10.06.2025
Ciężka głowa, suchość w ustach, mdłości i problemy z koncentracją to typowe objawy kaca. Jego główną przyczyną jest metabolizm alkoholu w organizmie - etanol, czyli alkohol etylowy zawarty w napojach wyskokowych, jest traktowany przez organizm jak toksyna, wątroba przekształca go w aldehyd octowy, substancję jeszcze bardziej toksyczną niż sam alkohol. Znajomość skutecznych sposobów zapobiegania kacowi oraz sprawdzonych sposobów na syndrom dnia poprzedniego pomoże szybciej wrócić do formy niezależnie od tego, czy dopiero planujemy zakrapianą alkoholem imprezę, czy szukamy ulgi po hucznej zabawie.
Kac to stan złego samopoczucia, który pojawia się kilka godzin po spożyciu alkoholu, najczęściej następnego dnia rano. Po wypiciu napojów zawierających etanol wątroba przekształca go w aldehyd octowy – toksyczny związek chemiczny, który odpowiada za wiele nieprzyjemnych objawów kaca, takich jak bóle głowy, nudności czy ogólne osłabienie organizmu. Kolejnym czynnikiem jest działanie odwadniające alkoholu – alkohol zwiększa produkcję moczu, co prowadzi do utraty wody i elektrolitów, powodując uczucie suchości w ustach i zaburzenia równowagi elektrolitowej. Nie bez znaczenia jest także wpływ alkoholu na układ nerwowy i jakość snu – mimo że po jego spożyciu łatwiej jest zasnąć, to jednak sen staje się płytszy i przerywany, przez co organizm nie ma szans na pełną regenerację.
Objawy kaca i nasilenie jego symptomów zależy przede wszystkim od ilości spożytego alkoholu, indywidualnych predyspozycji organizmu oraz rodzaju spożytych trunków. Najczęściej odczuwanym objawem jest ból głowy, spowodowany rozszerzeniem naczyń krwionośnych i odwodnieniem. Towarzyszy mu często suchość w ustach oraz uczucie pragnienia, wynikające ze zwiększonego wydalania płynów przez nerki pod wpływem alkoholu. Inne powszechne dolegliwości to nudności, wymioty, brak apetytu oraz ból żołądka, spowodowane podrażnieniem błony śluzowej przewodu pokarmowego. Kac wpływa także na funkcje poznawcze i samopoczucie psychiczne – pojawiają się problemy z koncentracją, uczucie zmęczenia, drażliwość lub nawet obniżony nastrój. Niektóre osoby mogą doświadczać kołatania serca lub nadmiernej potliwości, co jest efektem działania alkoholu na układ nerwowy.
Najlepszym sposobem na kaca jest oczywiście umiar w spożywaniu alkoholu, ale istnieje też kilka praktycznych działań, które mogą zmniejszyć ryzyko złego samopoczucia. Przede wszystkim warto zadbać o odpowiednie nawodnienie – picie wody pomiędzy kolejnymi porcjami alkoholu oraz przed snem pozwala ograniczyć odwodnienie organizmu. Dobrym pomysłem jest również spożycie przed imprezą solidnego posiłku – tłuste i bogate w białko potrawy spowalniają wchłanianie alkoholu i zmniejszają jego działanie drażniące na żołądek. Sięgając po alkohol, warto wybierać ten wysokiej jakości, lepiej także unikać mieszania różnych rodzajów trunków, bo może to nasilić objawy kaca. W aptekach dostępne są także specjalistyczne preparaty, które stosowane przed lub w trakcie spożycia alkoholu mogą pomóc uchronić organizm przed nieprzyjemnymi konsekwencjami. Zawierają one składniki wspierające metabolizm alkoholu, takie jak witaminy z grupy B, elektrolity czy wyciągi roślinne.
Choć nie ma jednego typowego lekarstwa na kaca, istnieje wiele sposobów, które mogą skutecznie złagodzić jego objawy i pomóc organizmowi wrócić do formy. Najważniejsze jest nawodnienie – picie dużych ilości wody lub napojów izotonicznych pozwala uzupełnić utracone płyny i elektrolity. W walce z bólem głowy i osłabieniem mogą pomóc leki przeciwbólowe dostępne bez recepty, takie jak paracetamol lub ibuprofen, jednak należy je stosować ostrożnie, by dodatkowo nie obciążać wątroby. Warto także sięgnąć po suplementy z witaminami z grupy B, które wspierają metabolizm alkoholu, oraz produkty z glukozą, pomagające przywrócić energię. Lekkostrawny posiłek, najlepiej bogaty w węglowodany, pomoże uzupełnić zapasy energii i złagodzić dyskomfort żołądkowy.
Po mocno zakrapianym alkoholem wieczorze w szybszej regeneracji organizmu pomóc może właściwa dieta. Na kaca najlepiej wybierać lekkostrawne, ale energetyczne posiłki, które dostarczą organizmowi niezbędnych składników odżywczych. Dobrym wyborem będą lekkie zupy oraz produkty bogate w węglowodany - tosty, ryż czy banany szybko uzupełnią glukozę, przywracając energię, a zupy, zwłaszcza rosół lub inne buliony, świetnie nawodnią, dostarczając jednocześnie elektrolitów i minerałów, które organizm traci podczas odwodnienia spowodowanego alkoholem.
