Kosmetyki z kwasem salicylowym i niacynamidem to doskonały wybór dla osób z cerą trądzikową i przebarwieniami. Serum, krem i inne preparaty łączące działanie tych składników znajdziesz w Aptece Centralnej.

24.06.2025

Jak stosować kwas salicylowy i niacynamid razem?

W pielęgnacji skóry codziennie pojawiają się nowe kosmetyczne trendy. Na szczególną uwagę zasługują niektóre połączenia składników aktywnych. Jednym z takich duetów jest kwas salicylowy i niacynamid. Oba składniki mają udowodnione działanie na cerę problematyczną, tłustą czy skłonną do przebarwień, ale czy można stosować je razem? Znajomość zasad stosowania kwasu salicylowego i niacynamidu pozwoli bezpiecznie i skutecznie wprowadzić te składniki do codziennej rutyny pielęgnacyjnej.

Kwas salicylowy na twarz

Kwas salicylowy to jeden z najczęściej wykorzystywanych składników w pielęgnacji skóry problematycznej. Należy do grupy beta-hydroksykwasów (BHA), co oznacza, że jest rozpuszczalny w tłuszczach i skutecznie przenika przez warstwę sebum, oczyszczając pory skóry od środka. Dzięki właściwościom złuszczającym pomaga w redukcji zaskórników, zmian trądzikowych, a także w wyrównywaniu kolorytu skóry i redukcji przebarwień — zarówno potrądzikowych, jak i posłonecznych. Regularne stosowanie kwasu salicylowego wygładza skórę, zmniejsza widoczność porów oraz przyspiesza proces odnowy naskórka. Warto jednak wprowadzać go stopniowo, zaczynając od aplikacji 2–3 razy w tygodniu, by zminimalizować ryzyko przesuszenia lub podrażnień. Niezbędne jest także codzienne stosowanie kremu z filtrem SPF, ponieważ kwasy mogą zwiększać wrażliwość skóry na promieniowanie UV. 

Niacynamid działanie

Niacynamid, znany również jako witamina B3, to składnik o wszechstronnym działaniu, który zyskał ogromną popularność w codziennej pielęgnacji skóry — zarówno wśród specjalistów, jak i użytkowników. Jego główną zaletą jest łagodność połączona z wysoką skutecznością, co sprawia, że może być stosowany do każdego typu cery, także wrażliwej. Niacynamid działa przeciwzapalnie, co czyni go idealnym składnikiem dla skóry trądzikowej i skłonnej do podrażnień. Reguluje wydzielanie sebum, wspomaga obkurczanie porów i zmniejsza ich widoczność, co doskonale uzupełnia oczyszczające działanie kwasu salicylowego. Dodatkowo wykazuje silne właściwości rozjaśniające — pomaga redukować przebarwienia, wyrównuje koloryt skóry i poprawia jej ogólną kondycję. Wspiera także barierę hydrolipidową, co przekłada się na lepsze nawilżenie i ochronę przed czynnikami zewnętrznymi. Niacynamid jest nie tylko skuteczny, ale i bardzo dobrze tolerowany, dzięki czemu może być stosowany nawet codziennie — także w duecie z kwasem salicylowym, o ile zachowany zostanie odpowiedni odstęp czasowy lub dobrane zostaną odpowiednie proporcje składników. 

Dla kogo kwas salicylowy i niacynamid? Typy cery i problemy skórne

Połączenie kwasu salicylowego i niacynamidu to prawdziwy ratunek dla osób z cerą problematyczną. Duet ten sprawdzi się szczególnie dobrze u osób z cerą tłustą, mieszaną, trądzikową lub z widocznymi porami. Kwas salicylowy skutecznie oczyszcza pory, reguluje wydzielanie sebum i przeciwdziała powstawaniu zaskórników, natomiast niacynamid działa kojąco, wspiera regenerację skóry i wzmacnia barierę ochronną. Zestaw ten będzie także odpowiedni dla osób z przebarwieniami, zarówno potrądzikowymi, jak i posłonecznymi. Dzięki synergii działania złuszczającego i rozjaśniającego skóra stopniowo zyskuje bardziej jednolity koloryt.

Jak łączyć kwas salicylowy z niacynamidem?

Choć kwas salicylowy i niacynamid mają różne właściwości, mogą świetnie się uzupełniać - pod warunkiem, że są stosowane w odpowiedni sposób. Podstawą sukcesu jest właściwa kolejność, dobór stężeń i wnikliwa obserwacja reakcji skóry. Te dwa składniki nie wykluczają się – wręcz przeciwnie, ich połączenie może przynieść wyraźne efekty w redukcji niedoskonałości, regulacji sebum i wyrównaniu kolorytu. 

