Przemieszczający się w drogach moczowych kamień nerkowy może zablokować przepływ moczu oraz spowodować nagły i bardzo intensywny ból. Leki przeciwbólowe i rozkurczowe znajdziesz w internetowej Aptece Centralnej.

02.05.2025

Kolka nerkowa – objawy, przyczyny i sposoby na kamicę nerkową

Kamica nerkowa (nefrolitaza) to schorzenie charakteryzujące się powstawaniem twardych złogów w nerkach lub układzie moczowym. Złogi, zwane kamieniami nerkowymi, mogą tworzyć się z różnych substancji chemicznych obecnych w moczu i mogą być źródłem znacznego dyskomfortu oraz poważnych powikłań zdrowotnych. Znajomość przyczyn i objawów kamicy nerkowej przyspieszy diagnozę, pozwoli dobrać odpowiednią metodę leczenia i wdrożyć sposoby zapobiegania powstawaniu kamieni nerkowych.

Atak kolki nerkowej – przyczyny

Atak kolki nerkowej jest nagłym i bardzo bolesnym objawem kamicy nerkowej. Przyczyny ataku mogą być złożone i zależą od rodzaju kamienia oraz indywidualnych czynników. Najczęstszą przyczyną ataku kolki nerkowej są kamienie nerkowe tworzone z różnych obecnych w moczu substancji, takich jak wapń, szczawiany, fosforany, kwas moczowy czy cystyna. Kiedy kamień zaczyna przemieszczać się w drogach moczowych, szczególnie gdy przechodzi z miedniczki nerkowej do moczowodu, może spowodować zablokowanie przepływu moczu oraz nagły i bardzo intensywny ból. Na ataki kolki nerkowej  narażone mogą być bardziej osoby z niewydolnością nerek, u których mogą występować trudności w usuwaniu z organizmu nadmiaru substancji, które mogą prowadzić do tworzenia się złogów. Również niektóre zaburzenia hormonalne, takie jak nadczynność przytarczyc, mogą zwiększać ryzyko tworzenia się kamieni nerkowych, co z kolei zwiększa ryzyko bolesnych ataków. Poza wymienionymi stanami chorobowymi tworzeniu się kamieni nerkowych sprzyjać może odwodnienie oraz nieprawidłowe nawyki żywieniowe, czyli dieta bogata w sól, oksalany (np. szpinak, rabarbar) lub produkty bogate w puryny (np. mięso czerwone, alkohol).

Kamica nerkowa objawy

Objawy towarzyszące kamicy nerkowej obejmują zazwyczaj: nagły intensywny ból podczas ataku kolki, ból i krwawienie podczas oddawania moczu oraz częstomocz, a także nudności, wymioty, zawroty głowy, a nawet utratę przytomności.

  • Charakterystycznym objawem kamicy nerkowej jest nagły i bardzo intensywny ból, znany jako atak kolki nerkowej. Ból ten może być opisywany jako ostry, kłujący lub przeszywający, i często występuje w okolicy bocznej lub dolnej części pleców, ale może również promieniować do brzucha, pachwiny lub narządów płciowych. Atak bólu może trwać od kilku minut do kilku godzin.
  • Podczas kamicy nerkowej ból może nasilić się podczas oddawania moczu. Może to być odczuwane jako pieczenie lub kłucie w cewce moczowej. Ponadto niektórzy pacjenci mogą doświadczać częstego parcia na mocz, nawet jeśli jego ilość jest niewielka. Jeśli kamień rani drogi moczowe, może dodatkowo wystąpić krwawienie, które jest widoczne gołym okiem jako różowe, czerwone lub brunatne zabarwienie moczu.
  • Towarzyszący kamicy nerkowej ostry ból brzucha może powodować nudności i wymioty, zawroty głowy, a nawet utratę przytomności.

W przypadku pojawienia się powyższych objawów, szczególnie silnego bólu pleców lub brzucha, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem, ponieważ kamica nerkowa może wymagać natychmiastowej interwencji medycznej.

Kamica nerkowa leczenie

Leczenie kamicy nerkowej zależy w głównej mierze od wielkości kamienia, jego lokalizacji, objawów oraz ogólnego stanu zdrowia pacjenta. 

