Niezależnie od przyczyn powstania cellulitu istnieje wiele skutecznych sposobów na pozbycie się pomarańczowej skórki. Kremy i balsamy antycellulitowe znajdziesz w internetowej Aptece Centralnej.

17.03.2025

Jak się pozbyć cellulitu?

Cellulit to problem, z którym boryka się wiele kobiet niezależnie od wieku, budowy ciała czy wagi. To nie tylko kwestia estetyki, ale także źródło wielu frustracji i kompleksów. Często określany jako "skórka pomarańczowa" cellulit pojawia się na udach, pośladkach, brzuchu i innych obszarach ciała, a jego występowanie związane jest z różnorodnymi czynnikami, takimi jak genetyka, styl życia, dieta oraz zmiany hormonalne. Zrozumienie mechanizmów powstawania cellulitu, czynników powodujących nierówności skórne oraz znajomość zasad profilaktyki i metod walki z cellulitem pomoże przywrócić skórze gładkość i elastyczność.

Rodzaje cellulitu. Cellulit wodny a tłuszczowy

W zależności od przyczyn i charakterystyki zmian rozróżnia się dwa główne rodzaje cellulitu: wodny i tłuszczowy.

  • Cellulit wodny, znany również jako cellulit obrzękowy, jest wynikiem problemów z retencją wody w organizmie oraz zaburzeniami krążenia. Występuje najczęściej u osób o szczupłej sylwetce, a jego główną przyczyną jest gromadzenie nadmiaru płynów w tkankach, co prowadzi do obrzęków i nierówności widocznych nawet bez naciskania skóry. Cellulit wodny pojawia się zazwyczaj na udach, pośladkach oraz kostkach, ale może dotyczyć także ramion.
  • Cellulit tłuszczowy, inaczej nazywany lipidowym, związany jest głównie z nagromadzeniem tkanki tłuszczowej pod skórą. Występuje najczęściej u osób z nadwagą lub skłonnością do gromadzenia tkanki tłuszczowej. W przeciwieństwie do cellulitu wodnego zmiany te są związane z nieprawidłowym metabolizmem tłuszczów, co prowadzi do powstawania nierówności w strukturze tkanki podskórnej. Cellulit tłuszczowy objawia się miękkimi, grudkowatymi zmianami, widocznymi zazwyczaj po uciśnięciu skóry i występuje najczęściej na udach, pośladkach, biodrach oraz brzuchu.

Przyczyny cellulitu

Cellulit jest wynikiem wielu czynników, między innymi hormonalnych, dietetycznych, genetycznych, a także stylu życia. 

  • Istotną rolę w powstawaniu cellulitu odgrywają hormony, szczególnie estrogeny (żeńskie hormony płciowe), które sprzyjają gromadzeniu się tłuszczu, osłabiając włókna kolagenowe, co prowadzi do zmian w strukturze skóry. Z tego powodu cellulit często nasila się podczas zmian hormonalnych, takich jak dojrzewanie, ciąża, menopauza, a także w wyniku stosowania antykoncepcji hormonalnej.
  • Bogata w tłuszcze nasycone, cukry proste, sól oraz wysoko przetworzoną żywność dieta sprzyja odkładaniu się tkanki tłuszczowej i gromadzeniu toksyn, co może prowadzić do powstawania cellulitu. Zbyt mała ilość błonnika oraz brak świeżych owoców i warzyw w diecie utrudnia eliminację toksyn i osłabia metabolizm, co sprzyja cellulitowi.
  • Siedzący tryb życia i brak regularnej aktywności fizycznej prowadzi do osłabienia mięśni, spowolnienia metabolizmu oraz pogorszenia krążenia krwi i limfy. To z kolei sprzyja gromadzeniu się tłuszczu i wody w tkankach, co powoduje powstawanie nierówności skórnych.
  • Geny mają wpływ na rozkład tkanki tłuszczowej, metabolizm, grubość skóry oraz krążenie krwi, co może decydować o występowaniu skórki pomarańczowej.
  • Zaburzenia krążenia krwi i limfy są częstą przyczyną cellulitu, zwłaszcza wodnego. Słabe krążenie powoduje gromadzenie się płynów i toksyn w tkankach, co prowadzi do obrzęków i nierówności. Retencja wody może być wynikiem nieodpowiedniej diety, braku ruchu, a także noszenia obcisłych ubrań, które ograniczają przepływ krwi.
  • Cellulit tłuszczowy powstaje w wyniku nadmiernego nagromadzenia tkanki tłuszczowej pod skórą. Związany jest z nadwagą, ale może również występować u osób szczupłych, które mają skłonność do gromadzenia tłuszczu w określonych obszarach ciała, np. na udach, pośladkach czy brzuchu.
  • Podwyższony poziom kortyzolu (hormonu stresu) sprzyja magazynowaniu tłuszczu i osłabieniu skóry. Stres może również negatywnie wpływać na krążenie krwi, co dodatkowo pogarsza kondycję skóry.
  • Z wiekiem produkcja kolagenu i elastyny w skórze maleje, co prowadzi do jej osłabienia i większej podatności na rozciąganie. Starzejąca się skóra traci elastyczność, co może nasilać widoczność cellulitu, nawet jeśli nie dochodzi do nagłego przyrostu tkanki tłuszczowej.
  • Palenie papierosów i nadmierne spożywanie alkoholu negatywnie wpływają na krążenie krwi, co przyczynia się do powstawania cellulitu. Nikotyna uszkadza naczynia krwionośne i redukuje przepływ tlenu do komórek skóry, co powoduje jej osłabienie. Alkohol natomiast powoduje odwodnienie i sprzyja gromadzeniu toksyn w organizmie.
  • Obcisłe ubrania, zwłaszcza w okolicach bioder, ud i pośladków, mogą ograniczać przepływ krwi i limfy, co sprzyja gromadzeniu się toksyn i płynów w tkankach, przyczyniając się do powstawania cellulitu wodnego.

