Rodzaje, przyczyny i leczenie kataru. Tabletki na katar i krople do nosa znajdziesz w internetowej Aptece Centralnej.

17.02.2025

Katar - rodzaje, przyczyny i sposoby leczenia

Katar to nie choroba, ale objaw różnorodnych problemów zdrowotnych, takich jak infekcje czy alergia, ale także reakcja na drażniące czynniki środowiskowe. Świadomość źródła kataru pozwala na zastosowanie odpowiednich środków zaradczych ukierunkowanych na konkretną przyczynę. 

Co to jest katar?

Katar to z reguły reakcja organizmu na infekcję wirusową lub bakteryjną. Chociaż to uciążliwy stan, pełni ważną rolę w oczyszczaniu dróg oddechowych. Gdy wirusy czy bakterie atakują organizm, błona śluzowa nosa zaczyna produkcję większej ilości śluzu, co ma na celu zatrzymać i eliminować chorobotwórcze drobnoustroje. To właśnie nadmierna produkcja śluzu odpowiada za zatkany nos i dokuczliwe kichanie.

Przyczyny i objawy kataru

Katar, choć to powszechna dolegliwość może mieć różne przyczyny i objawy. Najczęstsze przyczyny nieżytu nosa to między innymi: infekcje wirusowe i bakteryjne, alergie, warunki środowiskowe oraz czynniki drażniące.

  • Katar najczęściej jest wynikiem działania wirusów, takich jak rhinowirusy, adenowirusy czy koronawirusy, bądź bakterii, w tym streptokoków.
  • Często towarzyszy reakcji alergicznej na pyłki roślin, kurz, sierść zwierząt czy grzyby.
  • Suchy i zimny klimat, narażenie na zmienne temperatury oraz klimatyzowane pomieszczenia mogą drażnić błony śluzowe nosa, wywołując nieżyt nosa.
  • Zanieczyszczenia powietrza, dym papierosowy czy substancje chemiczne mogą powodować podrażnienie dróg oddechowych i być przyczyną kataru.

Objawy nieżytu nosa to zazwyczaj: kichanie, zatkany nos, wodnisty lub gęsty śluz, a także ból gardła i kaszel. 

  • Nagłe i częste kichanie to jedno z charakterystycznych objawów, wynikające z podrażnienia błony śluzowej nosa.
  • Nadmierna produkcja śluzu oraz obrzęk nosa utrudniają swobodne oddychanie.
  • Katar może przejawiać się w postaci przezroczystego, wodnistego śluzu lub gęstej i żółto-zielonej wydzieliny, co zazwyczaj wskazuje na obecność bakterii.
  • Towarzyszyć mu może także ból gardła i kaszel, szczególnie gdy podrażnione są zatoki przynosowe.

Rodzaje kataru 

W zależności od przyczyn i mechanizmów działania wyróżnia się kilka powszechnie występujących rodzajów kataru: wirusowy, bakteryjny, alergiczny oraz naczynioruchowy nieżyt nosa.

  • Katar wirusowy wywołany jest przez wirusy, takie jak rhinowirusy, koronawirusy czy wirusy grypy. Objawia się zazwyczaj kichaniem i kaszlem, uczuciem zatkanego nosa, bólem gardła i ogólnym złym samopoczuciem.
  • Ropny katar bakteryjny to schorzenie, któremu towarzyszy zazwyczaj gęsta, żółto-zielona wydzielina z nosa, ból zatok oraz gorączka.
  • Katar alergiczny (katar sienny) to objawiająca się kichaniem, świądem w nosie i oczach, wodnistą wydzieliną i łzawieniem reakcja na alergeny, takie jak pyłki, kurz, sierść zwierząt.
  • Naczynioruchowy nieżyt nosa to rodzaj kataru, którego źródłem jest nadmierne rozszerzenie naczyń krwionośnych w błonie śluzowej nosa. Może wynikać z różnych czynników, w tym stresu, zmian temperatury, substancji drażniących czy przyjmowania niektórych leków. Charakterystyczne dla tego rodzaju kataru jest obfity wodnisty wyciek z nosa  oraz przewlekle zatkany nos co utrudnia codzienne funkcjonowanie, wpływając na komfort oddychania.

Niektóre formy kataru mogą występować jednocześnie lub przechodzić z jednej formy w drugą. Jeśli objawy utrzymują się przez długi czas lub są nasilone, zaleca się konsultację z lekarzem laryngologiem w celu ustalenia dokładnej przyczyny i dobrania odpowiedniego leczenia.

