01.07.2025
Zakrzepica kończyn dolnych to poważne schorzenie, które polega na tworzeniu się skrzeplin (zakrzepów) w żyłach nóg, najczęściej w żyłach głębokich. Jest to stan, który może prowadzić do zatorowości płucnej, dlatego ważne jest szybkie rozpoznanie i odpowiednie leczenie. Zakrzepica nóg może dotyczyć osób w każdym wieku, jednak najczęściej występuje u osób starszych, osób z chorobami przewlekłymi, palaczy, a także u tych, którzy prowadzą siedzący tryb życia.
Zakrzepica żylna może przebiegać z różnymi objawami, które zależą od nasilenia schorzenia oraz lokalizacji zakrzepu. Najczęściej występujące symptomy to: ból, obrzęk, tkliwość i wzrost temperatury ciała.
Warto zaznaczyć, że nie zawsze występują wszystkie z tych objawów, a niektóre przypadki zakrzepicy mogą przebiegać bez widocznych objawów.
Zakrzepica może być wynikiem wielu czynników, które wpływają na przepływ krwi w żyłach i skłonność do tworzenia się skrzeplin. Do najczęstszych przyczyn zakrzepicy należą: unieruchomienie, choroby serca, uszkodzenia naczyń krwionośnych, zaburzenia krzepliwości, ciąża i połóg, otyłość i nikotynizm.
Osoby znajdujące się w grupach ryzyka powinny szczególnie dbać o odpowiednią aktywność fizyczną, zdrową dietę i, w miarę możliwości, unikać czynników sprzyjających rozwojowi tej choroby. Regularne badania i konsultacje specjalistyczne pozwolą na szybsze wykrycie problemu i podjęcie właściwego leczenia.
Diagnoza zakrzepicy kończyn dolnych opiera się na szeregu badań diagnostycznych, które pozwalają na dokładne określenie obecności zakrzepów i ich lokalizacji. Wśród najczęściej stosowanych metod diagnostycznych wymienia się: badania laboratoryjne, USG Doppler, rezonans magnetyczny oraz tomografię komputerową.
Badanie poziomu d-dimerów to jedno z podstawowych badań laboratoryjnych stosowanych w diagnostyce zakrzepicy kończyn dolnych. D-dimery to fragmenty białek powstające w wyniku rozkładu skrzeplin. Podwyższony poziom d-dimerów we krwi może wskazywać na obecność zakrzepów w organizmie, w tym także w żyłach nóg, co jest charakterystyczne dla zakrzepicy. Choć podwyższony poziom d-dimerów może sugerować zakrzepicę, należy wiedzieć, że ich poziom może wzrosnąć także w innych stanach, takich jak infekcje, stany zapalne, urazy czy ciąża. W związku z tym wynik tego badania zawsze powinien być interpretowany w kontekście innych objawów i wyników badań obrazowych.
Ultrasonografia Dopplerowska jest jednym z najczęściej stosowanych i najskuteczniejszych badań obrazowych w diagnostyce zakrzepicy kończyn dolnych. Dzięki tej metodzie lekarz może ocenić przepływ krwi w żyłach, wykrywając obecność skrzeplin oraz ewentualne zaburzenia w krążeniu. Podczas badania ultrasonografem, falami dźwiękowymi analizowane są zmiany w prędkości i kierunku przepływu krwi, co pozwala na dokładne zidentyfikowanie miejsc, gdzie może występować zakrzep. USG Doppler jest bezpieczne, nieinwazyjne i nie wymaga stosowania żadnych środków kontrastowych, co czyni je doskonałym narzędziem do wczesnego wykrywania zakrzepicy. Badanie to jest również pomocne w monitorowaniu postępów leczenia zakrzepicy oraz w ocenie stanu naczyń krwionośnych po zakończeniu terapii.
Tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny to zaawansowane badania obrazowe, które pozwalają uzyskać szczegółowy obraz ciała przy użyciu promieni rentgenowskich i komputerowego przetwarzania danych oraz pola magnetycznego i fal radiowych. W diagnostyce zakrzepicy kończyn dolnych są zazwyczaj stosowane w przypadkach, gdy istnieje podejrzenie powikłań, takich jak zatorowość płucna, która może wystąpić w wyniku zakrzepu, który oderwał się od miejsca jego powstania i trafił do płuc. Badania CT i MRI są w stanie precyzyjnie ocenić stan naczyń krwionośnych, wykrywając obecność zakrzepów i oceniając ich rozmiar oraz lokalizację. Choć dostarczają wysokiej jakości obrazów, w diagnostyce zakrzepicy stosowane są głównie w przypadkach, gdy USG Doppler nie wystarcza do pełnej oceny stanu zdrowia pacjenta.
Leczenie zakrzepicy kończyn dolnych ma na celu przede wszystkim zapobieganie powikłaniom, takim jak zatorowość płucna, oraz wspomaganie naturalnego procesu rozpuszczania zakrzepów. W zależności od stopnia zaawansowania choroby oraz ogólnego stanu zdrowia pacjenta, stosowane są różne metody terapeutyczne, w tym farmakologia, procedury medyczne i zmiana stylu życia.
Farmakologia to podstawa leczenia zakrzepicy nóg i zapobiegania powikłaniom, takim jak zatorowość płucna. Polega głównie na stosowaniu leków, które pomagają zapobiec dalszemu tworzeniu się skrzeplin, a także wspomagają rozpuszczanie już istniejących zakrzepów. Terapia farmakologiczna dobierana jest indywidualnie, w zależności od zaawansowania choroby, stanu zdrowia pacjenta oraz ryzyka powikłań.
Leczenie farmakologiczne zakrzepicy kończyn dolnych jest długoterminowym procesem, który wymaga ścisłej współpracy z lekarzem, monitorowania wyników badań oraz odpowiedniego dostosowania dawek leków w zależności od reakcji organizmu.
Celem tej procedury przepychania żył jest usunięcie zakrzepów, które blokują przepływ krwi, poprawiając tym samym krążenie i zmniejszając ryzyko powikłań. Przepychanie żył jest jednym z zabiegów stosowanych w leczeniu zakrzepicy kończyn dolnych w przypadkach, gdy inne metody terapii, takie jak leczenie farmakologiczne, nie dają wystarczających rezultatów. Zabieg polega na wprowadzeniu specjalnych narzędzi przez cewnik do żyły, w celu fizycznego usunięcia skrzepliny. Przepychanie żył stosuje się przede wszystkim w zaawansowanym stadium choroby, która powoduje poważne objawy, takie jak obrzęki, silny ból czy zagrożenie zatorowością płucną. Chociaż zabieg jest skuteczny, nie jest wolny od ryzyka, dlatego jest stosowany tylko w wybranych przypadkach i pod ścisłą kontrolą lekarzy. Przepychanie żył może być wykonywane w połączeniu z leczeniem farmakologicznym, w tym ze stosowaniem leków trombolitycznych, w celu zapewnienia jak najskuteczniejszego rozpuszczenia zakrzepów i poprawy przepływu krwi w żyłach kończyn dolnych.
Stentowanie żył polega na wprowadzeniu stentu do żyły przez małe nacięcie lub cewnik. Stent następnie rozszerza się w obrębie zwężonej żyły, zapewniając odpowiedni przepływ krwi. Zabieg ten pozwala na złagodzenie objawów, takich jak ból, obrzęki, a także zapobiega dalszym powikłaniom. Stentowanie jest często rozważane u pacjentów z przewlekłą zakrzepicą żył, którzy nie reagują wystarczająco na leczenie farmakologiczne lub inne procedury.
Skuteczne działania zapobiegawcze mogą znacząco zmniejszyć ryzyko powstawania zakrzepów i związanych z nimi powikłań. Profilaktyka przeciwzakrzepowa jest szczególnie istotna u osób narażonych na czynniki ryzyka, takie jak długotrwałe unieruchomienie, operacje chirurgiczne, otyłość, ciąża czy stosowanie środków antykoncepcyjnych. Wśród zasad profilaktyki przeciwzakrzepowej wymienia się aktywność fizyczną, stosowanie leków przeciwzakrzepowych, utrzymanie zdrowej masy ciała, kompresjoterapię, rzucenie palenia oraz regularne kontrolowanie stanu zdrowia.