Skórka pomarańczowa – czemu cierpią na nią tylko kobiety?

Skórka pomarańczowa, czyli cellulit z powodu kilku istotnych różnic anatomicznych i hormonalnych występuje głównie u kobiet. Główną przyczyną, dla której cellulit dotyka głównie panie, są żeńskie hormony płciowe, zwłaszcza estrogeny, które mają wpływ na odkładanie się tkanki tłuszczowej. Wahania poziomu estrogenów, np. podczas dojrzewania, ciąży, menopauzy czy w wyniku stosowania hormonalnej antykoncepcji, sprzyjają gromadzeniu tłuszczu i rozciąganiu tkanki łącznej, co prowadzi do powstawania cellulitu. Kolejnym czynnikiem jest różnica w budowie tkanki łącznej u kobiet i mężczyzn. U kobiet włókna kolagenowe, które wspierają skórę i podtrzymują tkankę tłuszczową są ułożone bardziej równolegle do siebie, co ułatwia tłuszczowi przedostanie się do warstwy powierzchniowej skóry i tworzenie nierówności. Kobiety mają naturalnie większą ilość tkanki tłuszczowej niż mężczyźni, zwłaszcza w dolnych partiach ciała, takich jak uda i biodra. To właśnie w tych obszarach tkanka tłuszczowa u kobiet jest bardziej widoczna i ma większą tendencję do tworzenia cellulitu. Również genetyczne predyspozycje do odkładania tłuszczu w określonych partiach ciała sprawiają, że kobiety są bardziej narażone na cellulit. Predyspozycje genetyczne mogą decydować także o strukturze skóry i skłonnościach do powstawania nierówności.

Co na cellulit?

Aby skutecznie walczyć z cellulitem, warto stosować różnorodne metody, a wśród nich kosmetyki, domowe masaże i specjalistyczne zabiegi oraz odpowiednią dietę. Kosmetyki antycellulitowe, takie jak żele, kremy i balsamy mogą pomóc poprawić elastyczność skóry i stymulować krążenie. Masaże, szczotkowanie na sucho czy peelingi, wspierają procesy regeneracyjne oraz poprawiają wygląd skóry. Dieta natomiast i zbilansowane, bogate w owoce, warzywa, białko i zdrowe tłuszcze posiłki oraz odpowiednie nawodnienie, ograniczenie soli i cukrów przyczyną się do poprawy kondycji skóry i zmniejszą widoczności cellulitu.

Kremy na cellulit

Kremy na cellulit to jeden z najpopularniejszych sposobów walki ze „skórką pomarańczową”. Wiele z nich zawiera składniki aktywne, które mają na celu poprawę krążenia, ujędrnienie skóry oraz redukcję tkanki tłuszczowej, takie jak: kofeina, retinol, peptydy, ekstrakty roślinne, kwas hialuronowy i tłuszcze roślinne.

