Ból w klatce piersiowej, duszności i ogólne osłabienie to typowe objawy choroby wieńcowej. Dostępne bez recepty leki przeciwpłytkowe wspierające leczenie wieńcówki znajdziesz w Aptece Centralnej.

Choroba wieńcowa – przyczyny, objawy i sposoby leczenia choroby niedokrwiennej serca

Choroba wieńcowa, nazywana także chorobą niedokrwienną serca, to schorzenie układu krążenia, które może prowadzić między innymi do zawału serca. Powstaje na skutek zwężenia lub zablokowania tętnic wieńcowych, co ogranicza dopływ tlenu do mięśnia sercowego. Jakie są główne przyczyny choroby wieńcowej? Jakie objawy daje niedokrwienie serca? Znajomość odpowiedzi na te pytania pozwoli właściwie zadbać o profilaktykę schorzenia, a świadomość sposobów leczenia pomoże w wyborze najlepszej metody terapii.  Choroba wieńcowa – co to? Choroba niedokrwienna serca to choroba układu krążenia spowodowane zwężeniem lub zablokowaniem tętnic wieńcowych, które dostarczają tlen i składniki odżywcze do mięśnia sercowego. Główną przyczyną tego procesu jest miażdżyca, czyli odkładanie się blaszek miażdżycowych na ścianach naczyń krwionośnych. Ograniczony przepływ krwi do serca może prowadzić do bólu w klatce piersiowej (dławicy piersiowej), duszności, a w skrajnych przypadkach – do zawału serca. Choroba rozwija się stopniowo i często przez długi czas nie daje wyraźnych objawów, dlatego tak ważna jest profilaktyka oraz regularne badania kontrolne. ChNS – przyczyny Choroba niedokrwienna serca (ChNS) najczęściej rozwija się na skutek miażdżycy, czyli procesu odkładania się blaszek miażdżycowych w tętnicach wieńcowych. Tworzące się złogi tłuszczowe, cholesterol oraz inne substancje stopniowo zwężają światło naczyń krwionośnych, ograniczając przepływ krwi do serca. Do głównych czynników ryzyka należą niezdrowa dieta bogata w tłuszcze nasycone i cukry, brak aktywności fizycznej, palenie papierosów, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca oraz przewlekły stres. Nie bez znaczenia są także predyspozycje genetyczne – jeśli w rodzinie występowały choroby serca, rośnie ryzyko ChNS. Wczesne rozpoznanie czynników ryzyka oraz zmiana stylu życia oraz rzucenie palenia mogą skutecznie opóźnić rozwój choroby i zmniejszyć ryzyko powikłań.

czytaj
Nadmiar alkoholu czy mieszanie trunków różnego typu może poskutkować kacem. Ból głowy, drżenie mięśni i złe samopoczucie złagodzisz dostępnymi w Aptece Centralnej środkami przeciwbólowymi i preparatami na kaca.

Kac – objawy, sposoby zapobiegania i metody leczenia złego samopoczucia po spożyciu alkoholu

Ciężka głowa, suchość w ustach, mdłości i problemy z koncentracją to typowe objawy kaca. Jego główną przyczyną jest metabolizm alkoholu w organizmie - etanol, czyli alkohol etylowy zawarty w napojach wyskokowych, jest traktowany przez organizm jak toksyna, wątroba przekształca go w aldehyd octowy, substancję jeszcze bardziej toksyczną niż sam alkohol. Znajomość skutecznych sposobów zapobiegania kacowi oraz sprawdzonych sposobów na syndrom dnia poprzedniego pomoże szybciej wrócić do formy niezależnie od tego, czy dopiero planujemy zakrapianą alkoholem imprezę, czy szukamy ulgi po hucznej zabawie. Co to jest kac? - przyczyny Kac to stan złego samopoczucia, który pojawia się kilka godzin po spożyciu alkoholu, najczęściej następnego dnia rano. Po wypiciu napojów zawierających etanol wątroba przekształca go w aldehyd octowy – toksyczny związek chemiczny, który odpowiada za wiele nieprzyjemnych objawów kaca, takich jak bóle głowy, nudności czy ogólne osłabienie organizmu. Kolejnym czynnikiem jest działanie odwadniające alkoholu – alkohol zwiększa produkcję moczu, co prowadzi do utraty wody i elektrolitów, powodując uczucie suchości w ustach i zaburzenia równowagi elektrolitowej. Nie bez znaczenia jest także wpływ alkoholu na układ nerwowy i jakość snu – mimo że po jego spożyciu łatwiej jest zasnąć, to jednak sen staje się płytszy i przerywany, przez co organizm nie ma szans na pełną regenerację. 

czytaj
Świąd w okolicach warg oraz bolesne pęcherzyki na ustach to typowe objawy opryszczki. Dostępne bez recepty leki przeciwwirusowe, plasterki i maści na opryszczkę znajdziesz w Aptece Centralnej.

Opryszczka. Przyczyny zimna na ustach i leczenie opryszczki wargowej

Opryszczka wargowa to dolegliwość objawiająca się bolesnymi pęcherzykami. Występuje najczęściej w okresie osłabienia organizmu, długotrwałego stresu oraz zmiennej pogody. Poza nieprzyjemnym swędzeniem, mrowieniem czy pieczeniem opryszczka wpływa negatywnie również na ogólne samopoczucie i wygląd, dlatego warto wiedzieć, jak skutecznie sobie z nią radzić oraz jak zapobiegać jej nawrotom. Jak wygląda zimno na ustach? Charakterystyczne, wypełnione płynem pęcherzyki na wargach, wokół ust lub w okolicy nosa to typowe objawy opryszczki wargowej. Początkowo skóra w tych miejscach może zacząć swędzieć, piec lub sprawiać wrażenie ściągniętej. Wkrótce na tym obszarze pojawiają się małe, bolesne bąbelki, które po kilku dniach pękają, tworząc owrzodzenia.  Opryszczka na ustach przyczyny. Czy opryszczka jest zaraźliwa? Febra na ustach jest wywoływana przez wirus opryszczki wargowej herpes simplex (HSV-1), który wnika do organizmu i pozostaje w nim przez całe życie. W wyniku osłabienia układu odpornościowego, stresu, przeziębienia czy zmian temperatury otoczenia może dojść do jej aktywacji i pojawienia się pęcherzyków. Wirus jest bardzo zaraźliwy i łatwo przenosi się przez bezpośredni kontakt z zakażoną skórą, śliną, a także poprzez korzystanie z tych samych przedmiotów (np. ręczników czy szminki). Z tego powodu ważne jest, aby unikać bliskich kontaktów z osobami mającymi opryszczkę, szczególnie w aktywnej fazie, pamiętając jednak, że wirus może być przenoszony nawet wtedy, gdy objawy nie są jeszcze widoczne.

czytaj
Zaczerwieniona i podrażniona po opalaniu skóra to efekt braku odpowiedniej ochrony przeciwsłonecznej. Kremy do opalania czy przeciwsłoneczne mleczka i spraye znajdziesz w internetowej Aptece Centralnej.

Bezpieczne opalanie - ochrona przeciwsłoneczna skóry

Opalanie to nieodłączny element letniego relaksu na świeżym powietrzu, jednak promienie słoneczne, choć niezbędne do produkcji witaminy D i korzystnie wpływające na nasz nastrój i wygląd mogą stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia skóry. Zbyt długa i nieodpowiedzialna ekspozycja na słońce może prowadzić do oparzeń słonecznych, przyspiesza starzenia się skóry oraz zwiększa ryzyko raka skóry. Jak zatem opalać się bezpiecznie? Poza unikaniem zbyt długiego wylegiwania się na słońcu oraz korzystania z promieni słonecznych poza godzinami największego promieniowania (10-16) pamiętać należy o niezbędnej ochronie w postaci filtrów przeciwsłonecznych. Wybór odpowiedniego filtra i umiejętne stosowanie kosmetyków przeciwsłonecznych zapewni właściwą ochronę oraz pozwoli cieszyć się piękną, a przede wszystkim zdrową opalenizną. Filtry przeciwsłoneczne – rodzaje filtrów SPF Filtry przeciwsłoneczne są kluczowym elementem ochrony skóry przed szkodliwym działaniem promieniowania ultrafioletowego (UV). Różnią się one między sobą mechanizmem działania, składem oraz poziomem ochrony, który określany jest współczynnikiem ochrony przeciwsłonecznej (SPF). Wśród dostępnych na rynku filtrów SPF znajdziemy filtry fizyczne, chemiczne, hybrydowe oraz filtry naturalne. Filtry mineralne (fizyczne) Filtry mineralne, znane również jako fizyczne, działają na zasadzie odbijania i rozpraszania promieniowania UV. Są to najczęściej tlenek cynku (ZnO) i dwutlenek tytanu (TiO2). Tlenek cynku (ZnO): zapewnia ochronę przed promieniowaniem UVA i UVB. Jest szczególnie polecany dla osób o wrażliwej skórze. Dwutlenek tytanu (TiO2): chroni głównie przed promieniowaniem UVB i częściowo przed UVA. Jest powszechnie stosowany w kosmetykach przeciwsłonecznych. Filtry chemiczne (organiczne) Filtry chemiczne, zwane również organicznymi, działają poprzez absorpcję promieniowania UV i przekształcanie go w ciepło, które jest następnie uwalniane z powierzchni skóry. Do filtrów chemicznych zawartych w dostępnych na rynku kosmetyczkach przeciwsłonecznych należą między innymi: oktokrylen, oksybenzon czy octinoxate. Filtry hybrydowe Filtry hybrydowe łączą w sobie właściwości filtrów mineralnych i chemicznych, oferując wszechstronną ochronę przed promieniowaniem UV. Dzięki tej kombinacji mogą oferować zalety obu typów filtrów zapewniając szersze spektrum ochrony i lepszą stabilność. Filtry naturalne Niektóre kosmetyki przeciwsłoneczne zawierają składniki pochodzenia naturalnego, takie jak np. olej z nasion malin, marchwi, masło shea lub inne substancje naturalne, które mają właściwości chroniące przed UV. Choć ich skuteczność może być niższa w porównaniu do filtrów chemicznych lub mineralnych, są one często wybierane przez osoby preferujące naturalne kosmetyki.

czytaj
Niewłaściwa dieta i zaburzenia trawienia mogą powodować uciążliwe zaparcia, wzdęcia i gazy. Roztwory, gruszki i wlewniki doodbytnicze niezbędne do samodzielnego wykonania lewatywy znajdziesz w internetowej Aptece Centralnej.

Lewatywa – co to jest, jak działa i jak ją prawidłowo wykonywać?

Lewatywa to znany od wieków zabieg stosowany zarówno w celach leczniczych, jak i profilaktycznych. Polega na wprowadzeniu płynów do jelita grubego przez odbyt, co wspomaga usuwanie zalegających resztek pokarmowych i toksyn, poprawia perystaltykę jelit i może pomóc w walce z zaparciami. Jak działa lewatywa? Kiedy po nią sięgnąć? Jak zrobić lewatywę w domu? Znajomość odpowiedzi na te pytania pozwoli skutecznie, a przy tym bezpiecznie korzystać z tej metody oczyszczania organizmu. Lewatywa - co to? Lewatywa to zabieg, który polega na wprowadzeniu płynu (najczęściej wody, soli fizjologicznej lub specjalnych roztworów) do jelita grubego przez odbyt, co rozciąga ściany jelita, pobudzając perystaltykę. Jej celem jest oczyszczenie jelit z zalegających resztek pokarmowych, toksyn i gazów, co może przynieść ulgę przy zaparciach lub przygotować organizm do badań diagnostycznych, takich jak np. kolonoskopia. Zabieg wspomaga również detoksykację organizmu, poprawiając ogólne samopoczucie i funkcjonowanie układu trawiennego.  Wskazania do lewatywy Wśród wskazań do wykonania lewatywy wymienia się najczęściej: zaparcia, przygotowanie do badań diagnostycznych lub porodu, oczyszczenie organizmu, a także leczenie niektórych schorzeń i postępowanie po zabiegach operacyjnych. Lewatywa pomaga w usuwaniu zalegających resztek pokarmowych i gazów, co przynosi ulgę przy przewlekłych zaparciach. Oczyszcza jelita, zapewniając lepszą widoczność i dokładność wyników kolonoskopii. Stosowana przed porodem może pomóc w zmniejszeniu ryzyka zakażeń i poprawie komfortu w trakcie porodu. Jako element detoksykacji może wspomóc usuwanie toksyn i poprawić funkcjonowanie układu trawiennego. Lewatywa może być zalecana w okresie pooperacyjnym w celu oczyszczenia jelit i wspomagania powrotu do zdrowia.

czytaj
Rumień wokół miejsca ugryzienia kleszcza może świadczyć o zarażeniu boreliozą. Skuteczne preparaty na kleszcze i narzędzia do usuwania kleszczy znajdziesz w Aptece Centralnej.

