Leczenie przeziębienia nie zawsze wymaga sięgania po silne, syntetyczne antybiotyki. Suplementy diety z czosnkiem i zdrowe miody znajdziesz w internetowej Aptece Centralnej.

18.11.2024

Naturalne antybiotyki. Domowe sposoby na przeziębienie

Cebula, czosnek i miód to naturalne antybiotyki będące skuteczną alternatywą dla leków syntetycznych. Syrop z cebuli, drobno siekany surowy czosnek czy herbata z cytryną i miodem lipowym pomagają w walce z przeziębieniem i infekcjami, wspierają odporność, ale także działają przeciwbakteryjnie i przeciwwirusowo. 

Syrop z cebuli – jak to działa?

Syrop z cebuli to naturalny, stosowany od pokoleń, domowy sposób na łagodzenie kaszlu i objawów przeziębienia. Działa dzięki prozdrowotnym właściwościom cebuli, która zawiera między innymi związki siarki, flawonoidy, witaminę C i olejki eteryczne. Siarka ma działanie antybakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwzapalne wspomagające zwalczanie infekcji, szczególnie infekcji dróg oddechowych.  Flawonoidy, w tym kwercetyna to silne przeciwutleniacze, które wspierają układ odpornościowy oraz działają przeciwzapalnie. Zawarta w cebuli witamina C pomaga wzmocnić odporność i wspiera walkę organizmu z infekcjami. Olejek eteryczny działa wykrztuśnie, co ułatwia usuwanie flegmy i złagodzenie kaszlu. 

Przepis na syrop z cebuli

Do przygotowania syropu z cebuli potrzeba jedynie cebuli, cukru, lub miodu. Cebulę wystarczy obrać i pokroić w plastry, a następnie ułożyć w słoiku naprzemiennie przesypując każdą warstwę cukrem lub zalewając miodem. Słoik należy zakręcić i odstawić w ciepłe miejsce na kilka godzin (4–6 godzin lub na noc). Po tym czasie cebula wypuści sok, który staje się syropem. Syrop można spożywać kilka razy dziennie po  łyżce, jako naturalny sposób na wspomaganie leczenia, zwłaszcza w początkowych stadiach przeziębienia.

Czosnek właściwości lecznicze

Czosnek to naturalny antybiotyk i silny przeciwutleniacz, który wspomaga układ odpornościowy, sercowo-naczyniowy oraz trawienny. Regularne spożywanie czosnku może mieć liczne korzyści zdrowotne, od zwalczania infekcji po ochronę przed chorobami przewlekłymi.

  • Czosnek zawiera allicynę, związek siarki, który odpowiada za jego silne działanie antybakteryjne. Dzięki temu może zwalczać różne patogeny, takie jak bakterie, wirusy i grzyby. Allicyna jest uwalniana podczas rozgniatania lub krojenia czosnku i jest skuteczna przeciwko infekcjom, np. przeziębieniom, grypie czy zakażeniom dróg oddechowych.
  • Regularne spożywanie czosnku wzmacnia układ odpornościowy, wspierając organizmowi w walce z infekcjami. Związki siarki oraz witaminy zawarte w czosnku wspomagają produkcję białych krwinek, które są kluczowe w zwalczaniu patogenów.
  • Czosnek ma działanie przeciwzapalne, co sprawia, że może być pomocny w redukcji stanów zapalnych w organizmie, takich jak zapalenia stawów czy przewlekłe choroby zapalne.
  • Czosnek może pomóc w obniżeniu ciśnienia krwi, co jest korzystne dla osób z nadciśnieniem. Działa poprzez rozszerzanie naczyń krwionośnych i poprawę elastyczności ścian naczyń, co prowadzi do lepszego przepływu krwi.
  • Jedzenie czosnku może obniżyć poziom "złego" cholesterolu (LDL) i jednocześnie podnieść poziom "dobrego" cholesterolu (HDL). Dzięki temu czosnek pomaga zmniejszyć ryzyko miażdżycy i chorób sercowo-naczyniowych.
  • Czosnek jest bogaty w przeciwutleniacze, które pomagają neutralizować wolne rodniki w organizmie, zapobiegając uszkodzeniom komórek i przedwczesnemu starzeniu się. Antyoksydanty mogą również wspierać zdrowie mózgu i zmniejszać ryzyko chorób neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Alzheimera.
  • Czosnek może wspomagać pracę układu trawiennego, szczególnie poprzez pobudzanie produkcji enzymów trawiennych oraz poprawę perystaltyki jelit. Wykazuje także właściwości przeciwpasożytnicze.
  • Czosnek pomaga w detoksykacji organizmu, wspomagając wątroby w usuwaniu toksyn. Związki siarki przyczyniają się do eliminacji metali ciężkich, takich jak ołów i rtęć, z organizmu.