  • Kofeina działa poprzez pobudzenie krążenia, co pomaga w redukcji tkanki tłuszczowej i poprawia wygląd skóry.
  • Retinol, pochodna witaminy A, wspomaga produkcję kolagenu i elastyny, co prowadzi do zwiększenia elastyczności skóry oraz jej ujędrnienia.
  • Zielona herbata zawiera przeciwutleniacze, które pomagają w usuwaniu toksyn z organizmu i mogą wspierać procesy spalania tłuszczu.
  • Bogate w minerały i witaminy algi mogą poprawić nawilżenie i elastyczność skóry. Działają także detoksykująco, co jest korzystne w walce z cellulitem.
  • Peptydy są małymi cząstkami białkowymi, które mogą stymulować produkcję kolagenu i elastyny, co wspiera regenerację skóry i poprawia jej strukturę.
  • Kwas hialuronowy pomaga utrzymać odpowiedni poziom nawilżenia skóry, co przyczynia się do jej elastyczności i jędrności.
  • Naturalne oleje, takie jak olej kokosowy czy arganowy, oraz masło shea, nawilżają skórę i poprawiają jej kondycję, co może pomóc w walce z cellulitem.

Aby osiągnąć najlepsze rezultaty, kremy antycellulitowe należy stosować regularnie, najlepiej w połączeniu z masażem. Ponadto ich skuteczność w dużej mierze zależy również od stylu życia, diety oraz regularnej aktywności fizycznej. 

Domowe sposoby na cellulit

Domowe sposoby na cellulit to szereg naturalnych i skutecznych metod, które mogą pomóc w redukcji „skórki pomarańczowej”. Peelingi, masaże, szczotkowanie na sucho czy gumowe bańki poprawią krążenie krwi, usprawnią detoksykację i zwiększą elastyczność skóry.

  • Peelingi z naturalnych składników, takich jak kawa, cukier czy sól morska poprawiają krążenie krwi i stymulują regenerację skóry. Regularne stosowanie peelingów sprawia, że skóra staje się gładsza i bardziej jędrna.
  • Masaż, zarówno ręczny lub przy użyciu specjalnych narzędzi, takich jak np. roller do masażu, ułatwia eliminację toksyn i pobudza metabolizm, co może przyczynić się do redukcji tkanki tłuszczowej w problematycznych obszarach.
  • Szczotkowanie na sucho to technika, która polega na masowaniu skóry specjalną szczotką z naturalnego włosia. Szczotkowanie wspiera krążenie krwi, poprawia drenaż limfatyczny i stymuluje usuwanie toksyn. Regularne szczotkowanie może przyczynić się do poprawy elastyczności skóry i jej ogólnego wyglądu.
  • Bańki chińskie to tradycyjna technika masażu, która polega na stosowaniu silikonowych baniek, które tworzą podciśnienie, co pomaga w wygładzaniu nierówności i redukcji cellulitu. Bańki chińskie można stosować na różnych partiach ciała, a ich regularne używanie poprawia krążenie, wspiera regenerację skóry i przyspiesza metabolizm.

Bibliografia:

  1. Bagłaj M., Sposoby na… cellulit, Ekspert Anti­‍‑Aging, 2006
  2. Chudy-Olejniczak A., Cellulit – przyczyny powstawania, fazy rozwoju,
    rodzaje, terapia – czyli wszystko, co powinno się wiedzieć na ten temat,
    Ingenium, 1, 2009
  3. Gałązka M., Galęba A., Nurein H., Cellulit jako problem medyczny i estetyczny – etiopatogeneza, objawy, diagnostyka i leczenie, Hygeia Public Health, 49, 2014,
  4. Kaniewska M., Kosmetologia. Podstawy, WSiP, Warszawa 2011
  5. Załęska-Żyłka I., Cellulit jako problem medyczny, Probl Hig Epidemiol,89, 2008
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ewa Rutkowska-Król – redaktor naczelna z ponad 10-letnim doświadczeniem, specjalizująca się w tworzeniu treści produktowych oraz artykułów o tematyce medycznej. Przez lata miała okazję współpracować z różnymi firmami z branży zdrowia i farmacji, dostarczając merytoryczne i angażujące teksty. Jej pasją jest przekształcanie skomplikowanych zagadnień medycznych w przystępne treści, które pomagają czytelnikom lepiej zrozumieć świat zdrowia i dbania o siebie.


PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ

Biegunka – przyczyny rozwolnienia, objawy i leczenie
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Biegunka – przyczyny rozwolnienia, objawy i leczenie

Biegunka to stan charakteryzujący się częstymi i luźnymi wypróżnieniami. Jest to objaw różnych problemów zdrowotnych, takich jak infekcje bakteryjne, wirusowe lub pasożytnicze, reakcje alergiczne, stres, niestrawność pokarmowa lub zatrucie, czy też choroby przewlekłe, takie jak choroba trzewna czy zespół jelita drażliwego.  Biegunka objawy Objawy biegunki mogą różnić się w zależności od przyczyny i stopnia nasilenia. Typowe symptomy obejmują:  luźne stolce o płynnej konsystencji, częste wypróżnianie, dyskomfort, skurcze lub ból w okolicach brzucha, wzdęcia związane z nadmierną produkcją gazów w jelitach, nudności, nudności i wymioty - w przypadku poważniejszych zakażeń lub toksycznej biegunki, gorączkę (np. w przebiegu biegunki infekcyjnej), ogólne osłabienie i odwodnienie, brak apetytu. Rodzaje i przyczyny biegunki Typy biegunek zależą w głównej mierze od czynników wywołujących rozwolnienie. Wyróżnia się: biegunkę infekcyjną, biegunkę podróżnych, biegunkę pokarmową, reakcyjną stresową i przewlekłą. Biegunka infekcyjna spowodowana jest kontaktem z patogenami (bakteriami, wirusami lub pasożytami). Biegunkę infekcyjną wywołać mogą zakażenia rotawirusowe, salmonelloza, czy np.  infekcje E. Coli. Biegunka podróżnych występuje u osób podróżujących do regionów o innym klimacie lub nietypowych warunkach higienicznych. Biegunka pokarmowa wywołana jest spożyciem pokarmów lub wody zanieczyszczonych bakteriami, wirusami lub toksynami. Biegunka jako objaw alergii na określone pokarmy lub składniki pokarmowe.  Biegunka stresowa wynika z intensywnego stresu lub długotrwałego emocjonalnego napięcia. Biegunka przewlekła natomiast to trwające dłużej niż kilka tygodni rozwolnienie, które może być objawem chorób przewlekłych, takich jak choroba trzewna czy nadwrażliwe jelita.

czytaj
Cera naczynkowa - jak wygląda i jak ją właściwie pielęgnować?
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Cera naczynkowa - jak wygląda i jak ją właściwie pielęgnować?

Skóra naczynkowa charakteryzuje się delikatnymi, cienkimi naczynkami krwionośnymi tuż pod powierzchnią skóry, które mogą łatwo pękać, tworząc zaczerwienienia i widoczne szczególnie na policzkach, nosie lub w okolicach dekoltu teleangiektazje - tzw. „pajączki”. Cera naczynkowa jest wrażliwa, skłonna do podrażnień i łatwo reaguje na zmiany temperatury, silne kosmetyki, stres czy nieodpowiednią pielęgnację. Pielęgnacja tego typu cery powinna zatem nie tylko redukować widoczne zmiany, ale także wzmacniać jej barierę ochronną, by zapobiec powstawaniu kolejnych „pajączków”. Popękane naczynka na twarzy – przyczyny Pękające naczynka to najczęściej wynik osłabienia naturalnej odporności skóry oraz ścianek naczyń krwionośnych. Do powstawania pajączków przyczyniać się mogą także nieodpowiednia pielęgnacja z zastosowaniem niewłaściwych kosmetyków, nadmierna ekspozycja na słońce czy gwałtowne zmiany temperatury, np. przejście z zimna do ciepłego pomieszczenia. Na pogorszenia kondycji cery naczynkowej wpływać może również styl życia – przewlekły stres, palenie papierosów czy spożywanie alkoholu.  

czytaj
Zapalenie pęcherza – objawy, przyczyny, leczenie i sposoby zapobiegania infekcji
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Zapalenie pęcherza – objawy, przyczyny, leczenie i sposoby zapobiegania infekcji