Choroby odkleszczowe – jak je rozpoznać i skutecznie leczyć?

Ukąszenie kleszcza może prowadzić do poważnych chorób, takich jak borelioza czy kleszczowe zapalenie mózgu. Wczesne rozpoznanie objawów i szybkie rozpoczęcie leczenia pomogą uniknąć groźnych powikłań i przyspieszy powrót do zdrowia, a właściwa ochrona zapobiegnie ponownym ugryzieniom.

czytaj
Najlepsze kosmetyki do pielęgnacji różnych typów cery. Sprawdzone produkty do pielęgnacji twarzy znajdziesz w internetowej Aptece Centralnej.

Jak skutecznie zadbać o piękno cery?

Skuteczna pielęgnacja skóry to inwestycja w jej kondycję i piękny wygląd. Innowacyjne receptury z kwasem hialuronowym i witaminą C oferują naturalne rozwiązania, które poprawiają nawilżenie, regenerację oraz ochronę skóry. Dzięki tym składnikom cera odzyskuje zdrowy i promienny wygląd. Nowoczesna pielęgnacja dopasowana do potrzeb Twojej skóry Każda skóra ma swoje potrzeby. Odpowiednia pielęgnacja jest kluczem do zachowania jej zdrowia i pięknego wyglądu. Współczesne preparaty pielęgnacyjne, bogate w kwas hialuronowy, witaminę C oraz inne substancje aktywne, dostosowują się do indywidualnych problemów skórnych, takich jak odwodnienie, rumień, przebarwienia, utrata jędrności czy skłonność do podrażnień. Innowacyjne formuły gwarantują skuteczną pielęgnację, dbając o potrzeby nawet najbardziej wymagającej skóry.

czytaj
Sucha, swędząca i zaczerwienia skóra to najczęstsze objawy AZS. Dostępne w Aptece Centralnej dermokosmetyki i emolienty złagodzą zmiany skórne i pomogą zapobiec nawrotom choroby.

Atopowe Zapalenie Skóry co to, jakie daje objawy, i jakie są sposoby łagodzenia AZS?

Atopowe zapalenie skóry (AZS) to przewlekła choroba zapalna, która choć najczęściej pojawia się w dzieciństwie, może wystąpić również u osób dorosłych. Objawy AZS, takie jak suchość, swędzenie i zaczerwienienie skóry mogą znacząco wpłynąć zarówno na fizyczny, jak i emocjonalny komfort życia. Właściwe rozpoznanie oraz odpowiednie leczenie i pielęgnacja skóry atopowej pomogą złagodzić uciążliwe objawy i zapobiec nawrotom choroby. AZS objawy Atopowe zapalenie skóry objawia się zazwyczaj suchością, wysypką, zaczerwienieniem skóry oraz świądem i zwiększoną wrażliwością na czynniki zewnętrzne, a nasilenie tych dolegliwości może zmieniać się w zależności od wieku pacjenta i etapu choroby.  Suchość skóry – skóra staje się szorstka, przesuszona i skłonna do łuszczenia. Brak odpowiedniego nawilżenia może prowadzić do pęknięć naskórka i pogłębienia dolegliwości. Swędzenie – przewlekły świąd to jeden z głównych objawów AZS. Intensywne drapanie może prowadzić do pogorszenia stanu skóry, a także do powstawania ran i infekcji. Zaczerwienienie i stany zapalne – skóra w miejscach dotkniętych AZS staje się czerwona, podrażniona i może puchnąć. Zmiany te często występują na twarzy, łokciach, kolanach, a także na dłoniach i stopach. Wysypki i wypryski – zmiany skórne przybierają formę drobnych pęcherzyków, grudek, a czasem sączących się ranek, które mogą pojawić się w wyniku zaostrzenia choroby. Zwiększona wrażliwość na czynniki zewnętrzne – osoby z AZS często skarżą się na reakcje skórne na kosmetyki, detergenty, zmiany temperatury, stres czy alergeny.

czytaj
Co powoduje nietrzymanie moczu u mężczyzn? Czym kierować się przy wyborze wyrobów higienicznych na nietrzymanie moczu? Wkładki urologiczne i pieluchy dla dorosłych znajdziesz w internetowej Aptece Centralnej.

Nietrzymanie moczu u mężczyzn przyczyny, objawy, metody leczenia

Nietrzymanie moczu, chociaż kojarzone głównie z problemami zdrowotnymi kobiet, stanowi również istotny problem dla wielu mężczyzn. Nie tylko wpływa ono negatywnie na jakość życia, ale również może być sygnałem różnych schorzeń układu moczowego oraz systemu nerwowego. Znajomość przyczyn inkontynencji, dostępnych formom diagnostyki, profesjonalnego leczenia, domowych metod zapobiegania nietrzymaniu moczu oraz sposobów na zachowanie higieny może pomóc mężczyznom odzyskać kontrolę nad swoim zdrowiem i ułatwić codzienne funkcjonowanie. Nietrzymanie moczu przyczyny Nietrzymanie moczu u mężczyzn, zwane również inkontynencją moczową, może wynikać między innymi z osłabienia mięśni dnia miednicy, chorób prostaty i schorzeń neurologicznych, otyłości, infekcji dróg moczowych, a także może być efektem ubocznym zabiegów chirurgicznych. Wyróżnia się 3 rodzaje nietrzymania moczu (wysiłkowe nietrzymanie moczu, nietrzymanie moczu z nagłym parciem i nietrzymanie moczu z przepełnienia), a każdy z nich może mieć inne przyczyny i objawy, choć wspomnieć należy, że istnieje także "mieszane nietrzymanie moczu", które obejmuje kombinację dwóch lub więcej rodzajów, np.  połączenie wysiłkowego nietrzymania moczu z nagłym parciem na pęcherz. Najczęstsze przyczyny nietrzymania moczu u mężczyzn: osłabione mięśnie dna miednicy, problemy z prostatą, takie jak przerost prostaty czy rak prostaty, choroby neurologiczne, np. udar mózgu, stwardnienie rozsiane czy uszkodzenia rdzenia kręgowego, efekt uboczny operacji w obrębie miednicy, zwłaszcza tych związanych z prostatą czy pęcherzem, nadwaga i otyłość zwiększająca nacisk na pęcherz moczowy. Nietrzymanie moczu objawy Wyciek to główny objaw nietrzymania moczu. Może to być łagodne przeciekanie podczas śmiechu, kaszlu, kichania lub intensywnego wysiłku fizycznego, a także całkowite niekontrolowane opróżnianie pęcherza moczowego. Niektórzy mężczyźni z nietrzymaniem moczu mogą doświadczać także nocnego moczenia podczas snu. Nietrzymanie moczu może objawiać się także nagłą, trudną do opanowania potrzebą nawet jeśli ilość moczu jest niewielka — może to wynikać z nadreaktywności pęcherza. Nietrzymaniu moczu może czasem towarzyszyć ból lub dyskomfort w okolicy pęcherza lub miednicy.

czytaj
Odparzenie pupy to często wynik niewłaściwej pielęgnacji i nieregularnej zmiany pampersa. Kosmetyki na odparzenia u dzieci znajdziesz w internetowej Aptece Centralnej

Odparzenia pieluszkowe – przyczyny, sposoby leczenia i domowe metody łagodzenia objawów

Odparzenia u niemowlaka to jeden z najczęstszych problemów skórnych, z którymi stykają się młodzi rodzice. Mogą wydawać się jedynie wywołującym dyskomfort malucha podrażnieniem, jednak niezdiagnozowane lub nieprawidłowo leczone mogą prowadzić do poważnych i bolesnych komplikacji. Choć walka z odparzeniami bywa frustrującym wyzwaniem, zrozumienie przyczyn, poznanie sposobów zapobiegania oraz skutecznych metod leczenia może zdecydowanie poprawić komfort i zdrowie dziecka. Odparzenia od pampersa – przyczyny Odparzenie pieluszkowe to podrażnienie skóry powstałe na skutek nieprawidłowej pielęgnacji, długotrwałego kontaktu skóry z moczem i kałem, tarcia, reakcji alergicznych czy infekcji grzybiczych. Wilgoć — stały kontakt skóry z moczem i kałem może drażnić skórę, szczególnie jeśli pieluszka nie jest regularnie zmieniana. Tarcie — ciągłe pocieranie skóry przez pieluszkę może prowadzić do podrażnień, zwłaszcza gdy skóra jest wilgotna. Nieodpowiedni rozmiar pampersa — stosowanie zbyt ciasnych pieluszek może spowodować zatrzymywanie wilgoci i powietrza, co stwarza idealne środowisko dla rozwoju bakterii i grzybów oraz powoduje tarcie i uciskanie skóry. Reakcje alergiczne — zawarte w pieluszkach barwniki i substancje zapachowe mogą wywoływać reakcje alergiczne, prowadząc do odparzeń. Infekcje grzybicze – odparzenia pieluszkowe mogą być spowodowane infekcją grzybiczą, wywołaną między innymi przez drożdżaki Candida albicans. Niewłaściwa pielęgnacja dziecka — nieodpowiednia higiena, używanie drażniących detergentów lub mydeł podczas mycia skóry może również powodować odparzenia u dzieci.

czytaj
Odwodnienie powoduje osłabienie organizmu i wpływa negatywnie na jego funkcjonowanie. Nawadniające elektrolity znajdziesz w internetowej Aptece Centralnej.

Odwodnienie organizmu – przyczyny, objawy i sposoby zapobiegania

Odwodnienie jest stanem, w którym ilość wody w organizmie jest niewystarczająca do jego prawidłowego funkcjonowania. Choć często bywa bagatelizowane, jest poważnym stanem, który może prowadzić do licznych komplikacji zdrowotnych. Utrata płynów, zarówno przez pocenie, oddychanie, jak i wydalanie, może zaburzać równowagę elektrolitową i funkcjonowanie najważniejszych organów. Odwodnienie może być wynikiem intensywnej aktywności fizycznej, chorób, wysokiej gorączki, czy niewystarczającego spożycia płynów, a jego objawy obejmują zazwyczaj pragnienie, suchość w ustach, osłabienie, bóle czy zawroty głowy.  Przyczyny odwodnienia Odwodnienie może być spowodowane różnymi czynnikami, które prowadzą do utraty płynów lub zwiększonego zapotrzebowania na wodę. Wśród głównych przyczyn odwodnienia organizmu wymienia się: niewystarczające spożycie płynów i złe nawyki żywieniowe, wzmożoną utratę płynów, zwiększone zapotrzebowanie na płyny, niektóre choroby i stany zdrowotne, a także czynniki środowiskowe czy wiek. Nieprawidłowe nawyki żywieniowe - niewystarczające spożycie wody i innych płynów w ciągu dnia, celowe unikanie picia, nadmierne spożycie alkoholu czy moczopędnej kofeiny może prowadzić do odwodnienia. Intensywna aktywność fizyczna, przebywanie w wysokich temperaturach lub wysoka wilgotność mogą prowadzić do nadmiernego pocenia się i utraty płynów. Wysoka gorączka zwiększająca potliwość może prowadzić do nadmiernej utraty płynów, podobnie jak wymioty czy biegunka spowodowane przez choroby układu pokarmowego (np. IBS, choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego) czy zatrucia pokarmowe. Niektóre leki, zwłaszcza diuretyki stosowane w leczeniu nadciśnienia lub chorób serca, mogą zwiększać wydalanie wody z organizmu. Niewydolność nerek i inne choroby nerek mogą wpływać na zdolność organizmu do zatrzymywania wody. Przebywanie w gorącym klimacie i niska wilgotność powietrza mogą przyspieszać utratę wody z organizmu przez skórę i drogi oddechowe zwiększając ryzyko odwodnienia. Niebezpieczeństwo odwodnienia zależy również od wieku i stanu organizmu, np. dzieci są bardziej podatne na odwodnienie ze względu na wyższe tempo przemiany materii i większą utratę płynów przez skórę, osoby starsze z powodu zmniejszonego odczuwania pragnienia, a kobiety w ciąży i karmiące piersią z racji zwiększonego zapotrzebowanie na płyny. Zrozumienie tych przyczyn może pomóc w zapobieganiu odwodnieniu poprzez zachowanie odpowiedniego bilansu płynów, szczególnie w sytuacjach zwiększonego ryzyka.

