Rodzaje, przyczyny i leczenie kataru. Tabletki na katar i krople do nosa znajdziesz w internetowej Aptece Centralnej.

17.02.2025

Katar - rodzaje, przyczyny i sposoby leczenia

Katar to nie choroba, ale objaw różnorodnych problemów zdrowotnych, takich jak infekcje czy alergia, ale także reakcja na drażniące czynniki środowiskowe. Świadomość źródła kataru pozwala na zastosowanie odpowiednich środków zaradczych ukierunkowanych na konkretną przyczynę. 

Co to jest katar?

Katar to z reguły reakcja organizmu na infekcję wirusową lub bakteryjną. Chociaż to uciążliwy stan, pełni ważną rolę w oczyszczaniu dróg oddechowych. Gdy wirusy czy bakterie atakują organizm, błona śluzowa nosa zaczyna produkcję większej ilości śluzu, co ma na celu zatrzymać i eliminować chorobotwórcze drobnoustroje. To właśnie nadmierna produkcja śluzu odpowiada za zatkany nos i dokuczliwe kichanie.

Przyczyny i objawy kataru

Katar, choć to powszechna dolegliwość może mieć różne przyczyny i objawy. Najczęstsze przyczyny nieżytu nosa to między innymi: infekcje wirusowe i bakteryjne, alergie, warunki środowiskowe oraz czynniki drażniące.

  • Katar najczęściej jest wynikiem działania wirusów, takich jak rhinowirusy, adenowirusy czy koronawirusy, bądź bakterii, w tym streptokoków.
  • Często towarzyszy reakcji alergicznej na pyłki roślin, kurz, sierść zwierząt czy grzyby.
  • Suchy i zimny klimat, narażenie na zmienne temperatury oraz klimatyzowane pomieszczenia mogą drażnić błony śluzowe nosa, wywołując nieżyt nosa.
  • Zanieczyszczenia powietrza, dym papierosowy czy substancje chemiczne mogą powodować podrażnienie dróg oddechowych i być przyczyną kataru.

Objawy nieżytu nosa to zazwyczaj: kichanie, zatkany nos, wodnisty lub gęsty śluz, a także ból gardła i kaszel. 

  • Nagłe i częste kichanie to jedno z charakterystycznych objawów, wynikające z podrażnienia błony śluzowej nosa.
  • Nadmierna produkcja śluzu oraz obrzęk nosa utrudniają swobodne oddychanie.
  • Katar może przejawiać się w postaci przezroczystego, wodnistego śluzu lub gęstej i żółto-zielonej wydzieliny, co zazwyczaj wskazuje na obecność bakterii.
  • Towarzyszyć mu może także ból gardła i kaszel, szczególnie gdy podrażnione są zatoki przynosowe.

Rodzaje kataru 

W zależności od przyczyn i mechanizmów działania wyróżnia się kilka powszechnie występujących rodzajów kataru: wirusowy, bakteryjny, alergiczny oraz naczynioruchowy nieżyt nosa.

  • Katar wirusowy wywołany jest przez wirusy, takie jak rhinowirusy, koronawirusy czy wirusy grypy. Objawia się zazwyczaj kichaniem i kaszlem, uczuciem zatkanego nosa, bólem gardła i ogólnym złym samopoczuciem.
  • Ropny katar bakteryjny to schorzenie, któremu towarzyszy zazwyczaj gęsta, żółto-zielona wydzielina z nosa, ból zatok oraz gorączka.
  • Katar alergiczny (katar sienny) to objawiająca się kichaniem, świądem w nosie i oczach, wodnistą wydzieliną i łzawieniem reakcja na alergeny, takie jak pyłki, kurz, sierść zwierząt.
  • Naczynioruchowy nieżyt nosa to rodzaj kataru, którego źródłem jest nadmierne rozszerzenie naczyń krwionośnych w błonie śluzowej nosa. Może wynikać z różnych czynników, w tym stresu, zmian temperatury, substancji drażniących czy przyjmowania niektórych leków. Charakterystyczne dla tego rodzaju kataru jest obfity wodnisty wyciek z nosa  oraz przewlekle zatkany nos co utrudnia codzienne funkcjonowanie, wpływając na komfort oddychania.

