25.04.2025
Otyłość brzuszna to złożony problem, który może być wynikiem interakcji wielu różnych czynników. Osoby z nadmierną ilością tkanki tłuszczowej w okolicy brzucha mogą być bardziej narażone na ryzyko wystąpienia poważnych schorzeń, takich jak choroby serca, udary mózgu, cukrzyca typu 2 i niektóre rodzaje nowotworów, dlatego tak ważne jest prowadzenie zdrowego stylu życia, który obejmuje zrównoważoną dietę, regularną aktywność fizyczną oraz unikanie czynników ryzyka, które mogą sprzyjać otyłości.
Otyłość brzuszna, nazywana również otyłością centralną lub otyłością typu jabłko, to stan, w którym nadmiar tkanki tłuszczowej gromadzi się głównie w okolicy brzucha. Przyczyny tego rodzaju otyłości są zazwyczaj wieloczynnikowe i mogą obejmować nieprawidłową dietę i niewystarczającą aktywność fizyczną, genetykę, zaburzenia metaboliczne, a także wiek i niezdrowe nawyki.
Odstający brzuch nie wynika jedynie z otyłości i może być związany z różnymi stanami zdrowia, takimi jak SIBO, IBS, nietolerancji pokarmowej, zaburzeń motoryki jelit czy chorób układu pokarmowego. SIBO, czyli nadmierny wzrost bakterii w jelitach cienkich może prowadzić do nadmiernego gromadzenia się gazów w jelitach, co z kolei może powodować wzdęcia i uczucie dużego brzucha na dole. Nadwrażliwe jelita, czyli IBS jest zaburzeniem funkcjonalnym przewodu pokarmowego, które często objawia się wzdęciami, bólami brzucha i nieregularnymi wypróżnieniami. Nietolerancje pokarmowe, takie jak nietolerancja laktozy lub fruktozy, mogą prowadzić do fermentacji nieprzyswojonych cukrów w jelitach, co może powodować wzdęcia i dyskomfort. Celiakia jest chorobą autoimmunologiczną, która powoduje nietolerancję glutenu. Osoby z celiakią mogą doświadczać wzdęć i innych objawów związanych z zaburzeniami trawiennymi po spożyciu glutenu. Nieprawidłowa motoryka jelit może prowadzić do zatrzymywania gazów i nadmiernego rozciągania się jelit, co może powodować uczucie dużego brzucha na dole. Niektóre choroby układu pokarmowego, takie jak choroba Leśniowskiego-Crohna czy zapalenie jelita grubego, mogą powodować wzdęcia i nadmierną produkcję gazów, a w efekcie uczucie grubego brzucha.
Wzdęcia brzucha są również jednym z powszechnych objawów PMS – zespołu napięcia przedmiesiączkowego, który dotyka wielu kobiet na kilka dni przed rozpoczęciem menstruacji. Towarzyszące mu zmiany hormonalne mogą powodować zatrzymywanie wody w organizmie, co z kolei powoduje obrzęki. Dodatkowo przed menstruacją może dochodzić do spowolnienia perystaltyki jelit i gromadzenia się gazów, powodując wzdęcia brzucha. Wzdęty i napięty, a w efekcie gruby brzuch przed okresem to często również skutek zwiększonego stresu i zmian w diecie (spożywanie większej ilości soli, cukru lub produktów zawierających gluten).
Gruby brzuch u mężczyzn również może być wynikiem zmian hormonalnych, a także nieprawidłowej diety oraz spożywania alkoholu. Zmiany w poziomie hormonów mogą wpływać na sposób, w jaki organizm magazynuje tłuszcz, szczególnie w okolicy brzucha — zwiększone stężenie kortyzolu, hormonu stresu, może zwiększać skłonność do gromadzenia się tkanki tłuszczowej w okolicy brzucha, a niski poziom testosteronu może prowadzić do wzrostu masy ciała. Alkohol oraz dieta bogata w kalorie, zwłaszcza produkty wysoko przetworzone, bogate w tłuszcze nasycone i cukry proste, mogą przyczynić się do nadmiernego gromadzenia się tkanki tłuszczowej w okolicy brzucha. Spożywanie zbyt dużej ilości kalorii w stosunku do zapotrzebowania energetycznego organizmu sprzyja odkładaniu się tłuszczu, a wybór niezdrowych produktów spożywczych może przyspieszyć ten proces.
