17.06.2025
Rogowacenie okołomieszkowe to dolegliwość skórna objawiająca się drobnymi, szorstkimi grudkami najczęściej na ramionach, udach, a czasem także na twarzy. Choć nie jest to groźne schorzenie, może powodować dyskomfort i uczucie suchości skóry oraz wpływać negatywnie na wygląd. Przyczyną zmian jest nadmierne rogowacenie naskórka, co prowadzi do zatykania mieszków włosowych.
Rogowacenie okołomieszkowe jest wynikiem nadmiernego rogowacenia naskórka, które prowadzi do zatkania ujść mieszków włosowych martwymi komórkami skóry i sebum. Przyczyną tego procesu są najczęściej predyspozycje genetyczne, ale do jego rozwoju mogą przyczyniać się również: suche powietrze, niedobór witamin (zwłaszcza witaminy A i E), a także zaburzenia hormonalne.
Objawem rogowacenia okołomieszkowego (keratosis pilaris) są drobne, szorstkie grudki na skórze, przypominające „gęsią skórkę” lub drobne krostki. Zmiany najczęściej występują na ramionach, udach, pośladkach, a czasem także na twarzy (szczególnie u dzieci). Czasem towarzyszy im świąd, łuszczenie się skóry lub lekkie podrażnienie. Objawy nasilają się szczególnie w okresie zimowym, gdy skóra jest bardziej przesuszona, i mogą być mniej widoczne latem. Choć schorzenie nie powoduje bólu ani poważnych konsekwencji zdrowotnych, może stanowić problem estetyczny.
Rogowacenie okołomieszkowe może występować na twarzy, szczególnie w okolicy policzków, brody i czoła. Objawia się jako drobne, szorstkie grudki, które mogą przypominać trądzik, jednak nie zawierają ropy i nie ulegają stanom zapalnym. Skóra w tych miejscach często jest sucha, zaczerwieniona i podrażniona. Objawy mogą nasilać się zimą, w okresie grzewczym lub na skutek niewłaściwej pielęgnacji, np. przez stosowanie silnie wysuszających kosmetyków.
Rogowacenie okołomieszkowe najczęściej występuje jednak na ramionach, udach i pośladkach. Pojawia się w postaci drobnych, szorstkich krostek koloru cielistego lub białego, które wyglądem mogą przypominać gęsią skórkę.
Odpowiednia pielęgnacja może znacząco poprawić wygląd i kondycję skóry dotkniętej rogowaceniem okołomieszkowym. Podstawą jest regularne złuszczanie martwego naskórka, co pomaga odblokować ujścia mieszków włosowych. W tym celu należy stosować peelingi enzymatyczne, kwasowe (np. kwas salicylowy, glikolowy, mlekowy) lub mechaniczne. Równie ważne jest intensywne nawilżanie skóry, najlepiej preparatami zawierającymi mocznik, witaminę A i E oraz stosowanie emolientów, które zapobiegają nadmiernemu przesuszaniu. W niektórych przypadkach pomocne mogą być maści i kremy dermatologiczne, zawierające np. retinoidy lub kwasy złuszczające. Regularna pielęgnacja pozwala stopniowo wygładzić skórę i ograniczyć widoczność szorstkich krostek.
Urea (mocznik) to jeden z najskuteczniejszych składników stosowanych w pielęgnacji skóry, szczególnie w leczeniu rogowacenia okołomieszkowego. Mocznik nawilża, a dodatkowo przyciąga wodę do warstw naskórka, dzięki czemu skutecznie zmiękcza i wygładza skórę. Ponadto mocznik ma właściwości keratolityczne, co oznacza, że pomaga w usuwaniu martwego naskórka i odblokowuje ujścia mieszków włosowych, co jest kluczowe w walce z rogowaceniem okołomieszkowym. Regularne stosowanie preparatów z mocznikiem (np. balsamów, kremów, maści) przyczynia się do redukcji szorstkości skóry, wygładzenia grudek i poprawy jej ogólnej kondycji. Mocznik jest bezpieczny do stosowania, nawet na skórze wrażliwej, i może być stosowany w różnych stężeniach w zależności od potrzeb skóry.