Niektóre formy kataru mogą występować jednocześnie lub przechodzić z jednej formy w drugą. Jeśli objawy utrzymują się przez długi czas lub są nasilone, zaleca się konsultację z lekarzem laryngologiem w celu ustalenia dokładnej przyczyny i dobrania odpowiedniego leczenia.

O czym świadczy kolor kataru?

Kolor wydzieliny może dostarczyć istotnych wskazówek dotyczących źródła infekcji lub problemu zdrowotnego.

  • Przezroczysta wydzielina z nosa najczęściej wskazuje na infekcję wirusową, zwłaszcza związaną z przeziębieniem lub grypą, szczególnie w początkowej fazie infekcji. Klarowny katar może być również związany z reakcjami alergicznymi na alergeny, takie jak pyłki roślin, kurz, sierść zwierząt czy grzyby.
  • Biała wydzielina z nosa może wystąpić w przebiegu infekcji bakteryjnej nosa lub zatok, może być związana z zakażeniem zatok, zwłaszcza gdy dochodzi do zatkania przewodów odprowadzających śluz, a także może wystąpić w przypadku dostania się ciała obcego do nosa. Również nadmierne i długotrwałe stosowanie kropli do nosa zawierających substancje obkurczające może prowadzić do zmian w konsystencji wydzieliny nosowej. W niektórych przypadkach biała wydzielina może wynikać z zespołu suchego nosa oraz zmian hormonalnych — szczególnie u kobiet w okresie ciąży, menstruacji czy menopauzy hormony mogą wpływać na konsystencję wydzieliny nosowej.
  • Żółty  katar jest często związany z infekcjami bakteryjnymi, takimi jak bakteryjne zapalenie zatok lub bakteryjne zapalenie gardła. Zmiany w konsystencji i kolorze wydzieliny z nosa mogą wystąpić również w przypadku zapalenia ucha środkowego, zablokowania przewodów odprowadzających zatok, dostania się do nosa ciała obcego, a także być wynikiem palenia papierosów.
  • Zielona wydzielina z nosa może sugerować, że organizm walczy z infekcją bakteryjną, taką jak bakteryjne zapalenie zatok, bakteryjne zapalenie gardła lub bakteryjne zapalenie ucha. Bakterie mogą powodować zmiany w kolorze śluzu. Zielony katar jest też częstym objawem zapalenia zatok, zwłaszcza gdy zatoki nosowe są zakażone i wypełnione ropną wydzieliną oraz przewlekłych infekcji i długotrwałej obecności bakterii w obrębie dróg oddechowych.
  • Katar z krwią może świadczyć o problemie zdrowotnym, który wymaga szczególnej uwagi. Sucha, podrażniona błona śluzowa nosa, często spowodowana suchym powietrzem, może prowadzić do drobnych pęknięć naczyń krwionośnych, co objawia się obecnością krwi w wydzielinie z nosa. Uszkodzenie naczyń krwionośnych w nosie może być także wynikiem mechanicznego uszkodzenia poprzez wprowadzenie do nosa obcego ciała, a nawet intensywnego dmuchania nosa. 

Kolor wydzieliny to tylko jeden z elementów diagnostycznych, a ostateczne potwierdzenie problemu zdrowotnego wymaga zazwyczaj konsultacji z lekarzem. Jeśli objawy są nasilone lub utrzymują się przez dłuższy czas, zaleca się konsultację z laryngologiem.

Jak szybko wyleczyć katar?

