Neomag B6 100 mg + 10 mg, 60 tabletek

Magnez z witaminą B6

Neomag B6 100 mg + 10 mg, magnez w tabletkach

Neomag B6 100 mg + 10 mg to produkt leczniczy w postaci tabletek zawierający jony magnezowe i witaminę B6 (pirydoksyny chlorowodorek). Do stosowania u dorosłych i dzieci od 6. roku życia dla uzupełnienia niedoborów magnezu.

Co zawiera lek Neomag B6?

Substancjami czynnymi leku są: jony magnezu (w postaci magnezu cytrynianu) i pirydoksyny  chlorowodorek.
Każda tabletka zawiera 100 mg jonów magnezu w postaci magnezu cytrynianu i 10 mg pirydoksyny  chlorowodorku.

Pozostałe składniki to: laktoza, makrogol 6000, magnezu stearynian.

W jakim celu się go stosuje?

Lek jest wskazany do stosowania w przypadku niedoboru magnezu.

Lek NeomagB6 zawiera dwie substancje czynne: jony magnezowe i witaminę B6 (pirydoksyny chlorowodorek). Lek uzupełnia niedobory magnezu, a witamina B6 zwiększa jego wchłanianie w organizmie.

• Magnez jest kationem niezbędnym do prawidłowego przebiegu wielu biochemicznych procesów w organizmie. Jego biologiczna rola polega na aktywacji szeregu enzymów.
• Magnez odgrywa istotną rolę w procesie skurczu mięśnia sercowego, wpływa na stan pobudliwości nerwowo-mięśniowej. Niedobór magnezu może powodować zaburzenia w układzie mięśniowym i ośrodkowym układzie nerwowym.
• Witamina B6 zwiększa wchłanianie magnezu z przewodu pokarmowego o 20-40%.

Jak stosować Neomag B6?

Dorośli i młodzież w wieku 14 lat i powyżej (o masie ciała większej bądź równej 40 kg):  3 do 4 tabletek na dobę, w 2 lub 3 dawkach podzielonych, przyjmowane podczas posiłku.

Dzieci w wieku 6 lat i starsze (o masie ciała większej bądź równej 21 kg) oraz młodzież 6-14 lat:

• 21-30 kg 1 do 2 tabletek na dobę, w 1 lub 2 dawkach podzielonych, przyjmowane podczas posiłku,
• 31-39 kg 2 do 3 tabletek na dobę, w 2 lub 3 dawkach podzielonych, przyjmowane podczas posiłku.

Kiedy nie przyjmować leku Neomag B6?

• Jeśli pacjent ma uczulenie na magnezu cytrynian, pirydoksyny chlorowodorek lub  którykolwiek z pozostałych składników tego leku.
• Jeśli pacjent ma ciężką niewydolność nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 30 mL/min.).
• Jeśli pacjent jednocześnie przyjmuje lewodopę (lek stosowany w chorobie Parkinsona).
• Jeśli u pacjenta stwierdzono hipermagnezemię (zwiększone stężenie magnezu we krwi).
• Jeśli u pacjenta stwierdzono blok przedsionkowo-komorowy.
• Jeśli u pacjenta stwierdzono chorobę zwaną myasthenia gravis (nabyta, przewlekła choroba, charakteryzująca się szybkim zmęczeniem i osłabieniem mięśni szkieletowych).
• U dzieci w wieku poniżej 6 lat (o masie ciała poniżej 21 kg).

Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania tego leku.

Podczas stosowania leku Neomag B6 wystąpić mogą następujące działania niepożądane:

• rzadko (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 1000 pacjentów): bóle brzucha, luźne stolce lub biegunka na początku leczenia (objawy te są nieszkodliwe i  przemijające); zaczerwienienie skóry;
• bardzo rzadko (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów): reakcje alergiczne.

