Trudności z zajściem w ciążę mogą wynikać ze stresu, problemów hormonalnych, niewłaściwej diety czy braku umiejętności w określeniu dni płodnych. Testy owulacyjne i witaminy dla kobiet planujących ciążę znajdziesz w Aptece Centralnej.

11.04.2025

Starania o dziecko i wspomaganie płodności

Decyzja o powiększeniu rodziny to ważny moment w życiu pary starającej się o dziecko. Jednak nie zawsze zajście w ciążę następuje od razu – na płodność wpływa wiele czynników, takich jak styl życia, dieta, zdrowie hormonalne czy poziom stresu. Warto więc świadomie przygotować organizm do poczęcia i zadbać o odpowiednie warunki sprzyjające zapłodnieniu. 

Preparaty dla przyszłych mam

Planując ciążę, warto zadbać o odpowiednią suplementację, która przygotuje organizm do zapłodnienia i zapewni optymalne warunki dla rozwoju dziecka. Najważniejszym składnikiem jest kwas foliowy, równie ważne są pozostałe witaminy z grupy B, regulujące gospodarkę hormonalną, oraz kwasy omega-3, wpływające na zdrowie serca i rozwój mózgu dziecka. Niezbędne jest także żelazo, które zapobiega anemii, jod, wspomagający funkcjonowanie tarczycy, oraz witamina D, wzmacniająca układ odpornościowy i kostny. 

  • Kwas foliowy wspiera regenerację komórek, pomaga w produkcji czerwonych krwinek, chroniąc przed anemią oraz zmniejsza ryzyko wad cewy nerwowej u dziecka.
  • Witaminy z grupy B regulują cykl menstruacyjny, wspomagają owulację i poprawiają metabolizm energetyczny.
  • Kwasy omega-3 (DHA i EPA) wspierają zdrowie serca i układu krążenia, zmniejszają stany zapalne i poprawiają jakość błon komórkowych komórek jajowych.
    Żelazo zapobiega anemii, zwiększa poziom energii i wspiera prawidłowe dotlenienie organizmu.
  • Jod jest niezbędny dla prawidłowej pracy tarczycy, reguluje gospodarkę hormonalną i wpływa na owulację.
  • Witamina D wzmacnia odporność, poprawia wchłanianie wapnia i wspiera zdrowie kości oraz zębów.
  • Wapń  wspomaga układ kostny, nerwowy i mięśniowy.
  • Magnez redukuje stres, wspiera równowagę hormonalną i zmniejsza ryzyko skurczów mięśni.

Dostępne w aptekach preparaty dla kobiet planujących zajście w ciążę często zawierają kompleksowe formuły, które dostarczają wszystkich niezbędnych substancji w odpowiednich proporcjach. Regularna suplementacja, połączona ze zdrową dietą i aktywnym trybem życia, może znacząco zwiększyć szanse na poczęcie oraz zapewnić organizmowi przyszłej mamy optymalne warunki do przebiegu ciąży.

Tabletki na zajście w ciążę bez recepty – inozytol

Dla kobiet planujących ciążę dostępne są suplementy diety, które wspierają płodność i przygotowują organizm do zapłodnienia. Tabletki na zajście w ciążę bez recepty poza wymienionymi wyżej witaminami i minerałami zawierają także inozytol. Inozytol to naturalny związek, który odgrywa kluczową rolę w regulacji gospodarki hormonalnej i wspomaganiu płodności. Jest szczególnie polecany kobietom z zaburzeniami owulacji oraz zespołem policystycznych jajników (PCOS), ponieważ poprawia wrażliwość na insulinę, co pomaga w przywróceniu regularnych cykli menstruacyjnych. W suplementach na płodność najczęściej występuje w postaci mio-inozytolu i D-chiro-inozytolu, które wspierają dojrzewanie komórek jajowych, poprawiają jakość oocytów i zwiększają szanse na naturalne poczęcie. Inozytol wspomaga również funkcjonowanie układu nerwowego, redukuje stres i poprawia samopoczucie, co ma znaczenie dla kobiet starających się o dziecko. Regularna suplementacja inozytolu może pozytywnie wpłynąć na płodność i wspomóc przygotowania do ciąży.