Pozbycie się brzucha może być wyzwaniem, istnieje jednak kilka skutecznych strategii, które mogą pomóc zredukować tkankę tłuszczową. Zrównoważona dieta i kontrola spożywanych kalorii to podstawa zdrowego odchudzania. Spożywanie zbilansowanych posiłków, które zawierają dużo warzyw, owoców, białka, zdrowych tłuszczów oraz zachowanie równowagi między przyjmowanymi a spalanymi kaloriami zapobiegnie gromadzeniu się tłuszczu w okolicy brzucha. Przed podjęciem znacznych zmian w diecie lub stylu życia warto skonsultować się z lekarzem lub dietetykiem, szczególnie w przypadku jakichkolwiek istniejących problemów zdrowotnych. Zaleca się również picie odpowiedniej ilości wody oraz ograniczenie napojów słodzonych, soków owocowych i alkoholu, ponieważ zawierają one dużo pustych kalorii, które mogą przyczyniać się do odkładania się tłuszczu na brzuchu. Regularna aktywność fizyczna, szczególnie ćwiczenia aerobowe (takie jak bieganie, pływanie, jazda na rowerze), trening siłowy i ćwiczenia na mięśnie brzucha może pomóc w spalaniu kalorii i redukcji tkanki tłuszczowej oraz poprawieniu wyglądu okolicy brzucha. Ponieważ stres może prowadzić do wzrostu poziomu kortyzolu, co z kolei może przyczynić się do gromadzenia się tłuszczu w okolicy brzucha, zaleca się stosowanie technik relaksacyjnych, takich jak medytacja, joga czy głębokie oddychanie, które pomogą zmniejszyć poziom stresu. Niedobór snu może wpływać na równowagę hormonalną oraz regulację apetytu i metabolizm, należy zatem zadbać także o higienę snu.
Dieta na zrzucenie brzucha powinna skupiać się na zdrowych nawykach żywieniowych, które pomagają zmniejszyć tkankę tłuszczową w okolicy brzucha.
Dieta odchudzająca brzuch – zasady
Oprócz diety kluczowa dla osiągnięcia płaskiego brzucha jest także regularna aktywność fizyczna. Trening na brzuch jest nieodłącznym elementem budowania siły, stabilności i estetyki ciała. Istnieje wiele różnych ćwiczeń, które można wykonywać, aby wzmocnić mięśnie brzucha i zrzucić oponkę. Skuteczną metodą redukcji tkanki tłuszczowej w całym ciele, w tym w obszarze brzucha jest wykonywanie ćwiczeń cardio takich jak np. aerobik, bieganie, jazda na rowerze czy skakanie na skakance. Ponadto warto włączyć regularne, proste ćwiczenia na brzuch, które nie tylko pomogą wyrzeźbić mięśnie, ale także przyspieszą perystaltykę jelit.
Ćwiczenia na brzuch w domu
Ważne jest, aby ćwiczenia wykonywane były poprawnie, należy przy tym kontrolować oddech i unikać przeciążenia, szczególnie na początku. Przed rozpoczęciem treningów warto także skonsultować się z trenerem personalnym, który dostosuje plan treningowy do indywidualnych potrzeb i celów pacjenta.
