Fluimucil Muko 200 mg, 20 saszetek

Lek wykrztuśny

Fluimucil Muko 200 mg 

Fluimucil Muko 200 mg to produkt leczniczy przeznaczony dla osób dorosłych i dzieci od 7. roku życia. Ułatwia odkrztuszanie u pacjentów z objawami zakażenia w obrębie górnych dróg
oddechowych.

Co zawiera lek Fluimucil Muko?

Substancją czynną leku jest acetylocysteina. Jedna saszetka (1 g granulatu) zawiera 200 mg acetylocysteiny.

Pozostałe składniki to: aspartam, β-karoten (zawiera sacharozę i mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu), aromat pomarańczowy (zawiera glukozę i laktozę), sorbitol.

W jakim celu się go stosuje?

Lek Fluimucil Muko stosuje się krótkotrwale jako lek rozrzedzający wydzielinę dróg oddechowych i ułatwiający jej odkrztuszanie u pacjentów z objawami zakażenia w obrębie górnych dróg
oddechowych.

Acetylocysteina, substancja czynna leku Fluimucil Muko, upłynnia śluz i wydzielinę śluzowo–ropną, poprzez rozrywanie wiązań dwusiarczkowych w polipeptydach śluzu w drogach oddechowych.

Jak stosować lek Fluimucil Muko?

• Dzieci w wieku od 7 do 14 lat: 1 saszetka leku Fluimucil Muko (200 mg) 2 razy na dobę.
• Dorośli i dzieci w wieku powyżej 14 lat: 1 saszetka leku Fluimucil Muko (200 mg) 2 do 3 razy na dobę.

Sposób użycia: rozpuścić zawartość saszetki w połowie szklanki letniej wody, w razie potrzeby wymieszać łyżką. Uzyskany roztwór jest gotowy do wypicia. Roztwór należy wypić bezpośrednio po przygotowaniu. W trakcie leczenia należy przyjmować zwiększoną ilość płynów.

Uwaga:
Ostatnia dawka leku Fluimucil Muko powinna być podana najpóźniej 4 godziny przed snem.

Kiedy nie stosować leku Fluimucil Muko?

• Jeśli pacjent ma uczulenie na acetylocysteinę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.
• W stanie astmatycznym.
• Jeśli pacjent ma fenyloketonurię.
• U dzieci w wieku poniżej 2 lat, gdyż substancja czynna: acetylocysteina może wywołać niedrożność dróg oddechowych u dzieci w wieku poniżej 2 lat.

Jak przechowywać lek Fluimucil Muko?

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Lek Fluimucil Muko przechowywać w temperaturze poniżej 30°C.

Uwaga:
Możliwa obecność zapachu siarki jest typowa dla zawartej w leku substancji czynnej.

W badaniach klinicznych najczęściej zgłaszano działania niepożądane dotyczące żołądka i jelit, rzadziej występowały reakcje nadwrażliwości.

Działania niepożądane, które mogą wystąpić podczas stosowania leku Fluimucil Muko:

• Niezbyt często (rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów): nadwrażliwość, ból głowy, szum w uszach, tachykardia (przyspieszenie czynności serca), wymioty, biegunka, zapalenie jamy ustnej, ból brzucha, nudności, pokrzywka, wysypka, obrzęk naczynioruchowy (obrzęk skóry i błon śluzowych, który najczęściej dotyczy: twarzy, gardła, krtani, narządów płciowych, jelit), świąd, gorączka, obniżenie ciśnienia krwi.
• Rzadko (rzadziej niż u 1 na 1000 pacjentów): skurcz oskrzeli, duszność, niestrawność.
• Bardzo rzadko (rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów): ciężkie reakcje alergiczne (wstrząs anafilaktyczny, reakcja anafilaktyczna, reakcja rzekomoanafilaktyczna), krwotok. 
• Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): obrzęk twarzy.

Bardzo rzadko informowano o występowaniu ciężkich reakcji skórnych (zespół Stevensa-Johnsona, zespół Lyella) oraz zmian na błonach śluzowych po zastosowaniu leku Fluimucil Muko. W większości przypadków w wywołaniu zmian na skórze i błonach śluzowych najprawdopodobniej uczestniczył przynajmniej jeden, inny lek.