Odpowiednie nawodnienie to podstawa w walce z kacem. Najlepiej sięgać po wodę mineralną, napoje izotoniczne, soki i ziołowe herbatki, a w przypadku uciążliwych dolegliwości – po elektrolity z apteki.
Unikać należy kawy i mocnej herbaty, które działają moczopędnie i mogą pogłębić odwodnienie.
Objawy kaca mogą świadczyć o tym, że organizm nadal znajduje się pod wpływem alkoholu, dlatego, poza łagodzeniem nieprzyjemnych dolegliwości, ważna jest również odpowiedzialna kontrola trzeźwości, szczególnie przed prowadzeniem samochodu. W aptekach dostępne są łatwe w obsłudze alkomaty domowego użytku, które pozwalają w szybki i precyzyjny sposób sprawdzić poziom alkoholu w wydychanym powietrzu. Alternatywnie można sięgnąć po jednorazowe i niedrogie alkotesty, które warto mieć zawsze przy sobie.
Bibliografia:
PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Lato sprzyja spędzaniu czasu na świeżym powietrzu, jednak intensywne promieniowanie słoneczne może być niebezpieczne dla zdrowia. Udar słoneczny to poważna reakcja organizmu na przegrzanie, która może prowadzić do groźnych powikłań, zwłaszcza u dzieci, seniorów i osób cierpiących na choroby przewlekłe. Objawia się m.in. wysoką gorączką, nudnościami, zawrotami głowy i zaburzeniami świadomości. Szybkie rozpoznanie objawów, odpowiednie postępowanie oraz stosowanie prostych zasad profilaktyki pozwolą uniknąć przegrzania organizmu i cieszyć się słońcem w pełni bezpiecznie.
czytajEwa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Obecność białka w moczu, zwana białkomoczem, to sygnał, którego nie należy ignorować. Choć niewielkie ilości mogą pojawiać się przejściowo – np. po wysiłku fizycznym czy w czasie infekcji – utrzymujące się podwyższone stężenie białka może świadczyć o problemach z nerkami lub innymi schorzeniami ogólnoustrojowymi. Norma białka w moczu U zdrowej osoby mocz zawiera jedynie śladowe ilości białka – zazwyczaj nieprzekraczające 150 mg na dobę. W badaniu ogólnym moczu prawidłowy wynik to „brak” lub „śladowe ilości” białka. Wynik powyżej normy może wskazywać na przejściowe zaburzenia (np. wysiłek fizyczny, stres, gorączkę) lub być objawem chorób nerek i układu moczowego. W przypadku podwyższonego stężenia białka konieczna może być dalsza diagnostyka, w tym badanie dobowej zbiórki moczu lub testy laboratoryjne wykrywające białkomocz selektywny i nieselektywny. Rodzaje białkomoczu Białkomocz, czyli obecność białka w moczu, może mieć różne mechanizmy powstawania i przybierać różne postaci. Rozróżnienie rodzaju białkomoczu ma istotne znaczenie diagnostyczne, ponieważ pomaga określić przyczynę problemu i dobrać odpowiednie leczenie. Białkomocz czynnościowy (przemijający) – pojawia się przejściowo, np. po wysiłku fizycznym, w czasie gorączki, stresu czy odwodnienia. Nie świadczy o uszkodzeniu nerek i zwykle ustępuje samoistnie. Białkomocz ortostatyczny (posturalny) – występuje głównie u dzieci i młodzieży. Białko pojawia się w moczu w ciągu dnia, a znika po nocy spędzonej w pozycji leżącej. Ma łagodny przebieg i nie wymaga leczenia. Białkomocz kłębuszkowy – wynika z uszkodzenia kłębuszków nerkowych, które odpowiadają za filtrację krwi. W tej grupie wyróżniamy: białkomocz selektywny (utrata głównie małych białek (np. albumin) - zwykle w mniej zaawansowanych chorobach) i nieseektywny (utrata różnych typów białek, także większych cząsteczek - świadczy o poważniejszym uszkodzeniu nerek). Białkomocz cewkowy – spowodowany uszkodzeniem cewek nerkowych, które nie są w stanie prawidłowo wchłaniać przefiltrowanych białek. Występuje m.in. w toksycznych uszkodzeniach nerek czy chorobach metabolicznych. Białkomocz z przeładowania (nadmiarowy) – pojawia się, gdy we krwi występuje nadmiar pewnych białek (np. w szpiczaku mnogim – białko Bence’a-Jonesa), które przenikają do moczu mimo prawidłowej pracy nerek. Białkomocz mieszany – zawiera cechy kilku typów jednocześnie i wskazuje na złożony mechanizm powstawania, często przy ciężkich i przewlekłych chorobach nerek. Rozpoznanie rodzaju białkomoczu wymaga dokładnych badań – m.in. analizy ogólnej moczu, pomiaru dobowej utraty białka oraz badań laboratoryjnych krwi. Białko w moczu