Kwas salicylowy należy do grupy kwasów beta-hydroksylowych (BHA) i działa głównie jako środek złuszczający oraz keratolityczny. Dzięki swojej zdolności do wnikania w głąb mieszków włosowych kwas salicylowy rozpuszcza martwy naskórek, odblokowując ujścia mieszków i zapobiegając ich zatykaniu. Regularne stosowanie preparatów z kwasem salicylowym pomaga w wygładzaniu skóry, redukcji grudek i zapobieganiu nawrotom zmian skórnych. Kwas salicylowy działa również przeciwzapalnie, co może łagodzić podrażnienia i zaczerwienienia związane z rogowaceniem okołomieszkowym. Jest dostępny w postaci kremów, żeli czy toników, które można stosować bezpośrednio na zmienione miejsca, zachowując ostrożność przy wrażliwych partiach skóry.
Podstawą zapobiegania rozwojowi i nawrotom rogowacenia okołomieszkowego jest odpowiednia pielęgnacja skóry i unikanie czynników, które mogą nasilać problem. Przede wszystkim, warto regularnie nawilżać skórę, szczególnie w okresie zimowym, kiedy skóra jest bardziej podatna na przesuszenie. Stosowanie łagodnych, nawilżających kosmetyków oraz balsamów z dodatkiem kwasu mlekowego, mocznika lub witaminy A pomoże utrzymać skórę w dobrej kondycji. Kolejnym krokiem w profilaktyce keratosis pilaris jest delikatne złuszczanie naskórka – regularne stosowanie peelingów enzymatycznych lub kwasowych wspomaga odblokowanie ujść mieszków włosowych. Warto również zadbać o zdrową dietę, bogatą w witaminy A, C i E, które wspierają regenerację skóry. W przypadku diety, która nie zaspakaja zapotrzebowania organizmu na te składniki. warto rozważyć rozważną, poprzedzoną konsultacją ze specjalistą suplementację. Właściwa, systematyczna pielęgnacja oraz zdrowy styl życia mogą znacząco zredukować ryzyko rozwoju i nawrotów rogowacenia okołomieszkowego.
Bibliografia:
PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Migrena to jedno z najczęstszych, a zarazem najbardziej dokuczliwych zaburzeń neurologicznych. Charakteryzuje się nawracającymi, intensywnymi i utrudniającymi normalne funkcjonowanie bólami głowy. Istnieją różne postaci migreny różniące się objawami i przyczynami tej dolegliwości. Umiejętność rozpoznania rodzaju migrenowego bólu głowy, zdiagnozowania jego przyczyny oraz znajomość skutecznych metod leczenia mogą pomóc złagodzić uciążliwe dolegliwości oraz zapobiec nawrotom migreny. Co to jest migrena? Migrena to przewlekła choroba neurologiczna, która charakteryzuje się nawracającymi atakami silnego bólu głowy, najczęściej jednostronnego, o pulsującym charakterze. Ból ten może trwać od kilku godzin do nawet kilku dni, a jego intensywność bywa tak silna, że utrudnia codzienne funkcjonowanie. Migrenie często towarzyszą nudności, wymioty, nadwrażliwość na światło, dźwięki czy zapachy. Choć migrena jest częstym schorzeniem, to jej przyczyny nie zostały jeszcze do końca poznane. Uważa się, że jest to wynik złożonej interakcji czynników genetycznych, środowiskowych oraz zmian w aktywności mózgu. Ataki migreny mogą być wywoływane przez różne czynniki, takie jak stres, zmiany hormonalne, niewłaściwa dieta, zmiana pogody czy brak snu. Istnieje kilka rodzajów migreny, które mogą różnić się objawami, częstotliwością ataków oraz czynnikami wywołującymi ból. Objawy migreny Migrena to więcej niż tylko ból głowy – to złożony stan, który wiąże się z różnorodnymi objawami. Najbardziej charakterystycznym symptomem jest silny, pulsujący ból głowy, który zazwyczaj koncentruje się po jednej stronie czaszki. Ból ten może być tak intensywny, że uniemożliwia normalne funkcjonowanie i wymaga odpoczynku w ciemnym, cichym pomieszczeniu. Migrena często wiąże się z innymi objawami, takimi jak: nudności i wymioty; nadwrażliwość na światło (fotofobia); nadwrażliwość na dźwięki (fonofobia); aura migrenowa czyli objawy neurologiczne takie jak migoczące światła, mroczki w polu widzenia, drętwienie lub mrowienie w rękach czy twarzy. Aura zazwyczaj występuje na 20–30 minut przed bólem głowy, ale nie zawsze występuje u każdej osoby z migreną. Objawy migreny mogą różnić się w zależności od osoby, a także nasilenia ataku. Czasami migrena trwa tylko kilka godzin, ale u niektórych osób może utrzymywać się nawet przez kilka dni. Regularne występowanie migreny może znacząco wpłynąć na jakość życia, dlatego warto skonsultować się z lekarzem, aby dobrać odpowiednie metody leczenia i łagodzenia objawów.
