Leczenie przeziębienia nie zawsze wymaga sięgania po silne, syntetyczne antybiotyki. Suplementy diety z czosnkiem i zdrowe miody znajdziesz w internetowej Aptece Centralnej.

18.11.2024

Naturalne antybiotyki. Domowe sposoby na przeziębienie

Cebula, czosnek i miód to naturalne antybiotyki będące skuteczną alternatywą dla leków syntetycznych. Syrop z cebuli, drobno siekany surowy czosnek czy herbata z cytryną i miodem lipowym pomagają w walce z przeziębieniem i infekcjami, wspierają odporność, ale także działają przeciwbakteryjnie i przeciwwirusowo. 

Syrop z cebuli – jak to działa?

Syrop z cebuli to naturalny, stosowany od pokoleń, domowy sposób na łagodzenie kaszlu i objawów przeziębienia. Działa dzięki prozdrowotnym właściwościom cebuli, która zawiera między innymi związki siarki, flawonoidy, witaminę C i olejki eteryczne. Siarka ma działanie antybakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwzapalne wspomagające zwalczanie infekcji, szczególnie infekcji dróg oddechowych.  Flawonoidy, w tym kwercetyna to silne przeciwutleniacze, które wspierają układ odpornościowy oraz działają przeciwzapalnie. Zawarta w cebuli witamina C pomaga wzmocnić odporność i wspiera walkę organizmu z infekcjami. Olejek eteryczny działa wykrztuśnie, co ułatwia usuwanie flegmy i złagodzenie kaszlu. 

Przepis na syrop z cebuli

Do przygotowania syropu z cebuli potrzeba jedynie cebuli, cukru, lub miodu. Cebulę wystarczy obrać i pokroić w plastry, a następnie ułożyć w słoiku naprzemiennie przesypując każdą warstwę cukrem lub zalewając miodem. Słoik należy zakręcić i odstawić w ciepłe miejsce na kilka godzin (4–6 godzin lub na noc). Po tym czasie cebula wypuści sok, który staje się syropem. Syrop można spożywać kilka razy dziennie po  łyżce, jako naturalny sposób na wspomaganie leczenia, zwłaszcza w początkowych stadiach przeziębienia.

Czosnek właściwości lecznicze

Czosnek to naturalny antybiotyk i silny przeciwutleniacz, który wspomaga układ odpornościowy, sercowo-naczyniowy oraz trawienny. Regularne spożywanie czosnku może mieć liczne korzyści zdrowotne, od zwalczania infekcji po ochronę przed chorobami przewlekłymi.

  • Czosnek zawiera allicynę, związek siarki, który odpowiada za jego silne działanie antybakteryjne. Dzięki temu może zwalczać różne patogeny, takie jak bakterie, wirusy i grzyby. Allicyna jest uwalniana podczas rozgniatania lub krojenia czosnku i jest skuteczna przeciwko infekcjom, np. przeziębieniom, grypie czy zakażeniom dróg oddechowych.
  • Regularne spożywanie czosnku wzmacnia układ odpornościowy, wspierając organizmowi w walce z infekcjami. Związki siarki oraz witaminy zawarte w czosnku wspomagają produkcję białych krwinek, które są kluczowe w zwalczaniu patogenów.
  • Czosnek ma działanie przeciwzapalne, co sprawia, że może być pomocny w redukcji stanów zapalnych w organizmie, takich jak zapalenia stawów czy przewlekłe choroby zapalne.
  • Czosnek może pomóc w obniżeniu ciśnienia krwi, co jest korzystne dla osób z nadciśnieniem. Działa poprzez rozszerzanie naczyń krwionośnych i poprawę elastyczności ścian naczyń, co prowadzi do lepszego przepływu krwi.
  • Jedzenie czosnku może obniżyć poziom "złego" cholesterolu (LDL) i jednocześnie podnieść poziom "dobrego" cholesterolu (HDL). Dzięki temu czosnek pomaga zmniejszyć ryzyko miażdżycy i chorób sercowo-naczyniowych.
  • Czosnek jest bogaty w przeciwutleniacze, które pomagają neutralizować wolne rodniki w organizmie, zapobiegając uszkodzeniom komórek i przedwczesnemu starzeniu się. Antyoksydanty mogą również wspierać zdrowie mózgu i zmniejszać ryzyko chorób neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Alzheimera.
  • Czosnek może wspomagać pracę układu trawiennego, szczególnie poprzez pobudzanie produkcji enzymów trawiennych oraz poprawę perystaltyki jelit. Wykazuje także właściwości przeciwpasożytnicze.
  • Czosnek pomaga w detoksykacji organizmu, wspomagając wątroby w usuwaniu toksyn. Związki siarki przyczyniają się do eliminacji metali ciężkich, takich jak ołów i rtęć, z organizmu.