objawy Obecność białka w moczu, zwłaszcza we wczesnym stadium, często przebiega bezobjawowo i jest wykrywana jedynie podczas badania ogólnego moczu. W miarę postępu choroby, gdy białkomocz osiąga wyższe wartości, mogą pojawić się niespecyficzne objawy wynikające z utraty białek osoczowych i pogarszającej się funkcji nerek. Dochodzi wtedy m.in. do zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej, spadku ciśnienia onkotycznego krwi i zatrzymywania płynów w organizmie. U pacjentów mogą występować również objawy ogólne związane z toczącym się stanem zapalnym lub współistniejącą chorobą nerek. Obrzęki Pieniący się mocz Zmniejszona ilość moczu Uczucie zmęczenia Nadciśnienie tętnicze
czytajEwa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Ból stawów to problem zdrowotny, który może znacząco obniżyć jakość życia i ograniczać codzienną aktywność. Objawia się dyskomfortem, sztywnością, obrzękiem, a niekiedy także zaczerwienieniem w obrębie stawów. Może mieć charakter ostry lub przewlekły, a jego przyczyny upatruje się w przeciążeniach mechanicznych, chorobach zapalnych oraz zmianach zwyrodnieniowych. Podstawowe znaczenie w redukcji bólu ma trafna diagnoza oraz odpowiednio dobrane leczenie, które może obejmować zarówno farmakoterapię, jak i domowe sposoby. Nie bez znaczenia jest również profilaktyka, która pozwala ograniczyć ryzyko nawrotów oraz spowolnić postęp dolegliwości. Jak bolą stawy? Ból stawów może przyjmować różne formy, w zależności od jego przyczyny i lokalizacji. Najczęściej opisywany jest jako uczucie sztywności, kłucia, pieczenia lub tępego, rozlanego bólu, który nasila się podczas ruchu lub obciążenia stawu. W niektórych przypadkach może występować również ból spoczynkowy, szczególnie w nocy lub nad ranem, co jest charakterystyczne dla chorób zapalnych, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów. Dolegliwości mogą obejmować jeden lub kilka stawów, a ich nasilenie bywa zmienne – od łagodnego dyskomfortu po silny, unieruchamiający ból. Często towarzyszą im objawy dodatkowe, takie jak obrzęk, zaczerwienienie, ograniczenie zakresu ruchu czy uczucie przeskakiwania w stawie. Charakter bólu może stanowić istotną wskazówkę diagnostyczną i pomóc w ustaleniu jego źródła. Ból stawów przyczyny Ból stawów może wynikać z czynników mechanicznych, zapalnych lub zwyrodnieniowych. Jedną z najczęstszych przyczyn są choroby zwyrodnieniowe stawów, które pojawiają się wraz z wiekiem, na skutek zużycia chrząstki stawowej. Równie często ból stawów towarzyszy stanom zapalnym, takim jak reumatoidalne zapalenie stawów, dna moczanowa czy toczeń rumieniowaty układowy. Dolegliwości mogą być również efektem urazów – skręceń, zwichnięć czy przeciążeń związanych z intensywną aktywnością fizyczną. Czasami ból stawów ma charakter wtórny i towarzyszy innym schorzeniom ogólnoustrojowym. Najczęstsze przyczyny bólu stawów: choroba zwyrodnieniowa stawów, reumatoidalne zapalenie stawów i inne choroby autoimmunologiczne, dna moczanowa (podagra), urazy mechaniczne: skręcenia, zwichnięcia, przeciążenia, infekcje wirusowe lub bakteryjne, zaburzenia metaboliczne i hormonalne.
czytajEwa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Hemoroidy to wstydliwe schorzenie związane z poszerzeniem naczyń żylnych w okolicach odbytu. Jeśli nie zostanie odpowiednio wcześnie rozpoznane i leczone, mogą powodować dyskomfort, ból, a nawet poważne komplikacje. Znajomość czynników sprzyjających ich powstawaniu pomoże w profilaktyce, a świadomość dostępnych metod leczenia – zarówno domowych, jak i farmakologicznych – może przynieść szybką ulgę i poprawić komfort życia. Co to są hemoroidy? Hemoroidy to naturalnie występujące struktury naczyniowe zlokalizowane w kanale odbytu Wyróżniamy hemoroidy zewnętrzne i hemoroidy wewnętrzne. Ich zadaniem jest wspomaganie kontroli wypróżniania. Gdy hemoroidy ulegają powiększeniu lub stanom zapalnym mamy do czynienia z rozwojem choroby hemoroidalnej, potocznie nazywanej żylakami odbytu. Objawy takie jak swędzenie, pieczenie, krwawienie czy ból podczas wypróżniania są sygnałem, że hemoroidy wymagają specjalistycznej diagnostyki i właściwego leczenia.
czytaj