Braunovidon, 20 g

Maść na skórę

Braunovidon 100 mg/g, maść

Braunovidon 100 mg/g to produkt leczniczy w postaci maści do stosowania na skórę. Maść na oparzenia, owrzodzenia, odleżyny, ropne zmiany skórne i choroby skóry bakteryjnego lub grzybiczego pochodzenia przeznaczona dla dorosłych, dzieci i niemowląt.

Co zawiera maść Braunovidon?

Substancje czynne: powidon jodowany z 10% zawartością dostępnego jodu.
100 g maści zawiera 10g powidonu jodowanego.
Substancje pomocnicze: makrogol 400, makrogol 4000, woda oczyszczona, sodu wodorowęglan.

W jakim celu stosuje się lek Braunovidon?

Lek Braunovidon jest wskazany w przypadkach oparzenia skóry płomieniem lub gorącym płynem, na zakażone owrzodzenia, odleżyny, zakażone powierzchowne ubytki skóry niewykazujące tendencji do gojenia się z odczynem zapalnym lub głębszym owrzodzeniem, ropne zmiany skórne (pyodermia), choroby skóry bakteryjnego lub grzybiczego pochodzenia, względnie wtórne zakażenia tym samym czynnikiem uprzednio wyleczone.  

Lek Braunovidon ma postać maści do stosowania na skórę. Lek zawiera substancję czynną powidon jodowany.
Lek jest stosowany jako środek dezynfekujący do wielokrotnego użycia przez określony czas. 

Jak stosować lek Braunovidon?

Maść nakłada się kilka razy dziennie na wymagającą leczenia powierzchnię skóry. W początkowej fazie leczenia, dla utrzymania optymalnego działania bakteriobójczego, maść należy nakładać co 4-6 godzin na zakażoną lub sączącą się ranę. Czas stosowania maści Braunovidon uzależniony jest od stanu klinicznego pacjenta. Maść może pozostawać na skórze przez długi czas. Opatrunek należy zmienić w momencie odbarwienia brązowego koloru maści. Aby maść działała skutecznie, należy dokładnie pokryć całą powierzchnię rany. W przypadku wrażenia, że działanie leku jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza.

Kiedy nie stosować leku Braunovidon?

• Jeśli pacjent ma uczulenie na powidon jodowany lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.
• W chorobie tarczycy.
• W przypadku zespołu opryszczkowego zapalenia skóry (rzadka choroba skórna objawiająca się pieczeniem, swędzeniem i innymi objawami, przede wszystkim na skórze rąk, nóg, ramion i pośladkach). 
• W razie planowania lub niedawno zakończonej terapii radioaktywnym izotopem jodu (do czasu zakończenia terapii). 
• U noworodków i niemowląt do 6. miesiąca życia.

Jak przechowywać lek Braunovidon?

Lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.

• Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych): reakcje skórne w przypadku nadwrażliwości (alergii), np. późna alergia kontaktowa w formie swędzenia, zaczerwienienia, pęcherzyków itp.
• Bardzo rzadko (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 000 pacjentów): ciężkie reakcje nadwrażliwości (reakcje anafilaktyczne) obejmujące inne organy (np. skórę, układ oddechowy, układ krążenia).

W przypadku wystąpienia powyższych działań niepożądanych, należy zaprzestać stosowania produktu Braunovidon i natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Pozostałe działania niepożądane:

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych): niepożądany wpływ na gojenie się ran oraz przemijające bóle, uczucie pieczenia i ciepła w przypadku przedłużonego stosowania, zaburzenia czynności tarczycy w wyniku stosowania na dużej powierzchni ciała lub stosowania wielokrotnego, szczególnie na uszkodzonej powierzchni skóry - w takich przypadkach konieczne jest rutynowe monitorowanie czynności tarczycy;  przypadki zaburzeń osmolarności surowicy, zaburzenia elektrolitowe, niewydolność nerek oraz kwasica metaboliczna z ciężkim przebiegiem, w wyniku wchłonięcia się dużych ilości powidonu jodowanego do organizmu.

Braunovidon a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

• Powidon jodowany wchodzi w reakcje z białkami i niektórymi związkami organicznymi, np. składnikami krwi lub ropy, co może zmniejszać jego skuteczność.
  Jednoczesne stosowanie powidonu jodowanego i leków zawierających enzymy do opatrywania ran, powoduje utlenianie komponentów enzymu, w wyniku czego stają się one nieskuteczne.
• Lek Braunovidon nie powinien być stosowany jednocześnie lub krótko po zakończeniu stosowania produktów do pielęgnacji ran lub środków dezynfekujących zawierających rtęć, gdyż jod i rtęć mogą wchodzić w reakcje, w wyniku których powstawać mogą żrące substancje chemiczne.
• Leku Braunovidon nie należy stosować jednocześnie z substancjami redukującymi, solami alkaloidowymi, kwasem taninowym, kwasem salicylowym, solami srebra, solami bizmutu, taurolidyną i nadtlenkiem wodoru.
• W przypadku pacjentów poddawanych terapii litowej nie zaleca się równoczesnego stosowania leku Braunovidon. Wchłonięty jod może nasilać niedoczynność tarczycy, którą z kolei może powodować lit.

W okresie ciąży lek Braunovidon może być stosowany do dziewiątego tygodnia, jeżeli istnieją do tego istotne wskazania określone przez lekarza.
Stosowanie leku Braunovidon po dziewiątym tygodniu ciąży i w okresie karmienia jest przeciwwskazane, ponieważ jod, także w postaci powidonu jodowanego, przenika przez barierę łożyskową oraz do mleka matki. 

Nie stosować u noworodków, zwłaszcza u wcześniaków oraz u niemowląt do 6 miesiąca życia.

Braunovidon nie wpływa na zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. 

• To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania i tylko wtedy, gdy jest to konieczne. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
• Z uwagi na ryzyko oparzenia jodkiem rtęci, powidonu jodowanego nie powinno się stosować jednocześnie lub po zastosowaniu leków zawierających pochodne rtęci.
• Nie zaleca się regularnego stosowania leku Braunovidon w trakcie terapii litowej.
• Utleniające działanie powidonu jodowanego może być przyczyną fałszywie pozytywnych wyników niektórych diagnostycznych badań laboratoryjnych (np. oznaczanie hemoglobiny lub glukozy w kale lub moczu, za pomocą o-toluidyny lub żywicy guajakowej).
• Powidon jodowany może być przeszkodą w wykonywaniu badań tarczycy (scyntygrafii, oznaczaniu jodu związanego przez białko, diagnostyki za pomocą radioaktywnego izotopu jodu), co z kolei może uniemożliwiać leczenie za pomocą radioaktywnego izotopu jodu. Nowy scyntygram może być
  wykonany nie wcześniej niż 1-2 tygodni po zakończeniu leczenia lekiem Braunovidon.
• Plamy z ubrań można usunąć za pomocą mydła i wody. Plamy trudne do usunięcia można usunąć roztworem płynnego amoniaku lub tiosiarczanu