Trądzik młodzieńczy to wynik nadmiaru łoju, zmiany hormonalnych, a także niewłaściwej pielęgnacji. Kosmetyki do cery trądzikowej znajdziesz w internetowej Aptece Centralnej

25.03.2025

Trądzik młodzieńczy – przyczyny, sposoby leczenia i domowe metody łagodzenia objawów

Trądzik młodzieńczy to powszechny problem dermatologiczny, który dotyka szczególnie młodych ludzi w okresie dojrzewania. Choć często uważany jest za przejściową dolegliwość, może stanowić poważne wyzwanie zarówno dla zdrowia fizycznego, jak i emocjonalnego. Trądzik wpływa bowiem nie tylko na wygląd skóry, ale także może mieć znaczący wpływ na samoocenę i relacje społeczne osoby borykającej się z tym problemem. Zrozumienie przyczyn  oraz poznanie różnorodnych metod leczenia i pielęgnacji skóry skłonnej do powstawania niedoskonałości zwiększy świadomość na temat trądziku, oraz pomoże zapobiec powstawaniu szpecących skórę wykwitów.

Jak wygląda trądzik?

Trądzik młodzieńczy występuje najczęściej na twarzy, plecach, klatce piersiowej i ramionach, ale może również dotyczyć innych obszarów ciała. Objawia się różnymi rodzajami wykwitów skórnych, takimi jak pryszcze, zaskórniki otwarte (czarne kropki), zaskórniki zamknięte (białe grudki), krostki, guzki i torbiele. Trądzikowi towarzyszyć może również tłusta, intensywnie błyszcząca skóra oraz blizny potrądzikowe, szczególnie jeśli wykwity były intensywnie zapalne, duże lub nieprawidłowo leczone.

Trądzik przyczyny

Trądzik młodzieńczy jest wynikiem złożonej interakcji wielu wpływających na skórę czynników, takich jak między innymi: nadmierne wydzielanie łoju, nadmiar keratyny, namnażanie bakterii, zmiany hormonalne, genetyka, a także nieprawidłowa pielęgnacja skóry, stres czy dieta.

  • Nadprodukcja łoju — gruczoły łojowe produkują zbyt dużo sebum, co prowadzi do zablokowania ujść mieszków włosowych i zapoczątkowania procesu zapalnego.
  • Nadmiar keratyny — nadmierna produkcja keratyny, czyli substancji budulcowej skóry, może prowadzić do powstawania zaskórników i zatkania mieszków włosowych.
  • Bakterie Propionibacterium acnes — znajdujące się na skórze bakterie mogą się rozmnażać w zablokowanych porach, powodując stany zapalne i prowadząc do powstawania zaskórników i krost.
  • Zmiany hormonalne — wzmożona aktywność gruczołów łojowych może być wywołana przez zmiany hormonalne, które występują podczas dojrzewania, cyklu menstruacyjnego, ciąży lub pod wpływem stosowania niektórych leków hormonalnych.
  • Genetyka — skłonność do trądziku może mieć podłoże genetyczne. Jeśli jedno z rodziców miało trądzik, istnieje większe prawdopodobieństwo, że ich potomstwo również będzie dotknięte tym problemem.
  • Stres — częste lub długotrwałe napięcie emocjonalne może wywoływać reakcje zapalne w organizmie, które mogą pogłębiać trądzik.
  • Dieta — spożywanie wysokich ilości niezdrowych tłuszczów, cukrów prostych i produktów mlecznych może przyczyniać się do nasilenia objawów trądziku.
  • Nieodpowiednia pielęgnacja skóry — nadmierne złuszczanie naskórka, używanie niewłaściwych kosmetyków, czy też niedokładne oczyszczanie mogą prowadzić do podrażnień i nasilenia trądziku.

Co na trądzik?

