Rodzaje, przyczyny i leczenie kataru. Tabletki na katar i krople do nosa znajdziesz w internetowej Aptece Centralnej.

17.02.2025

Katar - rodzaje, przyczyny i sposoby leczenia

Katar to nie choroba, ale objaw różnorodnych problemów zdrowotnych, takich jak infekcje czy alergia, ale także reakcja na drażniące czynniki środowiskowe. Świadomość źródła kataru pozwala na zastosowanie odpowiednich środków zaradczych ukierunkowanych na konkretną przyczynę. 

Co to jest katar?

Katar to z reguły reakcja organizmu na infekcję wirusową lub bakteryjną. Chociaż to uciążliwy stan, pełni ważną rolę w oczyszczaniu dróg oddechowych. Gdy wirusy czy bakterie atakują organizm, błona śluzowa nosa zaczyna produkcję większej ilości śluzu, co ma na celu zatrzymać i eliminować chorobotwórcze drobnoustroje. To właśnie nadmierna produkcja śluzu odpowiada za zatkany nos i dokuczliwe kichanie.

Przyczyny i objawy kataru

Katar, choć to powszechna dolegliwość może mieć różne przyczyny i objawy. Najczęstsze przyczyny nieżytu nosa to między innymi: infekcje wirusowe i bakteryjne, alergie, warunki środowiskowe oraz czynniki drażniące.

  • Katar najczęściej jest wynikiem działania wirusów, takich jak rhinowirusy, adenowirusy czy koronawirusy, bądź bakterii, w tym streptokoków.
  • Często towarzyszy reakcji alergicznej na pyłki roślin, kurz, sierść zwierząt czy grzyby.
  • Suchy i zimny klimat, narażenie na zmienne temperatury oraz klimatyzowane pomieszczenia mogą drażnić błony śluzowe nosa, wywołując nieżyt nosa.
  • Zanieczyszczenia powietrza, dym papierosowy czy substancje chemiczne mogą powodować podrażnienie dróg oddechowych i być przyczyną kataru.

Objawy nieżytu nosa to zazwyczaj: kichanie, zatkany nos, wodnisty lub gęsty śluz, a także ból gardła i kaszel. 

  • Nagłe i częste kichanie to jedno z charakterystycznych objawów, wynikające z podrażnienia błony śluzowej nosa.
  • Nadmierna produkcja śluzu oraz obrzęk nosa utrudniają swobodne oddychanie.
  • Katar może przejawiać się w postaci przezroczystego, wodnistego śluzu lub gęstej i żółto-zielonej wydzieliny, co zazwyczaj wskazuje na obecność bakterii.
  • Towarzyszyć mu może także ból gardła i kaszel, szczególnie gdy podrażnione są zatoki przynosowe.

Rodzaje kataru 

W zależności od przyczyn i mechanizmów działania wyróżnia się kilka powszechnie występujących rodzajów kataru: wirusowy, bakteryjny, alergiczny oraz naczynioruchowy nieżyt nosa.

  • Katar wirusowy wywołany jest przez wirusy, takie jak rhinowirusy, koronawirusy czy wirusy grypy. Objawia się zazwyczaj kichaniem i kaszlem, uczuciem zatkanego nosa, bólem gardła i ogólnym złym samopoczuciem.
  • Ropny katar bakteryjny to schorzenie, któremu towarzyszy zazwyczaj gęsta, żółto-zielona wydzielina z nosa, ból zatok oraz gorączka.
  • Katar alergiczny (katar sienny) to objawiająca się kichaniem, świądem w nosie i oczach, wodnistą wydzieliną i łzawieniem reakcja na alergeny, takie jak pyłki, kurz, sierść zwierząt.
  • Naczynioruchowy nieżyt nosa to rodzaj kataru, którego źródłem jest nadmierne rozszerzenie naczyń krwionośnych w błonie śluzowej nosa. Może wynikać z różnych czynników, w tym stresu, zmian temperatury, substancji drażniących czy przyjmowania niektórych leków. Charakterystyczne dla tego rodzaju kataru jest obfity wodnisty wyciek z nosa  oraz przewlekle zatkany nos co utrudnia codzienne funkcjonowanie, wpływając na komfort oddychania.

Niektóre formy kataru mogą występować jednocześnie lub przechodzić z jednej formy w drugą. Jeśli objawy utrzymują się przez długi czas lub są nasilone, zaleca się konsultację z lekarzem laryngologiem w celu ustalenia dokładnej przyczyny i dobrania odpowiedniego leczenia.