Zapalenie pęcherza to jedna z najczęściej występujących infekcji układu moczowego, która może dotknąć zarówno kobiet jak i mężczyzn niezależnie od wieku. Choroba ta jest najczęściej wynikiem zakażenia bakteryjnego i objawia się zazwyczaj częstym oddawaniem moczu z uczuciem niepełnego opróżnienia pęcherza oraz bólem i pieczeniem przy mikcji. Wczesne rozpoznanie i odpowiednie leczenie przyniosą szybką ulgę oraz zapobiegną rozprzestrzenianiu się infekcji i powikłaniom.  Objawy zapalenia pęcherza Najczęstsze symptomy zapalenia to parcie na pęcherz, nawet jeśli jest on tylko częściowo wypełniony, oraz ból lub pieczenie przy mikcji. Inne objawy to mętny, czasami nieprzyjemnie pachnący mocz, a także krwiomocz, który może pojawić się w bardziej zaawansowanych przypadkach infekcji. Dodatkowo osoba cierpiąca na zapalenie pęcherza może odczuwać ból w dolnej części brzucha lub w okolicach miednicy, będący wynikiem stanu zapalnego. W niektórych przypadkach mogą wystąpić także ogólne objawy infekcji, takie jak gorączka, osłabienie i nudności.  Częste parcie na mocz – uczucie potrzeby częstego oddawania moczu, nawet przy niewielkiej ilości. Uczucie niepełnego opróżnienia pęcherza – mimo oddania moczu nadal występuje potrzeba skorzystania z toalety. Ból i pieczenie przy oddawaniu moczu – uczucie dyskomfortu, pieczenia lub kłucia podczas mikcji.Ból w podbrzuszu – uczucie ucisku lub bólu w dolnej części brzucha. Zmiana koloru i zapachu moczu – może być mętny, ciemniejszy lub mieć nieprzyjemny zapach. Obecność krwi w moczu – rzadziej występujący objaw, ale możliwy przy bardziej zaawansowanym stanie zapalnym. Podwyższona temperatura ciała – w niektórych przypadkach może pojawić się stan podgorączkowy.

czytaj
Odchudzanie - jak schudnąć z brzucha?
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Odchudzanie - jak schudnąć z brzucha?

Otyłość brzuszna to złożony problem, który może być wynikiem interakcji wielu różnych czynników. Osoby z nadmierną ilością tkanki tłuszczowej w okolicy brzucha mogą być bardziej narażone na ryzyko wystąpienia poważnych schorzeń, takich jak choroby serca, udary mózgu, cukrzyca typu 2 i niektóre rodzaje nowotworów, dlatego tak ważne jest prowadzenie zdrowego stylu życia, który obejmuje zrównoważoną dietę, regularną aktywność fizyczną oraz unikanie czynników ryzyka, które mogą sprzyjać otyłości.  Otyłość brzuszna przyczyny Otyłość brzuszna, nazywana również otyłością centralną lub otyłością typu jabłko, to stan, w którym nadmiar tkanki tłuszczowej gromadzi się głównie w okolicy brzucha. Przyczyny tego rodzaju otyłości są zazwyczaj wieloczynnikowe i mogą obejmować nieprawidłową dietę i niewystarczającą aktywność fizyczną, genetykę, zaburzenia metaboliczne, a także wiek i niezdrowe nawyki. Spożywanie zbyt dużej ilości kalorii w stosunku do zapotrzebowania energetycznego organizmu, szczególnie w połączeniu z brakiem regularnej aktywności fizycznej, może prowadzić do gromadzenia się tkanki tłuszczowej w okolicach brzucha. Czynniki dziedziczne mogą predysponować do otyłości brzusznej. Istnieją geny, które mogą wpływać na sposób, w jaki organizm magazynuje tłuszcz, oraz na to, gdzie w organizmie tkanka tłuszczowa jest gromadzona. Długotrwały stres może prowadzić do wzrostu poziomu kortyzolu, hormonu stresu, który z kolei może zwiększać skłonność do odkładania się tłuszczu w okolicy brzucha. Spożywany w nadmiarze alkohol może przyczyniać się do odkładania się tłuszczu w okolicy brzucha, tworząc tzw. "oponkę". Zaburzenia takie jak insulinooporność, cukrzyca typu 2 i zespół metaboliczny mogą sprzyjać gromadzeniu się tłuszczu. Dieta bogata w cukry proste i przetworzone produkty spożywcze może przyczynić się do nadmiernego wzrostu masy ciała, w tym także otyłości brzusznej. Brak odpowiedniej ilości snu może zakłócać równowagę hormonalną organizmu, co może prowadzić do wzrostu apetytu i zwiększonego odkładania się tłuszczu. Z wiekiem zmienia się sposób, w jaki organizm magazynuje tłuszcz, co może prowadzić do otyłości brzusznej, zwłaszcza u osób starszych.

czytaj