07.10.2025
Choć od pierwszych przypadków COVID-19 minęło już kilka lat, temat koronawirusa wciąż budzi wiele pytań – zwłaszcza w sezonie zwiększonej zachorowalności. Jakie są najczęstsze objawy koronawirusa? Co powoduje rozwój choroby? Jakie są metody leczenia i łagodzenia objawów? Zrozumienie mechanizmu zakażenia, rozpoznanie pierwszych symptomów oraz właściwe postępowanie pozwolą skutecznie ograniczyć ryzyko powikłań i szybciej wrócić do pełni sił.
COVID-19 to choroba zakaźna wywoływana przez wirusa SARS-CoV-2, należącego do rodziny koronawirusów. Po raz pierwszy została zidentyfikowana pod koniec 2019 roku w Chinach, a w krótkim czasie rozprzestrzeniła się na cały świat. Do zakażenia dochodzi głównie drogą kropelkową – podczas kaszlu, kichania czy rozmowy – a także poprzez kontakt z powierzchniami, na których osiadł wirus. Przebieg choroby może być bardzo różny – u jednych przypomina lekkie przeziębienie, u innych powoduje silne objawy i wymaga opieki medycznej.
Objawy COVID-19 mogą być bardzo zróżnicowane – od łagodnych do ciężkich – a ich nasilenie często zależy od wieku, stanu zdrowia oraz odporności organizmu. Do najczęściej zgłaszanych symptomów należą gorączka, kaszel, ból gardła, osłabienie i bóle mięśni. Charakterystycznym, choć nie zawsze występującym objawem, jest także utrata węchu i smaku. U części chorych pojawia się katar, ból głowy, duszności czy problemy żołądkowo-jelitowe, takie jak biegunka. W cięższych przypadkach zakażenie może prowadzić do zapalenia płuc oraz niewydolności oddechowej, wymagających specjalistycznej opieki medycznej. Warto pamiętać, że symptomy koronawirusa często przypominają przeziębienie lub grypę, dlatego przy wystąpieniu niepokojących dolegliwości dobrze jest wykonać test diagnostyczny i skonsultować się z lekarzem.
Czas trwania COVID-19 jest bardzo indywidualny - u większości osób łagodne objawy, takie jak gorączka, kaszel czy osłabienie, utrzymują się zwykle od kilku dni do około dwóch tygodni. W przypadku cięższego przebiegu infekcji, zwłaszcza u osób starszych lub przewlekle chorych, powrót do pełni sił może zająć nawet kilka tygodni, a niekiedy wymaga hospitalizacji. Zdarza się również, że część dolegliwości – np. przewlekłe zmęczenie, duszności czy zaburzenia koncentracji – utrzymuje się dłużej, co określa się mianem tzw. long COVID. Dlatego tak ważne jest, aby nie bagatelizować objawów, odpowiednio dbać o regenerację organizmu i w razie potrzeby skorzystać z porady lekarskiej.
Osoba zakażona koronawirusem może zarażać innych jeszcze zanim pojawią się u niej pierwsze objawy – nawet 1–2 dni wcześniej. Największe ryzyko transmisji wirusa występuje w ciągu pierwszych dni choroby, zwykle do około 7–10 dnia od jej początku. U większości pacjentów zakaźność znacząco maleje po upływie 10 dni od wystąpienia symptomów, choć w przypadku cięższego przebiegu choroby lub obniżonej odporności okres ten może się wydłużyć. Właśnie dlatego tak istotna jest izolacja, unikanie kontaktu z innymi oraz stosowanie środków ochrony, takich jak maseczki, rękawiczki jednorazowe czy dezynfekcja rąk. Dzięki temu można zmniejszyć ryzyko dalszego rozprzestrzeniania się wirusa i chronić osoby szczególnie narażone na powikłania.
Prawidłowa diagnoza COVID-19 pozwala na szybkie rozpoczęcia leczenie i ograniczenie ryzyka zarażenia innych osób. Testy można wykonać zarówno w punktach medycznych, jak i w warunkach domowych, korzystając z dostępnych w aptekach zestawów do samokontroli. Najczęściej stosowane są testy antygenowe oraz testy PCR.
W przypadku pozytywnego wyniku należy skonsultować się z lekarzem, aby uzyskać zalecenia dotyczące dalszego postępowania.
