17.09.2025
Hipoglikemia, czyli nagły spadek poziomu glukozy we krwi, to stan, który może być niebezpieczny zarówno dla osób z cukrzycą, jak i tych, które na co dzień nie zmagają się z chorobami metabolicznymi. Do niedocukrzenia może dojść m.in. po intensywnym wysiłku fizycznym, długiej przerwie między posiłkami czy po spożyciu alkoholu. Objawy bywają różnorodne – od osłabienia i nadmiernego głodu, przez drżenie rąk i zawroty głowy, aż po zaburzenia świadomości. Szybka reakcja i znajomość skutecznych sposobów leczenia oraz zapobiegania spadkom cukru pozwolą uniknąć groźnych konsekwencji i zadbać o bezpieczeństwo w codziennym życiu.
Hipoglikemia to stan, w którym poziom glukozy we krwi spada poniżej wartości uznawanych za prawidłowe – najczęściej poniżej 70 mg/dl (3,9 mmol/l). Glukoza jest głównym źródłem energii dla organizmu, a zwłaszcza dla mózgu, dlatego jej niedobór może szybko prowadzić do zaburzeń koncentracji, osłabienia, a w ciężkich przypadkach nawet utraty przytomności. Niedocukrzenie pojawia się najczęściej u osób z cukrzycą przyjmujących insulinę lub niektóre leki doustne, jednak może wystąpić także u osób bez tej choroby – na przykład po nadmiernym wysiłku fizycznym, po spożyciu alkoholu czy przy zbyt długiej przerwie między posiłkami. Hipoglikemia nie powinna być lekceważona, ponieważ nieleczona może stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia i życia.
Hipoglikemia może przybierać różne postaci, w zależności od przyczyny oraz momentu jej wystąpienia. Najczęściej wyróżnia się: hipoglikemię reaktywną, hipoglikemię polekową, hipoglikemię nocną oraz hipoglikemię głodową.
Każdy z tych rodzajów niedocukrzenia może dawać podobne objawy, ale umiejętność ich rozróżnienia ułatwia prawidłowe rozpoznanie problemu i dobranie właściwej metody zapobiegania.
Niedocukrzenie może dawać różnorodne symptomy, które często pojawiają się nagle i szybko narastają. Pierwsze objawy wynikają z reakcji organizmu na spadek glukozy i obejmują m.in. uczucie silnego głodu, drżenie rąk, nadmierną potliwość, kołatanie serca czy bladość skóry. Wraz z pogłębianiem się hipoglikemii mogą wystąpić zaburzenia koncentracji, rozdrażnienie, problemy z mową, zawroty głowy, a nawet dezorientacja. W ciężkich przypadkach dochodzi do utraty przytomności lub drgawek, co stanowi stan zagrożenia życia i wymaga natychmiastowej pomocy medycznej. Rozpoznanie wczesnych sygnałów hipoglikemii i szybka reakcja pomogą zapobiec poważnym konsekwencjom niedocukrzenia.
Rozpoznanie hipoglikemii opiera się przede wszystkim na pomiarze poziomu glukozy we krwi w momencie wystąpienia objawów. Wynik poniżej 70 mg/dl (3,9 mmol/l) potwierdza niedocukrzenie. U osób chorujących na cukrzycę pomocny jest glukometr, który pozwala na szybkie sprawdzenie poziomu cukru w warunkach domowych. W diagnostyce lekarz może dodatkowo zlecić badania laboratoryjne, takie jak oznaczenie poziomu glukozy na czczo, insuliny czy wykonanie doustnego testu tolerancji glukozy (tzw. krzywej cukrowej). To ostatnie badanie jest szczególnie przydatne przy podejrzeniu hipoglikemii reaktywnej, ponieważ pozwala ocenić, jak organizm reaguje na podanie glukozy i czy dochodzi do gwałtownego spadku poziomu cukru we krwi. Istotne znaczenie ma także dokładny wywiad medyczny – analiza przyjmowanych leków, stylu życia oraz momentów, w których pojawiają się objawy. Połączenie wyników badań z obserwacją kliniczną umożliwia nie tylko potwierdzenie niedocukrzenia, ale również dobranie odpowiednich metod leczenia i profilaktyki.
