11.04.2025
Starania o dziecko i wspomaganie płodności
Decyzja o powiększeniu rodziny to ważny moment w życiu pary starającej się o dziecko. Jednak nie zawsze zajście w ciążę następuje od razu – na płodność wpływa wiele czynników, takich jak styl życia, dieta, zdrowie hormonalne czy poziom stresu. Warto więc świadomie przygotować organizm do poczęcia i zadbać o odpowiednie warunki sprzyjające zapłodnieniu.
Preparaty dla przyszłych mam
Planując ciążę, warto zadbać o odpowiednią suplementację, która przygotuje organizm do zapłodnienia i zapewni optymalne warunki dla rozwoju dziecka. Najważniejszym składnikiem jest kwas foliowy, równie ważne są pozostałe witaminy z grupy B, regulujące gospodarkę hormonalną, oraz kwasy omega-3, wpływające na zdrowie serca i rozwój mózgu dziecka. Niezbędne jest także żelazo, które zapobiega anemii, jod, wspomagający funkcjonowanie tarczycy, oraz witamina D, wzmacniająca układ odpornościowy i kostny.
- Kwas foliowy wspiera regenerację komórek, pomaga w produkcji czerwonych krwinek, chroniąc przed anemią oraz zmniejsza ryzyko wad cewy nerwowej u dziecka.
- Witaminy z grupy B regulują cykl menstruacyjny, wspomagają owulację i poprawiają metabolizm energetyczny.
- Kwasy omega-3 (DHA i EPA) wspierają zdrowie serca i układu krążenia, zmniejszają stany zapalne i poprawiają jakość błon komórkowych komórek jajowych.
Żelazo zapobiega anemii, zwiększa poziom energii i wspiera prawidłowe dotlenienie organizmu. - Jod jest niezbędny dla prawidłowej pracy tarczycy, reguluje gospodarkę hormonalną i wpływa na owulację.
- Witamina D wzmacnia odporność, poprawia wchłanianie wapnia i wspiera zdrowie kości oraz zębów.
- Wapń wspomaga układ kostny, nerwowy i mięśniowy.
- Magnez redukuje stres, wspiera równowagę hormonalną i zmniejsza ryzyko skurczów mięśni.
Dostępne w aptekach preparaty dla kobiet planujących zajście w ciążę często zawierają kompleksowe formuły, które dostarczają wszystkich niezbędnych substancji w odpowiednich proporcjach. Regularna suplementacja, połączona ze zdrową dietą i aktywnym trybem życia, może znacząco zwiększyć szanse na poczęcie oraz zapewnić organizmowi przyszłej mamy optymalne warunki do przebiegu ciąży.
Tabletki na zajście w ciążę bez recepty – inozytol
Dla kobiet planujących ciążę dostępne są suplementy diety, które wspierają płodność i przygotowują organizm do zapłodnienia. Tabletki na zajście w ciążę bez recepty poza wymienionymi wyżej witaminami i minerałami zawierają także inozytol. Inozytol to naturalny związek, który odgrywa kluczową rolę w regulacji gospodarki hormonalnej i wspomaganiu płodności. Jest szczególnie polecany kobietom z zaburzeniami owulacji oraz zespołem policystycznych jajników (PCOS), ponieważ poprawia wrażliwość na insulinę, co pomaga w przywróceniu regularnych cykli menstruacyjnych. W suplementach na płodność najczęściej występuje w postaci mio-inozytolu i D-chiro-inozytolu, które wspierają dojrzewanie komórek jajowych, poprawiają jakość oocytów i zwiększają szanse na naturalne poczęcie. Inozytol wspomaga również funkcjonowanie układu nerwowego, redukuje stres i poprawia samopoczucie, co ma znaczenie dla kobiet starających się o dziecko. Regularna suplementacja inozytolu może pozytywnie wpłynąć na płodność i wspomóc przygotowania do ciąży.
Suplementy na płodność dla mężczyzn
Płodność mężczyzn zależy od wielu czynników, w tym stylu życia i w tym diety zapewniające odpowiedni poziom składników odżywczych. Suplementy na płodność dla mężczyzn zawierają witaminy i minerały, które wspierają produkcję i jakość plemników, takie jak cynk, selen, kwasy omega-3, oraz L-karnityna i koenzym Q10. W suplementach dla mężczyzn w wieku rozrodczym często znajduje się również mio-inozytol.