Kiedy i jak stosować oba składniki — rano czy wieczorem?

Kwas salicylowy i niacynamid można stosować razem, ale najlepiej wprowadzać je do pielęgnacji w przemyślany sposób – z uwzględnieniem pory dnia i potrzeb skóry. Kwas salicylowy najczęściej polecany jest do stosowania wieczorem, ponieważ złuszcza naskórek i może zwiększać wrażliwość skóry na promieniowanie UV. Wieczorna aplikacja pozwala mu działać skutecznie, bez ryzyka podrażnień związanych z ekspozycją na słońce. Niacynamid można stosować zarówno rano, jak i wieczorem - rano wspiera barierę ochronną skóry i działa antyoksydacyjnie, a wieczorem łagodzi ewentualne podrażnienia po użytych kwasach i wspomaga regenerację.

  • Kwas salicylowy - wieczorem, po oczyszczeniu twarzy.
  • Niacynamid rano – pod krem z filtrem lub na noc po zastosowaniu kwasu, po przerwie czasowej (ok. 10–15 minut), by zminimalizować ryzyko reakcji.

Dzięki takiemu podziałowi składniki nie tylko nie przeszkadzają sobie nawzajem, ale działają komplementarnie, zapewniając skórze skuteczne oczyszczenie, regenerację i ochronę przez całą dobę.

Kosmetyki łączące kwas salicylowy z niacynamidem

Do niedawna w środowisku kosmetologicznym krążył pogląd, że kwasu salicylowego i niacynamidu nie powinno się łączyć, ponieważ różnią się pH i teoretycznie mogą osłabiać wzajemne działanie. Dotyczyło to jednak głównie starszych formuł i produktów, w których trudno było przewidzieć stabilność składników. Dziś — dzięki rozwojowi technologii kosmetycznej — wiele nowoczesnych preparatów zawiera oba składniki w jednej, stabilnej formule. Producenci tak dobierają stężenia i nośniki, aby niacynamid i kwas salicylowy działały skutecznie, nie wchodząc ze sobą w niekorzystne reakcje. 

Czego unikać przy stosowaniu kwasu salicylowego i niacynamidu?

Choć połączenie kwasu salicylowego i niacynamidu może przynieść świetne efekty, warto pamiętać o kilku zasadach, które pomogą uniknąć podrażnień i zmniejszą ryzyko nadmiernego przesuszenia skóry. Przede wszystkim należy kontrolować stężenie — więcej nie zawsze znaczy lepiej. Na początku włączania nowych składników zaleca się wybór łagodniejszych formuł, szczególnie jeśli skóra nie miała wcześniej kontaktu z kwasami. Warto również unikać nakładania zbyt wielu dodatkowych składników aktywnych, np. retinolu, witaminy C w formie kwasu askorbinowego czy innych kwasów złuszczających w jednej rutynie — może to prowadzić do zaburzenia bariery hydrolipidowej skóry. Zaleca się także zachować odstęp czasowy między produktami (ok. 10–15 minut), aby dać skórze czas na przystosowanie się do pH każdego z nich. Kwas salicylowy może zwiększać wrażliwość skóry na słońce, dlatego niezwykle ważne jest też stosowanie kremu z filtrem SPF.

Składniki wspierające i łagodzące przy kuracji kwasem salicylowym i niacynamidem

Podczas stosowania kwasu salicylowego i niacynamidu warto sięgnąć po kosmetyki, które w swoim składzie zawierają także składniki łagodzące i nawilżające. Takie wsparcie pomoże zminimalizować ryzyko podrażnień, przesuszenia czy zaczerwienień, które mogą pojawić się zwłaszcza na początku kuracji.

Do najważniejszych składników wspierających należą: kwas hialuronowy, alantoina, pantenol, aloes i ceramidy.

  • Kwas hialuronowy — intensywnie nawilża i wspomaga regenerację skóry.
  • Alantoina — łagodzi podrażnienia i działa kojąco.
  • Pantenol (prowitamina B5) — przyspiesza procesy naprawcze skóry oraz działa przeciwzapalnie.
  • Ekstrakt z aloesu — chłodzi i koi, przynosząc ulgę podrażnionej cerze.
  • Ceramidy — wzmacniają barierę ochronną skóry, zapobiegając utracie wilgoci.