  • W przypadku małych kamieni, które nie powodują objawów, lekarz może zdecydować się jedynie  na terapię zachowawczą (zmiany w diecie, zwiększenie spożycia płynów, unikanie substancji, które mogą sprzyjać powstawaniu kamieni) oraz monitorowanie kamieni za pomocą regularnych badań obrazowych.
  • Podczas ataku kolki nerkowej, gdy ból jest bardzo intensywny, lekarz może zalecić leczenie objawowe za pomocą leków przeciwbólowych, rozkurczających i przeciwwymiotnych.
  • Większe kamienie, które nie mogą być wydalane z organizmu naturalnie, mogą wymagać rozbicia za pomocą fal uderzeniowych lub inwazyjnych metod, takich jak nefrolitotomia (przezskórne usunięcie złogu z nerki) lub zabieg laparoskopowy.
  • W niektórych przypadkach, zwłaszcza gdy kamienie są powiązane z określonymi zaburzeniami metabolicznymi, lekarz może zalecić terapię farmakologiczną w celu zmniejszenia ryzyka tworzenia się nowych kamieni.

Każdy przypadek kamicy nerkowej powinien być oceniany indywidualnie, a wszelkie decyzje dotyczące leczenia powinny być podejmowane we współpracy z lekarzem, który dobierze odpowiednią strategię leczenia, uwzględniając potrzeby i preferencje pacjenta.

Atak kolki nerkowej domowe sposoby

Atak kolki nerkowej może być bardzo bolesny i zazwyczaj wymaga natychmiastowej interwencji medycznej. Istnieją jednak pewne domowe sposoby, które mogą pomóc złagodzić dyskomfort i poprawić samopoczucie podczas ataku kolki nerkowej. 

  • Picie dużej ilości płynów, najlepiej czystej wody, może pomóc w rozrzedzeniu moczu i ułatwić przemieszczanie się kamienia przez drogi moczowe. Należy przy tym unikać napojów zawierających kofeinę i alkohol, które mogą działać moczopędnie i prowadzić do odwodnienia.
  • Ciepły termofor w obszarze bólu lub kąpiel mogą pomóc złagodzić napięcie mięśniowe i zmniejszyć intensywność bólu.
  • Zastosowanie technik relaksacyjnych, takich jak głębokie oddychanie czy medytacja mogą pomóc zmniejszyć wywołany bólem stres i napięcie, co może przyczynić się do zmniejszenia intensywności bólu.
  • W przypadku silnego bólu leki przeciwbólowe (paracetamol, niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ)) i rozkurczowych, mogą pomóc złagodzić objawy. Przed rozpoczęciem stosowania jakichkolwiek leków należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
  • Ziołowe napary lub mieszanki ziołowe w postaci pasty do rozpuszczania i picia o działaniu moczopędnym, rozkurczowym i przeciwzapalnym mogą pomóc pozbyć się złogów i złagodzić objawy kamicy nerkowej. 

Metody te nie zastępują profesjonalnej opieki, ale mogą pomóc w złagodzeniu objawów do czasu uzyskania pomocy medycznej. 

Kamienie w nerkach – profilaktyka

Profilaktyka kamicy nerkowej jest kluczowa dla osób, które mają zdiagnozowane kamienie nerkowe, mają za sobą epizody kolki nerkowej lub z różnych powodów są narażone na powstawanie złogów. 

  • Regularne picie dużej ilości płynów - wypijanie wystarczającej ilości płynów rozcieńcza mocz, co zmniejsza ryzyko tworzenia się złogów w nerkach.
  • Ograniczenie spożycia soli - dieta bogata w sól może prowadzić do zwiększonego wydalania wapnia w moczu, co zwiększa ryzyko powstawania kamieni nerkowych. Ograniczenie spożycia sodu i soli może pomóc w zmniejszeniu ryzyka kamicy nerkowej.
  • Unikanie produktów bogatych w oksalany i puryny - niektóre produkty spożywcze, takie jak szpinak, rabarbar, orzechy, czekolada, kawa, alkohol oraz produkty bogate w puryny (np. czerwone mięso, wątroba, sardynki), mogą zwiększać ryzyko tworzenia się kamieni nerkowych u osób podatnych na powstawanie złogów. Ograniczenie spożycia tych produktów może pomóc w zapobieganiu kamicy nerkowej.
  • Ostrożna suplementacja - nadmiar witaminy C oraz wapnia może przyczynić się do powstawania kamieni nerkowych. Suplementacja tych substancji u osób cierpiących na kamicę nerkową bądź obciążonych ryzykiem powstania kamieni powinna odbywać się wyłącznie pod nadzorem lekarza.
  • Regularne badania kontrolne - osoby, które miały już kamienie nerkowe lub są narażone na ich powstawanie z powodu określonych schorzeń, powinny regularnie kontrolować swój stan zdrowia i przestrzegać zaleceń lekarza.

