14.03.2025
Kolka niemowlęca – dlaczego występuje, od kiedy i jak łagodzić jej objawy?
Kolka niemowlęca to występująca u dzieci między 2. a 16. tygodniem życia dolegliwość objawiająca się nagłymi, pojawiającymi się zazwyczaj wieczorami epizodami płaczu i rozdrażnienia. Choć kolki nie stanowią zagrożenia dla zdrowia malucha, bywają trudne zarówno dla dziecka, jak i dla rodziców, dlatego warto szybko sięgnąć po dostępne na rynku rozwiązania, które pomogą szybko złagodzić uciążliwe dolegliwości.
Kolki u niemowląt – przyczyny
Bolesne, objawiające się intensywnym, niekontrolowanym płaczem dziecka kolki niemowlęce wynikają najczęściej z niedojrzałości układu pokarmowego, nadmiaru powietrza w jelitach, reakcji na pokarm, zaburzeń równowagi flory bakteryjnej i innych czynników zdrowotnych.
- Noworodki i młodsze niemowlęta mają niedojrzały układ pokarmowy, co może prowadzić do problemów z trawieniem. Nieskuteczne rozkładanie pokarmów może powodować bolesne wzdęcia i dyskomfort.
- Podczas karmienia, szczególnie gdy dziecko jest bardzo głodne, połyka powietrze, co może prowadzi do gromadzenia się w jelitach wywołujących ból i dyskomfort gazów.
- Niektóre niemowlęta mogą być wrażliwe na składniki pokarmowe, takie jak białka mleka krowiego lub gluten obecne w mieszankach.
- Zaburzenia w równowadze mikroflory jelitowej, zwłaszcza u niemowląt karmionych sztucznie, mogą prowadzić do problemów trawiennych i wzdęć, co może skutkować kolkami.
- W rzadkich przypadkach kolki mogą być spowodowane innymi schorzeniami, takimi jak refluks żołądkowo-przełykowy, nietolerancje pokarmowe lub infekcje.
Kolka niemowlęca objawy
Kolki pojawiają się zazwyczaj u dzieci w wieku od kilku tygodni do około 3-4 miesiąca życia. Objawy, które mogą wskazywać na kolkę niemowlęcą to przede wszystkim intensywny, trudny do ukojenia płacz, zmienność nastroju, napinanie ciała i zaczerwienienie twarzy mogące skazywać na wzdęcia i bolesne gazy.
- Dziecko cierpiące na kolkę sygnalizuje swój ból i dyskomfort nagłym i długotrwałym płaczem.
- Atakom kolki może towarzyszyć widoczne napięcie mięśniowe. Podczas wywołanego kolką płaczu dzieci często napinają ciało, zaciskają rączki, mogą zginąć nogi w kierunku brzucha lub trzymać je sztywno.
- U dzieci z kolką często występują wzdęcia i widoczne trudności z wydaleniem gazów lub wypróżnieniem.
- Objawy kolki mogą występować regularnie, najczęściej o tej samej porze dnia, zazwyczaj wieczorem lub wczesnym wieczorem, a epizody mogą trwać od 30 minut do kilku godzin.
Jeśli płacz dziecka jest wyjątkowo intensywny, towarzyszą mu wymioty i biegunka, wysoka gorączka, objawy odwodnienia lub jakiekolwiek inne niepokojące objawy, należy pilnie skonsultować się z pediatrą, aby wykluczyć inne potencjalne problemy zdrowotne.
Co na kolki?
Najpopularniejszymi sposobami łagodzenia objawów kolki niemowlęcej są zmniejszające wzdęcia kropelki, ułatwiający wydalanie gazów kateter rektalny oraz domowe sposoby, takie jak delikatny, łagodzący napięcie masaż brzuszka oraz ogrzewanie brzuszka, np. za pomocą ciepłej pieluszki czy termoforu z pestkami wiśni.
Kropelki na kolkę
Kropelki to popularny preparat stosowany w celu złagodzenia objawów kolki niemowlęcej, takich jak ból brzucha, wzdęcia czy gazy. Zawierają składniki aktywne, takie jak symetykon, enzym laktazę lub probiotyki.
- Symetykon działa poprzez zmniejszenie napięcia powierzchniowego pęcherzyków gazu, co ułatwia ich wydalanie.
- Enzym laktaza pomaga w trawieniu laktozy. Jest szczególnie pomocny u dzieci cierpiących na kolki wywołane nietolerancją laktozy.
- Probiotyki pomagają w odbudowie zdrowej flory bakteryjnej w jelitach. Mogą wspierać układ pokarmowy i łagodzić objawy kolki.