Leczenie kataru skupia się zazwyczaj na łagodzeniu jego objawów. Podanie leków to oczywiście pierwszy krok w walce z uciążliwymi dolegliwościami. Na rynku farmaceutycznym dostępne są różne leki na katar, które mogą pomóc w łagodzeniu objawów oraz leczeniu przyczyny. Ważna jest także odpowiednia higiena, dieta, nawadnianie i odpoczynek. Pomocne mogą okazać się również domowe sposoby, takie jak inhalacje, parówki czy rozgrzewające kompresy

Woda morska do nosa

Leczenie kataru to przede wszystkim oczyszczanie i nawilżanie śluzówki nosa. W usuwaniu wirusów, bakterii, alergenów i innych zanieczyszczeń niezwykle pomocne są spraye z wodą morską. 

  • Izotoniczna woda morska dostarcza optymalne stężenie soli, utrzymując naturalną równowagę osmotyczną, może być stosowana do nawilżania błony śluzowej nosa. To kluczowe, zwłaszcza w suchych warunkach, kiedy nos narażony jest na przesuszenie. 
  • Woda morska hipertoniczna jest sprzymierzeńcem w walce z zatkanym nosem. Pomaga oczyścić nos z nadmiaru śluzu i redukować obrzęki. To doskonałe wsparcie w walce z przeziębieniem czy alergią.

Woda morska to pierwsza pomoc w katarze i naturalna alternatywa dla silnych leków. Nie zawiera sztucznych substancji chemicznych ani konserwantów i jest bezpieczna zarówno dla dorosłych jak i dla dzieci, 

Tabletki na katar 

Wczesne podjęcie leczenia zwiększa jego skuteczność. W przypadku kataru lekarz może przepisać leki zmniejszające obrzęk błony śluzowej nosa. Leki na katar zawierające pseudoefedrynę mogą pomóc w zmniejszeniu obrzęku nosa oraz ułatwiają oddychanie. Leki przeciwhistaminowe również mogą pomóc w łagodzeniu objawów, takich jak kichanie, swędzenie nosa i łzawienie oczu.
W przypadku gęstego, towarzyszącego często zapaleniu zatok kataru lekarz może przepisać mukolityki — leki kojarzone głównie z leczeniem kaszlu. Jednak preparaty na kaszel z acetylocysteiną również pomagają w rozrzedzeniu gęstego śluzu i ułatwiają jego usuwanie z zatok. Warto też pamiętać o preparatach ziołowych stosowanych w leczeniu zapalenia zatok. Dzięki swoim właściwościom preparaty te zmniejszają obrzęk oraz upłynniają zalegającą gęstą wydzielinę. W efekcie pomagają oczyścić zatoki i pozbyć się kataru.

Krople do nosa

Krople do nosa mogą być skutecznym środkiem w łagodzeniu zatkanego nosa i innych objawów kataru. Krople do nosa z oksymetazoliną obkurczają naczynia krwionośne w nosie, co pomaga zmniejszyć obrzęk błony śluzowej i ułatwia oddychanie. Jednak należy ich używać z umiarem, ponieważ długotrwałe stosowanie może prowadzić do odwrotnego efektu, czyli nasilenia zatkania nosa po odstawieniu. Krople do nosa z solą morską lub solą fizjologiczną pomagają nawilżyć błonę śluzową nosa i wspierają usuwanie śluzu i zanieczyszczeń, są bezpieczne i mogą być stosowane regularnie nawet u małych dzieci. Krople do nosa z kwasem hialuronowym pomagają nawilżać błonę śluzową nosa, co może przynieść ulgę w przypadku suchości i podrażnienia. Preparaty zawierające substancje przeciwhistaminowe mogą pomóc w łagodzeniu objawów alergicznych, takich jak kichanie i swędzenie nosa, a krople zawierające mukolityki mogą pomóc w rozrzedzeniu gęstego śluzu.

