20.05.2025
Atopowe zapalenie skóry (AZS) to przewlekła choroba zapalna, która choć najczęściej pojawia się w dzieciństwie, może wystąpić również u osób dorosłych. Objawy AZS, takie jak suchość, swędzenie i zaczerwienienie skóry mogą znacząco wpłynąć zarówno na fizyczny, jak i emocjonalny komfort życia. Właściwe rozpoznanie oraz odpowiednie leczenie i pielęgnacja skóry atopowej pomogą złagodzić uciążliwe objawy i zapobiec nawrotom choroby.
Atopowe zapalenie skóry objawia się zazwyczaj suchością, wysypką, zaczerwienieniem skóry oraz świądem i zwiększoną wrażliwością na czynniki zewnętrzne, a nasilenie tych dolegliwości może zmieniać się w zależności od wieku pacjenta i etapu choroby.
Diagnostyka atopowego zapalenia skóry (AZS) zaczyna się zazwyczaj od szczegółowego wywiadu lekarskiego oraz oceny objawów klinicznych. Lekarz dermatolog zwraca uwagę na historię choroby, uwzględniając zarówno ewentualne przypadki AZS w rodzinie, jak i obecność innych chorób alergicznych, takich jak astma czy katar sienny, których współistnienie może pomóc w postawieniu diagnozy. Podczas wizyty lekarz przeprowadza dokładne badanie skóry, zwracając uwagę na charakterystyczne zmiany skórne, takie jak suchość, zaczerwienienie, swędzenie czy wypryski. Na tej podstawie może zlecić dodatkowe testy, aby potwierdzić diagnozę lub wykluczyć inne choroby dermatologiczne. Do najczęstszych badań stosowanych w diagnostyce AZS należą testy alergiczne, takie jak testy skórne lub badania krwi, które pozwalają określić wrażliwość organizmu na określone alergeny. W niektórych przypadkach lekarz może również zalecić wykonanie biopsji skóry, szczególnie w przypadkach trudniejszych do zdiagnozowania.
Chociaż nie ma jednego sposobu na całkowite wyleczenie AZS, odpowiednia terapia może znacząco złagodzić objawy i poprawić komfort życia. Jak leczyć atopowe zapalenie skóry? Podstawą są zarówno działania farmakologiczne, jak i zmiany w codziennej pielęgnacji oraz odżywianiu.
Emolienty to podstawa pielęgnacji skóry atopowej. Ich zadaniem jest nawilżenie, odbudowa bariery ochronnej skóry oraz złagodzenie objawów związanych z AZS. Właściwie dobrany balsam lub krem na atopowe zapalenie skóry pomoże w walce z suchością, swędzeniem i podrażnieniami. Emolienty należy stosować regularnie, najlepiej po każdym kontakcie z wodą – po kąpieli, prysznicu czy myciu rąk.
Choć domowe sposoby nie zastępują profesjonalnej terapii, mogą stanowić cenne uzupełnienie codziennej pielęgnacji skóry atopowej.
Dieta ma istotny wpływ na przebieg atopowego zapalenia skóry (AZS), a odpowiednie zmiany w jadłospisie mogą pomóc w łagodzeniu objawów oraz zmniejszeniu częstotliwości zaostrzeń. Choć nie ma jednej, uniwersalnej diety dla wszystkich osób z AZS, istnieje lista produktów, które mogą nasilać objawy choroby, a należą do nich między innymi alergeny, produkty bogate w histaminę, gluten, cukry proste i konserwanty, a także sól i ostre przyprawy.
Każda osoba z AZS może reagować inaczej na różne produkty spożywcze. Prowadzenie dziennika żywieniowego pozwoli zaobserwować, które pokarmy mają negatywny wpływ na skórę, by następnie z pomocą dermatologa lub dietetyka stworzyć plan żywieniowy, który będzie wspomagał leczenie atopowego zapalenia skóry i poprawiał jakość życia.
Bibliografia:
PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Ukąszenie kleszcza może prowadzić do poważnych chorób, takich jak borelioza czy kleszczowe zapalenie mózgu. Wczesne rozpoznanie objawów i szybkie rozpoczęcie leczenia pomogą uniknąć groźnych powikłań i przyspieszy powrót do zdrowia, a właściwa ochrona zapobiegnie ponownym ugryzieniom.
czytajZuzanna Panuszewska
Mgr kosmetologii
Skuteczna pielęgnacja skóry to inwestycja w jej kondycję i piękny wygląd. Innowacyjne receptury z kwasem hialuronowym i witaminą C oferują naturalne rozwiązania, które poprawiają nawilżenie, regenerację oraz ochronę skóry. Dzięki tym składnikom cera odzyskuje zdrowy i promienny wygląd. Nowoczesna pielęgnacja dopasowana do potrzeb Twojej skóry Każda skóra ma swoje potrzeby. Odpowiednia pielęgnacja jest kluczem do zachowania jej zdrowia i pięknego wyglądu. Współczesne preparaty pielęgnacyjne, bogate w kwas hialuronowy, witaminę C oraz inne substancje aktywne, dostosowują się do indywidualnych problemów skórnych, takich jak odwodnienie, rumień, przebarwienia, utrata jędrności czy skłonność do podrażnień. Innowacyjne formuły gwarantują skuteczną pielęgnację, dbając o potrzeby nawet najbardziej wymagającej skóry.