W przypadku łagodnego przebiegu COVID-19 leczenie skupia się przede wszystkim na redukowaniu dokuczliwych objawów i wspieraniu organizmu w walce z infekcją. Ważne jest regularne nawadnianie, odpoczynek oraz stosowanie lekkostrawnej diety. W celu obniżenia gorączki i złagodzenia bólu mięśni czy głowy można sięgnąć po dostępne bez recepty leki przeciwgorączkowe i przeciwbólowe. Kaszel czy ból gardła można natomiast łagodzić syropami, pastylkami do ssania lub preparatami nawilżającymi błonę śluzową. Warto również zadbać o wzmocnienie odporności – pomocne mogą być witaminy, minerały i preparaty wspierające prawidłowe funkcjonowanie układu immunologicznego.
Domowe sposoby łagodzenia objawów koronawirusa:
Profilaktyka COVID-19 opiera się przede wszystkim na prostych zasadach, które znacząco zmniejszają ryzyko zakażenia. Do najważniejszych działań należą: częste mycie rąk i stosowanie środków dezynfekujących, noszenie maseczek w miejscach o dużym skupisku ludzi, wietrzenie pomieszczeń, zachowywanie dystansu od osób chorych oraz unikanie kontaktu z osobami przeziębionymi lub zakażonymi. Ważne jest również dbanie o odporność organizmu poprzez zdrową dietę, aktywność fizyczną i odpowiednią ilość snu. Równolegle do tych codziennych działań przed ciężkim przebiegiem choroby i jej powikłaniami najskuteczniejszą formą ochrony pozostają szczepienia przeciw COVID-19. Podanie szczepionki stymuluje układ odpornościowy do wytwarzania przeciwciał i komórek pamięci, które w przypadku kontaktu z wirusem reagują szybciej i skuteczniej. Dzięki temu ryzyko hospitalizacji i poważnych konsekwencji zdrowotnych znacząco spada. Obecnie dostępne są różne preparaty, dostosowane również do nowych wariantów koronawirusa, a w wielu przypadkach zaleca się dawki przypominające. Połączenie szczepień z codziennymi zasadami higieny tworzy kompleksową ochronę.
Bibliografia:
PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
Ewa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Ciemieniucha to dolegliwość skórna, która występuje u noworodków i niemowląt najczęściej w ciągu dwóch pierwszych miesięcy życia. Objawia się suchymi, żółtawymi łuskami na skórze głowy, zwłaszcza w okolicy ciemiączka. Ciemieniucha jest zazwyczaj łagodnym i łatwo leczonym schorzeniem, które, choć często ustępuje samoistnie, czasem może wymagać specjalistycznej pielęgnacji w postaci szamponów lub kremów. Ciemieniucha u niemowląt Ciemieniucha to powszechne schorzenie skóry, które dotyka zazwyczaj niemowląt pomiędzy 2. a 10. tygodniem życia. Objawia się suchymi, łuskowatymi plamami na skórze głowy dziecka. Plamy te mogą być żółtawe, brązowe lub białawe i często gromadzą się w okolicy ciemiączka, choć mogą również dotyczyć środkowej części twarzy, klatki piersiowej oraz krocza. Objawy ciemieniuchy mogą być nieestetyczne, ale zazwyczaj nie powodują dyskomfortu ani swędzenia u dziecka. Ciemieniucha jest wynikiem nadmiernego wydzielania sebum (naturalnego oleju skórnego) przez gruczoły łojowe skóry głowy dziecka, co może prowadzić do nadmiernego rozmnażania się drożdżaków Malassezia. Choć dokładna przyczyna ciemieniuchy nie jest w pełni zrozumiana, rolę w jej występowaniu mogą odgrywać czynniki genetyczne, hormonalne i środowiskowe. W większości przypadków ciemieniucha u niemowląt ma łagodny przebieg i ustępuje samoistnie w ciągu kilku miesięcy bez konieczności leczenia, jednak jeśli objawy są nasilone lub nie ustępują, można zastosować łagodne metody pielęgnacyjne, takie jak regularne mycie głowy łagodnym szamponem dla niemowląt, delikatne szczotkowanie włosów lub olejowanie skóry głowy przed kąpielą. W przypadkach bardziej uporczywych lub nasilonych objawów pediatra może zalecić stosowanie specjalnych szamponów lub kremów.