Antybiotyk na zatoki

Gdy katar jest wynikiem infekcji bakteryjnej, konieczna może okazać się antybiotykoterapia. Decyzję o zastosowaniu antybiotyków na zatoki podejmuje lekarz po dokładnej ocenie objawów, historii choroby i, jeśli to konieczne, wyników badań diagnostycznych. Samoleczenie antybiotykami może być nieskuteczne i przyczynić się do problemu oporności bakterii na antybiotyki. 

Domowe sposoby na katar

Domowe sposoby mogą pomóc w łagodzeniu objawów kataru i przyspieszeniu procesu zdrowienia. Inhalacje czy parówki z wykorzystaniem gorącej wody to sprawdzone sposoby na zatkany nos. Na utrudnione oddychanie pomóc mogą także irygacje. Irygacja nosa to technika, która polega na przepłukiwaniu nosa cieczą (zazwyczaj roztworem soli fizjologicznej), aby oczyścić zatoki i błonę śluzową nosa. Może to być skuteczna metoda łagodzenia objawów przewlekłego zapalenia zatok, alergii i innych schorzeń zatok. Babcine sposoby na katar obejmują także rozgrzewające kompresy na twarz, szczególnie na czoło, które mogą złagodzić ból i napięcie towarzyszące zapaleniu zatok czy zatkanemu nosowi.

Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ewa Rutkowska-Król – redaktor naczelna z ponad 10-letnim doświadczeniem, specjalizująca się w tworzeniu treści produktowych oraz artykułów o tematyce medycznej. Przez lata miała okazję współpracować z różnymi firmami z branży zdrowia i farmacji, dostarczając merytoryczne i angażujące teksty. Jej pasją jest przekształcanie skomplikowanych zagadnień medycznych w przystępne treści, które pomagają czytelnikom lepiej zrozumieć świat zdrowia i dbania o siebie.


PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ

Choroba wieńcowa – przyczyny, objawy i sposoby leczenia choroby niedokrwiennej serca
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Choroba wieńcowa – przyczyny, objawy i sposoby leczenia choroby niedokrwiennej serca

Choroba wieńcowa, nazywana także chorobą niedokrwienną serca, to schorzenie układu krążenia, które może prowadzić między innymi do zawału serca. Powstaje na skutek zwężenia lub zablokowania tętnic wieńcowych, co ogranicza dopływ tlenu do mięśnia sercowego. Jakie są główne przyczyny choroby wieńcowej? Jakie objawy daje niedokrwienie serca? Znajomość odpowiedzi na te pytania pozwoli właściwie zadbać o profilaktykę schorzenia, a świadomość sposobów leczenia pomoże w wyborze najlepszej metody terapii.  Choroba wieńcowa – co to? Choroba niedokrwienna serca to choroba układu krążenia spowodowane zwężeniem lub zablokowaniem tętnic wieńcowych, które dostarczają tlen i składniki odżywcze do mięśnia sercowego. Główną przyczyną tego procesu jest miażdżyca, czyli odkładanie się blaszek miażdżycowych na ścianach naczyń krwionośnych. Ograniczony przepływ krwi do serca może prowadzić do bólu w klatce piersiowej (dławicy piersiowej), duszności, a w skrajnych przypadkach – do zawału serca. Choroba rozwija się stopniowo i często przez długi czas nie daje wyraźnych objawów, dlatego tak ważna jest profilaktyka oraz regularne badania kontrolne. ChNS – przyczyny Choroba niedokrwienna serca (ChNS) najczęściej rozwija się na skutek miażdżycy, czyli procesu odkładania się blaszek miażdżycowych w tętnicach wieńcowych. Tworzące się złogi tłuszczowe, cholesterol oraz inne substancje stopniowo zwężają światło naczyń krwionośnych, ograniczając przepływ krwi do serca. Do głównych czynników ryzyka należą niezdrowa dieta bogata w tłuszcze nasycone i cukry, brak aktywności fizycznej, palenie papierosów, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca oraz przewlekły stres. Nie bez znaczenia są także predyspozycje genetyczne – jeśli w rodzinie występowały choroby serca, rośnie ryzyko ChNS. Wczesne rozpoznanie czynników ryzyka oraz zmiana stylu życia oraz rzucenie palenia mogą skutecznie opóźnić rozwój choroby i zmniejszyć ryzyko powikłań.