Jak spożywać czosnek?

Aby w pełni skorzystać z właściwości zdrowotnych czosnku, najlepiej spożywać go na surowo. Krojenie, miażdżenie lub siekanie czosnku uwalnia allicynę. Aby wzmocnić jego działanie, warto pozostawić rozdrobniony czosnek na kilka minut przed dodaniem do potrawy. Czosnek można również stosować w formie suplementów, np. kapsułek lub tabletek, co jest dobrym rozwiązaniem dla osób, które nie tolerują jego smaku czy zapachu.

Czosnek w tabletkach. Kiedy warto sięgnąć po suplementy z czosnkiem?

Czosnek w tabletkach, czyli suplementy z czosnkiem są wygodną alternatywą dla osób, które chcą skorzystać z jego prozdrowotnych właściwości, ale nie tolerują intensywnego smaku, zapachu lub mają trudności z jego regularnym spożywaniem. Takie preparaty są szczególnie korzystne dla osób, które nie lubią smaku i zapachu czosnku — czosnek w tabletkach jest bezzapachowy, co eliminuje problem nieprzyjemnego oddechu. 

Z jakimi lekami nie łączyć czosnku?

Czosnek może wchodzić w interakcje z niektórymi lekami, dlatego ważne jest, aby stosując na stałe jakiekolwiek preparaty zachować ostrożność i skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem suplementacji czosnkiem.

  • Czosnek ma właściwości rozrzedzające krew, co może zwiększyć ryzyko krwawień, zwłaszcza jeśli jest stosowany razem z lekami przeciwzakrzepowymi. Interakcja może zwiększyć ryzyko krwotoków, siniaków czy krwawień wewnętrznych.
  • Czosnek może obniżać ciśnienie krwi, co w połączeniu z lekami na nadciśnienie może prowadzić do nadmiernego spadku ciśnienia, powodując objawy takie jak zawroty głowy, osłabienie, a nawet omdlenia.
  • Czosnek może obniżać poziom cukru we krwi, co w połączeniu z lekami na cukrzycę (insulina lub doustne leki przeciwcukrzycowe) może prowadzić do hipoglikemii (zbyt niskiego poziomu cukru we krwi). Może to powodować zawroty głowy, osłabienie, a w skrajnych przypadkach nawet śpiączkę.
  • Czosnek może zmniejszać skuteczność niektórych leków stosowanych w leczeniu HIV. Jest to spowodowane wpływem czosnku na metabolizm wątroby, który może obniżać poziom tych leków we krwi.
  • Czosnek może wpływać na metabolizm wątroby i potencjalnie nasilać działanie statyn, co może zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, takich jak uszkodzenie wątroby.
  • Czosnek może stymulować układ odpornościowy, co może zakłócać działanie leków immunosupresyjnych stosowanych po przeszczepach organów.
  • Ze względu na potencjalne interakcje z metabolizmem wątroby, czosnek może wpływać na skuteczność niektórych leków stosowanych w terapii nowotworowej. Warto skonsultować się z lekarzem w przypadku przyjmowania takich leków.

Jaki miód na przeziębienie?

Miód to naturalny antybiotyk zawierający enzymy, takie jak oksydaza glukozowa, które wytwarzają nadtlenek wodoru, odpowiedzialny za zwalczanie bakterii. Dodatkowo niskie pH miodu oraz wysoka zawartość cukrów uniemożliwiają rozwój drobnoustrojów. Miód wspomaga gojenie ran, działa przeciwzapalnie oraz wzmacnia układ odpornościowy, co czyni go skutecznym wsparciem w profilaktyce i leczeniu infekcji. Najlepszymi miodami na przeziębienie są miód lipowy, gryczany, manuka oraz spadziowy, ze względu na ich silne właściwości przeciwbakteryjne, przeciwzapalne i wspierające odporność. Każdy z tych miodów może skutecznie łagodzić objawy przeziębienia, przyspieszając zdrowienie organizmu.

