Parcie na pęcherz i uczucie niepełnego wypróżnienia to objawy mogące zwiastować zapalenie pęcherza. Dostępne bez recepty antybiotyki oraz zapobiegające nawrotom infekcji suplementy z żurawiną znajdziesz w Aptece Centralnej.

28.04.2025

Zapalenie pęcherza – objawy, przyczyny, leczenie i sposoby zapobiegania infekcji

Zapalenie pęcherza to jedna z najczęściej występujących infekcji układu moczowego, która może dotknąć zarówno kobiet jak i mężczyzn niezależnie od wieku. Choroba ta jest najczęściej wynikiem zakażenia bakteryjnego i objawia się zazwyczaj częstym oddawaniem moczu z uczuciem niepełnego opróżnienia pęcherza oraz bólem i pieczeniem przy mikcji. Wczesne rozpoznanie i odpowiednie leczenie przyniosą szybką ulgę oraz zapobiegną rozprzestrzenianiu się infekcji i powikłaniom. 

Objawy zapalenia pęcherza

Najczęstsze symptomy zapalenia to parcie na pęcherz, nawet jeśli jest on tylko częściowo wypełniony, oraz ból lub pieczenie przy mikcji. Inne objawy to mętny, czasami nieprzyjemnie pachnący mocz, a także krwiomocz, który może pojawić się w bardziej zaawansowanych przypadkach infekcji. Dodatkowo osoba cierpiąca na zapalenie pęcherza może odczuwać ból w dolnej części brzucha lub w okolicach miednicy, będący wynikiem stanu zapalnego. W niektórych przypadkach mogą wystąpić także ogólne objawy infekcji, takie jak gorączka, osłabienie i nudności

  • Częste parcie na mocz – uczucie potrzeby częstego oddawania moczu, nawet przy niewielkiej ilości.
  • Uczucie niepełnego opróżnienia pęcherza – mimo oddania moczu nadal występuje potrzeba skorzystania z toalety.
  • Ból i pieczenie przy oddawaniu moczu – uczucie dyskomfortu, pieczenia lub kłucia podczas mikcji.
    Ból w podbrzuszu – uczucie ucisku lub bólu w dolnej części brzucha.
  • Zmiana koloru i zapachu moczu – może być mętny, ciemniejszy lub mieć nieprzyjemny zapach.
  • Obecność krwi w moczu – rzadziej występujący objaw, ale możliwy przy bardziej zaawansowanym stanie zapalnym.
  • Podwyższona temperatura ciała – w niektórych przypadkach może pojawić się stan podgorączkowy.

Zapalenie pęcherza przyczyny

Zapalenie pęcherza moczowego najczęściej wywoływane jest przez bakterie Escherichia coli (E. Coli), ale przyczyną infekcji może być także niewłaściwa higiena, kamica nerkowa, cukrzyca, zaburzenia hormonalne oraz czynniki zewnętrzne.

  • Bakteria Escherichia coli, czyli pałeczka okrężnicy naturalnie znajduje się w jelicie grubym, a jej przedostanie się do pęcherza moczowego może nastąpić na skutek nieprawidłowej higieny. Zakażenie bakterią E. Coli to najczęstsza przyczyna infekcji u kobiet, które mają krótszą cewkę moczową, co ułatwia bakteriom dostęp do pęcherza.
  • Kamienie nerkowe mogą uszkodzić ściany pęcherza i sprzyjać rozwojowi bakterii.
  • Cukrzyca obniża odporność organizmu, co zwiększa ryzyko infekcji.
  • Zaburzenia hormonalne, zwłaszcza w okresie menopauzy, mogą także wpłynąć na zmniejszoną odporność układu moczowego, co zwiększa podatność na infekcje.
  • Wzrost ryzyka może wynikać także z częstego zatrzymywania moczu oraz czynników zewnętrznych (używanie drażniących substancji chemicznych, zimno, noszenie nieprzepuszczającej powietrza bielizny i zbyt obcisłej odzieży).

