Sucha, swędząca i zaczerwienia skóra to najczęstsze objawy AZS. Dostępne w Aptece Centralnej dermokosmetyki i emolienty złagodzą zmiany skórne i pomogą zapobiec nawrotom choroby.

20.05.2025

Atopowe Zapalenie Skóry co to, jakie daje objawy, i jakie są sposoby łagodzenia AZS?

Atopowe zapalenie skóry (AZS) to przewlekła choroba zapalna, która choć najczęściej pojawia się w dzieciństwie, może wystąpić również u osób dorosłych. Objawy AZS, takie jak suchość, swędzenie i zaczerwienienie skóry mogą znacząco wpłynąć zarówno na fizyczny, jak i emocjonalny komfort życia. Właściwe rozpoznanie oraz odpowiednie leczenie i pielęgnacja skóry atopowej pomogą złagodzić uciążliwe objawy i zapobiec nawrotom choroby.

AZS objawy

Atopowe zapalenie skóry objawia się zazwyczaj suchością, wysypką, zaczerwienieniem skóry oraz świądem i zwiększoną wrażliwością na czynniki zewnętrzne, a nasilenie tych dolegliwości może zmieniać się w zależności od wieku pacjenta i etapu choroby. 

  • Suchość skóry – skóra staje się szorstka, przesuszona i skłonna do łuszczenia. Brak odpowiedniego nawilżenia może prowadzić do pęknięć naskórka i pogłębienia dolegliwości.
  • Swędzenie – przewlekły świąd to jeden z głównych objawów AZS. Intensywne drapanie może prowadzić do pogorszenia stanu skóry, a także do powstawania ran i infekcji.
  • Zaczerwienienie i stany zapalne – skóra w miejscach dotkniętych AZS staje się czerwona, podrażniona i może puchnąć. Zmiany te często występują na twarzy, łokciach, kolanach, a także na dłoniach i stopach.
  • Wysypki i wypryski – zmiany skórne przybierają formę drobnych pęcherzyków, grudek, a czasem sączących się ranek, które mogą pojawić się w wyniku zaostrzenia choroby.
  • Zwiększona wrażliwość na czynniki zewnętrzne – osoby z AZS często skarżą się na reakcje skórne na kosmetyki, detergenty, zmiany temperatury, stres czy alergeny.

Atopia skóry diagnozowanie

Diagnostyka atopowego zapalenia skóry (AZS) zaczyna się zazwyczaj od szczegółowego wywiadu lekarskiego oraz oceny objawów klinicznych. Lekarz dermatolog zwraca uwagę na historię choroby, uwzględniając zarówno ewentualne przypadki AZS w rodzinie, jak i obecność innych chorób alergicznych, takich jak astma czy katar sienny, których współistnienie może pomóc w postawieniu diagnozy. Podczas wizyty lekarz przeprowadza dokładne badanie skóry, zwracając uwagę na charakterystyczne zmiany skórne, takie jak suchość, zaczerwienienie, swędzenie czy wypryski. Na tej podstawie może zlecić dodatkowe testy, aby potwierdzić diagnozę lub wykluczyć inne choroby dermatologiczne. Do najczęstszych badań stosowanych w diagnostyce AZS należą testy alergiczne, takie jak testy skórne lub badania krwi, które pozwalają określić wrażliwość organizmu na określone alergeny. W niektórych przypadkach lekarz może również zalecić wykonanie biopsji skóry, szczególnie w przypadkach trudniejszych do zdiagnozowania.

AZS leczenie

Chociaż nie ma jednego sposobu na całkowite wyleczenie AZS, odpowiednia terapia może znacząco złagodzić objawy i poprawić komfort życia. Jak leczyć atopowe zapalenie skóry? Podstawą są zarówno działania farmakologiczne, jak i zmiany w codziennej pielęgnacji oraz odżywianiu.