O czym świadczy kolor kataru?

Kolor wydzieliny może dostarczyć istotnych wskazówek dotyczących źródła infekcji lub problemu zdrowotnego.

  • Przezroczysta wydzielina z nosa najczęściej wskazuje na infekcję wirusową, zwłaszcza związaną z przeziębieniem lub grypą, szczególnie w początkowej fazie infekcji. Klarowny katar może być również związany z reakcjami alergicznymi na alergeny, takie jak pyłki roślin, kurz, sierść zwierząt czy grzyby.
  • Biała wydzielina z nosa może wystąpić w przebiegu infekcji bakteryjnej nosa lub zatok, może być związana z zakażeniem zatok, zwłaszcza gdy dochodzi do zatkania przewodów odprowadzających śluz, a także może wystąpić w przypadku dostania się ciała obcego do nosa. Również nadmierne i długotrwałe stosowanie kropli do nosa zawierających substancje obkurczające może prowadzić do zmian w konsystencji wydzieliny nosowej. W niektórych przypadkach biała wydzielina może wynikać z zespołu suchego nosa oraz zmian hormonalnych — szczególnie u kobiet w okresie ciąży, menstruacji czy menopauzy hormony mogą wpływać na konsystencję wydzieliny nosowej.
  • Żółty  katar jest często związany z infekcjami bakteryjnymi, takimi jak bakteryjne zapalenie zatok lub bakteryjne zapalenie gardła. Zmiany w konsystencji i kolorze wydzieliny z nosa mogą wystąpić również w przypadku zapalenia ucha środkowego, zablokowania przewodów odprowadzających zatok, dostania się do nosa ciała obcego, a także być wynikiem palenia papierosów.
  • Zielona wydzielina z nosa może sugerować, że organizm walczy z infekcją bakteryjną, taką jak bakteryjne zapalenie zatok, bakteryjne zapalenie gardła lub bakteryjne zapalenie ucha. Bakterie mogą powodować zmiany w kolorze śluzu. Zielony katar jest też częstym objawem zapalenia zatok, zwłaszcza gdy zatoki nosowe są zakażone i wypełnione ropną wydzieliną oraz przewlekłych infekcji i długotrwałej obecności bakterii w obrębie dróg oddechowych.
  • Katar z krwią może świadczyć o problemie zdrowotnym, który wymaga szczególnej uwagi. Sucha, podrażniona błona śluzowa nosa, często spowodowana suchym powietrzem, może prowadzić do drobnych pęknięć naczyń krwionośnych, co objawia się obecnością krwi w wydzielinie z nosa. Uszkodzenie naczyń krwionośnych w nosie może być także wynikiem mechanicznego uszkodzenia poprzez wprowadzenie do nosa obcego ciała, a nawet intensywnego dmuchania nosa. 

Kolor wydzieliny to tylko jeden z elementów diagnostycznych, a ostateczne potwierdzenie problemu zdrowotnego wymaga zazwyczaj konsultacji z lekarzem. Jeśli objawy są nasilone lub utrzymują się przez dłuższy czas, zaleca się konsultację z laryngologiem.

Jak szybko wyleczyć katar?

Leczenie kataru skupia się zazwyczaj na łagodzeniu jego objawów. Podanie leków to oczywiście pierwszy krok w walce z uciążliwymi dolegliwościami. Na rynku farmaceutycznym dostępne są różne leki na katar, które mogą pomóc w łagodzeniu objawów oraz leczeniu przyczyny. Ważna jest także odpowiednia higiena, dieta, nawadnianie i odpoczynek. Pomocne mogą okazać się również domowe sposoby, takie jak inhalacje, parówki czy rozgrzewające kompresy

Woda morska do nosa

Leczenie kataru to przede wszystkim oczyszczanie i nawilżanie śluzówki nosa. W usuwaniu wirusów, bakterii, alergenów i innych zanieczyszczeń niezwykle pomocne są spraye z wodą morską. 

  • Izotoniczna woda morska dostarcza optymalne stężenie soli, utrzymując naturalną równowagę osmotyczną, może być stosowana do nawilżania błony śluzowej nosa. To kluczowe, zwłaszcza w suchych warunkach, kiedy nos narażony jest na przesuszenie. 
  • Woda morska hipertoniczna jest sprzymierzeńcem w walce z zatkanym nosem. Pomaga oczyścić nos z nadmiaru śluzu i redukować obrzęki. To doskonałe wsparcie w walce z przeziębieniem czy alergią.