czytajEwa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Choć od pierwszych przypadków COVID-19 minęło już kilka lat, temat koronawirusa wciąż budzi wiele pytań – zwłaszcza w sezonie zwiększonej zachorowalności. Jakie są najczęstsze objawy koronawirusa? Co powoduje rozwój choroby? Jakie są metody leczenia i łagodzenia objawów? Zrozumienie mechanizmu zakażenia, rozpoznanie pierwszych symptomów oraz właściwe postępowanie pozwolą skutecznie ograniczyć ryzyko powikłań i szybciej wrócić do pełni sił. COVID-19 co to? COVID-19 to choroba zakaźna wywoływana przez wirusa SARS-CoV-2, należącego do rodziny koronawirusów. Po raz pierwszy została zidentyfikowana pod koniec 2019 roku w Chinach, a w krótkim czasie rozprzestrzeniła się na cały świat. Do zakażenia dochodzi głównie drogą kropelkową – podczas kaszlu, kichania czy rozmowy – a także poprzez kontakt z powierzchniami, na których osiadł wirus. Przebieg choroby może być bardzo różny – u jednych przypomina lekkie przeziębienie, u innych powoduje silne objawy i wymaga opieki medycznej.
czytajEwa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Dynia to królowa październikowych stołów, symbol Halloween i składnik wielu rozgrzewających potraw. Dynia to również prawdziwa skarbnica witamin, minerałów i cennych składników odżywczych, które kryją się nie tylko w miąższu, ale także w smacznych pestkach. Dynia to owoc czy warzywo? Choć w kuchni dynia traktowana jest najczęściej jak warzywo, z botanicznego punktu widzenia to owoc. Dokładniej mówiąc, dynia jest jagodą, która powstaje z zalążni kwiatu i kryje w sobie liczne nasiona. Delikatny, lekko słodkawy miąższ dyni wykorzystuje się głównie w potrawach wytrawnych – zupach, gulaszach czy sałatkach, ale sprawdza się także w deserach i ciastach. Rodzaje dyni Dynia występuje w wielu odmianach, różniących się smakiem, kolorem, konsystencją miąższu i zastosowaniem. Do najpopularniejszych należą dynia zwyczajna, o intensywnie pomarańczowym miąższu, idealna do zup, puree i ciast, oraz dynia piżmowa, charakteryzująca się słodkawym, gęstym miąższem, doskonała do pieczenia i deserów. Warto także poznać dynię hokkaido – jej miąższ nie wymaga obierania, co znacznie ułatwia przygotowanie potraw, oraz dynię makaronową, której włóknisty miąższ po upieczeniu przypomina nitki makaronu i świetnie nadaje się do lekkich, warzywnych dań.
czytajEwa Rutkowska-Król
Redaktor naczelna
Wszy, choć często kojarzą się z odległymi czasami, wciąż są obecne wśród dzieci, a zakażenie nimi nie wynika z braku higieny, lecz najczęściej z bliskiego kontaktu w grupie rówieśniczej. Umiejętność szybkiego rozpoznania wszawicy oraz znajomość jej przyczyn i skutecznych metody leczenia i profilaktyki pozwoli szybko i skutecznie pozbyć się problemu, oraz uniknąć nawrotów. Wesz ludzka – jak ją rozpoznać? Wesz głowowa to niewielki pasożyt o długości zaledwie 2–3 mm, który żywi się krwią człowieka. Najczęściej bytuje u nasady włosów, w okolicy skroni, karku i za uszami, gdzie skóra jest cieńsza i dobrze ukrwiona. Dorosłe osobniki są ruchliwe i trudne do zauważenia, dlatego łatwiej dostrzec ich jaja, tzw. gnidy – małe, białe lub żółtawe kuleczki przyklejone mocno do włosa, których nie da się strząsnąć jak zwykłego łupieżu. Typowym objawem obecności wszy jest uporczywy świąd skóry głowy, spowodowany reakcją alergiczną na ich ślinę. Jeśli więc dziecko intensywnie się drapie, warto dokładnie obejrzeć skórę i włosy przy dobrym świetle, najlepiej używając gęstego grzebienia, aby upewnić się, czy przyczyną nie są właśnie wszy.
czytaj