  • Miód lipowy jest jednym z najczęściej stosowanych miodów na przeziębienie. Ma silne działanie przeciwzapalne, przeciwgorączkowe oraz wykrztuśne. Jest szczególnie pomocny przy objawach takich jak: kaszel, ból gardła, katar. Pomaga również w stanach gorączkowych, działając napotnie, co wspomaga obniżenie temperatury ciała.
  • Miód gryczany ma mocne właściwości przeciwbakteryjne, dzięki zawartości dużej ilości przeciwutleniaczy. Działa wspomagająco na układ odpornościowy, a także pomaga w łagodzeniu stanów zapalnych gardła i przyspiesza regenerację organizmu.
  • Pochodzący z Nowej Zelandii miód manuka jest znany ze swoich wyjątkowych właściwości antybakteryjnych, głównie dzięki obecności związku o nazwie methylglyoxal (MGO). To szczególnie silny miód, który jest skuteczny w walce z infekcjami gardła i bakteriami, które mogą wywoływać przeziębienie.
  • Miód akacjowy ma łagodny smak i jest dobrze tolerowany przez dzieci. Działa delikatnie przeciwzapalnie i przeciwbakteryjnie, dlatego jest pomocny przy łagodnych infekcjach gardła, a także przy suchym kaszlu.
  • Miód spadziowy, zwłaszcza spadź iglasta, ma silne działanie antybakteryjne i przeciwzapalne. Wzmacnia układ odpornościowy i wspomaga oczyszczanie dróg oddechowych, co jest pomocne w łagodzeniu kaszlu i duszności. Działa również wspomagająco na regenerację organizmu po infekcjach.
  • Miód wrzosowy ma właściwości przeciwzapalne i antyseptyczne, co sprawia, że jest pomocny w łagodzeniu stanów zapalnych gardła. Działa również łagodnie przeciwbólowo, co może przynieść ulgę w bólu gardła i oskrzeli.
  • Miód wielokwiatowy, choć delikatniejszy od innych rodzajów miodów, ma działanie wspierające odporność i pomaga w łagodzeniu objawów przeziębienia.

Miód można spożywać bezpośrednio lub dodawać do ciepłej (nie gorącej!) herbaty, aby nie stracić jego cennych właściwości. Świetnie sprawdza się także w połączeniu z cytryną i innymi naturalnymi antybiotykami, takimi jak czosnek czy imbir.


PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ

Choroba wieńcowa – przyczyny, objawy i sposoby leczenia choroby niedokrwiennej serca
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Choroba wieńcowa – przyczyny, objawy i sposoby leczenia choroby niedokrwiennej serca

Choroba wieńcowa, nazywana także chorobą niedokrwienną serca, to schorzenie układu krążenia, które może prowadzić między innymi do zawału serca. Powstaje na skutek zwężenia lub zablokowania tętnic wieńcowych, co ogranicza dopływ tlenu do mięśnia sercowego. Jakie są główne przyczyny choroby wieńcowej? Jakie objawy daje niedokrwienie serca? Znajomość odpowiedzi na te pytania pozwoli właściwie zadbać o profilaktykę schorzenia, a świadomość sposobów leczenia pomoże w wyborze najlepszej metody terapii.  Choroba wieńcowa – co to? Choroba niedokrwienna serca to choroba układu krążenia spowodowane zwężeniem lub zablokowaniem tętnic wieńcowych, które dostarczają tlen i składniki odżywcze do mięśnia sercowego. Główną przyczyną tego procesu jest miażdżyca, czyli odkładanie się blaszek miażdżycowych na ścianach naczyń krwionośnych. Ograniczony przepływ krwi do serca może prowadzić do bólu w klatce piersiowej (dławicy piersiowej), duszności, a w skrajnych przypadkach – do zawału serca. Choroba rozwija się stopniowo i często przez długi czas nie daje wyraźnych objawów, dlatego tak ważna jest profilaktyka oraz regularne badania kontrolne. ChNS – przyczyny Choroba niedokrwienna serca (ChNS) najczęściej rozwija się na skutek miażdżycy, czyli procesu odkładania się blaszek miażdżycowych w tętnicach wieńcowych. Tworzące się złogi tłuszczowe, cholesterol oraz inne substancje stopniowo zwężają światło naczyń krwionośnych, ograniczając przepływ krwi do serca. Do głównych czynników ryzyka należą niezdrowa dieta bogata w tłuszcze nasycone i cukry, brak aktywności fizycznej, palenie papierosów, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca oraz przewlekły stres. Nie bez znaczenia są także predyspozycje genetyczne – jeśli w rodzinie występowały choroby serca, rośnie ryzyko ChNS. Wczesne rozpoznanie czynników ryzyka oraz zmiana stylu życia oraz rzucenie palenia mogą skutecznie opóźnić rozwój choroby i zmniejszyć ryzyko powikłań.