czytaj
Odparzenie to często wynik niewłaściwej pielęgnacji skóry i nieregularnej higieny. Kosmetyki na mycia i pielęgnacji ciała znajdziesz w internetowej Aptece Centralnej

Odparzenia u dorosłych – przyczyny, sposoby leczenia i domowe metody łagodzenia objawów

Odparzenia to powszechny problem skórny, który, choć kojarzony jest głównie z okolicami pieluszkowymi u niemowląt, może dotyczyć osób w różnym wieku, w tym osób dorosłych. Odparzenia u dorosłych występują szczególnie w wilgotnych obszarach ciała z tendencją do tarcia, takich jak pachy, pachwiny czy fałdy skórne. Znajomość czynników prowadzących do bolesnych zmian skórnych, zasad profilaktyki odparzeń oraz sposobów ich leczenia pomoże złagodzić dyskomfort związany z odparzeniami i zapobiec nawrotom tego schorzenia. Odparzenia jak wyglądają i gdzie występują? Odparzenia są stanem zapalnym skóry, który występuje w wyniku tarcia, wilgoci i ocierania. Objawiają się zazwyczaj zaczerwienieniem, obrzękiem, krostkami czy pęcherzami. Zmianom skórnym towarzyszyć może ból, a w przypadku poważnych zmian nawet gorączka. Odparzenia mogą występować w różnych miejscach ciała, takich jak pachy, pachwiny, pośladki, krocze czy obszar pod biustem. U osób otyłych mogą powstawać w różnych miejscach ciała, w których występuje długotrwałe przyleganie fałd skórnych. Odparzenia pod pachami występują głównie w wyniku tarcia i wilgoci, szczególnie jeśli nosi się ubrania, które przylegają do skóry. Oparzenia w pachwinach pojawiają się szczególnie u osób otyłych lub aktywnych fizycznie, które doświadczają tarcia w obszarze pachwin. Odparzenia krocza — tarcie i wilgoć mogą spowodować odparzenia w okolicach krocza, szczególnie u mężczyzn. Odparzenia pod piersiami — duży rozmiar piersi, noszenie obcisłych, wykonanych ze sztucznych materiałów biustonoszy, tarcie i wilgoć mogą powodować u kobiet odparzenia pod biustem. Odparzenia między pośladkami — długotrwałe siedzenie, nadmierna potliwość, otyłość oraz noszenie niedopasowanej, wykonanej z nieoddychających materiałów bielizny to czynniki, które mogą wywołać odparzenie odbytu i obszaru między pośladkami.

czytaj
Nieregularne posiłki i mała ilość błonnika w diecie to częste przyczyny zaparć. Ziołowe  herbatki przeczyszczające i tabletki na zaparcia znajdziesz w internetowej Aptece Centralnej.

Problemy z wypróżnianiem – przyczyny, objawy i sposoby na zaparcia

Zaparcia, czyli trudności z regularnym oddawaniem stolca to uciążliwa dolegliwość, która może wpływać negatywnie na ogólny stan zdrowia i samopoczucie. Zatwardzenie może wynikać między innymi z niewłaściwej diety, braku aktywności fizycznej, a także być następstwem bądź objawem schorzeń układu pokarmowego. Jak leczyć zaparcia? Jak poprawić perystaltykę jelit? Co na przeczyszczenie, kiedy zmiana nawyków żywieniowych i domowe sposoby na problemy z wypróżnieniem nie wystarczają?  Znajomość odpowiedzi na te pytania może pomóc w utrzymaniu prawidłowej pracy jelit i poprawić komfort życia. Zaparcia przyczyny Zaparcia mogą być spowodowane między innymi przez nieprawidłowe nawyki żywieniowe, niedostateczną aktywność fizyczną, stres i zmiany w codziennej rutynie, a także przez zmiany hormonalne, niektóre choroby czy stosowane w związku z nimi leki. Niedobór błonnika w diecie — błonnik pokarmowy jest kluczowy dla prawidłowego funkcjonowania układu pokarmowego. Błonnik zwiększa objętość stolca i ułatwia jego przesuwanie przez jelita. Niedostateczna ilość płynów — niewystarczające nawodnienie organizmu może prowadzić do stwardnienia stolca i utrudniać jego przesuwanie przez jelita. Brak aktywności fizycznej — siedzący tryb życia może spowalniać ruchy jelit, co z kolei utrudnia regularne wypróżnienia. Zmiany w rutynie i nawykach żywieniowych — podróże, radykalne zmiany w diecie lub zmiana godzin posiłków mogą zaburzać regularność wypróżnień. Napięcie emocjonalne — stres i emocje mogą wpływać na funkcjonowanie układu pokarmowego, w tym na perystaltykę jelit. Choroby — schorzenia, takie jak np. cukrzyca, niedoczynność tarczycy czy nadwrażliwe jelita mogą prowadzić do zaparć. Leki — opioidy, leki przeciwdepresyjne, przeciwdrgawkowe, przeciwzapalne (NLPZ), a także niektóre suplementy diety, jak żelazo czy wapń, mogą powodować zaparcia jako efekt uboczny ich stosowania. Anatomiczne problemy z jelitami, takie jak zwężenia, guzy czy polipy, również mogą utrudniać wypróżnianie. Hormony — zmiany hormonalne (np. w czasie ciąży czy menopauzy) mogą wpływać na ruchy jelit, prowadząc do zaparć. Wiek — osoby starsze są bardziej podatne na zaparcia z powodu spowolnienia perystaltyki jelit, mniejszej aktywności fizycznej oraz stosowania większej ilości leków.

czytaj
Przemieszczający się w drogach moczowych kamień nerkowy może zablokować przepływ moczu oraz spowodować nagły i bardzo intensywny ból. Leki przeciwbólowe i rozkurczowe znajdziesz w internetowej Aptece Centralnej.

Kolka nerkowa – objawy, przyczyny i sposoby na kamicę nerkową

Kamica nerkowa (nefrolitaza) to schorzenie charakteryzujące się powstawaniem twardych złogów w nerkach lub układzie moczowym. Złogi, zwane kamieniami nerkowymi, mogą tworzyć się z różnych substancji chemicznych obecnych w moczu i mogą być źródłem znacznego dyskomfortu oraz poważnych powikłań zdrowotnych. Znajomość przyczyn i objawów kamicy nerkowej przyspieszy diagnozę, pozwoli dobrać odpowiednią metodę leczenia i wdrożyć sposoby zapobiegania powstawaniu kamieni nerkowych. Atak kolki nerkowej – przyczyny Atak kolki nerkowej jest nagłym i bardzo bolesnym objawem kamicy nerkowej. Przyczyny ataku mogą być złożone i zależą od rodzaju kamienia oraz indywidualnych czynników. Najczęstszą przyczyną ataku kolki nerkowej są kamienie nerkowe tworzone z różnych obecnych w moczu substancji, takich jak wapń, szczawiany, fosforany, kwas moczowy czy cystyna. Kiedy kamień zaczyna przemieszczać się w drogach moczowych, szczególnie gdy przechodzi z miedniczki nerkowej do moczowodu, może spowodować zablokowanie przepływu moczu oraz nagły i bardzo intensywny ból. Na ataki kolki nerkowej  narażone mogą być bardziej osoby z niewydolnością nerek, u których mogą występować trudności w usuwaniu z organizmu nadmiaru substancji, które mogą prowadzić do tworzenia się złogów. Również niektóre zaburzenia hormonalne, takie jak nadczynność przytarczyc, mogą zwiększać ryzyko tworzenia się kamieni nerkowych, co z kolei zwiększa ryzyko bolesnych ataków. Poza wymienionymi stanami chorobowymi tworzeniu się kamieni nerkowych sprzyjać może odwodnienie oraz nieprawidłowe nawyki żywieniowe, czyli dieta bogata w sól, oksalany (np. szpinak, rabarbar) lub produkty bogate w puryny (np. mięso czerwone, alkohol). Kamica nerkowa objawy Objawy towarzyszące kamicy nerkowej obejmują zazwyczaj: nagły intensywny ból podczas ataku kolki, ból i krwawienie podczas oddawania moczu oraz częstomocz, a także nudności, wymioty, zawroty głowy, a nawet utratę przytomności. Charakterystycznym objawem kamicy nerkowej jest nagły i bardzo intensywny ból, znany jako atak kolki nerkowej. Ból ten może być opisywany jako ostry, kłujący lub przeszywający, i często występuje w okolicy bocznej lub dolnej części pleców, ale może również promieniować do brzucha, pachwiny lub narządów płciowych. Atak bólu może trwać od kilku minut do kilku godzin. Podczas kamicy nerkowej ból może nasilić się podczas oddawania moczu. Może to być odczuwane jako pieczenie lub kłucie w cewce moczowej. Ponadto niektórzy pacjenci mogą doświadczać częstego parcia na mocz, nawet jeśli jego ilość jest niewielka. Jeśli kamień rani drogi moczowe, może dodatkowo wystąpić krwawienie, które jest widoczne gołym okiem jako różowe, czerwone lub brunatne zabarwienie moczu. Towarzyszący kamicy nerkowej ostry ból brzucha może powodować nudności i wymioty, zawroty głowy, a nawet utratę przytomności. W przypadku pojawienia się powyższych objawów, szczególnie silnego bólu pleców lub brzucha, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem, ponieważ kamica nerkowa może wymagać natychmiastowej interwencji medycznej.

czytaj
Patogeny, nieświeża żywność, czy nietolerancje pokarmowe mogą wywoływać rozwolnienie. Leki na biegunkę, probiotyki i elektrolity znajdziesz w internetowej Aptece Centralnej.

Biegunka – przyczyny rozwolnienia, objawy i leczenie

Biegunka to stan charakteryzujący się częstymi i luźnymi wypróżnieniami. Jest to objaw różnych problemów zdrowotnych, takich jak infekcje bakteryjne, wirusowe lub pasożytnicze, reakcje alergiczne, stres, niestrawność pokarmowa lub zatrucie, czy też choroby przewlekłe, takie jak choroba trzewna czy zespół jelita drażliwego.  Biegunka objawy Objawy biegunki mogą różnić się w zależności od przyczyny i stopnia nasilenia. Typowe symptomy obejmują:  luźne stolce o płynnej konsystencji, częste wypróżnianie, dyskomfort, skurcze lub ból w okolicach brzucha, wzdęcia związane z nadmierną produkcją gazów w jelitach, nudności, nudności i wymioty - w przypadku poważniejszych zakażeń lub toksycznej biegunki, gorączkę (np. w przebiegu biegunki infekcyjnej), ogólne osłabienie i odwodnienie, brak apetytu. Rodzaje i przyczyny biegunki Typy biegunek zależą w głównej mierze od czynników wywołujących rozwolnienie. Wyróżnia się: biegunkę infekcyjną, biegunkę podróżnych, biegunkę pokarmową, reakcyjną stresową i przewlekłą. Biegunka infekcyjna spowodowana jest kontaktem z patogenami (bakteriami, wirusami lub pasożytami). Biegunkę infekcyjną wywołać mogą zakażenia rotawirusowe, salmonelloza, czy np.  infekcje E. Coli. Biegunka podróżnych występuje u osób podróżujących do regionów o innym klimacie lub nietypowych warunkach higienicznych. Biegunka pokarmowa wywołana jest spożyciem pokarmów lub wody zanieczyszczonych bakteriami, wirusami lub toksynami. Biegunka jako objaw alergii na określone pokarmy lub składniki pokarmowe.  Biegunka stresowa wynika z intensywnego stresu lub długotrwałego emocjonalnego napięcia. Biegunka przewlekła natomiast to trwające dłużej niż kilka tygodni rozwolnienie, które może być objawem chorób przewlekłych, takich jak choroba trzewna czy nadwrażliwe jelita.

czytaj
Cera naczynkowa wymaga odpowiedniej pielęgnacji, właściwego postępowania dietetycznego i właściwej suplementacji. Kremy do skóry naczynkowej i suplementy diety na naczynia krwionośne znajdziesz w internetowej Aptece Centralnej.