  • Leki stosowane miejscowo – w leczeniu AZS najczęściej stosuje się maści i kremy sterydowe, które pomagają zmniejszyć stan zapalny oraz świąd. Istnieją również preparaty zawierające inhibitory kalcyneuryny, które mogą być stosowane w miejscach, gdzie stosowanie sterydów jest ograniczone, np. na twarzy. Warto skonsultować się z dermatologiem, który dobierze odpowiedni preparat i dawkowanie.
  • Leki doustne – w przypadku bardzo nasilonych objawów lekarz może zalecić stosowanie leków doustnych, takich jak leki przeciwhistaminowe, które pomagają w walce ze świądem. W rzadkich przypadkach, gdy stan zapalny jest szczególnie silny, może być konieczne leczenie sterydami doustnymi lub lekami immunosupresyjnymi.
  • Terapie wspomagające – fototerapia to terapia wspomagająca leczenie AZS polegająca na naświetlaniu skóry promieniami UV. Takie leczenie pomaga w łagodzeniu stanów zapalnych i zmniejsza swędzenie skóry.
  • Pielęgnacja skóry – łagodna pielęgnacja skóry atopowej to podstawa codziennej walki z AZS. Stosowane regularnie kremy i balsamy nawilżające dedykowane osobom z wrażliwą skórą atopową zmiękczą naskórek i będą zapobiegać nadmiernemu przesuszeniu skóry.
  • Unikanie czynników zaostrzających objawy – ważnym elementem leczenia AZS jest unikanie czynników, które mogą nasilać objawy, takich jak alergeny (np. kurz, pyłki roślin), detergenty, zmiany temperatury czy stres.

Emolienty - kosmetyki do skóry atopowej

Emolienty to podstawa pielęgnacji skóry atopowej. Ich zadaniem jest nawilżenie, odbudowa bariery ochronnej skóry oraz złagodzenie objawów związanych z AZS. Właściwie dobrany balsam lub krem na atopowe zapalenie skóry pomoże w walce z suchością, swędzeniem i podrażnieniami. Emolienty należy stosować regularnie, najlepiej po każdym kontakcie z wodą – po kąpieli, prysznicu czy myciu rąk. 

Domowe sposoby na atopowe zapalenie skóry

Choć domowe sposoby nie zastępują profesjonalnej terapii, mogą stanowić cenne uzupełnienie codziennej pielęgnacji skóry atopowej. 

  • Płatki owsiane do kąpieli – kąpiel w owsie jest jedną z najstarszych i najskuteczniejszych metod łagodzenia podrażnień skóry. Owies ma właściwości kojące i nawilżające, dzięki czemu pomaga w redukcji swędzenia i zaczerwienienia. Wystarczy dodać do ciepłej kąpieli garść mielonego owsa (lub specjalnych preparatów owsianych) i zanurzyć się w wodzie na 15–20 minut.
  • Oleje roślinne – naturalne oleje, takie jak olej kokosowy, migdałowy czy oliwa z oliwek, są bogate w witaminy i nienasycone kwasy tłuszczowe, które intensywnie nawilżają skórę, poprawiają jej elastyczność i łagodzą stany zapalne. Regularne olejowanie skóry pomaga utrzymać jej odpowiednią wilgotność oraz chroni przed nadmiernym przesuszeniem.
  • Aloes – sok z aloesu to doskonały sposób na łagodzenie podrażnionej skóry. Ma właściwości chłodzące, przeciwzapalne i nawilżające, co sprawia, że jest idealnym środkiem do stosowania na miejsca objęte stanem zapalnym. 
  • Ziołowe okłady – zioła takie jak rumianek, nagietek czy lawenda mają działanie łagodzące i przeciwzapalne. Można przygotować napar z tych ziół, a następnie przyłożyć nasączoną nim gazę lub waciki na zmienione chorobowo miejsca. Regularne stosowanie takich okładów może pomóc w zmniejszeniu zaczerwienienia i swędzenia.

Atopowe zapalenie skóry dieta. Czego nie można jeść przy atopowym zapaleniu skóry?

Dieta ma istotny wpływ na przebieg atopowego zapalenia skóry (AZS), a odpowiednie zmiany w jadłospisie mogą pomóc w łagodzeniu objawów oraz zmniejszeniu częstotliwości zaostrzeń. Choć nie ma jednej, uniwersalnej diety dla wszystkich osób z AZS, istnieje lista produktów, które mogą nasilać objawy choroby, a należą do nich między innymi alergeny, produkty bogate w histaminę, gluten, cukry proste i konserwanty, a także sól i ostre przyprawy.