Aby przywrócić zdrowy wygląd skóry i zapobiec powstawaniu blizn ważne jest odpowiednie leczenie trądziku młodzieńczego. Leczenie trądziku zależy od stopnia nasilenia objawów oraz indywidualnych cech pacjenta. Terapia może obejmować stosowanie leków miejscowych, doustnych leków przeciwbakteryjnych, terapię światłem, a w niektórych przypadkach także terapię hormonalną. Ważną rolę odgrywa również regularna i odpowiednia pielęgnacja skóry.

  • Stosowane miejscowo preparaty zawierające kwas salicylowy, kwas azelainowy, nadtlenek benzoilu lub retinoidy mogą  pomóc w odblokowaniu porów skóry, zmniejszeniu produkcji łoju oraz zmniejszeniu stanu zapalnego.
  • W przypadku trądziku o większym nasileniu lub opornym na leczenie miejscowe, lekarz może zalecić doustne leki przeciwbakteryjne, takie jak antybiotyki (np. doksycyklina, erytromycyna) lub leki przeciwzapalne (np. izotretynoina).
  • Fototerapia światłem czerwonym lub niebieskim może pomóc w łagodzeniu stanu zapalnego skóry i zmniejszeniu aktywności gruczołów łojowych.
  • Zdrowe nawyki żywieniowe, regularne ćwiczenia fizyczne, ograniczenie stresu oraz odpowiednia higiena skóry mogą wspomagać leczenie trądziku.
  • W przypadku trądziku związanego z zaburzeniami hormonalnymi u kobiet lekarz może zalecić terapię hormonalną, np. stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych.
  • Profesjonalne zabiegi, takie jak peelingi chemiczne, mikrodermabrazja, laseroterapia lub manualne usuwanie zaskórników mogą stanowić skuteczną opcję leczenia trądziku młodzieńczego.
  • Osoby z trądzikiem mogą zauważyć poprawę stanu skóry po wyeliminowaniu pewnych czynników, takich jak kosmetyki komedogenne, niezdrowa dieta, stres czy palenie papierosów.

Ważne jest, aby przed rozpoczęciem leczenia skonsultować się z lekarzem dermatologiem, który oceni stopień nasilenia trądziku i dostosuje terapię do indywidualnych potrzeb pacjenta. 

Maść na trądzik

Wybór odpowiedniego produktu do stosowania miejscowego zależy od indywidualnych potrzeb pacjenta oraz stopnia nasilenia trądziku. Najczęściej proponowane przez dermatologów maści na trądzik zawierają zazwyczaj nadtlenek benzoilu, kwa salicylowy, retinoidy, kwas azelalinowy, a także antybiotyki. Nadtlenek benzoilu działa przeciwbakteryjnie, zapobiegając rozwojowi bakterii Propionibacterium acnes, które są często związane z trądzikiem. Nadtlenek benzoilu może pomóc w odblokowaniu porów skóry i zmniejszeniu stanu zapalnego. Kwas salicylowy działa keratolitycznie, co oznacza, że pomaga złuszczać martwy naskórek i zapobiegać tworzeniu się zaskórników. Jest również lekko przeciwzapalny. Retinoidy to grupa leków pochodzących od witaminy A, które pomagają w regulacji procesów keratynizacji skóry i zapobiegają tworzeniu się zaskórników. Mogą również pomóc w zmniejszeniu stanu zapalnego i poprawie struktury skóry. Kwas azelainowy działa przeciwbakteryjnie i przeciwzapalnie, pomagając w leczeniu trądziku poprzez zmniejszenie ilości bakterii Propionibacterium acnes oraz redukcję stanu zapalnego skóry. Niektóre maści i kremy na trądzik mogą zawierać antybiotyki, takie jak klindamycyna lub erytromycyna, które wykazują silne działanie antybakteryjne.