Suplementy na płodność dla mężczyzn

Płodność mężczyzn zależy od wielu czynników, w tym stylu życia i w tym diety zapewniające odpowiedni poziom składników odżywczych. Suplementy na płodność dla mężczyzn zawierają witaminy i minerały, które wspierają produkcję i jakość plemników, takie jak cynk, selen, kwasy omega-3, oraz L-karnityna i koenzym Q10. W suplementach dla mężczyzn w wieku rozrodczym często znajduje się również mio-inozytol.

  • Cynk wspomaga produkcję testosteronu, poprawia jakość i ruchliwość plemników.
  • Selen chroni plemniki przed stresem oksydacyjnym, wpływa na ich prawidłową budowę.
  • Kwasy omega-3 wspierają strukturę błon komórkowych plemników, poprawiają ich dojrzewanie.
  • L-karnityna zwiększa ruchliwość i liczbę plemników, wspiera ich metabolizm energetyczny.
  • Koenzym Q10 działa jako antyoksydant, poprawia jakość nasienia i wspomaga produkcję energii w komórkach plemników.
  • Mio-inozytol wpływa na stabilność błon komórkowych plemników, poprawia ich dojrzewanie i funkcjonalność.
  • Witamina E chroni plemniki przed uszkodzeniami, poprawia ich żywotność.
  • Witamina C działa przeciwrodnikowo, chroni DNA plemników przed uszkodzeniami.

Regularna suplementacja tych składników może poprawić parametry nasienia i zwiększyć szanse na poczęcie.

Testy owulacyjne

Test owulacyjny jest skutecznym narzędziem w planowaniu ciąży, które pozwala kobietom precyzyjnie wyznaczyć okres płodny. Dostępne w aptekach testy różnią się formą, ceną i precyzją, więc każda kobieta może dobrać taki, który najlepiej odpowiada jej potrzebom. Regularne stosowanie testów owulacyjnych, w połączeniu z odpowiednią dietą, zdrowym stylem życia i wsparciem medycznym, może znacząco zwiększyć szanse na poczęcie.

Jak działa test owulacyjny?

Testy owulacyjne wykrywają wzrost stężenia hormonu LH w moczu. Pozytywny wynik wskazuje na to, że owulacja nastąpi w ciągu najbliższych 12–36 godzin, a zatem jest to najlepszy moment do podjęcia próby poczęcia. 

Rodzaje testów owulacyjnych

Dostępne na rynku testy owulacyjne różnią się formą i metodą detekcji. Wyróżniamy: testy paskowe, testy strumieniowe, testy kasetkowe – płytkowe oraz cyfrowe testy owulacyjne.

  • Testy paskowe to najczęściej spotykane testy owulacyjne. Posiadają pasek, który zanurza się w próbce moczu. Wynik jest widoczny po kilku minutach w postaci jednej lub dwóch linii. Testy te są szybkie, tanie i łatwe w użyciu.
  • Testy strumieniowe działają podobne do testów paskowych, ale zamiast zanurzać pasek w zebranym do pojemnika moczu, wystarczy trzymać go w strumieniu moczu. 
  • Testy płytkowe posiadają kasetkę, do której dozuje się pipetą próbkę moczu. 
  • Cyfrowe testy owulacyjne – to najnowsza wersja testów, która pokazuje wynik na ekranie elektronicznym. Zwykle są droższe, ale oferują dokładniejsze pomiary i łatwiejszy odczyt wyników.

Kiedy i jak stosować testy owulacyjne?