  • Osoby z atopowym zapaleniem skóry mogą mieć skłonność do reakcji alergicznych na określone pokarmy. Do najczęstszych alergenów należą: mleko krowie, jaja, orzechy, soja, pszenica, ryby i owoce morza. Eliminacja tych produktów z diety, po wcześniejszym zbadaniu ich wpływu na organizm, może pomóc w łagodzeniu objawów AZS.
  • Histamina to substancja, która może wywoływać reakcje alergiczne i nasilać objawy AZS, takie jak świąd i zaczerwienienie skóry. Produkty bogate w histaminę, takie jak wędliny, sery dojrzewające, kiszonki, alkohol, ryby wędzone i konserwowe, warto ograniczyć w diecie osób z AZS.
  • Nadmierne spożycie cukrów prostych i przetworzonej żywności, bogatej w tłuszcze trans i sztuczne dodatki, może prowadzić do stanu zapalnego w organizmie, co może zaostrzać objawy atopowego zapalenia skóry. Warto unikać słodyczy, napojów gazowanych, fast foodów oraz gotowych dań.
  • Choć nie każdy pacjent z AZS ma problem z tolerancją glutenu, u niektórych osób ta substancja może powodować reakcje alergiczne i nasilać stan zapalny skóry. Osoby podejrzewające, że gluten może wpływać na ich stan zdrowia, powinny skonsultować się z dietetykiem, by rozważyć dietę bezglutenową.
  • Pikantne potrawy oraz alkohol i napoje z kofeiną takie jak kawa czy „energetyki” mogą powodować rozszerzenie naczyń krwionośnych i nasilenie objawów AZS, takich jak zaczerwienienie skóry czy uczucie pieczenia. Osoby cierpiące na atopowe zapalenie skóry powinny ograniczyć spożycie ostrych przypraw, alkoholu oraz kofeiny.
  • Nadmiar soli w diecie może prowadzić do odwodnienia organizmu, co może pogłębiać problemy skórne. Ograniczenie soli, zwłaszcza w gotowych produktach spożywczych będzie korzystne dla osób z atopowym zapaleniem skóry.

Każda osoba z AZS może reagować inaczej na różne produkty spożywcze. Prowadzenie dziennika żywieniowego pozwoli zaobserwować, które pokarmy mają negatywny wpływ na skórę, by następnie z pomocą dermatologa lub dietetyka stworzyć plan żywieniowy, który będzie wspomagał leczenie atopowego zapalenia skóry i poprawiał jakość życia.

Bibliografia:

  1. Bieber T., M.D., Ph.D., Atopowe zapalenie skóry, Dermatologia po Dyplomie 2010;1(4):17-30, online: https://podyplomie.pl/publish/system/articles/pdfarticles/000/014/634/original/17-30.pdf?1481034030 [dostęp: https://podyplomie.pl/publish/system/articles/pdfarticles/000/014/634/original/17-30.pdf?1481034030]
  2. Czerwionka-Szaflarska M., Adamska I i inni, Wyprysk atopowy jako jeden z objawów alergii pokarmowej u dzieci, Forum Medycyny Rodzinnej, 4, 2010, 181-188.
  3. Kowalska-Bąbik J., Dieta antyhistaminowa – Czy histamina może szkodzić?, 2023, online: https://ncez.pzh.gov.pl/choroba-a-dieta/alergie-i-nietolerancje-pokarmowe/dieta-antyhistaminowa-czy-histamina-moze-szkodzic/ [dostęp: 26.04.2025]
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ewa Rutkowska-Król – redaktor naczelna z ponad 10-letnim doświadczeniem, specjalizująca się w tworzeniu treści produktowych oraz artykułów o tematyce medycznej. Przez lata miała okazję współpracować z różnymi firmami z branży zdrowia i farmacji, dostarczając merytoryczne i angażujące teksty. Jej pasją jest przekształcanie skomplikowanych zagadnień medycznych w przystępne treści, które pomagają czytelnikom lepiej zrozumieć świat zdrowia i dbania o siebie.


PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ

Atopowe Zapalenie Skóry co to, jakie daje objawy, i jakie są sposoby łagodzenia AZS?
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Atopowe Zapalenie Skóry co to, jakie daje objawy, i jakie są sposoby łagodzenia AZS?

Atopowe zapalenie skóry (AZS) to przewlekła choroba zapalna, która choć najczęściej pojawia się w dzieciństwie, może wystąpić również u osób dorosłych. Objawy AZS, takie jak suchość, swędzenie i zaczerwienienie skóry mogą znacząco wpłynąć zarówno na fizyczny, jak i emocjonalny komfort życia. Właściwe rozpoznanie oraz odpowiednie leczenie i pielęgnacja skóry atopowej pomogą złagodzić uciążliwe objawy i zapobiec nawrotom choroby. AZS objawy Atopowe zapalenie skóry objawia się zazwyczaj suchością, wysypką, zaczerwienieniem skóry oraz świądem i zwiększoną wrażliwością na czynniki zewnętrzne, a nasilenie tych dolegliwości może zmieniać się w zależności od wieku pacjenta i etapu choroby.  Suchość skóry – skóra staje się szorstka, przesuszona i skłonna do łuszczenia. Brak odpowiedniego nawilżenia może prowadzić do pęknięć naskórka i pogłębienia dolegliwości. Swędzenie – przewlekły świąd to jeden z głównych objawów AZS. Intensywne drapanie może prowadzić do pogorszenia stanu skóry, a także do powstawania ran i infekcji. Zaczerwienienie i stany zapalne – skóra w miejscach dotkniętych AZS staje się czerwona, podrażniona i może puchnąć. Zmiany te często występują na twarzy, łokciach, kolanach, a także na dłoniach i stopach. Wysypki i wypryski – zmiany skórne przybierają formę drobnych pęcherzyków, grudek, a czasem sączących się ranek, które mogą pojawić się w wyniku zaostrzenia choroby. Zwiększona wrażliwość na czynniki zewnętrzne – osoby z AZS często skarżą się na reakcje skórne na kosmetyki, detergenty, zmiany temperatury, stres czy alergeny.