Lek Neomag B6 a inne leki

Należy poinformować lekarza lub farmaceutę, jeżeli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków, ponieważ mogą one powodować niedobór magnezu i (lub) witaminy B6 poprzez m.in. zwiększenie ich wydalania z organizmu lub osłabienie wchłaniania:
- amfoterycyna B (lek stosowany w leczeniu ciężkich układowych grzybic);
- bifosfoniany (leki stosowane w leczeniu osteoporozy);
- izoniazyd, cykloseryna (leki stosowane w leczeniu gruźlicy);
- penicylamina (lek stosowany w leczeniu reumatoloidalnego zapalenia stawów i zatruć metalami  ciężkimi);
- cyklosporyna A, rapamycyna (leki stosowane w transpantologii);
- leki moczopędne (np. tiazydy lub furosemid);
- cisplatyna, cetuksymab lub erlotynib (leki stosowane w leczeniu nowotworów);
- inhibitory pompy protonowej (leki stosowane w leczeniu zgagi, takie jak pantoprazol czy omeprazol);
- foskarnet (lek przeciwwirusowy);
- pentamidyna (lek stosowany w leczeniu zakażeń pasożytniczych lub zakażeń płuc);
- hydralazyna (lek stosowany w obniżaniu ciśnienia krwi);
- fosforany, związki żelaza lub sole wapniowe;
- leki antykoncepcyjne;
- leki przeczyszczające;
- antybiotyki aminoglikozydowe (gentamycyna, tobramycyna);
- inhibitory polimerazy wirusów DNA.

Antybiotyki z grupy chinolonów (takie jak cyprofloksacyna) należy przyjmować co najmniej 2 godziny przed zażyciem leku Neomag B6 lub 6 godzin po jego zażyciu.

Należy poinformować lekarza lub farmaceutę, jeśli pacjent przyjmuje lewodopę (lek stosowany w leczeniu choroby Parkinsona), gdyż witamina B6 może hamować jej działanie.

Nie należy przyjmować równocześnie leków zawierających magnez i niektórych antybiotyków (fluorochinolony - lewofloksacyna, tetracykliny) czy leków stosowanych w leczeniu osteoporozy (tzw. bisfosfoniany), ponieważ magnez może zmniejszać ich wchłanianie z przewodu pokarmowego.

Należy zachować co najmniej 2-3 godziny odstępu między przyjęciem tych leków, a zastosowaniem leku Neomag B6.

Jednoczesne stosowanie preparatów magnezu z węglanem litu, lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas (takimi jak amiloryd i spironolakton) lub z innymi lekami zawierającymi magnez, takimi jak leki przeczyszczające czy leki zobojętniające sok żołądkowy, może zwiększać ryzyko hipermagnezemii i zatrucia magnezem. Ryzyko jest szczególnie wysokie u osób z niewydolnością nerek.

Lek może być stosowany w okresie ciąży wyłącznie po konsultacji z lekarzem.

Lek może być stosowany w okresie karmienia piersią wyłącznie po konsultacji z lekarzem. Zaleca się, aby w okresie karmienia piersią dawka witaminy B6 nie przekraczała 20 mg na dobę.

Leku nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 6 lat (o masie ciała poniżej 21 kg).

Lek NeomagB6 nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania i tylko wtedy, gdy jest to konieczne. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku NeomagB6 należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:

• jeśli u pacjenta stwierdzono jednoczesny niedobór magnezu i wapnia, w pierwszej kolejności należy  uzupełnić niedobór magnezu;
• jeśli u pacjenta występuje ciężki niedobór magnezu oraz zaburzenia wchłaniania, leczenie należy rozpocząć od dożylnego podawania magnezu;
• jeśli pacjent ma umiarkowaną niewydolność nerek należy zachować szczególną ostrożność, ze  względu na ryzyko wystąpienia podwyższenia stężenia magnezu we krwi.

Przyjmowanie leku w dawce wyższej niż zalecana może powodować biegunkę.

Długotrwałe stosowanie magnezu może prowadzić do zwiększenia stężenia potasu we krwi, szczególnie u pacjentów z kontrolowanym spożyciem potasu i osłabioną czynnością nerek. 

W przypadku przyjmowania wysokich dawek leku (dotyczy witaminy B6) przez długi czas mogą wystąpić problemy ze strony nerwów, takie jak uczucie mrowienia.