20.03.2025
Oczy każdego dnia narażone są na szereg wyzwań – niebieskie światło, suche powietrze, czy nieodpowiednia – uboga w ważne dla oczu składniki odżywcze dieta. Aby zachować zdrowy wzrok i komfort widzenia warto wzbogacić codzienne odżywianie w produkty bogate w witaminy A, C, E, luteinę i kwasy omega-3, stosować regularne przerwy od ekranów oraz pielęgnować przesuszone oczy za pomocą nawilżających kropli do oczu z kwasem hialuronowym. Wprowadzone w porę zdrowe nawyki będą najlepszą inwestycją w dobrą kondycję oczu.
Tabletki na oczy to doskonałe wsparcie dla osób, które chcą zadbać o wzrok „od środka”. W ich składzie warto szukać witamin wspierających prawidłowe widzenie, luteiny, zeaksantyny oraz zdrowych kwasów tłuszczowych.
Regularne stosowanie suplementów wzbogaconych o te składniki może nie tylko poprawić kondycję oczu, ale również zapobiec rozwojowi takich schorzeń jak zwyrodnienie plamki żółtej (AMD) czy zaćma.
Dieta bogata we właściwe witaminy i składniki odżywcze wspiera utrzymanie zdrowia oczu oraz prawidłowe widzenie. Jedną z najważniejszych witamin w diecie na zdrowe oczy jest witamina A, która wspiera prawidłowe funkcjonowanie siatkówki i zapobiega problemom z widzeniem o zmierzchu, tzw. kurzej ślepocie. Nie mniej istotna jest witamina C, silny antyoksydant, który chroni oczy przed szkodliwym działaniem wolnych rodników i zmniejsza ryzyko rozwoju zaćmy. Kolejnym niezbędnym składnikiem są witaminy z grupy B, szczególnie B2 i B6, które wspomagają zdrowie nerwu wzrokowego i mogą łagodzić objawy zmęczenia oczu. Warto także sięgnąć po produkty bogate w witaminę E, która wspiera ochronę komórek oka przed uszkodzeniami oksydacyjnymi.
Dla prawidłowego widzenia niezwykle ważne są również luteina i zeaksantyna – naturalne karotenoidy, które filtrują szkodliwe światło niebieskie i chronią plamkę żółtą przed degeneracją. Luteina to jeden z najważniejszych składników odżywczych dla zdrowia oczu. Odgrywa szczególnie ważną rolę w ochronie siatkówki i plamki żółtej – obszaru odpowiedzialnego za ostrość widzenia. Ten naturalny karotenoid działa jak filtr ochronny, pochłaniając szkodliwe promieniowanie niebieskie emitowane przez ekrany komputerów, telefonów czy światło słoneczne. Luteina jest również silnym antyoksydantem, który neutralizuje wolne rodniki, zmniejszając ryzyko uszkodzeń w obrębie oka i opóźniając rozwój chorób takich jak zwyrodnienie plamki żółtej, czy zaćma. Ponieważ organizm nie produkuje luteiny samodzielnie, jej odpowiednia ilość musi być dostarczana wraz z dietą. Najlepszymi źródłami luteiny są zielone warzywa liściaste, takie jak szpinak, jarmuż i brokuły, a także żółtka jaj czy papryka. W przypadku niedoborów lub zwiększonego narażenia na czynniki szkodliwe warto sięgnąć po suplementy zawierające luteinę.
Kwasy omega-3, zwłaszcza DHA (kwas dokozaheksaenowy) i EPA (kwas eikozapentaenowy), to zdrowe tłuszcze, które wpływają pozytywnie na utrzymanie zdrowia oczu. DHA jest głównym składnikiem siatkówki oka i wspiera jej prawidłowe funkcjonowanie, poprawiając ostrość widzenia oraz chroniąc przed zwyrodnieniem plamki żółtej. Omega-3 mają również właściwości przeciwzapalne, dzięki czemu pomagają redukować podrażnienia i zmniejszają ryzyko rozwoju zespołu suchego oka, dodatkowo, poprawiają jakość filmu łzowego, zapobiegając nadmiernemu parowaniu łez i dyskomfortowi. Źródła kwasów omega-3 to przede wszystkim tłuste ryby morskie, takie jak łosoś, makrela czy sardynki, a także orzechy włoskie i nasiona lnu. W przypadku niedoborów lub braku możliwości dostarczenia odpowiednich ilości tych składników z dietą warto sięgnąć po kapsułki z omega-3, które wspomagają zdrowie oczu i ogólną kondycję organizmu.
Prawidłowe przemywanie oczu to istotny, a często pomijany element codziennej higieny, który usuwa zanieczyszczenia, pomaga łagodzić podrażnienia i zapobiegać infekcjom. Do przemywania oczu najlepiej używać sterylnych preparatów, takich jak specjalistyczne płyny do higieny oczu, szczególnie roztwory z dodatkiem nawilżającego kwasu hialuronowego oraz wyciągów z rumianku czy świetlika, znanych z właściwości kojących i przeciwzapalnych. W przypadku podrażnień lub uczucia piasku pod powiekami można stosować sól fizjologiczną – jest ona bezpieczna i neutralna dla delikatnych tkanek oka. Należy unikać przemywania oczu wodą z kranu, która może zawierać zanieczyszczenia i drażniące związki chemiczne.