czytaj
Kac – objawy, sposoby zapobiegania i metody leczenia złego samopoczucia po spożyciu alkoholu
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Kac – objawy, sposoby zapobiegania i metody leczenia złego samopoczucia po spożyciu alkoholu

Ciężka głowa, suchość w ustach, mdłości i problemy z koncentracją to typowe objawy kaca. Jego główną przyczyną jest metabolizm alkoholu w organizmie - etanol, czyli alkohol etylowy zawarty w napojach wyskokowych, jest traktowany przez organizm jak toksyna, wątroba przekształca go w aldehyd octowy, substancję jeszcze bardziej toksyczną niż sam alkohol. Znajomość skutecznych sposobów zapobiegania kacowi oraz sprawdzonych sposobów na syndrom dnia poprzedniego pomoże szybciej wrócić do formy niezależnie od tego, czy dopiero planujemy zakrapianą alkoholem imprezę, czy szukamy ulgi po hucznej zabawie. Co to jest kac? - przyczyny Kac to stan złego samopoczucia, który pojawia się kilka godzin po spożyciu alkoholu, najczęściej następnego dnia rano. Po wypiciu napojów zawierających etanol wątroba przekształca go w aldehyd octowy – toksyczny związek chemiczny, który odpowiada za wiele nieprzyjemnych objawów kaca, takich jak bóle głowy, nudności czy ogólne osłabienie organizmu. Kolejnym czynnikiem jest działanie odwadniające alkoholu – alkohol zwiększa produkcję moczu, co prowadzi do utraty wody i elektrolitów, powodując uczucie suchości w ustach i zaburzenia równowagi elektrolitowej. Nie bez znaczenia jest także wpływ alkoholu na układ nerwowy i jakość snu – mimo że po jego spożyciu łatwiej jest zasnąć, to jednak sen staje się płytszy i przerywany, przez co organizm nie ma szans na pełną regenerację. 

czytaj
Opryszczka. Przyczyny zimna na ustach i leczenie opryszczki wargowej
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Opryszczka. Przyczyny zimna na ustach i leczenie opryszczki wargowej

Opryszczka wargowa to dolegliwość objawiająca się bolesnymi pęcherzykami. Występuje najczęściej w okresie osłabienia organizmu, długotrwałego stresu oraz zmiennej pogody. Poza nieprzyjemnym swędzeniem, mrowieniem czy pieczeniem opryszczka wpływa negatywnie również na ogólne samopoczucie i wygląd, dlatego warto wiedzieć, jak skutecznie sobie z nią radzić oraz jak zapobiegać jej nawrotom. Jak wygląda zimno na ustach? Charakterystyczne, wypełnione płynem pęcherzyki na wargach, wokół ust lub w okolicy nosa to typowe objawy opryszczki wargowej. Początkowo skóra w tych miejscach może zacząć swędzieć, piec lub sprawiać wrażenie ściągniętej. Wkrótce na tym obszarze pojawiają się małe, bolesne bąbelki, które po kilku dniach pękają, tworząc owrzodzenia.  Opryszczka na ustach przyczyny. Czy opryszczka jest zaraźliwa? Febra na ustach jest wywoływana przez wirus opryszczki wargowej herpes simplex (HSV-1), który wnika do organizmu i pozostaje w nim przez całe życie. W wyniku osłabienia układu odpornościowego, stresu, przeziębienia czy zmian temperatury otoczenia może dojść do jej aktywacji i pojawienia się pęcherzyków. Wirus jest bardzo zaraźliwy i łatwo przenosi się przez bezpośredni kontakt z zakażoną skórą, śliną, a także poprzez korzystanie z tych samych przedmiotów (np. ręczników czy szminki). Z tego powodu ważne jest, aby unikać bliskich kontaktów z osobami mającymi opryszczkę, szczególnie w aktywnej fazie, pamiętając jednak, że wirus może być przenoszony nawet wtedy, gdy objawy nie są jeszcze widoczne.