Jak spożywać czosnek?

Aby w pełni skorzystać z właściwości zdrowotnych czosnku, najlepiej spożywać go na surowo. Krojenie, miażdżenie lub siekanie czosnku uwalnia allicynę. Aby wzmocnić jego działanie, warto pozostawić rozdrobniony czosnek na kilka minut przed dodaniem do potrawy. Czosnek można również stosować w formie suplementów, np. kapsułek lub tabletek, co jest dobrym rozwiązaniem dla osób, które nie tolerują jego smaku czy zapachu.

Czosnek w tabletkach. Kiedy warto sięgnąć po suplementy z czosnkiem?

Czosnek w tabletkach, czyli suplementy z czosnkiem są wygodną alternatywą dla osób, które chcą skorzystać z jego prozdrowotnych właściwości, ale nie tolerują intensywnego smaku, zapachu lub mają trudności z jego regularnym spożywaniem. Takie preparaty są szczególnie korzystne dla osób, które nie lubią smaku i zapachu czosnku — czosnek w tabletkach jest bezzapachowy, co eliminuje problem nieprzyjemnego oddechu. 

Z jakimi lekami nie łączyć czosnku?

Czosnek może wchodzić w interakcje z niektórymi lekami, dlatego ważne jest, aby stosując na stałe jakiekolwiek preparaty zachować ostrożność i skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem suplementacji czosnkiem.

  • Czosnek ma właściwości rozrzedzające krew, co może zwiększyć ryzyko krwawień, zwłaszcza jeśli jest stosowany razem z lekami przeciwzakrzepowymi. Interakcja może zwiększyć ryzyko krwotoków, siniaków czy krwawień wewnętrznych.
  • Czosnek może obniżać ciśnienie krwi, co w połączeniu z lekami na nadciśnienie może prowadzić do nadmiernego spadku ciśnienia, powodując objawy takie jak zawroty głowy, osłabienie, a nawet omdlenia.
  • Czosnek może obniżać poziom cukru we krwi, co w połączeniu z lekami na cukrzycę (insulina lub doustne leki przeciwcukrzycowe) może prowadzić do hipoglikemii (zbyt niskiego poziomu cukru we krwi). Może to powodować zawroty głowy, osłabienie, a w skrajnych przypadkach nawet śpiączkę.
  • Czosnek może zmniejszać skuteczność niektórych leków stosowanych w leczeniu HIV. Jest to spowodowane wpływem czosnku na metabolizm wątroby, który może obniżać poziom tych leków we krwi.
  • Czosnek może wpływać na metabolizm wątroby i potencjalnie nasilać działanie statyn, co może zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, takich jak uszkodzenie wątroby.
  • Czosnek może stymulować układ odpornościowy, co może zakłócać działanie leków immunosupresyjnych stosowanych po przeszczepach organów.
  • Ze względu na potencjalne interakcje z metabolizmem wątroby, czosnek może wpływać na skuteczność niektórych leków stosowanych w terapii nowotworowej. Warto skonsultować się z lekarzem w przypadku przyjmowania takich leków.

Jaki miód na przeziębienie?

