05.08.2025
Krew z nosa – przyczyny, pierwsza pomoc i profilaktyka
Krwawienie z nosa to dolegliwość, która, choć najczęściej nie jest groźna, potrafi wywołać niepokój – zwłaszcza gdy zdarza się regularnie lub bez wyraźnej przyczyny. Przyczyną krwawienia mogą być urazy mechaniczne, suche powietrze oraz problemy z ciśnieniem i choroby przewlekłe. Znajomość przyczyn krwawień z nosa, skutecznych sposobów reagowania oraz metod profilaktyki pomogą zadbać o zdrowie i komfort każdego dnia.
Krwotok z nosa przyczyny
Krwawienie z nosa, choć często wygląda groźnie, w większości przypadków ma niegroźne podłoże. Najczęściej dochodzi do niego na skutek pęknięcia drobnych naczyń krwionośnych w przedniej części przegrody nosowej, która jest szczególnie podatna na urazy i wysuszenie. Jedną z najczęstszych przyczyn jest suche, gorące powietrze – zarówno latem, jak i zimą podczas ogrzewania pomieszczeń. Wysuszenie śluzówki nosa prowadzi do jej pękania i zwiększa ryzyko krwawień. Do krwotoku może dojść również w wyniku urazu mechanicznego – np. uderzenia w nos, intensywnego wydmuchiwania lub dłubania w nosie. Częstą przyczyną są także infekcje górnych dróg oddechowych, które powodują podrażnienie i przekrwienie śluzówki. Nie należy jednak lekceważyć krwawień z nosa, jeśli występują regularnie lub trudno je zatamować. Mogą być bowiem objawem poważniejszych problemów zdrowotnych, takich jak nadciśnienie tętnicze, zaburzenia krzepliwości krwi, a nawet zwiastować schorzenia w obrębie nosa i zatok, w tym polipy czy nowotwory.
Najczęstsze przyczyny krwawień z nosa:
- suche powietrze i podrażniona śluzówka nosa,
- urazy mechaniczne (np. uderzenia, dłubanie w nosie),
- infekcje dróg oddechowych,
- nadciśnienie tętnicze,
- zaburzenia krzepnięcia i stosowanie leków przeciwzakrzepowych,
- alergie i przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa,
- polipy, zmiany anatomiczne lub nowotworowe w obrębie nosa.
Przyczyny krwawienia z nosa z jednej dziurki
Krwawienie z jednej dziurki nosa to najczęściej tzw. krwotok przedni, który ma swoje źródło w przedniej części przegrody nosowej – miejscu szczególnie bogatym w drobne i kruche naczynia krwionośne. To właśnie one najłatwiej ulegają uszkodzeniu, zwłaszcza pod wpływem czynników zewnętrznych. Do najczęstszych przyczyn tego typu krwawienia należy mechaniczne podrażnienie śluzówki, np. podczas dłubania w nosie, nadmiernego wydmuchiwania lub przypadkowego uderzenia. Krwawienie z jednej dziurki może być też skutkiem infekcji, przewlekłego zapalenia śluzówki, polipów lub delikatnych uszkodzeń naczyń krwionośnych przy nadciśnieniu tętniczym. Choć pojedyncze, krótkotrwałe krwawienie z jednej dziurki nosa rzadko bywa niebezpieczne, warto obserwować częstotliwość i towarzyszące mu objawy.
Jak zatamować krwotok z nosa?
Szybkie i właściwe działanie pozwala skutecznie zatrzymać krwawienie oraz zapobiec jego nawrotom. Pierwszym krokiem jest przyjęcie pozycji siedzącej z lekko pochyloną do przodu głową – zapobiegnie to spływaniu krwi do gardła i ewentualnemu zadławieniu. Nie należy odchylać głowy do tyłu, ponieważ może to prowadzić do podrażnienia żołądka i nudności. Następnie należy delikatnie ścisnąć skrzydełka nosa palcami, tuż przy przegrodzie nosowej, przez około 10-15 minut. W tym czasie ważne jest, aby osoba nie mówiła, nie kaszlała i nie oddychała intensywnie przez nos. Można dodatkowo zastosować zimny okład na nasadę nosa lub kark, co pomoże zwęzić naczynia krwionośne i przyspieszy zatrzymanie krwawienia. Jeśli po 15 minutach krwawienie nie ustąpi, należy powtórzyć ucisk na kolejne 10 minut. Gdy mimo tych działań krew nadal leci, konieczna jest konsultacja lekarska – może to oznaczać poważniejszy problem wymagający specjalistycznej pomocy.