- Cynk wspomaga produkcję testosteronu, poprawia jakość i ruchliwość plemników.
- Selen chroni plemniki przed stresem oksydacyjnym, wpływa na ich prawidłową budowę.
- Kwasy omega-3 wspierają strukturę błon komórkowych plemników, poprawiają ich dojrzewanie.
- L-karnityna zwiększa ruchliwość i liczbę plemników, wspiera ich metabolizm energetyczny.
- Koenzym Q10 działa jako antyoksydant, poprawia jakość nasienia i wspomaga produkcję energii w komórkach plemników.
- Mio-inozytol wpływa na stabilność błon komórkowych plemników, poprawia ich dojrzewanie i funkcjonalność.
- Witamina E chroni plemniki przed uszkodzeniami, poprawia ich żywotność.
- Witamina C działa przeciwrodnikowo, chroni DNA plemników przed uszkodzeniami.
Regularna suplementacja tych składników może poprawić parametry nasienia i zwiększyć szanse na poczęcie.
Testy owulacyjne
Test owulacyjny jest skutecznym narzędziem w planowaniu ciąży, które pozwala kobietom precyzyjnie wyznaczyć okres płodny. Dostępne w aptekach testy różnią się formą, ceną i precyzją, więc każda kobieta może dobrać taki, który najlepiej odpowiada jej potrzebom. Regularne stosowanie testów owulacyjnych, w połączeniu z odpowiednią dietą, zdrowym stylem życia i wsparciem medycznym, może znacząco zwiększyć szanse na poczęcie.
Jak działa test owulacyjny?
Testy owulacyjne wykrywają wzrost stężenia hormonu LH w moczu. Pozytywny wynik wskazuje na to, że owulacja nastąpi w ciągu najbliższych 12–36 godzin, a zatem jest to najlepszy moment do podjęcia próby poczęcia.
Rodzaje testów owulacyjnych
Dostępne na rynku testy owulacyjne różnią się formą i metodą detekcji. Wyróżniamy: testy paskowe, testy strumieniowe, testy kasetkowe – płytkowe oraz cyfrowe testy owulacyjne.
- Testy paskowe to najczęściej spotykane testy owulacyjne. Posiadają pasek, który zanurza się w próbce moczu. Wynik jest widoczny po kilku minutach w postaci jednej lub dwóch linii. Testy te są szybkie, tanie i łatwe w użyciu.
- Testy strumieniowe działają podobne do testów paskowych, ale zamiast zanurzać pasek w zebranym do pojemnika moczu, wystarczy trzymać go w strumieniu moczu.
- Testy płytkowe posiadają kasetkę, do której dozuje się pipetą próbkę moczu.
- Cyfrowe testy owulacyjne – to najnowsza wersja testów, która pokazuje wynik na ekranie elektronicznym. Zwykle są droższe, ale oferują dokładniejsze pomiary i łatwiejszy odczyt wyników.
Kiedy i jak stosować testy owulacyjne?
Testy owulacyjne należy stosować zgodnie z instrukcją producenta. Aby uzyskać dokładny wynik, warto zacząć je wykonywać kilka dni przed spodziewaną owulacją. Cykle menstruacyjne różnią się u każdej kobiety, dlatego ważne jest, by znać długość swojego cyklu i odpowiednio dobrać dzień rozpoczęcia testów. Zwykle test wykonuje się codziennie, w ciągu 2–3 dni przed spodziewaną owulacją, aby uchwycić moment wzrostu hormonu LH. Ważne jest, by przeprowadzać test w tym samym czasie każdego dnia, najlepiej po 4–6 godzinach od ostatniego oddania moczu.
Badanie nasienia – test płodności dla mężczyzn
Badanie nasienia to jedno z podstawowych badań diagnostycznych, które pozwala ocenić męską płodność. Test płodności dla mężczyzn mierzy jakość nasienia, w tym liczbę plemników, ich ruchliwość oraz morfologię (kształt i strukturę). Zwykle badanie polega na oddaniu próbki nasienia do laboratorium, gdzie poddawana jest szczegółowej analizie, ale we wstępnej ocenie jakości nasienia pozwolą dostępne w aptekach, łatwe w użyciu, domowe testy. Wykonanie domowego badania spermy jest szybkie i komfortowe – wystarczy pobrać próbkę nasienia i nanieść ją na test kasetowy lub pasek testowy, a wyniki można odczytać już w ciągu kilku minut.