Cera naczynkowa - jak wygląda i jak ją właściwie pielęgnować?

Skóra naczynkowa charakteryzuje się delikatnymi, cienkimi naczynkami krwionośnymi tuż pod powierzchnią skóry, które mogą łatwo pękać, tworząc zaczerwienienia i widoczne szczególnie na policzkach, nosie lub w okolicach dekoltu teleangiektazje - tzw. „pajączki”. Cera naczynkowa jest wrażliwa, skłonna do podrażnień i łatwo reaguje na zmiany temperatury, silne kosmetyki, stres czy nieodpowiednią pielęgnację. Pielęgnacja tego typu cery powinna zatem nie tylko redukować widoczne zmiany, ale także wzmacniać jej barierę ochronną, by zapobiec powstawaniu kolejnych „pajączków”. Popękane naczynka na twarzy – przyczyny Pękające naczynka to najczęściej wynik osłabienia naturalnej odporności skóry oraz ścianek naczyń krwionośnych. Do powstawania pajączków przyczyniać się mogą także nieodpowiednia pielęgnacja z zastosowaniem niewłaściwych kosmetyków, nadmierna ekspozycja na słońce czy gwałtowne zmiany temperatury, np. przejście z zimna do ciepłego pomieszczenia. Na pogorszenia kondycji cery naczynkowej wpływać może również styl życia – przewlekły stres, palenie papierosów czy spożywanie alkoholu.  

czytaj
Parcie na pęcherz i uczucie niepełnego wypróżnienia to objawy mogące zwiastować zapalenie pęcherza. Dostępne bez recepty antybiotyki oraz zapobiegające nawrotom infekcji suplementy z żurawiną znajdziesz w Aptece Centralnej.

Zapalenie pęcherza – objawy, przyczyny, leczenie i sposoby zapobiegania infekcji

Zapalenie pęcherza to jedna z najczęściej występujących infekcji układu moczowego, która może dotknąć zarówno kobiet jak i mężczyzn niezależnie od wieku. Choroba ta jest najczęściej wynikiem zakażenia bakteryjnego i objawia się zazwyczaj częstym oddawaniem moczu z uczuciem niepełnego opróżnienia pęcherza oraz bólem i pieczeniem przy mikcji. Wczesne rozpoznanie i odpowiednie leczenie przyniosą szybką ulgę oraz zapobiegną rozprzestrzenianiu się infekcji i powikłaniom.  Objawy zapalenia pęcherza Najczęstsze symptomy zapalenia to parcie na pęcherz, nawet jeśli jest on tylko częściowo wypełniony, oraz ból lub pieczenie przy mikcji. Inne objawy to mętny, czasami nieprzyjemnie pachnący mocz, a także krwiomocz, który może pojawić się w bardziej zaawansowanych przypadkach infekcji. Dodatkowo osoba cierpiąca na zapalenie pęcherza może odczuwać ból w dolnej części brzucha lub w okolicach miednicy, będący wynikiem stanu zapalnego. W niektórych przypadkach mogą wystąpić także ogólne objawy infekcji, takie jak gorączka, osłabienie i nudności.  Częste parcie na mocz – uczucie potrzeby częstego oddawania moczu, nawet przy niewielkiej ilości. Uczucie niepełnego opróżnienia pęcherza – mimo oddania moczu nadal występuje potrzeba skorzystania z toalety. Ból i pieczenie przy oddawaniu moczu – uczucie dyskomfortu, pieczenia lub kłucia podczas mikcji.Ból w podbrzuszu – uczucie ucisku lub bólu w dolnej części brzucha. Zmiana koloru i zapachu moczu – może być mętny, ciemniejszy lub mieć nieprzyjemny zapach. Obecność krwi w moczu – rzadziej występujący objaw, ale możliwy przy bardziej zaawansowanym stanie zapalnym. Podwyższona temperatura ciała – w niektórych przypadkach może pojawić się stan podgorączkowy.

czytaj
Otyłość brzuszna to zazwyczaj efekt nadmiaru kalorii i braku aktywności, ale także objaw wielu problemów zdrowotnych. Środki na odchudzanie znajdziesz w internetowej Aptece Centralnej

Odchudzanie - jak schudnąć z brzucha?

Otyłość brzuszna to złożony problem, który może być wynikiem interakcji wielu różnych czynników. Osoby z nadmierną ilością tkanki tłuszczowej w okolicy brzucha mogą być bardziej narażone na ryzyko wystąpienia poważnych schorzeń, takich jak choroby serca, udary mózgu, cukrzyca typu 2 i niektóre rodzaje nowotworów, dlatego tak ważne jest prowadzenie zdrowego stylu życia, który obejmuje zrównoważoną dietę, regularną aktywność fizyczną oraz unikanie czynników ryzyka, które mogą sprzyjać otyłości.  Otyłość brzuszna przyczyny Otyłość brzuszna, nazywana również otyłością centralną lub otyłością typu jabłko, to stan, w którym nadmiar tkanki tłuszczowej gromadzi się głównie w okolicy brzucha. Przyczyny tego rodzaju otyłości są zazwyczaj wieloczynnikowe i mogą obejmować nieprawidłową dietę i niewystarczającą aktywność fizyczną, genetykę, zaburzenia metaboliczne, a także wiek i niezdrowe nawyki. Spożywanie zbyt dużej ilości kalorii w stosunku do zapotrzebowania energetycznego organizmu, szczególnie w połączeniu z brakiem regularnej aktywności fizycznej, może prowadzić do gromadzenia się tkanki tłuszczowej w okolicach brzucha. Czynniki dziedziczne mogą predysponować do otyłości brzusznej. Istnieją geny, które mogą wpływać na sposób, w jaki organizm magazynuje tłuszcz, oraz na to, gdzie w organizmie tkanka tłuszczowa jest gromadzona. Długotrwały stres może prowadzić do wzrostu poziomu kortyzolu, hormonu stresu, który z kolei może zwiększać skłonność do odkładania się tłuszczu w okolicy brzucha. Spożywany w nadmiarze alkohol może przyczyniać się do odkładania się tłuszczu w okolicy brzucha, tworząc tzw. "oponkę". Zaburzenia takie jak insulinooporność, cukrzyca typu 2 i zespół metaboliczny mogą sprzyjać gromadzeniu się tłuszczu. Dieta bogata w cukry proste i przetworzone produkty spożywcze może przyczynić się do nadmiernego wzrostu masy ciała, w tym także otyłości brzusznej. Brak odpowiedniej ilości snu może zakłócać równowagę hormonalną organizmu, co może prowadzić do wzrostu apetytu i zwiększonego odkładania się tłuszczu. Z wiekiem zmienia się sposób, w jaki organizm magazynuje tłuszcz, co może prowadzić do otyłości brzusznej, zwłaszcza u osób starszych.

czytaj
Suplementy diety z głogiem są szczególnie polecane osobom chcącym wesprzeć zdrowie serca, zadbać o właściwe ciśnienie krwi oraz odpowiedni poziom cholesterolu. Tabletki, kapsułki i nalewki z głogiem znajdziesz w Aptece Centralnej.

Głóg właściwości, przeciwwskazania i skutki uboczne

Głóg to roślina, która od wieków cieszy się uznaniem w medycynie naturalnej – napary i nalewki z głogu mogą wspierać zdrowie serca, poprawiać krążenie i łagodzić stres. Jednak jak każdy naturalny środek, ma on również swoje ograniczenia i wymaga ostrożności w stosowaniu. Wiedza na temat korzyści zdrowotnych głogu oraz jego potencjalnych skutków ubocznych pozwoli świadomie i bezpiecznie korzystać z dobrodziejstw tej wyjątkowej rośliny.  Owoce głogu – co zawierają? Owoce głogu to nie tylko zdrowa przekąska, ale również składnik wspierających zdrowie serca i układu krążenia suplementów diety, który dzięki bogactwu składników aktywnych wzmacnia zdrowie na wielu poziomach.  Zawarta w głogu witamina C wspiera układ odpornościowy oraz wspomaga produkcję kolagenu, co wpływa korzystnie na skórę, stawy i naczynia krwionośne. Witaminy z grupy B są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego oraz pomagają w utrzymaniu energii i metabolizmu. Potas pomaga w utrzymaniu prawidłowego ciśnienia krwi i równowagi elektrolitowej. Magnez wspiera pracę serca, mięśni oraz układu nerwowego. Wapń wpływa korzystnie na zdrowie kości i zębów. Flawonoidy to silne przeciwutleniacze chroniące komórki przed stresem oksydacyjnym, wspierają zdrowie serca, poprawiając elastyczność naczyń krwionośnych oraz pomagają w regulacji ciśnienia tętniczego. Proantocyjanidyny wzmacniają naczynia krwionośne i poprawiają krążenie, a także wspierają regenerację tkanek i działają przeciwzapalnie. Kwasy fenolowe to naturalne związki o działaniu przeciwbakteryjnym i przeciwzapalnym, które dodatkowo wspierają procesy detoksykacyjne. Pektyny wspomagają trawienie i regulację poziomu cukru we krwi oraz przyczyniają się do obniżenia poziomu "złego" cholesterolu (LDL).

czytaj
Czerwone, prążkowane uszkodzenia skóry mogą zwiastować rozstępy, które mogą dotknąć zarówno kobiety w ciąży, młodzież w okresie intensywnego wzrostu, a także sportowców – szczególnie kulturystów. Kremy i maści na rozstępy znajdziesz online w Aptece Centra

Rozstępy – jak wyglądają, czemu powstają i jak się ich pozbyć?

Rozstępy to zmiany skórne przypominające prążki, które pojawiają się na ciele w wyniku gwałtownego rozciągania skóry. Na początku mają zazwyczaj czerwony, różowy lub fioletowy kolor, co wskazuje na świeżo powstałe uszkodzenia. W miarę upływu czasu rozstępy blakną, przybierając biały lub perłowy odcień. Przyczyny powstawania rozstępów są związane głównie z nadmiernym rozciąganiem skóry, które przekracza jej możliwości regeneracyjne. Do ich powstania przyczyniają się przede wszystkim zmiany hormonalne, predyspozycje genetyczne oraz szybki przyrost masy ciała – w ciąży, podczas intensywnego wzrostu u nastolatków, przy nagłych zmianach wagi lub szybkim przyroście masy mięśniowej. Lokalizacja rozstępów obejmuje zazwyczaj brzuch, uda, biodra, pośladki, piersi oraz ramiona. Całkowite usunięcie rozstępów jest trudne, ale istnieją skuteczne metody, które mogą pomóc zredukować ich widoczność oraz zapobiegać kolejnym uszkodzeniom. Jak wyglądają świeże rozstępy? Świeże rozstępy zwykle wyglądają jak cienkie, czerwone lub purpurowe, często lekko wypukłe linie na skórze; mogą być także nieco swędzące lub podrażnione. Występują w różnych miejscach na ciele, najczęściej w okolicach brzucha, bioder, ud, piersi i ramion. Z czasem mogą blednąć i stawać się mniej widoczne, przechodząc w jaśniejsze odcienie, takie jak srebrny lub biały.

czytaj

Poradnik od Apteki Centralnej

Zdrowie, leki i suplementy – rzetelna wiedza od Apteki Centralnej

Jak dbać o oczy? Witaminy na wzrok, higiena i gimnastyka oczu
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Jak dbać o oczy? Witaminy na wzrok, higiena i gimnastyka oczu

Oczy każdego dnia narażone są na szereg wyzwań – niebieskie światło, suche powietrze, czy nieodpowiednia – uboga w ważne dla oczu składniki odżywcze dieta. Aby zachować zdrowy wzrok i komfort widzenia warto wzbogacić codzienne odżywianie w produkty bogate w witaminy A, C, E, luteinę i kwasy omega-3, stosować regularne przerwy od ekranów oraz pielęgnować przesuszone oczy za pomocą nawilżających kropli do oczu z kwasem hialuronowym. Wprowadzone w porę zdrowe nawyki będą najlepszą inwestycją w dobrą kondycję oczu.

czytaj
Obrzęki nóg. Dlaczego puchną kostki?
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Obrzęki nóg. Dlaczego puchną kostki?