czytaj
Bezpieczne opalanie - ochrona przeciwsłoneczna skóry
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Bezpieczne opalanie - ochrona przeciwsłoneczna skóry

Opalanie to nieodłączny element letniego relaksu na świeżym powietrzu, jednak promienie słoneczne, choć niezbędne do produkcji witaminy D i korzystnie wpływające na nasz nastrój i wygląd mogą stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia skóry. Zbyt długa i nieodpowiedzialna ekspozycja na słońce może prowadzić do oparzeń słonecznych, przyspiesza starzenia się skóry oraz zwiększa ryzyko raka skóry. Jak zatem opalać się bezpiecznie? Poza unikaniem zbyt długiego wylegiwania się na słońcu oraz korzystania z promieni słonecznych poza godzinami największego promieniowania (10-16) pamiętać należy o niezbędnej ochronie w postaci filtrów przeciwsłonecznych. Wybór odpowiedniego filtra i umiejętne stosowanie kosmetyków przeciwsłonecznych zapewni właściwą ochronę oraz pozwoli cieszyć się piękną, a przede wszystkim zdrową opalenizną. Filtry przeciwsłoneczne – rodzaje filtrów SPF Filtry przeciwsłoneczne są kluczowym elementem ochrony skóry przed szkodliwym działaniem promieniowania ultrafioletowego (UV). Różnią się one między sobą mechanizmem działania, składem oraz poziomem ochrony, który określany jest współczynnikiem ochrony przeciwsłonecznej (SPF). Wśród dostępnych na rynku filtrów SPF znajdziemy filtry fizyczne, chemiczne, hybrydowe oraz filtry naturalne. Filtry mineralne (fizyczne) Filtry mineralne, znane również jako fizyczne, działają na zasadzie odbijania i rozpraszania promieniowania UV. Są to najczęściej tlenek cynku (ZnO) i dwutlenek tytanu (TiO2). Tlenek cynku (ZnO): zapewnia ochronę przed promieniowaniem UVA i UVB. Jest szczególnie polecany dla osób o wrażliwej skórze. Dwutlenek tytanu (TiO2): chroni głównie przed promieniowaniem UVB i częściowo przed UVA. Jest powszechnie stosowany w kosmetykach przeciwsłonecznych. Filtry chemiczne (organiczne) Filtry chemiczne, zwane również organicznymi, działają poprzez absorpcję promieniowania UV i przekształcanie go w ciepło, które jest następnie uwalniane z powierzchni skóry. Do filtrów chemicznych zawartych w dostępnych na rynku kosmetyczkach przeciwsłonecznych należą między innymi: oktokrylen, oksybenzon czy octinoxate. Filtry hybrydowe Filtry hybrydowe łączą w sobie właściwości filtrów mineralnych i chemicznych, oferując wszechstronną ochronę przed promieniowaniem UV. Dzięki tej kombinacji mogą oferować zalety obu typów filtrów zapewniając szersze spektrum ochrony i lepszą stabilność. Filtry naturalne Niektóre kosmetyki przeciwsłoneczne zawierają składniki pochodzenia naturalnego, takie jak np. olej z nasion malin, marchwi, masło shea lub inne substancje naturalne, które mają właściwości chroniące przed UV. Choć ich skuteczność może być niższa w porównaniu do filtrów chemicznych lub mineralnych, są one często wybierane przez osoby preferujące naturalne kosmetyki.

czytaj