Bibliografia:
- Jeznach-Steinhagen A., Czerwonogrodzka-Senczyna A., Postępowanie dietetyczne jako element leczenia zaburzeń płodności u mężczyzn z obniżoną jakością nasienia, Endocrinology, Obesity and Metabolic Disorders, 2013.
- Zdrojewicz Z. Wiśniewska A., Rola cynku w seksualności mężczyzn. Adv Clin Exp. 2005.
- Szostak-Węgierek D, Szamotulska K. Żywienie matki w okresie ciąży a ryzyko chorób układu sercowo-naczyniowego u potomstwa, Ginekol Dypl., 2011.
- Stoś K., Wierzejska R., Siuba M. Rola suplementów diety w realizacji norm. W: Jarosz M. (red.). Normy żywienia dla populacji polskiej- nowelizacja. Instytut Żywności i Żywienia, Warszawa 2012.
- Kamiński K, Wietrak E, Popiel M. Rola kwasu dokozaheksaenowego (DHA) w ciąży. Jaką dawkę stosować? Gin Pol Med Project., 2011.
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Ewa Rutkowska-Król – redaktor naczelna z ponad 10-letnim doświadczeniem, specjalizująca się w tworzeniu treści produktowych oraz artykułów o tematyce medycznej. Przez lata miała okazję współpracować z różnymi firmami z branży zdrowia i farmacji, dostarczając merytoryczne i angażujące teksty. Jej pasją jest przekształcanie skomplikowanych zagadnień medycznych w przystępne treści, które pomagają czytelnikom lepiej zrozumieć świat zdrowia i dbania o siebie.
PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Odparzenia u dorosłych – przyczyny, sposoby leczenia i domowe metody łagodzenia objawów
Odparzenia to powszechny problem skórny, który, choć kojarzony jest głównie z okolicami pieluszkowymi u niemowląt, może dotyczyć osób w różnym wieku, w tym osób dorosłych. Odparzenia u dorosłych występują szczególnie w wilgotnych obszarach ciała z tendencją do tarcia, takich jak pachy, pachwiny czy fałdy skórne. Znajomość czynników prowadzących do bolesnych zmian skórnych, zasad profilaktyki odparzeń oraz sposobów ich leczenia pomoże złagodzić dyskomfort związany z odparzeniami i zapobiec nawrotom tego schorzenia. Odparzenia jak wyglądają i gdzie występują? Odparzenia są stanem zapalnym skóry, który występuje w wyniku tarcia, wilgoci i ocierania. Objawiają się zazwyczaj zaczerwienieniem, obrzękiem, krostkami czy pęcherzami. Zmianom skórnym towarzyszyć może ból, a w przypadku poważnych zmian nawet gorączka. Odparzenia mogą występować w różnych miejscach ciała, takich jak pachy, pachwiny, pośladki, krocze czy obszar pod biustem. U osób otyłych mogą powstawać w różnych miejscach ciała, w których występuje długotrwałe przyleganie fałd skórnych. Odparzenia pod pachami występują głównie w wyniku tarcia i wilgoci, szczególnie jeśli nosi się ubrania, które przylegają do skóry. Oparzenia w pachwinach pojawiają się szczególnie u osób otyłych lub aktywnych fizycznie, które doświadczają tarcia w obszarze pachwin. Odparzenia krocza — tarcie i wilgoć mogą spowodować odparzenia w okolicach krocza, szczególnie u mężczyzn. Odparzenia pod piersiami — duży rozmiar piersi, noszenie obcisłych, wykonanych ze sztucznych materiałów biustonoszy, tarcie i wilgoć mogą powodować u kobiet odparzenia pod biustem. Odparzenia między pośladkami — długotrwałe siedzenie, nadmierna potliwość, otyłość oraz noszenie niedopasowanej, wykonanej z nieoddychających materiałów bielizny to czynniki, które mogą wywołać odparzenie odbytu i obszaru między pośladkami.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Problemy z wypróżnianiem – przyczyny, objawy i sposoby na zaparcia