Koper włoski – herbatka koperkowa dla niemowląt
Koper włoski znany jest ze swoich właściwości przeciwskurczowych, rozkurczowych i wspomagających pracę układu pokarmowego. Herbata z kopru działa łagodząco na wzdęcia, pomaga w usuwaniu nadmiaru gazów i może zmniejszać dyskomfort. Przy wyborze herbatki koperkowej należy jednak zachować ostrożność i sięgać wyłącznie po specjalne preparaty dedykowane niemowlętom, które mają odpowiednio dobrane składniki i dawkowanie.
Kateter rektalny
Kateter rektalny to wyrób medyczny dla niemowląt ułatwiający wydalanie gazów lub wypróżnianie. To cienka, elastyczna rurka antykolkowa, która po wprowadzeniu do odbytu ułatwia wydalanie nagromadzonego w jelitach powietrza, łagodząc ból i dyskomfort związany z kolką. Kateter rektalny powinien być stosowany ostrożnie i tylko w przypadku, gdy inne metody nie przynoszą ulgi. Przed zastosowaniem rurki antykolkowej warto wykonać masaż brzuszka, który pomoże przesunąć gazy w okolice odbytu oraz posmarować odbyt oliwką – odpowiednie natłuszczenie ułatwi wprowadzenie rurki bez ryzyka podrażnienia skóry.
Jak uspokoić dziecko podczas kolki? Masaż antykolkowy i termofor z pestek wiśni
Masaż i ogrzanie brzuszka to sprawdzone domowe metody na uspokojenie dziecka podczas kolki. Masaż antykolkowy rozluźnia mięśnie brzucha oraz wspomaga perystaltykę jelit, a położony na brzuszku ciepły termofor z pestkami wiśni ukoi ból i zrelaksuje malucha.
- Jak masować brzuszek noworodka i niemowlaka? Przed przystąpieniem do masażu należy zadbać o komfort dziecka, kładąc je w wygodnej pozycji, na czystym kocyku lub poduszce oraz ogrzewając swoje dłonie. Opuszkami palców wykonujemy łagodne, okrężne ruchy wokół pępka, zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Można także delikatnie naciskać na brzuch, aby pomóc w usunięciu gazów. Masaż powinien trwać około 5-10 minut.
- Zastosowanie termoforu z pestkami wiśni to kolejna skuteczna metoda na złagodzenie objawów kolki. Ciepło może pomóc w rozluźnieniu napiętych mięśni oraz złagodzeniu bólu brzucha. Ogrzany do odpowiedniej temperatury termofor umieszczamy na brzuszku dziecka. Można dodatkowo owinąć go w cienką pieluszkę, aby zabezpieczyć skórę dziecka przed bezpośrednim kontaktem z gorącym materiałem.
Butelka antykolkowa
Kolki mogą pojawiać się również na skutek połykania nadmiernej ilość powietrza podczas picia mleka z butelki. Prowadzi to do gromadzenia się gazów w jelitach i powoduje dyskomfort. Sposobem zapobiegania kolkom mogą być butelki antykolkowe wyposażone we specjalne mechanizmy, które redukują ilość połykanego powietrza. Systemy wentylacyjne zastosowane w butelkach antykolkowych to najczęściej specjalne zawory, rurki lub otwory, które regulują przepływ powietrza i zapobiegają tworzeniu się próżni w butelce. Smoczki antykolkowe często mają dodatkowe otwory wentylacyjne i odpowiednio zaprojektowane kształty, które sprzyjają lepszemu ssaniu i zmniejszają ilość połykanego powietrza. Butelki antykolkowe mają również ergonomiczny kształt, który pomaga w wygodnym trzymaniu i utrzymaniu odpowiedniej pozycji podczas karmienia, co dodatkowo zmniejsza ryzyko bolesnych dolegliwości.
Bibliografia:
- Bałanda A. Opieka nad noworodkiem, PZWL, Warszawa; 2009
- Fyderek K., Refluks żołądkow-przełykowy i powiązane z nim zaburzenia u dzieci- aktualne zalecenia diagnostyczne i terapeutyczne, Klinika Pediatrii Gastroenterologii i Żywienia, Instytut Pediatrii, Uniwersytet Jagielloński Colegium Medicum 30.09.2022 r., online: https://journals.indexcopernicus.com/api/file/viewByFileId/1773215, dostęp: 13.03.2025.
- Rurarz A., Ratajczak K., Feleszko W., Kolki niemowlęce, Klinika Pneumonologii i Alergologii Wieku Dziecięcego, Warszawski Uniwersytet Medyczny 30.12.2016, online: https://pimr.pl/assets/pdf/artykuly/413-418_Paediatrics_&_Family_Medicine_4.2016_Rurarz_1.pdf, dostęp: 13.03.2025.