Tamowanie krwotoku z nosa:
- usiądź spokojnie, pochyl głowę do przodu,
- mocno ściśnij skrzydełka nosa na 10–15 minut,
- zastosuj zimny okład na nos lub kark,
- jeśli krwawienie nie ustaje, powtórz ucisk, zastosuj tampony do nosa lub skontaktuj się z lekarzem.
Co pomaga na krwotoki z nosa? Profilaktyka
Aby ograniczyć ryzyko krwotoków z nosa, warto zadbać o odpowiednią profilaktykę i wprowadzić do codziennej rutyny kilka prostych nawyków. Przede wszystkim należy utrzymywać właściwą wilgotność powietrza w pomieszczeniach – szczególnie zimą, gdy ogrzewanie znacznie wysusza śluzówkę nosa. Pomocne mogą być nawilżacze powietrza lub regularne wietrzenie pomieszczeń. Kolejnym ważnym aspektem jest unikanie mechanicznych uszkodzeń nosa – warto powstrzymać się od dłubania w nosie czy zbyt energicznego wydmuchiwania. W przypadku suchości śluzówki warto stosować preparaty nawilżające dostępne w aptekach takie jak żele i aerozole z solą morską, które pomagają regenerować delikatną błonę śluzową. Osoby ze skłonnościami do krwawień powinny kontrolować ciśnienie krwi i, w razie potrzeby, stosować się do zaleceń lekarza dotyczących leczenia przewlekłych schorzeń. Warto też unikać nadmiernego wysiłku fizycznego w upalne dni oraz dbać o zdrową dietę bogatą w witaminę C i K, które wzmacniają naczynia krwionośne.
- Utrzymanie odpowiedniej wilgotności powietrza w pomieszczeniach.
- Unikanie dłubania w nosie i mocnego wydmuchiwania.
- Stosowanie preparatów nawilżających błonę śluzową nosa (sól morska do nosa, krople z kwasem hialuronowym).
- Kontrola ciśnienia krwi i leczenie chorób przewlekłych.
- Wspieranie naczyń krwionośnych przez suplementację witamin C i K.
- Unikanie nadmiernego wysiłku fizycznego, szczególnie w wysokich temperaturach.
Bibliografia:
- Bruzgielewicz A., Problem diagnostyczny i leczniczy w nawracających krwawieniach z nosa, Warszawa, 1997.
- Klimas A., Krwawienie z nosa (epistaxis), online: https://www.laryngolog.ostrowiec.pl/images/Krwawienie_z_nosa.pdf [dostęp: 11.07.2025].
- Kwast P., Zawadzka-Głos L., Krwawienia z nosa u dzieci – przyczyny i postępowanie, Nowa Pediatria 19(3): 83-86, 2015.
- Rodney J. Schlosser (tłumaczenie: Katarzyna Perzanowska-Brzeszkiewicz), Krwawienie z nosa, Medycyna po Dyplomie nr 5, 2009.
- Syniec M., Prygiel J., Dubielska A., Taradaj K., Deja M., Balcerzak J., Analiza przyczyn krwawień z nosa oraz metod ich zaopatrywania w izbie przyjęć Samodzielnego Publicznego Centralnego Szpitala Klinicznego (SPCSK) WUM, Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny, tom 4, nr 4, s. 21-26, 2015.