Opuchnięte kostki czy łydki to nie tylko kwestia estetyki, ale również sygnał, że coś w organizmie może działać nieprawidłowo. Choć przyczyną obrzęków często jest długotrwałe stanie, siedzenie lub zmęczenie, mogą one także wskazywać na poważniejsze schorzenia, takie jak niewydolność żylna, zaburzenia pracy nerek czy układu limfatycznego. Znając najczęstsze powody puchnięcia nóg oraz skuteczne metody leczenia – zarówno farmakologiczne jak i domowe sposoby, łatwiej poradzić sobie z tym uciążliwym problemem. 

czytaj
Chrapanie – przyczyny i sposoby leczenia
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Chrapanie – przyczyny i sposoby leczenia

Chrapanie to dźwięk powstający w wyniku wibracji tkanek gardła i podniebienia podczas snu. Występuje, gdy przepływ powietrza jest ograniczony lub na skutek osłabienia mięśni gardła. Chociaż chrapanie to powszechne zjawisko i samo w sobie nie stanowi poważnego problemu zdrowotnego, może jednak być objawem pewnych stanów zdrowotnych, takich jak otyłość, zespół bezdechu sennego, alergii czy infekcji dróg oddechowych. Jeśli chrapanie jest uciążliwe i przeszkadza w codziennym funkcjonowaniu, konieczne może być podjęcie działań leczniczych, takich jak zmiana stylu życia, stosowanie preparatów na chrapanie i urządzeń do leczenia bezdechu sennego, czy też interwencje chirurgiczne.

czytaj
Jak się pozbyć cellulitu?
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Jak się pozbyć cellulitu?

Cellulit to problem, z którym boryka się wiele kobiet niezależnie od wieku, budowy ciała czy wagi. To nie tylko kwestia estetyki, ale także źródło wielu frustracji i kompleksów. Często określany jako "skórka pomarańczowa" cellulit pojawia się na udach, pośladkach, brzuchu i innych obszarach ciała, a jego występowanie związane jest z różnorodnymi czynnikami, takimi jak genetyka, styl życia, dieta oraz zmiany hormonalne. Zrozumienie mechanizmów powstawania cellulitu, czynników powodujących nierówności skórne oraz znajomość zasad profilaktyki i metod walki z cellulitem pomoże przywrócić skórze gładkość i elastyczność. Rodzaje cellulitu. Cellulit wodny a tłuszczowy W zależności od przyczyn i charakterystyki zmian rozróżnia się dwa główne rodzaje cellulitu: wodny i tłuszczowy. Cellulit wodny, znany również jako cellulit obrzękowy, jest wynikiem problemów z retencją wody w organizmie oraz zaburzeniami krążenia. Występuje najczęściej u osób o szczupłej sylwetce, a jego główną przyczyną jest gromadzenie nadmiaru płynów w tkankach, co prowadzi do obrzęków i nierówności widocznych nawet bez naciskania skóry. Cellulit wodny pojawia się zazwyczaj na udach, pośladkach oraz kostkach, ale może dotyczyć także ramion. Cellulit tłuszczowy, inaczej nazywany lipidowym, związany jest głównie z nagromadzeniem tkanki tłuszczowej pod skórą. Występuje najczęściej u osób z nadwagą lub skłonnością do gromadzenia tkanki tłuszczowej. W przeciwieństwie do cellulitu wodnego zmiany te są związane z nieprawidłowym metabolizmem tłuszczów, co prowadzi do powstawania nierówności w strukturze tkanki podskórnej. Cellulit tłuszczowy objawia się miękkimi, grudkowatymi zmianami, widocznymi zazwyczaj po uciśnięciu skóry i występuje najczęściej na udach, pośladkach, biodrach oraz brzuchu.

czytaj
Kolka niemowlęca – dlaczego występuje, od kiedy i jak łagodzić jej objawy?
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Kolka niemowlęca – dlaczego występuje, od kiedy i jak łagodzić jej objawy?

Kolka niemowlęca to występująca u dzieci między 2. a 16. tygodniem życia dolegliwość objawiająca się nagłymi, pojawiającymi się zazwyczaj wieczorami epizodami płaczu i rozdrażnienia. Choć kolki nie stanowią zagrożenia dla zdrowia malucha, bywają trudne zarówno dla dziecka, jak i dla rodziców, dlatego warto szybko sięgnąć po dostępne na rynku rozwiązania, które pomogą szybko złagodzić uciążliwe dolegliwości. Kolki u niemowląt – przyczyny Bolesne, objawiające się intensywnym, niekontrolowanym płaczem dziecka kolki niemowlęce wynikają najczęściej z niedojrzałości układu pokarmowego, nadmiaru powietrza w jelitach, reakcji na pokarm, zaburzeń równowagi flory bakteryjnej i innych czynników zdrowotnych. Noworodki i młodsze niemowlęta mają niedojrzały układ pokarmowy, co może prowadzić do problemów z trawieniem. Nieskuteczne rozkładanie pokarmów może powodować bolesne wzdęcia i dyskomfort. Podczas karmienia, szczególnie gdy dziecko jest bardzo głodne, połyka powietrze, co może prowadzi do gromadzenia się w jelitach wywołujących ból i dyskomfort gazów. Niektóre niemowlęta mogą być wrażliwe na składniki pokarmowe, takie jak białka mleka krowiego lub gluten obecne w mieszankach. Zaburzenia w równowadze mikroflory jelitowej, zwłaszcza u niemowląt karmionych sztucznie, mogą prowadzić do problemów trawiennych i wzdęć, co może skutkować kolkami. W rzadkich przypadkach kolki mogą być spowodowane innymi schorzeniami, takimi jak refluks żołądkowo-przełykowy, nietolerancje pokarmowe lub infekcje. 

czytaj
Cera tłusta – charakterystyka, pielęgnacja i sprawdzone kosmetyki do skóry łojotokowej
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Cera tłusta – charakterystyka, pielęgnacja i sprawdzone kosmetyki do skóry łojotokowej

Cera tłusta to jeden z najczęstszych problemów dermatologicznych, który, choć kojarzony jest głównie z okresem dojrzewania, dotyka ludzi w różnym wieku. Skóra łojotokowa charakteryzuje się nadmiernym wydzielaniem sebum przez gruczoły łojowe, co prowadzi do błyszczenia oraz powstawania zaskórników i wyprysków. Pomimo że jest to powszechny problem, wiele osób boryka się z trudnościami w odpowiedniej pielęgnacji. Bliższe przyjrzenie się specyfice cery tłustej, jej głównym cechom oraz dedykowanym jej potrzebom produktów kosmetycznych pomoże w utrzymaniu zdrowego i matowego wyglądu skóry, oraz minimalizowaniu ryzyka wystąpienia stanów zapalnych i zaskórników. Cera tłusta charakterystyka Tłusta cera to jeden z typów skóry charakteryzujący się nadmiernym wydzielaniem sebum przez gruczoły łojowe. Gruczoły łojowe produkują zbyt dużą ilość sebum, co powoduje, że skóra staje się przetłuszczona i błyszcząca (szczególnie w strefie T – czoło, broda, nos). Nadmiar sebum może również prowadzić do zatkania porów, a w efekcie do powstawania zaskórników i trądziku. Tłusta cera wymaga odpowiedniej pielęgnacji, która będzie równoważyć produkcję sebum i zapobiegać powstawaniu niedoskonałości. Regularne oczyszczanie, stosowanie odpowiednich kosmetyków i dbanie o dietę mogą pomóc w utrzymaniu zdrowej i matowej cery. Sebum co to? Sebum to naturalna wydzielina produkowana przez znajdujące się w skórze gruczoły łojowe. Jest to mieszanina substancji tłuszczowych, wosków, cholesterolu, komórek naskórka oraz innych substancji, która pełni kilka istotnych funkcji w pielęgnacji skóry. Sebum tworząc cienką warstwę ochronną na powierzchni skóry działa jako naturalna substancja nawilżająca, która zapobiega nadmiernemu odparowywaniu wody, co pomaga utrzymać elastyczność i miękkość skóry. Warstwa sebum działa również jako bariera ochronna, która chroni skórę przed szkodliwymi czynnikami zewnętrznymi, takimi jak bakterie, wirusy, zanieczyszczenia środowiskowe i promieniowanie UV. Produkcja sebum jest regulowana przez różne czynniki, takie jak hormony, dieta, genetyka i pielęgnacja skóry. Nadmierna produkcja sebum może prowadzić do problemów skórnych, takich jak tłusta cera, trądzik i zaskórniki, podczas gdy niedostateczna produkcja sebum może prowadzić do suchości skóry i podatności na podrażnienia. Dlatego utrzymanie równowagi produkcji sebum jest kluczowe dla zdrowia i kondycji skóry.

czytaj
Krew w kale – przyczyny, metody diagnozowania, zagrożenia
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Krew w kale – przyczyny, metody diagnozowania, zagrożenia

Obecność krwi w kale może być objawem niewielkich podrażnień, ale również może sygnalizować poważne schorzenia przewodu pokarmowego, np. wrzody, choroby zapalne jelit czy nawet nowotwory. Świadomość najczęstszych przyczyn krwi w stolcu oraz znajomość badań, jakie mogą pomóc w postawieniu właściwej diagnozy, pozwoli podjąć świadome kroki w kierunku zdrowia układu pokarmowego. Krew w stolcu – przyczyny Obecność krwi w kale może wynikać zarówno z łagodnych, jak i poważniejszych schorzeń. W zależności od źródła krwawienie może mieć jasnoczerwony kolor — świadczący o krwawieniu z dolnego odcinka przewodu pokarmowego, np. odbytu, lub ciemne, smoliste zabarwienie, co sugeruje problemy w górnym odcinku, np. w żołądku lub dwunastnicy. Najczęstsze przyczyny krwi w kale: Hemoroidy – powiększone naczynia krwionośne w odbycie mogą pękać, powodując krwawienie. Szczelina odbytu – drobne pęknięcia w błonie śluzowej odbytu często prowadzą do obecności jasnoczerwonej krwi na papierze toaletowym. Choroby zapalne jelit (np. choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego) – mogą powodować krwawe biegunki i bóle brzucha. Polipy jelita grubego i nowotwory – mogą być źródłem utajonego lub jawnego krwawienia i wymagają szybkiej diagnostyki. Wrzody żołądka i dwunastnicy – jeśli dochodzi do ich krwawienia, krew w stolcu może mieć ciemny, smolisty wygląd. Infekcje bakteryjne i pasożytnicze – niektóre zakażenia przewodu pokarmowego prowadzą do biegunek z domieszką krwi.

czytaj
Problemy z erekcją – przyczyny, leki na potencję i sposoby na utrzymanie wzwodu
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Problemy z erekcją – przyczyny, leki na potencję i sposoby na utrzymanie wzwodu