- Szajewska H., Kolka niemowlęca – skuteczność różnych metod leczenia, Nowa Pediatria 2002
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Ewa Rutkowska-Król – redaktor naczelna z ponad 10-letnim doświadczeniem, specjalizująca się w tworzeniu treści produktowych oraz artykułów o tematyce medycznej. Przez lata miała okazję współpracować z różnymi firmami z branży zdrowia i farmacji, dostarczając merytoryczne i angażujące teksty. Jej pasją jest przekształcanie skomplikowanych zagadnień medycznych w przystępne treści, które pomagają czytelnikom lepiej zrozumieć świat zdrowia i dbania o siebie.
PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Biegunka – przyczyny rozwolnienia, objawy i leczenie
Biegunka to stan charakteryzujący się częstymi i luźnymi wypróżnieniami. Jest to objaw różnych problemów zdrowotnych, takich jak infekcje bakteryjne, wirusowe lub pasożytnicze, reakcje alergiczne, stres, niestrawność pokarmowa lub zatrucie, czy też choroby przewlekłe, takie jak choroba trzewna czy zespół jelita drażliwego. Biegunka objawy Objawy biegunki mogą różnić się w zależności od przyczyny i stopnia nasilenia. Typowe symptomy obejmują: luźne stolce o płynnej konsystencji, częste wypróżnianie, dyskomfort, skurcze lub ból w okolicach brzucha, wzdęcia związane z nadmierną produkcją gazów w jelitach, nudności, nudności i wymioty - w przypadku poważniejszych zakażeń lub toksycznej biegunki, gorączkę (np. w przebiegu biegunki infekcyjnej), ogólne osłabienie i odwodnienie, brak apetytu. Rodzaje i przyczyny biegunki Typy biegunek zależą w głównej mierze od czynników wywołujących rozwolnienie. Wyróżnia się: biegunkę infekcyjną, biegunkę podróżnych, biegunkę pokarmową, reakcyjną stresową i przewlekłą. Biegunka infekcyjna spowodowana jest kontaktem z patogenami (bakteriami, wirusami lub pasożytami). Biegunkę infekcyjną wywołać mogą zakażenia rotawirusowe, salmonelloza, czy np. infekcje E. Coli. Biegunka podróżnych występuje u osób podróżujących do regionów o innym klimacie lub nietypowych warunkach higienicznych. Biegunka pokarmowa wywołana jest spożyciem pokarmów lub wody zanieczyszczonych bakteriami, wirusami lub toksynami. Biegunka jako objaw alergii na określone pokarmy lub składniki pokarmowe. Biegunka stresowa wynika z intensywnego stresu lub długotrwałego emocjonalnego napięcia. Biegunka przewlekła natomiast to trwające dłużej niż kilka tygodni rozwolnienie, które może być objawem chorób przewlekłych, takich jak choroba trzewna czy nadwrażliwe jelita.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Cera naczynkowa - jak wygląda i jak ją właściwie pielęgnować?
Skóra naczynkowa charakteryzuje się delikatnymi, cienkimi naczynkami krwionośnymi tuż pod powierzchnią skóry, które mogą łatwo pękać, tworząc zaczerwienienia i widoczne szczególnie na policzkach, nosie lub w okolicach dekoltu teleangiektazje - tzw. „pajączki”. Cera naczynkowa jest wrażliwa, skłonna do podrażnień i łatwo reaguje na zmiany temperatury, silne kosmetyki, stres czy nieodpowiednią pielęgnację. Pielęgnacja tego typu cery powinna zatem nie tylko redukować widoczne zmiany, ale także wzmacniać jej barierę ochronną, by zapobiec powstawaniu kolejnych „pajączków”. Popękane naczynka na twarzy – przyczyny Pękające naczynka to najczęściej wynik osłabienia naturalnej odporności skóry oraz ścianek naczyń krwionośnych. Do powstawania pajączków przyczyniać się mogą także nieodpowiednia pielęgnacja z zastosowaniem niewłaściwych kosmetyków, nadmierna ekspozycja na słońce czy gwałtowne zmiany temperatury, np. przejście z zimna do ciepłego pomieszczenia. Na pogorszenia kondycji cery naczynkowej wpływać może również styl życia – przewlekły stres, palenie papierosów czy spożywanie alkoholu.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Zapalenie pęcherza – objawy, przyczyny, leczenie i sposoby zapobiegania infekcji