Woda morska to pierwsza pomoc w katarze i naturalna alternatywa dla silnych leków. Nie zawiera sztucznych substancji chemicznych ani konserwantów i jest bezpieczna zarówno dla dorosłych jak i dla dzieci, 

Tabletki na katar 

Wczesne podjęcie leczenia zwiększa jego skuteczność. W przypadku kataru lekarz może przepisać leki zmniejszające obrzęk błony śluzowej nosa. Leki na katar zawierające pseudoefedrynę mogą pomóc w zmniejszeniu obrzęku nosa oraz ułatwiają oddychanie. Leki przeciwhistaminowe również mogą pomóc w łagodzeniu objawów, takich jak kichanie, swędzenie nosa i łzawienie oczu.
W przypadku gęstego, towarzyszącego często zapaleniu zatok kataru lekarz może przepisać mukolityki — leki kojarzone głównie z leczeniem kaszlu. Jednak preparaty na kaszel z acetylocysteiną również pomagają w rozrzedzeniu gęstego śluzu i ułatwiają jego usuwanie z zatok. Warto też pamiętać o preparatach ziołowych stosowanych w leczeniu zapalenia zatok. Dzięki swoim właściwościom preparaty te zmniejszają obrzęk oraz upłynniają zalegającą gęstą wydzielinę. W efekcie pomagają oczyścić zatoki i pozbyć się kataru.

Krople do nosa

Krople do nosa mogą być skutecznym środkiem w łagodzeniu zatkanego nosa i innych objawów kataru. Krople do nosa z oksymetazoliną obkurczają naczynia krwionośne w nosie, co pomaga zmniejszyć obrzęk błony śluzowej i ułatwia oddychanie. Jednak należy ich używać z umiarem, ponieważ długotrwałe stosowanie może prowadzić do odwrotnego efektu, czyli nasilenia zatkania nosa po odstawieniu. Krople do nosa z solą morską lub solą fizjologiczną pomagają nawilżyć błonę śluzową nosa i wspierają usuwanie śluzu i zanieczyszczeń, są bezpieczne i mogą być stosowane regularnie nawet u małych dzieci. Krople do nosa z kwasem hialuronowym pomagają nawilżać błonę śluzową nosa, co może przynieść ulgę w przypadku suchości i podrażnienia. Preparaty zawierające substancje przeciwhistaminowe mogą pomóc w łagodzeniu objawów alergicznych, takich jak kichanie i swędzenie nosa, a krople zawierające mukolityki mogą pomóc w rozrzedzeniu gęstego śluzu.

Antybiotyk na zatoki

Gdy katar jest wynikiem infekcji bakteryjnej, konieczna może okazać się antybiotykoterapia. Decyzję o zastosowaniu antybiotyków na zatoki podejmuje lekarz po dokładnej ocenie objawów, historii choroby i, jeśli to konieczne, wyników badań diagnostycznych. Samoleczenie antybiotykami może być nieskuteczne i przyczynić się do problemu oporności bakterii na antybiotyki. 

Domowe sposoby na katar

Domowe sposoby mogą pomóc w łagodzeniu objawów kataru i przyspieszeniu procesu zdrowienia. Inhalacje czy parówki z wykorzystaniem gorącej wody to sprawdzone sposoby na zatkany nos. Na utrudnione oddychanie pomóc mogą także irygacje. Irygacja nosa to technika, która polega na przepłukiwaniu nosa cieczą (zazwyczaj roztworem soli fizjologicznej), aby oczyścić zatoki i błonę śluzową nosa. Może to być skuteczna metoda łagodzenia objawów przewlekłego zapalenia zatok, alergii i innych schorzeń zatok. Babcine sposoby na katar obejmują także rozgrzewające kompresy na twarz, szczególnie na czoło, które mogą złagodzić ból i napięcie towarzyszące zapaleniu zatok czy zatkanemu nosowi.

Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ewa Rutkowska-Król – redaktor naczelna z ponad 10-letnim doświadczeniem, specjalizująca się w tworzeniu treści produktowych oraz artykułów o tematyce medycznej. Przez lata miała okazję współpracować z różnymi firmami z branży zdrowia i farmacji, dostarczając merytoryczne i angażujące teksty. Jej pasją jest przekształcanie skomplikowanych zagadnień medycznych w przystępne treści, które pomagają czytelnikom lepiej zrozumieć świat zdrowia i dbania o siebie.


PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ

Biegunka – przyczyny rozwolnienia, objawy i leczenie
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Biegunka – przyczyny rozwolnienia, objawy i leczenie

Biegunka to stan charakteryzujący się częstymi i luźnymi wypróżnieniami. Jest to objaw różnych problemów zdrowotnych, takich jak infekcje bakteryjne, wirusowe lub pasożytnicze, reakcje alergiczne, stres, niestrawność pokarmowa lub zatrucie, czy też choroby przewlekłe, takie jak choroba trzewna czy zespół jelita drażliwego.  Biegunka objawy Objawy biegunki mogą różnić się w zależności od przyczyny i stopnia nasilenia. Typowe symptomy obejmują:  luźne stolce o płynnej konsystencji, częste wypróżnianie, dyskomfort, skurcze lub ból w okolicach brzucha, wzdęcia związane z nadmierną produkcją gazów w jelitach, nudności, nudności i wymioty - w przypadku poważniejszych zakażeń lub toksycznej biegunki, gorączkę (np. w przebiegu biegunki infekcyjnej), ogólne osłabienie i odwodnienie, brak apetytu. Rodzaje i przyczyny biegunki Typy biegunek zależą w głównej mierze od czynników wywołujących rozwolnienie. Wyróżnia się: biegunkę infekcyjną, biegunkę podróżnych, biegunkę pokarmową, reakcyjną stresową i przewlekłą. Biegunka infekcyjna spowodowana jest kontaktem z patogenami (bakteriami, wirusami lub pasożytami). Biegunkę infekcyjną wywołać mogą zakażenia rotawirusowe, salmonelloza, czy np.  infekcje E. Coli. Biegunka podróżnych występuje u osób podróżujących do regionów o innym klimacie lub nietypowych warunkach higienicznych. Biegunka pokarmowa wywołana jest spożyciem pokarmów lub wody zanieczyszczonych bakteriami, wirusami lub toksynami. Biegunka jako objaw alergii na określone pokarmy lub składniki pokarmowe.  Biegunka stresowa wynika z intensywnego stresu lub długotrwałego emocjonalnego napięcia. Biegunka przewlekła natomiast to trwające dłużej niż kilka tygodni rozwolnienie, które może być objawem chorób przewlekłych, takich jak choroba trzewna czy nadwrażliwe jelita.

czytaj
Cera naczynkowa - jak wygląda i jak ją właściwie pielęgnować?
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Cera naczynkowa - jak wygląda i jak ją właściwie pielęgnować?

Skóra naczynkowa charakteryzuje się delikatnymi, cienkimi naczynkami krwionośnymi tuż pod powierzchnią skóry, które mogą łatwo pękać, tworząc zaczerwienienia i widoczne szczególnie na policzkach, nosie lub w okolicach dekoltu teleangiektazje - tzw. „pajączki”. Cera naczynkowa jest wrażliwa, skłonna do podrażnień i łatwo reaguje na zmiany temperatury, silne kosmetyki, stres czy nieodpowiednią pielęgnację. Pielęgnacja tego typu cery powinna zatem nie tylko redukować widoczne zmiany, ale także wzmacniać jej barierę ochronną, by zapobiec powstawaniu kolejnych „pajączków”. Popękane naczynka na twarzy – przyczyny Pękające naczynka to najczęściej wynik osłabienia naturalnej odporności skóry oraz ścianek naczyń krwionośnych. Do powstawania pajączków przyczyniać się mogą także nieodpowiednia pielęgnacja z zastosowaniem niewłaściwych kosmetyków, nadmierna ekspozycja na słońce czy gwałtowne zmiany temperatury, np. przejście z zimna do ciepłego pomieszczenia. Na pogorszenia kondycji cery naczynkowej wpływać może również styl życia – przewlekły stres, palenie papierosów czy spożywanie alkoholu.  

czytaj
Zapalenie pęcherza – objawy, przyczyny, leczenie i sposoby zapobiegania infekcji
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Zapalenie pęcherza – objawy, przyczyny, leczenie i sposoby zapobiegania infekcji