Jak leczyć zapalenie pęcherza?

Leczenie zapalenia pęcherza moczowego zależy od stopnia zaawansowania infekcji oraz jej przyczyny. W przypadku łagodnych objawów lekarz może zalecić antybiotyki, które skutecznie eliminują bakterie odpowiedzialne za stan zapalny. Najczęściej stosowanym antybiotykiem na zapalenie pęcherza jest furagina, która hamuje rozwój i rozmnażanie bakterii, eliminując je z układu moczowego oraz działa przeciwzapalnie, redukując objawy takie jak pieczenie, ból i częste parcie na mocz. Skoncentrowane działanie w drogach moczowych sprawia, że furagina skutecznie zwalcza infekcję bez wpływu na całą florę bakteryjną organizmu. Ważne jest, aby przeprowadzić pełną kurację, nawet jeśli objawy ustąpią wcześniej, co pozwoli zapobiec nawrotom infekcji. Poza antybiotykiem konieczne może być stosowanie preparatów wspomagających leczenie, takich jak leki przeciwbólowe lub przeciwzapalne, które pomogą złagodzić ból i dyskomfort związany z infekcją. W przypadku cięższych zakażeń konieczna może okazać się hospitalizacja oraz antybiotykoterapia dożylna. Poza farmaceutykami należy także zadbać o właściwe nawodnienie i odpowiednią higienę intymną oraz unikać czynników, które mogą sprzyjać rozwojowi bakterii, takich jak noszenie obcisłej odzieży czy długotrwałe zatrzymywanie moczu. Właściwe leczenie i profilaktyka pozwolą skutecznie pokonać infekcję i zmniejszyć ryzyko nawrotów.

Domowe sposoby na zapalenie pęcherza 

Chociaż zapalenie pęcherza wymaga leczenia farmakologicznego, istnieje także kilka domowych metod, które mogą wspomóc proces leczenia i złagodzić nieprzyjemne objawy. 

  • Picie wody – odpowiednie nawodnienie pomaga wypłukać bakterie z dróg moczowych, co przyspiesza ich usunięcie z organizmu.
  • Herbatki ziołowe - pokrzywa, krwawnik pospolity i skrzyp polny wykazują działanie przeciwzapalne i moczopędne. Regularne picie naparów z tych ziół może przyspieszyć leczenie i zapobiec nawrotom infekcji.
  • Sok z żurawiny oraz suplementy diety zawierające D-mannozę - będą zapobiegać przyleganiu bakterii do ścianek pęcherza, co może wspomóc leczenie infekcji.
  • Nasiadówki na pęcherz - ciepła kąpiel z dodatkiem ziół, takich jak szałwia, rumianek, nagietek czy kora dębu zadziała rozluźniająco, przeciwzapalnie i antybakteryjnie, pomoże złagodzić ból oraz pieczenie podczas oddawania moczu, ukoi podrażnienia i będzie wspierać regenerację błon śluzowych.
  • Ciepłe okłady – ciepły kompres żelowy lub termofor przyłożony do podbrzusza mogą pomóc złagodzić ból i uczucie pieczenia, poprawiając komfort pacjenta. 

Nawracające zapalenie pęcherza – jak mu zapobiegać

Problem nawracającego zapalenia pęcherza dotyczy szczególnie osób z osłabionym układem odpornościowym lub z predyspozycjami do infekcji układu moczowego. Aby skutecznie zapobiegać nawrotom, należy przede wszystkim właściwie dbać o higienę intymną, pić dużo wody, regularnie opróżniać pęcherz oraz stosować suplementację wspierającą zdrowie dróg moczowych.