Bibliografia:
PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Biegunka to stan charakteryzujący się częstymi i luźnymi wypróżnieniami. Jest to objaw różnych problemów zdrowotnych, takich jak infekcje bakteryjne, wirusowe lub pasożytnicze, reakcje alergiczne, stres, niestrawność pokarmowa lub zatrucie, czy też choroby przewlekłe, takie jak choroba trzewna czy zespół jelita drażliwego. Biegunka objawy Objawy biegunki mogą różnić się w zależności od przyczyny i stopnia nasilenia. Typowe symptomy obejmują: luźne stolce o płynnej konsystencji, częste wypróżnianie, dyskomfort, skurcze lub ból w okolicach brzucha, wzdęcia związane z nadmierną produkcją gazów w jelitach, nudności, nudności i wymioty - w przypadku poważniejszych zakażeń lub toksycznej biegunki, gorączkę (np. w przebiegu biegunki infekcyjnej), ogólne osłabienie i odwodnienie, brak apetytu. Rodzaje i przyczyny biegunki Typy biegunek zależą w głównej mierze od czynników wywołujących rozwolnienie. Wyróżnia się: biegunkę infekcyjną, biegunkę podróżnych, biegunkę pokarmową, reakcyjną stresową i przewlekłą. Biegunka infekcyjna spowodowana jest kontaktem z patogenami (bakteriami, wirusami lub pasożytami). Biegunkę infekcyjną wywołać mogą zakażenia rotawirusowe, salmonelloza, czy np. infekcje E. Coli. Biegunka podróżnych występuje u osób podróżujących do regionów o innym klimacie lub nietypowych warunkach higienicznych. Biegunka pokarmowa wywołana jest spożyciem pokarmów lub wody zanieczyszczonych bakteriami, wirusami lub toksynami. Biegunka jako objaw alergii na określone pokarmy lub składniki pokarmowe. Biegunka stresowa wynika z intensywnego stresu lub długotrwałego emocjonalnego napięcia. Biegunka przewlekła natomiast to trwające dłużej niż kilka tygodni rozwolnienie, które może być objawem chorób przewlekłych, takich jak choroba trzewna czy nadwrażliwe jelita.
czytajEwa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Skóra naczynkowa charakteryzuje się delikatnymi, cienkimi naczynkami krwionośnymi tuż pod powierzchnią skóry, które mogą łatwo pękać, tworząc zaczerwienienia i widoczne szczególnie na policzkach, nosie lub w okolicach dekoltu teleangiektazje - tzw. „pajączki”. Cera naczynkowa jest wrażliwa, skłonna do podrażnień i łatwo reaguje na zmiany temperatury, silne kosmetyki, stres czy nieodpowiednią pielęgnację. Pielęgnacja tego typu cery powinna zatem nie tylko redukować widoczne zmiany, ale także wzmacniać jej barierę ochronną, by zapobiec powstawaniu kolejnych „pajączków”. Popękane naczynka na twarzy – przyczyny Pękające naczynka to najczęściej wynik osłabienia naturalnej odporności skóry oraz ścianek naczyń krwionośnych. Do powstawania pajączków przyczyniać się mogą także nieodpowiednia pielęgnacja z zastosowaniem niewłaściwych kosmetyków, nadmierna ekspozycja na słońce czy gwałtowne zmiany temperatury, np. przejście z zimna do ciepłego pomieszczenia. Na pogorszenia kondycji cery naczynkowej wpływać może również styl życia – przewlekły stres, palenie papierosów czy spożywanie alkoholu.