Zapalenie pęcherza to jedna z najczęściej występujących infekcji układu moczowego, która może dotknąć zarówno kobiet jak i mężczyzn niezależnie od wieku. Choroba ta jest najczęściej wynikiem zakażenia bakteryjnego i objawia się zazwyczaj częstym oddawaniem moczu z uczuciem niepełnego opróżnienia pęcherza oraz bólem i pieczeniem przy mikcji. Wczesne rozpoznanie i odpowiednie leczenie przyniosą szybką ulgę oraz zapobiegną rozprzestrzenianiu się infekcji i powikłaniom.  Objawy zapalenia pęcherza Najczęstsze symptomy zapalenia to parcie na pęcherz, nawet jeśli jest on tylko częściowo wypełniony, oraz ból lub pieczenie przy mikcji. Inne objawy to mętny, czasami nieprzyjemnie pachnący mocz, a także krwiomocz, który może pojawić się w bardziej zaawansowanych przypadkach infekcji. Dodatkowo osoba cierpiąca na zapalenie pęcherza może odczuwać ból w dolnej części brzucha lub w okolicach miednicy, będący wynikiem stanu zapalnego. W niektórych przypadkach mogą wystąpić także ogólne objawy infekcji, takie jak gorączka, osłabienie i nudności.  Częste parcie na mocz – uczucie potrzeby częstego oddawania moczu, nawet przy niewielkiej ilości. Uczucie niepełnego opróżnienia pęcherza – mimo oddania moczu nadal występuje potrzeba skorzystania z toalety. Ból i pieczenie przy oddawaniu moczu – uczucie dyskomfortu, pieczenia lub kłucia podczas mikcji.Ból w podbrzuszu – uczucie ucisku lub bólu w dolnej części brzucha. Zmiana koloru i zapachu moczu – może być mętny, ciemniejszy lub mieć nieprzyjemny zapach. Obecność krwi w moczu – rzadziej występujący objaw, ale możliwy przy bardziej zaawansowanym stanie zapalnym. Podwyższona temperatura ciała – w niektórych przypadkach może pojawić się stan podgorączkowy.

czytaj
Odchudzanie - jak schudnąć z brzucha?
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Odchudzanie - jak schudnąć z brzucha?

Otyłość brzuszna to złożony problem, który może być wynikiem interakcji wielu różnych czynników. Osoby z nadmierną ilością tkanki tłuszczowej w okolicy brzucha mogą być bardziej narażone na ryzyko wystąpienia poważnych schorzeń, takich jak choroby serca, udary mózgu, cukrzyca typu 2 i niektóre rodzaje nowotworów, dlatego tak ważne jest prowadzenie zdrowego stylu życia, który obejmuje zrównoważoną dietę, regularną aktywność fizyczną oraz unikanie czynników ryzyka, które mogą sprzyjać otyłości.  Otyłość brzuszna przyczyny Otyłość brzuszna, nazywana również otyłością centralną lub otyłością typu jabłko, to stan, w którym nadmiar tkanki tłuszczowej gromadzi się głównie w okolicy brzucha. Przyczyny tego rodzaju otyłości są zazwyczaj wieloczynnikowe i mogą obejmować nieprawidłową dietę i niewystarczającą aktywność fizyczną, genetykę, zaburzenia metaboliczne, a także wiek i niezdrowe nawyki. Spożywanie zbyt dużej ilości kalorii w stosunku do zapotrzebowania energetycznego organizmu, szczególnie w połączeniu z brakiem regularnej aktywności fizycznej, może prowadzić do gromadzenia się tkanki tłuszczowej w okolicach brzucha. Czynniki dziedziczne mogą predysponować do otyłości brzusznej. Istnieją geny, które mogą wpływać na sposób, w jaki organizm magazynuje tłuszcz, oraz na to, gdzie w organizmie tkanka tłuszczowa jest gromadzona. Długotrwały stres może prowadzić do wzrostu poziomu kortyzolu, hormonu stresu, który z kolei może zwiększać skłonność do odkładania się tłuszczu w okolicy brzucha. Spożywany w nadmiarze alkohol może przyczyniać się do odkładania się tłuszczu w okolicy brzucha, tworząc tzw. "oponkę". Zaburzenia takie jak insulinooporność, cukrzyca typu 2 i zespół metaboliczny mogą sprzyjać gromadzeniu się tłuszczu. Dieta bogata w cukry proste i przetworzone produkty spożywcze może przyczynić się do nadmiernego wzrostu masy ciała, w tym także otyłości brzusznej. Brak odpowiedniej ilości snu może zakłócać równowagę hormonalną organizmu, co może prowadzić do wzrostu apetytu i zwiększonego odkładania się tłuszczu. Z wiekiem zmienia się sposób, w jaki organizm magazynuje tłuszcz, co może prowadzić do otyłości brzusznej, zwłaszcza u osób starszych.

czytaj