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Ewa Rutkowska-Król – redaktor naczelna z ponad 10-letnim doświadczeniem, specjalizująca się w tworzeniu treści produktowych oraz artykułów o tematyce medycznej. Przez lata miała okazję współpracować z różnymi firmami z branży zdrowia i farmacji, dostarczając merytoryczne i angażujące teksty. Jej pasją jest przekształcanie skomplikowanych zagadnień medycznych w przystępne treści, które pomagają czytelnikom lepiej zrozumieć świat zdrowia i dbania o siebie.
PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Krew z nosa – przyczyny, pierwsza pomoc i profilaktyka
Krwawienie z nosa to dolegliwość, która, choć najczęściej nie jest groźna, potrafi wywołać niepokój – zwłaszcza gdy zdarza się regularnie lub bez wyraźnej przyczyny. Przyczyną krwawienia mogą być urazy mechaniczne, suche powietrze oraz problemy z ciśnieniem i choroby przewlekłe. Znajomość przyczyn krwawień z nosa, skutecznych sposobów reagowania oraz metod profilaktyki pomogą zadbać o zdrowie i komfort każdego dnia.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Zemsta faraona – przyczyny, objawy i sposoby leczenia biegunki podróżnych
Egzotyczne wakacje oraz towarzysząca im zmiana standardów sanitarnych i diety dla wielu turystów kończy się niespodziewanym problemem zdrowotnym, znanym powszechnie jako "zemsta faraona". Biegunka podróżnych, bo o niej mowa, to częsta dolegliwość, która potrafi skutecznie zepsuć nawet najbardziej wyczekiwany wypoczynek. Skąd się bierze? Jakie są jej objawy i – co najważniejsze – jak szybko wrócić do formy? To pytania, na które warto znać odpowiedź, planując zagraniczną podróż. Zemsta faraona co to? Zemsta faraona to potoczne określenie biegunki podróżnych – ostrej dolegliwości żołądkowo-jelitowej, która najczęściej dotyka osoby podróżujące do krajów o cieplejszym klimacie, zwłaszcza w Afryce Północnej, Azji czy Ameryce Południowej. Jej nazwa pochodzi od legendarnej „klątwy”, która miała spotykać obcokrajowców odwiedzających Egipt. W rzeczywistości to nic innego jak reakcja organizmu na kontakt z miejscową florą bakteryjną, do której nasz układ pokarmowy nie jest przyzwyczajony. Klątwa faraona może pojawić się już w pierwszych dniach pobytu i objawia się biegunką, nudnościami, bólami brzucha oraz ogólnym osłabieniem. Choć zazwyczaj mija samoistnie po kilku dniach, nie warto jej bagatelizować – odpowiednie nawodnienie i szybka reakcja mogą znacznie złagodzić jej przebieg. Czy zemsta faraona jest zaraźliwa? Biegunka podróżnych najczęściej wywoływana jest przez bakterie (takie jak Escherichia coli), wirusy lub – rzadziej – pasożyty, które przenoszą się drogą pokarmową. Zakażenie może nastąpić nie tylko poprzez spożycie skażonej wody czy jedzenia, ale również przez kontakt z osobą chorą – na przykład poprzez wspólne korzystanie z toalety, ręczników czy niedokładnie umyte ręce. Z tego względu bardzo ważne jest zachowanie podstawowych zasad higieny – częste mycie rąk, unikanie dzielenia się posiłkami oraz stosowanie żeli antybakteryjnych. W przypadku wystąpienia objawów warto również zadbać o to, by nie narażać innych osób na kontakt z patogenami. Wspierając leczenie odpowiednimi preparatami można nie tylko szybciej wrócić do zdrowia, ale też zmniejszyć ryzyko rozprzestrzeniania się choroby. Ile trwa zemsta faraona? Zemsta faraona zazwyczaj ma charakter krótkotrwały i mija samoistnie w ciągu 3 do 5 dni. Czas trwania dolegliwości zależy jednak od przyczyny zakażenia, ogólnego stanu zdrowia osoby chorej oraz szybkości podjętego leczenia. U osób z dobrą odpornością objawy mogą ustąpić szybciej – zwłaszcza przy odpowiednim nawodnieniu, zastosowaniu elektrolitów, probiotyków oraz leków przeciwbiegunkowych dostępnych bez recepty. W przypadku braku poprawy po kilku dniach, nasilających się objawów (takich jak wysoka gorączka, obecność krwi w stolcu czy silne odwodnienie), konieczna jest konsultacja lekarska – może to wskazywać na poważniejsze zakażenie wymagające antybiotykoterapii.