Zaburzenia erekcji to delikatny, często traktowany ze wstydem problem wpływający negatywnie na satysfakcję z życia seksualnego mężczyzn w różnym wieku. Znajomość objawów oraz czynników powodujących problemy ze wzwodem pomoże w dobraniu odpowiednich sposobów leczenia, oraz metod zapobiegania impotencji.  Co to jest erekcja? Erekcja jest wynikiem zwiększonego przepływu krwi do obszarów gąbczastych ciała jamistego penisa. Podczas pobudzenia seksualnego układ nerwowy uwalnia substancje chemiczne, takie jak tlenek azotu, które powodują rozkurczanie naczyń krwionośnych, to z kolei prowadzi do zwiększonego przepływu krwi do tkanek gąbczastych, co powoduje wzwód. To fizjologiczny proces, w którym penis staje się twardy, powiększa się i unosi. Erekcja jest istotnym elementem procesu seksualnego i umożliwia współżycie.  Objawy impotencji Impotencja to trudność w utrzymaniu lub osiągnięciu erekcji wystarczającej do odbycia satysfakcjonującego stosunku płciowego. Objawy impotencji mogą różnić się w zależności od przyczyn, które leżą u jej podstaw.  Trudności w osiągnięciu erekcji — mężczyzna może mieć problemy z uzyskaniem wzwodu pozwalającego na rozpoczęcie stosunku seksualnego. Trudności w utrzymaniu erekcji — impotent może osiągnąć erekcję, ale może mieć problem z utrzymaniem wzwodu na tyle długo, aby zakończyć akt seksualny. Zmniejszony popęd seksualny — impotencja może objawiać się obniżonym libido lub utratą zainteresowania seksem. Problemy z wytryskiem — zaburzenia erekcji mogą wpływać na zdolność kontrolowania ejakulacji, co może prowadzić do przedwczesnego wytrysku. Zmiany w twardości penisa, zarówno podczas wzwodu, jak i w trakcie stosunku, mogą być objawem impotencji.

czytaj
Błonnik pokarmowy – rodzaje , źródła, funkcje i jego rola w odchudzaniu
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Błonnik pokarmowy – rodzaje , źródła, funkcje i jego rola w odchudzaniu

Błonnik co to i jakie są jego rodzaje Błonnik to składnik pokarmowy występujący w roślinach i pochodzący z komórek ściany komórkowej roślin. Jest to rodzaj węglowodanu, który nie ulega trawieniu w ludzkim przewodzie pokarmowym, co oznacza, że nie dostarcza kalorii ani substancji odżywczych, a przy tym odgrywa istotną rolę w utrzymaniu zdrowia układu pokarmowego. Wyróżnia się dwa główne typy błonnika: rozpuszczalny i nierozpuszczalny. Błonnik rozpuszczalny Główne źródła błonnika rozpuszczalnego to owoce, warzywa, nasiona, płatki owsiane oraz rośliny strączkowe. Błonnik rozpuszczalny ma zdolność absorbowania wody, co przyczynia się do tworzenia galaretowatej konsystencji. Włączenie źródeł błonnika rozpuszczalnego do codziennej diety może przynieść korzyści zdrowotne, wspomagając funkcjonowanie organizmu i przeciwdziałając pewnym schorzeniom. Błonnik nierozpuszczalny  Błonnik nierozpuszczalny charakteryzuje się zdolnością zatrzymywania wody, przez co zwiększa objętość jedzenia i ułatwia przemieszczanie się go przez przewód pokarmowy. Główne źródła błonnika nierozpuszczalnego to pełnoziarniste produkty zbożowe, orzechy nasiona i kasze. Włączenie źródeł błonnika nierozpuszczalnego do diety może przyczynić się do utrzymania zdrowego układu trawiennego oraz zachowania prawidłowej masy ciała.

czytaj
Menopauza – objawy i łagodzenie klimakterium. Leki i sposoby na uderzenia gorąca
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Menopauza – objawy i łagodzenie klimakterium. Leki i sposoby na uderzenia gorąca

Menopauza jest istotnym i często trudnym etapem w życiu każdej kobiety. To naturalny proces, oznaczający zakończenie okresu płodności, któremu często towarzyszy szereg nieprzyjemnych objawów fizycznych i emocjonalnych. Mimo wielu trudności przy odpowiednim wsparciu medycznym i społecznym przekwitanie może być okazją do odkrycia nowych aspektów życia.  Klimakterium a menopauza Menopauza to moment w życiu kobiety, który jest definiowany jako rok po ostatniej miesiączce. Oznacza to zakończenie cyklu menstruacyjnego i ustanie miesiączkowania. Kiedy kobieta osiągnie menopauzę, jajniki przestają produkować jajeczka, a poziomy hormonów, zwłaszcza estrogenów, znacznie spadają. Klimakterium natomiast to okres przekwitania, który obejmuje czas przed (perimenopauza), w trakcie oraz po menopauzie (postmenopauza). 

czytaj
Pielęgnacja noworodków i niemowląt. Kąpiel, przewijanie i zmiany skórne u dzieci
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Pielęgnacja noworodków i niemowląt. Kąpiel, przewijanie i zmiany skórne u dzieci

Troska o skórę dziecka jest nieodłączną częścią rodzicielskiej przygody. Kąpiel czy zmiana pieluszki to nie tylko higieniczne zabiegi, ale także budujące bliskość rytuały, podczas których każdy gest ma znaczenie. Pełen wskazówek przewodnik po pielęgnacji skóry noworodków i niemowląt nie tylko podpowie czym kierować się podczas kąpieli i przewijania, jakich produktów używać, ale także wskaże skuteczne strategie w walce z takimi wyzwaniami jak AZS, ciemieniucha czy trądzik niemowlęcy.  Kąpiel noworodka  Kąpiel noworodka to nie tylko rutynowe zadanie, ale również wyjątkowy moment, podczas którego buduje się więzi z maleństwem. Aby zagwarantować dziecku komfort i odpowiednią pielęgnację warto trzymać się kilku kluczowych zasadach, na których czele stoją delikatność i bezpieczeństwo. Kąpiel dzieci należy rozpocząć od doboru wody, której temperatura powinna wynosić około 37 stopni Celsjusza. Temperaturę wody najłatwiej zmierzyć specjalnym, wodoodpornym termometrem. Do wody warto dodać emulsję lub specjalny, dostosowany do potrzeb delikatnej skóry płyn do kąpieli dla niemowląt zawierający natłuszczające emolienty. Zaleca się, by kąpiel rozpocząć od łagodnego umycia główki dziecka, a następnie reszty ciała schodząc od szyi w dół. Po kąpieli otulamy niemowlę ręcznikiem, a następnie delikatnie osuszamy skórę, skupiając się na miejscach, gdzie skóra jest podatna na otarcia, takich jak fałdki. Jeśli podczas kąpieli zamoczeniu ulegnie pępek noworodka, kikut pępowinowy zaleca się delikatnie osuszyć bawełnianym gazikiem. Umytą i osuszoną skórę można dodatkowo zabezpieczyć, stosując dobry balsam nawilżający lub oliwkę dla niemowląt.

czytaj
Kwas foliowy – wskazania, właściwości i rola witaminy B9 w diecie przyszłej mamy
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Kwas foliowy – wskazania, właściwości i rola witaminy B9 w diecie przyszłej mamy

Kwas foliowy to witamina, stanowiący ważny składnik codziennej diety, szczególnie dla kobiet planujących potomstwo. Jego wpływ na rozwijający się płód sprawia, że powinien być suplementowany już na kilka tygodni przed planowanym zajściem w ciążę i przyjmowany co najmniej do jej 12. tygodnia. Witamina B9 (kwas foliowy) to jednak nie tylko obowiązkowa pozycja na liście suplementów dla przyszłych mam, to również ratunek na niedokrwistość oraz wsparcie zdrowia układu pokarmowego i skóry. Kwas foliowy właściwości Kwas foliowy, znany również jako witamina B9, to witamina rozpuszczalna w wodzie, która pełni istotną funkcję w wielu procesach biologicznych w organizmie. Kwas foliowy jest niezbędny do prawidłowego przebiegu procesów podziału komórkowego. Wpływa na syntezę DNA i RNA, co jest szczególnie ważne podczas wzrostu i podziału komórek podczas rozwoju płodu. Suplementacja kwasem foliowym przed zajściem w ciążę i w pierwszych tygodniach ciąży pomaga zmniejszyć ryzyko wad cewy nerwowej, takich jak bezmózgowie czy rozszczep kręgosłupa. Foliany odgrywają rolę w produkcji czerwonych krwinek, przez co pomagają w zapobieganiu niedokrwistości, wpływają na produkcję i funkcję neuroprzekaźników oraz pomagają w regulacji poziomu homocysteiny, której wysokie stężenia we krwi mogą być związane z różnymi problemami zdrowotnymi, w tym z chorobami sercowo-naczyniowymi. Kwas foliowy wpływa także na funkcjonowanie układu immunologicznego, wspierając obronę organizmu przed infekcjami. Witamina B9 gdzie występuje. Kwas foliowy jest obecny w różnych produktach spożywczych, takich jak warzywa liściaste, produkty mleczne, mięso, rośliny strączkowe czy produkty pełnoziarniste. Kwas foliowy źródła: Warzywa liściaste Szpinak Jarmuż Rukola Sałata Brukselka Produkty pełnoziarniste Chleb pełnoziarnisty Makaron pełnoziarnisty Kasza gryczana Otręby pszenne Owoce i soki owocowe Pomarańcze i soki pomarańczowe Avokado Banany Maliny Strączkowe Fasola Ciecierzyca Soczewica Orzechy i nasiona Orzechy włoskie Orzechy nerkowca Orzechy ziemne Siemię lniane Mięso i produkty pochodzenia zwierzęcego Wątróbka (szczególnie drobiowa) Kurczak Jaja Produkty mleczne Mleko Jogurt Ser Inne produkty spożywcze Drożdże piwne Soja i produkty sojowe Niektóre produkty spożywcze, zwłaszcza zboża i płatki śniadaniowe mogą być również wzbogacone w kwas foliowy. 

czytaj
Masaż twarzy - rodzaje i efekty, instrukcja automasażu oraz kosmetyki do masażu
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Masaż twarzy - rodzaje i efekty, instrukcja automasażu oraz kosmetyki do masażu