Hipoglikemia może mieć wiele źródeł i nie zawsze wiąże się wyłącznie z cukrzycą. Najczęściej niedocukrzenie pojawia się u osób leczonych insuliną lub lekami doustnymi obniżającymi poziom glukozy – gdy dawka leku jest zbyt wysoka w stosunku do spożytego posiłku czy aktywności fizycznej. Do spadku cukru we krwi mogą prowadzić także:
Dzięki znajomości przyczyny hipoglikemii można nie tylko zmniejszyć ryzyko groźnych epizodów niedocukrzenia, ale też poprawić komfort i bezpieczeństwo funkcjonowania.
Skuteczne leczenie hipoglikemii polega na szybkim uzupełnieniu poziomu glukozy we krwi. W łagodnych przypadkach wystarczy spożycie łatwo przyswajalnych węglowodanów, takich jak: cukier, miód, soki owocowe czy słodkie przekąski. Najważniejsze jest, aby działanie było szybkie – pierwsze objawy niedocukrzenia nie powinny być lekceważone. W przypadku osób z cukrzycą, które regularnie monitorują poziom glukozy, pomocne są także glukoza w tabletkach lub żelu, które pozwalają precyzyjnie uzupełnić niedobór cukru. Po ustabilizowaniu poziomu glukozy warto sięgnąć po posiłek zawierający węglowodany złożone, aby utrzymać stabilny poziom cukru we krwi. Ciężkie epizody hipoglikemii, kiedy dochodzi do utraty przytomności lub drgawek, wymagają natychmiastowej pomocy medycznej. W takich sytuacjach stosuje się dożylne podanie glukozy lub wstrzyknięcie glukagonu – hormonu, który skutecznie podnosi poziom cukru we krwi w ciągu kilku minut.
Odpowiednia dieta jest jednym z najważniejszych elementów zapobiegania niedocukrzeniu. Podstawą jest regularne spożywanie posiłków w równych odstępach czasu, co pozwala utrzymać stabilny poziom glukozy we krwi. W diecie osoby z hipoglikemią warto uwzględnić węglowodany złożone, białko oraz zdrowe tłuszcze.
Warto też mieć zawsze przy sobie małą przekąskę w postaci owoców, naturalnego jogurtu czy pełnoziarnistych wafli, które spożywane między posiłkami pomogą uniknąć nagłych spadków cukru.
Bibliografia:
PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Piperyna, czyli naturalna substancja pochodząca z ziaren czarnego pieprzu od wielu lat przyciąga uwagę osób zainteresowanych zdrowym stylem życia. Substancja ta może wspierać procesy trawienne, poprawiać wchłanianie witamin i minerałów, a także wspomagać utrzymanie prawidłowej masy ciała. Dzięki tym właściwościom znalazła szerokie zastosowanie w suplementach diety, które mają na celu wspieranie metabolizmu i ogólnej kondycji organizmu. Piperyna co to jest? Piperyna to organiczny związek chemiczny zaliczany do grupy alkaloidów, naturalnie występujący w owocach pieprzu czarnego (Piper nigrum). To właśnie ta substancja odpowiada za jego charakterystyczny, ostry smak oraz intensywny aromat. Piperyna została po raz pierwszy wyizolowana już na początku XIX wieku przez duńskiego chemika Hansa Christiana Orsted, i od tego czasu stała się przedmiotem licznych badań naukowych ze względu na swoje właściwości biologiczne.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Co kupić mamie na święta? Choć to dopiero początek listopada, to idealny moment, by pomyśleć o wyjątkowym prezencie dla jednej z najważniejszych osób w naszym życiu. Dzięki wcześniejszym przygotowaniom unikniemy pośpiechu i wybierzemy niebanalny upominek, który połączy elegancję z użytecznością, a przy tym podkreśli troskę o jej zdrowie, urodę i dobre samopoczucie. W ofercie apteki internetowej znaleźć można wiele ułatwiających wybór propozycji – od luksusowych kosmetyków pielęgnacyjnych, przez zestawy witamin, po ułatwiające samokontrolę zdrowia urządzenia do użytku domowego.