O czym świadczy kolor kataru?

Kolor wydzieliny może dostarczyć istotnych wskazówek dotyczących źródła infekcji lub problemu zdrowotnego.

  • Przezroczysta wydzielina z nosa najczęściej wskazuje na infekcję wirusową, zwłaszcza związaną z przeziębieniem lub grypą, szczególnie w początkowej fazie infekcji. Klarowny katar może być również związany z reakcjami alergicznymi na alergeny, takie jak pyłki roślin, kurz, sierść zwierząt czy grzyby.
  • Biała wydzielina z nosa może wystąpić w przebiegu infekcji bakteryjnej nosa lub zatok, może być związana z zakażeniem zatok, zwłaszcza gdy dochodzi do zatkania przewodów odprowadzających śluz, a także może wystąpić w przypadku dostania się ciała obcego do nosa. Również nadmierne i długotrwałe stosowanie kropli do nosa zawierających substancje obkurczające może prowadzić do zmian w konsystencji wydzieliny nosowej. W niektórych przypadkach biała wydzielina może wynikać z zespołu suchego nosa oraz zmian hormonalnych — szczególnie u kobiet w okresie ciąży, menstruacji czy menopauzy hormony mogą wpływać na konsystencję wydzieliny nosowej.
  • Żółty  katar jest często związany z infekcjami bakteryjnymi, takimi jak bakteryjne zapalenie zatok lub bakteryjne zapalenie gardła. Zmiany w konsystencji i kolorze wydzieliny z nosa mogą wystąpić również w przypadku zapalenia ucha środkowego, zablokowania przewodów odprowadzających zatok, dostania się do nosa ciała obcego, a także być wynikiem palenia papierosów.
  • Zielona wydzielina z nosa może sugerować, że organizm walczy z infekcją bakteryjną, taką jak bakteryjne zapalenie zatok, bakteryjne zapalenie gardła lub bakteryjne zapalenie ucha. Bakterie mogą powodować zmiany w kolorze śluzu. Zielony katar jest też częstym objawem zapalenia zatok, zwłaszcza gdy zatoki nosowe są zakażone i wypełnione ropną wydzieliną oraz przewlekłych infekcji i długotrwałej obecności bakterii w obrębie dróg oddechowych.
  • Katar z krwią może świadczyć o problemie zdrowotnym, który wymaga szczególnej uwagi. Sucha, podrażniona błona śluzowa nosa, często spowodowana suchym powietrzem, może prowadzić do drobnych pęknięć naczyń krwionośnych, co objawia się obecnością krwi w wydzielinie z nosa. Uszkodzenie naczyń krwionośnych w nosie może być także wynikiem mechanicznego uszkodzenia poprzez wprowadzenie do nosa obcego ciała, a nawet intensywnego dmuchania nosa. 

Kolor wydzieliny to tylko jeden z elementów diagnostycznych, a ostateczne potwierdzenie problemu zdrowotnego wymaga zazwyczaj konsultacji z lekarzem. Jeśli objawy są nasilone lub utrzymują się przez dłuższy czas, zaleca się konsultację z laryngologiem.

Jak szybko wyleczyć katar?

Leczenie kataru skupia się zazwyczaj na łagodzeniu jego objawów. Podanie leków to oczywiście pierwszy krok w walce z uciążliwymi dolegliwościami. Na rynku farmaceutycznym dostępne są różne leki na katar, które mogą pomóc w łagodzeniu objawów oraz leczeniu przyczyny. Ważna jest także odpowiednia higiena, dieta, nawadnianie i odpoczynek. Pomocne mogą okazać się również domowe sposoby, takie jak inhalacje, parówki czy rozgrzewające kompresy

Woda morska do nosa

Leczenie kataru to przede wszystkim oczyszczanie i nawilżanie śluzówki nosa. W usuwaniu wirusów, bakterii, alergenów i innych zanieczyszczeń niezwykle pomocne są spraye z wodą morską. 

  • Izotoniczna woda morska dostarcza optymalne stężenie soli, utrzymując naturalną równowagę osmotyczną, może być stosowana do nawilżania błony śluzowej nosa. To kluczowe, zwłaszcza w suchych warunkach, kiedy nos narażony jest na przesuszenie. 
  • Woda morska hipertoniczna jest sprzymierzeńcem w walce z zatkanym nosem. Pomaga oczyścić nos z nadmiaru śluzu i redukować obrzęki. To doskonałe wsparcie w walce z przeziębieniem czy alergią.

