21.08.2025
Coraz więcej osób po 40. roku życia zauważa, że czytanie drobnego druku wymaga większego wysiłku, a ostrość widzenia z bliska stopniowo się pogarsza. To naturalny proces, znany jako prezbiopia – czyli starczowzroczność. Choć objawy mogą początkowo wydawać się niegroźne, często wyraźnie wpływają na komfort codziennego funkcjonowania. Znajomość objawów prezbiopii i świadomość nowoczesnych rozwiązań pozwoli dłużej cieszyć się dobrym widzeniem.
Prezbiopia, nazywana także starczowzrocznością, to naturalny proces związany ze starzeniem się oka. Zazwyczaj pojawia się po 40. roku życia i wynika z utraty elastyczności soczewki oraz osłabienia mięśni odpowiadających za akomodację. Oznacza to, że oko stopniowo traci zdolność ostrego widzenia przedmiotów z bliska – trudniejsze staje się czytanie drobnego druku, korzystanie ze smartfona czy wykonywanie precyzyjnych czynności. W przeciwieństwie do innych wad wzroku prezbiopia nie jest chorobą, lecz fizjologicznym etapem starzenia się. Objawy mogą pojawiać się stopniowo i często są mylone ze zmęczeniem oczu.
Pierwsze oznaki prezbiopii pojawiają się zwykle stopniowo i łatwo je przeoczyć, przypisując je zmęczeniu oczu. Najczęściej osoby po 40. roku życia zaczynają zauważać, że:
Warto podkreślić, że prezbiopia nie pojawia się nagle, ale postępuje z czasem, dlatego, aby zachować komfort widzenia, należy dbać o regularne badania wzroku i szybko reagować na pierwsze symptomy.
Główną przyczyną pogorszenia wyraźnego widzenia z bliska jest utrata elastyczności soczewki oka. Drugim czynnikiem jest osłabienie mięśni rzęskowych, które z wiekiem pracują mniej efektywnie, w efekcie oko ma trudności z dostosowaniem ostrości. Na pogłębianie się objawów mogą wpływać również dodatkowe elementy, takie jak:
Choć zmiany te są nieuniknione i dotyczą każdego, istnieją nowoczesne rozwiązania, które pozwalają złagodzić skutki prezbiopii – od tradycyjnych okularów, po innowacyjne krople do oczu poprawiające akomodację i komfort widzenia z bliska.
Pogorszenie wzroku związane z wiekiem nie musi oznaczać rezygnacji z codziennego komfortu. Współczesna okulistyka oferuje wiele rozwiązań, które pozwalają radzić sobie z objawami prezbiopii i cieszyć się wyraźnym widzeniem na co dzień. Najczęściej stosowanym sposobem są okulary do czytania, które szybko poprawiają ostrość widzenia z bliska. Alternatywą mogą być również soczewki kontaktowe multifokalne, dające większą swobodę w codziennym funkcjonowaniu. Coraz większe zainteresowanie wzbudzają także nowoczesne krople do oczu, które mogą poprawiać zdolność akomodacji i w wielu przypadkach ograniczyć konieczność noszenia okularów. To innowacyjne rozwiązanie jest szczególnie cenione przez osoby aktywne, które poszukują wygodnych i dyskretnych metod radzenia sobie ze starczowzrocznością. Niezależnie od wybranej metody, najważniejsze znaczenie ma regularna kontrola wzroku u okulisty, odpowiednia higiena pracy (np. przerwy podczas korzystania z komputera) oraz dbanie o właściwe oświetlenie. Wczesne reagowanie na pierwsze symptomy prezbiopii pozwala nie tylko zachować komfort widzenia, ale także zapobiega dalszym dolegliwościom, takim jak bóle głowy czy nadmierne zmęczenie oczu.
Odpowiednia dieta i suplementacja mają ogromne znaczenie dla zdrowia oczu. Dostarczanie organizmowi właściwych witamin i mikroelementów może wspierać prawidłowe funkcjonowanie siatkówki, soczewki oraz chronić oczy przed stresem oksydacyjnym.