Uzupełnienie przemywania stanowią oczyszczające lub nawilżające krople do oczu, często nazywane „sztucznymi łzami”. Ich zadaniem jest usuwanie zanieczyszczeń i nawilżenie powierzchni oka oraz przywrócenie naturalnej warstwy ochronnej filmu łzowego. Preparaty te często zawierają kwas hialuronowy, który doskonale wiąże wodę, zapewniając długotrwałe uczucie komfortu. Krople nawilżające są dostępne w różnych formach, w tym w praktycznych, jednorazowych ampułkach, idealnych do codziennego użytku. Regularne stosowanie takich preparatów pomaga zapobiegać objawom zespołu suchego oka i chroni wzrok przed wpływem szkodliwych czynników zewnętrznych. Jeśli suchość oczu utrzymuje się mimo stosowania kropli, warto skonsultować się z okulistą, aby dobrać odpowiednią terapię lub wykluczyć poważniejsze schorzenia.
Gimnastyka oczu to prosty i skuteczny sposób na poprawę ich kondycji, zmniejszenie zmęczenia oraz wsparcie wzroku.
Regularne wykonywanie takich ćwiczeń nie tylko odciąża oczy, ale także poprawia ich wytrzymałość i koncentrację.
Bibliografia:
PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Biegunka to stan charakteryzujący się częstymi i luźnymi wypróżnieniami. Jest to objaw różnych problemów zdrowotnych, takich jak infekcje bakteryjne, wirusowe lub pasożytnicze, reakcje alergiczne, stres, niestrawność pokarmowa lub zatrucie, czy też choroby przewlekłe, takie jak choroba trzewna czy zespół jelita drażliwego. Biegunka objawy Objawy biegunki mogą różnić się w zależności od przyczyny i stopnia nasilenia. Typowe symptomy obejmują: luźne stolce o płynnej konsystencji, częste wypróżnianie, dyskomfort, skurcze lub ból w okolicach brzucha, wzdęcia związane z nadmierną produkcją gazów w jelitach, nudności, nudności i wymioty - w przypadku poważniejszych zakażeń lub toksycznej biegunki, gorączkę (np. w przebiegu biegunki infekcyjnej), ogólne osłabienie i odwodnienie, brak apetytu. Rodzaje i przyczyny biegunki Typy biegunek zależą w głównej mierze od czynników wywołujących rozwolnienie. Wyróżnia się: biegunkę infekcyjną, biegunkę podróżnych, biegunkę pokarmową, reakcyjną stresową i przewlekłą. Biegunka infekcyjna spowodowana jest kontaktem z patogenami (bakteriami, wirusami lub pasożytami). Biegunkę infekcyjną wywołać mogą zakażenia rotawirusowe, salmonelloza, czy np. infekcje E. Coli. Biegunka podróżnych występuje u osób podróżujących do regionów o innym klimacie lub nietypowych warunkach higienicznych. Biegunka pokarmowa wywołana jest spożyciem pokarmów lub wody zanieczyszczonych bakteriami, wirusami lub toksynami. Biegunka jako objaw alergii na określone pokarmy lub składniki pokarmowe. Biegunka stresowa wynika z intensywnego stresu lub długotrwałego emocjonalnego napięcia. Biegunka przewlekła natomiast to trwające dłużej niż kilka tygodni rozwolnienie, które może być objawem chorób przewlekłych, takich jak choroba trzewna czy nadwrażliwe jelita.
czytajEwa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Skóra naczynkowa charakteryzuje się delikatnymi, cienkimi naczynkami krwionośnymi tuż pod powierzchnią skóry, które mogą łatwo pękać, tworząc zaczerwienienia i widoczne szczególnie na policzkach, nosie lub w okolicach dekoltu teleangiektazje - tzw. „pajączki”. Cera naczynkowa jest wrażliwa, skłonna do podrażnień i łatwo reaguje na zmiany temperatury, silne kosmetyki, stres czy nieodpowiednią pielęgnację. Pielęgnacja tego typu cery powinna zatem nie tylko redukować widoczne zmiany, ale także wzmacniać jej barierę ochronną, by zapobiec powstawaniu kolejnych „pajączków”. Popękane naczynka na twarzy – przyczyny Pękające naczynka to najczęściej wynik osłabienia naturalnej odporności skóry oraz ścianek naczyń krwionośnych. Do powstawania pajączków przyczyniać się mogą także nieodpowiednia pielęgnacja z zastosowaniem niewłaściwych kosmetyków, nadmierna ekspozycja na słońce czy gwałtowne zmiany temperatury, np. przejście z zimna do ciepłego pomieszczenia. Na pogorszenia kondycji cery naczynkowej wpływać może również styl życia – przewlekły stres, palenie papierosów czy spożywanie alkoholu.