  • Higiena intymna jest szczególnie istotna w profilaktyce zapalenia pęcherza u kobiet. Zaleca się, aby panie podmywały się zawsze w kierunku od przodu do tyłu, co pozwoli uniknąć przenoszenia bakterii z odbytu do cewki moczowej. 
  • Nie bez znaczenia jest także wybór odpowiednich kosmetyków – płyn do higieny intymnej dla osób cierpiących na nawracające zakażenia dróg moczowych powinien mieć niskie pH, które pomoże utrzymać kwaśne środowisko, chroniące przed rozwojem bakterii, zawierać kwas mlekowy wspierający naturalną florę bakteryjną pochwy oraz ekstrakty roślinne, takie jak rumianek, nagietek, aloes czy szałwia, które działają łagodząco i przeciwzapalnie.
  • Zwlekanie z oddaniem moczu zwiększa ryzyko rozwoju infekcji, dlatego należy regularnie opróżniać pęcherz. Szczególnie ważne jest oddanie moczu po stosunku, co pomoże wypłukać bakterie, które mogły dostać się do cewki moczowej podczas kontaktu intymnego.
  • Właściwe nawodnienie, zwłaszcza częste picie czystej wody, pomaga wypłukać bakterie z dróg moczowych.
  • Stosowanie preparatów wspomagających, takich jak D-mannoza, wyciągi z żurawiny utrudni bakteriom przyleganie do ścianek pęcherza.
  • Zioła moczopędne zwiększając ilość wydalanego moczu pomogą wypłukać bakterie, które mogą prowadzić do infekcji.

Osoby podatne na nawracające infekcje powinny także skonsultować się lekarzem, który może zlecić odpowiednią profilaktykę, np. leki zwiększające odporność na zakażenia dróg moczowych (szczepionka na zapalenie pęcherza).

Bibliografia:

  1. Duława J., Zakażenia układu moczowego jako problem interdyscyplinarny. Podręcznik dla lekarzy i pielęgniarek, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach, Katowice 2022.
  2. Holecki M., Duława J., Hryniewicz W., Imiela J., Klinger M., Pawlik K., Wanke-Ryt M., Rekomendacje diagnostyki, terapii i profilaktyki zakażeń układu moczowego u dorosłych, Narodowy Instytut Leków, Warszawa, 2015.
  3. Poletajew S., Leczenie nawrotowych niepowikłanych zakażeń układu moczowego, Przegląd Urologiczny, 2016.
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ewa Rutkowska-Król – redaktor naczelna z ponad 10-letnim doświadczeniem, specjalizująca się w tworzeniu treści produktowych oraz artykułów o tematyce medycznej. Przez lata miała okazję współpracować z różnymi firmami z branży zdrowia i farmacji, dostarczając merytoryczne i angażujące teksty. Jej pasją jest przekształcanie skomplikowanych zagadnień medycznych w przystępne treści, które pomagają czytelnikom lepiej zrozumieć świat zdrowia i dbania o siebie.


PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ

Biegunka – przyczyny rozwolnienia, objawy i leczenie
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Biegunka – przyczyny rozwolnienia, objawy i leczenie