Tabletki na trądzik

Tabletki przeciwtrądzikowe mogą być stosowane w przypadku trądziku o większym nasileniu lub gdy inne metody leczenia okazują się nieskuteczne. Antybiotyki doustne, takie jak doksycyklina, minocyklina czy erytromycyna działają przeciwko bakteriom Propionibacterium acnes, dzięki czemu mogą być stosowane w leczeniu trądziku. Antybiotyki te pomagają zredukować stan zapalny skóry i zapobiec powstawaniu nowych wykwitów. Izotretinoina to lek, który jest stosowany w przypadku trądziku opornego na inne metody leczenia lub gdy trądzik prowadzi do poważnych blizn czy trwałych zmian skórnych. Izotretinoina jest retinoidem, który działa poprzez zmniejszenie produkcji łoju przez gruczoły łojowe, zmniejszenie stanu zapalnego skóry oraz regulację procesów keratynizacji. Jest to jednak lek silnie działający i może powodować skutki uboczne, dlatego należy go stosować pod ścisłą kontrolą lekarza. W przypadku trądziku związanego z zaburzeniami hormonalnymi u kobiet lekarz może zalecić stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych. Niektóre środki antykoncepcyjne mogą pomóc w regulacji poziomu hormonów, co może przyczynić się do zmniejszenia nasilenia trądziku. 

Przed zastosowaniem jakichkolwiek leków na trądzik, zaleca się skonsultowanie się z lekarzem dermatologiem. Profesjonalna ocena stanu skóry umożliwi wskazanie odpowiedniej terapii, uwzględniającej indywidualne potrzeby i stan zdrowia pacjenta. Ważne jest również regularne monitorowanie postępów leczenia oraz zgłaszanie lekarzowi wszelkich działań niepożądanych.

Domowe sposoby na trądzik młodzieńczy

Do domowych metod, które mogą pomóc w łagodzeniu objawów trądziku młodzieńczego, należy przede wszystkim higiena i pielęgnacja, stosowanie naturalnych produktów o właściwościach antybakteryjnych i łagodzących oraz właściwa dieta. 

  • Regularne oczyszczanie skóry — oczyszczanie twarzy delikatnym żelem do mycia przeznaczonym do cery trądzikowej może pomóc w usuwaniu nadmiaru sebum, zanieczyszczeń i bakterii, co może przyczynić się do zmniejszenia ryzyka powstawania niedoskonałości w postaci wykwitów czy zaskórników.
  • Stosowanie właściwych kosmetyków — kremy do cery trądzikowej pomogą w odblokowaniu porów skóry, zmniejszeniu stanu zapalnego oraz regulacji produkcji łoju.
  • Regularne nawilżanie skóry — nawilżanie skóry jest ważne nawet w przypadku trądziku, szczególnie jeśli stosuje się preparaty wysuszające. Warto postawić na lekki krem nawilżający, który nie zatyka porów.
  • Naturalna pielęgnacja — niektóre składniki naturalne, takie jak miód, owsianka, jogurt czy aloes, mogą działać przeciwzapalnie, antybakteryjnie i łagodząco. Można je stosować jako maseczki do twarzy lub punktowo na poszczególne zmiany trądzikowe.
  • Zdrowa dieta — dieta na trądzik powinna być bogata w warzywa, owoce, pełnoziarniste produkty, zdrowe tłuszcze omega oraz dostateczną ilość wody. Zaleca się unikać produktów, które mogą powodować nasilenie trądziku, takich jak słodycze, tłuste potrawy czy produkty wysoko przetworzone. Warto włączyć do diety również herbatki ziołowe na trądzik, np. bratek trójbarwny czy nagietek.
  • Higiena — należy unikać dotykania twarzy brudnymi rękoma, co może wprowadzać bakterie i zanieczyszczenia na skórę, zwiększając ryzyko powstawania wykwitów trądzikowych. Warto również pamiętać o regularnym zmienianiu ręczników i poszewek na poduszkę, co zmniejszy ryzyko kontaktu skóry twarzy z zanieczyszczonymi powierzchniami.

Domowe sposoby mogą być pomocne w łagodzeniu objawów trądziku, ale nie zawsze są wystarczające w przypadku trądziku o większym nasileniu. W przypadku trądziku opornego na domowe metody lub gdy trądzik prowadzi do poważnych problemów skórnych, zawsze warto skonsultować się z lekarzem dermatologiem, który zaleci odpowiednią terapię.