Woda morska to pierwsza pomoc w katarze i naturalna alternatywa dla silnych leków. Nie zawiera sztucznych substancji chemicznych ani konserwantów i jest bezpieczna zarówno dla dorosłych jak i dla dzieci, 

Tabletki na katar 

Wczesne podjęcie leczenia zwiększa jego skuteczność. W przypadku kataru lekarz może przepisać leki zmniejszające obrzęk błony śluzowej nosa. Leki na katar zawierające pseudoefedrynę mogą pomóc w zmniejszeniu obrzęku nosa oraz ułatwiają oddychanie. Leki przeciwhistaminowe również mogą pomóc w łagodzeniu objawów, takich jak kichanie, swędzenie nosa i łzawienie oczu.
W przypadku gęstego, towarzyszącego często zapaleniu zatok kataru lekarz może przepisać mukolityki — leki kojarzone głównie z leczeniem kaszlu. Jednak preparaty na kaszel z acetylocysteiną również pomagają w rozrzedzeniu gęstego śluzu i ułatwiają jego usuwanie z zatok. Warto też pamiętać o preparatach ziołowych stosowanych w leczeniu zapalenia zatok. Dzięki swoim właściwościom preparaty te zmniejszają obrzęk oraz upłynniają zalegającą gęstą wydzielinę. W efekcie pomagają oczyścić zatoki i pozbyć się kataru.

Krople do nosa

Krople do nosa mogą być skutecznym środkiem w łagodzeniu zatkanego nosa i innych objawów kataru. Krople do nosa z oksymetazoliną obkurczają naczynia krwionośne w nosie, co pomaga zmniejszyć obrzęk błony śluzowej i ułatwia oddychanie. Jednak należy ich używać z umiarem, ponieważ długotrwałe stosowanie może prowadzić do odwrotnego efektu, czyli nasilenia zatkania nosa po odstawieniu. Krople do nosa z solą morską lub solą fizjologiczną pomagają nawilżyć błonę śluzową nosa i wspierają usuwanie śluzu i zanieczyszczeń, są bezpieczne i mogą być stosowane regularnie nawet u małych dzieci. Krople do nosa z kwasem hialuronowym pomagają nawilżać błonę śluzową nosa, co może przynieść ulgę w przypadku suchości i podrażnienia. Preparaty zawierające substancje przeciwhistaminowe mogą pomóc w łagodzeniu objawów alergicznych, takich jak kichanie i swędzenie nosa, a krople zawierające mukolityki mogą pomóc w rozrzedzeniu gęstego śluzu.

Antybiotyk na zatoki

Gdy katar jest wynikiem infekcji bakteryjnej, konieczna może okazać się antybiotykoterapia. Decyzję o zastosowaniu antybiotyków na zatoki podejmuje lekarz po dokładnej ocenie objawów, historii choroby i, jeśli to konieczne, wyników badań diagnostycznych. Samoleczenie antybiotykami może być nieskuteczne i przyczynić się do problemu oporności bakterii na antybiotyki. 

Domowe sposoby na katar

Domowe sposoby mogą pomóc w łagodzeniu objawów kataru i przyspieszeniu procesu zdrowienia. Inhalacje czy parówki z wykorzystaniem gorącej wody to sprawdzone sposoby na zatkany nos. Na utrudnione oddychanie pomóc mogą także irygacje. Irygacja nosa to technika, która polega na przepłukiwaniu nosa cieczą (zazwyczaj roztworem soli fizjologicznej), aby oczyścić zatoki i błonę śluzową nosa. Może to być skuteczna metoda łagodzenia objawów przewlekłego zapalenia zatok, alergii i innych schorzeń zatok. Babcine sposoby na katar obejmują także rozgrzewające kompresy na twarz, szczególnie na czoło, które mogą złagodzić ból i napięcie towarzyszące zapaleniu zatok czy zatkanemu nosowi.

Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ewa Rutkowska-Król – redaktor naczelna z ponad 10-letnim doświadczeniem, specjalizująca się w tworzeniu treści produktowych oraz artykułów o tematyce medycznej. Przez lata miała okazję współpracować z różnymi firmami z branży zdrowia i farmacji, dostarczając merytoryczne i angażujące teksty. Jej pasją jest przekształcanie skomplikowanych zagadnień medycznych w przystępne treści, które pomagają czytelnikom lepiej zrozumieć świat zdrowia i dbania o siebie.


PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ

Zemsta faraona – przyczyny, objawy i sposoby leczenia biegunki podróżnych
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Zemsta faraona – przyczyny, objawy i sposoby leczenia biegunki podróżnych

Egzotyczne wakacje oraz towarzysząca im zmiana standardów sanitarnych i diety dla wielu turystów kończy się niespodziewanym problemem zdrowotnym, znanym powszechnie jako "zemsta faraona". Biegunka podróżnych, bo o niej mowa, to częsta dolegliwość, która potrafi skutecznie zepsuć nawet najbardziej wyczekiwany wypoczynek. Skąd się bierze? Jakie są jej objawy i – co najważniejsze – jak szybko wrócić do formy? To pytania, na które warto znać odpowiedź, planując zagraniczną podróż. Zemsta faraona co to? Zemsta faraona to potoczne określenie biegunki podróżnych – ostrej dolegliwości żołądkowo-jelitowej, która najczęściej dotyka osoby podróżujące do krajów o cieplejszym klimacie, zwłaszcza w Afryce Północnej, Azji czy Ameryce Południowej. Jej nazwa pochodzi od legendarnej „klątwy”, która miała spotykać obcokrajowców odwiedzających Egipt. W rzeczywistości to nic innego jak reakcja organizmu na kontakt z miejscową florą bakteryjną, do której nasz układ pokarmowy nie jest przyzwyczajony. Klątwa faraona może pojawić się już w pierwszych dniach pobytu i objawia się biegunką, nudnościami, bólami brzucha oraz ogólnym osłabieniem. Choć zazwyczaj mija samoistnie po kilku dniach, nie warto jej bagatelizować – odpowiednie nawodnienie i szybka reakcja mogą znacznie złagodzić jej przebieg. Czy zemsta faraona jest zaraźliwa? Biegunka podróżnych najczęściej wywoływana jest przez bakterie (takie jak Escherichia coli), wirusy lub – rzadziej – pasożyty, które przenoszą się drogą pokarmową. Zakażenie może nastąpić nie tylko poprzez spożycie skażonej wody czy jedzenia, ale również przez kontakt z osobą chorą – na przykład poprzez wspólne korzystanie z toalety, ręczników czy niedokładnie umyte ręce. Z tego względu bardzo ważne jest zachowanie podstawowych zasad higieny – częste mycie rąk, unikanie dzielenia się posiłkami oraz stosowanie żeli antybakteryjnych. W przypadku wystąpienia objawów warto również zadbać o to, by nie narażać innych osób na kontakt z patogenami. Wspierając leczenie odpowiednimi preparatami można nie tylko szybciej wrócić do zdrowia, ale też zmniejszyć ryzyko rozprzestrzeniania się choroby. Ile trwa zemsta faraona? Zemsta faraona zazwyczaj ma charakter krótkotrwały i mija samoistnie w ciągu 3 do 5 dni. Czas trwania dolegliwości zależy jednak od przyczyny zakażenia, ogólnego stanu zdrowia osoby chorej oraz szybkości podjętego leczenia. U osób z dobrą odpornością objawy mogą ustąpić szybciej – zwłaszcza przy odpowiednim nawodnieniu, zastosowaniu elektrolitów, probiotyków oraz leków przeciwbiegunkowych dostępnych bez recepty. W przypadku braku poprawy po kilku dniach, nasilających się objawów (takich jak wysoka gorączka, obecność krwi w stolcu czy silne odwodnienie), konieczna jest konsultacja lekarska – może to wskazywać na poważniejsze zakażenie wymagające antybiotykoterapii. 

czytaj
Jakich preparatów unikać latem? Leki, zioła i kosmetyki światłouczulające
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Jakich preparatów unikać latem? Leki, zioła i kosmetyki światłouczulające