Zaparcia, czyli trudności z regularnym oddawaniem stolca to uciążliwa dolegliwość, która może wpływać negatywnie na ogólny stan zdrowia i samopoczucie. Zatwardzenie może wynikać między innymi z niewłaściwej diety, braku aktywności fizycznej, a także być następstwem bądź objawem schorzeń układu pokarmowego. Jak leczyć zaparcia? Jak poprawić perystaltykę jelit? Co na przeczyszczenie, kiedy zmiana nawyków żywieniowych i domowe sposoby na problemy z wypróżnieniem nie wystarczają? Znajomość odpowiedzi na te pytania może pomóc w utrzymaniu prawidłowej pracy jelit i poprawić komfort życia. Zaparcia przyczyny Zaparcia mogą być spowodowane między innymi przez nieprawidłowe nawyki żywieniowe, niedostateczną aktywność fizyczną, stres i zmiany w codziennej rutynie, a także przez zmiany hormonalne, niektóre choroby czy stosowane w związku z nimi leki. Niedobór błonnika w diecie — błonnik pokarmowy jest kluczowy dla prawidłowego funkcjonowania układu pokarmowego. Błonnik zwiększa objętość stolca i ułatwia jego przesuwanie przez jelita. Niedostateczna ilość płynów — niewystarczające nawodnienie organizmu może prowadzić do stwardnienia stolca i utrudniać jego przesuwanie przez jelita. Brak aktywności fizycznej — siedzący tryb życia może spowalniać ruchy jelit, co z kolei utrudnia regularne wypróżnienia. Zmiany w rutynie i nawykach żywieniowych — podróże, radykalne zmiany w diecie lub zmiana godzin posiłków mogą zaburzać regularność wypróżnień. Napięcie emocjonalne — stres i emocje mogą wpływać na funkcjonowanie układu pokarmowego, w tym na perystaltykę jelit. Choroby — schorzenia, takie jak np. cukrzyca, niedoczynność tarczycy czy nadwrażliwe jelita mogą prowadzić do zaparć. Leki — opioidy, leki przeciwdepresyjne, przeciwdrgawkowe, przeciwzapalne (NLPZ), a także niektóre suplementy diety, jak żelazo czy wapń, mogą powodować zaparcia jako efekt uboczny ich stosowania. Anatomiczne problemy z jelitami, takie jak zwężenia, guzy czy polipy, również mogą utrudniać wypróżnianie. Hormony — zmiany hormonalne (np. w czasie ciąży czy menopauzy) mogą wpływać na ruchy jelit, prowadząc do zaparć. Wiek — osoby starsze są bardziej podatne na zaparcia z powodu spowolnienia perystaltyki jelit, mniejszej aktywności fizycznej oraz stosowania większej ilości leków.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Kolka nerkowa – objawy, przyczyny i sposoby na kamicę nerkową
Kamica nerkowa (nefrolitaza) to schorzenie charakteryzujące się powstawaniem twardych złogów w nerkach lub układzie moczowym. Złogi, zwane kamieniami nerkowymi, mogą tworzyć się z różnych substancji chemicznych obecnych w moczu i mogą być źródłem znacznego dyskomfortu oraz poważnych powikłań zdrowotnych. Znajomość przyczyn i objawów kamicy nerkowej przyspieszy diagnozę, pozwoli dobrać odpowiednią metodę leczenia i wdrożyć sposoby zapobiegania powstawaniu kamieni nerkowych. Atak kolki nerkowej – przyczyny Atak kolki nerkowej jest nagłym i bardzo bolesnym objawem kamicy nerkowej. Przyczyny ataku mogą być złożone i zależą od rodzaju kamienia oraz indywidualnych czynników. Najczęstszą przyczyną ataku kolki nerkowej są kamienie nerkowe tworzone z różnych obecnych w moczu substancji, takich jak wapń, szczawiany, fosforany, kwas moczowy czy cystyna. Kiedy kamień zaczyna przemieszczać się w drogach moczowych, szczególnie gdy przechodzi z miedniczki nerkowej do moczowodu, może spowodować zablokowanie przepływu moczu oraz nagły i bardzo intensywny ból. Na ataki kolki nerkowej narażone mogą być bardziej osoby z niewydolnością nerek, u których mogą występować trudności w usuwaniu z organizmu nadmiaru substancji, które mogą prowadzić do tworzenia się złogów. Również niektóre zaburzenia hormonalne, takie jak nadczynność przytarczyc, mogą zwiększać ryzyko tworzenia