czytajEwa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Zapalenie pęcherza to jedna z najczęściej występujących infekcji układu moczowego, która może dotknąć zarówno kobiet jak i mężczyzn niezależnie od wieku. Choroba ta jest najczęściej wynikiem zakażenia bakteryjnego i objawia się zazwyczaj częstym oddawaniem moczu z uczuciem niepełnego opróżnienia pęcherza oraz bólem i pieczeniem przy mikcji. Wczesne rozpoznanie i odpowiednie leczenie przyniosą szybką ulgę oraz zapobiegną rozprzestrzenianiu się infekcji i powikłaniom. Objawy zapalenia pęcherza Najczęstsze symptomy zapalenia to parcie na pęcherz, nawet jeśli jest on tylko częściowo wypełniony, oraz ból lub pieczenie przy mikcji. Inne objawy to mętny, czasami nieprzyjemnie pachnący mocz, a także krwiomocz, który może pojawić się w bardziej zaawansowanych przypadkach infekcji. Dodatkowo osoba cierpiąca na zapalenie pęcherza może odczuwać ból w dolnej części brzucha lub w okolicach miednicy, będący wynikiem stanu zapalnego. W niektórych przypadkach mogą wystąpić także ogólne objawy infekcji, takie jak gorączka, osłabienie i nudności. Częste parcie na mocz – uczucie potrzeby częstego oddawania moczu, nawet przy niewielkiej ilości. Uczucie niepełnego opróżnienia pęcherza – mimo oddania moczu nadal występuje potrzeba skorzystania z toalety. Ból i pieczenie przy oddawaniu moczu – uczucie dyskomfortu, pieczenia lub kłucia podczas mikcji.Ból w podbrzuszu – uczucie ucisku lub bólu w dolnej części brzucha. Zmiana koloru i zapachu moczu – może być mętny, ciemniejszy lub mieć nieprzyjemny zapach. Obecność krwi w moczu – rzadziej występujący objaw, ale możliwy przy bardziej zaawansowanym stanie zapalnym. Podwyższona temperatura ciała – w niektórych przypadkach może pojawić się stan podgorączkowy.
czytajEwa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Otyłość brzuszna to złożony problem, który może być wynikiem interakcji wielu różnych czynników. Osoby z nadmierną ilością tkanki tłuszczowej w okolicy brzucha mogą być bardziej narażone na ryzyko wystąpienia poważnych schorzeń, takich jak choroby serca, udary mózgu, cukrzyca typu 2 i niektóre rodzaje nowotworów, dlatego tak ważne jest prowadzenie zdrowego stylu życia, który obejmuje zrównoważoną dietę, regularną aktywność fizyczną oraz unikanie czynników ryzyka, które mogą sprzyjać otyłości. Otyłość brzuszna przyczyny Otyłość brzuszna, nazywana również otyłością centralną lub otyłością typu jabłko, to stan, w którym nadmiar tkanki tłuszczowej gromadzi się głównie w okolicy brzucha. Przyczyny tego rodzaju otyłości są zazwyczaj wieloczynnikowe i mogą obejmować nieprawidłową dietę i niewystarczającą aktywność fizyczną, genetykę, zaburzenia metaboliczne, a także wiek i niezdrowe nawyki. Spożywanie zbyt dużej ilości kalorii w stosunku do zapotrzebowania energetycznego organizmu, szczególnie w połączeniu z brakiem regularnej aktywności fizycznej, może prowadzić do gromadzenia się tkanki tłuszczowej w okolicach brzucha. Czynniki dziedziczne mogą predysponować do otyłości brzusznej. Istnieją geny, które mogą wpływać na sposób, w jaki organizm magazynuje tłuszcz, oraz na to, gdzie w organizmie tkanka tłuszczowa jest gromadzona. Długotrwały stres może prowadzić do wzrostu poziomu kortyzolu, hormonu stresu, który z kolei może zwiększać skłonność do odkładania się tłuszczu w okolicy brzucha. Spożywany w nadmiarze alkohol może przyczyniać się do odkładania się tłuszczu w okolicy brzucha, tworząc tzw. "oponkę". Zaburzenia takie jak insulinooporność, cukrzyca typu 2 i zespół metaboliczny mogą sprzyjać gromadzeniu się tłuszczu. Dieta bogata w cukry proste i przetworzone produkty spożywcze może przyczynić się do nadmiernego wzrostu masy ciała, w tym także otyłości brzusznej. Brak odpowiedniej ilości snu może zakłócać równowagę hormonalną organizmu, co może prowadzić do wzrostu apetytu i zwiększonego odkładania się tłuszczu. Z wiekiem zmienia się sposób, w jaki organizm magazynuje tłuszcz, co może prowadzić do otyłości brzusznej, zwłaszcza u osób starszych.
czytaj