Miód to naturalny antybiotyk zawierający enzymy, takie jak oksydaza glukozowa, które wytwarzają nadtlenek wodoru, odpowiedzialny za zwalczanie bakterii. Dodatkowo niskie pH miodu oraz wysoka zawartość cukrów uniemożliwiają rozwój drobnoustrojów. Miód wspomaga gojenie ran, działa przeciwzapalnie oraz wzmacnia układ odpornościowy, co czyni go skutecznym wsparciem w profilaktyce i leczeniu infekcji. Najlepszymi miodami na przeziębienie są miód lipowy, gryczany, manuka oraz spadziowy, ze względu na ich silne właściwości przeciwbakteryjne, przeciwzapalne i wspierające odporność. Każdy z tych miodów może skutecznie łagodzić objawy przeziębienia, przyspieszając zdrowienie organizmu.

  • Miód lipowy jest jednym z najczęściej stosowanych miodów na przeziębienie. Ma silne działanie przeciwzapalne, przeciwgorączkowe oraz wykrztuśne. Jest szczególnie pomocny przy objawach takich jak: kaszel, ból gardła, katar. Pomaga również w stanach gorączkowych, działając napotnie, co wspomaga obniżenie temperatury ciała.
  • Miód gryczany ma mocne właściwości przeciwbakteryjne, dzięki zawartości dużej ilości przeciwutleniaczy. Działa wspomagająco na układ odpornościowy, a także pomaga w łagodzeniu stanów zapalnych gardła i przyspiesza regenerację organizmu.
  • Pochodzący z Nowej Zelandii miód manuka jest znany ze swoich wyjątkowych właściwości antybakteryjnych, głównie dzięki obecności związku o nazwie methylglyoxal (MGO). To szczególnie silny miód, który jest skuteczny w walce z infekcjami gardła i bakteriami, które mogą wywoływać przeziębienie.
  • Miód akacjowy ma łagodny smak i jest dobrze tolerowany przez dzieci. Działa delikatnie przeciwzapalnie i przeciwbakteryjnie, dlatego jest pomocny przy łagodnych infekcjach gardła, a także przy suchym kaszlu.
  • Miód spadziowy, zwłaszcza spadź iglasta, ma silne działanie antybakteryjne i przeciwzapalne. Wzmacnia układ odpornościowy i wspomaga oczyszczanie dróg oddechowych, co jest pomocne w łagodzeniu kaszlu i duszności. Działa również wspomagająco na regenerację organizmu po infekcjach.
  • Miód wrzosowy ma właściwości przeciwzapalne i antyseptyczne, co sprawia, że jest pomocny w łagodzeniu stanów zapalnych gardła. Działa również łagodnie przeciwbólowo, co może przynieść ulgę w bólu gardła i oskrzeli.
  • Miód wielokwiatowy, choć delikatniejszy od innych rodzajów miodów, ma działanie wspierające odporność i pomaga w łagodzeniu objawów przeziębienia.

Miód można spożywać bezpośrednio lub dodawać do ciepłej (nie gorącej!) herbaty, aby nie stracić jego cennych właściwości. Świetnie sprawdza się także w połączeniu z cytryną i innymi naturalnymi antybiotykami, takimi jak czosnek czy imbir.


PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ

Zemsta faraona – przyczyny, objawy i sposoby leczenia biegunki podróżnych
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Zemsta faraona – przyczyny, objawy i sposoby leczenia biegunki podróżnych