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Polekowy nieżyt nosa to coraz częstszy problem, szczególnie w okresie jesienno-zimowym, gdy nasila się liczba infekcji górnych dróg oddechowych, a powietrze w pomieszczeniach staje się suche z powodu ogrzewania. W tym czasie wiele osób sięga po krople lub spraye obkurczające błonę śluzową nosa, by szybko złagodzić katar i ułatwić oddychanie. Choć preparaty te przynoszą natychmiastową ulgę, ich długotrwałe stosowanie może prowadzić do efektu odwrotnego – przewlekłego zatkania nosa, uczucia suchości oraz podrażnienia błony śluzowej. Zjawisko to, znane jako rhinitis medicamentosa, stanowi przykład, jak nadmierne lub niewłaściwe używanie leków może zaburzyć naturalne mechanizmy obronne organizmu. Świadomość przyczyn, objawów i sposobów leczenia polekowego nieżytu nosa pozwala skutecznie przywrócić komfort oddychania i zapobiec nawrotom tej uciążliwej dolegliwości. Nieżyt nosa co to? Nieżyt nosa, znany również jako katar, to stan zapalny błony śluzowej nosa, który prowadzi do jej obrzęku, zwiększonej produkcji wydzieliny i utrudnionego oddychania. Może mieć różne przyczyny – od infekcji wirusowych i bakteryjnych, przez alergie, aż po czynniki środowiskowe czy reakcje na leki. Nieżyt nosa o podłożu polekowym to szczególny rodzaj zapalenia błony śluzowej nosa, który rozwija się w wyniku długotrwałego stosowania leków obkurczających naczynia krwionośne, najczęściej w postaci kropli lub sprayów do nosa z oksymetazoliną. Początkowo środki te skutecznie udrażniają nos, jednak przy regularnym i zbyt częstym używaniu prowadzą do uzależnienia błony śluzowej od ich działania. Z czasem naczynia w nosie przestają prawidłowo reagować, a po odstawieniu leku pojawia się silny obrzęk i uczucie zatkania nosa. Taki mechanizm błędnego koła sprawia, że pacjent sięga po kolejne dawki preparatu, pogłębiając problem.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Pigwa to owoc, który od wieków cieszy się uznaniem w medycynie naturalnej. Choć nieco zapomniana, coraz częściej wraca do łask – zwłaszcza w sezonie jesienno-zimowym, gdy szukamy naturalnych sposobów na wzmocnienie odporności. Jej aromatyczne owoce nie tylko doskonale smakują, ale także kryją w sobie bogactwo witamin, minerałów i przeciwutleniaczy. Właściwości prozdrowotne pigwy sprawiają, że znajduje zastosowanie zarówno w profilaktyce, jak i wspomaganiu leczenia wielu dolegliwości zdrowotnych. Jak wygląda pigwa? Pigwa to dojrzewający jesienią owoc o wyjątkowo charakterystycznym wyglądzie – na pierwszy rzut oka przypomina nieco jabłko lub gruszkę, jednak wyróżnia się intensywnie żółtą, lekko połyskującą skórką. W zależności od odmiany może mieć kształt bardziej kulisty lub gruszkowaty. Jej powierzchnia często pokryta jest delikatnym, jasnym meszkiem, który zanika w miarę dojrzewania owocu. Wewnątrz znajduje się twardy, jasnożółty miąższ o kwaśnym, cierpkim smaku – właśnie dlatego pigwy rzadko spożywa się na surowo. Doskonale natomiast sprawdzają się po obróbce termicznej – w formie konfitur, syropów, soków czy nalewek, w których zachowują swoje cenne wartości odżywcze.
czytaj