Włączenie tych składników do codziennej pielęgnacji sprawia, że skóra staje się bardziej odporna na działanie kwasów i niacynamidu, a kuracja przebiega bezpieczniej i komfortowo. Szczególnie polecamy wybierać produkty o lekkich, dobrze tolerowanych formułach, które skutecznie łączą działanie aktywne z pielęgnacją wspierającą.

Bibliografia:

  1. Kapuścińska A., Nowak I., Zastosowanie kwasów organicznych w terapii trądziku i przebarwień skóry, Postepy Hig Med Dosw., nr 69,  2015.
  2. Moczulewska, A. Mańkowska, Zastosowanie kwasu salicylowego w terapii skóry trądzikowej, Wyższa Szkoła Edukacji i Terapii im. prof. K. Milanowskiej w Poznaniu online:  http://wydawnictwo.wseit.edu.pl/wp-content/uploads/2020/06/Zastosowanie-kwasu-salicylowego-w-terapii-sk%C3%B3ry-tr%C4%85dzikowej.pdf. [dostęp: 16.06.2025]
  3. Sikora M., Jakie substancje zwalczają plamy pigmentacyjne?, Kosmetyka i Kosmetologia 82, 2010.
  4. Urbańska A., Zaburzenia barwnikowe hiperpigmentacyjne jako problem kosmetyczny, Nowa Medycyna, 1, 2003
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ewa Rutkowska-Król – redaktor naczelna z ponad 10-letnim doświadczeniem, specjalizująca się w tworzeniu treści produktowych oraz artykułów o tematyce medycznej. Przez lata miała okazję współpracować z różnymi firmami z branży zdrowia i farmacji, dostarczając merytoryczne i angażujące teksty. Jej pasją jest przekształcanie skomplikowanych zagadnień medycznych w przystępne treści, które pomagają czytelnikom lepiej zrozumieć świat zdrowia i dbania o siebie.


PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ

Jak stosować kwas salicylowy i niacynamid razem?
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Jak stosować kwas salicylowy i niacynamid razem?

W pielęgnacji skóry codziennie pojawiają się nowe kosmetyczne trendy. Na szczególną uwagę zasługują niektóre połączenia składników aktywnych. Jednym z takich duetów jest kwas salicylowy i niacynamid. Oba składniki mają udowodnione działanie na cerę problematyczną, tłustą czy skłonną do przebarwień, ale czy można stosować je razem? Znajomość zasad stosowania kwasu salicylowego i niacynamidu pozwoli bezpiecznie i skutecznie wprowadzić te składniki do codziennej rutyny pielęgnacyjnej.

czytaj
Czerniak skóry – przyczyny raka skóry, objawy, leczenie
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Czerniak skóry – przyczyny raka skóry, objawy, leczenie

Czerniak skóry to jeden z najgroźniejszych nowotworów złośliwych, wywodzący się z komórek barwnikowych – melanocytów. Choć rozwija się najczęściej na skórze, może występować także w innych częściach ciała, takich jak błony śluzowe czy gałka oczna. Główną przyczyną jego powstawania jest nadmierna ekspozycja na promieniowanie UV, zarówno naturalne, jak i sztuczne, np. w solariach. Wczesne rozpoznanie czerniaka znacząco zwiększa szanse na wyleczenie, dlatego tak ważna jest regularna kontrola wszelkich zmian skórnych. Co to jest czerniak? Czerniak to nowotwór skóry o złośliwym charakterze. Wywodzi się z melanocytów – komórek odpowiedzialnych za produkcję melaniny, czyli barwnika nadającego skórze kolor. Choć stanowi tylko niewielki procent wszystkich nowotworów skóry, to charakteryzuje się największą agresywnością i wysokim ryzykiem przerzutów do innych narządów. Czerniak może rozwijać się zarówno w obrębie już istniejących znamion barwnikowych, jak i na zdrowej skórze. Może występować u osób w różnym wieku, choć najczęściej diagnozowany jest u dorosłych między 30. a 60. rokiem życia.  Objawy czerniaka Czerniak na skórze objawia się najczęściej zmianami, które mogą przypominać zwykłe znamiona barwnikowe. Charakterystyczne symptomy wskazujące na czerniaka to asymetria zmiany, nierówne lub postrzępione brzegi, niejednolita barwa, średnica powyżej 6 mm oraz postępujące zmiany w wyglądzie znamienia – jego szybki wzrost, swędzenie, krwawienie lub tworzenie się owrzodzenia. Czerniak może pojawić się na skórze w dowolnym miejscu, także w miejscach rzadko wystawianych na słońce, takich jak okolice paznokci, podeszwy stóp czy skóra owłosiona głowy.  Asymetryczny kształt zmiany skórnej. Nierówne, postrzępione brzegi. Niejednolity kolor. Średnica powyżej 6 mm, Szybki wzrost, zmiana kształtu lub koloru znamienia. Swędzenie, pieczenie, krwawienie lub owrzodzenie zmiany. Pojawienie się nowej zmiany na skórze, szczególnie zmiany różniącej się wyglądem od innych znamion.