Bibliografia:

  1. Krasowska D., Katedra i Klinika Dermatologii AM w Lublinie, Etiopatogeneza i obraz kliniczny trądziku pospolitego, Dermatologia Estetyczna, 2006, 2, 67–71.
  2. Lebwohl M.G., Heymann W.R., Berth-Jones J., Coulson I., Leczenie chorób skóry, Wydawnictwo Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2009.
  3. Macioł D., Kordus K., Śpiewak R., Kosmetyki do cery trądzikowej dostępne w drogeriach: analiza deklarowanych składników aktywnych oraz substancji potencjalnie niebezpiecznych, Estetologia Medyczna i Kosmetologia, 2012, 3, 83–88.
  4. Nowicka D., Choroby łojotokowe skóry. Procedury zabiegów kosmetycznych, Kosmed, Wrocław 2011, 11–26.
  5. Raszeja-Kotelba B., Trądzik pospolity-obraz kliniczny, rozpoznanie i leczenie, Lekarz Rodzinny 2003; 8(4) s. 55-59.
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ewa Rutkowska-Król – redaktor naczelna z ponad 10-letnim doświadczeniem, specjalizująca się w tworzeniu treści produktowych oraz artykułów o tematyce medycznej. Przez lata miała okazję współpracować z różnymi firmami z branży zdrowia i farmacji, dostarczając merytoryczne i angażujące teksty. Jej pasją jest przekształcanie skomplikowanych zagadnień medycznych w przystępne treści, które pomagają czytelnikom lepiej zrozumieć świat zdrowia i dbania o siebie.


PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ

Jakich preparatów unikać latem? Leki, zioła i kosmetyki światłouczulające
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Jakich preparatów unikać latem? Leki, zioła i kosmetyki światłouczulające

Latem chętnie spacerujemy, opalamy się, wypoczywamy na świeżym powietrzu. Korzystając z uroków słońca, jednocześnie stosujemy różne preparaty – zarówno lecznicze, jak i pielęgnacyjne, nie zdając sobie sprawy, że niektóre leki, zioła, a nawet kosmetyki w kontakcie z promieniowaniem UV mogą powodować reakcje fotouczulające. Reakcja fototoksyczna może prowadzić do przebarwień, podrażnień, a nawet poważnych zmian skórnych, dlatego wiedzieć, czego unikać latem, aby cieszyć się słońcem bez ryzyka dla zdrowia i urody.  Reakcja fototoksyczna Reakcja fototoksyczna to najczęstszy rodzaj nadwrażliwości na światło, który może wystąpić po zastosowaniu niektórych leków, ziół czy kosmetyków zawierających substancje światłouczulające. Do reakcji fototoksycznej dochodzi, gdy dana substancja w organizmie wchodzi w reakcję z promieniowaniem UV, powodując uszkodzenie komórek skóry. Objawy przypominają silne oparzenie słoneczne – pojawia się zaczerwienienie, obrzęk, pieczenie, a czasem także pęcherze. Warto pamiętać, że nawet jednorazowa ekspozycja na słońce po zażyciu fototoksycznego preparatu może zakończyć się nieprzyjemnymi konsekwencjami skórnymi. Dlatego latem szczególnie ważne jest, aby dokładnie czytać ulotki i zachować ostrożność przy stosowaniu produktów o działaniu światłouczulającym.

czytaj
Helicobacter pylori objawy, przyczyny i sposoby leczenia zakażenia
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Helicobacter pylori objawy, przyczyny i sposoby leczenia zakażenia