Masaże twarzy zyskują na popularności nie tylko jako relaksujące doświadczenie, ale także jako skuteczna forma pielęgnacji skóry. Znając najczęściej stosowane techniki, kosmetyki i akcesoria do masażu łatwiej dobrać odpowiadający indywidualnym potrzebom rodzaj zabiegu, a zapoznanie się z instrukcją automasażu pozwoli na chwilę upiększającego relaksu w zaciszu własnego domu. Odkrycie tajemnic masażu twarzy może stać się kluczowym elementem pielęgnacyjnej rutyny, wspierającej zdrowie skóry i ogólny stan emocjonalny.  Rodzaje masażu twarzy — tradycyjne techniki i nowoczesne podejścia W zróżnicowanym świecie pielęgnacji, w którym innowacje spotykają się z tradycyjnymi praktykami, masaż twarzy staje się obszarem splatającym w całość manualne techniki i nowoczesne, wykorzystujące zaawansowane technologie podejścia.  Tradycyjne techniki masażu twarzy Wśród tradycyjnych sposobów masowania twarzy wymienia się: masaż klasyczny, masaż limfatyczny oraz akupresurę. Masaż klasyczny składa się z delikatnych ruchów, głaskania, i oklepywania, mających na celu poprawę krążenia krwi, relaksację mięśni, i stymulację skóry. Masaż limfatyczny jest szczególnie polecany do redukcji opuchlizny. Delikatne ruchy mają na celu pobudzenie układu limfatycznego, co pomaga w eliminacji toksyn i nadmiaru płynów i zmniejszeniu obrzęków na twarzy. Akupresura wykorzystuje nacisk na konkretne punkty na twarzy, co może pomóc w równoważeniu energii, redukcji napięcia mięśniowego i poprawie ogólnej kondycji skóry. Nowoczesne podejścia do masażu twarzy Współczesne techniki masażu twarzy coraz częściej wykorzystują różnorodne akcesoria i zaawansowane urządzenia, które mogą zwiększyć efektywność zabiegu. Rolki, kamień do masażu gua sha, bańki oraz profesjonalna endermologia bądź masaż ultardźwiękami nie tylko zrelaksują i wyciszą, ale także pomogą uelastycznić skórę, wygładzić ją i odmłodzić.  Masaż twarzy rollerem wyposażonym w rolkę wykonaną z jadeitu, różowego kwarcu czy stali nierdzewnej może pomóc w poprawie krążenia krwi, co z kolei może przyczynić się do lepszego dostarczania skórze składników odżywczych i tlenu. Rolowanie twarzy może wspomagać drenaż limfatyczny, przez co przyczyni się do redukcji opuchlizny i obrzęków, szczególnie w okolicach oczu. Regularnie stosowany wałek do twarzy będzie stymulować produkcję kolagenu, co jest kluczowe dla elastyczności i jędrności skóry. Masaż twarzy kamieniem gua sha to tradycyjna chińska praktyka, w której używa się specjalnego, gładkiego i płaskiego  kamienia wykonanego jak w przypadku rollera z jadeitu lub różowego kwarcu. Podobnie jak masaż rollerem, gua sha stymuluje krążenia krwi, redukuje opuchliznę oraz pomaga w rozluźnieniu napiętych mięśni twarzy. Regularne stosowanie kamienia Gua Sha przywraca kontur twarzy i poprawia jędrność skóry. Masaż twarzy bańkami to technika, która wykorzystuje bańki próżniowe (nazywane również bańkami chińskimi lub bańkami do masażu) do stymulacji skóry i mięśni twarzy. Proces ten opiera się na tworzeniu próżni wewnątrz bańki, która jest umieszczane na skórze, co prowadzi do podciśnienia i zwiększonego przepływu krwi. Masaż twarzy bańkami może przynieść kilka potencjalnych korzyści, w tym poprawę krążenia, redukcję napięcia mięśniowego, stymulację kolagenu i ogólną poprawę wyglądu skóry. Endermologia twarzy to rodzaj głębokiego masażu wykonywanego przy użyciu wyposażonego w rolki (wałki) i systemy podciśnienia urządzenia. Dzięki masażowi i podciśnieniu endermologia twarzy może pomóc w poprawie krążenia krwi, co z kolei wspomaga dostarczanie skórze tlenu i składników odżywczych. Masaż i podciśnienie pomagają rozluźnić tkanki, zmniejszyć zastoje limfatyczne i obrzęki oraz pobudzić usuwanie toksyn. Poprzez stymulowanie skóry endermologia twarzy może również wspomagać produkcję kolagenu, co przyczynia się do utrzymania jędrności skóry. Masaż twarzy ultradźwiękami to innowacyjny zabieg kosmetyczny, który można wykonać w gabinecie kosmetycznym bądź, po zaopatrzeniu się w masażer ultradźwiękowy, także w zaciszu domowym. Fale ultradźwiękowe przenikają skórę, generując ciepło i stymulując komórki skóry, co wpływa na poprawę krążenia krwi, zwiększenie elastyczności skóry, a także wspiera procesy regeneracyjne skóry. Masaż ultradźwiękowy może również zwiększyć wchłanianie substancji aktywnych z produktów pielęgnacyjnych, które są stosowane na skórę, co potęguje korzyści pielęgnacyjne. Masaż kobido Masaż kobido to tradycyjna technika masażu, która ma korzenie w dawnej japońskiej praktyce. "Kobido" oznacza "droga do piękna", a masaż kobido opiera się na przekazywanych z pokolenia na pokolenie technikach. Choć ma długą historię, zyskał na popularności w ostatnich latach jako holistyczny zabieg pielęgnacji skóry i poprawy ogólnego stanu zdrowia skóry twarzy.  Masaż Kobido jest wykonywany głównie przy użyciu dłoni, palców i kciuka. Obejmuje techniki akupresury, drenażu limfatycznego oraz techniki lifftingujące. Techniki akupresury polegają na naciskaniu określonych punktów akupunkturowych na twarzy. Techniki drenażu limfatycznego są używane w celu poprawy odprowadzania płynów limfatycznych, co może pomóc w redukcji obrzęków i poprawie krążenia. Techniki lifftingujące pomagają w uniesieniu mięśni i skóry, co przyczynia się do efektu odmłodzenia. Oprócz korzyści kosmetycznych masaży Kobido często używa się również w celu relaksacji, redukcji napięcia i stresu.

czytaj
Suplementy dla kobiet w ciąży – witaminy, minerały i kwas DHA
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Suplementy dla kobiet w ciąży – witaminy, minerały i kwas DHA

Jednym z najważniejszych elementów zdrowego rozwoju płodu jest zbilansowana, bogata w  składniki odżywcze dieta przyszłej mamy. Kiedy trudno jest dostarczyć niezbędne substancje w wystarczających ilościach tylko z pożywieniem, ważnym aspektem dbania o zdrową ciążę staje się suplementacja. Witaminy dla ciężarnych Witaminy dla kobiet w ciąży wspierają zdrowy rozwój płodu i zapewniają odpowiednie wsparcie dla organizmu matki. Witaminy ciążowe, których niedobór jest szczególnie niebezpieczny to między innymi: kwas foliowy, witamina D, C, A, E oraz witaminy z grupy B. Kwas foliowy (witamina B9) pomaga w zapobieganiu wadom cewy nerwowej u dziecka. Zaleca się suplementację kwasu foliowego już przed planowaną ciążą i w 12 pierwszych tygodniach ciąży. Witamina D wspomaga prawidłowe wchłanianie wapnia i fosforu, co jest kluczowe dla zdrowego wzrostu kości i zębów. Witamina C wspiera odporność matki, zapewnia ochronę przeciwrodnikową, wspomaga wchłanianie żelaza i pomaga w budowie kolagenu, który jest ważny dla skóry, kości i naczyń krwionośnych. Witamina A jest ważna dla wzrostu komórek i różnicowania tkanek, ale nadmiar witaminy A może być szkodliwy, więc suplementacja powinna być kontrolowana przez lekarza prowadzącego ciążę. Witamina E to antyoksydant, który pomaga w ochronie komórek przed uszkodzeniami. Witaminy z grupy B, szczególności witamina B6, B12 i niacyna, są ważne dla rozwoju układu nerwowego płodu. Witaminy niebezpieczne w ciąży Niektóre witaminy stosowane w nadmiarze mogą stanowić potencjalne zagrożenie dla zdrowia rozwijającego się płodu. Nadmiar witaminy A może prowadzić do wad rozwojowych, dlatego kobiety w ciąży powinny unikać nadmiernych ilości produktów bogatych w witaminę A oraz suplementacji dużymi dawkami. Choć witamina D jest ważna dla odporności i zdrowia kości, jej nadmiar może prowadzić do nadmiernego wchłaniania wapnia, co z kolei może skutkować hiperkalcemią u matki i ryzykiem utraty wapnia u rozwijającego się płodu. Nadmiar witaminy E, szczególnie w formie suplementów, może prowadzić do nieprawidłowości w układzie sercowo-naczyniowym u noworodków. Większość kobiet w ciąży może uzyskać wystarczające ilości niezbędnych witamin i minerałów poprzez zdrową, zrównoważoną dietę. Suplementacja powinna być stosowana tylko wtedy, gdy jest to zalecane przez lekarza i zgodnie z jego zaleceniami dotyczącymi dawek.

czytaj
Ból zęba objawy i przyczyny. Jak sobie poradzić w oczekiwaniu na dentystę?
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ból zęba objawy i przyczyny. Jak sobie poradzić w oczekiwaniu na dentystę?

Dlaczego bolą zęby? Niestety ta uciążliwa dolegliwość często jest wynikiem niewłaściwej higieny jamy ustnej. Ponadto może być spowodowana urazem czy nadwrażliwością na niektóre pokarmy. Po jakie tabletki warto sięgnąć w oczekiwaniu na specjalistę i jak złagodzić ból domowymi sposobami oraz dostępnymi bez recepty preparatami? Dlaczego zęby bolą? Ból zęba może mieć różne przyczyny — od próchnicy, przez infekcję, uszkodzenie zęba, nadwrażliwość, zapalenie dziąseł, po nadmierne napięcie mięśni żuchwy. Próchnica to choroba zębów, która polega na destrukcji twardych tkanek zęba w wyniku działania kwasów produkowanych przez bakterie. Bakterie te rozwijają się na powierzchni zębów w wyniku spożywania pokarmów zawierających cukry i skrobię. Próchnica zębów prowadzi do powstawania ubytków. Zaawansowana próchnica, która zdołała przeniknąć głęboko do zębiny, może spowodować uszkodzenie nerwów w korzeniu zęba, co może wywołać ból. Ból powodować może infekcja zęba lub okolicznych tkanek. Bakterie mogą przedostać się do wnętrza zęba, w rezultacie prowadząc do bolesnego stanu zapalnego. Urazy czy gryzienie twardych pokarmów może uszkodzić zęby. Uszkodzenie zęba bywa przyczyną wymagającego niezwłocznej interwencji stomatologicznej bólu. Ból może być spowodowany wrażliwością zębów na zimno, ciepło, słodkie lub kwaśne substancje. Powodem nadwrażliwości może być odsłonięcie korzenia zęba lub zbyt cienka warstwa szkliwa. Wyrzynające się zęby (zarówno mleczne i stałe zęby u dzieci, jak i zęby mądrości u dorosłych) mogą powodować ból, szczególnie jeśli nie mają one wystarczająco miejsca w łuku zębowym. Zapalenie dziąseł (gingiwitis) może obejmować okoliczne tkanki, w tym korzeń zęba, powodując ból nie tylko dziąseł, ale i zębów. Przyczyną bólu zębów może być także zgrzytanie zębami lub nadmierne napięcie mięśni żuchwy (bruksizm). Dodatkowo może to powodować ścieranie się szkliwa, co w konsekwencji prowadzi do nadwrażliwości zębów.

czytaj
Jak sobie radzić z problemami ze snem?  Przyczyny, zapobieganie i leczenie bezsenności.
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Jak sobie radzić z problemami ze snem? Przyczyny, zapobieganie i leczenie bezsenności.

Sen jest gwarantem dobrego samopoczucia – wspiera odpoczynek mózgu,  regenerację fizyczną całego organizmu, wpływa na konsolidację pamięci oraz wydzielanie wielu hormonów, w tym hormonu wzrostu i regulującej poziom cukru we krwi insuliny. Zbyt krótki sen lub jego niska jakość mogą powodować problemy zdrowotne, np. zaburzać równowagę emocjonalną i funkcjonowanie układu odpornościowego. Co to jest bezsenność? Czy znamy jej przyczyny? Bezsenność to stan, który obejmuje trudności z zasypianiem lub utrzymaniem snu czy przedwczesne budzenie się, pomimo istnienia sprzyjających, odpowiednich do snu warunków. Wśród przyczyn bezsenności wymienia się najczęściej problemy psychiczne, niehigieniczny styl życia oraz problemy zdrowotne. Silny stres, niepokój, depresja. Niezbilansowana dieta. Nadużywanie kofeiny, alkoholu, palenie papierosów. Brak aktywności fizycznej. Nieregularne godziny snu np. z powodu pracy zmianowej, braku stałej rutyny snu czy długich drzemek w ciągu dnia. Choroby przewlekłe, ból fizyczny, problemy hormonalne czy inne dolegliwości zdrowotne. Chroniczna bezsenność znacząco wpływa na codzienne funkcjonowanie, wymaga niezwłocznej konsultacji lekarskiej. Specjalista może pomóc zidentyfikować przyczyny problemów ze snem i zaproponować odpowiednie leczenie czy terapię.

czytaj
Leczenie i pielęgnacja blizn
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Leczenie i pielęgnacja blizn

Obecność blizn może być nie tylko fizycznie uciążliwa, ale także może wpływać na samopoczucie i pewność siebie oraz przypominać o przebytej chorobie, urazie czy przeżytym emocjonalnym wyzwaniu. W zależności od ich pochodzenia blizny mogą mieć różny wygląd i strukturę — mogą być płytkie i delikatne lub też wypukłe i szorstkie, a nawet zmieniać kolor. W obliczu takiej różnorodności istnieją również różne podejścia do leczenia blizn. Tradycyjne metody obejmują stosowanie maści, kremów czy opatrunków silikonowych, które mają na celu zmniejszenie widoczności blizn poprzez regenerację skóry. Jednak wraz z postępem medycyny, coraz częściej sięgamy po bardziej zaawansowane techniki, takie jak laseroterapia czy zabiegi chirurgiczne. Znajomość rodzajów blizn oraz najskuteczniejszych metod ich leczenia pomoże osobom borykającym się z tym problemem znaleźć najlepsze dla siebie rozwiązanie.

czytaj
Anemia. Przyczyny, objawy i sposoby leczenia niedokrwistości
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Anemia. Przyczyny, objawy i sposoby leczenia niedokrwistości