Najważniejsze składniki wspierające wzrok to: witamina A, witaminy z grupy B oraz witaminy C i E, a także luteina i zeaksantyna, selen i cynk.
Włączenie do diety warzyw liściastych, ryb morskich, marchewki, jagód czy orzechów, a w razie potrzeby sięgnięcie po witaminy na wzrok w formie leków lub suplementów może pomóc w utrzymaniu dobrego widzenia, spowalniając procesy związane z prezbiopią i chroniąc wzrok przed dalszym pogorszeniem.
W połowie 2025 roku amerykańska Agencja FDA zatwierdziła przełomowe krople do oczu o nazwie VIZZ® (zawierające aceklidynę, 1,44%), które już za kilka miesięcy mają trafić do sprzedaży w USA. Aceklidyna to środek zwężający źrenicę, działający głównie wybiórczo na tęczówkę, z minimalną stymulacją mięśnia rzęskowego. VIZZ kurczy mięsień zwieracza tęczówki, wywołując efekt „dziurki” i w unikalny sposób zwęża źrenicę poniżej 2 mm, co zwiększa głębię ostrości i znacząco poprawia widzenie z bliska bez powodowania krótkowzroczności. Aceklidyna, jedyny składnik aktywny VIZZ, jest nową substancją chemiczną w Stanach Zjednoczonych, a jej zatwierdzenie przez FDA oznacza pierwsze na świecie zastosowanie w leczeniu prezbiopii. Pierwsze próbki preparatu VIZZ mają pojawić się w aptekach już w październiku 2025 r., a szeroka dostępność planowana jest na drugą połowę czwartego kwartału 2025.
Bibliografia:
PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Ciemieniucha to dolegliwość skórna, która występuje u noworodków i niemowląt najczęściej w ciągu dwóch pierwszych miesięcy życia. Objawia się suchymi, żółtawymi łuskami na skórze głowy, zwłaszcza w okolicy ciemiączka. Ciemieniucha jest zazwyczaj łagodnym i łatwo leczonym schorzeniem, które, choć często ustępuje samoistnie, czasem może wymagać specjalistycznej pielęgnacji w postaci szamponów lub kremów. Ciemieniucha u niemowląt Ciemieniucha to powszechne schorzenie skóry, które dotyka zazwyczaj niemowląt pomiędzy 2. a 10. tygodniem życia. Objawia się suchymi, łuskowatymi plamami na skórze głowy dziecka. Plamy te mogą być żółtawe, brązowe lub białawe i często gromadzą się w okolicy ciemiączka, choć mogą również dotyczyć środkowej części twarzy, klatki piersiowej oraz krocza. Objawy ciemieniuchy mogą być nieestetyczne, ale zazwyczaj nie powodują dyskomfortu ani swędzenia u dziecka. Ciemieniucha jest wynikiem nadmiernego wydzielania sebum (naturalnego oleju skórnego) przez gruczoły łojowe skóry głowy dziecka, co może prowadzić do nadmiernego rozmnażania się drożdżaków Malassezia. Choć dokładna przyczyna ciemieniuchy nie jest w pełni zrozumiana, rolę w jej występowaniu mogą odgrywać czynniki genetyczne, hormonalne i środowiskowe. W większości przypadków ciemieniucha u niemowląt ma łagodny przebieg i ustępuje samoistnie w ciągu kilku miesięcy bez konieczności leczenia, jednak jeśli objawy są nasilone lub nie ustępują, można zastosować łagodne metody pielęgnacyjne, takie jak regularne mycie głowy łagodnym szamponem dla niemowląt, delikatne szczotkowanie włosów lub olejowanie skóry głowy przed kąpielą. W przypadkach bardziej uporczywych lub nasilonych objawów pediatra może zalecić stosowanie specjalnych szamponów lub kremów.