Testy owulacyjne należy stosować zgodnie z instrukcją producenta. Aby uzyskać dokładny wynik, warto zacząć je wykonywać kilka dni przed spodziewaną owulacją. Cykle menstruacyjne różnią się u każdej kobiety, dlatego ważne jest, by znać długość swojego cyklu i odpowiednio dobrać dzień rozpoczęcia testów. Zwykle test wykonuje się codziennie, w ciągu 2–3 dni przed spodziewaną owulacją, aby uchwycić moment wzrostu hormonu LH. Ważne jest, by przeprowadzać test w tym samym czasie każdego dnia, najlepiej po 4–6 godzinach od ostatniego oddania moczu.

Badanie nasienia – test płodności dla mężczyzn

Badanie nasienia to jedno z podstawowych badań diagnostycznych, które pozwala ocenić męską płodność. Test płodności dla mężczyzn mierzy jakość nasienia, w tym liczbę plemników, ich ruchliwość oraz morfologię (kształt i strukturę). Zwykle badanie polega na oddaniu próbki nasienia do laboratorium, gdzie poddawana jest szczegółowej analizie, ale we wstępnej ocenie jakości nasienia pozwolą dostępne w aptekach, łatwe w użyciu, domowe testy. Wykonanie domowego badania spermy jest szybkie i komfortowe – wystarczy pobrać próbkę nasienia i nanieść ją na test kasetowy lub pasek testowy, a wyniki można odczytać już w ciągu kilku minut.

Bibliografia:

  1. Jeznach-Steinhagen A., Czerwonogrodzka-Senczyna A., Postępowanie dietetyczne jako element leczenia zaburzeń płodności u mężczyzn z obniżoną jakością nasienia, Endocrinology, Obesity and Metabolic Disorders, 2013.
  2. Zdrojewicz Z. Wiśniewska A., Rola cynku w seksualności mężczyzn. Adv Clin Exp. 2005.
  3. Szostak-Węgierek D, Szamotulska K. Żywienie matki w okresie ciąży a ryzyko chorób układu sercowo-naczyniowego u potomstwa, Ginekol Dypl., 2011.
  4. Stoś K., Wierzejska R., Siuba M. Rola suplementów diety w realizacji norm. W: Jarosz M. (red.). Normy żywienia dla populacji polskiej- nowelizacja. Instytut Żywności i Żywienia, Warszawa 2012.
  5. Kamiński K, Wietrak E, Popiel M. Rola kwasu dokozaheksaenowego (DHA) w ciąży. Jaką dawkę stosować? Gin Pol Med Project., 2011.
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ewa Rutkowska-Król – redaktor naczelna z ponad 10-letnim doświadczeniem, specjalizująca się w tworzeniu treści produktowych oraz artykułów o tematyce medycznej. Przez lata miała okazję współpracować z różnymi firmami z branży zdrowia i farmacji, dostarczając merytoryczne i angażujące teksty. Jej pasją jest przekształcanie skomplikowanych zagadnień medycznych w przystępne treści, które pomagają czytelnikom lepiej zrozumieć świat zdrowia i dbania o siebie.


PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ

Biegunka – przyczyny rozwolnienia, objawy i leczenie
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Biegunka – przyczyny rozwolnienia, objawy i leczenie