czytajEwa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
W pielęgnacji skóry codziennie pojawiają się nowe kosmetyczne trendy. Na szczególną uwagę zasługują niektóre połączenia składników aktywnych. Jednym z takich duetów jest kwas salicylowy i niacynamid. Oba składniki mają udowodnione działanie na cerę problematyczną, tłustą czy skłonną do przebarwień, ale czy można stosować je razem? Znajomość zasad stosowania kwasu salicylowego i niacynamidu pozwoli bezpiecznie i skutecznie wprowadzić te składniki do codziennej rutyny pielęgnacyjnej.
czytajEwa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Czerniak skóry to jeden z najgroźniejszych nowotworów złośliwych, wywodzący się z komórek barwnikowych – melanocytów. Choć rozwija się najczęściej na skórze, może występować także w innych częściach ciała, takich jak błony śluzowe czy gałka oczna. Główną przyczyną jego powstawania jest nadmierna ekspozycja na promieniowanie UV, zarówno naturalne, jak i sztuczne, np. w solariach. Wczesne rozpoznanie czerniaka znacząco zwiększa szanse na wyleczenie, dlatego tak ważna jest regularna kontrola wszelkich zmian skórnych. Co to jest czerniak? Czerniak to nowotwór skóry o złośliwym charakterze. Wywodzi się z melanocytów – komórek odpowiedzialnych za produkcję melaniny, czyli barwnika nadającego skórze kolor. Choć stanowi tylko niewielki procent wszystkich nowotworów skóry, to charakteryzuje się największą agresywnością i wysokim ryzykiem przerzutów do innych narządów. Czerniak może rozwijać się zarówno w obrębie już istniejących znamion barwnikowych, jak i na zdrowej skórze. Może występować u osób w różnym wieku, choć najczęściej diagnozowany jest u dorosłych między 30. a 60. rokiem życia. Objawy czerniaka Czerniak na skórze objawia się najczęściej zmianami, które mogą przypominać zwykłe znamiona barwnikowe. Charakterystyczne symptomy wskazujące na czerniaka to asymetria zmiany, nierówne lub postrzępione brzegi, niejednolita barwa, średnica powyżej 6 mm oraz postępujące zmiany w wyglądzie znamienia – jego szybki wzrost, swędzenie, krwawienie lub tworzenie się owrzodzenia. Czerniak może pojawić się na skórze w dowolnym miejscu, także w miejscach rzadko wystawianych na słońce, takich jak okolice paznokci, podeszwy stóp czy skóra owłosiona głowy. Asymetryczny kształt zmiany skórnej. Nierówne, postrzępione brzegi. Niejednolity kolor. Średnica powyżej 6 mm, Szybki wzrost, zmiana kształtu lub koloru znamienia. Swędzenie, pieczenie, krwawienie lub owrzodzenie zmiany. Pojawienie się nowej zmiany na skórze, szczególnie zmiany różniącej się wyglądem od innych znamion.
czytajEwa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Rogowacenie okołomieszkowe to dolegliwość skórna objawiająca się drobnymi, szorstkimi grudkami najczęściej na ramionach, udach, a czasem także na twarzy. Choć nie jest to groźne schorzenie, może powodować dyskomfort i uczucie suchości skóry oraz wpływać negatywnie na wygląd. Przyczyną zmian jest nadmierne rogowacenie naskórka, co prowadzi do zatykania mieszków włosowych. Rogowacenie przymieszkowe – przyczyny Rogowacenie okołomieszkowe jest wynikiem nadmiernego rogowacenia naskórka, które prowadzi do zatkania ujść mieszków włosowych martwymi komórkami skóry i sebum. Przyczyną tego procesu są najczęściej predyspozycje genetyczne, ale do jego rozwoju mogą przyczyniać się również: suche powietrze, niedobór witamin (zwłaszcza witaminy A i E), a także zaburzenia hormonalne. Predyspozycje genetyczne Nadmierne rogowacenie naskórka Suchość skóry Niedobory witamin – zwłaszcza witaminy A i E Zaburzenia hormonalne Atopowe Zapalenie Skóry (AZS)
czytaj