czytajEwa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Zapalenie pęcherza to jedna z najczęściej występujących infekcji układu moczowego, która może dotknąć zarówno kobiet jak i mężczyzn niezależnie od wieku. Choroba ta jest najczęściej wynikiem zakażenia bakteryjnego i objawia się zazwyczaj częstym oddawaniem moczu z uczuciem niepełnego opróżnienia pęcherza oraz bólem i pieczeniem przy mikcji. Wczesne rozpoznanie i odpowiednie leczenie przyniosą szybką ulgę oraz zapobiegną rozprzestrzenianiu się infekcji i powikłaniom. Objawy zapalenia pęcherza Najczęstsze symptomy zapalenia to parcie na pęcherz, nawet jeśli jest on tylko częściowo wypełniony, oraz ból lub pieczenie przy mikcji. Inne objawy to mętny, czasami nieprzyjemnie pachnący mocz, a także krwiomocz, który może pojawić się w bardziej zaawansowanych przypadkach infekcji. Dodatkowo osoba cierpiąca na zapalenie pęcherza może odczuwać ból w dolnej części brzucha lub w okolicach miednicy, będący wynikiem stanu zapalnego. W niektórych przypadkach mogą wystąpić także ogólne objawy infekcji, takie jak gorączka, osłabienie i nudności. Częste parcie na mocz – uczucie potrzeby częstego oddawania moczu, nawet przy niewielkiej ilości. Uczucie niepełnego opróżnienia pęcherza – mimo oddania moczu nadal występuje potrzeba skorzystania z toalety. Ból i pieczenie przy oddawaniu moczu – uczucie dyskomfortu, pieczenia lub kłucia podczas mikcji.Ból w podbrzuszu – uczucie ucisku lub bólu w dolnej części brzucha. Zmiana koloru i zapachu moczu – może być mętny, ciemniejszy lub mieć nieprzyjemny zapach. Obecność krwi w moczu – rzadziej występujący objaw, ale możliwy przy bardziej zaawansowanym stanie zapalnym. Podwyższona temperatura ciała – w niektórych przypadkach może pojawić się stan podgorączkowy.
czytajEwa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Otyłość brzuszna to złożony problem, który może być wynikiem interakcji wielu różnych czynników. Osoby z nadmierną ilością tkanki tłuszczowej w okolicy brzucha mogą być bardziej narażone na ryzyko wystąpienia poważnych schorzeń, takich jak choroby serca, udary mózgu, cukrzyca typu 2 i niektóre rodzaje nowotworów, dlatego tak ważne jest prowadzenie zdrowego stylu życia, który obejmuje zrównoważoną dietę, regularną aktywność fizyczną oraz unikanie czynników ryzyka, które mogą sprzyjać otyłości. Otyłość brzuszna przyczyny Otyłość brzuszna, nazywana również otyłością centralną lub otyłością typu jabłko, to stan, w którym nadmiar tkanki tłuszczowej gromadzi się głównie w okolicy brzucha. Przyczyny tego rodzaju otyłości są zazwyczaj wieloczynnikowe i mogą obejmować nieprawidłową dietę i niewystarczającą aktywność fizyczną, genetykę, zaburzenia metaboliczne, a także wiek i niezdrowe nawyki. Spożywanie zbyt dużej ilości kalorii w stosunku do zapotrzebowania energetycznego organizmu, szczególnie w połączeniu z brakiem regularnej aktywności fizycznej, może prowadzić do gromadzenia się tkanki tłuszczowej w okolicach brzucha. Czynniki dziedziczne mogą predysponować do otyłości brzusznej. Istnieją geny, które mogą wpływać na sposób, w jaki organizm magazynuje tłuszcz, oraz na to, gdzie w organizmie tkanka tłuszczowa jest gromadzona. Długotrwały stres może prowadzić do wzrostu poziomu kortyzolu, hormonu stresu, który z kolei może zwiększać skłonność do odkładania się tłuszczu w okolicy brzucha. Spożywany w nadmiarze alkohol może przyczyniać się do odkładania się tłuszczu w okolicy brzucha, tworząc tzw. "oponkę". Zaburzenia takie jak insulinooporność, cukrzyca typu 2 i zespół metaboliczny mogą sprzyjać gromadzeniu się tłuszczu. Dieta bogata w cukry proste i przetworzone produkty spożywcze może przyczynić się do nadmiernego wzrostu masy ciała, w tym także otyłości brzusznej. Brak odpowiedniej ilości snu może zakłócać równowagę hormonalną organizmu, co może prowadzić do wzrostu apetytu i zwiększonego odkładania się tłuszczu. Z wiekiem zmienia się sposób, w jaki organizm magazynuje tłuszcz, co może prowadzić do otyłości brzusznej, zwłaszcza u osób starszych.
czytaj