Anemia, czyli niedokrwistość to stan obniżonej ilości czerwonych krwinek lub obniżony poziom hemoglobiny – białka odpowiedzialnego za transport tlenu do komórek. Objawy anemii obejmują zazwyczaj wynikające z niedotlenienia tkanek zmęczenie, bladość skóry, osłabienie czy trudności z koncentracją. Przyczyn tego schorzenia upatruje się najczęściej w niewłaściwym odżywianiu, jednak anemia może być również następstwem chorób przewlekłych, takich jak choroba nowotworowa, celiakia czy choroby autoimmunologiczne. Właściwe zdiagnozowanie źródła problemu pomoże wdrożyć odpowiednie leczenie. Niedokrwistość objawy Do typowych objawów niedokrwistości należą: przewlekłe zmęczenie, osłabienie, zawroty głowy oraz bladość skóry i błon śluzowych. Często występują także problemy z koncentracją, szybkie bicie serca (tachykardia) oraz uczucie duszności, szczególnie podczas wysiłku. U niektórych osób mogą pojawić się bóle głowy, łamliwość paznokci czy wypadanie włosów. Objawy te wynikają z niedoboru tlenu w tkankach, co jest bezpośrednim skutkiem obniżonego poziomu hemoglobiny lub liczby czerwonych krwinek. 

czytaj
Katar - rodzaje, przyczyny i sposoby leczenia
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Katar - rodzaje, przyczyny i sposoby leczenia

Katar to nie choroba, ale objaw różnorodnych problemów zdrowotnych, takich jak infekcje czy alergia, ale także reakcja na drażniące czynniki środowiskowe. Świadomość źródła kataru pozwala na zastosowanie odpowiednich środków zaradczych ukierunkowanych na konkretną przyczynę.  Co to jest katar? Katar to z reguły reakcja organizmu na infekcję wirusową lub bakteryjną. Chociaż to uciążliwy stan, pełni ważną rolę w oczyszczaniu dróg oddechowych. Gdy wirusy czy bakterie atakują organizm, błona śluzowa nosa zaczyna produkcję większej ilości śluzu, co ma na celu zatrzymać i eliminować chorobotwórcze drobnoustroje. To właśnie nadmierna produkcja śluzu odpowiada za zatkany nos i dokuczliwe kichanie. Przyczyny i objawy kataru Katar, choć to powszechna dolegliwość może mieć różne przyczyny i objawy. Najczęstsze przyczyny nieżytu nosa to między innymi: infekcje wirusowe i bakteryjne, alergie, warunki środowiskowe oraz czynniki drażniące. Katar najczęściej jest wynikiem działania wirusów, takich jak rhinowirusy, adenowirusy czy koronawirusy, bądź bakterii, w tym streptokoków. Często towarzyszy reakcji alergicznej na pyłki roślin, kurz, sierść zwierząt czy grzyby. Suchy i zimny klimat, narażenie na zmienne temperatury oraz klimatyzowane pomieszczenia mogą drażnić błony śluzowe nosa, wywołując nieżyt nosa. Zanieczyszczenia powietrza, dym papierosowy czy substancje chemiczne mogą powodować podrażnienie dróg oddechowych i być przyczyną kataru. Objawy nieżytu nosa to zazwyczaj: kichanie, zatkany nos, wodnisty lub gęsty śluz, a także ból gardła i kaszel.  Nagłe i częste kichanie to jedno z charakterystycznych objawów, wynikające z podrażnienia błony śluzowej nosa. Nadmierna produkcja śluzu oraz obrzęk nosa utrudniają swobodne oddychanie. Katar może przejawiać się w postaci przezroczystego, wodnistego śluzu lub gęstej i żółto-zielonej wydzieliny, co zazwyczaj wskazuje na obecność bakterii. Towarzyszyć mu może także ból gardła i kaszel, szczególnie gdy podrażnione są zatoki przynosowe.

czytaj
Ból gardła – przyczyny, metody leczenia i domowe sposoby
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ból gardła – przyczyny, metody leczenia i domowe sposoby

Ból gardła to powszechny objaw, który może towarzyszyć infekcjom wirusowym lub bakteryjnym, oraz wywołanym przez alergeny i inne czynniki podrażnieniom. Leczenie bólu gardła może różnić się w zależności od jego przyczyny, wieku pacjenta oraz jego indywidualnej kondycji zdrowotnej. Znając najczęstsze przyczyny bólu gardła oraz jego objawy łatwiej wybrać bezpieczne strategie łagodzenia tej uciążliwej dolegliwości, uwzględniające specyficzne potrzeby różnych grup pacjentów.  Przyczyny bólu gardła Jedną z najczęstszych przyczyn bólu gardła  są infekcje. Podczas infekcji wirusowej wirusy atakują delikatne tkanki gardła, powodując bolesne objawy. Wywoływane między innymi przez paciorkowce infekcje bakteryjne również mogą być odpowiedzialne za dyskomfort w obrębie gardła. Na stan gardła wpływać może także suche powietrze, drażniące substancje chemiczne czy dym papierosowy, które prowokują podrażnienia i uczucie suchości. Refluks żołądkowy, a także alergie, mogą dodatkowo zaostrzać dolegliwości bólowe oraz potęgować pieczenie.  Angina Angina to stan zapalny migdałków wywołany przez infekcje wirusowe (m.in. adenowirusy, wirusy grypy, rhinowirusy, koronawirusy) lub bakteryjne (szczególnie paciorkowce typu A (Streptococcus pyogenes)). Jednymi z głównych objawów anginy są: intensywny ból gardła, trudności w połykaniu, szczególnie podczas jedzenia lub picia oraz gorączka. Gardło przy anginie bakteryjnej  może być zaczerwienione i pokryte białym lub żółtym nalotem, a migdałki znacznie powiększone. Pacjenci często skarżą się również na ból głowy, zmęczenie i ogólne osłabienie. Alergiczne zapalenie gardła Alergiczne zapalenie gardła to stan, w którym gardło staje się podrażnione na skutek działania alergenów — substancji, które wywołują nadmierne reakcje układu immunologicznego u osób uczulonych. Alergiczne zapalenie gardła może być często związane z innymi objawami alergii, takimi jak kichanie, swędzenie w nosie, wodniste oczy czy przekrwiony nos. Charakterystycznym objawem alergicznego zapalenia gardła jest drażniący ból oraz uczucie swędzenia lub drapania w gardle, może również występować chrypka i zmiany w głosie będące wynikiem podrażnienia strun głosowych. Nawracający ból gardła Nawracający ból gardła może być spowodowany infekcjami czy alergią, ale często wynika też z choroby refluksowej, czynników środowiskowych oraz nadmiernego używania głosu. Refluks krtaniowo-gardłowy to stan, w którym kwas żołądkowy cofa się do jamy ustnej, prowadząc do podrażnienia i stanu zapalnego błon śluzowych gardła, krtani i okolicznych obszarów. Suchy klimat, niska wilgotność powietrza, klimatyzacja oraz zanieczyszczenia środowiska to czynniki, które mogą powodować podrażnienie gardła. Palenie papierosów i narażenie na dym tytoniowy może prowadzić do nawracającego bólu gardła. Osoby, które nadmiernie używają głosu lub pracują w warunkach wymagających dużego obciążenia głosowego, mogą doświadczać nawracającego bólu gardła.

czytaj
Stres – jak ukoić emocje?
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Stres – jak ukoić emocje?

Co to jest stres? Stres jest naturalną reakcją organizmu na wymagające sytuacje, a także na fizyczne, jak i emocjonalne wyzwania. Gdy organizm doświadcza stresu, wytwarza się szereg reakcji fizjologicznych i hormonalnych, które mają na celu przygotowanie ciała do działania w obliczu zagrożenia. Stres może być krótkotrwały (aktywuje się w odpowiedzi na krótkotrwałe sytuacje stresogenne) lub długotrwały (kiedy organizm doświadcza ciągłego napięcia lub presji). Długotrwały stres może być szkodliwy dla zdrowia fizycznego i psychicznego, prowadząc do różnych problemów zdrowotnych, takich jak choroby serca, depresja, problemy z układem odpornościowym oraz zaburzenia snu. Istnieją różne źródła stresu, w tym stres związany z pracą, problemami rodzinnymi, finansowymi, zdrowotnymi, a także z wydarzeniami życiowymi, takimi jak śmierć bliskiej osoby, rozwód, utrata pracy czy przeprowadzka. Właściwe radzenie sobie ze stresem, w tym stosowanie technik relaksacyjnych, aktywność fizyczna i rozwijanie zdrowych nawyków żywieniowych, a także właściwa suplementacja, wsparcie społeczne i terapię psychologiczną mogą pomóc zachować dobre samopoczucie.  Rodzaje stresu Stres klasyfikowany jest w zależności od takich czynników jak: czas trwania, źródło czy reakcja organizmu. Wśród rodzajów stresu wymienia się: stres krótkotrwały, stres przewlekły, stres emocjonalny, społeczny, zawodowy, ale też stres pozytywny. Stres krótkotrwały występuje w odpowiedzi na natychmiastowe wyzwanie lub zagrożenie. Jest to typowy mechanizm obronny organizmu, który pomaga szybko zareagować w sytuacjach stresowych. Stres przewlekły (zwany też stresem długotrwałym lub chronicznym) to napięcie, które utrzymuje się przez dłuższy czas, często miesiącami lub latami. Może być wynikiem ciągłych problemów w pracy, trudności rodzinnych, chorób przewlekłych lub innych czynników. Stres fizyczny wynika z czynników fizycznych, takich jak urazy, choroby, niedożywienie lub brak snu. Może obejmować również stres związany z wysiłkiem fizycznym, na przykład intensywnym treningiem. Stres emocjonalny powstaje w wyniku emocjonalnych doświadczeń, takich jak śmierć bliskiej osoby, utrata pracy, rozwód czy konflikt w rodzinie.  Stres społeczny wynika z interakcji z innymi ludźmi i obejmuje trudności w relacjach międzyludzkich, presję społeczną lub niepewność związaną z oczekiwaniami społecznymi. Stres zawodowy związany jest z wymaganiami i presją związaną z pracą. Może obejmować nadmierną ilość obowiązków, trudności w relacjach w miejscu pracy, niskie wynagrodzenie lub brak równowagi między życiem zawodowym a prywatnym. Stres pozytywny (eustres) to rodzaj stresu motywującego i pobudzającego do działania. Pomaga człowiekowi osiągnąć cele i zwiększa jego wydajność. Na przykład, podejmowanie wyzwań, które prowadzą do rozwoju osobistego, może być źródłem pozytywnego stresu.

czytaj

Dbasz o zdrowie? Szukasz rzetelnych i profesjonalnych i informacji?

Dobrze trafiłeś, ten blog jest dla Ciebie! W poradniku Apteki Centralnej znajdziesz wiele nowinek na temat zdrowia. Nasz blog, stworzony został z myślą o świadomych czytelnikach, takich jak Ty. Interesują Cię nowości, szukasz praktycznej porady jak zadbać o zdrowie? Poradnik Apteki Centralnej to przestrzeń, gdzie znajdziesz się wiele cennych artykułów opracowanych przez specjalistów z różnych dziedzin medycyny i farmacji. Bez względu na to, czy interesują Cię najnowsze odkrycia naukowe, czy też szukasz rozwiązania problemów, na pewno tu znajdziesz przydatne wiadomości. Zachęcamy do odwiedzin poszczególnych kategorii, w każdej z nich znajdziesz wiele ciekawostek i ogrom wiedzy.

Przejrzałeś wiele artykułów i blogów, bo szukasz wiadomości o najnowszych trendach?  

Już nie musisz, właśnie znalazłeś idealne miejsce dla siebie! 
Poradnik Apteki Centralnej to doskonałe miejsce do poszerzania wiedzy na temat urody i zdrowego stylu życia. Koniecznie zajrzyj do naszych artykułów i dowiedz się, jak wprowadzić zdrowe nawyki żywieniowe, by wzmocnić organizm i zapobiegać starzeniu skóry. Odkryjemy przed tobą tajemnice nowości kosmetycznych i sposobów dbania o cerę. Wszystko w lekkiej i przystępnej formie. Z nami nie będziesz się nudzić. Apteka Centralna to przewodnik po świecie zdrowia i urody – tworzony z wiedzą i pasją.