Latem chętnie spacerujemy, opalamy się, wypoczywamy na świeżym powietrzu. Korzystając z uroków słońca, jednocześnie stosujemy różne preparaty – zarówno lecznicze, jak i pielęgnacyjne, nie zdając sobie sprawy, że niektóre leki, zioła, a nawet kosmetyki w kontakcie z promieniowaniem UV mogą powodować reakcje fotouczulające. Reakcja fototoksyczna może prowadzić do przebarwień, podrażnień, a nawet poważnych zmian skórnych, dlatego wiedzieć, czego unikać latem, aby cieszyć się słońcem bez ryzyka dla zdrowia i urody.  Reakcja fototoksyczna Reakcja fototoksyczna to najczęstszy rodzaj nadwrażliwości na światło, który może wystąpić po zastosowaniu niektórych leków, ziół czy kosmetyków zawierających substancje światłouczulające. Do reakcji fototoksycznej dochodzi, gdy dana substancja w organizmie wchodzi w reakcję z promieniowaniem UV, powodując uszkodzenie komórek skóry. Objawy przypominają silne oparzenie słoneczne – pojawia się zaczerwienienie, obrzęk, pieczenie, a czasem także pęcherze. Warto pamiętać, że nawet jednorazowa ekspozycja na słońce po zażyciu fototoksycznego preparatu może zakończyć się nieprzyjemnymi konsekwencjami skórnymi. Dlatego latem szczególnie ważne jest, aby dokładnie czytać ulotki i zachować ostrożność przy stosowaniu produktów o działaniu światłouczulającym.

czytaj
Helicobacter pylori objawy, przyczyny i sposoby leczenia zakażenia
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Helicobacter pylori objawy, przyczyny i sposoby leczenia zakażenia

Zakażenie bakterią helicobacter pylori to jedna z najczęstszych przyczyn dolegliwości żołądkowo-jelitowych. Choć często przebiega bezobjawowo, w wielu przypadkach prowadzi do poważniejszych problemów zdrowotnych – wrzodów żołądka, zapalenia błony śluzowej, a nawet zwiększonego ryzyka raka żołądka. Znajomość objawów i metod diagnozowania zakażenia helicobacter pylori pozwoli w porę podjąć skuteczne leczenie. Objawy helicobacter Zakażenie helicobacter pylori, szczególnie na wczesnym etapie, może przebiegać bezobjawowo. U wielu osób bakteria ta może bytować w żołądku przez lata, nie dając żadnych dolegliwości, jednak gdy dojdzie do uszkodzenia błony śluzowej, pojawiają się objawy, które mogą znacząco obniżać komfort życia. Do najczęstszych objawów zakażenia Helicobacter pylori należą: przewlekłe bóle lub pieczenie w nadbrzuszu, zwłaszcza na czczo lub po posiłku, uczucie pełności, wzdęcia, częste odbijanie, nudności, a czasem wymioty, brak apetytu, utrata masy ciała, zgaga i cofanie treści żołądkowej, nieprzyjemny zapach z ust. W bardziej zaawansowanych przypadkach, takich jak choroba wrzodowa, mogą wystąpić również krwawienia z przewodu pokarmowego (widoczne np. w stolcu lub wymiotach). Jeśli objawy utrzymują się przez dłuższy czas, należy skonsultować się z lekarzem i podjąć diagnostykę w kierunku H. pylori. Wczesne wykrycie zakażenia pozwala uniknąć powikłań i rozpocząć skuteczne leczenie.

czytaj
Ostroga piętowa przyczyny, objawy i leczenie
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ostroga piętowa przyczyny, objawy i leczenie

Ostry, przeszywający ból w okolicy pięty, nasilający się zwłaszcza rano lub po dłuższym odpoczynku, może być objawem ostrogi piętowej. Choć nazwa sugeruje wyraźną zmianę kostną, ostroga piętowa to przede wszystkim wynik przewlekłego stanu zapalnego w obrębie rozcięgna podeszwowego. Problem ten dotyka zarówno osoby aktywne fizycznie, jak i prowadzące siedzący tryb życia, a jego przyczyny są często związane z przeciążeniem, niewłaściwym obuwiem lub wadami postawy.  Co to jest ostroga piętowa? Ostroga piętowa to potoczna nazwa narośli kostnej, która tworzy się na dolnej lub tylnej powierzchni kości piętowej. Powstaje na skutek długotrwałego przeciążenia i mikrourazów w miejscu przyczepu rozcięgna podeszwowego lub ścięgna Achillesa. Choć sama narośl może być widoczna na zdjęciu rentgenowskim, to ból, który jej towarzyszy, wynika głównie z przewlekłego stanu zapalnego tkanek miękkich otaczających piętę. Ostroga piętowa często rozwija się stopniowo i może przez długi czas nie dawać wyraźnych objawów, aż do momentu, gdy staje się źródłem silnego, kłującego bólu utrudniającego chodzenie. 

czytaj