Egzotyczne wakacje oraz towarzysząca im zmiana standardów sanitarnych i diety dla wielu turystów kończy się niespodziewanym problemem zdrowotnym, znanym powszechnie jako "zemsta faraona". Biegunka podróżnych, bo o niej mowa, to częsta dolegliwość, która potrafi skutecznie zepsuć nawet najbardziej wyczekiwany wypoczynek. Skąd się bierze? Jakie są jej objawy i – co najważniejsze – jak szybko wrócić do formy? To pytania, na które warto znać odpowiedź, planując zagraniczną podróż. Zemsta faraona co to? Zemsta faraona to potoczne określenie biegunki podróżnych – ostrej dolegliwości żołądkowo-jelitowej, która najczęściej dotyka osoby podróżujące do krajów o cieplejszym klimacie, zwłaszcza w Afryce Północnej, Azji czy Ameryce Południowej. Jej nazwa pochodzi od legendarnej „klątwy”, która miała spotykać obcokrajowców odwiedzających Egipt. W rzeczywistości to nic innego jak reakcja organizmu na kontakt z miejscową florą bakteryjną, do której nasz układ pokarmowy nie jest przyzwyczajony. Klątwa faraona może pojawić się już w pierwszych dniach pobytu i objawia się biegunką, nudnościami, bólami brzucha oraz ogólnym osłabieniem. Choć zazwyczaj mija samoistnie po kilku dniach, nie warto jej bagatelizować – odpowiednie nawodnienie i szybka reakcja mogą znacznie złagodzić jej przebieg. Czy zemsta faraona jest zaraźliwa? Biegunka podróżnych najczęściej wywoływana jest przez bakterie (takie jak Escherichia coli), wirusy lub – rzadziej – pasożyty, które przenoszą się drogą pokarmową. Zakażenie może nastąpić nie tylko poprzez spożycie skażonej wody czy jedzenia, ale również przez kontakt z osobą chorą – na przykład poprzez wspólne korzystanie z toalety, ręczników czy niedokładnie umyte ręce. Z tego względu bardzo ważne jest zachowanie podstawowych zasad higieny – częste mycie rąk, unikanie dzielenia się posiłkami oraz stosowanie żeli antybakteryjnych. W przypadku wystąpienia objawów warto również zadbać o to, by nie narażać innych osób na kontakt z patogenami. Wspierając leczenie odpowiednimi preparatami można nie tylko szybciej wrócić do zdrowia, ale też zmniejszyć ryzyko rozprzestrzeniania się choroby. Ile trwa zemsta faraona? Zemsta faraona zazwyczaj ma charakter krótkotrwały i mija samoistnie w ciągu 3 do 5 dni. Czas trwania dolegliwości zależy jednak od przyczyny zakażenia, ogólnego stanu zdrowia osoby chorej oraz szybkości podjętego leczenia. U osób z dobrą odpornością objawy mogą ustąpić szybciej – zwłaszcza przy odpowiednim nawodnieniu, zastosowaniu elektrolitów, probiotyków oraz leków przeciwbiegunkowych dostępnych bez recepty. W przypadku braku poprawy po kilku dniach, nasilających się objawów (takich jak wysoka gorączka, obecność krwi w stolcu czy silne odwodnienie), konieczna jest konsultacja lekarska – może to wskazywać na poważniejsze zakażenie wymagające antybiotykoterapii. 

czytaj
Jakich preparatów unikać latem? Leki, zioła i kosmetyki światłouczulające
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Jakich preparatów unikać latem? Leki, zioła i kosmetyki światłouczulające

Latem chętnie spacerujemy, opalamy się, wypoczywamy na świeżym powietrzu. Korzystając z uroków słońca, jednocześnie stosujemy różne preparaty – zarówno lecznicze, jak i pielęgnacyjne, nie zdając sobie sprawy, że niektóre leki, zioła, a nawet kosmetyki w kontakcie z promieniowaniem UV mogą powodować reakcje fotouczulające. Reakcja fototoksyczna może prowadzić do przebarwień, podrażnień, a nawet poważnych zmian skórnych, dlatego wiedzieć, czego unikać latem, aby cieszyć się słońcem bez ryzyka dla zdrowia i urody.  Reakcja fototoksyczna Reakcja fototoksyczna to najczęstszy rodzaj nadwrażliwości na światło, który może wystąpić po zastosowaniu niektórych leków, ziół czy kosmetyków zawierających substancje światłouczulające. Do reakcji fototoksycznej dochodzi, gdy dana substancja w organizmie wchodzi w reakcję z promieniowaniem UV, powodując uszkodzenie komórek skóry. Objawy przypominają silne oparzenie słoneczne – pojawia się zaczerwienienie, obrzęk, pieczenie, a czasem także pęcherze. Warto pamiętać, że nawet jednorazowa ekspozycja na słońce po zażyciu fototoksycznego preparatu może zakończyć się nieprzyjemnymi konsekwencjami skórnymi. Dlatego latem szczególnie ważne jest, aby dokładnie czytać ulotki i zachować ostrożność przy stosowaniu produktów o działaniu światłouczulającym.