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Jakich preparatów unikać latem? Leki, zioła i kosmetyki światłouczulające
Latem chętnie spacerujemy, opalamy się, wypoczywamy na świeżym powietrzu. Korzystając z uroków słońca, jednocześnie stosujemy różne preparaty – zarówno lecznicze, jak i pielęgnacyjne, nie zdając sobie sprawy, że niektóre leki, zioła, a nawet kosmetyki w kontakcie z promieniowaniem UV mogą powodować reakcje fotouczulające. Reakcja fototoksyczna może prowadzić do przebarwień, podrażnień, a nawet poważnych zmian skórnych, dlatego wiedzieć, czego unikać latem, aby cieszyć się słońcem bez ryzyka dla zdrowia i urody. Reakcja fototoksyczna Reakcja fototoksyczna to najczęstszy rodzaj nadwrażliwości na światło, który może wystąpić po zastosowaniu niektórych leków, ziół czy kosmetyków zawierających substancje światłouczulające. Do reakcji fototoksycznej dochodzi, gdy dana substancja w organizmie wchodzi w reakcję z promieniowaniem UV, powodując uszkodzenie komórek skóry. Objawy przypominają silne oparzenie słoneczne – pojawia się zaczerwienienie, obrzęk, pieczenie, a czasem także pęcherze. Warto pamiętać, że nawet jednorazowa ekspozycja na słońce po zażyciu fototoksycznego preparatu może zakończyć się nieprzyjemnymi konsekwencjami skórnymi. Dlatego latem szczególnie ważne jest, aby dokładnie czytać ulotki i zachować ostrożność przy stosowaniu produktów o działaniu światłouczulającym.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Helicobacter pylori objawy, przyczyny i sposoby leczenia zakażenia
Zakażenie bakterią helicobacter pylori to jedna z najczęstszych przyczyn dolegliwości żołądkowo-jelitowych. Choć często przebiega bezobjawowo, w wielu przypadkach prowadzi do poważniejszych problemów zdrowotnych – wrzodów żołądka, zapalenia błony śluzowej, a nawet zwiększonego ryzyka raka żołądka. Znajomość objawów i metod diagnozowania zakażenia helicobacter pylori pozwoli w porę podjąć skuteczne leczenie. Objawy helicobacter Zakażenie helicobacter pylori, szczególnie na wczesnym etapie, może przebiegać bezobjawowo. U wielu osób bakteria ta może bytować w żołądku przez lata, nie dając żadnych dolegliwości, jednak gdy dojdzie do uszkodzenia błony śluzowej, pojawiają się objawy, które mogą znacząco obniżać komfort życia. Do najczęstszych objawów zakażenia Helicobacter pylori należą: przewlekłe bóle lub pieczenie w nadbrzuszu, zwłaszcza na czczo lub po posiłku, uczucie pełności, wzdęcia, częste odbijanie, nudności, a czasem wymioty, brak apetytu, utrata masy ciała, zgaga i cofanie treści żołądkowej, nieprzyjemny zapach z ust. W bardziej zaawansowanych przypadkach, takich jak choroba wrzodowa, mogą wystąpić również krwawienia z przewodu pokarmowego (widoczne np. w stolcu lub wymiotach). Jeśli objawy utrzymują się przez dłuższy czas, należy skonsultować się z lekarzem i podjąć diagnostykę w kierunku H. pylori. Wczesne wykrycie zakażenia pozwala uniknąć powikłań i rozpocząć skuteczne leczenie.
czytaj