czytaj
Kac – objawy, sposoby zapobiegania i metody leczenia złego samopoczucia po spożyciu alkoholu
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Kac – objawy, sposoby zapobiegania i metody leczenia złego samopoczucia po spożyciu alkoholu

Ciężka głowa, suchość w ustach, mdłości i problemy z koncentracją to typowe objawy kaca. Jego główną przyczyną jest metabolizm alkoholu w organizmie - etanol, czyli alkohol etylowy zawarty w napojach wyskokowych, jest traktowany przez organizm jak toksyna, wątroba przekształca go w aldehyd octowy, substancję jeszcze bardziej toksyczną niż sam alkohol. Znajomość skutecznych sposobów zapobiegania kacowi oraz sprawdzonych sposobów na syndrom dnia poprzedniego pomoże szybciej wrócić do formy niezależnie od tego, czy dopiero planujemy zakrapianą alkoholem imprezę, czy szukamy ulgi po hucznej zabawie. Co to jest kac? - przyczyny Kac to stan złego samopoczucia, który pojawia się kilka godzin po spożyciu alkoholu, najczęściej następnego dnia rano. Po wypiciu napojów zawierających etanol wątroba przekształca go w aldehyd octowy – toksyczny związek chemiczny, który odpowiada za wiele nieprzyjemnych objawów kaca, takich jak bóle głowy, nudności czy ogólne osłabienie organizmu. Kolejnym czynnikiem jest działanie odwadniające alkoholu – alkohol zwiększa produkcję moczu, co prowadzi do utraty wody i elektrolitów, powodując uczucie suchości w ustach i zaburzenia równowagi elektrolitowej. Nie bez znaczenia jest także wpływ alkoholu na układ nerwowy i jakość snu – mimo że po jego spożyciu łatwiej jest zasnąć, to jednak sen staje się płytszy i przerywany, przez co organizm nie ma szans na pełną regenerację. 

czytaj
Opryszczka. Przyczyny zimna na ustach i leczenie opryszczki wargowej
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Opryszczka. Przyczyny zimna na ustach i leczenie opryszczki wargowej

Opryszczka wargowa to dolegliwość objawiająca się bolesnymi pęcherzykami. Występuje najczęściej w okresie osłabienia organizmu, długotrwałego stresu oraz zmiennej pogody. Poza nieprzyjemnym swędzeniem, mrowieniem czy pieczeniem opryszczka wpływa negatywnie również na ogólne samopoczucie i wygląd, dlatego warto wiedzieć, jak skutecznie sobie z nią radzić oraz jak zapobiegać jej nawrotom. Jak wygląda zimno na ustach? Charakterystyczne, wypełnione płynem pęcherzyki na wargach, wokół ust lub w okolicy nosa to typowe objawy opryszczki wargowej. Początkowo skóra w tych miejscach może zacząć swędzieć, piec lub sprawiać wrażenie ściągniętej. Wkrótce na tym obszarze pojawiają się małe, bolesne bąbelki, które po kilku dniach pękają, tworząc owrzodzenia.  Opryszczka na ustach przyczyny. Czy opryszczka jest zaraźliwa? Febra na ustach jest wywoływana przez wirus opryszczki wargowej herpes simplex (HSV-1), który wnika do organizmu i pozostaje w nim przez całe życie. W wyniku osłabienia układu odpornościowego, stresu, przeziębienia czy zmian temperatury otoczenia może dojść do jej aktywacji i pojawienia się pęcherzyków. Wirus jest bardzo zaraźliwy i łatwo przenosi się przez bezpośredni kontakt z zakażoną skórą, śliną, a także poprzez korzystanie z tych samych przedmiotów (np. ręczników czy szminki). Z tego powodu ważne jest, aby unikać bliskich kontaktów z osobami mającymi opryszczkę, szczególnie w aktywnej fazie, pamiętając jednak, że wirus może być przenoszony nawet wtedy, gdy objawy nie są jeszcze widoczne.