czytaj
Rogowacenie okołomieszkowe – przyczyny, leczenie i zapobieganie
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Rogowacenie okołomieszkowe – przyczyny, leczenie i zapobieganie

Rogowacenie okołomieszkowe to dolegliwość skórna objawiająca się drobnymi, szorstkimi grudkami najczęściej na ramionach, udach, a czasem także na twarzy. Choć nie jest to groźne schorzenie, może powodować dyskomfort i uczucie suchości skóry oraz wpływać negatywnie na wygląd. Przyczyną zmian jest nadmierne rogowacenie naskórka, co prowadzi do zatykania mieszków włosowych.  Rogowacenie przymieszkowe – przyczyny Rogowacenie okołomieszkowe jest wynikiem nadmiernego rogowacenia naskórka, które prowadzi do zatkania ujść mieszków włosowych martwymi komórkami skóry i sebum. Przyczyną tego procesu są najczęściej predyspozycje genetyczne, ale do jego rozwoju mogą przyczyniać się również: suche powietrze, niedobór witamin (zwłaszcza witaminy A i E), a także zaburzenia hormonalne. Predyspozycje genetyczne Nadmierne rogowacenie naskórka Suchość skóry Niedobory witamin – zwłaszcza witaminy A i E Zaburzenia hormonalne Atopowe Zapalenie Skóry (AZS)

czytaj
Choroba wieńcowa – przyczyny, objawy i sposoby leczenia choroby niedokrwiennej serca
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Choroba wieńcowa – przyczyny, objawy i sposoby leczenia choroby niedokrwiennej serca

Choroba wieńcowa, nazywana także chorobą niedokrwienną serca, to schorzenie układu krążenia, które może prowadzić między innymi do zawału serca. Powstaje na skutek zwężenia lub zablokowania tętnic wieńcowych, co ogranicza dopływ tlenu do mięśnia sercowego. Jakie są główne przyczyny choroby wieńcowej? Jakie objawy daje niedokrwienie serca? Znajomość odpowiedzi na te pytania pozwoli właściwie zadbać o profilaktykę schorzenia, a świadomość sposobów leczenia pomoże w wyborze najlepszej metody terapii.  Choroba wieńcowa – co to? Choroba niedokrwienna serca to choroba układu krążenia spowodowane zwężeniem lub zablokowaniem tętnic wieńcowych, które dostarczają tlen i składniki odżywcze do mięśnia sercowego. Główną przyczyną tego procesu jest miażdżyca, czyli odkładanie się blaszek miażdżycowych na ścianach naczyń krwionośnych. Ograniczony przepływ krwi do serca może prowadzić do bólu w klatce piersiowej (dławicy piersiowej), duszności, a w skrajnych przypadkach – do zawału serca. Choroba rozwija się stopniowo i często przez długi czas nie daje wyraźnych objawów, dlatego tak ważna jest profilaktyka oraz regularne badania kontrolne. ChNS – przyczyny Choroba niedokrwienna serca (ChNS) najczęściej rozwija się na skutek miażdżycy, czyli procesu odkładania się blaszek miażdżycowych w tętnicach wieńcowych. Tworzące się złogi tłuszczowe, cholesterol oraz inne substancje stopniowo zwężają światło naczyń krwionośnych, ograniczając przepływ krwi do serca. Do głównych czynników ryzyka należą niezdrowa dieta bogata w tłuszcze nasycone i cukry, brak aktywności fizycznej, palenie papierosów, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca oraz przewlekły stres. Nie bez znaczenia są także predyspozycje genetyczne – jeśli w rodzinie występowały choroby serca, rośnie ryzyko ChNS. Wczesne rozpoznanie czynników ryzyka oraz zmiana stylu życia oraz rzucenie palenia mogą skutecznie opóźnić rozwój choroby i zmniejszyć ryzyko powikłań.

czytaj