Biegunka to stan charakteryzujący się częstymi i luźnymi wypróżnieniami. Jest to objaw różnych problemów zdrowotnych, takich jak infekcje bakteryjne, wirusowe lub pasożytnicze, reakcje alergiczne, stres, niestrawność pokarmowa lub zatrucie, czy też choroby przewlekłe, takie jak choroba trzewna czy zespół jelita drażliwego.  Biegunka objawy Objawy biegunki mogą różnić się w zależności od przyczyny i stopnia nasilenia. Typowe symptomy obejmują:  luźne stolce o płynnej konsystencji, częste wypróżnianie, dyskomfort, skurcze lub ból w okolicach brzucha, wzdęcia związane z nadmierną produkcją gazów w jelitach, nudności, nudności i wymioty - w przypadku poważniejszych zakażeń lub toksycznej biegunki, gorączkę (np. w przebiegu biegunki infekcyjnej), ogólne osłabienie i odwodnienie, brak apetytu. Rodzaje i przyczyny biegunki Typy biegunek zależą w głównej mierze od czynników wywołujących rozwolnienie. Wyróżnia się: biegunkę infekcyjną, biegunkę podróżnych, biegunkę pokarmową, reakcyjną stresową i przewlekłą. Biegunka infekcyjna spowodowana jest kontaktem z patogenami (bakteriami, wirusami lub pasożytami). Biegunkę infekcyjną wywołać mogą zakażenia rotawirusowe, salmonelloza, czy np.  infekcje E. Coli. Biegunka podróżnych występuje u osób podróżujących do regionów o innym klimacie lub nietypowych warunkach higienicznych. Biegunka pokarmowa wywołana jest spożyciem pokarmów lub wody zanieczyszczonych bakteriami, wirusami lub toksynami. Biegunka jako objaw alergii na określone pokarmy lub składniki pokarmowe.  Biegunka stresowa wynika z intensywnego stresu lub długotrwałego emocjonalnego napięcia. Biegunka przewlekła natomiast to trwające dłużej niż kilka tygodni rozwolnienie, które może być objawem chorób przewlekłych, takich jak choroba trzewna czy nadwrażliwe jelita.

czytaj
Cera naczynkowa - jak wygląda i jak ją właściwie pielęgnować?
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Cera naczynkowa - jak wygląda i jak ją właściwie pielęgnować?

Skóra naczynkowa charakteryzuje się delikatnymi, cienkimi naczynkami krwionośnymi tuż pod powierzchnią skóry, które mogą łatwo pękać, tworząc zaczerwienienia i widoczne szczególnie na policzkach, nosie lub w okolicach dekoltu teleangiektazje - tzw. „pajączki”. Cera naczynkowa jest wrażliwa, skłonna do podrażnień i łatwo reaguje na zmiany temperatury, silne kosmetyki, stres czy nieodpowiednią pielęgnację. Pielęgnacja tego typu cery powinna zatem nie tylko redukować widoczne zmiany, ale także wzmacniać jej barierę ochronną, by zapobiec powstawaniu kolejnych „pajączków”. Popękane naczynka na twarzy – przyczyny Pękające naczynka to najczęściej wynik osłabienia naturalnej odporności skóry oraz ścianek naczyń krwionośnych. Do powstawania pajączków przyczyniać się mogą także nieodpowiednia pielęgnacja z zastosowaniem niewłaściwych kosmetyków, nadmierna ekspozycja na słońce czy gwałtowne zmiany temperatury, np. przejście z zimna do ciepłego pomieszczenia. Na pogorszenia kondycji cery naczynkowej wpływać może również styl życia – przewlekły stres, palenie papierosów czy spożywanie alkoholu.  

czytaj
Zapalenie pęcherza – objawy, przyczyny, leczenie i sposoby zapobiegania infekcji
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Zapalenie pęcherza – objawy, przyczyny, leczenie i sposoby zapobiegania infekcji