Bibliografia:
PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Hemoroidy to wstydliwe schorzenie związane z poszerzeniem naczyń żylnych w okolicach odbytu. Jeśli nie zostanie odpowiednio wcześnie rozpoznane i leczone, mogą powodować dyskomfort, ból, a nawet poważne komplikacje. Znajomość czynników sprzyjających ich powstawaniu pomoże w profilaktyce, a świadomość dostępnych metod leczenia – zarówno domowych, jak i farmakologicznych – może przynieść szybką ulgę i poprawić komfort życia. Co to są hemoroidy? Hemoroidy to naturalnie występujące struktury naczyniowe zlokalizowane w kanale odbytu Wyróżniamy hemoroidy zewnętrzne i hemoroidy wewnętrzne. Ich zadaniem jest wspomaganie kontroli wypróżniania. Gdy hemoroidy ulegają powiększeniu lub stanom zapalnym mamy do czynienia z rozwojem choroby hemoroidalnej, potocznie nazywanej żylakami odbytu. Objawy takie jak swędzenie, pieczenie, krwawienie czy ból podczas wypróżniania są sygnałem, że hemoroidy wymagają specjalistycznej diagnostyki i właściwego leczenia.
czytajEwa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Zakrzepica kończyn dolnych to poważne schorzenie, które polega na tworzeniu się skrzeplin (zakrzepów) w żyłach nóg, najczęściej w żyłach głębokich. Jest to stan, który może prowadzić do zatorowości płucnej, dlatego ważne jest szybkie rozpoznanie i odpowiednie leczenie. Zakrzepica nóg może dotyczyć osób w każdym wieku, jednak najczęściej występuje u osób starszych, osób z chorobami przewlekłymi, palaczy, a także u tych, którzy prowadzą siedzący tryb życia. Objawy zakrzepicy Zakrzepica żylna może przebiegać z różnymi objawami, które zależą od nasilenia schorzenia oraz lokalizacji zakrzepu. Najczęściej występujące symptomy to: ból, obrzęk, tkliwość i wzrost temperatury ciała. Ból i uczucie ciężkości w nodze – ból często nasila się przy chodzeniu lub staniu, a noga może wydawać się ciężka i obolała. Obrzęk – dotyczy głównie dolnej części nogi, wokół kostki lub w obrębie całej kończyny. Może występować w wyniku zastoju krwi. Zaczerwienienie skóry – skóra nad miejscem, gdzie znajduje się zakrzep, może stać się ciepła i zaczerwieniona. Zwiększona wrażliwość na dotyk – obszar objęty zakrzepicą może być bolesny w dotyku. Wzrost temperatury ciała – u niektórych osób zatorowi może towarzyszyć stan podgorączkowy. Warto zaznaczyć, że nie zawsze występują wszystkie z tych objawów, a niektóre przypadki zakrzepicy mogą przebiegać bez widocznych objawów. Zakrzepica żylna – przyczyny Zakrzepica może być wynikiem wielu czynników, które wpływają na przepływ krwi w żyłach i skłonność do tworzenia się skrzeplin. Do najczęstszych przyczyn zakrzepicy należą: unieruchomienie, choroby serca, uszkodzenia naczyń krwionośnych, zaburzenia krzepliwości, ciąża i połóg, otyłość i nikotynizm. Unieruchomienie i długotrwałe siedzenie lub leżenie, np. w wyniku długich podróży, hospitalizacji czy po operacjach, które ograniczają ruchliwość, sprzyja zastojowi krwi. Choroby serca takie jak niewydolność serca czy arytmie mogą zaburzać krążenie i zwiększać ryzyko zakrzepów. Uszkodzenie ściany naczynia, np. w wyniku urazów, operacji lub przewlekłych stanów zapalnych, sprzyja tworzeniu się skrzeplin. Zaburzenia krzepliwości zwiększają ryzyko zakrzepicy. W czasie ciąży i po porodzie organizm kobiety przechodzi zmiany hormonalne, które mogą wpływać na większą skłonność do tworzenia zakrzepów. Nadmierna masa ciała zwiększa ciśnienie w żyłach nóg, co sprzyja powstawaniu zakrzepów. Palenie papierosów – nikotyna wpływa na zjawisko zwężenia naczyń krwionośnych oraz zaburza prawidłową krzepliwość krwi. Osoby znajdujące się w grupach ryzyka powinny szczególnie dbać o odpowiednią aktywność fizyczną, zdrową dietę i, w miarę możliwości, unikać czynników sprzyjających rozwojowi tej choroby. Regularne badania i konsultacje specjalistyczne pozwolą na szybsze wykrycie problemu i podjęcie właściwego leczenia.