Zapalenie pęcherza to jedna z najczęściej występujących infekcji układu moczowego, która może dotknąć zarówno kobiet jak i mężczyzn niezależnie od wieku. Choroba ta jest najczęściej wynikiem zakażenia bakteryjnego i objawia się zazwyczaj częstym oddawaniem moczu z uczuciem niepełnego opróżnienia pęcherza oraz bólem i pieczeniem przy mikcji. Wczesne rozpoznanie i odpowiednie leczenie przyniosą szybką ulgę oraz zapobiegną rozprzestrzenianiu się infekcji i powikłaniom. Objawy zapalenia pęcherza Najczęstsze symptomy zapalenia to parcie na pęcherz, nawet jeśli jest on tylko częściowo wypełniony, oraz ból lub pieczenie przy mikcji. Inne objawy to mętny, czasami nieprzyjemnie pachnący mocz, a także krwiomocz, który może pojawić się w bardziej zaawansowanych przypadkach infekcji. Dodatkowo osoba cierpiąca na zapalenie pęcherza może odczuwać ból w dolnej części brzucha lub w okolicach miednicy, będący wynikiem stanu zapalnego. W niektórych przypadkach mogą wystąpić także ogólne objawy infekcji, takie jak gorączka, osłabienie i nudności. Częste parcie na mocz – uczucie potrzeby częstego oddawania moczu, nawet przy niewielkiej ilości. Uczucie niepełnego opróżnienia pęcherza – mimo oddania moczu nadal występuje potrzeba skorzystania z toalety. Ból i pieczenie przy oddawaniu moczu – uczucie dyskomfortu, pieczenia lub kłucia podczas mikcji.Ból w podbrzuszu – uczucie ucisku lub bólu w dolnej części brzucha. Zmiana koloru i zapachu moczu – może być mętny, ciemniejszy lub mieć nieprzyjemny zapach. Obecność krwi w moczu – rzadziej występujący objaw, ale możliwy przy bardziej zaawansowanym stanie zapalnym. Podwyższona temperatura ciała – w niektórych przypadkach może pojawić się stan podgorączkowy.
czytaj
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Odchudzanie - jak schudnąć z brzucha?
Otyłość brzuszna to złożony problem, który może być wynikiem interakcji wielu różnych czynników. Osoby z nadmierną ilością tkanki tłuszczowej w okolicy brzucha mogą być bardziej narażone na ryzyko wystąpienia poważnych schorzeń, takich jak choroby serca, udary mózgu, cukrzyca typu 2 i niektóre rodzaje nowotworów, dlatego tak ważne jest prowadzenie zdrowego stylu życia, który obejmuje zrównoważoną dietę, regularną aktywność fizyczną oraz unikanie czynników ryzyka, które mogą sprzyjać otyłości. Otyłość brzuszna przyczyny Otyłość brzuszna, nazywana również otyłością centralną lub otyłością typu jabłko, to stan, w którym nadmiar tkanki tłuszczowej gromadzi się głównie w okolicy brzucha. Przyczyny tego rodzaju otyłości są zazwyczaj wieloczynnikowe i mogą obejmować nieprawidłową dietę i niewystarczającą aktywność fizyczną, genetykę, zaburzenia metaboliczne, a także wiek i niezdrowe nawyki. Spożywanie zbyt dużej ilości kalorii w stosunku do zapotrzebowania energetycznego organizmu, szczególnie w połączeniu z brakiem regularnej aktywności fizycznej, może prowadzić do gromadzenia się tkanki tłuszczowej w okolicach brzucha. Czynniki dziedziczne mogą predysponować do otyłości brzusznej. Istnieją geny, które mogą wpływać na sposób, w jaki organizm magazynuje tłuszcz, oraz na to, gdzie w organizmie tkanka tłuszczowa jest gromadzona. Długotrwały stres może prowadzić do wzrostu poziomu kortyzolu, hormonu stresu, który z kolei może zwiększać skłonność do odkładania się tłuszczu w okolicy brzucha. Spożywany w nadmiarze alkohol może przyczyniać się do odkładania się tłuszczu w okolicy brzucha, tworząc tzw. "oponkę". Zaburzenia takie jak insulinooporność, cukrzyca typu 2 i zespół metaboliczny mogą sprzyjać gromadzeniu się tłuszczu. Dieta bogata w cukry proste i przetworzone produkty spożywcze może przyczynić się do nadmiernego wzrostu masy ciała, w tym także otyłości brzusznej. Brak odpowiedniej ilości snu może zakłócać równowagę hormonalną organizmu, co może prowadzić do wzrostu apetytu i zwiększonego odkładania się tłuszczu. Z wiekiem zmienia się sposób, w jaki organizm magazynuje tłuszcz, co może prowadzić do otyłości brzusznej, zwłaszcza u osób starszych.
czytaj