czytajEwa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Choć od pierwszych przypadków COVID-19 minęło już kilka lat, temat koronawirusa wciąż budzi wiele pytań – zwłaszcza w sezonie zwiększonej zachorowalności. Jakie są najczęstsze objawy koronawirusa? Co powoduje rozwój choroby? Jakie są metody leczenia i łagodzenia objawów? Zrozumienie mechanizmu zakażenia, rozpoznanie pierwszych symptomów oraz właściwe postępowanie pozwolą skutecznie ograniczyć ryzyko powikłań i szybciej wrócić do pełni sił. COVID-19 co to? COVID-19 to choroba zakaźna wywoływana przez wirusa SARS-CoV-2, należącego do rodziny koronawirusów. Po raz pierwszy została zidentyfikowana pod koniec 2019 roku w Chinach, a w krótkim czasie rozprzestrzeniła się na cały świat. Do zakażenia dochodzi głównie drogą kropelkową – podczas kaszlu, kichania czy rozmowy – a także poprzez kontakt z powierzchniami, na których osiadł wirus. Przebieg choroby może być bardzo różny – u jednych przypomina lekkie przeziębienie, u innych powoduje silne objawy i wymaga opieki medycznej.
czytajEwa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Dynia to królowa październikowych stołów, symbol Halloween i składnik wielu rozgrzewających potraw. Dynia to również prawdziwa skarbnica witamin, minerałów i cennych składników odżywczych, które kryją się nie tylko w miąższu, ale także w smacznych pestkach. Dynia to owoc czy warzywo? Choć w kuchni dynia traktowana jest najczęściej jak warzywo, z botanicznego punktu widzenia to owoc. Dokładniej mówiąc, dynia jest jagodą, która powstaje z zalążni kwiatu i kryje w sobie liczne nasiona. Delikatny, lekko słodkawy miąższ dyni wykorzystuje się głównie w potrawach wytrawnych – zupach, gulaszach czy sałatkach, ale sprawdza się także w deserach i ciastach. Rodzaje dyni Dynia występuje w wielu odmianach, różniących się smakiem, kolorem, konsystencją miąższu i zastosowaniem. Do najpopularniejszych należą dynia zwyczajna, o intensywnie pomarańczowym miąższu, idealna do zup, puree i ciast, oraz dynia piżmowa, charakteryzująca się słodkawym, gęstym miąższem, doskonała do pieczenia i deserów. Warto także poznać dynię hokkaido – jej miąższ nie wymaga obierania, co znacznie ułatwia przygotowanie potraw, oraz dynię makaronową, której włóknisty miąższ po upieczeniu przypomina nitki makaronu i świetnie nadaje się do lekkich, warzywnych dań.
czytajEwa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Wszy, choć często kojarzą się z odległymi czasami, wciąż są obecne wśród dzieci, a zakażenie nimi nie wynika z braku higieny, lecz najczęściej z bliskiego kontaktu w grupie rówieśniczej. Umiejętność szybkiego rozpoznania wszawicy oraz znajomość jej przyczyn i skutecznych metody leczenia i profilaktyki pozwoli szybko i skutecznie pozbyć się problemu, oraz uniknąć nawrotów. Wesz ludzka – jak ją rozpoznać? Wesz głowowa to niewielki pasożyt o długości zaledwie 2–3 mm, który żywi się krwią człowieka. Najczęściej bytuje u nasady włosów, w okolicy skroni, karku i za uszami, gdzie skóra jest cieńsza i dobrze ukrwiona. Dorosłe osobniki są ruchliwe i trudne do zauważenia, dlatego łatwiej dostrzec ich jaja, tzw. gnidy – małe, białe lub żółtawe kuleczki przyklejone mocno do włosa, których nie da się strząsnąć jak zwykłego łupieżu. Typowym objawem obecności wszy jest uporczywy świąd skóry głowy, spowodowany reakcją alergiczną na ich ślinę. Jeśli więc dziecko intensywnie się drapie, warto dokładnie obejrzeć skórę i włosy przy dobrym świetle, najlepiej używając gęstego grzebienia, aby upewnić się, czy przyczyną nie są właśnie wszy.
czytaj