Lek Fluimucil Muko a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Nie należy stosować leku Fluimucil Muko jednocześnie z lekami przeciwkaszlowymi, gdyż może dojść do zalegania wydzieliny w wyniku zmniejszenia odruchu kaszlowego.

Węgiel aktywny może osłabiać działanie leku Fluimucil Muko.

Jeśli konieczne jest jednoczesne przyjmowanie innych leków, w tym antybiotyków, zaleca się zachowanie 2-godzinnego odstępu między podaniem tych leków a podaniem leku Fluimucil Muko.
Nie dotyczy to lorakarbefu (lek stosowany w zakażeniach).

Jednoczesne stosowanie leku Fluimucil Muko i nitrogliceryny (lek stosowany w chorobie niedokrwiennej serca) powoduje znaczne niedociśnienie tętnicze. Możliwe jest wystąpienie bólu
głowy. Jeśli pacjent przyjmuje nitroglicerynę, powinien zasięgnąć porady lekarza przed zażyciem leku Fluimucil Muko.

Jednoczesne stosowanie leku Fluimucil Muko i karbamazepiny (lek stosowany w leczeniu padaczki) może obniżać stężenie karbamazepiny we krwi i zmniejszać jej skuteczność.

Fluimucil Muko może wpływać na wyniki niektórych badań laboratoryjnych (oznaczenie salicylanów metodą kolorymetryczną i oznaczenie ketonów w moczu).

Zaleca się nie mieszać innych leków z roztworem Fluimucil Muko.

Ciąża: zaleca się unikanie stosowania leku Fluimucil Muko w okresie ciąży. W okresie ciąży lek Fluimucil Muko może być podawany tylko w przypadkach bezwzględnie koniecznych i pod ścisłą kontrolą lekarza.

Karmienie piersią: nie wiadomo, czy lek Fluimucil Muko przenika do mleka kobiecego. Nie można wykluczyć ryzyka dla dziecka karmionego piersią. Nie należy stosować leku Fluimucil Muko, jeśli pacjentka karmi piersią. 

Leki mukolityczne mogą wywołać niedrożność dróg oddechowych u dzieci w wieku poniżej 2 lat. Z powodu fizjologicznych cech dróg oddechowych w tej grupie wiekowej może być ograniczona
zdolność odkrztuszania, dlatego nie należy stosować leków mukolitycznych u dzieci w wieku poniżej 2 lat.

Ze względu na ilość substancji czynnej nie należy stosować leku Fluimucil Muko u dzieci w wieku poniżej 7 lat.

Nie jest znany wpływ leku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

• To jest lek. Dla bezpieczeństwa, stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania i tylko wtedy, gdy jest to konieczne. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
• Zaleca się zachowanie ostrożności podczas stosowania leku Fluimucil Muko jeśli u pacjenta występuje lub występowała w przeszłości choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy, zwłaszcza
  jeśli jednocześnie stosuje on inne leki o znanym działaniu drażniącym błonę śluzową żołądka.
• Leczenie pacjentów z astmą oskrzelową powinno przebiegać pod dokładną kontrolą lekarską ze względu na możliwość wystąpienia skurczu oskrzeli. W przypadku wystąpienia tego objawu,
  należy natychmiast przerwać podawanie leku.
• W razie upłynnienia dużych ilości wydzieliny, zwłaszcza u małych dzieci i bardzo ciężko chorych unieruchomionych pacjentów, należy umożliwić jej odsysanie.
• Acetylocysteiny nie należy podawać pacjentom ze zmniejszoną zdolnością do odkrztuszania, jeśli nie zapewni się pacjentowi w czasie leczenia fizykoterapii oddechowej.
• Należy zachować ostrożność, jeśli lek jest stosowany długotrwale u pacjentów z nietolerancją histaminy, gdyż mogą u nich wystąpić takie objawy, jak ból głowy, katar naczynioruchowy, świąd
  skóry.