czytaj
Nietrzymanie moczu u mężczyzn przyczyny, objawy, metody leczenia
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Nietrzymanie moczu u mężczyzn przyczyny, objawy, metody leczenia

Nietrzymanie moczu, chociaż kojarzone głównie z problemami zdrowotnymi kobiet, stanowi również istotny problem dla wielu mężczyzn. Nie tylko wpływa ono negatywnie na jakość życia, ale również może być sygnałem różnych schorzeń układu moczowego oraz systemu nerwowego. Znajomość przyczyn inkontynencji, dostępnych formom diagnostyki, profesjonalnego leczenia, domowych metod zapobiegania nietrzymaniu moczu oraz sposobów na zachowanie higieny może pomóc mężczyznom odzyskać kontrolę nad swoim zdrowiem i ułatwić codzienne funkcjonowanie. Nietrzymanie moczu przyczyny Nietrzymanie moczu u mężczyzn, zwane również inkontynencją moczową, może wynikać między innymi z osłabienia mięśni dnia miednicy, chorób prostaty i schorzeń neurologicznych, otyłości, infekcji dróg moczowych, a także może być efektem ubocznym zabiegów chirurgicznych. Wyróżnia się 3 rodzaje nietrzymania moczu (wysiłkowe nietrzymanie moczu, nietrzymanie moczu z nagłym parciem i nietrzymanie moczu z przepełnienia), a każdy z nich może mieć inne przyczyny i objawy, choć wspomnieć należy, że istnieje także "mieszane nietrzymanie moczu", które obejmuje kombinację dwóch lub więcej rodzajów, np.  połączenie wysiłkowego nietrzymania moczu z nagłym parciem na pęcherz. Najczęstsze przyczyny nietrzymania moczu u mężczyzn: osłabione mięśnie dna miednicy, problemy z prostatą, takie jak przerost prostaty czy rak prostaty, choroby neurologiczne, np. udar mózgu, stwardnienie rozsiane czy uszkodzenia rdzenia kręgowego, efekt uboczny operacji w obrębie miednicy, zwłaszcza tych związanych z prostatą czy pęcherzem, nadwaga i otyłość zwiększająca nacisk na pęcherz moczowy. Nietrzymanie moczu objawy Wyciek to główny objaw nietrzymania moczu. Może to być łagodne przeciekanie podczas śmiechu, kaszlu, kichania lub intensywnego wysiłku fizycznego, a także całkowite niekontrolowane opróżnianie pęcherza moczowego. Niektórzy mężczyźni z nietrzymaniem moczu mogą doświadczać także nocnego moczenia podczas snu. Nietrzymanie moczu może objawiać się także nagłą, trudną do opanowania potrzebą nawet jeśli ilość moczu jest niewielka — może to wynikać z nadreaktywności pęcherza. Nietrzymaniu moczu może czasem towarzyszyć ból lub dyskomfort w okolicy pęcherza lub miednicy.

czytaj
Odparzenia pieluszkowe  – przyczyny, sposoby leczenia i domowe metody łagodzenia objawów
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Odparzenia pieluszkowe – przyczyny, sposoby leczenia i domowe metody łagodzenia objawów