Zakażenie bakterią helicobacter pylori to jedna z najczęstszych przyczyn dolegliwości żołądkowo-jelitowych. Choć często przebiega bezobjawowo, w wielu przypadkach prowadzi do poważniejszych problemów zdrowotnych – wrzodów żołądka, zapalenia błony śluzowej, a nawet zwiększonego ryzyka raka żołądka. Znajomość objawów i metod diagnozowania zakażenia helicobacter pylori pozwoli w porę podjąć skuteczne leczenie. Objawy helicobacter Zakażenie helicobacter pylori, szczególnie na wczesnym etapie, może przebiegać bezobjawowo. U wielu osób bakteria ta może bytować w żołądku przez lata, nie dając żadnych dolegliwości, jednak gdy dojdzie do uszkodzenia błony śluzowej, pojawiają się objawy, które mogą znacząco obniżać komfort życia. Do najczęstszych objawów zakażenia Helicobacter pylori należą: przewlekłe bóle lub pieczenie w nadbrzuszu, zwłaszcza na czczo lub po posiłku, uczucie pełności, wzdęcia, częste odbijanie, nudności, a czasem wymioty, brak apetytu, utrata masy ciała, zgaga i cofanie treści żołądkowej, nieprzyjemny zapach z ust. W bardziej zaawansowanych przypadkach, takich jak choroba wrzodowa, mogą wystąpić również krwawienia z przewodu pokarmowego (widoczne np. w stolcu lub wymiotach). Jeśli objawy utrzymują się przez dłuższy czas, należy skonsultować się z lekarzem i podjąć diagnostykę w kierunku H. pylori. Wczesne wykrycie zakażenia pozwala uniknąć powikłań i rozpocząć skuteczne leczenie.

czytaj
Ostroga piętowa przyczyny, objawy i leczenie
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Ostroga piętowa przyczyny, objawy i leczenie

Ostry, przeszywający ból w okolicy pięty, nasilający się zwłaszcza rano lub po dłuższym odpoczynku, może być objawem ostrogi piętowej. Choć nazwa sugeruje wyraźną zmianę kostną, ostroga piętowa to przede wszystkim wynik przewlekłego stanu zapalnego w obrębie rozcięgna podeszwowego. Problem ten dotyka zarówno osoby aktywne fizycznie, jak i prowadzące siedzący tryb życia, a jego przyczyny są często związane z przeciążeniem, niewłaściwym obuwiem lub wadami postawy.  Co to jest ostroga piętowa? Ostroga piętowa to potoczna nazwa narośli kostnej, która tworzy się na dolnej lub tylnej powierzchni kości piętowej. Powstaje na skutek długotrwałego przeciążenia i mikrourazów w miejscu przyczepu rozcięgna podeszwowego lub ścięgna Achillesa. Choć sama narośl może być widoczna na zdjęciu rentgenowskim, to ból, który jej towarzyszy, wynika głównie z przewlekłego stanu zapalnego tkanek miękkich otaczających piętę. Ostroga piętowa często rozwija się stopniowo i może przez długi czas nie dawać wyraźnych objawów, aż do momentu, gdy staje się źródłem silnego, kłującego bólu utrudniającego chodzenie. 

czytaj
Skaza białkowa – co to takiego, jakie daje objawy i jak ją skutecznie leczyć?
Ewa Rutkowska-Król

Ewa Rutkowska-Król

Redaktor naczelna

Skaza białkowa – co to takiego, jakie daje objawy i jak ją skutecznie leczyć?

Skaza białkowa to potoczny termin określający alergię na białka mleka krowiego występującą u niemowląt i małych dzieci. Objawia się zazwyczaj suchymi i szorstkimi plamami na skórze, głównie na twarzy, a także dolegliwościami ze strony układu pokarmowego. Wczesne rozpoznanie symptomów oraz odpowiednie leczenie i dieta eliminacyjna mogą przywrócić dziecku zdrowie i komfort. Alergia na białka mleka krowiego – przyczyny skazy białkowej Główną przyczyną skazy białkowej jest niedojrzały jeszcze układ odpornościowy dziecka, który błędnie rozpoznaje niektóre białka zawarte w mleku – takie jak kazeina czy beta-laktoglobulina – jako zagrożenie. W efekcie organizm uruchamia reakcję obronną, prowadzącą do wystąpienia objawów alergicznych. Do rozwoju skazy białkowej może przyczynić się również dziedziczność – jeśli jedno lub oboje rodzice mają alergie, ryzyko pojawienia się nietolerancji białka mleka u dziecka znacznie wzrasta. 

czytaj