się kamieni nerkowych, co z kolei zwiększa ryzyko bolesnych ataków. Poza wymienionymi stanami chorobowymi tworzeniu się kamieni nerkowych sprzyjać może odwodnienie oraz nieprawidłowe nawyki żywieniowe, czyli dieta bogata w sól, oksalany (np. szpinak, rabarbar) lub produkty bogate w puryny (np. mięso czerwone, alkohol). Kamica nerkowa objawy Objawy towarzyszące kamicy nerkowej obejmują zazwyczaj: nagły intensywny ból podczas ataku kolki, ból i krwawienie podczas oddawania moczu oraz częstomocz, a także nudności, wymioty, zawroty głowy, a nawet utratę przytomności. Charakterystycznym objawem kamicy nerkowej jest nagły i bardzo intensywny ból, znany jako atak kolki nerkowej. Ból ten może być opisywany jako ostry, kłujący lub przeszywający, i często występuje w okolicy bocznej lub dolnej części pleców, ale może również promieniować do brzucha, pachwiny lub narządów płciowych. Atak bólu może trwać od kilku minut do kilku godzin. Podczas kamicy nerkowej ból może nasilić się podczas oddawania moczu. Może to być odczuwane jako pieczenie lub kłucie w cewce moczowej. Ponadto niektórzy pacjenci mogą doświadczać częstego parcia na mocz, nawet jeśli jego ilość jest niewielka. Jeśli kamień rani drogi moczowe, może dodatkowo wystąpić krwawienie, które jest widoczne gołym okiem jako różowe, czerwone lub brunatne zabarwienie moczu. Towarzyszący kamicy nerkowej ostry ból brzucha może powodować nudności i wymioty, zawroty głowy, a nawet utratę przytomności. W przypadku pojawienia się powyższych objawów, szczególnie silnego bólu pleców lub brzucha, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem, ponieważ kamica nerkowa może wymagać natychmiastowej interwencji medycznej.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Biegunka – przyczyny rozwolnienia, objawy i leczenie
Biegunka to stan charakteryzujący się częstymi i luźnymi wypróżnieniami. Jest to objaw różnych problemów zdrowotnych, takich jak infekcje bakteryjne, wirusowe lub pasożytnicze, reakcje alergiczne, stres, niestrawność pokarmowa lub zatrucie, czy też choroby przewlekłe, takie jak choroba trzewna czy zespół jelita drażliwego. Biegunka objawy Objawy biegunki mogą różnić się w zależności od przyczyny i stopnia nasilenia. Typowe symptomy obejmują: luźne stolce o płynnej konsystencji, częste wypróżnianie, dyskomfort, skurcze lub ból w okolicach brzucha, wzdęcia związane z nadmierną produkcją gazów w jelitach, nudności, nudności i wymioty - w przypadku poważniejszych zakażeń lub toksycznej biegunki, gorączkę (np. w przebiegu biegunki infekcyjnej), ogólne osłabienie i odwodnienie, brak apetytu. Rodzaje i przyczyny biegunki Typy biegunek zależą w głównej mierze od czynników wywołujących rozwolnienie. Wyróżnia się: biegunkę infekcyjną, biegunkę podróżnych, biegunkę pokarmową, reakcyjną stresową i przewlekłą. Biegunka infekcyjna spowodowana jest kontaktem z patogenami (bakteriami, wirusami lub pasożytami). Biegunkę infekcyjną wywołać mogą zakażenia rotawirusowe, salmonelloza, czy np. infekcje E. Coli. Biegunka podróżnych występuje u osób podróżujących do regionów o innym klimacie lub nietypowych warunkach higienicznych. Biegunka pokarmowa wywołana jest spożyciem pokarmów lub wody zanieczyszczonych bakteriami, wirusami lub toksynami. Biegunka jako objaw alergii na określone pokarmy lub składniki pokarmowe. Biegunka stresowa wynika z intensywnego stresu lub długotrwałego emocjonalnego napięcia. Biegunka przewlekła natomiast to trwające dłużej niż kilka tygodni rozwolnienie, które może być objawem chorób przewlekłych, takich jak choroba trzewna czy nadwrażliwe jelita.
czytaj