czytaj
Helicobacter pylori objawy, przyczyny i sposoby leczenia zakażenia
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Helicobacter pylori objawy, przyczyny i sposoby leczenia zakażenia

Zakażenie bakterią helicobacter pylori to jedna z najczęstszych przyczyn dolegliwości żołądkowo-jelitowych. Choć często przebiega bezobjawowo, w wielu przypadkach prowadzi do poważniejszych problemów zdrowotnych – wrzodów żołądka, zapalenia błony śluzowej, a nawet zwiększonego ryzyka raka żołądka. Znajomość objawów i metod diagnozowania zakażenia helicobacter pylori pozwoli w porę podjąć skuteczne leczenie. Objawy helicobacter Zakażenie helicobacter pylori, szczególnie na wczesnym etapie, może przebiegać bezobjawowo. U wielu osób bakteria ta może bytować w żołądku przez lata, nie dając żadnych dolegliwości, jednak gdy dojdzie do uszkodzenia błony śluzowej, pojawiają się objawy, które mogą znacząco obniżać komfort życia. Do najczęstszych objawów zakażenia Helicobacter pylori należą: przewlekłe bóle lub pieczenie w nadbrzuszu, zwłaszcza na czczo lub po posiłku, uczucie pełności, wzdęcia, częste odbijanie, nudności, a czasem wymioty, brak apetytu, utrata masy ciała, zgaga i cofanie treści żołądkowej, nieprzyjemny zapach z ust. W bardziej zaawansowanych przypadkach, takich jak choroba wrzodowa, mogą wystąpić również krwawienia z przewodu pokarmowego (widoczne np. w stolcu lub wymiotach). Jeśli objawy utrzymują się przez dłuższy czas, należy skonsultować się z lekarzem i podjąć diagnostykę w kierunku H. pylori. Wczesne wykrycie zakażenia pozwala uniknąć powikłań i rozpocząć skuteczne leczenie.

czytaj
Ostroga piętowa przyczyny, objawy i leczenie
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ostroga piętowa przyczyny, objawy i leczenie

Ostry, przeszywający ból w okolicy pięty, nasilający się zwłaszcza rano lub po dłuższym odpoczynku, może być objawem ostrogi piętowej. Choć nazwa sugeruje wyraźną zmianę kostną, ostroga piętowa to przede wszystkim wynik przewlekłego stanu zapalnego w obrębie rozcięgna podeszwowego. Problem ten dotyka zarówno osoby aktywne fizycznie, jak i prowadzące siedzący tryb życia, a jego przyczyny są często związane z przeciążeniem, niewłaściwym obuwiem lub wadami postawy.  Co to jest ostroga piętowa? Ostroga piętowa to potoczna nazwa narośli kostnej, która tworzy się na dolnej lub tylnej powierzchni kości piętowej. Powstaje na skutek długotrwałego przeciążenia i mikrourazów w miejscu przyczepu rozcięgna podeszwowego lub ścięgna Achillesa. Choć sama narośl może być widoczna na zdjęciu rentgenowskim, to ból, który jej towarzyszy, wynika głównie z przewlekłego stanu zapalnego tkanek miękkich otaczających piętę. Ostroga piętowa często rozwija się stopniowo i może przez długi czas nie dawać wyraźnych objawów, aż do momentu, gdy staje się źródłem silnego, kłującego bólu utrudniającego chodzenie. 

czytaj