Stosowanie się do tych wskazówek może znacznie zmniejszyć ryzyko ataków kolki nerkowej. Kluczowe jest jednak indywidualne podejście, dlatego warto skonsultować się z lekarzem lub dietetykiem, który opracuje optymalny plan żywieniowy i przygotuje zestaw spersonalizowanych porad dotyczących profilaktyki kamicy nerkowej.

Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ewa Rutkowska-Król – redaktor naczelna z ponad 10-letnim doświadczeniem, specjalizująca się w tworzeniu treści produktowych oraz artykułów o tematyce medycznej. Przez lata miała okazję współpracować z różnymi firmami z branży zdrowia i farmacji, dostarczając merytoryczne i angażujące teksty. Jej pasją jest przekształcanie skomplikowanych zagadnień medycznych w przystępne treści, które pomagają czytelnikom lepiej zrozumieć świat zdrowia i dbania o siebie.


PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ

Czerniak skóry – przyczyny raka skóry, objawy, leczenie
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Czerniak skóry – przyczyny raka skóry, objawy, leczenie

Czerniak skóry to jeden z najgroźniejszych nowotworów złośliwych, wywodzący się z komórek barwnikowych – melanocytów. Choć rozwija się najczęściej na skórze, może występować także w innych częściach ciała, takich jak błony śluzowe czy gałka oczna. Główną przyczyną jego powstawania jest nadmierna ekspozycja na promieniowanie UV, zarówno naturalne, jak i sztuczne, np. w solariach. Wczesne rozpoznanie czerniaka znacząco zwiększa szanse na wyleczenie, dlatego tak ważna jest regularna kontrola wszelkich zmian skórnych. Co to jest czerniak? Czerniak to nowotwór skóry o złośliwym charakterze. Wywodzi się z melanocytów – komórek odpowiedzialnych za produkcję melaniny, czyli barwnika nadającego skórze kolor. Choć stanowi tylko niewielki procent wszystkich nowotworów skóry, to charakteryzuje się największą agresywnością i wysokim ryzykiem przerzutów do innych narządów. Czerniak może rozwijać się zarówno w obrębie już istniejących znamion barwnikowych, jak i na zdrowej skórze. Może występować u osób w różnym wieku, choć najczęściej diagnozowany jest u dorosłych między 30. a 60. rokiem życia.  Objawy czerniaka Czerniak na skórze objawia się najczęściej zmianami, które mogą przypominać zwykłe znamiona barwnikowe. Charakterystyczne symptomy wskazujące na czerniaka to asymetria zmiany, nierówne lub postrzępione brzegi, niejednolita barwa, średnica powyżej 6 mm oraz postępujące zmiany w wyglądzie znamienia – jego szybki wzrost, swędzenie, krwawienie lub tworzenie się owrzodzenia. Czerniak może pojawić się na skórze w dowolnym miejscu, także w miejscach rzadko wystawianych na słońce, takich jak okolice paznokci, podeszwy stóp czy skóra owłosiona głowy.  Asymetryczny kształt zmiany skórnej. Nierówne, postrzępione brzegi. Niejednolity kolor. Średnica powyżej 6 mm, Szybki wzrost, zmiana kształtu lub koloru znamienia. Swędzenie, pieczenie, krwawienie lub owrzodzenie zmiany. Pojawienie się nowej zmiany na skórze, szczególnie zmiany różniącej się wyglądem od innych znamion.

czytaj
Rogowacenie okołomieszkowe – przyczyny, leczenie i zapobieganie
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Rogowacenie okołomieszkowe – przyczyny, leczenie i zapobieganie

Rogowacenie okołomieszkowe to dolegliwość skórna objawiająca się drobnymi, szorstkimi grudkami najczęściej na ramionach, udach, a czasem także na twarzy. Choć nie jest to groźne schorzenie, może powodować dyskomfort i uczucie suchości skóry oraz wpływać negatywnie na wygląd. Przyczyną zmian jest nadmierne rogowacenie naskórka, co prowadzi do zatykania mieszków włosowych.  Rogowacenie przymieszkowe – przyczyny Rogowacenie okołomieszkowe jest wynikiem nadmiernego rogowacenia naskórka, które prowadzi do zatkania ujść mieszków włosowych martwymi komórkami skóry i sebum. Przyczyną tego procesu są najczęściej predyspozycje genetyczne, ale do jego rozwoju mogą przyczyniać się również: suche powietrze, niedobór witamin (zwłaszcza witaminy A i E), a także zaburzenia hormonalne. Predyspozycje genetyczne Nadmierne rogowacenie naskórka Suchość skóry Niedobory witamin – zwłaszcza witaminy A i E Zaburzenia hormonalne Atopowe Zapalenie Skóry (AZS)

czytaj
Choroba wieńcowa – przyczyny, objawy i sposoby leczenia choroby niedokrwiennej serca
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Choroba wieńcowa – przyczyny, objawy i sposoby leczenia choroby niedokrwiennej serca