Biegunka to stan charakteryzujący się częstymi i luźnymi wypróżnieniami. Jest to objaw różnych problemów zdrowotnych, takich jak infekcje bakteryjne, wirusowe lub pasożytnicze, reakcje alergiczne, stres, niestrawność pokarmowa lub zatrucie, czy też choroby przewlekłe, takie jak choroba trzewna czy zespół jelita drażliwego.  Biegunka objawy Objawy biegunki mogą różnić się w zależności od przyczyny i stopnia nasilenia. Typowe symptomy obejmują:  luźne stolce o płynnej konsystencji, częste wypróżnianie, dyskomfort, skurcze lub ból w okolicach brzucha, wzdęcia związane z nadmierną produkcją gazów w jelitach, nudności, nudności i wymioty - w przypadku poważniejszych zakażeń lub toksycznej biegunki, gorączkę (np. w przebiegu biegunki infekcyjnej), ogólne osłabienie i odwodnienie, brak apetytu. Rodzaje i przyczyny biegunki Typy biegunek zależą w głównej mierze od czynników wywołujących rozwolnienie. Wyróżnia się: biegunkę infekcyjną, biegunkę podróżnych, biegunkę pokarmową, reakcyjną stresową i przewlekłą. Biegunka infekcyjna spowodowana jest kontaktem z patogenami (bakteriami, wirusami lub pasożytami). Biegunkę infekcyjną wywołać mogą zakażenia rotawirusowe, salmonelloza, czy np.  infekcje E. Coli. Biegunka podróżnych występuje u osób podróżujących do regionów o innym klimacie lub nietypowych warunkach higienicznych. Biegunka pokarmowa wywołana jest spożyciem pokarmów lub wody zanieczyszczonych bakteriami, wirusami lub toksynami. Biegunka jako objaw alergii na określone pokarmy lub składniki pokarmowe.  Biegunka stresowa wynika z intensywnego stresu lub długotrwałego emocjonalnego napięcia. Biegunka przewlekła natomiast to trwające dłużej niż kilka tygodni rozwolnienie, które może być objawem chorób przewlekłych, takich jak choroba trzewna czy nadwrażliwe jelita.

czytaj
Cera naczynkowa - jak wygląda i jak ją właściwie pielęgnować?
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Cera naczynkowa - jak wygląda i jak ją właściwie pielęgnować?

Skóra naczynkowa charakteryzuje się delikatnymi, cienkimi naczynkami krwionośnymi tuż pod powierzchnią skóry, które mogą łatwo pękać, tworząc zaczerwienienia i widoczne szczególnie na policzkach, nosie lub w okolicach dekoltu teleangiektazje - tzw. „pajączki”. Cera naczynkowa jest wrażliwa, skłonna do podrażnień i łatwo reaguje na zmiany temperatury, silne kosmetyki, stres czy nieodpowiednią pielęgnację. Pielęgnacja tego typu cery powinna zatem nie tylko redukować widoczne zmiany, ale także wzmacniać jej barierę ochronną, by zapobiec powstawaniu kolejnych „pajączków”. Popękane naczynka na twarzy – przyczyny Pękające naczynka to najczęściej wynik osłabienia naturalnej odporności skóry oraz ścianek naczyń krwionośnych. Do powstawania pajączków przyczyniać się mogą także nieodpowiednia pielęgnacja z zastosowaniem niewłaściwych kosmetyków, nadmierna ekspozycja na słońce czy gwałtowne zmiany temperatury, np. przejście z zimna do ciepłego pomieszczenia. Na pogorszenia kondycji cery naczynkowej wpływać może również styl życia – przewlekły stres, palenie papierosów czy spożywanie alkoholu.  

czytaj
Zapalenie pęcherza – objawy, przyczyny, leczenie i sposoby zapobiegania infekcji
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Zapalenie pęcherza – objawy, przyczyny, leczenie i sposoby zapobiegania infekcji