czytaj
Bezpieczne opalanie - ochrona przeciwsłoneczna skóry
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Bezpieczne opalanie - ochrona przeciwsłoneczna skóry

Opalanie to nieodłączny element letniego relaksu na świeżym powietrzu, jednak promienie słoneczne, choć niezbędne do produkcji witaminy D i korzystnie wpływające na nasz nastrój i wygląd mogą stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia skóry. Zbyt długa i nieodpowiedzialna ekspozycja na słońce może prowadzić do oparzeń słonecznych, przyspiesza starzenia się skóry oraz zwiększa ryzyko raka skóry. Jak zatem opalać się bezpiecznie? Poza unikaniem zbyt długiego wylegiwania się na słońcu oraz korzystania z promieni słonecznych poza godzinami największego promieniowania (10-16) pamiętać należy o niezbędnej ochronie w postaci filtrów przeciwsłonecznych. Wybór odpowiedniego filtra i umiejętne stosowanie kosmetyków przeciwsłonecznych zapewni właściwą ochronę oraz pozwoli cieszyć się piękną, a przede wszystkim zdrową opalenizną. Filtry przeciwsłoneczne – rodzaje filtrów SPF Filtry przeciwsłoneczne są kluczowym elementem ochrony skóry przed szkodliwym działaniem promieniowania ultrafioletowego (UV). Różnią się one między sobą mechanizmem działania, składem oraz poziomem ochrony, który określany jest współczynnikiem ochrony przeciwsłonecznej (SPF). Wśród dostępnych na rynku filtrów SPF znajdziemy filtry fizyczne, chemiczne, hybrydowe oraz filtry naturalne. Filtry mineralne (fizyczne) Filtry mineralne, znane również jako fizyczne, działają na zasadzie odbijania i rozpraszania promieniowania UV. Są to najczęściej tlenek cynku (ZnO) i dwutlenek tytanu (TiO2). Tlenek cynku (ZnO): zapewnia ochronę przed promieniowaniem UVA i UVB. Jest szczególnie polecany dla osób o wrażliwej skórze. Dwutlenek tytanu (TiO2): chroni głównie przed promieniowaniem UVB i częściowo przed UVA. Jest powszechnie stosowany w kosmetykach przeciwsłonecznych. Filtry chemiczne (organiczne) Filtry chemiczne, zwane również organicznymi, działają poprzez absorpcję promieniowania UV i przekształcanie go w ciepło, które jest następnie uwalniane z powierzchni skóry. Do filtrów chemicznych zawartych w dostępnych na rynku kosmetyczkach przeciwsłonecznych należą między innymi: oktokrylen, oksybenzon czy octinoxate. Filtry hybrydowe Filtry hybrydowe łączą w sobie właściwości filtrów mineralnych i chemicznych, oferując wszechstronną ochronę przed promieniowaniem UV. Dzięki tej kombinacji mogą oferować zalety obu typów filtrów zapewniając szersze spektrum ochrony i lepszą stabilność. Filtry naturalne Niektóre kosmetyki przeciwsłoneczne zawierają składniki pochodzenia naturalnego, takie jak np. olej z nasion malin, marchwi, masło shea lub inne substancje naturalne, które mają właściwości chroniące przed UV. Choć ich skuteczność może być niższa w porównaniu do filtrów chemicznych lub mineralnych, są one często wybierane przez osoby preferujące naturalne kosmetyki.

czytaj