Zapalenie pęcherza to jedna z najczęściej występujących infekcji układu moczowego, która może dotknąć zarówno kobiet jak i mężczyzn niezależnie od wieku. Choroba ta jest najczęściej wynikiem zakażenia bakteryjnego i objawia się zazwyczaj częstym oddawaniem moczu z uczuciem niepełnego opróżnienia pęcherza oraz bólem i pieczeniem przy mikcji. Wczesne rozpoznanie i odpowiednie leczenie przyniosą szybką ulgę oraz zapobiegną rozprzestrzenianiu się infekcji i powikłaniom.  Objawy zapalenia pęcherza Najczęstsze symptomy zapalenia to parcie na pęcherz, nawet jeśli jest on tylko częściowo wypełniony, oraz ból lub pieczenie przy mikcji. Inne objawy to mętny, czasami nieprzyjemnie pachnący mocz, a także krwiomocz, który może pojawić się w bardziej zaawansowanych przypadkach infekcji. Dodatkowo osoba cierpiąca na zapalenie pęcherza może odczuwać ból w dolnej części brzucha lub w okolicach miednicy, będący wynikiem stanu zapalnego. W niektórych przypadkach mogą wystąpić także ogólne objawy infekcji, takie jak gorączka, osłabienie i nudności.  Częste parcie na mocz – uczucie potrzeby częstego oddawania moczu, nawet przy niewielkiej ilości. Uczucie niepełnego opróżnienia pęcherza – mimo oddania moczu nadal występuje potrzeba skorzystania z toalety. Ból i pieczenie przy oddawaniu moczu – uczucie dyskomfortu, pieczenia lub kłucia podczas mikcji.Ból w podbrzuszu – uczucie ucisku lub bólu w dolnej części brzucha. Zmiana koloru i zapachu moczu – może być mętny, ciemniejszy lub mieć nieprzyjemny zapach. Obecność krwi w moczu – rzadziej występujący objaw, ale możliwy przy bardziej zaawansowanym stanie zapalnym. Podwyższona temperatura ciała – w niektórych przypadkach może pojawić się stan podgorączkowy.

czytaj
Odchudzanie - jak schudnąć z brzucha?
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Odchudzanie - jak schudnąć z brzucha?

Otyłość brzuszna to złożony problem, który może być wynikiem interakcji wielu różnych czynników. Osoby z nadmierną ilością tkanki tłuszczowej w okolicy brzucha mogą być bardziej narażone na ryzyko wystąpienia poważnych schorzeń, takich jak choroby serca, udary mózgu, cukrzyca typu 2 i niektóre rodzaje nowotworów, dlatego tak ważne jest prowadzenie zdrowego stylu życia, który obejmuje zrównoważoną dietę, regularną aktywność fizyczną oraz unikanie czynników ryzyka, które mogą sprzyjać otyłości.  Otyłość brzuszna przyczyny Otyłość brzuszna, nazywana również otyłością centralną lub otyłością typu jabłko, to stan, w którym nadmiar tkanki tłuszczowej gromadzi się głównie w okolicy brzucha. Przyczyny tego rodzaju otyłości są zazwyczaj wieloczynnikowe i mogą obejmować nieprawidłową dietę i niewystarczającą aktywność fizyczną, genetykę, zaburzenia metaboliczne, a także wiek i niezdrowe nawyki. Spożywanie zbyt dużej ilości kalorii w stosunku do zapotrzebowania energetycznego organizmu, szczególnie w połączeniu z brakiem regularnej aktywności fizycznej, może prowadzić do gromadzenia się tkanki tłuszczowej w okolicach brzucha. Czynniki dziedziczne mogą predysponować do otyłości brzusznej. Istnieją geny, które mogą wpływać na sposób, w jaki organizm magazynuje tłuszcz, oraz na to, gdzie w organizmie tkanka tłuszczowa jest gromadzona. Długotrwały stres może prowadzić do wzrostu poziomu kortyzolu, hormonu stresu, który z kolei może zwiększać skłonność do odkładania się tłuszczu w okolicy brzucha. Spożywany w nadmiarze alkohol może przyczyniać się do odkładania się tłuszczu w okolicy brzucha, tworząc tzw. "oponkę". Zaburzenia takie jak insulinooporność, cukrzyca typu 2 i zespół metaboliczny mogą sprzyjać gromadzeniu się tłuszczu. Dieta bogata w cukry proste i przetworzone produkty spożywcze może przyczynić się do nadmiernego wzrostu masy ciała, w tym także otyłości brzusznej. Brak odpowiedniej ilości snu może zakłócać równowagę hormonalną organizmu, co może prowadzić do wzrostu apetytu i zwiększonego odkładania się tłuszczu. Z wiekiem zmienia się sposób, w jaki organizm magazynuje tłuszcz, co może prowadzić do otyłości brzusznej, zwłaszcza u osób starszych.

czytaj