Zapalenie pęcherza to jedna z najczęściej występujących infekcji układu moczowego, która może dotknąć zarówno kobiet jak i mężczyzn niezależnie od wieku. Choroba ta jest najczęściej wynikiem zakażenia bakteryjnego i objawia się zazwyczaj częstym oddawaniem moczu z uczuciem niepełnego opróżnienia pęcherza oraz bólem i pieczeniem przy mikcji. Wczesne rozpoznanie i odpowiednie leczenie przyniosą szybką ulgę oraz zapobiegną rozprzestrzenianiu się infekcji i powikłaniom.  Objawy zapalenia pęcherza Najczęstsze symptomy zapalenia to parcie na pęcherz, nawet jeśli jest on tylko częściowo wypełniony, oraz ból lub pieczenie przy mikcji. Inne objawy to mętny, czasami nieprzyjemnie pachnący mocz, a także krwiomocz, który może pojawić się w bardziej zaawansowanych przypadkach infekcji. Dodatkowo osoba cierpiąca na zapalenie pęcherza może odczuwać ból w dolnej części brzucha lub w okolicach miednicy, będący wynikiem stanu zapalnego. W niektórych przypadkach mogą wystąpić także ogólne objawy infekcji, takie jak gorączka, osłabienie i nudności.  Częste parcie na mocz – uczucie potrzeby częstego oddawania moczu, nawet przy niewielkiej ilości. Uczucie niepełnego opróżnienia pęcherza – mimo oddania moczu nadal występuje potrzeba skorzystania z toalety. Ból i pieczenie przy oddawaniu moczu – uczucie dyskomfortu, pieczenia lub kłucia podczas mikcji.Ból w podbrzuszu – uczucie ucisku lub bólu w dolnej części brzucha. Zmiana koloru i zapachu moczu – może być mętny, ciemniejszy lub mieć nieprzyjemny zapach. Obecność krwi w moczu – rzadziej występujący objaw, ale możliwy przy bardziej zaawansowanym stanie zapalnym. Podwyższona temperatura ciała – w niektórych przypadkach może pojawić się stan podgorączkowy.

czytaj
Odchudzanie - jak schudnąć z brzucha?
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Odchudzanie - jak schudnąć z brzucha?

Otyłość brzuszna to złożony problem, który może być wynikiem interakcji wielu różnych czynników. Osoby z nadmierną ilością tkanki tłuszczowej w okolicy brzucha mogą być bardziej narażone na ryzyko wystąpienia poważnych schorzeń, takich jak choroby serca, udary mózgu, cukrzyca typu 2 i niektóre rodzaje nowotworów, dlatego tak ważne jest prowadzenie zdrowego stylu życia, który obejmuje zrównoważoną dietę, regularną aktywność fizyczną oraz unikanie czynników ryzyka, które mogą sprzyjać otyłości.  Otyłość brzuszna przyczyny Otyłość brzuszna, nazywana również otyłością centralną lub otyłością typu jabłko, to stan, w którym nadmiar tkanki tłuszczowej gromadzi się głównie w okolicy brzucha. Przyczyny tego rodzaju otyłości są zazwyczaj wieloczynnikowe i mogą obejmować nieprawidłową dietę i niewystarczającą aktywność fizyczną, genetykę, zaburzenia metaboliczne, a także wiek i niezdrowe nawyki. Spożywanie zbyt dużej ilości kalorii w stosunku do zapotrzebowania energetycznego organizmu, szczególnie w połączeniu z brakiem regularnej aktywności fizycznej, może prowadzić do gromadzenia się tkanki tłuszczowej w okolicach brzucha. Czynniki dziedziczne mogą predysponować do otyłości brzusznej. Istnieją geny, które mogą wpływać na sposób, w jaki organizm magazynuje tłuszcz, oraz na to, gdzie w organizmie tkanka tłuszczowa jest gromadzona. Długotrwały stres może prowadzić do wzrostu poziomu kortyzolu, hormonu stresu, który z kolei może zwiększać skłonność do odkładania się tłuszczu w okolicy brzucha. Spożywany w nadmiarze alkohol może przyczyniać się do odkładania się tłuszczu w okolicy brzucha, tworząc tzw. "oponkę". Zaburzenia takie jak insulinooporność, cukrzyca typu 2 i zespół metaboliczny mogą sprzyjać gromadzeniu się tłuszczu. Dieta bogata w cukry proste i przetworzone produkty spożywcze może przyczynić się do nadmiernego wzrostu masy ciała, w tym także otyłości brzusznej. Brak odpowiedniej ilości snu może zakłócać równowagę hormonalną organizmu, co może prowadzić do wzrostu apetytu i zwiększonego odkładania się tłuszczu. Z wiekiem zmienia się sposób, w jaki organizm magazynuje tłuszcz, co może prowadzić do otyłości brzusznej, zwłaszcza u osób starszych.

czytaj