość sebum, co powoduje, że skóra staje się przetłuszczona i błyszcząca (szczególnie w strefie T – czoło, broda, nos). Nadmiar sebum może również prowadzić do zatkania porów, a w efekcie do powstawania zaskórników i trądziku. Tłusta cera wymaga odpowiedniej pielęgnacji, która będzie równoważyć produkcję sebum i zapobiegać powstawaniu niedoskonałości. Regularne oczyszczanie, stosowanie odpowiednich kosmetyków i dbanie o dietę mogą pomóc w utrzymaniu zdrowej i matowej cery. Sebum co to? Sebum to naturalna wydzielina produkowana przez znajdujące się w skórze gruczoły łojowe. Jest to mieszanina substancji tłuszczowych, wosków, cholesterolu, komórek naskórka oraz innych substancji, która pełni kilka istotnych funkcji w pielęgnacji skóry. Sebum tworząc cienką warstwę ochronną na powierzchni skóry działa jako naturalna substancja nawilżająca, która zapobiega nadmiernemu odparowywaniu wody, co pomaga utrzymać elastyczność i miękkość skóry. Warstwa sebum działa również jako bariera ochronna, która chroni skórę przed szkodliwymi czynnikami zewnętrznymi, takimi jak bakterie, wirusy, zanieczyszczenia środowiskowe i promieniowanie UV. Produkcja sebum jest regulowana przez różne czynniki, takie jak hormony, dieta, genetyka i pielęgnacja skóry. Nadmierna produkcja sebum może prowadzić do problemów skórnych, takich jak tłusta cera, trądzik i zaskórniki, podczas gdy niedostateczna produkcja sebum może prowadzić do suchości skóry i podatności na podrażnienia. Dlatego utrzymanie równowagi produkcji sebum jest kluczowe dla zdrowia i kondycji skóry.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Krew w kale – przyczyny, metody diagnozowania, zagrożenia
Obecność krwi w kale może być objawem niewielkich podrażnień, ale również może sygnalizować poważne schorzenia przewodu pokarmowego, np. wrzody, choroby zapalne jelit czy nawet nowotwory. Świadomość najczęstszych przyczyn krwi w stolcu oraz znajomość badań, jakie mogą pomóc w postawieniu właściwej diagnozy, pozwoli podjąć świadome kroki w kierunku zdrowia układu pokarmowego. Krew w stolcu – przyczyny Obecność krwi w kale może wynikać zarówno z łagodnych, jak i poważniejszych schorzeń. W zależności od źródła krwawienie może mieć jasnoczerwony kolor — świadczący o krwawieniu z dolnego odcinka przewodu pokarmowego, np. odbytu, lub ciemne, smoliste zabarwienie, co sugeruje problemy w górnym odcinku, np. w żołądku lub dwunastnicy. Najczęstsze przyczyny krwi w kale: Hemoroidy – powiększone naczynia krwionośne w odbycie mogą pękać, powodując krwawienie. Szczelina odbytu – drobne pęknięcia w błonie śluzowej odbytu często prowadzą do obecności jasnoczerwonej krwi na papierze toaletowym. Choroby zapalne jelit (np. choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego) – mogą powodować krwawe biegunki i bóle brzucha. Polipy jelita grubego i nowotwory – mogą być źródłem utajonego lub jawnego krwawienia i wymagają szybkiej diagnostyki. Wrzody żołądka i dwunastnicy – jeśli dochodzi do ich krwawienia, krew w stolcu może mieć ciemny, smolisty wygląd. Infekcje bakteryjne i pasożytnicze – niektóre zakażenia przewodu pokarmowego prowadzą do biegunek z domieszką krwi.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Problemy z erekcją – przyczyny, leki na potencję i sposoby na utrzymanie wzwodu
Zaburzenia erekcji to delikatny, często traktowany ze wstydem problem wpływający negatywnie na satysfakcję z życia seksualnego mężczyzn w różnym wieku. Znajomość objawów oraz czynników powodujących problemy ze wzwodem pomoże w dobraniu odpowiednich sposobów leczenia, oraz metod zapobiegania impotencji. Co to jest erekcja? Erekcja jest wynikiem zwiększonego przepływu krwi do obszarów gąbczastych ciała jamistego penisa. Podczas pobudzenia seksualnego układ nerwowy uwalnia substancje chemiczne, takie jak tlenek azotu, które powodują rozkurczanie naczyń krwionośnych, to z kolei prowadzi do zwiększonego przepływu krwi do tkanek gąbczastych, co powoduje wzwód. To fizjologiczny proces, w którym penis staje się twardy, powiększa się i unosi. Erekcja jest istotnym elementem procesu seksualnego i umożliwia współżycie. Objawy impotencji Impotencja to trudność w utrzymaniu lub osiągnięciu erekcji wystarczającej do odbycia satysfakcjonującego stosunku płciowego. Objawy impotencji mogą różnić się w zależności od przyczyn, które leżą u jej podstaw. Trudności w osiągnięciu erekcji — mężczyzna może mieć problemy z uzyskaniem wzwodu pozwalającego na rozpoczęcie stosunku seksualnego. Trudności w utrzymaniu erekcji — impotent może osiągnąć erekcję, ale może mieć problem z utrzymaniem wzwodu na tyle długo, aby zakończyć akt seksualny. Zmniejszony popęd seksualny — impotencja może objawiać się obniżonym libido lub utratą zainteresowania seksem. Problemy z wytryskiem — zaburzenia erekcji mogą wpływać na zdolność kontrolowania ejakulacji, co może prowadzić do przedwczesnego wytrysku. Zmiany w twardości penisa, zarówno podczas wzwodu, jak i w trakcie stosunku, mogą być objawem impotencji.
czytajDbasz o zdrowie? Szukasz rzetelnych i profesjonalnych i informacji?
Dobrze trafiłeś, ten blog jest dla Ciebie! W poradniku Apteki Centralnej znajdziesz wiele nowinek na temat zdrowia. Nasz blog, stworzony został z myślą o świadomych czytelnikach, takich jak Ty. Interesują Cię nowości, szukasz praktycznej porady jak zadbać o zdrowie? Poradnik Apteki Centralnej to przestrzeń, gdzie znajdziesz się wiele cennych artykułów opracowanych przez specjalistów z różnych dziedzin medycyny i farmacji. Bez względu na to, czy interesują Cię najnowsze odkrycia naukowe, czy też szukasz rozwiązania problemów, na pewno tu znajdziesz przydatne wiadomości. Zachęcamy do odwiedzin poszczególnych kategorii, w każdej z nich znajdziesz wiele ciekawostek i ogrom wiedzy.
Przejrzałeś wiele artykułów i blogów, bo szukasz wiadomości o najnowszych trendach?
Już nie musisz, właśnie znalazłeś idealne miejsce dla siebie!
Poradnik Apteki Centralnej to doskonałe miejsce do poszerzania wiedzy na temat urody i zdrowego stylu życia. Koniecznie zajrzyj do naszych artykułów i dowiedz się, jak wprowadzić zdrowe nawyki żywieniowe, by wzmocnić organizm i zapobiegać starzeniu skóry. Odkryjemy przed tobą tajemnice nowości kosmetycznych i sposobów dbania o cerę. Wszystko w lekkiej i przystępnej formie. Z nami nie będziesz się nudzić. Apteka Centralna to przewodnik po świecie zdrowia i urody – tworzony z wiedzą i pasją.