Odparzenia u niemowlaka to jeden z najczęstszych problemów skórnych, z którymi stykają się młodzi rodzice. Mogą wydawać się jedynie wywołującym dyskomfort malucha podrażnieniem, jednak niezdiagnozowane lub nieprawidłowo leczone mogą prowadzić do poważnych i bolesnych komplikacji. Choć walka z odparzeniami bywa frustrującym wyzwaniem, zrozumienie przyczyn, poznanie sposobów zapobiegania oraz skutecznych metod leczenia może zdecydowanie poprawić komfort i zdrowie dziecka. Odparzenia od pampersa – przyczyny Odparzenie pieluszkowe to podrażnienie skóry powstałe na skutek nieprawidłowej pielęgnacji, długotrwałego kontaktu skóry z moczem i kałem, tarcia, reakcji alergicznych czy infekcji grzybiczych. Wilgoć — stały kontakt skóry z moczem i kałem może drażnić skórę, szczególnie jeśli pieluszka nie jest regularnie zmieniana. Tarcie — ciągłe pocieranie skóry przez pieluszkę może prowadzić do podrażnień, zwłaszcza gdy skóra jest wilgotna. Nieodpowiedni rozmiar pampersa — stosowanie zbyt ciasnych pieluszek może spowodować zatrzymywanie wilgoci i powietrza, co stwarza idealne środowisko dla rozwoju bakterii i grzybów oraz powoduje tarcie i uciskanie skóry. Reakcje alergiczne — zawarte w pieluszkach barwniki i substancje zapachowe mogą wywoływać reakcje alergiczne, prowadząc do odparzeń. Infekcje grzybicze – odparzenia pieluszkowe mogą być spowodowane infekcją grzybiczą, wywołaną między innymi przez drożdżaki Candida albicans. Niewłaściwa pielęgnacja dziecka — nieodpowiednia higiena, używanie drażniących detergentów lub mydeł podczas mycia skóry może również powodować odparzenia u dzieci.

czytaj
Odwodnienie organizmu – przyczyny, objawy i sposoby zapobiegania
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Odwodnienie organizmu – przyczyny, objawy i sposoby zapobiegania

Odwodnienie jest stanem, w którym ilość wody w organizmie jest niewystarczająca do jego prawidłowego funkcjonowania. Choć często bywa bagatelizowane, jest poważnym stanem, który może prowadzić do licznych komplikacji zdrowotnych. Utrata płynów, zarówno przez pocenie, oddychanie, jak i wydalanie, może zaburzać równowagę elektrolitową i funkcjonowanie najważniejszych organów. Odwodnienie może być wynikiem intensywnej aktywności fizycznej, chorób, wysokiej gorączki, czy niewystarczającego spożycia płynów, a jego objawy obejmują zazwyczaj pragnienie, suchość w ustach, osłabienie, bóle czy zawroty głowy.  Przyczyny odwodnienia Odwodnienie może być spowodowane różnymi czynnikami, które prowadzą do utraty płynów lub zwiększonego zapotrzebowania na wodę. Wśród głównych przyczyn odwodnienia organizmu wymienia się: niewystarczające spożycie płynów i złe nawyki żywieniowe, wzmożoną utratę płynów, zwiększone zapotrzebowanie na płyny, niektóre choroby i stany zdrowotne, a także czynniki środowiskowe czy wiek. Nieprawidłowe nawyki żywieniowe - niewystarczające spożycie wody i innych płynów w ciągu dnia, celowe unikanie picia, nadmierne spożycie alkoholu czy moczopędnej kofeiny może prowadzić do odwodnienia. Intensywna aktywność fizyczna, przebywanie w wysokich temperaturach lub wysoka wilgotność mogą prowadzić do nadmiernego pocenia się i utraty płynów. Wysoka gorączka zwiększająca potliwość może prowadzić do nadmiernej utraty płynów, podobnie jak wymioty czy biegunka spowodowane przez choroby układu pokarmowego (np. IBS, choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego) czy zatrucia pokarmowe. Niektóre leki, zwłaszcza diuretyki stosowane w leczeniu nadciśnienia lub chorób serca, mogą zwiększać wydalanie wody z organizmu. Niewydolność nerek i inne choroby nerek mogą wpływać na zdolność organizmu do zatrzymywania wody. Przebywanie w gorącym klimacie i niska wilgotność powietrza mogą przyspieszać utratę wody z organizmu przez skórę i drogi oddechowe zwiększając ryzyko odwodnienia. Niebezpieczeństwo odwodnienia zależy również od wieku i stanu organizmu, np. dzieci są bardziej podatne na odwodnienie ze względu na wyższe tempo przemiany materii i większą utratę płynów przez skórę, osoby starsze z powodu zmniejszonego odczuwania pragnienia, a kobiety w ciąży i karmiące piersią z racji zwiększonego zapotrzebowanie na płyny. Zrozumienie tych przyczyn może pomóc w zapobieganiu odwodnieniu poprzez zachowanie odpowiedniego bilansu płynów, szczególnie w sytuacjach zwiększonego ryzyka.

czytaj