Choroba wieńcowa, nazywana także chorobą niedokrwienną serca, to schorzenie układu krążenia, które może prowadzić między innymi do zawału serca. Powstaje na skutek zwężenia lub zablokowania tętnic wieńcowych, co ogranicza dopływ tlenu do mięśnia sercowego. Jakie są główne przyczyny choroby wieńcowej? Jakie objawy daje niedokrwienie serca? Znajomość odpowiedzi na te pytania pozwoli właściwie zadbać o profilaktykę schorzenia, a świadomość sposobów leczenia pomoże w wyborze najlepszej metody terapii.  Choroba wieńcowa – co to? Choroba niedokrwienna serca to choroba układu krążenia spowodowane zwężeniem lub zablokowaniem tętnic wieńcowych, które dostarczają tlen i składniki odżywcze do mięśnia sercowego. Główną przyczyną tego procesu jest miażdżyca, czyli odkładanie się blaszek miażdżycowych na ścianach naczyń krwionośnych. Ograniczony przepływ krwi do serca może prowadzić do bólu w klatce piersiowej (dławicy piersiowej), duszności, a w skrajnych przypadkach – do zawału serca. Choroba rozwija się stopniowo i często przez długi czas nie daje wyraźnych objawów, dlatego tak ważna jest profilaktyka oraz regularne badania kontrolne. ChNS – przyczyny Choroba niedokrwienna serca (ChNS) najczęściej rozwija się na skutek miażdżycy, czyli procesu odkładania się blaszek miażdżycowych w tętnicach wieńcowych. Tworzące się złogi tłuszczowe, cholesterol oraz inne substancje stopniowo zwężają światło naczyń krwionośnych, ograniczając przepływ krwi do serca. Do głównych czynników ryzyka należą niezdrowa dieta bogata w tłuszcze nasycone i cukry, brak aktywności fizycznej, palenie papierosów, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca oraz przewlekły stres. Nie bez znaczenia są także predyspozycje genetyczne – jeśli w rodzinie występowały choroby serca, rośnie ryzyko ChNS. Wczesne rozpoznanie czynników ryzyka oraz zmiana stylu życia oraz rzucenie palenia mogą skutecznie opóźnić rozwój choroby i zmniejszyć ryzyko powikłań.

czytaj
Kac – objawy, sposoby zapobiegania i metody leczenia złego samopoczucia po spożyciu alkoholu
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Kac – objawy, sposoby zapobiegania i metody leczenia złego samopoczucia po spożyciu alkoholu

Ciężka głowa, suchość w ustach, mdłości i problemy z koncentracją to typowe objawy kaca. Jego główną przyczyną jest metabolizm alkoholu w organizmie - etanol, czyli alkohol etylowy zawarty w napojach wyskokowych, jest traktowany przez organizm jak toksyna, wątroba przekształca go w aldehyd octowy, substancję jeszcze bardziej toksyczną niż sam alkohol. Znajomość skutecznych sposobów zapobiegania kacowi oraz sprawdzonych sposobów na syndrom dnia poprzedniego pomoże szybciej wrócić do formy niezależnie od tego, czy dopiero planujemy zakrapianą alkoholem imprezę, czy szukamy ulgi po hucznej zabawie. Co to jest kac? - przyczyny Kac to stan złego samopoczucia, który pojawia się kilka godzin po spożyciu alkoholu, najczęściej następnego dnia rano. Po wypiciu napojów zawierających etanol wątroba przekształca go w aldehyd octowy – toksyczny związek chemiczny, który odpowiada za wiele nieprzyjemnych objawów kaca, takich jak bóle głowy, nudności czy ogólne osłabienie organizmu. Kolejnym czynnikiem jest działanie odwadniające alkoholu – alkohol zwiększa produkcję moczu, co prowadzi do utraty wody i elektrolitów, powodując uczucie suchości w ustach i zaburzenia równowagi elektrolitowej. Nie bez znaczenia jest także wpływ alkoholu na układ nerwowy i jakość snu – mimo że po jego spożyciu łatwiej jest zasnąć, to jednak sen staje się płytszy i przerywany, przez co organizm nie ma szans na pełną regenerację. 

czytaj