czytajEwa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Migrena to jedno z najczęstszych, a zarazem najbardziej dokuczliwych zaburzeń neurologicznych. Charakteryzuje się nawracającymi, intensywnymi i utrudniającymi normalne funkcjonowanie bólami głowy. Istnieją różne postaci migreny różniące się objawami i przyczynami tej dolegliwości. Umiejętność rozpoznania rodzaju migrenowego bólu głowy, zdiagnozowania jego przyczyny oraz znajomość skutecznych metod leczenia mogą pomóc złagodzić uciążliwe dolegliwości oraz zapobiec nawrotom migreny. Co to jest migrena? Migrena to przewlekła choroba neurologiczna, która charakteryzuje się nawracającymi atakami silnego bólu głowy, najczęściej jednostronnego, o pulsującym charakterze. Ból ten może trwać od kilku godzin do nawet kilku dni, a jego intensywność bywa tak silna, że utrudnia codzienne funkcjonowanie. Migrenie często towarzyszą nudności, wymioty, nadwrażliwość na światło, dźwięki czy zapachy. Choć migrena jest częstym schorzeniem, to jej przyczyny nie zostały jeszcze do końca poznane. Uważa się, że jest to wynik złożonej interakcji czynników genetycznych, środowiskowych oraz zmian w aktywności mózgu. Ataki migreny mogą być wywoływane przez różne czynniki, takie jak stres, zmiany hormonalne, niewłaściwa dieta, zmiana pogody czy brak snu. Istnieje kilka rodzajów migreny, które mogą różnić się objawami, częstotliwością ataków oraz czynnikami wywołującymi ból. Objawy migreny Migrena to więcej niż tylko ból głowy – to złożony stan, który wiąże się z różnorodnymi objawami. Najbardziej charakterystycznym symptomem jest silny, pulsujący ból głowy, który zazwyczaj koncentruje się po jednej stronie czaszki. Ból ten może być tak intensywny, że uniemożliwia normalne funkcjonowanie i wymaga odpoczynku w ciemnym, cichym pomieszczeniu. Migrena często wiąże się z innymi objawami, takimi jak: nudności i wymioty; nadwrażliwość na światło (fotofobia); nadwrażliwość na dźwięki (fonofobia); aura migrenowa czyli objawy neurologiczne takie jak migoczące światła, mroczki w polu widzenia, drętwienie lub mrowienie w rękach czy twarzy. Aura zazwyczaj występuje na 20–30 minut przed bólem głowy, ale nie zawsze występuje u każdej osoby z migreną. Objawy migreny mogą różnić się w zależności od osoby, a także nasilenia ataku. Czasami migrena trwa tylko kilka godzin, ale u niektórych osób może utrzymywać się nawet przez kilka dni. Regularne występowanie migreny może znacząco wpłynąć na jakość życia, dlatego warto skonsultować się z lekarzem, aby dobrać odpowiednie metody leczenia i łagodzenia objawów.
czytajEwa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
W pielęgnacji skóry codziennie pojawiają się nowe kosmetyczne trendy. Na szczególną uwagę zasługują niektóre połączenia składników aktywnych. Jednym z takich duetów jest kwas salicylowy i niacynamid. Oba składniki mają udowodnione działanie na cerę problematyczną, tłustą czy skłonną do przebarwień, ale czy można stosować je razem? Znajomość zasad stosowania kwasu salicylowego i niacynamidu pozwoli bezpiecznie i skutecznie wprowadzić te składniki do codziennej rutyny pielęgnacyjnej.
czytaj