czytajEwa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Atopowe zapalenie skóry (AZS) to przewlekła choroba zapalna, która choć najczęściej pojawia się w dzieciństwie, może wystąpić również u osób dorosłych. Objawy AZS, takie jak suchość, swędzenie i zaczerwienienie skóry mogą znacząco wpłynąć zarówno na fizyczny, jak i emocjonalny komfort życia. Właściwe rozpoznanie oraz odpowiednie leczenie i pielęgnacja skóry atopowej pomogą złagodzić uciążliwe objawy i zapobiec nawrotom choroby. AZS objawy Atopowe zapalenie skóry objawia się zazwyczaj suchością, wysypką, zaczerwienieniem skóry oraz świądem i zwiększoną wrażliwością na czynniki zewnętrzne, a nasilenie tych dolegliwości może zmieniać się w zależności od wieku pacjenta i etapu choroby. Suchość skóry – skóra staje się szorstka, przesuszona i skłonna do łuszczenia. Brak odpowiedniego nawilżenia może prowadzić do pęknięć naskórka i pogłębienia dolegliwości. Swędzenie – przewlekły świąd to jeden z głównych objawów AZS. Intensywne drapanie może prowadzić do pogorszenia stanu skóry, a także do powstawania ran i infekcji. Zaczerwienienie i stany zapalne – skóra w miejscach dotkniętych AZS staje się czerwona, podrażniona i może puchnąć. Zmiany te często występują na twarzy, łokciach, kolanach, a także na dłoniach i stopach. Wysypki i wypryski – zmiany skórne przybierają formę drobnych pęcherzyków, grudek, a czasem sączących się ranek, które mogą pojawić się w wyniku zaostrzenia choroby. Zwiększona wrażliwość na czynniki zewnętrzne – osoby z AZS często skarżą się na reakcje skórne na kosmetyki, detergenty, zmiany temperatury, stres czy alergeny.
czytajEwa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Nietrzymanie moczu, chociaż kojarzone głównie z problemami zdrowotnymi kobiet, stanowi również istotny problem dla wielu mężczyzn. Nie tylko wpływa ono negatywnie na jakość życia, ale również może być sygnałem różnych schorzeń układu moczowego oraz systemu nerwowego. Znajomość przyczyn inkontynencji, dostępnych formom diagnostyki, profesjonalnego leczenia, domowych metod zapobiegania nietrzymaniu moczu oraz sposobów na zachowanie higieny może pomóc mężczyznom odzyskać kontrolę nad swoim zdrowiem i ułatwić codzienne funkcjonowanie. Nietrzymanie moczu przyczyny Nietrzymanie moczu u mężczyzn, zwane również inkontynencją moczową, może wynikać między innymi z osłabienia mięśni dnia miednicy, chorób prostaty i schorzeń neurologicznych, otyłości, infekcji dróg moczowych, a także może być efektem ubocznym zabiegów chirurgicznych. Wyróżnia się 3 rodzaje nietrzymania moczu (wysiłkowe nietrzymanie moczu, nietrzymanie moczu z nagłym parciem i nietrzymanie moczu z przepełnienia), a każdy z nich może mieć inne przyczyny i objawy, choć wspomnieć należy, że istnieje także "mieszane nietrzymanie moczu", które obejmuje kombinację dwóch lub więcej rodzajów, np. połączenie wysiłkowego nietrzymania moczu z nagłym parciem na pęcherz. Najczęstsze przyczyny nietrzymania moczu u mężczyzn: osłabione mięśnie dna miednicy, problemy z prostatą, takie jak przerost prostaty czy rak prostaty, choroby neurologiczne, np. udar mózgu, stwardnienie rozsiane czy uszkodzenia rdzenia kręgowego, efekt uboczny operacji w obrębie miednicy, zwłaszcza tych związanych z prostatą czy pęcherzem, nadwaga i otyłość zwiększająca nacisk na pęcherz moczowy. Nietrzymanie moczu objawy Wyciek to główny objaw nietrzymania moczu. Może to być łagodne przeciekanie podczas śmiechu, kaszlu, kichania lub intensywnego wysiłku fizycznego, a także całkowite niekontrolowane opróżnianie pęcherza moczowego. Niektórzy mężczyźni z nietrzymaniem moczu mogą doświadczać także nocnego moczenia podczas snu. Nietrzymanie moczu może objawiać się także nagłą, trudną do opanowania potrzebą nawet jeśli ilość moczu jest niewielka — może to wynikać z nadreaktywności pęcherza. Nietrzymaniu moczu może czasem towarzyszyć ból lub dyskomfort w okolicy pęcherza lub miednicy.
czytaj